Η ζωή είναι όλο εκπλήξεις

[Pozi]

Κορίτσια μου καλησπέρα, ηθελα να μοιραστώ κάτι που μου συνέβηκε πρόσφατα και ελπίζω να μην σας κουράσω με την ιστορία μου. Μετα από φυσικές προσπάθειες με τον σύζυγο μου καταλάβαμε ότι υπήρχε κάποιο πρόβλημα γιατι είχε περάσει ένας χρόνος και τίποτα. Αρχίσαμε το ψάξιμο και μετά από παρά πολλές εξετάσεις δεν βρήκαμε κάτι, όποτε μας είπαν απλά ανεξήγητη υπογονιμότητα. Το μόνο θέμα που είχα ήταν με τον κύκλο μου που ήταν ακανόνιστος. Καταλήξαμε στις εξωσωματικές. Μετά από 2 αποτυχημένες προσπάθειες μετά από πολύ κλάμα και απογοήτευση βρίσκουμε δύναμη και πάμε για την 3η. Τα καταφέρνουμε έμεινα έγκυος. Μια υπέροχη εγκυμοσύνη αλλά η ζωή μου είχε ακόμα μια έκπληξη. Χάνουμε το παιδάκι μας 33 εβδομάδων από κεντρική αποκόλληση πλακούντα. Δεν μπορώ να σας περιγράψω τι ζήσαμε και είναι κάτι που ποτέ δεν θα ξεχάσουμε . Πλέον απογοητευμένοι περιμέναμε απλά να περάσει ο καιρός για να μαλακώσει λίγο ο πόνος. Μετά από 6 μήνες σχεδόν μια μέρα  ένοιωσα ένα πόνο στη κοιλιά μου. Πήρα τον γυναικολόγο μου και πήγα να με δει. Τα λόγια του γιατρού Συγχαρητήρια είσαι ΕΓΚΥΟΣ!!!!! Σοκ δεν το πίστευα. Μετά από τόσες προσπάθειες μετά από όλα αυτά εγώ έγκυος. Ζω ένα όνειρο. Κορίτσια να προσπαθείτε να προσεύχεστε και να έχετε πίστη στον Θεό. Επίσημα 2 μηνών μακάρι να τα καταφέρουμε. 
 

[Καντι]

πρίν από 13 λεπτά , Pozi είπε:

Κορίτσια μου καλησπέρα, ηθελα να μοιραστώ κάτι που μου συνέβηκε πρόσφατα και ελπίζω να μην σας κουράσω με την ιστορία μου. Μετα από φυσικές προσπάθειες με τον σύζυγο μου καταλάβαμε ότι υπήρχε κάποιο πρόβλημα γιατι είχε περάσει ένας χρόνος και τίποτα. Αρχίσαμε το ψάξιμο και μετά από παρά πολλές εξετάσεις δεν βρήκαμε κάτι, όποτε μας είπαν απλά ανεξήγητη υπογονιμότητα. Το μόνο θέμα που είχα ήταν με τον κύκλο μου που ήταν ακανόνιστος. Καταλήξαμε στις εξωσωματικές. Μετά από 2 αποτυχημένες προσπάθειες μετά από πολύ κλάμα και απογοήτευση βρίσκουμε δύναμη και πάμε για την 3η. Τα καταφέρνουμε έμεινα έγκυος. Μια υπέροχη εγκυμοσύνη αλλά η ζωή μου είχε ακόμα μια έκπληξη. Χάνουμε το παιδάκι μας 33 εβδομάδων από κεντρική αποκόλληση πλακούντα. Δεν μπορώ να σας περιγράψω τι ζήσαμε και είναι κάτι που ποτέ δεν θα ξεχάσουμε . Πλέον απογοητευμένοι περιμέναμε απλά να περάσει ο καιρός για να μαλακώσει λίγο ο πόνος. Μετά από 6 μήνες σχεδόν μια μέρα  ένοιωσα ένα πόνο στη κοιλιά μου. Πήρα τον γυναικολόγο μου και πήγα να με δει. Τα λόγια του γιατρού Συγχαρητήρια είσαι ΕΓΚΥΟΣ!!!!! Σοκ δεν το πίστευα. Μετά από τόσες προσπάθειες μετά από όλα αυτά εγώ έγκυος. Ζω ένα όνειρο. Κορίτσια να προσπαθείτε να προσεύχεστε και να έχετε πίστη στον Θεό. Επίσημα 2 μηνών μακάρι να τα καταφέρουμε. 
 

Θα τα καταφέρετε σας το χρωστάει η ζωή! Με το καλο να εχεις μια τελειομηνη εγκυμοσυνη και να κρατήσεις το μωράκι σου αγκαλιά!!!

