Κορίτσια 40++ ,μελλοντικές μανούλες!

[wannabe]

Μπήκα στον πειρασμό να γράψω γιατί με πολλά από τα μηνύματα εδώ πέρα ταυτίζομαι. Είμαι στην χρονιά των 43 χρόνων (θα τα κλείσω τον Οκτώβρη) κι έχω ένα αγοράκι πέντε μηνών. Φυσιολογική σύλληψη ύστερα από δύο αποτυχημένες εξωσωματικές. 

Έχω πει και σε άλλο θέμα πόση απελπισία με είχε κυριεύσει έναν χρόνο και κάτι πριν. Τότε που είχα μάθει την δεύτερη αποτυχία στην εξωσωματική, είχα μπει στην χρονιά των 42 χρόνων, ο άντρας μου δεν ήθελε να συνεχίσουμε τις προσπάθειες γιατί θεωρούσε ότι η όλη διαδικασία φθείρει εμάς και τη σχέση μας και όλα, μα όλα μου φαίνονταν μαύρα. Προφανώς επειδή αυτή η αίσθηση μαυρίλας δεν έχει ξεχαστεί, συμπάσχω με όλες όσες προσπαθείτε κι εύχομαι, από τα βάθη της καρδιάς μου, τα καλύτερα.

Στην bella dona ειδικά που με συγκίνησε με την αγωνία της, θα ήθελα να πω να μην αφεθεί στην απελπισία. Κι εγώ είχα χαμηλή ΑΜΗ (0,8) και υψηλή FSH (η τιμή της ήταν 8 και κάτι, αν θυμάμαι καλά, αλλά ο εξωσωματιστής είχε πει ότι λόγω υψηλής οιστραδιόλης το αποτέλεσμα ξεγελούσε και στην πραγματικότητα η FSH μου ήταν γύρω στο 15). Και σε μένα είχαν μιλήσει για δανεικά (μετά την πρώτη εξωσωματική, όχι ακριβώς προτείνοντάς τα, σίγουρα όμως τονίζοντας την "σίγουρη" επιτυχία).

Θα έλεγα να ξεκινήσεις με τα εξής βήματα:

1. Σαλπιγγογραφία (αν δεν έχεις κάνει) για να σιγουρευτείς ότι δεν υπάρχει πρόβλημα σ' αυτό το σημείο.

2. Επίσκεψη σε ενδοκρινολόγο. Παρ' όλο που δεν είχα πρόβλημα με θυρεοειδή ή σάκχαρο, μετά την δεύτερη αποτυχημένη προσπάθεια επισκέφθηκα ενδοκρινολόγο που μου έδωσε αγωγή με medithyrox και glucophage για την ενίσχυση της ωορρηξίας και τη δυνατότητα εμφύτευσης. Μπορεί να ήταν τυχαίο αλλά λίγο μετά έμεινα έγκυος φυσιολογικά.

3. Κάποιες βιταμίνες (προσωπικά έπαιρνα τις profertil female) και όσο το δυνατόν καλύτερη διατροφή και άσκηση. Ακούγονται αυτονόητα αλλά βοηθάνε πάααρα πολύ.

4. Τα περί καλής ψυχολογίας δεν τα επαναλαμβάνω. Όχι γιατί δεν ισχύουν αλλά γιατί καμιά μας δεν κατάφερε να τα τηρήσει όσο ήταν σ' αυτό το τριπάκι. Θα πω απλώς ότι η δικιά μου σύλληψη ήρθε όταν είχα αφήσει το θέμα στην άκρη. Όχι γιατί ήταν καλή η ψυχολογία μου. Το αντίθετο. Η ένταση όμως με τον άντρα μου ήταν τόσο μεγάλη λόγω της διαφωνίας μας περί συνέχισης των προσπαθειών ή όχι και ο πατέρας μου σοβαρότατα άρρωστος. Είπα στον εαυτό μου ότι δεν μπορώ να βάλω δέκα καρπούζια κάτω από την ίδια μασχάλη και ότι θα "πάγωνα" το θέμα εξωσωματική για ένα εξάμηνο. Και τότε ήρθε ο μικρός ...

5. Σκέψου την περίπτωση διαγνωστικής υστεροσκόπησης. Την έκανα και θεωρώ ότι βοήθησε.

 

Λαβέ υπόψη σου ότι όλα τα παραπάνω είναι οι προσωπικές μου εκτιμήσεις για το τι βοήθησε και τι όχι στη δική μου περίπτωση. Δεν σημαίνει ούτε ότι είναι σωστές ούτε ότι σε όλες τις γυναίκες "πιάνουν" τα ίδια πράγματα.

 

Για κέντρα και γιατρούς δεν έχω να προτείνω. Πρώτον γιατί είμαι στην Αθήνα και δεύτερον γιατί τελικά δεν έφυγα με τόσο καλές εντυπώσεις από το κέντρο και τον γιατρό που προσπάθησα τις δυο φορές την εξωσωματική.

 

Και πάλι καλή επιτυχία σε όλες!

 

[bella_dona]

πρίν από 33 λεπτά , wannabe είπε:

Μπήκα στον πειρασμό να γράψω γιατί με πολλά από τα μηνύματα εδώ πέρα ταυτίζομαι. Είμαι στην χρονιά των 43 χρόνων (θα τα κλείσω τον Οκτώβρη) κι έχω ένα αγοράκι πέντε μηνών. Φυσιολογική σύλληψη ύστερα από δύο αποτυχημένες εξωσωματικές. 

Έχω πει και σε άλλο θέμα πόση απελπισία με είχε κυριεύσει έναν χρόνο και κάτι πριν. Τότε που είχα μάθει την δεύτερη αποτυχία στην εξωσωματική, είχα μπει στην χρονιά των 42 χρόνων, ο άντρας μου δεν ήθελε να συνεχίσουμε τις προσπάθειες γιατί θεωρούσε ότι η όλη διαδικασία φθείρει εμάς και τη σχέση μας και όλα, μα όλα μου φαίνονταν μαύρα. Προφανώς επειδή αυτή η αίσθηση μαυρίλας δεν έχει ξεχαστεί, συμπάσχω με όλες όσες προσπαθείτε κι εύχομαι, από τα βάθη της καρδιάς μου, τα καλύτερα.

Στην bella dona ειδικά που με συγκίνησε με την αγωνία της, θα ήθελα να πω να μην αφεθεί στην απελπισία. Κι εγώ είχα χαμηλή ΑΜΗ (0,8) και υψηλή FSH (η τιμή της ήταν 8 και κάτι, αν θυμάμαι καλά, αλλά ο εξωσωματιστής είχε πει ότι λόγω υψηλής οιστραδιόλης το αποτέλεσμα ξεγελούσε και στην πραγματικότητα η FSH μου ήταν γύρω στο 15). Και σε μένα είχαν μιλήσει για δανεικά (μετά την πρώτη εξωσωματική, όχι ακριβώς προτείνοντάς τα, σίγουρα όμως τονίζοντας την "σίγουρη" επιτυχία).

Θα έλεγα να ξεκινήσεις με τα εξής βήματα:

1. Σαλπιγγογραφία (αν δεν έχεις κάνει) για να σιγουρευτείς ότι δεν υπάρχει πρόβλημα σ' αυτό το σημείο.

2. Επίσκεψη σε ενδοκρινολόγο. Παρ' όλο που δεν είχα πρόβλημα με θυρεοειδή ή σάκχαρο, μετά την δεύτερη αποτυχημένη προσπάθεια επισκέφθηκα ενδοκρινολόγο που μου έδωσε αγωγή με medithyrox και glucophage για την ενίσχυση της ωορρηξίας και τη δυνατότητα εμφύτευσης. Μπορεί να ήταν τυχαίο αλλά λίγο μετά έμεινα έγκυος φυσιολογικά.

3. Κάποιες βιταμίνες (προσωπικά έπαιρνα τις profertil female) και όσο το δυνατόν καλύτερη διατροφή και άσκηση. Ακούγονται αυτονόητα αλλά βοηθάνε πάααρα πολύ.

4. Τα περί καλής ψυχολογίας δεν τα επαναλαμβάνω. Όχι γιατί δεν ισχύουν αλλά γιατί καμιά μας δεν κατάφερε να τα τηρήσει όσο ήταν σ' αυτό το τριπάκι. Θα πω απλώς ότι η δικιά μου σύλληψη ήρθε όταν είχα αφήσει το θέμα στην άκρη. Όχι γιατί ήταν καλή η ψυχολογία μου. Το αντίθετο. Η ένταση όμως με τον άντρα μου ήταν τόσο μεγάλη λόγω της διαφωνίας μας περί συνέχισης των προσπαθειών ή όχι και ο πατέρας μου σοβαρότατα άρρωστος. Είπα στον εαυτό μου ότι δεν μπορώ να βάλω δέκα καρπούζια κάτω από την ίδια μασχάλη και ότι θα "πάγωνα" το θέμα εξωσωματική για ένα εξάμηνο. Και τότε ήρθε ο μικρός ...

5. Σκέψου την περίπτωση διαγνωστικής υστεροσκόπησης. Την έκανα και θεωρώ ότι βοήθησε.

 

Λαβέ υπόψη σου ότι όλα τα παραπάνω είναι οι προσωπικές μου εκτιμήσεις για το τι βοήθησε και τι όχι στη δική μου περίπτωση. Δεν σημαίνει ούτε ότι είναι σωστές ούτε ότι σε όλες τις γυναίκες "πιάνουν" τα ίδια πράγματα.

 

Για κέντρα και γιατρούς δεν έχω να προτείνω. Πρώτον γιατί είμαι στην Αθήνα και δεύτερον γιατί τελικά δεν έφυγα με τόσο καλές εντυπώσεις από το κέντρο και τον γιατρό που προσπάθησα τις δυο φορές την εξωσωματική.

 

Και πάλι καλή επιτυχία σε όλες!

 

Φιλη μου καλη, δεν εχω λογια να σε ευχαριστησω που εκανες τον κοπο να μου απαντησεις με τοσο αισιοδοξα λογια! Η αληθεια ειναι πως πραγματικα σε απελπισια βρισκομαι...Τα ιδια για την FSH μου ειπαν και μενα, οτι ειναι πραγματικα πολυ παραπανω απο την ηδη ανεβασμενη τιμη της! Οσο για την ΑΜΗ στο 0,4...Μου προτειναν και εμενα σαλπιγγογραφια και υστεροσκοπηση, παρολο που ουσιαστικα μονοι μας δεν εχουμε προσπαθησει γιατι με το που αποφασισαμε να  προσπαθησουμε, προεκυψαν οι διαταραχες στην περιοδο και ξεκινησε ο ορμονολογικος ελεγχος με απογοητευτικα αποτελεσματα....Για να κανω αυτες τις εξετασεις ομως πρεπει πρωτα να αδιαθετησω και εγω εχω να δω περιοδο απο τον Φεβρουαριο....Οπως καταλαβαινεις ολο αυτο λειτουργει σαν φαυλος κυκλος ο οποιος δεν με αφηνει να χαλαρωσω και να δω αισιοδοξα τα πραγματα...Νιωθω οτι ο χρονος φευγει, μαλλον για να το θεσω πιο σωστα, οτι ο χρονος εφυγε....Σε ενδοκρινολογο μονο δεν εχω παει, αν και εχω παει σε αιματολογο αναπαραγωγης, η οποια περα απο τις κλασικες βιταμινες, ( σιδηρο, μαγνησιο, φυλλικο, β12 και βιταμινη d) δεν μου εδωσε τιποτα αλλο....Ενα ενημερωτικο φυλλαδιο μονο για dhea μου εδωσε, αλλα κανενας γυναικολογος δεν τους εδωσε ιδιαιτερη σημασια....Η λυση της δωρεας επεσε πολυ γρηγορα στο τραπεζι, απο την πρωτη επισκεψη συγκεκριμενα....Ειλικρινα νιωθω ανημπορη...Χαιρομαι ομως που καποιες απο εμας οπως εσυ τα καταφερατε κοντρα σε ολα τα προγνωστικα των γιατρων!!! Ευχομαι να ειστε γεροι με τον αντρουλη σου και να καμαρωνετε το βλασταρι σας...Να σας ζησει καλη μου και ευχομαι να διαβαζουμε συνεχεια τετοια ευχαριστα νεα!!!! ( οι βιταμινες που πηρες ειναι με ορμονες ή ειναι απλο συμπληρωμα διατροφης?)

