Βοηθήστε με κορίτσια.

[Pokopikomum]

Κοριτσακι μου ειναι λογικο να μην ξερεις πως να νιωσεις κ να εισαι σαν χαμενη.οτι κ αν γινει θα το αντιμετωπησετε με δυναμη κ θαρρος.προσευχομαι να ειναι κατι πολυ απλο κ ιασιμο προβληματακι.

[anemoni1989]

Θάλεια μου, πώς εισαι αγάπη μου??? Ο μπεμπάκος σου, τί κάνει?

[Angelmummy]

On Sat Sep 15 2018 at 8:37 ΜΜ, anemoni1989 είπε:

Θάλεια μου, πώς εισαι αγάπη μου??? Ο μπεμπάκος σου, τί κάνει?

Γεια σας κορίτσια....Σταμάτησα να πηγαίνω τόσο πολύ στο μωρό και η γιατρός μου είπε να είμαι λίγο πιο συγκρατημένη...την τελευταία φορά που πήγα κάναμε μια μεγάλη συζήτηση με τις δύο γιατρούς από τις έξι που παρακολουθούν το μωρό...Εκεί που είμασταν στο γραφείο και μιλήσουμε εγώ έκλαιγα και τους είπα πως θα σας μιλήσω χωρίς ντροπή και χωρίς φόβο γιατί είμαι σαν χαμένη μετα τα τελευταία νέα ....τους έλεγα λοιπόν με όλη μου την ψυχή ότι μου είναι αδύνατον να διαχειριστω μια τέτοια κατάσταση ότι φοβάμαι και ότι δεν μπορώ να το φανταστώ....Έλεγα ότι δεν μπορώ να μεγαλώσω ένα τέτοιο παιδί ότι πονάω μέσα μου υποφέρω καίγεται η ψυχή μου....Και αυτές με κοίταξαν και μου είπαν ότι με καταλαβαίνουν και ότι με νιώθουν και ότι είναι μια πολύ δύσκολη κατάσταση αλλά ακόμα δεν ξέρουμε τι θα γίνει μπορεί το μωρό να φύγει έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας και και και και και ..... Επίσης μου είπαν ότι εκτός από τον πυρετό που είχα και την λοίμωξη του αναπνευστικού είχα και χοριοαμνιτιδα αυτό σημαίνει ότι είχε μολυνθεί το αμνιακό υγρό...(Όλο το μπουκέτο δηλαδή είχα) έτσι λοιπόν μου είπαν ότι το μωρό μεγαλωνε σε ένα κακο ενδομήτριο περιβάλλον και ίσως αυτό να έπαιξε ρόλο στον εγκέφαλο του μωρού και από εκεί να έγινε η ζημιά. Φυσικά εγώ ρώτησα αν όλο αυτό έγινε από την υπεροξυγονοση και αυτοί μου είπαν ότι τα όρια δεν ξεπεράστηκαν ενώ μια άλλη γιατρός μου είχε πει ότι δύο φορές χρειάστηκε να ξεπεραστούν .....Δεν ξέρω πια τι να πιστέψω και τι όχι ....το αποτέλεσμα είναι ότι αυτό το μωρό αντιμετωπίζει πολλά πολλά πολλά προβλήματα που κάποια τα ξεπερνάει κάποια άλλα όμως δεν μπορούν να ξεπεραστούν όπως για παράδειγμα η εγκεφαλοπάθεια....Πόσο δύσκολο είναι....πόσο πολύ πονάει τα γράφω πάλι και νομίζω ότι δεν είμαι εγώ...ότι δεν τα λέω για μένα....

Σήμερα στην πρωινή Ενημέρωση μου είπαν ότι το μωρό έχει και αμφιβληστροειδοπαθεια λόγο προωρότητας αυτό σημαίνει ότι δεν ολοκληρώθηκε κάτι με τα μάτια και ίσως χρειαστεί λέιζερ που αυτό θα παρακολουθείται και θα το δουν στην πορεία προς το παρών δεν έχει κάνει κάποιο επεισόδιο και το γάλα του συνεχίζεται κανονικά...

Ίσως κάποιες με παρεξηγησετε εγώ θα σας μιλήσω ειλικρινά και μέσα από την καρδιά μου...όσες έχετε διαβάσει την ιστορία μου σίγουρα θα κάνατε μια παράκληση στον Θεό για το παιδάκι μου να γίνει καλά και να τα καταφέρει....και σίγουρα με νιώσατε νιώσατε τον πόνο μου και το κλάμα μου ...την στεναχώρια μου και το παράπονο μου που δεν έχω το μωράκι μου στην αγκαλιά μου...πονάω πάρα πολύ...όμως κοριτσια μου πια άρχισα να λέω πως με τόσα που αντιμετωπίζει αυτό το μωρό και τυραννιεται τόσο μα τόσο πολύ καλύτερα ας φύγει...Δεν θέλω να σκέφτομαι πως θα ζήσει και θα είναι σε ένα κρεβάτι η σε μια καρέκλα η όλα αυτά που άκουσα ότι ίσως συμβούν γιατί έχει πειραχτει το νευρικό σύστημα αλλά ακόμα δεν ξέρουμε σε τι βαθμό και που ακριβώς θα έχει γίνει η ζημιά και τι θα βγάλει....Γιατί κορίτσια μου να το περνάω εγώ αυτό....είναι αμαρτία αυτό που σκέφτομαι ????Δεν ξέρω τι να σκεφτώ...Έχουν παγώσει όλα μέσα μου τώρα νομίζω ότι είναι απλά ψέματα η ότι είναι κάτι που θα θεραπευτεί μέχρι να φύγει από εκεί το μωρό....Ας γίνει πια ότι θέλει ο θεουλης....