[Ele@n]

3 ώρες πρίν, Pozi είπε:

Κορίτσια μου καλησπέρα, ηθελα να μοιραστώ κάτι που μου συνέβηκε πρόσφατα και ελπίζω να μην σας κουράσω με την ιστορία μου. Μετα από φυσικές προσπάθειες με τον σύζυγο μου καταλάβαμε ότι υπήρχε κάποιο πρόβλημα γιατι είχε περάσει ένας χρόνος και τίποτα. Αρχίσαμε το ψάξιμο και μετά από παρά πολλές εξετάσεις δεν βρήκαμε κάτι, όποτε μας είπαν απλά ανεξήγητη υπογονιμότητα. Το μόνο θέμα που είχα ήταν με τον κύκλο μου που ήταν ακανόνιστος. Καταλήξαμε στις εξωσωματικές. Μετά από 2 αποτυχημένες προσπάθειες μετά από πολύ κλάμα και απογοήτευση βρίσκουμε δύναμη και πάμε για την 3η. Τα καταφέρνουμε έμεινα έγκυος. Μια υπέροχη εγκυμοσύνη αλλά η ζωή μου είχε ακόμα μια έκπληξη. Χάνουμε το παιδάκι μας 33 εβδομάδων από κεντρική αποκόλληση πλακούντα. Δεν μπορώ να σας περιγράψω τι ζήσαμε και είναι κάτι που ποτέ δεν θα ξεχάσουμε . Πλέον απογοητευμένοι περιμέναμε απλά να περάσει ο καιρός για να μαλακώσει λίγο ο πόνος. Μετά από 6 μήνες σχεδόν μια μέρα  ένοιωσα ένα πόνο στη κοιλιά μου. Πήρα τον γυναικολόγο μου και πήγα να με δει. Τα λόγια του γιατρού Συγχαρητήρια είσαι ΕΓΚΥΟΣ!!!!! Σοκ δεν το πίστευα. Μετά από τόσες προσπάθειες μετά από όλα αυτά εγώ έγκυος. Ζω ένα όνειρο. Κορίτσια να προσπαθείτε να προσεύχεστε και να έχετε πίστη στον Θεό. Επίσημα 2 μηνών μακάρι να τα καταφέρουμε. 
 

Μπράβο κορίτσι μου. Να έχεις μια ήρεμη, ανέφελη εγκυμοσύνη.

[Νανα82]

15 ώρες πρίν, Pozi είπε:

Κορίτσια μου καλησπέρα, ηθελα να μοιραστώ κάτι που μου συνέβηκε πρόσφατα και ελπίζω να μην σας κουράσω με την ιστορία μου. Μετα από φυσικές προσπάθειες με τον σύζυγο μου καταλάβαμε ότι υπήρχε κάποιο πρόβλημα γιατι είχε περάσει ένας χρόνος και τίποτα. Αρχίσαμε το ψάξιμο και μετά από παρά πολλές εξετάσεις δεν βρήκαμε κάτι, όποτε μας είπαν απλά ανεξήγητη υπογονιμότητα. Το μόνο θέμα που είχα ήταν με τον κύκλο μου που ήταν ακανόνιστος. Καταλήξαμε στις εξωσωματικές. Μετά από 2 αποτυχημένες προσπάθειες μετά από πολύ κλάμα και απογοήτευση βρίσκουμε δύναμη και πάμε για την 3η. Τα καταφέρνουμε έμεινα έγκυος. Μια υπέροχη εγκυμοσύνη αλλά η ζωή μου είχε ακόμα μια έκπληξη. Χάνουμε το παιδάκι μας 33 εβδομάδων από κεντρική αποκόλληση πλακούντα. Δεν μπορώ να σας περιγράψω τι ζήσαμε και είναι κάτι που ποτέ δεν θα ξεχάσουμε . Πλέον απογοητευμένοι περιμέναμε απλά να περάσει ο καιρός για να μαλακώσει λίγο ο πόνος. Μετά από 6 μήνες σχεδόν μια μέρα  ένοιωσα ένα πόνο στη κοιλιά μου. Πήρα τον γυναικολόγο μου και πήγα να με δει. Τα λόγια του γιατρού Συγχαρητήρια είσαι ΕΓΚΥΟΣ!!!!! Σοκ δεν το πίστευα. Μετά από τόσες προσπάθειες μετά από όλα αυτά εγώ έγκυος. Ζω ένα όνειρο. Κορίτσια να προσπαθείτε να προσεύχεστε και να έχετε πίστη στον Θεό. Επίσημα 2 μηνών μακάρι να τα καταφέρουμε. 
 

