προσπάθεια για 2ο μωρο

[Kon90]

Το είχα πει πιο παλια κάθε φορά μετά την ωορρηξία έχω άσπρα πηχτα υγρά κάποια στιγμή αρχίζουν να μειώνονται περιπου στην 20η-24η και αυξάνονται δυο μερες πειν αδιαθετησω για αυτό δεν κοιτάω τα υγρά πια γιατί κάθε φορά απογοητεύομαι θυμάμαι στην βιοχημικη 2 μερες πριν αδιαθετησω είχα υγρά σαν γάλα σκέψου αυτό 

[Marianne]

πρίν από 2 λεπτά , Kon90 είπε:

Το είχα πει πιο παλια κάθε φορά μετά την ωορρηξία έχω άσπρα πηχτα υγρά κάποια στιγμή αρχίζουν να μειώνονται περιπου στην 20η-24η και αυξάνονται δυο μερες πειν αδιαθετησω για αυτό δεν κοιτάω τα υγρά πια γιατί κάθε φορά απογοητεύομαι θυμάμαι στην βιοχημικη 2 μερες πριν αδιαθετησω είχα υγρά σαν γάλα σκέψου αυτό 

Άρα τα συμπτώματα είναι τα ίδια και από γυναίκα σε γυναίκα αλλάζουν. Ας σκεφτόμαστε θετικά λοιπόν

[Kon90]

πρίν από 7 λεπτά , Marianne είπε:

Άρα τα συμπτώματα είναι τα ίδια και από γυναίκα σε γυναίκα αλλάζουν. Ας σκεφτόμαστε θετικά λοιπόν

Τα συμπτώματα είναι ίδια με της περιοδου συνήθως αλλά αυτό κάθε γυναίκα το βιώνει διαφορετικά

Θέλω να ελπίζω πως όλες θα έχουμε θετικό τεστ

[AnnD]

Κορίτσια καλησπέρα και καλή χρονιά. 

Αποφάσισα να γράψω και εγώ την εμπειρία μου παρ όλο που τη δεδομένη χρονική στιγμή δεν νομίζω ότι έχω άλλες αντοχές να προσπαθήσω για δεύτερο παιδάκι. 

Όταν έμεινα έγκυος στον γιο μου το 2017 δεν είχα καθόλου άγχος, δεν καταλάβαινα καν γτ εύχονται μία τελειομηνη εγκυμοσύνη. Το παιδάκι μου είναι η μεγαλύτερη μου ευτυχία και ο λόγος που μένω δυνατή. Το μόνο που με στεναχωρεί είναι ότι επηρεάζεται από όλο αυτό και φοβάμαι ότι του στερω πράγματα και μάλιστα εντελώς μάταια, όπως αποδεικνύεται. 

Το Δεκέμβριο του 2019 έμεινα έγκυος νωρίτερα από ότι υπολόγιζα. Είπαμε με τον άντρα μου να αρχίσουμε τις προσπάθειες αφού στον γιο μου κάναμε 6 μήνες. Τελικά έμεινα με την πρώτη. Δυστυχώς δεν υπήρξε καρδιακή λειτουργία και έκανα αποξεση. Τότε το μόνο που με ενδιέφερε ήταν πότε θα ξαναμεινω έγκυος και θα το αφήσω πίσω μου. Τελικά έμεινα ξανά τον Μάιο. Όλα φαίνονταν να πηγαίνουν καλά, συμπτώματα στο φουλ και 3 υπέρηχοι με καρδιακή λειτουργία. Μία εβδομάδα πριν την αυχενική είχα απλά λίγο ροζ στο σκούπισμα και ενώ ο γιατρός μου με καθησυχαζε επέμενα να πάω για υπέρηχο, όπου διαπιστώθηκε η παλινδρομη. Πάλι αποξεση... Μετά από εκείνη την φορά ήμουν απόλυτη ότι δε θέλω να το ξαναπεράσω όλο αυτό ούτε εγώ ούτε το παιδί μου που δεν το σήκωνα αγκαλιά, που δεν παίζαμε όπως θέλαμε χωρίς λόγο. Εν τέλει περνώντας ο καιρός και αφού ο καρυοτυπος έδειξε διπλό χρωμόσωμα 18 και έδωσε μια εξήγηση, ο δικός μας καρυοτυπος βγήκε καθαρός, το ίδιο και ο υπέρηχος θυρεοειδους αποφάσισα να προσπαθήσω πάλι. Με 2 μέρες καθυστέρηση η χοριακη βγήκε 1550! Έλα για υπέρηχο μου λέει ο γιατρός μου και το επόμενο πρωί δεν έβλεπε τπτ... Δώσαμε περιθώριο πολλές μέρες, ίσως 2 εβδομάδες, δεν άλλαξε τπτ. Αυτή τη φορά του δήλωσα ότι αποξεση δεν κάνω, οπότε πήρα χάπια στο σπίτι. Ευτυχώς δεν είχα καθόλου πόνο, μόνο τρομερή αιμορραγία αλλά 1000 φορές από την αποξεση. 

Ίσως επειδή ήταν νωρίς και δεν πρόλαβα να το επεξεργαστώ, πάλι ήμουν θετική σε άλλη μία προσπάθεια αλλά μόνο αν βρω τι έχω. Ο τότε γιατρός μου δεν είχε ειδίκευση σε αποβολές και κατάλαβα ότι έπρεπε να το ψάξω μόνη μου. Πήγα λοιπόν σε αιματολογο, έκανα άπειρες εξετάσεις και όλες βγήκαν καθαρές. Και οι δύο συμφωνούσαν ότι λόγω του ότι έχω ήδη ένα παιδί δεν χρειάζεται να κάνω υστεροσκοπηση που ήταν το μόνο που δεν είχα κάνει. Επίσης προληπτικά θα έκανα αντιπηκτικες και φυσικά utrogestan. 

Επειδή σας έχω ήδη κουράσει, fast forward, είπαμε σιγά σιγά να προσπαθήσουμε πάλι. Και τελικά πάλι έμεινα αμέσως έγκυος με μια φορά, την πρώτη γόνιμη ημέρα (παρεμπιπτόντως εμένα και αυτό μου φαίνεται περίεργο, με πόση ευκολία μένω πλέον έγκυος). Η πρώτη χοριακη με 4 μέρες καθυστέρηση 2130. Είχα ήδη πάει για έναν υπέρηχο και ήταν οκ. Μετά τη χοριακη πάω και μου λέει παλι δεν είναι όπως θα έπρεπε, από 6 χιλιοστά έχει πάει μόνο 9. Εκείνη την ημέρα συνειδητοποίησα ότι πρέπει να αλλάξω γιατρό διότι αυτή η απαισιοδοξια του μου έκανε τεράστιο κακό. Την ίδια ημέρα πάω για υπέρηχο στον γιατρό της αδερφής μου και μου βγάζει 13.4 χιλιοστά! Προφανώς παθαίνω σοκ αλλά οκ, δε θα επεκταθώ άλλο. Οι δύο επόμενες χοριακες ήταν 9500 και 24700, οπότε πάρα το ιστορικό μου που ήταν όπως μου έλεγε το μόνο που τον ανησυχούσε, ο καινούργιος γιατρός είναι αισιόδοξος. Και ειμαι και εγώ! Ακούσαμε και καρδούλα. 30/12 παω για υπέρηχο και αμέσως καταλαβαίνω ότι τπτ δεν πάει καλά. Και ακούω για άλλη μία φορά, λυπάμαι πολύ αλλά παλινδρομησε. Και η παραμονή πρωτοχρονιάς με βρίσκει να κάνω αποξεση. 

Πάλι με έχουν κατακλύσει οι τύψεις ότι χάλασα τις γιορτές του παιδιου μου γτ καθόμουν ξάπλα, ότι ολα παλι έγιναν χωρίς λόγο. 

Σήμερα είμαι νομίζω σίγουρη ότι θέλω να βρω τι έχω. Ο γιατρός πιστεύει ότι κάτι έχω 1.000%, και ότι θα το βρει. Για το μετά δεν είμαι σίγουρη, δεν νομίζω ότι θέλω να το ξαναζήσω. Μάλλον είμαι σχεδόν σίγουρη ότι δε θέλω. 

Σας ευχαριστώ πολύ που με ακούσατε. Και μόνο που τα έγραψα μου έφυγε ένα βάρος. 

[Marianne]

πρίν από 7 λεπτά , AnnD είπε:

Κορίτσια καλησπέρα και καλή χρονιά. 

