Τα φώτα σας!!!

[SNE80]

On 3/10/2019 at 1:56 ΜΜ, Μαρία_Λ είπε:

@SNE80 

ο γιατρός και τις 2 φορές μου είπε να περιμένω την πρώτη περιόδο και μετά να προσπαθήσουμε πάλι αν θέλουμε. Για να μην μαρκυγορώ μετά τη 2η παλίνδρομη άλλαξα γιατρό. Αυτός μου έκανε τη 2η απόξεση και μου έγραψε κάποιες βιταμίνες. Στο εξωτερικό που ζω λέγονται INOFOLIC. Ουσιαστικά είναι φολικό οξύ και μυο-ινοσιτόλη. Η μυο-ινοσιτόλη είναι πολύ σημαντική για το μεταβολισμό της γλυκόζης. Το σκεύασμα το δίνουν σε γυναίκες με πολυκυστικές αλλά μου το σύστησε γιατί γενικά παίχει ρόλο στην καλή ποιότητα των ωαρίων (https://inofolic.org.uk/benefits-of-inofolic-supplementation/). Αυτό σε περίπτωση που θα σε νιώσει ότι κάνεις κάτι για να βοηθήσεις το σύστημά σου. Από εκεί και πέρα, έχεις δει αν έχεις κάποιο θέμα με το θυρεοειδή; 

Μετά τη 2η παλίνδρομη είχα δει ψυχολόγο που δουλεύει στο παιδιατρικό τμήμα και εξειδεικέυεται σε τέτοια ζητήματα. Αυτό που μου είχε πει ήταν να δώσω χρόνο στον εαυτό μου και όταν εγώ νιώσω έτοιμη να προσπαθήσουμε πάλι. Ο σύζυγός μου ποτέ δεν μου εναντιώθηκε και για να πω την αλήθεια ποτέ δεν το συζητήσαμε μετά την 1η παλίνδρομη. Απλά συνεχίσαμε τη ζωή μας αλλα δεν παίρναμε προφυλάξεις.

Όπως σου έγραψα και πριν, αυτό συμβαίνει συχνά και δεν σημαίνει ότι έχεις εσύ ή ο σύντροφός σου κάποιο πρόβλημα. Τώρα στο ότι δεν θέλει να το ξαναπεράσει, τί σημαίνει αυτό;  Ότι δεν θέλει γενικά να κάνετε παιδί; Να προσπαθήσετε ποτέ ξανά; Ο καθένας μας βιώνει μία απώλεια με τον δικό του τρόπο και δεν είμαι εγώ αυτή που θα κρίνει κάποιον. Μια εγκυμοσύνη είναι πάντα ένα ρίσκο. Από την αρχή μέχρι και το τέλος. Και επειδή έχω ζήσει και την καλή και την άσχημη έκβαση, μπορώ να σου πω ότι ο πόνος και ενδεχομένως η άρνηση που νιώθετε τώρα θα εξαφανιστεί σε μια επόμενη κύηση που όλα θα πάνε καλά!! Αυτό ποτέ δεν το ξεχνάς, ζεις με αυτό και σε κάθε επόμενη κύηση θα το σκέφτεσαι και θα φοβάσαι. Αλλά αξίζει τον κόπο. Δεν σου μιλάω θεωρητικά. Η πρώτη μου απόξεση ήταν 14/12/2018. Η τελευταία μου απόξεση ήταν 4/7/2019. Η πρώτη μου (και τελευταία) περίοδος 8/8. Και χθες άκουσα την καρδούλα του μωρού μου. Είμαι 8 εβδομάδων και φοβάμαι πολύ. Φοβάμαι να περπατήσω, φοβάμαι να κουνηθώ, φοβάμαι να οδηγήσω, φοβάμαι να παίξω με το γιο μου ή να τον πάρω αγκαλιά. Παίρνω διάφορα χάπια, κάνω αντιπηκτικές ενέσεις στην κοιλιά. Ακόμη είναι πολύ νωρίς. Πάντα όμως κάτι μπορεί να πάει στραβά. Το θέμα είναι να προσπαθούμε να αποβάλλουμε αυτές τις σκέψεις. Εγώ ελπίζω και χαμογελάω παρόλα αυτά. Γιατί σκέφτομαι τί μπορεί να συμβεί σε λίγους μήνες 

Εύχομαι να πάνε όλα καλά με αυτή την εγκυμοσύνη και θα πάνε!

Θέλει να κάνουμε παιδί. Το θέλει, απλά φοβάται. Θα σας πω σε έναν μήνα περίπου που θα έρθουμε πάλι σε επαφή...Ας μου έρθει περίοδος και μετά θα φανούν όλα.