Βοηθήστε με κορίτσια.

[Angelmummy]

2 ώρες πρίν, giotitsa είπε:

@thalia sim αχ ποιος να σε κατηγορησει κοπελα μου ποιος ;;; μονο καποιος που δεν εχει περασει γολγοθα δεν ξερω τι να σου πω πραγματικα ελπιζω ο Θεος να ξερει ποιο θα ειναι το καλυτερο για εσενα για το παιδι για ολους δεν ξερω ειμαι λυπημενη σκεφτομαι οτι εισαι αξια θαυμασμου και οχι για να σε κρινει καμια και ολες μας ξερουμε τι περνας να ξερειε οτι ειμαι καιι θα ειμαι διπλα σου 

Το ξέρω κοριτσάκι μου ότι είσαι εδώ και σε ευχαριστώ πολύ και εσας κορίτσια σας ευχαριστώ πολύ...για όλα και για όλο το ενδιαφέρον σας...

[palmoira]

Αχ βρε Θαλεια μου...λυπαμαι πολύ! Δυστυχώς θα ακουστώ σκληρή αλλά μη με παρεξηγήσεις. Το μωρό σου είναι σε καλά χέρια και οι γιατροί θα κάνουν το καλύτερο δυνατόν. Πρέπει να σκεφτείς λίγο τον εαυτό σου και τον άντρα σου. Το να καταρρευσετε οικογενειακώς δεν σας βοηθάει σε κάτι. Ο ένας να στηρίξει τον άλλο. Ειλικρινά δεν ξέρω τι να σου ευχηθώ , και κουράγιο και καλή δύναμη! 

[Beboula25]

@thalia sim δεν θέλω να πω πολλά περνάς πολύ δύσκολα. Μόνο ότι έκανα αυτό που μας ζήτησες και μαζί με αυτό να σου δίνει κουράγιο και δύναμη.. 

[sunshine83]

Από την αρχή αυτής της ιστορίας δεν υπάρχει μέρα που να μην έχω σκεφτεί εσένα και το μωράκι σου. Χωρίς να σε ξέρω, συμπάσχω μαζί σου και θαυμάζω το θάρρος και το κουράγιο σου. Προσεύχομαι στο θεό να σου δίνει κουράγιο και δύναμη, για να αντιμετωπίσεις ό,τι προκύψει...Μακάρι να μπορούσα να σε βοηθήσω...

[anemoni1989]

Απο εχθές που διάβασα το μήνυμα σου, γράφω και σβήνω πολλές φορές.... Δεν έχω λόγια, ειλικρινά και ξέρω πως δεν υπάρχουν λόγια τα οποία κάπως θα μετριάσουν τον πόνο σου και την απελπισία σου.. Το μόνο που θέλω να σου πω είναι να  μη σκεφτείς στιγμή πως έκανες κάτι λάθος ή πως θα μπορούσες να έχεις κάνει κάτι για να αποτρέψεις αυτή την κατάσταση.... Δυστυχώς, τέτοιες άσχημες καταστάσεις συμβαίνουν σε κάποιους ανθρώπους, χωρίς όμως αυτοί να φταίνε πουθενά...

Να σκέφτεσαι πως και εσύ και ο άντρας σου είστε πολύ γενναίοι που περνάτε όλο αυτό.... και είσαστε ομάδα.... Μην το ξεχνάς αυτό!!! Δεν είστε εχθροί! Και αν ώρες ώρες αυτά που σου λέει σε πονάνε, είναι επειδή σε αγαπάει και ίσως "τον σκοτώνει" και αυτόν να σε βλέπει να καταρρέεις ή να στηρίζεσαι σε ελπίδες που ίσως δεν επαληθευθούν....

Πράξε όπως νομίζεις και συμπεριφέρσου όπως νιώθεις.... Αλλά μην επιτρέψεις να σε παρασύρει σε μία δίνη δίχως γυρισμό αυτή η κατάσταση... Φαντάζομαι, δεν είναι καθόλου εύκολο αυτό που σου λέω εγω και όλοι οι άλλοι, αλλά είναι η πικρή αλήθεια... και εσύ τα ίδια θα μου έλεγες αν ήμουν εγώ στη θέση σου... Καμιά φορά, ξέρεις, η ματιά ενός εξωτερικού κριτή είναι πολύ πιο αντικειμενική, διότι δεν είναι επηρεασμένη απο συναισθήματα...