[Pokopikomum]

@thalia simαχ κοριτσακι μου γλυκο αυτο που νιωθεις ειναι φυσιολογικο γτ πολυ απλα δεν θελεις το παιδι σου να ταλαιπωρηται.τι να σου πω γλυκια μου κουραγιο ο Θεος ειναι μεγαλος πιστεψε σε ενα θαυμα!!! Κουραγιο κοριτσι μου!!

[Natasoula85]

Εγώ πάντως Θάλεια μου δεν σε παρεξηγώ καθόλου.... Είναι απολύτως φυσιολογικό να σκέφτεσαι έτσι και οποιαδήποτε στην θέση σου έτσι θα σκεφτόταν... 

[bella32]

Θάλεια μου... είσαι μια μεγάλη ηρωίδα.. κάνεις δε σε παρεξηγεί που σκέφτεσαι έτσι..είναι τόσο ψυχοφθόρο όλο αυτό που ζεις κορίτσι μου.  Δυστυχώς δεν περνάει απο το χέρι σου να το αλλάξεις, ο Θεός ο τι πει. μη νιώθεις άσχημα για τις σκέψεις σου,  είναι λογικό να λυγίζεις, να ξέσπας, να θέλεις ότι είναι να γίνει να γίνει για να ξεκολλήσεις από αυτή την κατάσταση. όση δύναμη σου έχει μείνει , στηρίξου στους δικούς σου, ζητα βοήθεια από κάποιον ειδικό, μην το περνάς μόνη σου , δεν είσαι μόνη σου.  είσαι στις σκέψεις μας και προσευχομαστε στο Θεο να κάνει το καλύτερο για σας..

[anemoni1989]

13 ώρες πρίν, thalia sim είπε:

Γεια σας κορίτσια....Σταμάτησα να πηγαίνω τόσο πολύ στο μωρό και η γιατρός μου είπε να είμαι λίγο πιο συγκρατημένη...την τελευταία φορά που πήγα κάναμε μια μεγάλη συζήτηση με τις δύο γιατρούς από τις έξι που παρακολουθούν το μωρό...Εκεί που είμασταν στο γραφείο και μιλήσουμε εγώ έκλαιγα και τους είπα πως θα σας μιλήσω χωρίς ντροπή και χωρίς φόβο γιατί είμαι σαν χαμένη μετα τα τελευταία νέα ....τους έλεγα λοιπόν με όλη μου την ψυχή ότι μου είναι αδύνατον να διαχειριστω μια τέτοια κατάσταση ότι φοβάμαι και ότι δεν μπορώ να το φανταστώ....Έλεγα ότι δεν μπορώ να μεγαλώσω ένα τέτοιο παιδί ότι πονάω μέσα μου υποφέρω καίγεται η ψυχή μου....Και αυτές με κοίταξαν και μου είπαν ότι με καταλαβαίνουν και ότι με νιώθουν και ότι είναι μια πολύ δύσκολη κατάσταση αλλά ακόμα δεν ξέρουμε τι θα γίνει μπορεί το μωρό να φύγει έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας και και και και και ..... Επίσης μου είπαν ότι εκτός από τον πυρετό που είχα και την λοίμωξη του αναπνευστικού είχα και χοριοαμνιτιδα αυτό σημαίνει ότι είχε μολυνθεί το αμνιακό υγρό...(Όλο το μπουκέτο δηλαδή είχα) έτσι λοιπόν μου είπαν ότι το μωρό μεγαλωνε σε ένα κακο ενδομήτριο περιβάλλον και ίσως αυτό να έπαιξε ρόλο στον εγκέφαλο του μωρού και από εκεί να έγινε η ζημιά. Φυσικά εγώ ρώτησα αν όλο αυτό έγινε από την υπεροξυγονοση και αυτοί μου είπαν ότι τα όρια δεν ξεπεράστηκαν ενώ μια άλλη γιατρός μου είχε πει ότι δύο φορές χρειάστηκε να ξεπεραστούν .....Δεν ξέρω πια τι να πιστέψω και τι όχι ....το αποτέλεσμα είναι ότι αυτό το μωρό αντιμετωπίζει πολλά πολλά πολλά προβλήματα που κάποια τα ξεπερνάει κάποια άλλα όμως δεν μπορούν να ξεπεραστούν όπως για παράδειγμα η εγκεφαλοπάθεια....Πόσο δύσκολο είναι....πόσο πολύ πονάει τα γράφω πάλι και νομίζω ότι δεν είμαι εγώ...ότι δεν τα λέω για μένα....

Σήμερα στην πρωινή Ενημέρωση μου είπαν ότι το μωρό έχει και αμφιβληστροειδοπαθεια λόγο προωρότητας αυτό σημαίνει ότι δεν ολοκληρώθηκε κάτι με τα μάτια και ίσως χρειαστεί λέιζερ που αυτό θα παρακολουθείται και θα το δουν στην πορεία προς το παρών δεν έχει κάνει κάποιο επεισόδιο και το γάλα του συνεχίζεται κανονικά...