[linaa]

1 hour ago, bella_dona είπε:

Φιλη μου καλη, δεν εχω λογια να σε ευχαριστησω που εκανες τον κοπο να μου απαντησεις με τοσο αισιοδοξα λογια! Η αληθεια ειναι πως πραγματικα σε απελπισια βρισκομαι...Τα ιδια για την FSH μου ειπαν και μενα, οτι ειναι πραγματικα πολυ παραπανω απο την ηδη ανεβασμενη τιμη της! Οσο για την ΑΜΗ στο 0,4...Μου προτειναν και εμενα σαλπιγγογραφια και υστεροσκοπηση, παρολο που ουσιαστικα μονοι μας δεν εχουμε προσπαθησει γιατι με το που αποφασισαμε να  προσπαθησουμε, προεκυψαν οι διαταραχες στην περιοδο και ξεκινησε ο ορμονολογικος ελεγχος με απογοητευτικα αποτελεσματα....Για να κανω αυτες τις εξετασεις ομως πρεπει πρωτα να αδιαθετησω και εγω εχω να δω περιοδο απο τον Φεβρουαριο....Οπως καταλαβαινεις ολο αυτο λειτουργει σαν φαυλος κυκλος ο οποιος δεν με αφηνει να χαλαρωσω και να δω αισιοδοξα τα πραγματα...Νιωθω οτι ο χρονος φευγει, μαλλον για να το θεσω πιο σωστα, οτι ο χρονος εφυγε....Σε ενδοκρινολογο μονο δεν εχω παει, αν και εχω παει σε αιματολογο αναπαραγωγης, η οποια περα απο τις κλασικες βιταμινες, ( σιδηρο, μαγνησιο, φυλλικο, β12 και βιταμινη d) δεν μου εδωσε τιποτα αλλο....Ενα ενημερωτικο φυλλαδιο μονο για dhea μου εδωσε, αλλα κανενας γυναικολογος δεν τους εδωσε ιδιαιτερη σημασια....Η λυση της δωρεας επεσε πολυ γρηγορα στο τραπεζι, απο την πρωτη επισκεψη συγκεκριμενα....Ειλικρινα νιωθω ανημπορη...Χαιρομαι ομως που καποιες απο εμας οπως εσυ τα καταφερατε κοντρα σε ολα τα προγνωστικα των γιατρων!!! Ευχομαι να ειστε γεροι με τον αντρουλη σου και να καμαρωνετε το βλασταρι σας...Να σας ζησει καλη μου και ευχομαι να διαβαζουμε συνεχεια τετοια ευχαριστα νεα!!!! ( οι βιταμινες που πηρες ειναι με ορμονες ή ειναι απλο συμπληρωμα διατροφης?)

κοριτσι μου θα σου πω κ εγω την εμπειρια μου. εγω προσπαθουσα ενα χρονο η αμη μου χαμηλη αλλα η fsh φυσιολογικη ομως δεν γινοταν τιποτα μεχρι που πηγα σε ενδοκρινολογο. να ξερεις οτι ολες οι ορμονες ρυθμιζονται απο τον θυροειδη. σε μεγαλες ηλικιες ο θυροειδης μπορει να φαινονται ολα φυσιολογικα αλλα κλωτσαει κ αυτος κ χρειαζετε φαρμακακι. κ εγω πηρα medithirox την πιο χαμηλη δοση πηρα βιταμινη d σεληνιο κ ενα σωρο αλλες βιταμινες για γονιμοτητα. επισης αφου δεν σου εχει ερθει περιοδος πρεπει να παρεις φαρμακο για να δεις περιοδο μου εχει συμβει κ σε μενα ειναι λογικο με τοσο χημηλη αμη οι μισοι κυκλοι να ειναι ανοωρικτικοι χρειαζετε βοηθεια για να λειτουργησει ο οργανισμος σου. επισης η αντισταση στην ινσουλινη κ το ζαχαρο μετα τα 40 ειναι κρυφα χρειαζονται πιο ειδικες εξετασεις για να τα βρεις κ μονο ενδικρινολογος θα σου δωσει καμπυλη να κανεις κ οπως ειπε κ η κοπελα παραπανω να παρεις αγωγη προλιπτικα. 

με ολα αυτα φυσικα δεν θα δεις θαυματα αλλα θα ξερεις οτι εκανες μια προσπαθεια ολοκληρωμενη γιατι ο οργανισμος ποτε δεν ξερεις τι κρυβει ενα καλο ωαριο να εχει μεινει μπορεις να το εκμεταλευτεις. 

οι profeltil δεν ειναι ορμονες βιταμινες απλες ειναι εξειδικευμενες μονο για γονιμοτητα. 

μην απελπιζεσε η λυση των δανεικων μπορει να περιμενει λιγο ακομα ετσι κ αλλιως μεχρι να εξαντλησεις κ το τελευταιο ωαριο μην χασεις την ελπιδα σου. εδω εχουν μεινει εγκυος γυναικες που εχουν μπει ειδη σε κλιμακτηριο απλα γιατι ειχε ο οργανισμος ενα τελευταιο αποθεμα!!! παντως οτι κ να συμβει κ τα δανεικα μην τα βλεπεις σαν τερας το μωρο θα ειναι  ολοδικο σου τι σημασια εχει το μισο dna? 

[bella_dona]

πρίν από 2 λεπτά , linaa είπε:

κοριτσι μου θα σου πω κ εγω την εμπειρια μου. εγω προσπαθουσα ενα χρονο η αμη μου χαμηλη αλλα η fsh φυσιολογικη ομως δεν γινοταν τιποτα μεχρι που πηγα σε ενδοκρινολογο. να ξερεις οτι ολες οι ορμονες ρυθμιζονται απο τον θυροειδη. σε μεγαλες ηλικιες ο θυροειδης μπορει να φαινονται ολα φυσιολογικα αλλα κλωτσαει κ αυτος κ χρειαζετε φαρμακακι. κ εγω πηρα medithirox την πιο χαμηλη δοση πηρα βιταμινη d σεληνιο κ ενα σωρο αλλες βιταμινες για γονιμοτητα. επισης αφου δεν σου εχει ερθει περιοδος πρεπει να παρεις φαρμακο για να δεις περιοδο μου εχει συμβει κ σε μενα ειναι λογικο με τοσο χημηλη αμη οι μισοι κυκλοι να ειναι ανοωρικτικοι χρειαζετε βοηθεια για να λειτουργησει ο οργανισμος σου. επισης η αντισταση στην ινσουλινη κ το ζαχαρο μετα τα 40 ειναι κρυφα χρειαζονται πιο ειδικες εξετασεις για να τα βρεις κ μονο ενδικρινολογος θα σου δωσει καμπυλη να κανεις κ οπως ειπε κ η κοπελα παραπανω να παρεις αγωγη προλιπτικα. 

με ολα αυτα φυσικα δεν θα δεις θαυματα αλλα θα ξερεις οτι εκανες μια προσπαθεια ολοκληρωμενη γιατι ο οργανισμος ποτε δεν ξερεις τι κρυβει ενα καλο ωαριο να εχει μεινει μπορεις να το εκμεταλευτεις. 

οι profeltil δεν ειναι ορμονες βιταμινες απλες ειναι εξειδικευμενες μονο για γονιμοτητα. 

μην απελπιζεσε η λυση των δανεικων μπορει να περιμενει λιγο ακομα ετσι κ αλλιως μεχρι να εξαντλησεις κ το τελευταιο ωαριο μην χασεις την ελπιδα σου. εδω εχουν μεινει εγκυος γυναικες που εχουν μπει ειδη σε κλιμακτηριο απλα γιατι ειχε ο οργανισμος ενα τελευταιο αποθεμα!!! παντως οτι κ να συμβει κ τα δανεικα μην τα βλεπεις σαν τερας το μωρο θα ειναι  ολοδικο σου τι σημασια εχει το μισο dna? 

Φιλη μου εχεις δικιο και σε ευχαριστω! Πρεπει να κλεισω συντομα ραντεβου με ενδοκρινολογο για να εξετασουμε και τα θεματα που αναφερεις...αν καποια απο εσας εχει να προτεινει καποιον ειδικο ενδοκρινολογο αναπαραγωγης στη Θεσσαλονικη, θα ημουν ευγνωμων! Η λυση των δανεικων φυσικα και ειναι μια λυση  και θαυμαζω απιστευτα τις γυναικες που το αποφασισαν, χρειαζεται απιστευτη δυναμη και ψυχικη αντοχη για να παρει καποια την αποφαση....Δεν ειχα απλα το χρονο και την ευκαιρια να προσπαθησω καν με δικα μου μεχρι τωρα...και οπως μπορεις να καταλαβεις ειναι ενα σοκ για μενα...Ειναι διαφορετικα να εχει κανει καποια τις προσπαθειες της και μετα να οδηγηθει εκει, και ειναι αλλιως οταν απο την αρχη σχεδον σου αποκλειουν το ενδεχομενο να παλεψεις για κατι ολοδικο σου....Τα παιδια δεν μας ανηκουν, δεν με ενδιαφερει να διαιωνισω το dna μου ( που απο οτι φαινεται δεν ειναι και κανενα dna σπουδαιο!!!), αλλα οπως εχω ξαναπει, κακα τα ψεματα, αν η καθεμια μας ειχε επιλογη να χρησιμοποιησει τα δικα της ωαρια, πιστευω για καθαρα ψυχολογικους λογους ισως, να το προτιμουσε....δεν ξερω κατα ποσο ειμαι ικανη και αξια να διαχειριστω αυτη την τοση λεπτη και ιδαιτερη αποφαση.... Γιαυτο και ειπα πως αυτες τις γυναικες τις θαυμαζω και τις σεβομαι οσο τιποτα αλλο....και τις θεωρω Μανες με Μ κεφαλαιο....Τις profeltil δλδ μπορω να τις παρω και διχως συνταγη γιατρου? Ηδη περνω φυλλικο, μαγνησιο, σιδηρο, βιταμινη d και β12, υπαρχει περιπτωση υπερβιταμινωσης? Ευχαριστω πολυ πολυ που απαντατε στις ανησυχιες μου, ειναι πολυ σημαντικο για μενα...ευχομαι ολες σας να ειστε γερες και δυνατες...και εσεις που προσπαθειτε ακομη και εσεις που τα καταφερατε!!!!

