τι νοοτροπία είναι αυτή, στα χωριά;

[beba09]

Φέτος ήταν η πρώτη φορά που ήρθα πολύ έντονα με αυτή την νοοτροπία, γιατί παλαιότερα δεν άλλωστε δεν είχα τέτοιες επαφές. Στο εξοχικό μας που είναι εντός αττικής ο κόσμος είναι πολύ κάπως...πολύ χωριό. Το αστείο είναι ότι ακριβώς την ίδια νοοτροπία βλέπω και σε όσους μένουν Αθήνα και είναι από επαρχία. Όποτε σε θέλουν να σε ρωτήσουν για να μάθουν κάτι καλήμερα, χαμόγελο κλπ, και μετά κάνουν πως δεν σε ξέρουν, ναι στην κυριολεξία, δεν σου μιλούν. Άσε που μόλις ακούσουν αυτό που θέλουν να μάθουν σου γυρίζουν την πλάτη και φεύγουν. Λυπάμαι αλλά αυτό δεν το καταλαβαίνω, πως ακριβώς λειτουργούν αυτοί οι άνθρωποι, ποτέ δεν είχα στον κύκλο μου τέτοιο κόσμο, τώρα όμως με το παιδί, κάνουμε "παρέα" ή ερχόμαστε σε επαφή και με άλλους (σε παιδικές χαρές κλπ). Συγκεκριμένα στον παιδικό έχουμε ένα κοριτσάκι που η μαμά του είναι από χωριό και όταν είμαστε όλες οι μαμάδες μια χαρά κλπ όταν μας δει έξω κάνει πως δεν μας βλέπει ούτε να μας μιλήσει. Δυστυχώς ενώ είμαι γενικά τυπικά ευγενική τουλάχιστον πλέον εφαρμόζω την δική τους τακτική δεν τους μιλάω ούτε και εγώ, αλλά σκεφτομαι ότι μεθαύριο η κόρη μου θα πάει σχολείο με αυτά τα παιδιά και όταν οι γονείς δεν λένε ούτε καλημέρα δεν θα περάσει αυτό και στο παιδί. Επειδή είμαι μονογονέας και καταλαβαίνω πόσο σημαντικό είναι για το παιδί μου να έχει καλές παρέες (εννοόντας παιδιά που ξέρεις τι παίζει με την οικογένεια τους), δεν θα ήθελα η κόρη μου να βρεθεί απομωνομένη και κατά συνέπεια να κάνουμε με όποιον βρίσκουμε παρέα (το έχω κάνει και αυτό και δεν λέει). Το θέμα με έχει προβληματίσει πολύ γιατί εγώ σαν ανθρωπος ήμουν πάντα της νοοτροπίας καλύτερα καθόλου παρέα παρά κακή παρέα, όμως σε ένα παιδάκι που είναι και μόνο του τι να πεις. Σήμερα η κόρη μου παίζει με το παιδάκι της κυρίας που έχει την νοοτροπία "δεν λέω ουτε καλημέρα", μεθαύριο όταν μεγάλώσουν δεν θα το μάθει και αυτό έτσι;; Εγώ πέτυχα κοπέλες που παίζαμε στο χωριό μαζί και αφού μου μίλησαν μετά από τόσα χρόνια που είχα να τις δω (με το ζόρι της αναγνώρησα) μάθαν όλα τα προσωπικά μου (παντρέυτηκα, δεν παντρεύτηκα, και ένα σωρό άλλα) μετά δεν μου λέγαν ούτε καλημέρα και ενώ τους μίλαγα αυτές γυρίζαν και την πλάτη.

προσωπικά νομίζω ότι όλα έχουν σχέση με το αν νομίζουν ότι είσαι πιο πάνω ή πιο κάτω από αυτούς και τέλος πάντων εάν έχουν κάτι να κερδίσουν;;; κάνω λάθος;;;

Προς θεού δεν λεώ ότι όλοι είναι τέτοιος κόσμος οσοι είναι από επαρχία αλλά δυστυχώς εμείς αυτό είδαμε και συγκεκριμένα όσοι ήταν νορμαλ στο χωριό ήταν άτομα που μεν κατάγονται από εκεί αλλά έχουν μείνει αθήνα πολλά πολλά χρόνια και αθήνα μεγάλωσαν και τα παιδιά τους.

[elin]

Καλημέρα.

Έχοντας καταγωγή από χωριό στο οποίο έχω περάσει τα πρώτα παιδικά μου χρόνια, τα μετέπειτα παιδικά καλοκαίρια, όπως και αυτά της προεφηβείας μου, ναι υπάρχει μια νοοτροπία κάπως διαφορετική από αυτή μιας μεγαλούπολης, όπου οι άνθρωποι γνωρίζονται ελάχιστα έως καθόλου. Η νοοτροπία αυτή περιλαμβάνει στην πλειοψηφία των περιπτώσεων έντονα κριτική διάθεση για το πιο απλό έως το πιο σύνθετο θέμα, ιδιαίτερα αναφορικά με ζητήματα σωστό/λάθος, πρέπον/μη πρέπον, ηθικό/ανήθικο και "τι θα πει ο κόσμος..."

Μην εκπλήσσεσαι λοιπόν αν κάποιος μπροστά σε τρίτους είναι υπέρ-εκδηλωτικός κ τετ-α-τετ από χλιαρός έως αδιάφορος.