Θα τα καταφέρεις, είμαι λίγο αντίστροφη περίπτωση από εσένα αλλά τα έχω καταφέρει και έχω ένα μπεμπέ αγκαλιά μου ...Η ζωή όπως συνηθίζω να λέω και να πιστεύω φέρνει τρελες βόλτες ,προσπάθησε να διαχειριστεις το άγχος που θα έχεις λόγω της προηγούμενης εμπειρίας σου και όλα θα πάνε υπεροχα..

[Pozi]

2 hours ago, Νανα82 said:

Θα τα καταφέρεις, είμαι λίγο αντίστροφη περίπτωση από εσένα αλλά τα έχω καταφέρει και έχω ένα μπεμπέ αγκαλιά μου ...Η ζωή όπως συνηθίζω να λέω και να πιστεύω φέρνει τρελες βόλτες ,προσπάθησε να διαχειριστεις το άγχος που θα έχεις λόγω της προηγούμενης εμπειρίας σου και όλα θα πάνε υπεροχα..

Ευχαριστώ πολύ! Προσπαθώ πολύ να διαχειριστώ το άγχος αλλά δυστυχώς κακές σκέψεις δεν παύουν να με βασανίζουν. Ευτυχώς για καλή μου τύχη έχω τον σύζυγο μου που είναι ένας πολύ χαρούμενος και δυνατός άνθρωπος και μου δίνει πολύ θετική ενέργεια αλλιώς δεν ξέρω τι θα έκανα. Είχες και εσυ θέματα; Να χαίρεσαι την οικογένεια σου!! 

[Νανα82]

8 ώρες πρίν, Pozi είπε:

Ευχαριστώ πολύ! Προσπαθώ πολύ να διαχειριστώ το άγχος αλλά δυστυχώς κακές σκέψεις δεν παύουν να με βασανίζουν. Ευτυχώς για καλή μου τύχη έχω τον σύζυγο μου που είναι ένας πολύ χαρούμενος και δυνατός άνθρωπος και μου δίνει πολύ θετική ενέργεια αλλιώς δεν ξέρω τι θα έκανα. Είχες και εσυ θέματα; Να χαίρεσαι την οικογένεια σου!! 

Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για την ευχή σας, και εσύ να χαίρεσαι για το δώρο που έχεις στην κοιλίτσα αλλά και δίπλα σου.

Είχαμε και εμείς τα θέματα μας βέβαια, τον Νοέμβριο του 2020 έχασα μια μπεμπούλα από ιατρικο λάθος. Ο γιατρός που με είχε αναλάβει ο οποίος ήταν και ο εξωσωματικος μου και ιδιοκτήτης πολύ γνωστού κέντρου που τώρα συγχωνεύτηκε με άλλο κέντρο θεωρούσε μάλλον δεύτερο να μου κάνει εξετάσεις με αποτέλεσμα να πάθω πρόωρη ρήξη υμενων και να γεννήσω το μωρό πάνω στο κρεβάτι μου. Μετά από αυτό ακολούθησε το χάος για εμένα κυρίως ψυχικά, πήρα δύναμη άλλαξα γιατρό και μαζί πήρα και τα 4 έμβρυα που είχα στην κατάψυξη του. Υπόψιν έχω κάνει 5 εξωσωματικές, 7 διεγερσεις όπου η μία ήταν με δότη και τελικα όταν μπήκα στη λίστα για να βρεθεί δοτρια έμεινα έγκυος με φυσική συλληψη, ο νέος εξωσωματικος προσπάθησε να με πείσει να προσπαθήσω με τον σύζυγο μόνοι μας κάτι το οποίο ήταν φυσικά αδύνατο καθώς εμένα μου είχε γίνει εμμονή όλο αυτό.

Τελικά τον περασμένο Σεπτέμβριο καναμε υστεροσκοπηση όπου καθάρισε συμφυσεις ο νέος γιατρός  και τον Οκτώβριο προχώρησα με εμβρυομεταφορα και ο καλός θεός με βοήθησε να πάρω και μια θετική χοριακη, η εγκυμοσυνη μου ήταν πραγματικά δύσκολη αλλά εγώ προσπαθούσα να μένω ήρεμη και να είμαι αισιόδοξη.  Μερικά από ότι έβγαλα στην εγκυμοσυνη πέρα του διαβήτη, θυροειδη,  ήταν 4 ουρολοιμωξεις όπου τελικά από τα μέσα της εγκυμοσύνης με παρακολουθούσε λοιμωξιολογος ώστε να προλάβουμε την ρήξη υμενων, είχα αιματωμα αλλά το χειρότερο ήταν ο πλακούντας που ήταν επιποματικος παρόλα αυτά εγώ έλεγα οτι το μωρό θα το γεννήσω. Ο γιατρός πιστεύω ότι πολλές φορές απελπιστικε και αμφέβαλλε αλλά στεκόταν δίπλα μου προσπαθώντας για το καλύτερο. Τελικά την 1 Μαΐου και αφού πρώτα έφαγα το μεσημεριανό μου ο γιος μου αποφάσισε να γεννηθεί στις 32 εβδομάδες ακριβώς καθώς έπαθα ολική ρήξη πλακουντα, έφτασα στο μητέρα συνοδευόμενη από μηχανές Δίας στο νοσοκομείο με περιμεναν γιατι ειχαν ενημερώθει από το γιατρο μου (βοήθησε και η μέρα που ήταν αργια) και τελικά στο παραπεντε προλάβαμε το μωρό. Ακολούθησε μενν για 23 ημέρες αλλά τώρα όλοι είμαστε σπίτι μας, πιστεύω λοιπόν από την εμπειρία που απέκτησα ότι η ηρεμία και η αισιοδοξια βοηθανε πολύ, μπορεί ο δρόμος να μην είναι στρωμένος πάντα αλλά στο τέλος έρχεται η δικαίωση μαζί με ένα pampers που βρωμάει ..