Ίσως κάποιες με παρεξηγησετε εγώ θα σας μιλήσω ειλικρινά και μέσα από την καρδιά μου...όσες έχετε διαβάσει την ιστορία μου σίγουρα θα κάνατε μια παράκληση στον Θεό για το παιδάκι μου να γίνει καλά και να τα καταφέρει....και σίγουρα με νιώσατε νιώσατε τον πόνο μου και το κλάμα μου ...την στεναχώρια μου και το παράπονο μου που δεν έχω το μωράκι μου στην αγκαλιά μου...πονάω πάρα πολύ...όμως κοριτσια μου πια άρχισα να λέω πως με τόσα που αντιμετωπίζει αυτό το μωρό και τυραννιεται τόσο μα τόσο πολύ καλύτερα ας φύγει...Δεν θέλω να σκέφτομαι πως θα ζήσει και θα είναι σε ένα κρεβάτι η σε μια καρέκλα η όλα αυτά που άκουσα ότι ίσως συμβούν γιατί έχει πειραχτει το νευρικό σύστημα αλλά ακόμα δεν ξέρουμε σε τι βαθμό και που ακριβώς θα έχει γίνει η ζημιά και τι θα βγάλει....Γιατί κορίτσια μου να το περνάω εγώ αυτό....είναι αμαρτία αυτό που σκέφτομαι ????Δεν ξέρω τι να σκεφτώ...Έχουν παγώσει όλα μέσα μου τώρα νομίζω ότι είναι απλά ψέματα η ότι είναι κάτι που θα θεραπευτεί μέχρι να φύγει από εκεί το μωρό....Ας γίνει πια ότι θέλει ο θεουλης....

Εννοείται να μη νιώθεις άσχημα κορίτσι μου για όσα σκέφτεσαι... Και εγω στη θέση σου (και η καθεμιά μας δηλαδή) τα ίδια θα σκεφτόταν... Είναι άδικο αυτό που σου συμβαίνει... Και όχι μόνο σε εσένα δηλαδή! Είναι άδικο για όποια οικογένεια βιώνει τέτοια πράγματα!

Εύχομαι να γίνει ότι είναι καλύτερο για το μωράκι σου.... Αν είναι να ζήσει μια φυσιολογική ζωή, εύχομαι να τα καταφέρει και να βγει δυνατός απο τη ΜΕΝΝ... Η σκέψη μου είναι μαζί σου! Μακάρι να τελειώσει αυτός ο εφιαλτης που ζείτε σύντομα, με τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα....

P.S. Αν χρειαστείς συστάσεις για πολύ καλό παιδονευροχειρουργό, ξέρω να σου συστήσω τον καλύτερο των Βαλκανίων.... Θα μπορούσες ίσως να ζητήσεις μία γνώμη και απο εκεί.. Θυμήθηκα που είχες αναφέρει την ειδικότητα τις προάλλες και ήθελα να στο πω...

[island1]

Κοριτσάκι μου!!!

Κανείς δε σε παρεξηγεί..ομολογώ ότι διαβάζοντας σε τόσο καιρό συχνά στην προσευχή μου είπα θεέ μου κάνε το καλύτερο κ για τους δύο ..δε ζητούσα απλώς να πάρεις το παιδί στο σπίτι...δεν πληρώνεις καμία αμαρτία..όπως δεν πλήρωνα ούτε εγώ που χάσαμε 4 κ χιλιομετρικά να ρθει η κόρη μου ούτε αυτή που δεν κάνει παιδί ούτε οι μανούλες προωρότητας .γεννιομαστε γυναίκες κ μεγαλώνουμε με το όνειρο της μητρότητας σαν ταινία..αλλά υπάρχει πάντα κι αυτό το 1% ...όταν η μαμά μου νόσησε από καρκίνο είπα γιατί σε σένα .κ μου πε γιατί όχι κ σε μένα; Τη θαύμασα...ήταν το μεγαλύτερο μάθημα που μου έδωσε...κάνε λοιπόν χωρίς τύψεις το σταυρό σου να τα φέρει ο θεός όπως εκείνος νομίζει καλύτερα για όλους...σε φιλω

[Αστεράκια μου]

Εξακολουθώ να σε θεωρώ γενναία κοριτσάκι μας ακόμα και τώρα που διάβασα την εξομολόγηση σου.Θελει θάρρος να εκφράσει κανείς αυτά που νιώθει ειδικά όταν αφορούν τέτοιες σημαντικές και κρίσιμες καταστάσεις. Όλες προσευχόμαστε για το καλύτερο ψυχή μας.Η ζωή δυστυχώς μας επιφυλάσσει περίεργα σενάρια που εμείς καλούμαστε να παίξουμε τον δικό μας ρόλο και το ξέρω πως ότι σου λέω είναι φιλοσοφίες όμως είναι πραγματικότητα και αυτό το γιατί που σε βασανίζει η απάντηση είναι στα χέρια του Θεού γιατί Εκείνος ξέρει και ορίζει.Εδω αν και είμαι καινούργιο μέλος πιστεύω απόλυτα πως μπορείς να ανοίγεις την καρδούλα σου και για καμία μας αυτό δεν θα γίνει αφορμή να σου προσάψει ευθύνες γιατί εδώ μοιράζουμε αγκαλιές αγάπη οπότε όταν έχεις την ανάγκη μπες και άσε την ψυχή σου να μιλήσει. Αυτό που έχεις μπροστά σου είναι ένα βουνό υπάρχει όμως και κορυφή του εκεί εύχομαι να ανέβεις όσο πιο ανώδυνα γίνεται κοριτσάκι μας.