[linaa]

πρίν από 15 λεπτά , bella_dona είπε:

Φιλη μου εχεις δικιο και σε ευχαριστω! Πρεπει να κλεισω συντομα ραντεβου με ενδοκρινολογο για να εξετασουμε και τα θεματα που αναφερεις...αν καποια απο εσας εχει να προτεινει καποιον ειδικο ενδοκρινολογο αναπαραγωγης στη Θεσσαλονικη, θα ημουν ευγνωμων! Η λυση των δανεικων φυσικα και ειναι μια λυση  και θαυμαζω απιστευτα τις γυναικες που το αποφασισαν, χρειαζεται απιστευτη δυναμη και ψυχικη αντοχη για να παρει καποια την αποφαση....Δεν ειχα απλα το χρονο και την ευκαιρια να προσπαθησω καν με δικα μου μεχρι τωρα...και οπως μπορεις να καταλαβεις ειναι ενα σοκ για μενα...Ειναι διαφορετικα να εχει κανει καποια τις προσπαθειες της και μετα να οδηγηθει εκει, και ειναι αλλιως οταν απο την αρχη σχεδον σου αποκλειουν το ενδεχομενο να παλεψεις για κατι ολοδικο σου....Τα παιδια δεν μας ανηκουν, δεν με ενδιαφερει να διαιωνισω το dna μου ( που απο οτι φαινεται δεν ειναι και κανενα dna σπουδαιο!!!), αλλα οπως εχω ξαναπει, κακα τα ψεματα, αν η καθεμια μας ειχε επιλογη να χρησιμοποιησει τα δικα της ωαρια, πιστευω για καθαρα ψυχολογικους λογους ισως, να το προτιμουσε....δεν ξερω κατα ποσο ειμαι ικανη και αξια να διαχειριστω αυτη την τοση λεπτη και ιδαιτερη αποφαση.... Γιαυτο και ειπα πως αυτες τις γυναικες τις θαυμαζω και τις σεβομαι οσο τιποτα αλλο....και τις θεωρω Μανες με Μ κεφαλαιο....Τις profeltil δλδ μπορω να τις παρω και διχως συνταγη γιατρου? Ηδη περνω φυλλικο, μαγνησιο, σιδηρο, βιταμινη d και β12, υπαρχει περιπτωση υπερβιταμινωσης? Ευχαριστω πολυ πολυ που απαντατε στις ανησυχιες μου, ειναι πολυ σημαντικο για μενα...ευχομαι ολες σας να ειστε γερες και δυνατες...και εσεις που προσπαθειτε ακομη και εσεις που τα καταφερατε!!!!

δυστυχως ειμαι αθηνα κ δεν ξερω γιατρο εκει. ειμαι σιγουρη οτι θα βρεις κ την δυναμη κ την υπομονη να κανεις το καλητερο για τον στοχο σου κ θα τον πετυχεις!!

οσο για τις βιταμινες μπορεις να τις περνεις ενναλαξ. οχι δεν χρειαζονται συνταγη απλα ειναι πολυ ακριβες ψαξε καλητερα απο εξωτερικο σε site να βρεις φτηνοτερα.

[bella_dona]

1 hour ago, linaa είπε:

δυστυχως ειμαι αθηνα κ δεν ξερω γιατρο εκει. ειμαι σιγουρη οτι θα βρεις κ την δυναμη κ την υπομονη να κανεις το καλητερο για τον στοχο σου κ θα τον πετυχεις!!

οσο για τις βιταμινες μπορεις να τις περνεις ενναλαξ. οχι δεν χρειαζονται συνταγη απλα ειναι πολυ ακριβες ψαξε καλητερα απο εξωτερικο σε site να βρεις φτηνοτερα.

Σε ευχαριστω πολυ φιλη μου!!!! Οταν λες ενναλαξ τις βιταμινες τι εννοεις???

[wannabe]

Καλή μου bella dona. Το να μην έχετε προσπαθήσει καν με οποιονδήποτε τρόπο και να πηγαίνεις βουρ για δανεικά το θεωρώ, αν μη τι άλλο, πρόωρο. Καταλαβαίνω ότι το θέμα που σε αγχώνει είναι η ανωμαλία του κύκλου σου και η απουσία περιόδου αλλά αυτό είναι κάτι που συμβαίνει, δυστυχώς, σε αρκετές γυναίκες της ηλικίας μας και που εξαρτάται (και αυτό) εν μέρει από την ψυχολογία μας.

Φαντάζομαι λοιπόν ότι πρέπει πρώτα να συζητήσεις με τον γυναικολόγο σου την επαναφορά του κύκλου σου. Μετά, στη θέση σου, θα σκεφτόμουν στα σοβαρά την υστεροσκόπηση. Λειτουργεί ως ενίσχυση του περιβάλλοντος της μήτρας (ο γυναικολόγος μου την είχε παρομοιάσει με "όργωμα" του χωραφιού για να πιάσει καλύτερα ο σπόρος) κάτι που θα είναι χρήσιμο είτε με δικά σου ωάρια προσπαθήσεις είτε με δανεικά.

Βιταμίνες ήδη παίρνεις, μαζί και όλα τα άλλα στοιχεία που χρειάζονται (σίδηρο, μαγνήσιο, φυλλικό κλπ.) Ένας γιατρός είναι πιο αρμόδιος να σου πει αν πρέπει να προσθέσεις κάτι άλλο. Δε νομίζω ότι τα profertil που έπαιρνα εγώ έχουν κάτι παραπάνω. Και όντως είναι πανάκριβα σε σημείο αισχροκέρδειας τολμώ να πω. Μου έκανε δε χειρίστη εντύπωση ότι στην Ελλάδα τα πουλούσαν 180 το κουτί για την τρίμηνη θεραπεία ενώ τελικά μου τα έφερε μια φίλη μου που μένει στη Γερμανία με 80 ευρώ. Τώρα είναι τυχαίο ότι στην αντιπροσωπεία που πήγα να τα πάρω την πρώτη φορά που βιαζόμουν να ξεκινήσω και δεν μπορούσα να περιμένω την φίλη μου από το εξωτερικό, με ρώτησαν και σημείωσαν το όνομα του γιατρού που μου τα συνέστησε; Τα έπαιρνα για περίπου 14 μήνες. Πριν ξεκινήσω το οτιδήποτε, πριν την υστεροσκόπηση, πριν τις προσπάθειες και μέχρι τις πρώτες βδομάδες της εγκυμοσύνης μου.

Ο αιματολόγος είναι επίσης μια ειδικότητα που είδα. Έκανα έναν πλήρη έλεγχο θρομβοφιλίας, κάτι πολύ σημαντικό για να αποκλείσεις αποβολές που σχετίζονται μ' αυτόν τον παράγοντα.

Κι αν μου επιτρέπεις, κάποιες μικρές παρατηρήσεις ακόμα:

Η τιμή της ΑΜΗ είναι κάτι αλλά δεν είναι το παν. Πολλοί γιατροί θεωρούν την όλη ιδέα ΑΜΗ αρκετά σχετική. Έχω φίλη που πέτυχε σύλληψη με δικό της ωάριο στα 44 με ΑΜΗ 0,1. 

Είναι πολύ σημαντικό αν δεν υπάρχει κανένα θέμα από την πλευρά του συζύγου σου. Ένα πολύ καλό σπέρμα μπορεί να δώσει ώθηση στην προσπάθεια μ' ένα όχι και τόσο σούπερ ωάριο. Αν δεν έχει κάνει έλεγχο ο σύζυγός σου, ένα σπερμοδιάγραμμα είναι απαραίτητο.

Τα 42 είναι μια σεβαστή ηλικία (για να επαναλάβω τα λόγια του γυναικολόγου - μαιευτήρα στον οποίο πήγα όταν έμεινα έγκυος για την παρακολούθηση της εγκυμοσύνης και τον τοκετό) αλλά πραγματικά δεν είναι το τέλος του κόσμου. Κατά την άποψή μου έχεις κάποιον χρόνο ακόμα να δοκιμάσεις με το δικό σου γενετικό υλικό. Όχι πολύν αλλά κάποιον. Είναι κρίμα να πανικοβάλλεσαι ή μάλλον να σε πανικοβάλλουν. Δεν σου λέω να επαναπαυτείς με ακραία παραδείγματα του στυλ "μια γνωστή μου γέννησε δίδυμα στα 49", "η ξαδέλφη συναδέλφου μου έμεινε έγκυος στα 48" γιατί, κακά τα ψέματα, πίσω από εγκυμοσύνες σε τόσο προχωρημένες ηλικίες, 9 στις 10 φορές (για να μην πω 999 στις 1000) κρύβεται δανεικό γενετικό υλικό. Το δεν επαναπαύομαι όμως δεν σημαίνει ότι καταθέτω τα όπλα ή ότι το τρένο έφυγε ή άλλα τέτοια.

Δεν είναι κακό να έχεις στο πίσω μέρος του μυαλού σου την περίπτωση των δανεικών ωαρίων. Περισσότερο για να ξέρεις ότι υπάρχει ένα παράθυρο ανοιχτό αν σιγουρευτείς ότι η πόρτα έχει κλείσει και ίσως για να δεις, με τον χρόνο, τις δικές σου/σας ψυχολογικές αντοχές σ' αυτό το ζήτημα. Από προσωπική εμπειρία έχω να πω ότι τα λόγια του εξωσωματιστή μου όταν μου έκανε σχετική κουβέντα και του απάντησα "ευχαριστώ γιατρέ αλλά δε νομίζω ότι είναι μια λύση για μας" ότι δεν είναι τίποτα κι ότι έτσι και δεις το μωράκι σου στον υπέρηχο όλα ξεχνιούνται, είναι απλουστευτικά σε βαθμό εγκληματικό. Μια τέτοια προσπάθεια θέλει πολύ καλή κουβέντα με τον εαυτό μας, με τον σύντροφό μας και ίσως τη βοήθεια ενός ειδικού για να σκαλίσουμε βαθύτερα μερικά πράγματα. Γι' αυτό το θέμα αλλά και για διάφορα άλλα, θα σου έλεγα να διαβάσεις στο forum το θέμα "εξωσωματική με δανεικά ωάρια". Είναι μια παρέα από υπέροχες κοπέλες που άλλες το επεχείρησαν, άλλες το σκέφτονται, άλλες το παλεύουν ακόμα με δικό τους υλικό. Θα δεις πολλές "δικές σου" σκέψεις εκεί μέσα.