[Pozi]

20 minutes ago, Νανα82 said:

Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για την ευχή σας, και εσύ να χαίρεσαι για το δώρο που έχεις στην κοιλίτσα αλλά και δίπλα σου.

Είχαμε και εμείς τα θέματα μας βέβαια, τον Νοέμβριο του 2020 έχασα μια μπεμπούλα από ιατρικο λάθος. Ο γιατρός που με είχε αναλάβει ο οποίος ήταν και ο εξωσωματικος μου και ιδιοκτήτης πολύ γνωστού κέντρου που τώρα συγχωνεύτηκε με άλλο κέντρο θεωρούσε μάλλον δεύτερο να μου κάνει εξετάσεις με αποτέλεσμα να πάθω πρόωρη ρήξη υμενων και να γεννήσω το μωρό πάνω στο κρεβάτι μου. Μετά από αυτό ακολούθησε το χάος για εμένα κυρίως ψυχικά, πήρα δύναμη άλλαξα γιατρό και μαζί πήρα και τα 4 έμβρυα που είχα στην κατάψυξη του. Υπόψιν έχω κάνει 5 εξωσωματικές, 7 διεγερσεις όπου η μία ήταν με δότη και τελικα όταν μπήκα στη λίστα για να βρεθεί δοτρια έμεινα έγκυος με φυσική συλληψη, ο νέος εξωσωματικος προσπάθησε να με πείσει να προσπαθήσω με τον σύζυγο μόνοι μας κάτι το οποίο ήταν φυσικά αδύνατο καθώς εμένα μου είχε γίνει εμμονή όλο αυτό.

Τελικά τον περασμένο Σεπτέμβριο καναμε υστεροσκοπηση όπου καθάρισε συμφυσεις ο νέος γιατρός  και τον Οκτώβριο προχώρησα με εμβρυομεταφορα και ο καλός θεός με βοήθησε να πάρω και μια θετική χοριακη, η εγκυμοσυνη μου ήταν πραγματικά δύσκολη αλλά εγώ προσπαθούσα να μένω ήρεμη και να είμαι αισιόδοξη.  Μερικά από ότι έβγαλα στην εγκυμοσυνη πέρα του διαβήτη, θυροειδη,  ήταν 4 ουρολοιμωξεις όπου τελικά από τα μέσα της εγκυμοσύνης με παρακολουθούσε λοιμωξιολογος ώστε να προλάβουμε την ρήξη υμενων, είχα αιματωμα αλλά το χειρότερο ήταν ο πλακούντας που ήταν επιποματικος παρόλα αυτά εγώ έλεγα οτι το μωρό θα το γεννήσω. Ο γιατρός πιστεύω ότι πολλές φορές απελπιστικε και αμφέβαλλε αλλά στεκόταν δίπλα μου προσπαθώντας για το καλύτερο. Τελικά την 1 Μαΐου και αφού πρώτα έφαγα το μεσημεριανό μου ο γιος μου αποφάσισε να γεννηθεί στις 32 εβδομάδες ακριβώς καθώς έπαθα ολική ρήξη πλακουντα, έφτασα στο μητέρα συνοδευόμενη από μηχανές Δίας στο νοσοκομείο με περιμεναν γιατι ειχαν ενημερώθει από το γιατρο μου (βοήθησε και η μέρα που ήταν αργια) και τελικά στο παραπεντε προλάβαμε το μωρό. Ακολούθησε μενν για 23 ημέρες αλλά τώρα όλοι είμαστε σπίτι μας, πιστεύω λοιπόν από την εμπειρία που απέκτησα ότι η ηρεμία και η αισιοδοξια βοηθανε πολύ, μπορεί ο δρόμος να μην είναι στρωμένος πάντα αλλά στο τέλος έρχεται η δικαίωση μαζί με ένα pampers που βρωμάει ..