[Linaki2012]

Τωρα βρηκα λιγο χρονο να διαβασω τα νεα σας... δεν σε ξερω προσωπικα αλλα σε νιωθω απολυτα! Νιωθω τον πονο σου τωρα πια ειναι και δικος μας πονος! Μακαρι Θεε μου να βρεθει μια λυση, μια ακρη μια μικρη ηλιαχτιδα ελπιδας για το αγορακι ΜΑΣ! Μιλα για οσα αισθανεσαι χωρις ντροπη και τυψεις, ολες τα ιδια θα λεγαμε η θα σκεφτομασταν το οτι εχεις το θαρρος να μιλησεις για τα συναισθηματα σου δειχνει ενα ανθρωπο πολυ δυνατο... Δεν ξερω τι να σου πω για το αγορι σου προσωπικα θα προσευχομαι να γινει οτι καλυτερο για αυτο  Θεος ξερει καλυτερα... 

[izambella]

θαλεια που εισαι ? πως ειναι το παιδι ? εχει καμια σας νεα?

[anemoni1989]

πρίν από 17 λεπτά , izambella είπε:

θαλεια που εισαι ? πως ειναι το παιδι ? εχει καμια σας νεα?

Δεν εχει γραψει η Θαλεια κατι, απο την τελευταία φορά... Ελπιζω να μπει και να μας ενημερωσει... Η εστω να μας ανοίξει την καρδιά της, να μοιραστει τον πονο της, μήπως νιώσει καλύτερα.. 

[Angelmummy]

Κορίτσια μου....Με συγκινεί αλήθεια το ενδιαφέρον σας πάρα πολύ....Σταμάτησα να πηγαίνω στο μωρό ομως δεν αντέχω να μην παίρνω κάθε μέρα τηλέφωνα....Σταμάτησα με παρότρυνση των γονιών μου των πεθερικών μου και του άντρα μου...Μου είπαν ότι με τέτοια πορωση που είχα αν πάθει κάτι το παιδί έτσι όπως πήγαινα θα τρελαινομουν που ήδη εκείνες τις πρώτες μέρες που μου είπε η γιατρός για το πρόβλημα δεν έκανα τίποτα άλλο από το να κλαίω συνέχεια να μιλάω γιαυτο συνέχεια και να μην κάνω τίποτα αλλο να μην έχω επικοινωνία με τον άντρα μου με τους γονείς μου με κανέναν.

Δεν σας μιλάω τόσες μέρες επειδή δεν έχω καλύτερα νέα να σας πω...όμως θεωρώ ότι όπως σας έλεγα τα ευχάριστα είμαι "υποχρεωμένη" να σας πω και τα δυσάρεστα που ακούω...Λέγαμε τα ευχάριστα και χαιρομασταν παρέα δεν θέλω όμως με τα δυσάρεστα να λυπηθείτε και σεις....Θέλω να πείτε μέσα σας να γίνει ότι πει ο Θεουλης και να γίνει για καλό μόνο.....

Έχω να σας πω πολλά...Καταρχήν τόσο καιρό σας έχω παραλείψει τον άντρα μου με τον οποίο ήμουν πολύ θυμωμένη από την αρχή γιατί κρατούσε μια στάση έξω από όλο αυτό επειδή αν θυμηθείτε στο πρώτο μήνυμα που σας έγραψα σας είχα πει ότι οι γιατροί λένε ότι μπορεί να γίνει καλά μπορεί να μην γίνει η μπορεί και να έχει πρόβλημα...Ο άντρας μου λοιπόν μου έλεγε ότι δεν θέλει να δεθεί γιατί το παιδί δεν θα ζήσει από την πρώτη στιγμή μου έλεγε ότι το παιδί θα έχει πρόβλημα και εγώ θυμωνα μαζί του ....Μου έλεγε να μην δεθούμε γιατί το μωρό θα φύγει δεν θα κρατηθεί και να μην κάνουμε κακό στον εαυτό μας....Εγώ θυμωνα και τα έβαζα μαζί του μαλώναμε πάρα πολύ μέσα στο σπίτι.Του έλεγα ότι το παιδί είναι καλά θα γίνει καλά και δεν θα έχει τίποτα απολύτως και μετά δεν θα τον αφήνω ούτε να το δει...έτσι έλεγα ....Έβλεπε κάτι που εγώ δεν έβλεπα εβλεπα...έβλεπε αυτό που έβλεπαν οι γιατροί και μου έλεγαν είναι ένα βαρύ μωρό...είναι βαριά....η κατάσταση είναι βαριά...δεν ξέρουμε τι θα γίνει....εγκεφαλικά κάτι δείχνει ότι υπάρχει...οι σπασμοί κάτι δείχνουν...δεν ξέρουμε ακόμα.....μπορεί να είναι αιμορραγία...η αιμορραγία υπάρχει περίπτωση να εξελιχθεί και να απορροφηθεί....Έγω λοιπόν κρατιομουν στα λόγια τον γιατρών...στην "εξέλιξη"  στην "απορρόφηση" στην "ελπίδα" και στα παραδείγματα άλλων ιστοριών που γεννήθηκαν μωρά 6 μηνών και τα κατάφεραν!....είχα πορωθει!!!Όσο οι άλλοι μου έλεγαν να τραβηχτω εγώ άλλο τόσο κολλούσα και τα έβλεπα όλα σαν κάτι φυσιολογικό ότι το μωρό μου απλά θα μεγαλώσει και θα το πάρω ότι δεν υπάρχει περίπτωση να έχει κάτι και πως και να έχει θα γίνει καλά!!!! Και τοτε θα τους αποδείξουμε ότι έκαναν λαθος όλοι τους...