Αποφάσισα να γράψω και εγώ την εμπειρία μου παρ όλο που τη δεδομένη χρονική στιγμή δεν νομίζω ότι έχω άλλες αντοχές να προσπαθήσω για δεύτερο παιδάκι. 

Όταν έμεινα έγκυος στον γιο μου το 2017 δεν είχα καθόλου άγχος, δεν καταλάβαινα καν γτ εύχονται μία τελειομηνη εγκυμοσύνη. Το παιδάκι μου είναι η μεγαλύτερη μου ευτυχία και ο λόγος που μένω δυνατή. Το μόνο που με στεναχωρεί είναι ότι επηρεάζεται από όλο αυτό και φοβάμαι ότι του στερω πράγματα και μάλιστα εντελώς μάταια, όπως αποδεικνύεται. 

Το Δεκέμβριο του 2019 έμεινα έγκυος νωρίτερα από ότι υπολόγιζα. Είπαμε με τον άντρα μου να αρχίσουμε τις προσπάθειες αφού στον γιο μου κάναμε 6 μήνες. Τελικά έμεινα με την πρώτη. Δυστυχώς δεν υπήρξε καρδιακή λειτουργία και έκανα αποξεση. Τότε το μόνο που με ενδιέφερε ήταν πότε θα ξαναμεινω έγκυος και θα το αφήσω πίσω μου. Τελικά έμεινα ξανά τον Μάιο. Όλα φαίνονταν να πηγαίνουν καλά, συμπτώματα στο φουλ και 3 υπέρηχοι με καρδιακή λειτουργία. Μία εβδομάδα πριν την αυχενική είχα απλά λίγο ροζ στο σκούπισμα και ενώ ο γιατρός μου με καθησυχαζε επέμενα να πάω για υπέρηχο, όπου διαπιστώθηκε η παλινδρομη. Πάλι αποξεση... Μετά από εκείνη την φορά ήμουν απόλυτη ότι δε θέλω να το ξαναπεράσω όλο αυτό ούτε εγώ ούτε το παιδί μου που δεν το σήκωνα αγκαλιά, που δεν παίζαμε όπως θέλαμε χωρίς λόγο. Εν τέλει περνώντας ο καιρός και αφού ο καρυοτυπος έδειξε διπλό χρωμόσωμα 18 και έδωσε μια εξήγηση, ο δικός μας καρυοτυπος βγήκε καθαρός, το ίδιο και ο υπέρηχος θυρεοειδους αποφάσισα να προσπαθήσω πάλι. Με 2 μέρες καθυστέρηση η χοριακη βγήκε 1550! Έλα για υπέρηχο μου λέει ο γιατρός μου και το επόμενο πρωί δεν έβλεπε τπτ... Δώσαμε περιθώριο πολλές μέρες, ίσως 2 εβδομάδες, δεν άλλαξε τπτ. Αυτή τη φορά του δήλωσα ότι αποξεση δεν κάνω, οπότε πήρα χάπια στο σπίτι. Ευτυχώς δεν είχα καθόλου πόνο, μόνο τρομερή αιμορραγία αλλά 1000 φορές από την αποξεση. 

Ίσως επειδή ήταν νωρίς και δεν πρόλαβα να το επεξεργαστώ, πάλι ήμουν θετική σε άλλη μία προσπάθεια αλλά μόνο αν βρω τι έχω. Ο τότε γιατρός μου δεν είχε ειδίκευση σε αποβολές και κατάλαβα ότι έπρεπε να το ψάξω μόνη μου. Πήγα λοιπόν σε αιματολογο, έκανα άπειρες εξετάσεις και όλες βγήκαν καθαρές. Και οι δύο συμφωνούσαν ότι λόγω του ότι έχω ήδη ένα παιδί δεν χρειάζεται να κάνω υστεροσκοπηση που ήταν το μόνο που δεν είχα κάνει. Επίσης προληπτικά θα έκανα αντιπηκτικες και φυσικά utrogestan. 

Επειδή σας έχω ήδη κουράσει, fast forward, είπαμε σιγά σιγά να προσπαθήσουμε πάλι. Και τελικά πάλι έμεινα αμέσως έγκυος με μια φορά, την πρώτη γόνιμη ημέρα (παρεμπιπτόντως εμένα και αυτό μου φαίνεται περίεργο, με πόση ευκολία μένω πλέον έγκυος). Η πρώτη χοριακη με 4 μέρες καθυστέρηση 2130. Είχα ήδη πάει για έναν υπέρηχο και ήταν οκ. Μετά τη χοριακη πάω και μου λέει παλι δεν είναι όπως θα έπρεπε, από 6 χιλιοστά έχει πάει μόνο 9. Εκείνη την ημέρα συνειδητοποίησα ότι πρέπει να αλλάξω γιατρό διότι αυτή η απαισιοδοξια του μου έκανε τεράστιο κακό. Την ίδια ημέρα πάω για υπέρηχο στον γιατρό της αδερφής μου και μου βγάζει 13.4 χιλιοστά! Προφανώς παθαίνω σοκ αλλά οκ, δε θα επεκταθώ άλλο. Οι δύο επόμενες χοριακες ήταν 9500 και 24700, οπότε πάρα το ιστορικό μου που ήταν όπως μου έλεγε το μόνο που τον ανησυχούσε, ο καινούργιος γιατρός είναι αισιόδοξος. Και ειμαι και εγώ! Ακούσαμε και καρδούλα. 30/12 παω για υπέρηχο και αμέσως καταλαβαίνω ότι τπτ δεν πάει καλά. Και ακούω για άλλη μία φορά, λυπάμαι πολύ αλλά παλινδρομησε. Και η παραμονή πρωτοχρονιάς με βρίσκει να κάνω αποξεση. 

Πάλι με έχουν κατακλύσει οι τύψεις ότι χάλασα τις γιορτές του παιδιου μου γτ καθόμουν ξάπλα, ότι ολα παλι έγιναν χωρίς λόγο. 

Σήμερα είμαι νομίζω σίγουρη ότι θέλω να βρω τι έχω. Ο γιατρός πιστεύει ότι κάτι έχω 1.000%, και ότι θα το βρει. Για το μετά δεν είμαι σίγουρη, δεν νομίζω ότι θέλω να το ξαναζήσω. Μάλλον είμαι σχεδόν σίγουρη ότι δε θέλω. 

Σας ευχαριστώ πολύ που με ακούσατε. Και μόνο που τα έγραψα μου έφυγε ένα βάρος. 

Καλή χρονιά και σε εσένα! Αρχικά να χαίρεσαι το αγοράκι σου! Έχω πάθει σοκ με όλο αυτό που διάβασα... Πάρε τον χρόνο σου, ηρέμησε, μη το σκέφτεσαι, μη ρίχνεις ευθύνες στον εαυτό σου... Δεν ξέρω αν φταίει ο γιατρός, αν πάει κάτι λάθος, αλλά φαντάζομαι πόσο στενάχωρη κατάσταση είναι. Σου στέλνω την αγάπη μου!

[AnnD]

πρίν από 7 λεπτά , Marianne είπε:

Καλή χρονιά και σε εσένα! Αρχικά να χαίρεσαι το αγοράκι σου! Έχω πάθει σοκ με όλο αυτό που διάβασα... Πάρε τον χρόνο σου, ηρέμησε, μη το σκέφτεσαι, μη ρίχνεις ευθύνες στον εαυτό σου... Δεν ξέρω αν φταίει ο γιατρός, αν πάει κάτι λάθος, αλλά φαντάζομαι πόσο στενάχωρη κατάσταση είναι. Σου στέλνω την αγάπη μου!

Σε ευχαριστώ πάρα πολύ! Χαίρομαι που πήρα την απόφαση να σας γράψω! 

[enjoy]

πρίν από 13 λεπτά , AnnD είπε:

Κορίτσια καλησπέρα και καλή χρονιά. 

Αποφάσισα να γράψω και εγώ την εμπειρία μου παρ όλο που τη δεδομένη χρονική στιγμή δεν νομίζω ότι έχω άλλες αντοχές να προσπαθήσω για δεύτερο παιδάκι. 

Όταν έμεινα έγκυος στον γιο μου το 2017 δεν είχα καθόλου άγχος, δεν καταλάβαινα καν γτ εύχονται μία τελειομηνη εγκυμοσύνη. Το παιδάκι μου είναι η μεγαλύτερη μου ευτυχία και ο λόγος που μένω δυνατή. Το μόνο που με στεναχωρεί είναι ότι επηρεάζεται από όλο αυτό και φοβάμαι ότι του στερω πράγματα και μάλιστα εντελώς μάταια, όπως αποδεικνύεται. 