Έχω ανατριχιάσει με την ιστορία σου. 
Μπράβο κοπέλα μου για την δύναμη που είχες μέσα σου. Θα κρατήσω αυτό που είπες θα είμαι όσο μπορώ ήρεμη και αισιόδοξη. Ευχαριστώ Πολύ!!!
 

[Νανα82]

16 ώρες πρίν, Pozi είπε:

Έχω ανατριχιάσει με την ιστορία σου. 
Μπράβο κοπέλα μου για την δύναμη που είχες μέσα σου. Θα κρατήσω αυτό που είπες θα είμαι όσο μπορώ ήρεμη και αισιόδοξη. Ευχαριστώ Πολύ!!!
 

Καλημέρα και όταν δυσκολεύεσαι να το συζητάς και να μην το κρατάς μέσα σου γιατί διογκώνεται..όλα θα πάνε υπεροχα!!

[Polly1]

20 ώρες πρίν, Νανα82 είπε:

Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για την ευχή σας, και εσύ να χαίρεσαι για το δώρο που έχεις στην κοιλίτσα αλλά και δίπλα σου.

Είχαμε και εμείς τα θέματα μας βέβαια, τον Νοέμβριο του 2020 έχασα μια μπεμπούλα από ιατρικο λάθος. Ο γιατρός που με είχε αναλάβει ο οποίος ήταν και ο εξωσωματικος μου και ιδιοκτήτης πολύ γνωστού κέντρου που τώρα συγχωνεύτηκε με άλλο κέντρο θεωρούσε μάλλον δεύτερο να μου κάνει εξετάσεις με αποτέλεσμα να πάθω πρόωρη ρήξη υμενων και να γεννήσω το μωρό πάνω στο κρεβάτι μου. Μετά από αυτό ακολούθησε το χάος για εμένα κυρίως ψυχικά, πήρα δύναμη άλλαξα γιατρό και μαζί πήρα και τα 4 έμβρυα που είχα στην κατάψυξη του. Υπόψιν έχω κάνει 5 εξωσωματικές, 7 διεγερσεις όπου η μία ήταν με δότη και τελικα όταν μπήκα στη λίστα για να βρεθεί δοτρια έμεινα έγκυος με φυσική συλληψη, ο νέος εξωσωματικος προσπάθησε να με πείσει να προσπαθήσω με τον σύζυγο μόνοι μας κάτι το οποίο ήταν φυσικά αδύνατο καθώς εμένα μου είχε γίνει εμμονή όλο αυτό.

Τελικά τον περασμένο Σεπτέμβριο καναμε υστεροσκοπηση όπου καθάρισε συμφυσεις ο νέος γιατρός  και τον Οκτώβριο προχώρησα με εμβρυομεταφορα και ο καλός θεός με βοήθησε να πάρω και μια θετική χοριακη, η εγκυμοσυνη μου ήταν πραγματικά δύσκολη αλλά εγώ προσπαθούσα να μένω ήρεμη και να είμαι αισιόδοξη.  Μερικά από ότι έβγαλα στην εγκυμοσυνη πέρα του διαβήτη, θυροειδη,  ήταν 4 ουρολοιμωξεις όπου τελικά από τα μέσα της εγκυμοσύνης με παρακολουθούσε λοιμωξιολογος ώστε να προλάβουμε την ρήξη υμενων, είχα αιματωμα αλλά το χειρότερο ήταν ο πλακούντας που ήταν επιποματικος παρόλα αυτά εγώ έλεγα οτι το μωρό θα το γεννήσω. Ο γιατρός πιστεύω ότι πολλές φορές απελπιστικε και αμφέβαλλε αλλά στεκόταν δίπλα μου προσπαθώντας για το καλύτερο. Τελικά την 1 Μαΐου και αφού πρώτα έφαγα το μεσημεριανό μου ο γιος μου αποφάσισε να γεννηθεί στις 32 εβδομάδες ακριβώς καθώς έπαθα ολική ρήξη πλακουντα, έφτασα στο μητέρα συνοδευόμενη από μηχανές Δίας στο νοσοκομείο με περιμεναν γιατι ειχαν ενημερώθει από το γιατρο μου (βοήθησε και η μέρα που ήταν αργια) και τελικά στο παραπεντε προλάβαμε το μωρό. Ακολούθησε μενν για 23 ημέρες αλλά τώρα όλοι είμαστε σπίτι μας, πιστεύω λοιπόν από την εμπειρία που απέκτησα ότι η ηρεμία και η αισιοδοξια βοηθανε πολύ, μπορεί ο δρόμος να μην είναι στρωμένος πάντα αλλά στο τέλος έρχεται η δικαίωση μαζί με ένα pampers που βρωμάει ..