 

Και κάτι τελευταίο, λίγο αστείο. Γεννάω το μωρό, γυρνάμε σπίτι, έρχεται σε καμιά δεκαριά μέρες επίσκεψη ο παιδίατρος που είναι πολύ καλός μας φίλος. Μετά την εξέταση του μικρού και εκεί που πίναμε έναν καφέ του λέω, επειδή μόλις το θυμήθηκα. "Βρε συ! Είδα την ομάδα αίματος του μικρού που μας δώσανε από το μαιευτήριο. Είναι Ο +. Εγώ είμαι Β + και ο ... (άντρας μου) ΑΒ +. Πώς γίνεται;" Κάνει μια γκριμάτσα ο φίλος μας και λέει "Δεν γίνεται". Όντως. Απ' αυτόν τον συνδυασμό μπορούσαν να βγουν τα πάντα εκτός από Ο +. Εγώ, θέλεις οι ορμόνες που κάνανε πάρτι, μπήκα στην παράνοια ότι δεν μας δώσανε σωστό παιδί στο μαιευτήριο. Μάταια προσπαθούσαν ο φίλος μας κι ο άντρας μου να με ησυχάσουν ότι προφανώς κάποιος από εμάς δεν ξέρει σωστά την ομάδα του. Έστειλα τον άντρα μου να κάνει εξέταση αίματος γιατί ήταν ο πιο αδύναμος κρίκος. Ήξερε την ομάδα του από τον στρατό που είχαν εξετάσει στη φουρνιά του 500 φαντάρους σε μια μέρα. Τις μέρες μέχρι να βγει το αποτέλεσμα κοιτούσα το μωρό και έλεγα ότι ακόμα και να μου λέγανε ότι όντως έγινε λάθος κι ότι κάποιο άλλο ήταν το δικό μου, δεν θα μπορούσα να το αποχωριστώ. Κι ήμασταν μαζί μόνο μία βδομάδα! Οπότε σίγουρα η μητρότητα είναι κάτι πολύ πιο σύνθετο από το βιολογικό υλικό ... Α! Τελικά ο άντρας μου επί τόσα χρόνια άλλη ομάδα αίματος νόμιζε ότι είναι κι άλλη ήταν

 

[bella_dona]

πρίν από 3 λεπτά , wannabe είπε:

Καλή μου bella dona. Το να μην έχετε προσπαθήσει καν με οποιονδήποτε τρόπο και να πηγαίνεις βουρ για δανεικά το θεωρώ, αν μη τι άλλο, πρόωρο. Καταλαβαίνω ότι το θέμα που σε αγχώνει είναι η ανωμαλία του κύκλου σου και η απουσία περιόδου αλλά αυτό είναι κάτι που συμβαίνει, δυστυχώς, σε αρκετές γυναίκες της ηλικίας μας και που εξαρτάται (και αυτό) εν μέρει από την ψυχολογία μας.

Φαντάζομαι λοιπόν ότι πρέπει πρώτα να συζητήσεις με τον γυναικολόγο σου την επαναφορά του κύκλου σου. Μετά, στη θέση σου, θα σκεφτόμουν στα σοβαρά την υστεροσκόπηση. Λειτουργεί ως ενίσχυση του περιβάλλοντος της μήτρας (ο γυναικολόγος μου την είχε παρομοιάσει με "όργωμα" του χωραφιού για να πιάσει καλύτερα ο σπόρος) κάτι που θα είναι χρήσιμο είτε με δικά σου ωάρια προσπαθήσεις είτε με δανεικά.

Βιταμίνες ήδη παίρνεις, μαζί και όλα τα άλλα στοιχεία που χρειάζονται (σίδηρο, μαγνήσιο, φυλλικό κλπ.) Ένας γιατρός είναι πιο αρμόδιος να σου πει αν πρέπει να προσθέσεις κάτι άλλο. Δε νομίζω ότι τα profertil που έπαιρνα εγώ έχουν κάτι παραπάνω. Και όντως είναι πανάκριβα σε σημείο αισχροκέρδειας τολμώ να πω. Μου έκανε δε χειρίστη εντύπωση ότι στην Ελλάδα τα πουλούσαν 180 το κουτί για την τρίμηνη θεραπεία ενώ τελικά μου τα έφερε μια φίλη μου που μένει στη Γερμανία με 80 ευρώ. Τώρα είναι τυχαίο ότι στην αντιπροσωπεία που πήγα να τα πάρω την πρώτη φορά που βιαζόμουν να ξεκινήσω και δεν μπορούσα να περιμένω την φίλη μου από το εξωτερικό, με ρώτησαν και σημείωσαν το όνομα του γιατρού που μου τα συνέστησε; Τα έπαιρνα για περίπου 14 μήνες. Πριν ξεκινήσω το οτιδήποτε, πριν την υστεροσκόπηση, πριν τις προσπάθειες και μέχρι τις πρώτες βδομάδες της εγκυμοσύνης μου.

Ο αιματολόγος είναι επίσης μια ειδικότητα που είδα. Έκανα έναν πλήρη έλεγχο θρομβοφιλίας, κάτι πολύ σημαντικό για να αποκλείσεις αποβολές που σχετίζονται μ' αυτόν τον παράγοντα.

Κι αν μου επιτρέπεις, κάποιες μικρές παρατηρήσεις ακόμα:

Η τιμή της ΑΜΗ είναι κάτι αλλά δεν είναι το παν. Πολλοί γιατροί θεωρούν την όλη ιδέα ΑΜΗ αρκετά σχετική. Έχω φίλη που πέτυχε σύλληψη με δικό της ωάριο στα 44 με ΑΜΗ 0,1. 

Είναι πολύ σημαντικό αν δεν υπάρχει κανένα θέμα από την πλευρά του συζύγου σου. Ένα πολύ καλό σπέρμα μπορεί να δώσει ώθηση στην προσπάθεια μ' ένα όχι και τόσο σούπερ ωάριο. Αν δεν έχει κάνει έλεγχο ο σύζυγός σου, ένα σπερμοδιάγραμμα είναι απαραίτητο.

Τα 42 είναι μια σεβαστή ηλικία (για να επαναλάβω τα λόγια του γυναικολόγου - μαιευτήρα στον οποίο πήγα όταν έμεινα έγκυος για την παρακολούθηση της εγκυμοσύνης και τον τοκετό) αλλά πραγματικά δεν είναι το τέλος του κόσμου. Κατά την άποψή μου έχεις κάποιον χρόνο ακόμα να δοκιμάσεις με το δικό σου γενετικό υλικό. Όχι πολύν αλλά κάποιον. Είναι κρίμα να πανικοβάλλεσαι ή μάλλον να σε πανικοβάλλουν. Δεν σου λέω να επαναπαυτείς με ακραία παραδείγματα του στυλ "μια γνωστή μου γέννησε δίδυμα στα 49", "η ξαδέλφη συναδέλφου μου έμεινε έγκυος στα 48" γιατί, κακά τα ψέματα, πίσω από εγκυμοσύνες σε τόσο προχωρημένες ηλικίες, 9 στις 10 φορές (για να μην πω 999 στις 1000) κρύβεται δανεικό γενετικό υλικό. Το δεν επαναπαύομαι όμως δεν σημαίνει ότι καταθέτω τα όπλα ή ότι το τρένο έφυγε ή άλλα τέτοια.

Δεν είναι κακό να έχεις στο πίσω μέρος του μυαλού σου την περίπτωση των δανεικών ωαρίων. Περισσότερο για να ξέρεις ότι υπάρχει ένα παράθυρο ανοιχτό αν σιγουρευτείς ότι η πόρτα έχει κλείσει και ίσως για να δεις, με τον χρόνο, τις δικές σου/σας ψυχολογικές αντοχές σ' αυτό το ζήτημα. Από προσωπική εμπειρία έχω να πω ότι τα λόγια του εξωσωματιστή μου όταν μου έκανε σχετική κουβέντα και του απάντησα "ευχαριστώ γιατρέ αλλά δε νομίζω ότι είναι μια λύση για μας" ότι δεν είναι τίποτα κι ότι έτσι και δεις το μωράκι σου στον υπέρηχο όλα ξεχνιούνται, είναι απλουστευτικά σε βαθμό εγκληματικό. Μια τέτοια προσπάθεια θέλει πολύ καλή κουβέντα με τον εαυτό μας, με τον σύντροφό μας και ίσως τη βοήθεια ενός ειδικού για να σκαλίσουμε βαθύτερα μερικά πράγματα. Γι' αυτό το θέμα αλλά και για διάφορα άλλα, θα σου έλεγα να διαβάσεις στο forum το θέμα "εξωσωματική με δανεικά ωάρια". Είναι μια παρέα από υπέροχες κοπέλες που άλλες το επεχείρησαν, άλλες το σκέφτονται, άλλες το παλεύουν ακόμα με δικό τους υλικό. Θα δεις πολλές "δικές σου" σκέψεις εκεί μέσα.

 

Και κάτι τελευταίο, λίγο αστείο. Γεννάω το μωρό, γυρνάμε σπίτι, έρχεται σε καμιά δεκαριά μέρες επίσκεψη ο παιδίατρος που είναι πολύ καλός μας φίλος. Μετά την εξέταση του μικρού και εκεί που πίναμε έναν καφέ του λέω, επειδή μόλις το θυμήθηκα. "Βρε συ! Είδα την ομάδα αίματος του μικρού που μας δώσανε από το μαιευτήριο. Είναι Ο +. Εγώ είμαι Β + και ο ... (άντρας μου) ΑΒ +. Πώς γίνεται;" Κάνει μια γκριμάτσα ο φίλος μας και λέει "Δεν γίνεται". Όντως. Απ' αυτόν τον συνδυασμό μπορούσαν να βγουν τα πάντα εκτός από Ο +. Εγώ, θέλεις οι ορμόνες που κάνανε πάρτι, μπήκα στην παράνοια ότι δεν μας δώσανε σωστό παιδί στο μαιευτήριο. Μάταια προσπαθούσαν ο φίλος μας κι ο άντρας μου να με ησυχάσουν ότι προφανώς κάποιος από εμάς δεν ξέρει σωστά την ομάδα του. Έστειλα τον άντρα μου να κάνει εξέταση αίματος γιατί ήταν ο πιο αδύναμος κρίκος. Ήξερε την ομάδα του από τον στρατό που είχαν εξετάσει στη φουρνιά του 500 φαντάρους σε μια μέρα. Τις μέρες μέχρι να βγει το αποτέλεσμα κοιτούσα το μωρό και έλεγα ότι ακόμα και να μου λέγανε ότι όντως έγινε λάθος κι ότι κάποιο άλλο ήταν το δικό μου, δεν θα μπορούσα να το αποχωριστώ. Κι ήμασταν μαζί μόνο μία βδομάδα! Οπότε σίγουρα η μητρότητα είναι κάτι πολύ πιο σύνθετο από το βιολογικό υλικό ... Α! Τελικά ο άντρας μου επί τόσα χρόνια άλλη ομάδα αίματος νόμιζε ότι είναι κι άλλη ήταν

 