Όπως και να έχει εγώ θα σου ευχηθώ για ακόμη μία φορά καλή δύναμη και καλό κουράγιο, γιατί αυτή τη στιγμή αυτά σου χρειάζονται.. Είσαι άξια θαυμασμού και μην το αμφισβητήσεις ποτέ αυτό!!! Είσαι πολύ καλή μαμά για τον γιο σου και ο άντρας σου να ξέρεις, ακούγεται ως πολύ στοργικός σύζυγος και καλός πατέρας!!!! Και κάνετε και οι δύο ότι μπορείτε για το παιδάκι σας... Από κει και πέρα, όμως, η τελική έκβαση δεν εξαρτάται απο κανέναν, παρά μόνο απο την ίδια τη φύση... Ας γίνει, λοιπόν, ότι είναι καλύτερο για αυτό το παιδί και για εσάς ως γονείς... για μία ποιοτική και καλή ζωή....

Σε φιλώ, σου στέλνω την αγάπη και τη συμπαράστασή μου (και ας μην σε ξέρω) και θέλω να ξέρεις πως εδώ θα υπάρχει πάντα χώρος για εσένα ώστε να ανοίγεις την καρδιά σου και να μοιράζεσαι τις σκέψεις σου...

[izambella]

αχ κοριτσακι μου.. . κανενας δεν εχει δικαιομα να σου πει τιποτα, περνας τη πιο δύσκολη φάση που μπορει να περάσει ανθρωπος. κουράγιο δύναμη και οτι ειναι να γινει ας γινει ,,,

[Pokopikomum]

Αχ κοριτσι μου γλυκο δεν εχω λογια..ειλικρινα..δεν ειμαστε εδω ουτε για να σε παρεξηγησουμε ουτε να σε κρινουμε.κανεις αυτο που νιωθεις κ ετσι πρεπει.ειναι δυσκολη φαση κ για σενα κ για τον αντρα σου.κουραγιο κ στους δυο σας κοριτσι μου κ οτι ειναι να γινει θα γινει.

[Αστεράκια μου]

Θάλεια μας τι κάνεις;Συγνωμη αλλά δεν θέλω να σε φέρω σε δύσκολη θέση απλά έρχεσαι στο μυαλό μου ένα παραπάνω όταν μπαίνω στο φόρουμ.Φιλια πολλά στο μικρακι σου. 

[Angelmummy]

Γεια σας κορίτσια... Είμαι λίγο καλύτερα τις τελευταίες μέρες...Μόνο όταν το σκέφτομαι πιο επίμονα και έντονα γίνομαι χάλια αλλά μετά συνερχομαι...το μωρό πριν 8-9 μέρες έκανε ξανά μια ανακοπή αλλά οι γιατροί μου είπαν ότι με την παρέμβαση τους τον συνέφεραν...με το στομάχι του ξανά παρουσίασε νεκρωτική εντεροκολιτιδα την οποία άρχισε να την ξεπερνάει τώρα είναι στο στάδιο που το χορηγούν γλυκόζη...και με το αναπνευστικό είναι ακόμα στον αναπνευστηρα δεν έχει καλές αναπνοές... Δεν ξέρω πλέον αν πρέπει να χαίρομαι η όχι με όλα αυτά...απλά παίρνω τηλέφωνο ενημερωνομαι και το κλείνω...Δεν έχω την δύναμη να πάω...λέω να πάω και να κάνω τι ? Θα αρχίσω να κλαίω πάνω από την θερμοκοιτίδα και δεν ξέρω αν θα μπορώ να είμαι καλά μετά από κει...δεν ξέρω αν θα μπορώ να συνέλθω...το μωρό έχει πάρει βάρος αρκετό πήγε περίπου ενάμιση κιλό....δεν ξέρω τι θα γίνει απλά περιμένω... Εξάλλου δεν μπορώ να κάνω και κάτι άλλο πλέον....