Θεέ μου,τι πέρασες!! Συγχαρητήρια για τη δύναμη σου!! Να σου ζήσει το μωρό!! 

[Νανα82]

Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τις ευχές σου, να σου ζήσει και εσενα το καμαρι σου. Έχεις γίνει πρόσφατα μανούλα από το ότι είδα, όλα τα καλά σας εύχομαι.

Κάποια στιγμή συνειδητοποίησα ότι δεν θα ήταν εύκολο να γίνω μανούλα οπότε έπρεπε να αποφασισω εάν θα εμένα χωρίς παιδί, εαν εβρισκα παρενθετη η οποια στοιχίζει παρα πολλα χρήματα  ή εαν θα προσπαθουσα ξανα ρισκαροντας και αποφασίσαμε με το συζηγο να προσπαθήσουμε ξανά και βήμα βήμα να προχωράμε. Ο γιατρός αργιευτηκε πάντως όταν πήγα για τον τυπικό έλεγχο και του είπα για δεύτερο παιδι .

Να είμαστε όλες καλά και να χαιρόμαστε τα μωρουλια μας.

[Polly1]

πρίν από 19 λεπτά , Νανα82 είπε:

Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τις ευχές σου, να σου ζήσει και εσενα το καμαρι σου. Έχεις γίνει πρόσφατα μανούλα από το ότι είδα, όλα τα καλά σας εύχομαι.

Κάποια στιγμή συνειδητοποίησα ότι δεν θα ήταν εύκολο να γίνω μανούλα οπότε έπρεπε να αποφασισω εάν θα εμένα χωρίς παιδί, εαν εβρισκα παρενθετη η οποια στοιχίζει παρα πολλα χρήματα  ή εαν θα προσπαθουσα ξανα ρισκαροντας και αποφασίσαμε με το συζηγο να προσπαθήσουμε ξανά και βήμα βήμα να προχωράμε. Ο γιατρός αργιευτηκε πάντως όταν πήγα για τον τυπικό έλεγχο και του είπα για δεύτερο παιδι .

Να είμαστε όλες καλά και να χαιρόμαστε τα μωρουλια μας.

Σ ευχαριστώ πολύ!! Αν γεννούσα παιδί κάτω απ αυτές τις συνθήκες στο κρεβάτι, πιστεύω το μυαλό δε θα μένε στη θέση του!! Κρύβουμε πολλή δύναμη μέσα μας!! Να σαι καλά και μόνο χαρές από δω και πέρα!!

[mother2be]

On 8/6/2022 at 5:02 PM, Νανα82 said:

Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για την ευχή σας, και εσύ να χαίρεσαι για το δώρο που έχεις στην κοιλίτσα αλλά και δίπλα σου.

Είχαμε και εμείς τα θέματα μας βέβαια, τον Νοέμβριο του 2020 έχασα μια μπεμπούλα από ιατρικο λάθος. Ο γιατρός που με είχε αναλάβει ο οποίος ήταν και ο εξωσωματικος μου και ιδιοκτήτης πολύ γνωστού κέντρου που τώρα συγχωνεύτηκε με άλλο κέντρο θεωρούσε μάλλον δεύτερο να μου κάνει εξετάσεις με αποτέλεσμα να πάθω πρόωρη ρήξη υμενων και να γεννήσω το μωρό πάνω στο κρεβάτι μου. Μετά από αυτό ακολούθησε το χάος για εμένα κυρίως ψυχικά, πήρα δύναμη άλλαξα γιατρό και μαζί πήρα και τα 4 έμβρυα που είχα στην κατάψυξη του. Υπόψιν έχω κάνει 5 εξωσωματικές, 7 διεγερσεις όπου η μία ήταν με δότη και τελικα όταν μπήκα στη λίστα για να βρεθεί δοτρια έμεινα έγκυος με φυσική συλληψη, ο νέος εξωσωματικος προσπάθησε να με πείσει να προσπαθήσω με τον σύζυγο μόνοι μας κάτι το οποίο ήταν φυσικά αδύνατο καθώς εμένα μου είχε γίνει εμμονή όλο αυτό.