Αχχχ φιλη... με εκανες και γελασα με το περιστατικο σας! αν και φανταζομαι την αγωνια και την ταραχη σου στην αρχικη διαπιστωση!!!! Ειμαι σιγουρη πως και εγω στη θεση σου, δεν θα αλλαζα το μωρακι με κανενα αλλο, ακομη και αν ειχε γινει λαθος! Επιασες ομως ακριβως το νοημα ...την ευκολια με την οποια θετουν το ζητημα δανεικα....το κανουν να φαινεται τοσο απλο! Ισως βεβαια και οντως να ειναι στην τελικη αν το καλοσκεφτει κανεις... Αλλα οταν εχεις απεναντι σου ενα ζευγαρι που εχει ονειρο ζωης να κανει το παιδακι του και κρεμεται κυριολεκτικα απο τα χειλη σου , οφειλεις να δειξεις την απαραιτητη ευαισθησια και διακριτικοτητα και να σεβαστεις εκεινη τη στιγμη το σοκ του ζευγαριου, την αμηχανια, την απογοητευση....Δεν μπορεις σαν γιατρος,  ουτε να απλοποιησεις το γεγονος ουτε και να το τραγικοποιησεις φυσικα...Δεν μπορεις να το παρουσιαζεις σαν το πιο φυσικο πραγμα στον κοσμο, οταν ολοι ξερουμε πως το φυσικο ειναι αντρας +γυναικα+σεξ=παιδι συνηθως!...Δεν μπορεις να το υποβαθμιζεις σαν γεγονος!!! Ποσο μαλλον οταν ο προαναφερθεν <<φυσικος τροπος>> ειναι σχεδον απαγορευτικος για το ζευγαρι...Διαβαζω κατα καιρους τις ιστοριες των κοριτσιων και γιαυτο ανεφερα νωριτερα οτι τις θαυμαζω! Αλλα οπως ειπες πολυ σωστα, θελει καλο εσωτερικο ψαξιμο και προετοιμασια για καθε μελλοντικο ενδεχομενο, συναισθηματικης και ψυχολογικης φυσεως κυριως....Δεν θεωρω δυσκολο να αγαπησω ενα παιδι που δεν θα εχει το γεννετικο μου υλικο...εδω βλεπω εντελως ξενα παιδακια και τρελενομαι..σκεφτομαι καμια φορα για παραδειγμα...αραγε αυτο το παιδακι θα μπορουσα να το αγαπησω αν μου το χαριζαν???? και η απαντηση ειναι παντα ναι!!!! ποσο μαλλον αν ειναι κατα το ημισι παιδι του ανθρωπου που λατρευω.....ειναι ομως ολα τα παραπανω που ανεφερα που θελουν πρωτα πολυ καλο ψαξιμο μεσα μου...να προσπαθησω να δω αν ειμαι ικανη να διαχειριστω τα τυχον μελλοντικα προβληματα και διλημματα....Απο την πλευρα του αντρα μου συμφωνα με το ανδρολογικο εργαστηριο, ειναι ολα εξαιρετικα....το προβλημα το εχω εγω....νομιζω οτι με δρομολογεις σωστα στις κινησεις μου...ολα ξεκινουν απο το αν θα επανελθει ο κυκλος μου..Θελω να σου πω ενα μεγαλο ευχαριστω και για την ενημερωση αλλα κυριως για την ψυχολογικη ενισχυση που την εχω πολυ αναγκη!!!!!!

[wannabe]

Ένα πολύ καλό σπέρμα είναι λόγος να πανηγυρίζεις! Θα βοηθήσει απίστευτα την προσπάθειά σας. Επίσης μην αποκλείεις τον "φυσικό" τρόπο. Εμείς, κατά τη διάρκεια όλου του χρόνου των προσπαθειών και της απογοήτευσης, δεν "λησμονούσαμε" το σεξ τις γόνιμες μέρες. Για να είμαι ειλικρινής, εγώ το είχα στο μυαλό μου και "παρέσυρα" τον σύζυγο Τελικά αυτό απέδωσε και σ' αυτό εναποθέτω τις ελπίδες μου για ένα δεύτερο παιδάκι, αν θέλει ο Θεός. Βλέπεις, μεγαλύτερη από σένα και δεν έχω εγκαταλείψει αυτή την ελπίδα. Είμαι βέβαια αποφασισμένη να μην πάρω ξανά ορμόνες. Θεωρώ ότι πλέον, μ' ένα παιδί, δεν έχω το δικαίωμα να επιβαρύνω τον οργανισμό μου. Το να περιμένω βέβαια δεύτερη φυσιολογική σύλληψη στα 43 ή στα 44 είναι σα να ζητάω να μου ξανατύχει το τζακ ποτ. Δεν ζητάω τίποτα λοιπόν. Το αφήνω στην τύχη του. Αν θέλει ο Θεός ...

 

Ο χώρος της εξωσωματικής, κακά τα ψέματα, είναι ένα εμπόριο. Όλοι είναι έμποροι απλώς μερικοί είναι περισσότερο έμποροι από τους άλλους. Στα τυφλά προσπαθούμε να βρούμε τον "καλό" που θα μας αντιμετωπίσει όσο το δυνατόν με μεγαλύτερη ανθρωπιά. Αλλά απόλυτη ανθρωπιά μην περιμένεις. Δεν υπάρχει.

 

Στο θέμα δανεικά ωάρια καταλαβαίνω πλήρως τους ενδοιασμούς σου γιατί ήταν δικοί μου. Θα πω μάλιστα κάτι που δεν εκφράζει τις περισσότερες γυναίκες αλλά ήταν η δική μου ενστικτώδης αντίδραση. Εμένα δεν μου έβγαινε το "θα είναι το παιδί του άντρα μου και θα το αγαπήσω γι' αυτό". Για κάποιον περίεργο λόγο μου έβγαινε ότι προτιμούσα σ' αυτό το θέμα να είμαστε "ίσοι". Ή και των δύο ή κανενός. Πίστευα ότι θα ένιωθα πως ο άντρας μου είχε μια μορφή "επαφής" με μια άγνωστη γυναίκα και γεννήθηκε αυτό το παιδί κι αυτό θα μου δημιουργούσε αρνητικά συναισθήματα. Προφανώς ήμουν λάθος αλλά τι να κάνουμε που έτσι αισθανόμουν; Και ναι, οι απλουστεύσεις των γιατρών της εξωσωματικής δεν βοηθάνε. Πολλοί ας πούμε έχουν την λογική "ξεχάστε το κι οι ίδιοι". Αυτό είναι χαζομάρα. Τα πράγματα που προσπαθούμε να ξεχάσουμε είναι αυτά που βγαίνουν με τους πιο στρεβλούς τρόπους στην επιφάνεια. Όπως απέλπιδο είναι αυτό το "μην το πείτε πουθενά". Στο παιδί δεν θα το πεις; Στον παιδίατρο; Στους γονείς σου; Στους γονείς του άντρα σου; Στην κολλητή σου; Τι θα λέει ο γιος σου ή η κόρη σου αύριο στον γιατρό που θα τα ρωτήσει για το οικογενειακό ιστορικό του καρκίνου του στήθους, θυρεοειδούς, καρδιοπάθειας κλπ. κλπ.; Κι όμως, ο χώρος της εξωσωματικής δεν προσφέρει απαντήσεις σ' αυτά τα θεμελιώδη ερωτήματα. Μόνοι μας πρέπει να τα επεξεργαστούμε και να προχωρήσουμε με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο.

 

Πραγματικά ελπίζω να έχεις την καλύτερη δυνατή πορεία. Νιώθω ότι κάθε γυναίκα στην ηλικία μας που τα καταφέρνει, είναι μια νίκη για όλες μας. Και μια απλή "βόλτα" στο cafe και στο forum θα σου δείξει ότι είναι πολλές οι νικήτριες.

[bella_dona]

πρίν από 19 λεπτά , wannabe είπε:

Ένα πολύ καλό σπέρμα είναι λόγος να πανηγυρίζεις! Θα βοηθήσει απίστευτα την προσπάθειά σας. Επίσης μην αποκλείεις τον "φυσικό" τρόπο. Εμείς, κατά τη διάρκεια όλου του χρόνου των προσπαθειών και της απογοήτευσης, δεν "λησμονούσαμε" το σεξ τις γόνιμες μέρες. Για να είμαι ειλικρινής, εγώ το είχα στο μυαλό μου και "παρέσυρα" τον σύζυγο Τελικά αυτό απέδωσε και σ' αυτό εναποθέτω τις ελπίδες μου για ένα δεύτερο παιδάκι, αν θέλει ο Θεός. Βλέπεις, μεγαλύτερη από σένα και δεν έχω εγκαταλείψει αυτή την ελπίδα. Είμαι βέβαια αποφασισμένη να μην πάρω ξανά ορμόνες. Θεωρώ ότι πλέον, μ' ένα παιδί, δεν έχω το δικαίωμα να επιβαρύνω τον οργανισμό μου. Το να περιμένω βέβαια δεύτερη φυσιολογική σύλληψη στα 43 ή στα 44 είναι σα να ζητάω να μου ξανατύχει το τζακ ποτ. Δεν ζητάω τίποτα λοιπόν. Το αφήνω στην τύχη του. Αν θέλει ο Θεός ...

 

Ο χώρος της εξωσωματικής, κακά τα ψέματα, είναι ένα εμπόριο. Όλοι είναι έμποροι απλώς μερικοί είναι περισσότερο έμποροι από τους άλλους. Στα τυφλά προσπαθούμε να βρούμε τον "καλό" που θα μας αντιμετωπίσει όσο το δυνατόν με μεγαλύτερη ανθρωπιά. Αλλά απόλυτη ανθρωπιά μην περιμένεις. Δεν υπάρχει.

 

Στο θέμα δανεικά ωάρια καταλαβαίνω πλήρως τους ενδοιασμούς σου γιατί ήταν δικοί μου. Θα πω μάλιστα κάτι που δεν εκφράζει τις περισσότερες γυναίκες αλλά ήταν η δική μου ενστικτώδης αντίδραση. Εμένα δεν μου έβγαινε το "θα είναι το παιδί του άντρα μου και θα το αγαπήσω γι' αυτό". Για κάποιον περίεργο λόγο μου έβγαινε ότι προτιμούσα σ' αυτό το θέμα να είμαστε "ίσοι". Ή και των δύο ή κανενός. Πίστευα ότι θα ένιωθα πως ο άντρας μου είχε μια μορφή "επαφής" με μια άγνωστη γυναίκα και γεννήθηκε αυτό το παιδί κι αυτό θα μου δημιουργούσε αρνητικά συναισθήματα. Προφανώς ήμουν λάθος αλλά τι να κάνουμε που έτσι αισθανόμουν; Και ναι, οι απλουστεύσεις των γιατρών της εξωσωματικής δεν βοηθάνε. Πολλοί ας πούμε έχουν την λογική "ξεχάστε το κι οι ίδιοι". Αυτό είναι χαζομάρα. Τα πράγματα που προσπαθούμε να ξεχάσουμε είναι αυτά που βγαίνουν με τους πιο στρεβλούς τρόπους στην επιφάνεια. Όπως απέλπιδο είναι αυτό το "μην το πείτε πουθενά". Στο παιδί δεν θα το πεις; Στον παιδίατρο; Στους γονείς σου; Στους γονείς του άντρα σου; Στην κολλητή σου; Τι θα λέει ο γιος σου ή η κόρη σου αύριο στον γιατρό που θα τα ρωτήσει για το οικογενειακό ιστορικό του καρκίνου του στήθους, θυρεοειδούς, καρδιοπάθειας κλπ. κλπ.; Κι όμως, ο χώρος της εξωσωματικής δεν προσφέρει απαντήσεις σ' αυτά τα θεμελιώδη ερωτήματα. Μόνοι μας πρέπει να τα επεξεργαστούμε και να προχωρήσουμε με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο.

 

Πραγματικά ελπίζω να έχεις την καλύτερη δυνατή πορεία. Νιώθω ότι κάθε γυναίκα στην ηλικία μας που τα καταφέρνει, είναι μια νίκη για όλες μας. Και μια απλή "βόλτα" στο cafe και στο forum θα σου δείξει ότι είναι πολλές οι νικήτριες.