Το Δεκέμβριο του 2019 έμεινα έγκυος νωρίτερα από ότι υπολόγιζα. Είπαμε με τον άντρα μου να αρχίσουμε τις προσπάθειες αφού στον γιο μου κάναμε 6 μήνες. Τελικά έμεινα με την πρώτη. Δυστυχώς δεν υπήρξε καρδιακή λειτουργία και έκανα αποξεση. Τότε το μόνο που με ενδιέφερε ήταν πότε θα ξαναμεινω έγκυος και θα το αφήσω πίσω μου. Τελικά έμεινα ξανά τον Μάιο. Όλα φαίνονταν να πηγαίνουν καλά, συμπτώματα στο φουλ και 3 υπέρηχοι με καρδιακή λειτουργία. Μία εβδομάδα πριν την αυχενική είχα απλά λίγο ροζ στο σκούπισμα και ενώ ο γιατρός μου με καθησυχαζε επέμενα να πάω για υπέρηχο, όπου διαπιστώθηκε η παλινδρομη. Πάλι αποξεση... Μετά από εκείνη την φορά ήμουν απόλυτη ότι δε θέλω να το ξαναπεράσω όλο αυτό ούτε εγώ ούτε το παιδί μου που δεν το σήκωνα αγκαλιά, που δεν παίζαμε όπως θέλαμε χωρίς λόγο. Εν τέλει περνώντας ο καιρός και αφού ο καρυοτυπος έδειξε διπλό χρωμόσωμα 18 και έδωσε μια εξήγηση, ο δικός μας καρυοτυπος βγήκε καθαρός, το ίδιο και ο υπέρηχος θυρεοειδους αποφάσισα να προσπαθήσω πάλι. Με 2 μέρες καθυστέρηση η χοριακη βγήκε 1550! Έλα για υπέρηχο μου λέει ο γιατρός μου και το επόμενο πρωί δεν έβλεπε τπτ... Δώσαμε περιθώριο πολλές μέρες, ίσως 2 εβδομάδες, δεν άλλαξε τπτ. Αυτή τη φορά του δήλωσα ότι αποξεση δεν κάνω, οπότε πήρα χάπια στο σπίτι. Ευτυχώς δεν είχα καθόλου πόνο, μόνο τρομερή αιμορραγία αλλά 1000 φορές από την αποξεση. 

Ίσως επειδή ήταν νωρίς και δεν πρόλαβα να το επεξεργαστώ, πάλι ήμουν θετική σε άλλη μία προσπάθεια αλλά μόνο αν βρω τι έχω. Ο τότε γιατρός μου δεν είχε ειδίκευση σε αποβολές και κατάλαβα ότι έπρεπε να το ψάξω μόνη μου. Πήγα λοιπόν σε αιματολογο, έκανα άπειρες εξετάσεις και όλες βγήκαν καθαρές. Και οι δύο συμφωνούσαν ότι λόγω του ότι έχω ήδη ένα παιδί δεν χρειάζεται να κάνω υστεροσκοπηση που ήταν το μόνο που δεν είχα κάνει. Επίσης προληπτικά θα έκανα αντιπηκτικες και φυσικά utrogestan. 

Επειδή σας έχω ήδη κουράσει, fast forward, είπαμε σιγά σιγά να προσπαθήσουμε πάλι. Και τελικά πάλι έμεινα αμέσως έγκυος με μια φορά, την πρώτη γόνιμη ημέρα (παρεμπιπτόντως εμένα και αυτό μου φαίνεται περίεργο, με πόση ευκολία μένω πλέον έγκυος). Η πρώτη χοριακη με 4 μέρες καθυστέρηση 2130. Είχα ήδη πάει για έναν υπέρηχο και ήταν οκ. Μετά τη χοριακη πάω και μου λέει παλι δεν είναι όπως θα έπρεπε, από 6 χιλιοστά έχει πάει μόνο 9. Εκείνη την ημέρα συνειδητοποίησα ότι πρέπει να αλλάξω γιατρό διότι αυτή η απαισιοδοξια του μου έκανε τεράστιο κακό. Την ίδια ημέρα πάω για υπέρηχο στον γιατρό της αδερφής μου και μου βγάζει 13.4 χιλιοστά! Προφανώς παθαίνω σοκ αλλά οκ, δε θα επεκταθώ άλλο. Οι δύο επόμενες χοριακες ήταν 9500 και 24700, οπότε πάρα το ιστορικό μου που ήταν όπως μου έλεγε το μόνο που τον ανησυχούσε, ο καινούργιος γιατρός είναι αισιόδοξος. Και ειμαι και εγώ! Ακούσαμε και καρδούλα. 30/12 παω για υπέρηχο και αμέσως καταλαβαίνω ότι τπτ δεν πάει καλά. Και ακούω για άλλη μία φορά, λυπάμαι πολύ αλλά παλινδρομησε. Και η παραμονή πρωτοχρονιάς με βρίσκει να κάνω αποξεση. 

Πάλι με έχουν κατακλύσει οι τύψεις ότι χάλασα τις γιορτές του παιδιου μου γτ καθόμουν ξάπλα, ότι ολα παλι έγιναν χωρίς λόγο. 

Σήμερα είμαι νομίζω σίγουρη ότι θέλω να βρω τι έχω. Ο γιατρός πιστεύει ότι κάτι έχω 1.000%, και ότι θα το βρει. Για το μετά δεν είμαι σίγουρη, δεν νομίζω ότι θέλω να το ξαναζήσω. Μάλλον είμαι σχεδόν σίγουρη ότι δε θέλω. 

Σας ευχαριστώ πολύ που με ακούσατε. Και μόνο που τα έγραψα μου έφυγε ένα βάρος. 

Ρε συ πιάνεις εύκολα ακούς καρδιές αλλά φεύγουν... να κανεις εξετασεις εφοσον διαπιστωνεις εγκυμοσυνη (εφοσον πρωτερα ειναι καθαρές είναι θετικο).. ξερω περίπτωσεις χωρίς θρομβοφιλια που παρουσιάζουν θρομβοφιλια και παλλινδρομουν αφού μένουν έγκυες... Τους το παρουσίασαν οι γιατροί ως θρομβοφιλια κύησης που δεν ανιχνεύεται χωρίς εγκυμοσύνη!!! Δεν λέω ότι σ συμβαίνει αυτό Αλλά μήπως εφόσον μείνεις έγκυος ο οργανισμός αντιδρά σε κάτι... Και θα πρότεινα να απέχεις για κάνα χρόνο από σύλληψη να ηρεμήσει η μήτρα οπωσδήποτε... γτ έχει ταλαιπωρηθεί αρκετά... Εγώ έμεινα μετά τον 2ο τοκετό ααμέσως έγκυος και παλλινδρομησε η γιατρός λέει τυχαίο γεγονός..  Εγώ είμαι σίγουρη ότι η μήτρα δεν ήταν έτοιμη.. Υπάρχουν πολλές που κάνουν στο καπάκι παιδιά..  Αλλά δεν είμαστε όλες οι γυναίκες το ίδιο..  Εγώ πιστεύω δεν ήταν τυχαίο γεγονός... πάντα κάτι παίζει το ρόλο του... απλά επειδή δεν είναι ευδιάκριτο το βαφτίζουμε τυχαίο γεγονός...

Εύχομαι σύντομα όλα να είναι παρελθόν και να ακούσεις 2ο κλάμα!!