Τελικά τον περασμένο Σεπτέμβριο καναμε υστεροσκοπηση όπου καθάρισε συμφυσεις ο νέος γιατρός  και τον Οκτώβριο προχώρησα με εμβρυομεταφορα και ο καλός θεός με βοήθησε να πάρω και μια θετική χοριακη, η εγκυμοσυνη μου ήταν πραγματικά δύσκολη αλλά εγώ προσπαθούσα να μένω ήρεμη και να είμαι αισιόδοξη.  Μερικά από ότι έβγαλα στην εγκυμοσυνη πέρα του διαβήτη, θυροειδη,  ήταν 4 ουρολοιμωξεις όπου τελικά από τα μέσα της εγκυμοσύνης με παρακολουθούσε λοιμωξιολογος ώστε να προλάβουμε την ρήξη υμενων, είχα αιματωμα αλλά το χειρότερο ήταν ο πλακούντας που ήταν επιποματικος παρόλα αυτά εγώ έλεγα οτι το μωρό θα το γεννήσω. Ο γιατρός πιστεύω ότι πολλές φορές απελπιστικε και αμφέβαλλε αλλά στεκόταν δίπλα μου προσπαθώντας για το καλύτερο. Τελικά την 1 Μαΐου και αφού πρώτα έφαγα το μεσημεριανό μου ο γιος μου αποφάσισε να γεννηθεί στις 32 εβδομάδες ακριβώς καθώς έπαθα ολική ρήξη πλακουντα, έφτασα στο μητέρα συνοδευόμενη από μηχανές Δίας στο νοσοκομείο με περιμεναν γιατι ειχαν ενημερώθει από το γιατρο μου (βοήθησε και η μέρα που ήταν αργια) και τελικά στο παραπεντε προλάβαμε το μωρό. Ακολούθησε μενν για 23 ημέρες αλλά τώρα όλοι είμαστε σπίτι μας, πιστεύω λοιπόν από την εμπειρία που απέκτησα ότι η ηρεμία και η αισιοδοξια βοηθανε πολύ, μπορεί ο δρόμος να μην είναι στρωμένος πάντα αλλά στο τέλος έρχεται η δικαίωση μαζί με ένα pampers που βρωμάει ..

Η περιπέτεια σου παράδειγμα για ολες μας.

Πέρα από το θέμα της μητρότητας, η ιστορια σου μας διδάσκει οτι είσαι μια απίστευτα ΔΥΝΑΤΗ γυναικα! Δεν χωράνε άλλα λόγια για εμενα... Απλά, σεβασμός στο προσωπό σου. 

Εύχομαι να μεγαλώσετε έναν υπέροχο άνθρωπο! <3 

 

 

[eleonora85]

On 5/8/2022 at 2:03 ΜΜ, Pozi είπε:

Κορίτσια μου καλησπέρα, ηθελα να μοιραστώ κάτι που μου συνέβηκε πρόσφατα και ελπίζω να μην σας κουράσω με την ιστορία μου. Μετα από φυσικές προσπάθειες με τον σύζυγο μου καταλάβαμε ότι υπήρχε κάποιο πρόβλημα γιατι είχε περάσει ένας χρόνος και τίποτα. Αρχίσαμε το ψάξιμο και μετά από παρά πολλές εξετάσεις δεν βρήκαμε κάτι, όποτε μας είπαν απλά ανεξήγητη υπογονιμότητα. Το μόνο θέμα που είχα ήταν με τον κύκλο μου που ήταν ακανόνιστος. Καταλήξαμε στις εξωσωματικές. Μετά από 2 αποτυχημένες προσπάθειες μετά από πολύ κλάμα και απογοήτευση βρίσκουμε δύναμη και πάμε για την 3η. Τα καταφέρνουμε έμεινα έγκυος. Μια υπέροχη εγκυμοσύνη αλλά η ζωή μου είχε ακόμα μια έκπληξη. Χάνουμε το παιδάκι μας 33 εβδομάδων από κεντρική αποκόλληση πλακούντα. Δεν μπορώ να σας περιγράψω τι ζήσαμε και είναι κάτι που ποτέ δεν θα ξεχάσουμε . Πλέον απογοητευμένοι περιμέναμε απλά να περάσει ο καιρός για να μαλακώσει λίγο ο πόνος. Μετά από 6 μήνες σχεδόν μια μέρα  ένοιωσα ένα πόνο στη κοιλιά μου. Πήρα τον γυναικολόγο μου και πήγα να με δει. Τα λόγια του γιατρού Συγχαρητήρια είσαι ΕΓΚΥΟΣ!!!!! Σοκ δεν το πίστευα. Μετά από τόσες προσπάθειες μετά από όλα αυτά εγώ έγκυος. Ζω ένα όνειρο. Κορίτσια να προσπαθείτε να προσεύχεστε και να έχετε πίστη στον Θεό. Επίσημα 2 μηνών μακάρι να τα καταφέρουμε. 
 

Συγχαρητηρια κοριτσι!!!!!! Παντα τετοιες εκπληξεις να σου φερνει η ζωη 

@Νανα82 Ολες εσεις εδω μεσα εμπνεετε κ εμας τις υπολοιπες!! Με το καλο κ το επομενο παιδακι !
Μηπως μπορεις να μας πεις το ονομα του γιατρου σου;

[Νανα82]

7 ώρες πρίν, mother2be είπε:

Η περιπέτεια σου παράδειγμα για ολες μας.