Καλη μου οι σκεψεις που εκανες ειναι απολυτως ανθρωπινες και χαιρομαι που υπαρχουν γυναικες που μιλουν με απολυτη ειλιρινεια για το πως αισθανονται... Σιγουρα δεν ειναι ολα αγγελικα πλασμενα σε αυτο τον αγωνα...τα συναισθηματα και οι σκεψεις εναλασσονται συνεχως..το πρωι μπορει να σκεφτεσαι με τον αλφα τροπο και ως το μεσημερι να εχεις κανει στροφη...το κομβικο σημειο θεωρω ειναι εκεινο που θα σταθεροποιηθει η καθεμια μας σε μια αποφαση...φυσικα αυτο δεν ειναι ευκολο και μεχρι να γινει θελει κοπο....θα ηθελα να πω κι αλλα πανω στην τοποθετηση σου αλλα δυστυχως πρεπει να φυγω...ελπιζω αργοτερα ή αυριο...χαιρομαι που δεν χρειαστηκε να παρεις μια τοσο δυσκολη αποφαση!!! και ελπιζω τωρα που εισαι χαλαρη το δευτερο μπεμπακι να ξεφυτρωσει ετσι απλα και απροειδοποιητα!!!!!!

[bella_dona]

15 ώρες πρίν, bella_dona είπε:

Καλη μου οι σκεψεις που εκανες ειναι απολυτως ανθρωπινες και χαιρομαι που υπαρχουν γυναικες που μιλουν με απολυτη ειλιρινεια για το πως αισθανονται... Σιγουρα δεν ειναι ολα αγγελικα πλασμενα σε αυτο τον αγωνα...τα συναισθηματα και οι σκεψεις εναλασσονται συνεχως..το πρωι μπορει να σκεφτεσαι με τον αλφα τροπο και ως το μεσημερι να εχεις κανει στροφη...το κομβικο σημειο θεωρω ειναι εκεινο που θα σταθεροποιηθει η καθεμια μας σε μια αποφαση...φυσικα αυτο δεν ειναι ευκολο και μεχρι να γινει θελει κοπο....θα ηθελα να πω κι αλλα πανω στην τοποθετηση σου αλλα δυστυχως πρεπει να φυγω...ελπιζω αργοτερα ή αυριο...χαιρομαι που δεν χρειαστηκε να παρεις μια τοσο δυσκολη αποφαση!!! και ελπιζω τωρα που εισαι χαλαρη το δευτερο μπεμπακι να ξεφυτρωσει ετσι απλα και απροειδοποιητα!!!!!!

Καλησπερα και παλι!!! ηθελα να συμπληρωσω καποια πραγματα για να ολοκληρωσω το σκεπτικο μου σχετικα με τη δωρεα και τον κλαδο γυρω απο αυτην....Ακουω τους γιατρους που λενε <<θα βρουμε δοτρια που να σου μοιαζει>>....χμμμ ναι οκ...φανταζομαι δεν ειμαι και κανενα σπανιο καλουπι! ..αλλα για καθιστε βρε ανθρωποι!!!! ενα παιδι ειναι μονο ενα ζευγαρι ματια και ενα ματσο μαλλια???? δεν εχει ψυχη, χαρακτηρα, εμφυτες τασεις, ταλεντα, ιδιαιτεροτητες, ευαισθησιες???? το θεμα ειναι μονο να μας μοιαζει εξωτερικα??? με το εσωτερικο τι γινεται???...τωρα θα μου πειτε οτι ο χαρακτηρας πλαθεται απο το περιβαλλον και συμφωνω απολυτα...αλλα ειτε θελουμε ειτε οχι καποια πραγματα ειναι γραμμενα μεσα μας και εξελισσονται με τον εναν ή τον αλλο τροπο αναλογα με το περιβαλλον που μεγαλωνουμε...Γιατι αντιμετωπιζομαστε και αντιμετωπιζονται και τα μωρακια στην τελικη, σαν προιοντα?? Ειναι σαν να μου λενε...κοιτα εχουμε ξανθια μηχανη, κοκκινομαλλα μηχανη, κτλ... τι θα θελατε να παραξουμε????....Και για να ξεκαθαρισω τη θεση μου, ειμαι απολυτα ΥΠΕΡ της δωρεας .... Ευχαριστω το Θεο που υπαρχει και αυτη και ευχαριστω και τους επιστημονες που την ανακαλυψαν...αλλα ειμαι κατα του τροπου με τον οποιο αντιμετωπιζεται το ολο θεμα απο τους γιατρους....Η δωρεα ειναι ενα εξαιρετικο και αξιοσεβαστο εργαλειο στα χερια του καταλληλου γιατρου αλλα κυριως στα χερια του καταλληλου ανθρωπου....Ειναι το μεσο που θα βοηθησει καποιες απο εμας να γινουμε μανες....ας μη ξεφτιλιζεται λοιπον η ουσια και η αξια της στα πλαισια του κερδους....συγνωμη για το ξεσπασμα, αλλα δεν μπορω αυτη την ισοπεδωση των πραγματων! δεν μπορω να ακουω γιατρους να μιλανε γι'αυτη λες και ειμαστε σε καμια γαλερι ωαριων!!!!! 

[Σοφουλάκι]

On 9/4/2018 at 12:44 ΠΜ, bella_dona είπε:

Χριστος Ανεστη!!!! Εσυ εισαι ηρωιδα, σε θαυμαζω πραγματικα που δεν το εβαλες κατω και τα καταφερες! Και οπως τα καταφερες την πρωτη φορα, θα τα καταφερεις και παλι! Να ηξερες ποσο με γεμισαν ελπιδα τα λογια σου! Φυσικα και δικαιουσαι οσα παιδακια θελεις και οσα λαχατρας να αποκτησεις! Ποιος θα σου πει αν πρεπει ή αν δεν πρεπει? Ποιος υπογραφει συμβολαιο με το Θεο για το ποσο θα ζησει η καθεμια μας, ειτε ειναι 20 ειτε ειναι 45? Μη ξεχνας πως ο νομοθετης οριζει ανωτατο οριο τα 50 αρα κατι σημαινει αυτο! Απο τη στιγμη που ιατρικα δεν υπαρχει προβλημα να προσπαθησεις ξανα, να το κανεις γλυκια μου...ειτε με τον ενα ειτε με τον αλλο τροπο...Εσυ, παω στοιχημα, πως με τον ερχομο του μωρου πηρες τοση ενεργεια που γυρισες το χρονο πισω! Ξερω 25αρες που δεν εχουν αντοχες και υπομονη και ξερω και 50αρες που τις βαζουν κατω σε πολλα...Η γιαγια μου γεννησε το τελευταιο της παιδι στα 50 και εφυγε απο τη ζωη οταν εκεινο ηταν 36 πια.... τα ιδια με σενα ενδεχομενως να σκεφτοταν και εκεινη, αλλα ειδες που εζησε οχι μονο για να το μεγαλωσει, αλλα να καμαρωσει και τα εγγονια της? Μην το βαζεις κατω και μην κανεις δευτερες σκεψεις... Εχεις αγαπη να δωσεις και αυτο δεν μπορει να στο στερησει κανεις  <<κοινωνιολογικα>>....Ασε που θα μεγαλωσουν κοντα κοντα και θα χει το ενα στηριγμα παντα το αλλο... Οι ευχες μου, μαζι σου σε οτι αποφασισεις!

....και εγω συμφωνω απολυτα με την τοποθετηση της Ανδριανης!!!  Απο το στομα σου και στου Θεου το αυτι τυχερο μας αστερι!

Άργησα πολύ να σου απαντήσω και στο μεταξύ έχουν ειπωθεί πολλεε ωραίες κουβέντες. 

Δεν νιώθω καθόλου μα καθόλου ηρωίδα παρότι ταλαιπωρηθηκα πάρα πολύ για να τα καταφέρω. Ήταν επιλογή μου και ηθελα να ξέρω πως έχω προσπαθήσει με όλες μου τις δυνάμεις για να τα καταφέρω. Κάνω πολλές σκέψεις για το αν πρέπει να κάνω δεύτερο παιδί και θα τις πω επιγραμματικά γιατί είναι λίγο εκτός θεματος: θα πέσει το επίπεδο διαβίωσης του πρώτου, προβληματισμος από εμας για τα οικονομικά μας και το τι θέλουμε να τους παρέχουμε, κίνδυνος με τα φάρμακα της εξωσωματικής, θα είναι όλα καλά;, κ. α. 

Όντως απέκτησα αμέτρητη ενέργεια. Έχω γίνει ακούραστη παρότι δεν κοιμάμαι. Ο χρόνος πάγωσε για μενα Δεν σκέφτηκα ποτέ ότι δεν θα είμαι κοντά της γιατί είμαι μεγάλη και ότι θα φύγω από τη ζωή. Αντίθετα έχω τώρα  σκοπό να ζήσω πολυ. Αν και κάνω υπολογισμούς για το πόσο θα είναι εκεινη όταν εγώ θα είμαι 60 ή 70 και είναι κάτι που με λυπεί. Θα ήθελα να είμαι νεώτερη. Όμως θα κάνω ότι μπορώ για να μην φαίνεται. Αυτό που με αγχώνει είναι ο κόσμος. Φοβάμαι ότι με κοιτάζουν περίεργα όταν τη βγάζω βόλτα. Ότι με σχολιάζουν για την ηλικία μου... 

Σε ευχαριστώ πολύ για τα λόγια σου και τις ευχές σου! Σου εύχομαι ότι καλύτερο! 

On 11/4/2018 at 6:34 ΜΜ, bella_dona είπε:

Καλησπερα φιλη μου και χρονια πολλα.... Κατανοω τις δευτερες σκεψεις που κανει ο αντρας σου, ειναι σεβαστες, αλλα επετρεψε μου να εχω καποιες αντιρρησεις...και σου μιλω σαν μια γυναικα που αν με ρωτουσες λιγα χρονια πριν ( πριν σκεφτω το θεμα παιδι) τα ιδια ισως να σου ελεγα...τωρα ομως που μπηκα σε μια διαδικασια να ελπιζω και να παρακαλω το Θεο εστω για ενα γερο παιδακι, θα σου ελεγα πως ακομη και δυο και τρια να μπορουσα να κανω, δεν θα σκεφτομουν ολα τα υπολοιπα....Εχει ο Θεος καλη μου για ολους....κανεναν δεν αφηνει να χαθει οταν υπαρχει αγαπη και κατανοηση μεσα στην οικογενεια...θα σας δωσει και την δυναμη και το κουραγιο και την ενεργεια να δουλεψετε και να κοπιασετε, και ξερεις γιατι??? γιατι θα ειστε ευτυχισμενοι!!!! ηδη ειστε με το παιδακι σας, φαντασου να προστεθει κι αλλο μελος στην οικογενεια ποσο θα σας ανανεωσει αυτο! Να κανεις αυτο που θελει η ψυχουλα σου (με την προυποθεση βεβαια οτι εχει συμφωνησει και ο αντρας σου), να εμπιστευτεις το Θεο για το μεγαλωμα και την ανατροφη τους, και ολα θα πανε καλα! Και να θυμασαι πως ειναι στο χερι σου να κανεις το παιδι σου περηφανο για σενα και αυτο που εισαι, και αυτο δεν εχει να κανει με την εμφανιση και την ηλικια σου, αλλα με το πνευμα και την ψυχη σου...(και δεν μιλω εκ του ασφαλους...42 ειμαι διχως κανενα παιδακι....)

Με συγκινούν πολύ τα λόγια σου και σε ευχαριστώ. 