Εκείνη την ημέρα κοριτσια που μου είπε η γιατρός για την εγκεφαλοπάθεια πριν μπω στην ενημέρωση πήγα και είδα τον μικρό μου...ενώ τις προηγούμενες φορές δεν έκλαιγα εκείνη την ημέρα έκλαψα πολύ!!!ένιωσα ότι κάτι έχει πιστέψτε με!!!!κάτι κακό ένιωσα για το μωρό δεν ξέρω αν είναι το " ένστικτο" αλλά ένιωσα άρρωστο το μωρό μου... Και μετά μπήκα ενημερώθηκα από τους γιατρούς και αρρωστησα εγώ εκεί τα είδα όλα....(θα μου πείτε ακόμα δεν έχω δει τίποτα)  επειδή διαβάσατε πολλές την ιστορία μου αυτά σασ τα γράφω για να ξέρετε πως όλο αυτό στο μωρό προκλήθηκε από την λοίμωξη που είχα πάρει εγώ πέντε ημέρες πριν γεννήσω....η γιατρός είπε χαρακτηριστικά Δεν ήταν ένα μωρό που γεννήθηκε 6 μηνών και απλά περιμένουμε να μεγαλώσει....Είναι ένα μωρό που μεγάλωνε σε ένα κακο ενδομήτριο περιβάλλον λόγο της λοίμωξης και της χοριοαμνιονιτιδας και του πυρετού....Οι γιατροί ξερωντας πως ήδη έχει μολυνθεί το αμνιακό υγρό ρίσκαραν και δεν μου πήραν το μωρό για να κρατηθεί έστω δύο τρεις ημέρες παραπάνω για να ολοκληρωθεί τουλάχιστον κάτι...Όταν όμως είδαν ότι κόβετε η αναπνοή μου και αναπνέω με το ζόρι μέσα σε τέσσερις ώρες τα ξημερώματα το πήραν με καισαρική γιατί ήμουν λίγο πριν την εντατική.....έτσι δεν μπορούσαν άλλο να το ρισκάρουν μετά από συμβούλιο που έκαναν οι γυναικολογοι λοιμοξιολογος παθολόγος και πνευμονολογος αποφάσισαν να μου βγάλουν το μωρό με κάθε ρίσκο...κι ας έχει πρόβλημα!!!!Ήθελαν να ζήσω εγω έτσι είπαν στους γονείς μου.... Ο γιατρός μου είπε χαρακτηριστικά στους  γονείς  μου πέντεν μπει στον τοκετό "Αυτή την ώρα πρέπει να κάνω πολύ γρήγορα και ταυτόχρονα πολύ αργά ...πρέπει να κάνω πολύ γρήγορα για να μην χάσουμε την κόρη σας και πολύ αργά για να προσέξω το μωρό".....Ήταν μια δυσκολη κατάσταση από όπου και να την έπιανες δεν σοζωταν....αυτά σας τα λέω για να σας δείξω και την άλλη μεριά...την δύσκολη....και να σας πω να προσέχετε στις εγκυμοσύνες σας και να λέτε και στα άλλα κορίτσια να προσέχουν γιατί εγώ δεν πρόσεχαν και δεν έκανα τις απαραίτητες εξετάσεις....όλα αυτά έγιναν από ένα μικρόβιο που είχα αν δεν το είχα δεν θα έμπαινα ποτέ στα νοσοκομεία και δεν θα κολλούσα καμία λοίμωξη και δεν θα γινόταν τίποτα...

Τώρα θα σας πω για το μωρό.....πριν μια εβδομάδα μου είπαν ότι έχει αμφιβληστροειδοπαθεια δεν ολοκληρώθηκαν τα αγγεία του ματιού και ίσως χρειαστεί επέμβαση παρακολουθείται από οφθαλμίατρο και θα δουν ακόμα δεν μπορούν να πουν τίποτα ...μετά από δύο μέρες μου είπαν ότι έχουν αυξηθεί οι ανάγκες του για οξυγόνο του το ανέβασαν.....μετά από μια μέρα μου είπαν ότι η κοιλιά του μετεωριστηκε και κόψανε το γάλα,μετά τα 6,5 ml δοκίμασαν μεγαλύτερη ποσότητα και δεν την δέχθηκε και σταμάτησαν την σίτιση μέχρι τώρα δεν τρώει συνεχίζει να είναι στον αναπνευστηρα συνεχίζει να είναι μια βαριά κατάσταση που δεν έχει αλλάξει.Αν με ρωτάτε με τόσα που έχει τραβήξει πονάω γιατί ταλαιπωρείται....και λέω ας φύγει να ησυχάσει με τόσα που τράβηξε και συνεχίζει να τραβάει... Προς το παρών είμαι καλά δεν κλαίω όπως έκλαιγα όμως δεν περνάει μέρα και ώρα που να μην το σκέφτομαι απλά έχω μπει σχεδόν στους ρυθμούς....δεν είμαι όπως ήμουν πριν....τον σκέφτομαι όμως συνέχεια και με πονάει να σκέφτομαι ότι παλεύει για μια ζωή που μπορεί να μην την χαρεί....πολλές φορές λέω φοβάμαι και τι θα γίνει....μετά λέω ότι είναι να γίνει θα γίνει δεν μπορούμε να αποφύγουμε τίποτα! Αυτές τις ημέρες θα πάω...μπορεί κάποιες να με κατηγορήσετε που σταμάτησα να πηγαίνω όμως δεν είναι κάτι εύκολο και δεν ξέρω τι να κάνω...Στην δεύτερη επίσκεψη αφού έμαθα για την εγκεφαλοπάθεια η γιατρός μου είπε ότι το μωρό κάνει και υποκορεσμο δεν θυμάμαι αν σας τι είπα....αυτό σημαίνει ότι πολλές φορές μέσα στη ημέρα ο εγκέφαλος σταματάει να οξυγονονεται από το αναπνευστικό του μωρό και έτσι το οξυγόνο το δίνει το μηχάνημα....δηλαδή ξεχνάει να αναπνέει και να δίνει στον εγκέφαλο...μη με ρωτάτε τι μπορεί να προκαλέσει...Δεν είχα δύναμη να ρωτήσω....οι ελπίδες μου μετά από κει εσβησαν απλά κατέρρευσα κοίταξα τον άντρα μου στα μάτια και δεν πίστευα αυτό που άκουγα...προσπαθούσα να πιαστώ από κάπου και δεν υπήρχε ελπίδα όλα τα προγνωστικά εναντίων μας...και να μου λέει οι γιατρός παρόλαυτα ο γιος σας είναι γίγαντας με τόσα προβλήματα και αυτός εκεί να ζει!!! Και να μην ξέρω αν πρέπει να χαρώ η όχι!!! Να βλέπω τους άλλους γονείς να περιμένουν απλά να πάρουν βάρος τα μωρά τους για να φύγουν και γω να χάνω την γη κάτω από τα πόδια μου.....