[Farmakotriftena]

Θάλεια μου, η ελπίδα να γίνει καλά και να ζήσει φυσιολογικά δεν υπάρχει; οι γιατροί μιλούν με βεβαιότητα για κινητικά προβλήματα ή οχι; Σου δίνουν απαντήσεις;

[anemoni1989]

Θάλεια γλυκιά μου, τις ίδιες απορίες με την Farmakotriftena εχω και εγω... Τί σας λένε για τη νοητική κατάσταση του παιδιού? Υπάρχει κάποια ελπίδα για φυσιολογική ζωή?

[Angelmummy]

Μου είπαν ότι έχει υποξαιμικη ισχαιμική εγκεφαλοπάθεια που αυτό φέρνει ψυχοκινητική καθυστέρηση και τελευταία μου έλεγαν ότι έκανε και υποκορεσμο...που όλο αυτό μαζί με τους σπασμούς που έκανε ήταν μια σοβαρή κατάσταση....μου είπαν ότι σίγουρα θα έχει κάτι το παιδί αλλά δεν ξέρουν τι...μπορεί να είναι στο κρεβάτι μπορεί να είναι τετραπληγικο μπορεί χίλια δυο...η γιατρός είπε ότι είναι μια πολύ δύσκολη κατάσταση είναι ένα πολύ βαρύ παιδί που σε αυτές τις περιπτώσεις αν φεύγουν τα παιδιά είναι καλύτερα.....

Κορίτσια κρατούσα πολύ τις ελπίδες μου σε ποσοστά και παραδείγματα δεν μπορώ πια να το κάνω....είναι όλα εναντίον πρέπει να δω την πραγματικότητα των πραγμάτων και να το αποδεχτώ.Μου είπαν ότι η μεγάλη εξέταση θα γίνει σε ένα μήνα που θα μπορούν απλά να κάνουν μαγνητική να δουν πόσο σοβαρή ζημιά έχει υποστεί ο εγκέφαλος.

[vikaki82]

πρίν από 17 λεπτά , thalia sim είπε:

Μου είπαν ότι έχει υποξαιμικη ισχαιμική εγκεφαλοπάθεια που αυτό φέρνει ψυχοκινητική καθυστέρηση και τελευταία μου έλεγαν ότι έκανε και υποκορεσμο...που όλο αυτό μαζί με τους σπασμούς που έκανε ήταν μια σοβαρή κατάσταση....μου είπαν ότι σίγουρα θα έχει κάτι το παιδί αλλά δεν ξέρουν τι...μπορεί να είναι στο κρεβάτι μπορεί να είναι τετραπληγικο μπορεί χίλια δυο...η γιατρός είπε ότι είναι μια πολύ δύσκολη κατάσταση είναι ένα πολύ βαρύ παιδί που σε αυτές τις περιπτώσεις αν φεύγουν τα παιδιά είναι καλύτερα.....

Κορίτσια κρατούσα πολύ τις ελπίδες μου σε ποσοστά και παραδείγματα δεν μπορώ πια να το κάνω....είναι όλα εναντίον πρέπει να δω την πραγματικότητα των πραγμάτων και να το αποδεχτώ.Μου είπαν ότι η μεγάλη εξέταση θα γίνει σε ένα μήνα που θα μπορούν απλά να κάνουν μαγνητική να δουν πόσο σοβαρή ζημιά έχει υποστεί ο εγκέφαλος.

Κοριτσι μου γλυκο δεν μπορω 100% να αισθανθω αυτα που αισθανεσαι εσυ αλλα πραγματικα κανε κουραγιο σε παρακαλω.τι να πω ειλικρινα οπως τα φερει ο θεος.να σου δινει δυναμη για να αντεξεις οτι και αν γινει οτι και αν αποφασισεις

[dim_kat]