Δεν θα ήθελα να σου φανεί ότι μιλάω κι εγώ εκ του ασφαλούς, αλλά πίστεψε με πως με τον ίδιο τρόπο σκεφτόμουν και για το πρώτο. Δεν θα μπορούσα να αφήσω στη θέληση του Θεού το μεγάλωμα τους. Ακριβώς επειδή δεν μπορούσα να κάνω παιδί, και το επεδιωξα με εξωσωσματικη θεωρώ πως είμαι 100% υπεύθυνη για τον ερχομό του και άρα έχω υποχρέωση να το μεγαλώσω με τις καλύτερες συνθήκες και να δίνω καθε στιγμή όλον μου τον εαυτό για είναι καλά, να είναι ευτυχισμένη. 

Όλα τα υπόλοιπα που λες είναι αλήθεια για τη δύναμη που περνούμε και τα συναισθήματα που νιώθουμε. 

Εύχομαι από καρδιάς να τα καταφέρεις! Έχεις πολλά να δώσεις! 

[wannabe]

Η δωρεά ωαρίων νομίζω ότι είναι ένα πραγματικό δώρο για πάρα πολλές γυναίκες. Προσφέρει το μεγάλο πλεονέκτημα, σε σχέση με την υιοθεσία, να υπάρχει το γενετικό υλικό του ενός από τους δύο στο παιδί (εγώ που δεν το έβλεπα ως πλεονέκτημα είμαι απόλυτη μειοψηφία) και κυρίως δίνει στη γυναίκα την εμπειρία της εγκυμοσύνης, της γέννας και του να κρατήσεις το μωρό στα χέρια σου από το πρώτο λεπτό της ζωής του. Κάτι απίστευτα σημαντικό.

Προσωπικά πιστεύω ότι το μειονέκτημά της είναι η μυστικότητα με την οποία περιβάλλεται. Το ότι όλο το "σύστημα" προσπαθεί να πείσει ή να επιβάλει στο ζευγάρι να είναι κάτι που θα γίνει στα κρυφά, δεν θα το μάθει κανένας, δεν θα το πούνε ποτέ, θα το ξεχάσουν κι άλλα τέτοια. Εγώ δεν πιστεύω σε πράγματα που καταχωνιάζουμε μέσα μας. Θεωρώ ότι βγαίνουν κάποια στιγμή στην επιφάνεια και συνήθως δεν είναι με καλό τρόπο. Δεν είναι τυχαίο ότι στο εξωτερικό η προσέγγιση των γιατρών είναι εντελώς διαφορετική. Συνιστούν στους γονείς να μιλήσουν από την αρχή στα παιδιά τους, σαν παραμυθάκι. Όπως ακριβώς γίνεται και στην υιοθεσία. "Σε θέλαμε πάρα πολύ αλλά η μαμά δεν είχε αυγουλάκια. Και μία καλή κυρία της έδωσε από τα δικά της και το αυγουλάκι μεγάλωσε μέσα στην κοιλιά της μαμάς και γεννήθηκες εσύ".

Ε! Η δική μου άποψη ερχόταν σε απόλυτη αντίθεση με όσα έλεγαν οι γιατροί της εξωσωματικής. Που όλα ήταν απλά κι αγγελικά πλασμένα. Αισθανόμουν ότι μας κορόϊδευαν στα μούτρα μας. Όπως π.χ. με τον ισχυρισμό ότι οι δότριες είναι γυναίκες που έχουν μπει οι ίδιες στη διαδικασία και προσφέρουν τα ωάρια τους από ευαισθησία. Ε βρε παιδιά, αυτό δεν μπόρεσα να το πιστέψω ποτέ μου. Η λογική μου έλεγε και λέει ότι αυτές οι τόσο γενναιόδωρες γυναίκες (και δεν το λέω ειρωνικά αλλά με πολύ σεβασμό) δεν μπορούν με τίποτα να καλύψουν τη μεγάλη ζήτηση. Οι πολλές λοιπόν το κάνουν για τα χρήματα. Και καλά κάνουν και υπάρχουν και μπράβο τους και μπράβο και στα ζευγάρια στα οποία δίνουν την ευκαιρία να γίνουν γονείς. Αλλά μην λέτε ψέματα. Το θέμα είναι πολύ σοβαρό για να μας κοροϊδεύουν ή να κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας.

 

[bella_dona]

8 ώρες πρίν, Σοφουλάκι είπε:

Άργησα πολύ να σου απαντήσω και στο μεταξύ έχουν ειπωθεί πολλεε ωραίες κουβέντες. 

Δεν νιώθω καθόλου μα καθόλου ηρωίδα παρότι ταλαιπωρηθηκα πάρα πολύ για να τα καταφέρω. Ήταν επιλογή μου και ηθελα να ξέρω πως έχω προσπαθήσει με όλες μου τις δυνάμεις για να τα καταφέρω. Κάνω πολλές σκέψεις για το αν πρέπει να κάνω δεύτερο παιδί και θα τις πω επιγραμματικά γιατί είναι λίγο εκτός θεματος: θα πέσει το επίπεδο διαβίωσης του πρώτου, προβληματισμος από εμας για τα οικονομικά μας και το τι θέλουμε να τους παρέχουμε, κίνδυνος με τα φάρμακα της εξωσωματικής, θα είναι όλα καλά;, κ. α. 

Όντως απέκτησα αμέτρητη ενέργεια. Έχω γίνει ακούραστη παρότι δεν κοιμάμαι. Ο χρόνος πάγωσε για μενα Δεν σκέφτηκα ποτέ ότι δεν θα είμαι κοντά της γιατί είμαι μεγάλη και ότι θα φύγω από τη ζωή. Αντίθετα έχω τώρα  σκοπό να ζήσω πολυ. Αν και κάνω υπολογισμούς για το πόσο θα είναι εκεινη όταν εγώ θα είμαι 60 ή 70 και είναι κάτι που με λυπεί. Θα ήθελα να είμαι νεώτερη. Όμως θα κάνω ότι μπορώ για να μην φαίνεται. Αυτό που με αγχώνει είναι ο κόσμος. Φοβάμαι ότι με κοιτάζουν περίεργα όταν τη βγάζω βόλτα. Ότι με σχολιάζουν για την ηλικία μου... 

Σε ευχαριστώ πολύ για τα λόγια σου και τις ευχές σου! Σου εύχομαι ότι καλύτερο! 

Με συγκινούν πολύ τα λόγια σου και σε ευχαριστώ. 

Δεν θα ήθελα να σου φανεί ότι μιλάω κι εγώ εκ του ασφαλούς, αλλά πίστεψε με πως με τον ίδιο τρόπο σκεφτόμουν και για το πρώτο. Δεν θα μπορούσα να αφήσω στη θέληση του Θεού το μεγάλωμα τους. Ακριβώς επειδή δεν μπορούσα να κάνω παιδί, και το επεδιωξα με εξωσωσματικη θεωρώ πως είμαι 100% υπεύθυνη για τον ερχομό του και άρα έχω υποχρέωση να το μεγαλώσω με τις καλύτερες συνθήκες και να δίνω καθε στιγμή όλον μου τον εαυτό για είναι καλά, να είναι ευτυχισμένη. 

Όλα τα υπόλοιπα που λες είναι αλήθεια για τη δύναμη που περνούμε και τα συναισθήματα που νιώθουμε. 

Εύχομαι από καρδιάς να τα καταφέρεις! Έχεις πολλά να δώσεις! 

Σε ευχαριστω μεσα απο την ψυχη μου φιλη μου! Οι ευχες σας ειναι πολυτιμες και ακρως απαραιτητες! Σεβαστες οι δευτερες σκεψεις και ειδικα οτι αφορα τα επιπλεον φαρμακα...αλλα να σε ρωτησω κατι.... αν ερχοταν το μωρακι απο μονο του, ποσο πολυ θα σε ενοιαζαν οοοοοοολα τα αλλα????....νομιζω πως ξερω την απαντηση!!!!! Στην αρχη θα προβληματιζοσουν, θα γυρνουσαν μεσα στο κεφαλακι σου ολα τα πως και τι, (απολυτα κατανοητο),  αλλα ειμαι σιγουρη πως ολα αυτα θα τα αφηνες συντομα πισω και θα κοιτουσες να ζειτε ευτυχισμενοι την καθε μερα, το καθε λεπτο...Εγω επειδη δεν εχω παιδακι το βλεπω ισως λιγο πιο ζεστα και λιγο πιο ρομαντικα και θελω οποιος εχει τη δυνατοτητα με τον ενα ή με τον αλλο τροπο , να κανει παιδι!!!!! Χαιρομαι τοσο να ακουω για μωρακια και ειδικα απο γυναικες σαν εσενα και σαν τις υπολοιπες κοπελες που μοιραζονται εδω τις αγωνιες τους καθημερινα....Γυναικες που δεν τους ηρθαν ευκολα τα πραγματα...που παλεψαν και παλευουν για κατι που για καποιες αλλες ειναι αυτονοητο...Το ξαναεγραψα νομιζω πως μεχρι πριν λιγο καιρο τα ιδια με σενα σκεφτομουν και σε ακομη πιο αγχωτικο και υπερβολικο βαθμο!!!! Ολα αυτα μεχρι να βρεθω αντιμετωπη με την ασχημη προοπτικη του να μην καταφερω ποτε να κανω δικο μου παιδι....Απο εκεινη τη στιγμη αλλαξε εντελως το σκεπτικο μου...τωρα φιλη μου λεω μακαρι να τα καταφερω και να μας εχει ο Θεος καλα, και θα προσπαθησω ολα αυτα που μεχρι τωρα θεωρουσα εμποδια να τα υπερνικησω...οπως ειπες ειναι τοση η χαρα και η ενεργεια που παιρνει κανεις απο τον ερχομο του μωρου που σιγουρα θα βρεθουν λυσεις, αν οχι για ολα αλλα για τα περισσοτερα....Μη ξεχνας πως τιποτα δεν ειναι δεδομενο στη ζωη μας... ουτε η υγεια, ουτε η οικονομικη κατασταση, ουτε η ομορφια, ουτε τα νιατα....γραψε στα παλια σου τα παπουτσια οποιον νομιζεις οτι σε κοιταζει παραξενα...το προβλημα σιγουρα το εχει εκεινος και οχι εσυ!!! γινε προτυπο για το παιδι σου να διεκδικει  και να μην εγκαταλειπει τα ονειρα του! και να εισαι σιγουρη πως οταν με το καλο μεγαλωσει και καταλαβει τον κοσμο θα ειναι περηφανο που η μανουλα του πηγε κοντρα στα βλεματα των αλλων και πετυχε αυτο που ηθελε! ...με συγχωρεις για τον ενθουσιασμο μου...σαφως και δεν θελω να σε επηρεασω να κανεις κατι που δεν εισαι σιγουρη ή που θα σε εκανε να ρισκαρεις την υγεια σου...απλα βλεπω οτι κατα βαθος το θελεις τοοοοσο πολυ...και ειναι κριμα να το καταπιεζεις για πραγματα που ισως να μην εχουν την βαρυτητα που τους δινεις αυτη τη στιγμη που εισαι εν βρασμω....παρε το χρονο σου και σκεψου...δεν σε πιεζει κανεις.... και ευχομαι να παρεις την πιο σωστη αποφαση για σενα και τον αντρουλη σου!!!! Οι ευχες μου μαζι σου!!!!