Κορίτσια μου πλέον απλά περιμένω να δω το θα γίνει με το μωρό....Δεν συζητάω δεν κάνω όνειρα δεν λέω τίποτα απλά παίρνω ακούω πως είναι και μέχρι εκεί...δεν ξέρω πως να το διαχειριστω....Έχουμε πει με τον άντρα μου πως όταν και αν έρθει η ώρα να τον πάρουμε τότε θα συζητήσουμε για γιατρούς και θεραπείες και το οτιδήποτε μέχρι τότε απλά θα περιμένουμε θα παίρνω να μαθαίνω καθημερινά πως είναι και θα πηγαίνω να τον βλέπω αλλά όχι όπως πριν....γιατί μπήκα στην διαδικασία και επικοινώνησα με τον διευθυντή της παιδονευροχειρουργικης στο Ιπποκράτειο της Θεσσαλονίκης και μου είπε ότι προς το παρών δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα είναι πολύ μικρό το μωρό και δύσκολη η κατάσταση της διάγνωσης,απλά θα περιμένουμε και πως όταν και αν βγει τότε θα δούμε.

[nadiaki165]

1 hour ago, thalia sim είπε:

Κορίτσια μου....Με συγκινεί αλήθεια το ενδιαφέρον σας πάρα πολύ....Σταμάτησα να πηγαίνω στο μωρό ομως δεν αντέχω να μην παίρνω κάθε μέρα τηλέφωνα....Σταμάτησα με παρότρυνση των γονιών μου των πεθερικών μου και του άντρα μου...Μου είπαν ότι με τέτοια πορωση που είχα αν πάθει κάτι το παιδί έτσι όπως πήγαινα θα τρελαινομουν που ήδη εκείνες τις πρώτες μέρες που μου είπε η γιατρός για το πρόβλημα δεν έκανα τίποτα άλλο από το να κλαίω συνέχεια να μιλάω γιαυτο συνέχεια και να μην κάνω τίποτα αλλο να μην έχω επικοινωνία με τον άντρα μου με τους γονείς μου με κανέναν.

Δεν σας μιλάω τόσες μέρες επειδή δεν έχω καλύτερα νέα να σας πω...όμως θεωρώ ότι όπως σας έλεγα τα ευχάριστα είμαι "υποχρεωμένη" να σας πω και τα δυσάρεστα που ακούω...Λέγαμε τα ευχάριστα και χαιρομασταν παρέα δεν θέλω όμως με τα δυσάρεστα να λυπηθείτε και σεις....Θέλω να πείτε μέσα σας να γίνει ότι πει ο Θεουλης και να γίνει για καλό μόνο.....