[AnnD]

πρίν από 3 λεπτά , enjoy είπε:

Ρε συ πιάνεις εύκολα ακούς καρδιές αλλά φεύγουν... να κανεις εξετασεις εφοσον διαπιστωνεις εγκυμοσυνη (εφοσον πρωτερα ειναι καθαρές είναι θετικο).. ξερω περίπτωσεις χωρίς θρομβοφιλια που παρουσιάζουν θρομβοφιλια και παλλινδρομουν αφού μένουν έγκυες... Τους το παρουσίασαν οι γιατροί ως θρομβοφιλια κύησης που δεν ανιχνεύεται χωρίς εγκυμοσύνη!!! Δεν λέω ότι σ συμβαίνει αυτό Αλλά μήπως εφόσον μείνεις έγκυος ο οργανισμός αντιδρά σε κάτι... Και θα πρότεινα να απέχεις για κάνα χρόνο από σύλληψη να ηρεμήσει η μήτρα οπωσδήποτε... γτ έχει ταλαιπωρηθεί αρκετά... Εγώ έμεινα μετά τον 2ο τοκετό ααμέσως έγκυος και παλλινδρομησε η γιατρός λέει τυχαίο γεγονός..  Εγώ είμαι σίγουρη ότι η μήτρα δεν ήταν έτοιμη.. Υπάρχουν πολλές που κάνουν στο καπάκι παιδιά..  Αλλά δεν είμαστε όλες οι γυναίκες το ίδιο..  Εγώ πιστεύω δεν ήταν τυχαίο γεγονός... πάντα κάτι παίζει το ρόλο του... απλά επειδή δεν είναι ευδιάκριτο το βαφτίζουμε τυχαίο γεγονός...

Εύχομαι σύντομα όλα να είναι παρελθόν και να ακούσεις 2ο κλάμα!!

Σε ευχαριστώ πολύ! 

Ναι μένω πάρα πολύ εύκολα, ενώ στον γιο μου έκανα 6 μήνες. Δεν ξέρω αν αυτό μπορεί να υποδεικνύει κάτι... 

Τον Μάιο θα γίνω 39, οπότε δεν ξέρω αν μπορώ να περιμένω, όμως συμφωνώ μαζί σου ότι δεν είναι φυσιολογικό όλο αυτό, παρ όλο που κανένας γιατρός δεν μου το έχει πει. 

Έχω κάνει όλες τις αιματολογικες που υπάρχουν (θρομβοφιλια, natural killers, κλπ), έχω ψάξει θυρεοειδη. Αντιπηκτικες έκανα από την ημέρα που είχα θετικό τεστ.

Ο καινούργιος γιατρός, ο οποίος ειδικεύεται στις αποβολές μου είπε ότι πρέπει σε δύο μήνες να κανω οπωσδήποτε υστεροσκοπηση και ότι είναι τραγικό ότι δεν έχω κάνει και ανοσολογικο έλεγχο για αντιπατρικα κι ας έχω ήδη παιδί. Επίσης μου είπε ότι τα τρία utrogestan που έπαιρνα την ημέρα πριν πάω σε αυτόν ίσως να έκαναν κακό αντί για καλό. 

Ό βασικός λόγος που ήθελα δεύτερο παιδάκι (και τρίτο ήθελα αλλά...) είναι για τον γιο μου αλλά πλέον θα έχουν το λιγότερο πάνω από 4 χρόνια διαφορά, οπότε ίσως να πρέπει απλά να σταματήσω. 

[Eva92]

1 ώρα πρίν, AnnD είπε:

Κορίτσια καλησπέρα και καλή χρονιά. 

Αποφάσισα να γράψω και εγώ την εμπειρία μου παρ όλο που τη δεδομένη χρονική στιγμή δεν νομίζω ότι έχω άλλες αντοχές να προσπαθήσω για δεύτερο παιδάκι. 

Όταν έμεινα έγκυος στον γιο μου το 2017 δεν είχα καθόλου άγχος, δεν καταλάβαινα καν γτ εύχονται μία τελειομηνη εγκυμοσύνη. Το παιδάκι μου είναι η μεγαλύτερη μου ευτυχία και ο λόγος που μένω δυνατή. Το μόνο που με στεναχωρεί είναι ότι επηρεάζεται από όλο αυτό και φοβάμαι ότι του στερω πράγματα και μάλιστα εντελώς μάταια, όπως αποδεικνύεται. 

Το Δεκέμβριο του 2019 έμεινα έγκυος νωρίτερα από ότι υπολόγιζα. Είπαμε με τον άντρα μου να αρχίσουμε τις προσπάθειες αφού στον γιο μου κάναμε 6 μήνες. Τελικά έμεινα με την πρώτη. Δυστυχώς δεν υπήρξε καρδιακή λειτουργία και έκανα αποξεση. Τότε το μόνο που με ενδιέφερε ήταν πότε θα ξαναμεινω έγκυος και θα το αφήσω πίσω μου. Τελικά έμεινα ξανά τον Μάιο. Όλα φαίνονταν να πηγαίνουν καλά, συμπτώματα στο φουλ και 3 υπέρηχοι με καρδιακή λειτουργία. Μία εβδομάδα πριν την αυχενική είχα απλά λίγο ροζ στο σκούπισμα και ενώ ο γιατρός μου με καθησυχαζε επέμενα να πάω για υπέρηχο, όπου διαπιστώθηκε η παλινδρομη. Πάλι αποξεση... Μετά από εκείνη την φορά ήμουν απόλυτη ότι δε θέλω να το ξαναπεράσω όλο αυτό ούτε εγώ ούτε το παιδί μου που δεν το σήκωνα αγκαλιά, που δεν παίζαμε όπως θέλαμε χωρίς λόγο. Εν τέλει περνώντας ο καιρός και αφού ο καρυοτυπος έδειξε διπλό χρωμόσωμα 18 και έδωσε μια εξήγηση, ο δικός μας καρυοτυπος βγήκε καθαρός, το ίδιο και ο υπέρηχος θυρεοειδους αποφάσισα να προσπαθήσω πάλι. Με 2 μέρες καθυστέρηση η χοριακη βγήκε 1550! Έλα για υπέρηχο μου λέει ο γιατρός μου και το επόμενο πρωί δεν έβλεπε τπτ... Δώσαμε περιθώριο πολλές μέρες, ίσως 2 εβδομάδες, δεν άλλαξε τπτ. Αυτή τη φορά του δήλωσα ότι αποξεση δεν κάνω, οπότε πήρα χάπια στο σπίτι. Ευτυχώς δεν είχα καθόλου πόνο, μόνο τρομερή αιμορραγία αλλά 1000 φορές από την αποξεση. 

Ίσως επειδή ήταν νωρίς και δεν πρόλαβα να το επεξεργαστώ, πάλι ήμουν θετική σε άλλη μία προσπάθεια αλλά μόνο αν βρω τι έχω. Ο τότε γιατρός μου δεν είχε ειδίκευση σε αποβολές και κατάλαβα ότι έπρεπε να το ψάξω μόνη μου. Πήγα λοιπόν σε αιματολογο, έκανα άπειρες εξετάσεις και όλες βγήκαν καθαρές. Και οι δύο συμφωνούσαν ότι λόγω του ότι έχω ήδη ένα παιδί δεν χρειάζεται να κάνω υστεροσκοπηση που ήταν το μόνο που δεν είχα κάνει. Επίσης προληπτικά θα έκανα αντιπηκτικες και φυσικά utrogestan. 

Επειδή σας έχω ήδη κουράσει, fast forward, είπαμε σιγά σιγά να προσπαθήσουμε πάλι. Και τελικά πάλι έμεινα αμέσως έγκυος με μια φορά, την πρώτη γόνιμη ημέρα (παρεμπιπτόντως εμένα και αυτό μου φαίνεται περίεργο, με πόση ευκολία μένω πλέον έγκυος). Η πρώτη χοριακη με 4 μέρες καθυστέρηση 2130. Είχα ήδη πάει για έναν υπέρηχο και ήταν οκ. Μετά τη χοριακη πάω και μου λέει παλι δεν είναι όπως θα έπρεπε, από 6 χιλιοστά έχει πάει μόνο 9. Εκείνη την ημέρα συνειδητοποίησα ότι πρέπει να αλλάξω γιατρό διότι αυτή η απαισιοδοξια του μου έκανε τεράστιο κακό. Την ίδια ημέρα πάω για υπέρηχο στον γιατρό της αδερφής μου και μου βγάζει 13.4 χιλιοστά! Προφανώς παθαίνω σοκ αλλά οκ, δε θα επεκταθώ άλλο. Οι δύο επόμενες χοριακες ήταν 9500 και 24700, οπότε πάρα το ιστορικό μου που ήταν όπως μου έλεγε το μόνο που τον ανησυχούσε, ο καινούργιος γιατρός είναι αισιόδοξος. Και ειμαι και εγώ! Ακούσαμε και καρδούλα. 30/12 παω για υπέρηχο και αμέσως καταλαβαίνω ότι τπτ δεν πάει καλά. Και ακούω για άλλη μία φορά, λυπάμαι πολύ αλλά παλινδρομησε. Και η παραμονή πρωτοχρονιάς με βρίσκει να κάνω αποξεση. 