8 ώρες πρίν, wannabe είπε:

Η δωρεά ωαρίων νομίζω ότι είναι ένα πραγματικό δώρο για πάρα πολλές γυναίκες. Προσφέρει το μεγάλο πλεονέκτημα, σε σχέση με την υιοθεσία, να υπάρχει το γενετικό υλικό του ενός από τους δύο στο παιδί (εγώ που δεν το έβλεπα ως πλεονέκτημα είμαι απόλυτη μειοψηφία) και κυρίως δίνει στη γυναίκα την εμπειρία της εγκυμοσύνης, της γέννας και του να κρατήσεις το μωρό στα χέρια σου από το πρώτο λεπτό της ζωής του. Κάτι απίστευτα σημαντικό.

Προσωπικά πιστεύω ότι το μειονέκτημά της είναι η μυστικότητα με την οποία περιβάλλεται. Το ότι όλο το "σύστημα" προσπαθεί να πείσει ή να επιβάλει στο ζευγάρι να είναι κάτι που θα γίνει στα κρυφά, δεν θα το μάθει κανένας, δεν θα το πούνε ποτέ, θα το ξεχάσουν κι άλλα τέτοια. Εγώ δεν πιστεύω σε πράγματα που καταχωνιάζουμε μέσα μας. Θεωρώ ότι βγαίνουν κάποια στιγμή στην επιφάνεια και συνήθως δεν είναι με καλό τρόπο. Δεν είναι τυχαίο ότι στο εξωτερικό η προσέγγιση των γιατρών είναι εντελώς διαφορετική. Συνιστούν στους γονείς να μιλήσουν από την αρχή στα παιδιά τους, σαν παραμυθάκι. Όπως ακριβώς γίνεται και στην υιοθεσία. "Σε θέλαμε πάρα πολύ αλλά η μαμά δεν είχε αυγουλάκια. Και μία καλή κυρία της έδωσε από τα δικά της και το αυγουλάκι μεγάλωσε μέσα στην κοιλιά της μαμάς και γεννήθηκες εσύ".

Ε! Η δική μου άποψη ερχόταν σε απόλυτη αντίθεση με όσα έλεγαν οι γιατροί της εξωσωματικής. Που όλα ήταν απλά κι αγγελικά πλασμένα. Αισθανόμουν ότι μας κορόϊδευαν στα μούτρα μας. Όπως π.χ. με τον ισχυρισμό ότι οι δότριες είναι γυναίκες που έχουν μπει οι ίδιες στη διαδικασία και προσφέρουν τα ωάρια τους από ευαισθησία. Ε βρε παιδιά, αυτό δεν μπόρεσα να το πιστέψω ποτέ μου. Η λογική μου έλεγε και λέει ότι αυτές οι τόσο γενναιόδωρες γυναίκες (και δεν το λέω ειρωνικά αλλά με πολύ σεβασμό) δεν μπορούν με τίποτα να καλύψουν τη μεγάλη ζήτηση. Οι πολλές λοιπόν το κάνουν για τα χρήματα. Και καλά κάνουν και υπάρχουν και μπράβο τους και μπράβο και στα ζευγάρια στα οποία δίνουν την ευκαιρία να γίνουν γονείς. Αλλά μην λέτε ψέματα. Το θέμα είναι πολύ σοβαρό για να μας κοροϊδεύουν ή να κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας.

 

Ακριβως φιλη μου! Απο τη μια το παρουσιαζουν σαν το πιο φυσικο πραγμα στον κοσμο και απο την αλλη αυτη η μυστικοπαθεια που αναφερεις! Και θα συμφωνησω σε οτι αφορα τις δοτριες...τοση προσφορα και μαλιστα σε ολες τις...παραλλαγες??? Πως ειναι τοσο ευκολο να βρουν γυναικες που να πληρουν τα εξωτερικα τουλαχιστον χαρακτηριστικα της καθεμιας μας? Η πραξη σαν πραξη καθαυτη ειναι υπεροχη...και ειδικα απο την πλευρα της ληπτριας θεωρω πως ειναι μια απο τις υπερτατες πραξεις και αποδειξεις αγαπης που μπορει να κανει μια γυναικα...το συστημα ειναι που πασχει...ή ισως δεν ειναι η κοινωνια μας ακομη ετοιμη να δεχθει κατι τετοιο και γιαυτο το λογο συμβουλευουν την μυστικοτητα...ισως για να προστατεψουν και τους γονεις αλλα και τα παιδακια απο μελλοντικα κοινωνικοψυχολογικα προβληματα....να σκεφτεις πως υπαρχουν ακομη ανθρωποι που δεν μπορουν να δεχθουν και να κατανοησουν την εξωσωματικη! ..ποσο μαλλον τη δωρεα!...και ειναι πραγματικα κριμα δεδομενου οτι και οι δυο ιατρικες πραξεις εχουν κανει εκατομμυρια ανθρωπους ευτυχισμενους!!!..Και λεω εκατομμυρια γιατι δεν ειναι μονο οι γονεις που γινονται ευτυχισμενοι...ειναι και οι οικογενεις τους...ειναι και τα ιδια τα παιδακια που μεγαλωνουν σε περιβαλλον γεματο στοργη....γιατι για να φτασει ενα ζευγαρι να περασει ολο αυτο τον Γολγοθα σημαινει πως ειναι αποφασισμενο να δωσει αγαπη και στοργη στα πλασματα που θα γεννηθουν! Αυτο που λειπει πιστευω, ειναι η πιο ανθρωπινη και πιο προσεκτικη προσεγγιση στο ζευγαρι και ειδικα στη μελλουσα μανουλα...δεν χρειαζεται να αντιμετωπιζεται σαν την τρελη του χωριου...ουτε σαν εγωιστρια επειδη θα ηθελε να φερει στον κοσμο τα δικα της παιδακια, ειδικα οταν δεν συντρεχουν ειδικοι λογοι κληρονομικοτητας που θα καθιστουσαν απαγορευτικη την εγκυμοσυνη με αποδεδειγμενα ευπαθη γονιδια....Θα παρει καιρο πιστευω να σπασει αυτο το ταμπου της δωρεας, αλλα καποια στιγμη θα γινει...και τοτε θα ειναι  λιγοτερο επωδυνο ενδεχομενως για ολες μας.... μεχρι τοτε ομως???

[linaa]

22 ώρες πρίν, wannabe είπε:

Η δωρεά ωαρίων νομίζω ότι είναι ένα πραγματικό δώρο για πάρα πολλές γυναίκες. Προσφέρει το μεγάλο πλεονέκτημα, σε σχέση με την υιοθεσία, να υπάρχει το γενετικό υλικό του ενός από τους δύο στο παιδί (εγώ που δεν το έβλεπα ως πλεονέκτημα είμαι απόλυτη μειοψηφία) και κυρίως δίνει στη γυναίκα την εμπειρία της εγκυμοσύνης, της γέννας και του να κρατήσεις το μωρό στα χέρια σου από το πρώτο λεπτό της ζωής του. Κάτι απίστευτα σημαντικό.

Προσωπικά πιστεύω ότι το μειονέκτημά της είναι η μυστικότητα με την οποία περιβάλλεται. Το ότι όλο το "σύστημα" προσπαθεί να πείσει ή να επιβάλει στο ζευγάρι να είναι κάτι που θα γίνει στα κρυφά, δεν θα το μάθει κανένας, δεν θα το πούνε ποτέ, θα το ξεχάσουν κι άλλα τέτοια. Εγώ δεν πιστεύω σε πράγματα που καταχωνιάζουμε μέσα μας. Θεωρώ ότι βγαίνουν κάποια στιγμή στην επιφάνεια και συνήθως δεν είναι με καλό τρόπο. Δεν είναι τυχαίο ότι στο εξωτερικό η προσέγγιση των γιατρών είναι εντελώς διαφορετική. Συνιστούν στους γονείς να μιλήσουν από την αρχή στα παιδιά τους, σαν παραμυθάκι. Όπως ακριβώς γίνεται και στην υιοθεσία. "Σε θέλαμε πάρα πολύ αλλά η μαμά δεν είχε αυγουλάκια. Και μία καλή κυρία της έδωσε από τα δικά της και το αυγουλάκι μεγάλωσε μέσα στην κοιλιά της μαμάς και γεννήθηκες εσύ".

Ε! Η δική μου άποψη ερχόταν σε απόλυτη αντίθεση με όσα έλεγαν οι γιατροί της εξωσωματικής. Που όλα ήταν απλά κι αγγελικά πλασμένα. Αισθανόμουν ότι μας κορόϊδευαν στα μούτρα μας. Όπως π.χ. με τον ισχυρισμό ότι οι δότριες είναι γυναίκες που έχουν μπει οι ίδιες στη διαδικασία και προσφέρουν τα ωάρια τους από ευαισθησία. Ε βρε παιδιά, αυτό δεν μπόρεσα να το πιστέψω ποτέ μου. Η λογική μου έλεγε και λέει ότι αυτές οι τόσο γενναιόδωρες γυναίκες (και δεν το λέω ειρωνικά αλλά με πολύ σεβασμό) δεν μπορούν με τίποτα να καλύψουν τη μεγάλη ζήτηση. Οι πολλές λοιπόν το κάνουν για τα χρήματα. Και καλά κάνουν και υπάρχουν και μπράβο τους και μπράβο και στα ζευγάρια στα οποία δίνουν την ευκαιρία να γίνουν γονείς. Αλλά μην λέτε ψέματα. Το θέμα είναι πολύ σοβαρό για να μας κοροϊδεύουν ή να κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας.

 

εγω νομιζω οτι δεν το κανουν για να κοροιδεψουν γιατι δεν πιστευω οτι υπαρχει καποια κοπελα που φτανει σε αυτο το σημειο κ δεν ξερει τι σημαινει δωρεα ωαριων. νομιζω οτι οσες εχουν φτασει σε αυτη την επιλογη ξερουν πολυ καλα τι θα κανουν δεν πιστευω οτι η δωρεα αποφασιζετε απο αφελης κοπελες. απλα παρα πολλα ζευγαρια ενω ξερουν τι κανουν δεν θελουν να ακουσουν την αληθεια κ απο τον γιατρο. νομιζω ειναι θεμα ανθρωπινης φυσης οτι θελει να ακουει την πιο καλη εκδοχη. μεσα σου μπορει να ξερεις την αληθεια αλλα κ ο γιατρος τι να σου πει οτι μπορει το παιδι να μην σου μοιαζει καθολου οτι η κοπελα χρειαζοταν τα χρηματα κ ουτε που την νοιαζει πως θα τα βρει. ε απλα αυτα δεν λεγονται ευκολα απλα εισαι νοημων ανθρωπος κ τα καταλαβαινεις δεν πιστευω οτι καποια κοπελα πιαστηκε κοροιδο σε αυτο το θεμα εξαλλου η χαρα οτι αυτο το παιδι βγηκε απο μεσα σου κ ειναι κ του αντρος σου πραγματικα τα εξαφανιζει ολα. 

τωρα το τι θα πει μια κοπελα στο παιδι της αργοτερα νομιζω οτι ειναι θεμα προσωπικο εντελως μιας κ το παιδι στην πραγματικοτητα ειναι δικο σου κ μονο δεν προκειτε να το ψαξει κανεις ουτε εχει βιωματα απο αλλη οικογενεια. ενα κυτταρο ηταν οπως στην αιμοδοσια περνουμε αιμα απο αλλον ανθρωπο ετσι κ αυτο.