Έχω να σας πω πολλά...Καταρχήν τόσο καιρό σας έχω παραλείψει τον άντρα μου με τον οποίο ήμουν πολύ θυμωμένη από την αρχή γιατί κρατούσε μια στάση έξω από όλο αυτό επειδή αν θυμηθείτε στο πρώτο μήνυμα που σας έγραψα σας είχα πει ότι οι γιατροί λένε ότι μπορεί να γίνει καλά μπορεί να μην γίνει η μπορεί και να έχει πρόβλημα...Ο άντρας μου λοιπόν μου έλεγε ότι δεν θέλει να δεθεί γιατί το παιδί δεν θα ζήσει από την πρώτη στιγμή μου έλεγε ότι το παιδί θα έχει πρόβλημα και εγώ θυμωνα μαζί του ....Μου έλεγε να μην δεθούμε γιατί το μωρό θα φύγει δεν θα κρατηθεί και να μην κάνουμε κακό στον εαυτό μας....Εγώ θυμωνα και τα έβαζα μαζί του μαλώναμε πάρα πολύ μέσα στο σπίτι.Του έλεγα ότι το παιδί είναι καλά θα γίνει καλά και δεν θα έχει τίποτα απολύτως και μετά δεν θα τον αφήνω ούτε να το δει...έτσι έλεγα ....Έβλεπε κάτι που εγώ δεν έβλεπα εβλεπα...έβλεπε αυτό που έβλεπαν οι γιατροί και μου έλεγαν είναι ένα βαρύ μωρό...είναι βαριά....η κατάσταση είναι βαριά...δεν ξέρουμε τι θα γίνει....εγκεφαλικά κάτι δείχνει ότι υπάρχει...οι σπασμοί κάτι δείχνουν...δεν ξέρουμε ακόμα.....μπορεί να είναι αιμορραγία...η αιμορραγία υπάρχει περίπτωση να εξελιχθεί και να απορροφηθεί....Έγω λοιπόν κρατιομουν στα λόγια τον γιατρών...στην "εξέλιξη"  στην "απορρόφηση" στην "ελπίδα" και στα παραδείγματα άλλων ιστοριών που γεννήθηκαν μωρά 6 μηνών και τα κατάφεραν!....είχα πορωθει!!!Όσο οι άλλοι μου έλεγαν να τραβηχτω εγώ άλλο τόσο κολλούσα και τα έβλεπα όλα σαν κάτι φυσιολογικό ότι το μωρό μου απλά θα μεγαλώσει και θα το πάρω ότι δεν υπάρχει περίπτωση να έχει κάτι και πως και να έχει θα γίνει καλά!!!! Και τοτε θα τους αποδείξουμε ότι έκαναν λαθος όλοι τους...

Εκείνη την ημέρα κοριτσια που μου είπε η γιατρός για την εγκεφαλοπάθεια πριν μπω στην ενημέρωση πήγα και είδα τον μικρό μου...ενώ τις προηγούμενες φορές δεν έκλαιγα εκείνη την ημέρα έκλαψα πολύ!!!ένιωσα ότι κάτι έχει πιστέψτε με!!!!κάτι κακό ένιωσα για το μωρό δεν ξέρω αν είναι το " ένστικτο" αλλά ένιωσα άρρωστο το μωρό μου... Και μετά μπήκα ενημερώθηκα από τους γιατρούς και αρρωστησα εγώ εκεί τα είδα όλα....(θα μου πείτε ακόμα δεν έχω δει τίποτα)  επειδή διαβάσατε πολλές την ιστορία μου αυτά σασ τα γράφω για να ξέρετε πως όλο αυτό στο μωρό προκλήθηκε από την λοίμωξη που είχα πάρει εγώ πέντε ημέρες πριν γεννήσω....η γιατρός είπε χαρακτηριστικά Δεν ήταν ένα μωρό που γεννήθηκε 6 μηνών και απλά περιμένουμε να μεγαλώσει....Είναι ένα μωρό που μεγάλωνε σε ένα κακο ενδομήτριο περιβάλλον λόγο της λοίμωξης και της χοριοαμνιονιτιδας και του πυρετού....Οι γιατροί ξερωντας πως ήδη έχει μολυνθεί το αμνιακό υγρό ρίσκαραν και δεν μου πήραν το μωρό για να κρατηθεί έστω δύο τρεις ημέρες παραπάνω για να ολοκληρωθεί τουλάχιστον κάτι...Όταν όμως είδαν ότι κόβετε η αναπνοή μου και αναπνέω με το ζόρι μέσα σε τέσσερις ώρες τα ξημερώματα το πήραν με καισαρική γιατί ήμουν λίγο πριν την εντατική.....έτσι δεν μπορούσαν άλλο να το ρισκάρουν μετά από συμβούλιο που έκαναν οι γυναικολογοι λοιμοξιολογος παθολόγος και πνευμονολογος αποφάσισαν να μου βγάλουν το μωρό με κάθε ρίσκο...κι ας έχει πρόβλημα!!!!Ήθελαν να ζήσω εγω έτσι είπαν στους γονείς μου.... Ο γιατρός μου είπε χαρακτηριστικά στους  γονείς  μου πέντεν μπει στον τοκετό "Αυτή την ώρα πρέπει να κάνω πολύ γρήγορα και ταυτόχρονα πολύ αργά ...πρέπει να κάνω πολύ γρήγορα για να μην χάσουμε την κόρη σας και πολύ αργά για να προσέξω το μωρό".....Ήταν μια δυσκολη κατάσταση από όπου και να την έπιανες δεν σοζωταν....αυτά σας τα λέω για να σας δείξω και την άλλη μεριά...την δύσκολη....και να σας πω να προσέχετε στις εγκυμοσύνες σας και να λέτε και στα άλλα κορίτσια να προσέχουν γιατί εγώ δεν πρόσεχαν και δεν έκανα τις απαραίτητες εξετάσεις....όλα αυτά έγιναν από ένα μικρόβιο που είχα αν δεν το είχα δεν θα έμπαινα ποτέ στα νοσοκομεία και δεν θα κολλούσα καμία λοίμωξη και δεν θα γινόταν τίποτα...