Πάλι με έχουν κατακλύσει οι τύψεις ότι χάλασα τις γιορτές του παιδιου μου γτ καθόμουν ξάπλα, ότι ολα παλι έγιναν χωρίς λόγο. 

Σήμερα είμαι νομίζω σίγουρη ότι θέλω να βρω τι έχω. Ο γιατρός πιστεύει ότι κάτι έχω 1.000%, και ότι θα το βρει. Για το μετά δεν είμαι σίγουρη, δεν νομίζω ότι θέλω να το ξαναζήσω. Μάλλον είμαι σχεδόν σίγουρη ότι δε θέλω. 

Σας ευχαριστώ πολύ που με ακούσατε. Και μόνο που τα έγραψα μου έφυγε ένα βάρος. 

Λυπάμαι πολύ για όλα αυτά που έχεις περάσει... Εδώ μέσα έχω διαβάσει ότι το τμήμα αποβολών του Έλενα είναι φανταστικό και έχει βοηθήσει πολλά κορίτσια που έχουν ζήσει παρόμοια περιστατικά. Μήπως να κλείσεις ένα ραντεβού μέσω του 1535 για να πας από εκεί ? Ώστε να βρεθεί ο λόγος που γίνεται αυτό μέσω κατάλληλων εξετάσεων.

[IOANNA28]

5 ώρες πρίν, Marianne είπε:

Όλες στην ίδια κατάσταση είμαστε βλέπω, το περνάμε μαζί τουλάχιστον! Το στήθος εντωμεταξυ βρε κορίτσια με πονάει τοοοοσο πολύ, όπως και οι θηλές μου είναι πολύ ευαίσθητες. Θα τρελαθουμε !!!!

 

Έχουν δίκιο τα κορίτσια τα συμπτώματα είναι ακριβώς το ίδιο και μας μπερδεύουν!

 

Επίσης να ρωτήσω κάτι; Χθες που πήγα στο μπάνιο είδα στο εσώρουχο μια στάμπα άσπρη, αρκετά πηχτό (συγγνώμη κιόλας για την περιγραφή) αυτό ξέρουμε τι μπορεί να είναι;

Μια απ΄ τα ίδια κι εγώ. Περιμένω σε 3 μέρες και αυτή τη στιγμή το στήθος είναι τούμπανο, οι θηλές μου δεν αγγίζονται και πονάκια χαμηλά. Από υγρά τίποτα μέχρι στιγμής. Σίγουρα η αναμονή είναι αγχωτική αλλά προσπαθώ όσο μπορώ να μην το σκέφτομαι συνέχεια, διαφορετικά κάθε 5 λεπτά τρέχω στο μπάνιο, τσιτσιδώνομαι και τσεκάρω στήθος και εσώρουχο. Νομίζω ότι βλέπω πράγματα και μπερδεύομαι περισσότερο. Πρέπει να κάνουμε υπομονή, να μην προτρέχουμε και απογοητευόμαστε και μακάρι να έχουμε σύντομα όλες μας ευχάριστα.

[Lilly28]

2 ώρες πρίν, AnnD είπε:

Κορίτσια καλησπέρα και καλή χρονιά. 

Αποφάσισα να γράψω και εγώ την εμπειρία μου παρ όλο που τη δεδομένη χρονική στιγμή δεν νομίζω ότι έχω άλλες αντοχές να προσπαθήσω για δεύτερο παιδάκι. 

Όταν έμεινα έγκυος στον γιο μου το 2017 δεν είχα καθόλου άγχος, δεν καταλάβαινα καν γτ εύχονται μία τελειομηνη εγκυμοσύνη. Το παιδάκι μου είναι η μεγαλύτερη μου ευτυχία και ο λόγος που μένω δυνατή. Το μόνο που με στεναχωρεί είναι ότι επηρεάζεται από όλο αυτό και φοβάμαι ότι του στερω πράγματα και μάλιστα εντελώς μάταια, όπως αποδεικνύεται. 

Το Δεκέμβριο του 2019 έμεινα έγκυος νωρίτερα από ότι υπολόγιζα. Είπαμε με τον άντρα μου να αρχίσουμε τις προσπάθειες αφού στον γιο μου κάναμε 6 μήνες. Τελικά έμεινα με την πρώτη. Δυστυχώς δεν υπήρξε καρδιακή λειτουργία και έκανα αποξεση. Τότε το μόνο που με ενδιέφερε ήταν πότε θα ξαναμεινω έγκυος και θα το αφήσω πίσω μου. Τελικά έμεινα ξανά τον Μάιο. Όλα φαίνονταν να πηγαίνουν καλά, συμπτώματα στο φουλ και 3 υπέρηχοι με καρδιακή λειτουργία. Μία εβδομάδα πριν την αυχενική είχα απλά λίγο ροζ στο σκούπισμα και ενώ ο γιατρός μου με καθησυχαζε επέμενα να πάω για υπέρηχο, όπου διαπιστώθηκε η παλινδρομη. Πάλι αποξεση... Μετά από εκείνη την φορά ήμουν απόλυτη ότι δε θέλω να το ξαναπεράσω όλο αυτό ούτε εγώ ούτε το παιδί μου που δεν το σήκωνα αγκαλιά, που δεν παίζαμε όπως θέλαμε χωρίς λόγο. Εν τέλει περνώντας ο καιρός και αφού ο καρυοτυπος έδειξε διπλό χρωμόσωμα 18 και έδωσε μια εξήγηση, ο δικός μας καρυοτυπος βγήκε καθαρός, το ίδιο και ο υπέρηχος θυρεοειδους αποφάσισα να προσπαθήσω πάλι. Με 2 μέρες καθυστέρηση η χοριακη βγήκε 1550! Έλα για υπέρηχο μου λέει ο γιατρός μου και το επόμενο πρωί δεν έβλεπε τπτ... Δώσαμε περιθώριο πολλές μέρες, ίσως 2 εβδομάδες, δεν άλλαξε τπτ. Αυτή τη φορά του δήλωσα ότι αποξεση δεν κάνω, οπότε πήρα χάπια στο σπίτι. Ευτυχώς δεν είχα καθόλου πόνο, μόνο τρομερή αιμορραγία αλλά 1000 φορές από την αποξεση. 

Ίσως επειδή ήταν νωρίς και δεν πρόλαβα να το επεξεργαστώ, πάλι ήμουν θετική σε άλλη μία προσπάθεια αλλά μόνο αν βρω τι έχω. Ο τότε γιατρός μου δεν είχε ειδίκευση σε αποβολές και κατάλαβα ότι έπρεπε να το ψάξω μόνη μου. Πήγα λοιπόν σε αιματολογο, έκανα άπειρες εξετάσεις και όλες βγήκαν καθαρές. Και οι δύο συμφωνούσαν ότι λόγω του ότι έχω ήδη ένα παιδί δεν χρειάζεται να κάνω υστεροσκοπηση που ήταν το μόνο που δεν είχα κάνει. Επίσης προληπτικά θα έκανα αντιπηκτικες και φυσικά utrogestan. 

Επειδή σας έχω ήδη κουράσει, fast forward, είπαμε σιγά σιγά να προσπαθήσουμε πάλι. Και τελικά πάλι έμεινα αμέσως έγκυος με μια φορά, την πρώτη γόνιμη ημέρα (παρεμπιπτόντως εμένα και αυτό μου φαίνεται περίεργο, με πόση ευκολία μένω πλέον έγκυος). Η πρώτη χοριακη με 4 μέρες καθυστέρηση 2130. Είχα ήδη πάει για έναν υπέρηχο και ήταν οκ. Μετά τη χοριακη πάω και μου λέει παλι δεν είναι όπως θα έπρεπε, από 6 χιλιοστά έχει πάει μόνο 9. Εκείνη την ημέρα συνειδητοποίησα ότι πρέπει να αλλάξω γιατρό διότι αυτή η απαισιοδοξια του μου έκανε τεράστιο κακό. Την ίδια ημέρα πάω για υπέρηχο στον γιατρό της αδερφής μου και μου βγάζει 13.4 χιλιοστά! Προφανώς παθαίνω σοκ αλλά οκ, δε θα επεκταθώ άλλο. Οι δύο επόμενες χοριακες ήταν 9500 και 24700, οπότε πάρα το ιστορικό μου που ήταν όπως μου έλεγε το μόνο που τον ανησυχούσε, ο καινούργιος γιατρός είναι αισιόδοξος. Και ειμαι και εγώ! Ακούσαμε και καρδούλα. 30/12 παω για υπέρηχο και αμέσως καταλαβαίνω ότι τπτ δεν πάει καλά. Και ακούω για άλλη μία φορά, λυπάμαι πολύ αλλά παλινδρομησε. Και η παραμονή πρωτοχρονιάς με βρίσκει να κάνω αποξεση. 