Πέρα από το θέμα της μητρότητας, η ιστορια σου μας διδάσκει οτι είσαι μια απίστευτα ΔΥΝΑΤΗ γυναικα! Δεν χωράνε άλλα λόγια για εμενα... Απλά, σεβασμός στο προσωπό σου. 

Εύχομαι να μεγαλώσετε έναν υπέροχο άνθρωπο! <3 

 

 

Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για την ευχή σου, όλες μας είμαστε δυνατές όταν θέλουμε κάτι πολύ.  Πέρασα από πολλά στάδια για να σηκώσω το κεφάλι μου ,το μωρουλι αυτό με διαδαξε πολλά πολύ πριν έρθει. Ο γιατρός μου ηταν αυτος που με παρότρυνε να μιλήσω για ότι μου συνέβη αν και νομίζω ότι υπάρχουν άνθρωποι που έχουν περάσει πολύ πιο δύσκολα στη ζωή τους, εύχομαι να δω άμεσα μια δημοσίευση σου ότι είσαι έγκυος και να δικαιωθείς κρατώντας και εσύ ένα θαύμα στα χέρια σου...

6 ώρες πρίν, eleonora85 είπε:

Συγχαρητηρια κοριτσι!!!!!! Παντα τετοιες εκπληξεις να σου φερνει η ζωη 

@Νανα82 Ολες εσεις εδω μεσα εμπνεετε κ εμας τις υπολοιπες!! Με το καλο κ το επομενο παιδακι !
Μηπως μπορεις να μας πεις το ονομα του γιατρου σου;

Καλησπέρα Eleonora ο γιατρός μου είναι ο σφακιανουδης,  για να είμαι ειλικρινής εμένα με κέρδισε και μου ταίριαξε σαν γιατρος και σαν άνθρωπος. Έχοντας περάσει από άλλους 4 εξωσωματικους, ένας εξ αυτών πρωτοκλασατος θα σου πω ότι δεν είναι θεοί αλλά τουλάχιστον αυτός πάλεψε πολύ μαζί μου όταν ο προηγούμενος γιατρός μου με πέταξε έξω από το γραφείο όταν τόλμησα να του πω ότι μπορεί να ευθύνεται για την αποβολή μου.  Ο σφακ με γνώρισε σε εξαλη κατάσταση όπου όσο καιρό κράτησε η θεραπεία με τις εγχυσεις, την οποισ είχα ξεκινήσει με το μαστρομηνα και στο μεσοδιάστημα έμεινα έγκυος πηγαινα και είτε έβριζα είτε έκλαιγα.

[eleonora85]

πρίν από 22 λεπτά , Νανα82 είπε:

Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για την ευχή σου, όλες μας είμαστε δυνατές όταν θέλουμε κάτι πολύ.  Πέρασα από πολλά στάδια για να σηκώσω το κεφάλι μου ,το μωρουλι αυτό με διαδαξε πολλά πολύ πριν έρθει. Ο γιατρός μου ηταν αυτος που με παρότρυνε να μιλήσω για ότι μου συνέβη αν και νομίζω ότι υπάρχουν άνθρωποι που έχουν περάσει πολύ πιο δύσκολα στη ζωή τους, εύχομαι να δω άμεσα μια δημοσίευση σου ότι είσαι έγκυος και να δικαιωθείς κρατώντας και εσύ ένα θαύμα στα χέρια σου...

Καλησπέρα Eleonora ο γιατρός μου είναι ο σφακιανουδης,  για να είμαι ειλικρινής εμένα με κέρδισε και μου ταίριαξε σαν γιατρος και σαν άνθρωπος. Έχοντας περάσει από άλλους 4 εξωσωματικους, ένας εξ αυτών πρωτοκλασατος θα σου πω ότι δεν είναι θεοί αλλά τουλάχιστον αυτός πάλεψε πολύ μαζί μου όταν ο προηγούμενος γιατρός μου με πέταξε έξω από το γραφείο όταν τόλμησα να του πω ότι μπορεί να ευθύνεται για την αποβολή μου.  Ο σφακ με γνώρισε σε εξαλη κατάσταση όπου όσο καιρό κράτησε η θεραπεία με τις εγχυσεις, την οποισ είχα ξεκινήσει με το μαστρομηνα και στο μεσοδιάστημα έμεινα έγκυος πηγαινα και είτε έβριζα είτε έκλαιγα.

Σε ευχαριστω! Εχω ακουσει τα καλυτερα γι αυτον τον γιατρο!!
Να χαιρεσαι το μικρουλι σου κ ευχομαι απο καρδιας κ ενα δευτερο !! Περασες πολλα κ σου αξιζει καθε ευτυχια