Τώρα θα σας πω για το μωρό.....πριν μια εβδομάδα μου είπαν ότι έχει αμφιβληστροειδοπαθεια δεν ολοκληρώθηκαν τα αγγεία του ματιού και ίσως χρειαστεί επέμβαση παρακολουθείται από οφθαλμίατρο και θα δουν ακόμα δεν μπορούν να πουν τίποτα ...μετά από δύο μέρες μου είπαν ότι έχουν αυξηθεί οι ανάγκες του για οξυγόνο του το ανέβασαν.....μετά από μια μέρα μου είπαν ότι η κοιλιά του μετεωριστηκε και κόψανε το γάλα,μετά τα 6,5 ml δοκίμασαν μεγαλύτερη ποσότητα και δεν την δέχθηκε και σταμάτησαν την σίτιση μέχρι τώρα δεν τρώει συνεχίζει να είναι στον αναπνευστηρα συνεχίζει να είναι μια βαριά κατάσταση που δεν έχει αλλάξει.Αν με ρωτάτε με τόσα που έχει τραβήξει πονάω γιατί ταλαιπωρείται....και λέω ας φύγει να ησυχάσει με τόσα που τράβηξε και συνεχίζει να τραβάει... Προς το παρών είμαι καλά δεν κλαίω όπως έκλαιγα όμως δεν περνάει μέρα και ώρα που να μην το σκέφτομαι απλά έχω μπει σχεδόν στους ρυθμούς....δεν είμαι όπως ήμουν πριν....τον σκέφτομαι όμως συνέχεια και με πονάει να σκέφτομαι ότι παλεύει για μια ζωή που μπορεί να μην την χαρεί....πολλές φορές λέω φοβάμαι και τι θα γίνει....μετά λέω ότι είναι να γίνει θα γίνει δεν μπορούμε να αποφύγουμε τίποτα! Αυτές τις ημέρες θα πάω...μπορεί κάποιες να με κατηγορήσετε που σταμάτησα να πηγαίνω όμως δεν είναι κάτι εύκολο και δεν ξέρω τι να κάνω...Στην δεύτερη επίσκεψη αφού έμαθα για την εγκεφαλοπάθεια η γιατρός μου είπε ότι το μωρό κάνει και υποκορεσμο δεν θυμάμαι αν σας τι είπα....αυτό σημαίνει ότι πολλές φορές μέσα στη ημέρα ο εγκέφαλος σταματάει να οξυγονονεται από το αναπνευστικό του μωρό και έτσι το οξυγόνο το δίνει το μηχάνημα....δηλαδή ξεχνάει να αναπνέει και να δίνει στον εγκέφαλο...μη με ρωτάτε τι μπορεί να προκαλέσει...Δεν είχα δύναμη να ρωτήσω....οι ελπίδες μου μετά από κει εσβησαν απλά κατέρρευσα κοίταξα τον άντρα μου στα μάτια και δεν πίστευα αυτό που άκουγα...προσπαθούσα να πιαστώ από κάπου και δεν υπήρχε ελπίδα όλα τα προγνωστικά εναντίων μας...και να μου λέει οι γιατρός παρόλαυτα ο γιος σας είναι γίγαντας με τόσα προβλήματα και αυτός εκεί να ζει!!! Και να μην ξέρω αν πρέπει να χαρώ η όχι!!! Να βλέπω τους άλλους γονείς να περιμένουν απλά να πάρουν βάρος τα μωρά τους για να φύγουν και γω να χάνω την γη κάτω από τα πόδια μου.....

Κορίτσια μου πλέον απλά περιμένω να δω το θα γίνει με το μωρό....Δεν συζητάω δεν κάνω όνειρα δεν λέω τίποτα απλά παίρνω ακούω πως είναι και μέχρι εκεί...δεν ξέρω πως να το διαχειριστω....Έχουμε πει με τον άντρα μου πως όταν και αν έρθει η ώρα να τον πάρουμε τότε θα συζητήσουμε για γιατρούς και θεραπείες και το οτιδήποτε μέχρι τότε απλά θα περιμένουμε θα παίρνω να μαθαίνω καθημερινά πως είναι και θα πηγαίνω να τον βλέπω αλλά όχι όπως πριν....γιατί μπήκα στην διαδικασία και επικοινώνησα με τον διευθυντή της παιδονευροχειρουργικης στο Ιπποκράτειο της Θεσσαλονίκης και μου είπε ότι προς το παρών δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα είναι πολύ μικρό το μωρό και δύσκολη η κατάσταση της διάγνωσης,απλά θα περιμένουμε και πως όταν και αν βγει τότε θα δούμε.

Πραγματικά δεν ξέρω τι να σου πω πέρα από αυτά που σου λένε όλοι τόσο καιρό!σφιχτηκε η καρδιά μου μολις τα διάβασα!κ όχι εγώ δεν σε κατηγορώ ούτε τον άντρα σου!το μόνο που θα σου πω είναι κουράγιο κ ότι είσαι η πιο δυνατή γυναίκα που έχω γνωρίσει ακόμα κ από εδώ μέσα!σου ευχομαι να συνεχίσεις να έχεις δύναμη κ υπομονή για όλο αυτό τον Γολγοθά!δεν ξέρω τι άλλο να ευχηθώ πέρα από το να γίνει ότι θελήσει ο Θεός κ η Παναγια!

[Penny...]

@thalia sim αχ ποιος να σε κατηγορησει κοπελα μου ποιος ;;; μονο καποιος που δεν εχει περασει γολγοθα δεν ξερω τι να σου πω πραγματικα ελπιζω ο Θεος να ξερει ποιο θα ειναι το καλυτερο για εσενα για το παιδι για ολους δεν ξερω ειμαι λυπημενη σκεφτομαι οτι εισαι αξια θαυμασμου και οχι για να σε κρινει καμια και ολες μας ξερουμε τι περνας να ξερειε οτι ειμαι καιι θα ειμαι διπλα σου