Πάλι με έχουν κατακλύσει οι τύψεις ότι χάλασα τις γιορτές του παιδιου μου γτ καθόμουν ξάπλα, ότι ολα παλι έγιναν χωρίς λόγο. 

Σήμερα είμαι νομίζω σίγουρη ότι θέλω να βρω τι έχω. Ο γιατρός πιστεύει ότι κάτι έχω 1.000%, και ότι θα το βρει. Για το μετά δεν είμαι σίγουρη, δεν νομίζω ότι θέλω να το ξαναζήσω. Μάλλον είμαι σχεδόν σίγουρη ότι δε θέλω. 

Σας ευχαριστώ πολύ που με ακούσατε. Και μόνο που τα έγραψα μου έφυγε ένα βάρος. 

Για αυτό είμαστε εδώ για να Άκου με κ να μοιραζόμαστε. Νομίζω είσαι σε καλό δρόμο 1ον γιατί συλλαμβανεις εύκολα κ 2ον γιατί ο γιατρός σου θα το ψάξει. Θετική σκέψη να έχεις που καταλαβαίνω ότι δεν είναι πάντα εύκολο κ πιστεύω σε εσένα..

[Kon90]

2 ώρες πρίν, AnnD είπε:

Κορίτσια καλησπέρα και καλή χρονιά. 

Αποφάσισα να γράψω και εγώ την εμπειρία μου παρ όλο που τη δεδομένη χρονική στιγμή δεν νομίζω ότι έχω άλλες αντοχές να προσπαθήσω για δεύτερο παιδάκι. 

Όταν έμεινα έγκυος στον γιο μου το 2017 δεν είχα καθόλου άγχος, δεν καταλάβαινα καν γτ εύχονται μία τελειομηνη εγκυμοσύνη. Το παιδάκι μου είναι η μεγαλύτερη μου ευτυχία και ο λόγος που μένω δυνατή. Το μόνο που με στεναχωρεί είναι ότι επηρεάζεται από όλο αυτό και φοβάμαι ότι του στερω πράγματα και μάλιστα εντελώς μάταια, όπως αποδεικνύεται. 

Το Δεκέμβριο του 2019 έμεινα έγκυος νωρίτερα από ότι υπολόγιζα. Είπαμε με τον άντρα μου να αρχίσουμε τις προσπάθειες αφού στον γιο μου κάναμε 6 μήνες. Τελικά έμεινα με την πρώτη. Δυστυχώς δεν υπήρξε καρδιακή λειτουργία και έκανα αποξεση. Τότε το μόνο που με ενδιέφερε ήταν πότε θα ξαναμεινω έγκυος και θα το αφήσω πίσω μου. Τελικά έμεινα ξανά τον Μάιο. Όλα φαίνονταν να πηγαίνουν καλά, συμπτώματα στο φουλ και 3 υπέρηχοι με καρδιακή λειτουργία. Μία εβδομάδα πριν την αυχενική είχα απλά λίγο ροζ στο σκούπισμα και ενώ ο γιατρός μου με καθησυχαζε επέμενα να πάω για υπέρηχο, όπου διαπιστώθηκε η παλινδρομη. Πάλι αποξεση... Μετά από εκείνη την φορά ήμουν απόλυτη ότι δε θέλω να το ξαναπεράσω όλο αυτό ούτε εγώ ούτε το παιδί μου που δεν το σήκωνα αγκαλιά, που δεν παίζαμε όπως θέλαμε χωρίς λόγο. Εν τέλει περνώντας ο καιρός και αφού ο καρυοτυπος έδειξε διπλό χρωμόσωμα 18 και έδωσε μια εξήγηση, ο δικός μας καρυοτυπος βγήκε καθαρός, το ίδιο και ο υπέρηχος θυρεοειδους αποφάσισα να προσπαθήσω πάλι. Με 2 μέρες καθυστέρηση η χοριακη βγήκε 1550! Έλα για υπέρηχο μου λέει ο γιατρός μου και το επόμενο πρωί δεν έβλεπε τπτ... Δώσαμε περιθώριο πολλές μέρες, ίσως 2 εβδομάδες, δεν άλλαξε τπτ. Αυτή τη φορά του δήλωσα ότι αποξεση δεν κάνω, οπότε πήρα χάπια στο σπίτι. Ευτυχώς δεν είχα καθόλου πόνο, μόνο τρομερή αιμορραγία αλλά 1000 φορές από την αποξεση. 

Ίσως επειδή ήταν νωρίς και δεν πρόλαβα να το επεξεργαστώ, πάλι ήμουν θετική σε άλλη μία προσπάθεια αλλά μόνο αν βρω τι έχω. Ο τότε γιατρός μου δεν είχε ειδίκευση σε αποβολές και κατάλαβα ότι έπρεπε να το ψάξω μόνη μου. Πήγα λοιπόν σε αιματολογο, έκανα άπειρες εξετάσεις και όλες βγήκαν καθαρές. Και οι δύο συμφωνούσαν ότι λόγω του ότι έχω ήδη ένα παιδί δεν χρειάζεται να κάνω υστεροσκοπηση που ήταν το μόνο που δεν είχα κάνει. Επίσης προληπτικά θα έκανα αντιπηκτικες και φυσικά utrogestan. 

Επειδή σας έχω ήδη κουράσει, fast forward, είπαμε σιγά σιγά να προσπαθήσουμε πάλι. Και τελικά πάλι έμεινα αμέσως έγκυος με μια φορά, την πρώτη γόνιμη ημέρα (παρεμπιπτόντως εμένα και αυτό μου φαίνεται περίεργο, με πόση ευκολία μένω πλέον έγκυος). Η πρώτη χοριακη με 4 μέρες καθυστέρηση 2130. Είχα ήδη πάει για έναν υπέρηχο και ήταν οκ. Μετά τη χοριακη πάω και μου λέει παλι δεν είναι όπως θα έπρεπε, από 6 χιλιοστά έχει πάει μόνο 9. Εκείνη την ημέρα συνειδητοποίησα ότι πρέπει να αλλάξω γιατρό διότι αυτή η απαισιοδοξια του μου έκανε τεράστιο κακό. Την ίδια ημέρα πάω για υπέρηχο στον γιατρό της αδερφής μου και μου βγάζει 13.4 χιλιοστά! Προφανώς παθαίνω σοκ αλλά οκ, δε θα επεκταθώ άλλο. Οι δύο επόμενες χοριακες ήταν 9500 και 24700, οπότε πάρα το ιστορικό μου που ήταν όπως μου έλεγε το μόνο που τον ανησυχούσε, ο καινούργιος γιατρός είναι αισιόδοξος. Και ειμαι και εγώ! Ακούσαμε και καρδούλα. 30/12 παω για υπέρηχο και αμέσως καταλαβαίνω ότι τπτ δεν πάει καλά. Και ακούω για άλλη μία φορά, λυπάμαι πολύ αλλά παλινδρομησε. Και η παραμονή πρωτοχρονιάς με βρίσκει να κάνω αποξεση. 

Πάλι με έχουν κατακλύσει οι τύψεις ότι χάλασα τις γιορτές του παιδιου μου γτ καθόμουν ξάπλα, ότι ολα παλι έγιναν χωρίς λόγο. 

Σήμερα είμαι νομίζω σίγουρη ότι θέλω να βρω τι έχω. Ο γιατρός πιστεύει ότι κάτι έχω 1.000%, και ότι θα το βρει. Για το μετά δεν είμαι σίγουρη, δεν νομίζω ότι θέλω να το ξαναζήσω. Μάλλον είμαι σχεδόν σίγουρη ότι δε θέλω. 

Σας ευχαριστώ πολύ που με ακούσατε. Και μόνο που τα έγραψα μου έφυγε ένα βάρος. 