Να θέσω στο τραπέζι κ μια άλλη παράμετρο. Είπες ότι είσαι μονογονέας. Χωρίς να εκφράζω την προσωπική μου άποψη και χωρίς να θέλω να σε στενοχωρήσω, αυτό από μόνο του είναι κόκκινο πανί, τροφή στα πεινασμένα θηρία, και..., και... και δυστυχώς βάσει αυτής της νοοτροπίας κάποιων έχει αντίκτυπο κ στο παιδί. Άλλωστε είναι ολ τάιμ κλάσικ η ερώτηση στα χωριά από τις "μανιές":"Τίνος είσι μάναμ';" (Δλδ, αφενός ποιος είναι ο πατέρας του οποίου το όνομα φέρεις, αφετέρου, ποιος είναι ο γονιός - και τα έργα του).

Δεν υιοθετώ σε καμία περίπτωση αυτή την άποψη. Δυστυχώς όμως είναι έτσι. Οι άνθρωποι στο χωριό είναι πιο σκληροί, πιο επικριτικοί και πιο ωμοί.

[beba09]

Καλημέρα.

Έχοντας καταγωγή από χωριό στο οποίο έχω περάσει τα πρώτα παιδικά μου χρόνια, τα μετέπειτα παιδικά καλοκαίρια, όπως και αυτά της προεφηβείας μου, ναι υπάρχει μια νοοτροπία κάπως διαφορετική από αυτή μιας μεγαλούπολης, όπου οι άνθρωποι γνωρίζονται ελάχιστα έως καθόλου. Η νοοτροπία αυτή περιλαμβάνει στην πλειοψηφία των περιπτώσεων έντονα κριτική διάθεση για το πιο απλό έως το πιο σύνθετο θέμα, ιδιαίτερα αναφορικά με ζητήματα σωστό/λάθος, πρέπον/μη πρέπον, ηθικό/ανήθικο και "τι θα πει ο κόσμος..."

Μην εκπλήσσεσαι λοιπόν αν κάποιος μπροστά σε τρίτους είναι υπέρ-εκδηλωτικός κ τετ-α-τετ από χλιαρός έως αδιάφορος.

Να θέσω στο τραπέζι κ μια άλλη παράμετρο. Είπες ότι είσαι μονογονέας. Χωρίς να εκφράζω την προσωπική μου άποψη και χωρίς να θέλω να σε στενοχωρήσω, αυτό από μόνο του είναι κόκκινο πανί, τροφή στα πεινασμένα θηρία, και..., και... και δυστυχώς βάσει αυτής της νοοτροπίας κάποιων έχει αντίκτυπο κ στο παιδί. Άλλωστε είναι ολ τάιμ κλάσικ η ερώτηση στα χωριά από τις "μανιές":"Τίνος είσι μάναμ';" (Δλδ, αφενός ποιος είναι ο πατέρας του οποίου το όνομα φέρεις, αφετέρου, ποιος είναι ο γονιός - και τα έργα του).

Δεν υιοθετώ σε καμία περίπτωση αυτή την άποψη. Δυστυχώς όμως είναι έτσι. Οι άνθρωποι στο χωριό είναι πιο σκληροί, πιο επικριτικοί και πιο ωμοί.

χα χα μου άρεσε η ατάκα ποιανού μάναμ είσαι; σε ευχαριστώ καλή μου η τοποθέτηση σου με βοηθάει πολύ για το τι στάση να κρατήσω...;; λυπάμαι αλλά εγώ δίνω το benefit of the doubt γιατί αυτό με δίδαξε η ζωή. Έxω απίστευτο κόμπλεξ να είμαι καλή και ευγενική και μετά να μην μου λένε ούτε καλημέρα....! Εννοείται ότι δεν ταιριάζουμε με όλους και ούτε με όλους μπορούμε να κάνουμε παρέα....ειδικά εάν δεν ταιριάζει η νοοτροπία αλλά οι άνθρωποι αυτοί είναι απίστευτοι. Έχω την ατυχία ή την τύχη ανάλογα πως θα το δει κανείς η κόρη μου να μην μου μοιάζει καθόλου. Εάν σου πώ ότι το κοριτσάκι που έπαιζε με την κόρη μου στο χωριό, της είπε χύμα, αυτό το χρώμα το έχουν οι γύφτοi αναφερόμενοι στο χρώμα του δέρματος της κόρης μου, που να το άκουσε άραγε αυτό;; Δεν κοίταξε βέβαια την γιαγιά του που και αυτή είναι μελαχρινή αλλά της κόρης μου. Δυστυχώς επειδή εκεί το μέρος είναι μικρό και επειδή δεν υπάρχουν παιδάκια για να παίξουμε δεν το σκυλόβρισα αλλά με ωραίο τρόπο του είπα ότι οι τσιγγάνοι είναι συμπολίτες μας αλλά όσοι είναι μελαχρινοί δεν είναι και τσιγγάνοι πχ. δηλαδή και ο αδελφός μου και η ξαδέλφη μου τσιγγάνοι είναι.

Αχ βρε Μάτια μου δηλαδή εάν κολλήσω αναγγελία στον τοπικό φούρνο του χωριού. ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΜΟΥ, ΔΕΝ ΤΑ ΒΡΗΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ, μήπως είναι καλύτερα;;; Lol