Θάλεια καλησπέρα. Λυπάμαι πολύ για την κατάσταση που βιώνεις. Είναι πολύ δύσκολο και μόνο εσυ μπορείς να καταλάβεις πόσο. Μακάρι καμία μανα να μην το περνάει όλο αυτό. Εγω όμως θα σου πω κατι άλλο. Το παιδί σου ζει. Είναι ζωντανό. Ίσως θα ταν καλύτερα για αυτό να μην ήταν, αλλά είναι. Θέλησε να ζήσει και το κάνει με όλες τις δυνάμεις. Νομίζω ότι σε χρειάζεται. Είσαι στη φάση της άρνησης, οποτε θες χρόνο, όμως εκείνο ίσως και να μην έχει. Είναι μόνο του στη θερμοκοιτίδα και παλεύει κάθε μέρα. Πρέπει να σηκωθείς πάλι και να πηγαίνεις κοντά του. Σε χρειάζεται! Με όποιο κόστος, αυτό χρειάζεται τη μαμά του, ένα χάδι της, τη φωνή της, να νιώσει λίγη ζεστασιά. Μην το αφήνεις, μη το απαρνείσαι. Μπορεί στην τελική αυτό που έχει να του προσφέρει έστω μια αξιοπρεπή ζωή, μπορεί να υπάρχει μόνο κινητικό πρόβλημα και οχι νόησης, μπορεί μεγαλώνοντας αυτό που θα έχει να μην είναι τόσο καταδικάσιμο και να μπορεί να αυτοεξυπηρετείται. Κανείς δεν ξέρει. Το μόνο σίγουρο είναι οτι ζει, όσο και αν σε πονάει , πρεπει να εισαι διπλα του και σιγα σιγα να το αγκαλιασεις. Μη το απορρ΄πτεις. Δεν του αξίζει. Δεν σε κατακρινω απλα νομιζω πρεπει σιγα σιγα να αρχισεις να σηκωνεσαι γιατι σε χρειαζεται. 

[Angelmummy]

πρίν από 18 λεπτά , dim_kat είπε:

Θάλεια καλησπέρα. Λυπάμαι πολύ για την κατάσταση που βιώνεις. Είναι πολύ δύσκολο και μόνο εσυ μπορείς να καταλάβεις πόσο. Μακάρι καμία μανα να μην το περνάει όλο αυτό. Εγω όμως θα σου πω κατι άλλο. Το παιδί σου ζει. Είναι ζωντανό. Ίσως θα ταν καλύτερα για αυτό να μην ήταν, αλλά είναι. Θέλησε να ζήσει και το κάνει με όλες τις δυνάμεις. Νομίζω ότι σε χρειάζεται. Είσαι στη φάση της άρνησης, οποτε θες χρόνο, όμως εκείνο ίσως και να μην έχει. Είναι μόνο του στη θερμοκοιτίδα και παλεύει κάθε μέρα. Πρέπει να σηκωθείς πάλι και να πηγαίνεις κοντά του. Σε χρειάζεται! Με όποιο κόστος, αυτό χρειάζεται τη μαμά του, ένα χάδι της, τη φωνή της, να νιώσει λίγη ζεστασιά. Μην το αφήνεις, μη το απαρνείσαι. Μπορεί στην τελική αυτό που έχει να του προσφέρει έστω μια αξιοπρεπή ζωή, μπορεί να υπάρχει μόνο κινητικό πρόβλημα και οχι νόησης, μπορεί μεγαλώνοντας αυτό που θα έχει να μην είναι τόσο καταδικάσιμο και να μπορεί να αυτοεξυπηρετείται. Κανείς δεν ξέρει. Το μόνο σίγουρο είναι οτι ζει, όσο και αν σε πονάει , πρεπει να εισαι διπλα του και σιγα σιγα να το αγκαλιασεις. Μη το απορρ΄πτεις. Δεν του αξίζει. Δεν σε κατακρινω απλα νομιζω πρεπει σιγα σιγα να αρχισεις να σηκωνεσαι γιατι σε χρειαζεται. 

Δεν το απορρίπτω....Δεν περνάει μέρα και ώρα που να μην σκέφτομαι το παιδί μου πίστεψε με! Όταν όμως σκέφτομαι την σοβαρότητα της κατάστασης χάνομαι....Δεν περνάει μέρα που να μη παίρνω τηλέφωνο για να μαθαίνω τι γίνεται! Όταν δεν μπορούσα να πάω έπαιρνα τηλέφωνο και τους έλεγα σας παρακαλώ πηγαίνετε και πείτε του ότι πήρα τηλέφωνο...πείτε του πήρε η μαμά σου τηλέφωνο.....

Αυτό όμως που συμβαίνει νιώθω ότι με ξεπερνάει...δεν λέω ότι δεν θα το αντιμετωπίσω...απλά θέλω λίγο τον χρόνο μου....δεν ξέρω γιατί...απλά τον θελω...