Καλωσήρθες χρόνια πολλα καλη χρονια

Να χαίρεσαι το παιδακι σου

Φαντάζομαι σε τι κατάσταση είσαι και ποσο δυσκολο ειναι όλο αυτό που περνας εγώ με μια βιοχημικη έπεσα στα πατωμα στα όρια κατάθλιψης φαντάζομαι ποσο μάλλον εσυ και φυσικά δεν θα το παρατησεις θα κάνεις την προσπαθεια σου να χαρισεις ένα αδερφάκι στον παιδακι σου εφόσον βρήκες κάποιο γιατρό που είναι ειδικευμένος πιστευω οτι μπορει να σε βοηθήσει αν όμως εσυ νιώθεις οτι δεν μπορείς να το διαχειριστείς όλο αυτό ίσως θα ήταν καλυτερα να σταματήσεις για λίγο διάστημα να ηρεμήσεις πρωτα θα κοιτάξεις την ψυχική σου υγεία εμείς εδώ μόνο ψυχολογικά μπορουμε να σε βοηθήσουμε και ευχομαι να βρεθεί λυση μέσα από την καρδιά μου

πρίν από 36 λεπτά , IOANNA28 είπε:

Μια απ΄ τα ίδια κι εγώ. Περιμένω σε 3 μέρες και αυτή τη στιγμή το στήθος είναι τούμπανο, οι θηλές μου δεν αγγίζονται και πονάκια χαμηλά. Από υγρά τίποτα μέχρι στιγμής. Σίγουρα η αναμονή είναι αγχωτική αλλά προσπαθώ όσο μπορώ να μην το σκέφτομαι συνέχεια, διαφορετικά κάθε 5 λεπτά τρέχω στο μπάνιο, τσιτσιδώνομαι και τσεκάρω στήθος και εσώρουχο. Νομίζω ότι βλέπω πράγματα και μπερδεύομαι περισσότερο. Πρέπει να κάνουμε υπομονή, να μην προτρέχουμε και απογοητευόμαστε και μακάρι να έχουμε σύντομα όλες μας ευχάριστα.

Λες και μιλάω για τον εαυτό μου εμένα ακριβώς μου θυμίζεις έτσι τσιτσιδωνομαι και εγώ χαχαχα

Αντε και κοντεύεις εσυ ευχομαι τεράστιο +

[Myrtoulita]

2 ώρες πρίν, AnnD είπε:

Κορίτσια καλησπέρα και καλή χρονιά. 

Αποφάσισα να γράψω και εγώ την εμπειρία μου παρ όλο που τη δεδομένη χρονική στιγμή δεν νομίζω ότι έχω άλλες αντοχές να προσπαθήσω για δεύτερο παιδάκι. 

Όταν έμεινα έγκυος στον γιο μου το 2017 δεν είχα καθόλου άγχος, δεν καταλάβαινα καν γτ εύχονται μία τελειομηνη εγκυμοσύνη. Το παιδάκι μου είναι η μεγαλύτερη μου ευτυχία και ο λόγος που μένω δυνατή. Το μόνο που με στεναχωρεί είναι ότι επηρεάζεται από όλο αυτό και φοβάμαι ότι του στερω πράγματα και μάλιστα εντελώς μάταια, όπως αποδεικνύεται. 

Το Δεκέμβριο του 2019 έμεινα έγκυος νωρίτερα από ότι υπολόγιζα. Είπαμε με τον άντρα μου να αρχίσουμε τις προσπάθειες αφού στον γιο μου κάναμε 6 μήνες. Τελικά έμεινα με την πρώτη. Δυστυχώς δεν υπήρξε καρδιακή λειτουργία και έκανα αποξεση. Τότε το μόνο που με ενδιέφερε ήταν πότε θα ξαναμεινω έγκυος και θα το αφήσω πίσω μου. Τελικά έμεινα ξανά τον Μάιο. Όλα φαίνονταν να πηγαίνουν καλά, συμπτώματα στο φουλ και 3 υπέρηχοι με καρδιακή λειτουργία. Μία εβδομάδα πριν την αυχενική είχα απλά λίγο ροζ στο σκούπισμα και ενώ ο γιατρός μου με καθησυχαζε επέμενα να πάω για υπέρηχο, όπου διαπιστώθηκε η παλινδρομη. Πάλι αποξεση... Μετά από εκείνη την φορά ήμουν απόλυτη ότι δε θέλω να το ξαναπεράσω όλο αυτό ούτε εγώ ούτε το παιδί μου που δεν το σήκωνα αγκαλιά, που δεν παίζαμε όπως θέλαμε χωρίς λόγο. Εν τέλει περνώντας ο καιρός και αφού ο καρυοτυπος έδειξε διπλό χρωμόσωμα 18 και έδωσε μια εξήγηση, ο δικός μας καρυοτυπος βγήκε καθαρός, το ίδιο και ο υπέρηχος θυρεοειδους αποφάσισα να προσπαθήσω πάλι. Με 2 μέρες καθυστέρηση η χοριακη βγήκε 1550! Έλα για υπέρηχο μου λέει ο γιατρός μου και το επόμενο πρωί δεν έβλεπε τπτ... Δώσαμε περιθώριο πολλές μέρες, ίσως 2 εβδομάδες, δεν άλλαξε τπτ. Αυτή τη φορά του δήλωσα ότι αποξεση δεν κάνω, οπότε πήρα χάπια στο σπίτι. Ευτυχώς δεν είχα καθόλου πόνο, μόνο τρομερή αιμορραγία αλλά 1000 φορές από την αποξεση. 

Ίσως επειδή ήταν νωρίς και δεν πρόλαβα να το επεξεργαστώ, πάλι ήμουν θετική σε άλλη μία προσπάθεια αλλά μόνο αν βρω τι έχω. Ο τότε γιατρός μου δεν είχε ειδίκευση σε αποβολές και κατάλαβα ότι έπρεπε να το ψάξω μόνη μου. Πήγα λοιπόν σε αιματολογο, έκανα άπειρες εξετάσεις και όλες βγήκαν καθαρές. Και οι δύο συμφωνούσαν ότι λόγω του ότι έχω ήδη ένα παιδί δεν χρειάζεται να κάνω υστεροσκοπηση που ήταν το μόνο που δεν είχα κάνει. Επίσης προληπτικά θα έκανα αντιπηκτικες και φυσικά utrogestan. 

Επειδή σας έχω ήδη κουράσει, fast forward, είπαμε σιγά σιγά να προσπαθήσουμε πάλι. Και τελικά πάλι έμεινα αμέσως έγκυος με μια φορά, την πρώτη γόνιμη ημέρα (παρεμπιπτόντως εμένα και αυτό μου φαίνεται περίεργο, με πόση ευκολία μένω πλέον έγκυος). Η πρώτη χοριακη με 4 μέρες καθυστέρηση 2130. Είχα ήδη πάει για έναν υπέρηχο και ήταν οκ. Μετά τη χοριακη πάω και μου λέει παλι δεν είναι όπως θα έπρεπε, από 6 χιλιοστά έχει πάει μόνο 9. Εκείνη την ημέρα συνειδητοποίησα ότι πρέπει να αλλάξω γιατρό διότι αυτή η απαισιοδοξια του μου έκανε τεράστιο κακό. Την ίδια ημέρα πάω για υπέρηχο στον γιατρό της αδερφής μου και μου βγάζει 13.4 χιλιοστά! Προφανώς παθαίνω σοκ αλλά οκ, δε θα επεκταθώ άλλο. Οι δύο επόμενες χοριακες ήταν 9500 και 24700, οπότε πάρα το ιστορικό μου που ήταν όπως μου έλεγε το μόνο που τον ανησυχούσε, ο καινούργιος γιατρός είναι αισιόδοξος. Και ειμαι και εγώ! Ακούσαμε και καρδούλα. 30/12 παω για υπέρηχο και αμέσως καταλαβαίνω ότι τπτ δεν πάει καλά. Και ακούω για άλλη μία φορά, λυπάμαι πολύ αλλά παλινδρομησε. Και η παραμονή πρωτοχρονιάς με βρίσκει να κάνω αποξεση. 

Πάλι με έχουν κατακλύσει οι τύψεις ότι χάλασα τις γιορτές του παιδιου μου γτ καθόμουν ξάπλα, ότι ολα παλι έγιναν χωρίς λόγο. 

Σήμερα είμαι νομίζω σίγουρη ότι θέλω να βρω τι έχω. Ο γιατρός πιστεύει ότι κάτι έχω 1.000%, και ότι θα το βρει. Για το μετά δεν είμαι σίγουρη, δεν νομίζω ότι θέλω να το ξαναζήσω. Μάλλον είμαι σχεδόν σίγουρη ότι δε θέλω. 

Σας ευχαριστώ πολύ που με ακούσατε. Και μόνο που τα έγραψα μου έφυγε ένα βάρος. 

Γειά σου κοριτσι μου κι από μένα! Καλά έκανες και μας τα έγραψες για αυτο άλλωστε υπάρχει το φορουμ για να τα λέμε! Σου εύχομαι ολόψυχα γρηγορα να βρεις τι συμβαίνει και να σου έρθει ενα μωρακι γρήγορα... Τα 4 χρόνια δεν είναι πολλά, ξερω κοπέλες που επίτηδες περιμένουν τόσο για να έχει ξεπεταχτει το πρωτο τους παιδάκι! Σου εύχομαι ολα να πάνε κατ'ευχην κι εμεις θα είμαστε εδω να τα λεμε! 

[enjoy]

2 ώρες πρίν, AnnD είπε:

Σε ευχαριστώ πολύ! 

Ναι μένω πάρα πολύ εύκολα, ενώ στον γιο μου έκανα 6 μήνες. Δεν ξέρω αν αυτό μπορεί να υποδεικνύει κάτι... 

Τον Μάιο θα γίνω 39, οπότε δεν ξέρω αν μπορώ να περιμένω, όμως συμφωνώ μαζί σου ότι δεν είναι φυσιολογικό όλο αυτό, παρ όλο που κανένας γιατρός δεν μου το έχει πει. 

Έχω κάνει όλες τις αιματολογικες που υπάρχουν (θρομβοφιλια, natural killers, κλπ), έχω ψάξει θυρεοειδη. Αντιπηκτικες έκανα από την ημέρα που είχα θετικό τεστ.

Ο καινούργιος γιατρός, ο οποίος ειδικεύεται στις αποβολές μου είπε ότι πρέπει σε δύο μήνες να κανω οπωσδήποτε υστεροσκοπηση και ότι είναι τραγικό ότι δεν έχω κάνει και ανοσολογικο έλεγχο για αντιπατρικα κι ας έχω ήδη παιδί. Επίσης μου είπε ότι τα τρία utrogestan που έπαιρνα την ημέρα πριν πάω σε αυτόν ίσως να έκαναν κακό αντί για καλό. 

Ό βασικός λόγος που ήθελα δεύτερο παιδάκι (και τρίτο ήθελα αλλά...) είναι για τον γιο μου αλλά πλέον θα έχουν το λιγότερο πάνω από 4 χρόνια διαφορά, οπότε ίσως να πρέπει απλά να σταματήσω. 

Και μένα 4 παρα χρόνια διαφορά έχουν.. εσένα να έχουν καμία 5χρονια... Η κουνιαδα μου έχει 6χρονια τα κορίτσια της (6και12 ετων).. Ο σύζυγός με τα αδέλφια του έχουν 5(35χρονων-40-45 Είναι τωρα) στα 40επιασε το μικρότερο η πεθερα... ενα βλεπω ολοι τρελενονται μεταξυ τους και αγαπιουνται σαν τρελοί... έχουν ένα αποκούμπι μια παρέα στα καλά και στα άσχημα!!! Εγώ άργησα επειδή είχε παιδικό καρκίνο το πρώτο και δεν ήθελα άλλο... Αλλά μετά μου ήρθε η επιθυμία... και ο μεγαλος περα απο τις ζηλειες τον λατρεύει αγκαλιτσε τον πρπσεχει, αμα το μαλωσω ερχεται και.με κανεο ντανρα να μην μαλωνω το μωρο... Μην το σκέφτεσαι καν!!! Κάνε την προσπάθεια σου αν θελήσεις εσυ!!! Και τα αδέλφια έχουν δεν έχουν διαφορά εύχομαι να είναι αγαπημένα και για πάντα μαζί... Εγώ με τον αδελφό μου εχουμε 1 χρόνο διαφορά και τόσο δεμένοι δεν ειμαστε!!! Ειναι και πως θα τα μεγαλώσεις!!! 

Επίσης έχω να σ πω το 1ο τρίμηνο της 2ης εγκυμοσύνης είχα αίμα και η μουν ακίνητη στο κρεβάτι... Ο πρώτος ερχόταν στο κρεβάτι και πέζαμε εκει του εξηγούσα ότι η μανούλα έτσι και έτσι και το παιδι χαιρόταν απλά που με είχε δεν τον ενδιέφερε αν τρέχαμε στο σπίτι η αν πέσαμε ξαπλωμένοι ήταν απλά χαρούμενο που παίζαμε... Εμείς έχουμε τύψεις... λύσεις να τα κάνουμε χαρούμενα υπάρχουν... Αγάπη θέλουν.....

Υγ: σκέφτομαι το άλλο... πέρασες πόσες πσλλινδρομές Αλλά με φυσικές συλλήψεις... τα κορίτσια της εξωσωματικής που χαπακωνονται έχουν παρενέργειες δεν πιάνουν για ποσά χρόνια βιοχημικές παλλινδρομές αποξέσεις και ξανά χάπια υπέρηχους με το γιατρό να τις ψαχουλευει συνεχεία ήρθε δεν ήρθε το αυγό έγινε δεν έγινε μεγάλο αυτές τι να πουν πο. ... πο... πο... πχ μου έρχεται και μια στο μυαλό που πηγαινοέρχεται από άλλη πόλη και έχει ένα παιδάκι από εδω μέσα.. .. αυτήν η γυναίκα τι ηρωίδα είναι...??? Και εσύ βέβαια εννοείται!!!! Ούτε μπορώ να διανοηθώ την θέση σου... Εγώ μόνο που τα άκουσα τρελάθηκα... προσπάθησα να σε νοιώσω και σε σύγκρινα με τις αποτυχίες της εξωσωματικής... και λεω παναγια μου τι τραβηξατε ολες... Ενώ εγώ μια παλλινδρομη είχα και αυτό με άδειο σάκο (τυχερη για μενα μεσα στην ατυχια) και νόμιζα ότι ήρθε το τέλος του κόσμου.... αυτα συλλογιζομαιιι τωρααα.... να είσαι όσο αισιόδοξη μπορείς ότι είσαι γόνιμη και θα λυθεί και το θέμα σου κάποια εξέταση δεν θα έχεις κάνει... Έτσι και Η αλλη κολλητή μου πήγε σε άλλο γιατρό της έβαλε άλλες εξετάσεις και κάτι βρήκαν και τώρα προχωράει η εγκυμοσύνη κανονικά γεννάει το Μάιο είχε χάσει 3 νομίζω.. κάπου έχω ξαναμιλήσει για αυτήν άμα δεις τα παλιά μου ποστ τώρα μου διαφεύγουν λεπτομερειες

[IOANNA28]

πρίν από 45 λεπτά , Kon90 είπε:

Καλωσήρθες χρόνια πολλα καλη χρονια

Να χαίρεσαι το παιδακι σου

Φαντάζομαι σε τι κατάσταση είσαι και ποσο δυσκολο ειναι όλο αυτό που περνας εγώ με μια βιοχημικη έπεσα στα πατωμα στα όρια κατάθλιψης φαντάζομαι ποσο μάλλον εσυ και φυσικά δεν θα το παρατησεις θα κάνεις την προσπαθεια σου να χαρισεις ένα αδερφάκι στον παιδακι σου εφόσον βρήκες κάποιο γιατρό που είναι ειδικευμένος πιστευω οτι μπορει να σε βοηθήσει αν όμως εσυ νιώθεις οτι δεν μπορείς να το διαχειριστείς όλο αυτό ίσως θα ήταν καλυτερα να σταματήσεις για λίγο διάστημα να ηρεμήσεις πρωτα θα κοιτάξεις την ψυχική σου υγεία εμείς εδώ μόνο ψυχολογικά μπορουμε να σε βοηθήσουμε και ευχομαι να βρεθεί λυση μέσα από την καρδιά μου

Λες και μιλάω για τον εαυτό μου εμένα ακριβώς μου θυμίζεις έτσι τσιτσιδωνομαι και εγώ χαχαχα

Αντε και κοντεύεις εσυ ευχομαι τεράστιο +

Σ' ευχαριστώ πολύ κορίτσι μου, εύχομαι και σε σένα το ίδιο. Ναι μιλάμε για παράνοια με αυτή την κατάσταση και βεβαίως τα πληρώνει όλα ο καημένος ο σύζυγος. Με βλέπει κάθε φορά γυμνή μπροστά στον καθρέφτη και έχει ύφος ΄΄κατάλαβα αρχίσαμε, τι έχουμε να τραβήξουμε πάλι΄΄