Cafe για μαμάδες Μαίου 2012!!!

[Petalouda82]

Αχ, μπήκα στο μήνα μου σήμερα.... Απίστευτο!!!!!!!!!!!!!

[sosad]

Καλησπέρα κοριτσάκια μου!!!

Και πάλι Χρόνια πολλά!

Ελένη αν μου είχες πει ότι δεν κλείσατε τραπέζι θα σου έλεγα να μη πάτε τζάμπα...

είναι γεγονός αυτές τις ημέρες ειδικά στα βλάχικα δεν βρίσκεις τίποτα!!!

Η αλήθεια είναι ότι εμείς έχουμε μάθει διαφορετικά, στα "χωριά" μας, και δεν τρώμε ποτέ έξω, αλλά για σκέψου τόσες οικογένειες στην Αθήνα που μένουν σε μικρά διαμερίσματα χωρίς μπαλκόνια και αυλές, θέλουν να ξεσκάσουν τέτοιες μέρες και βρίσκουν ευκαιρία να βγούνε έξω...

Δεν πειράζει, του χρόνου θα είσαστε με την μπεμπούλα σας στα χωριά σας και θα ψήνετε στις αυλές!!!από εδώ και πέρα θα αρχίσουν τα ωραία!!!:D:D

εμείς τελικά κάναμε πάσχα στο Λιμεναρχείο μαζί με τα υπόλοιπα παιδιά που είναι μακριά από τα σπίτια τους, δώσαμε σε ταβερνα δυο κατσίκια και κοκορέτσια και μας τα έψησαν, και μας τα έφεραν εκεί, μαζευτήκαμε αρκετοί και πέρασε μια χαρά η μέρα!

Του χρόνου με το καλό και εμείς ελπίζουμε να είμαστε με τις οικογένειές μας!!!!:D:D

[sosad]

Αχ, μπήκα στο μήνα μου σήμερα.... Απίστευτο!!!!!!!!!!!!!

Όχι μόνο μπήκες στο μήνα σου αλλά σε 15 μέρες γεννάς!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Αυριο το μεσημέρι σαλπάρω για Πειραιά!!!!!!!!!!

[Petalouda82]

Καλησπέρα κοριτσάκια μου!!!

Και πάλι Χρόνια πολλά!

Ελένη αν μου είχες πει ότι δεν κλείσατε τραπέζι θα σου έλεγα να μη πάτε τζάμπα...

είναι γεγονός αυτές τις ημέρες ειδικά στα βλάχικα δεν βρίσκεις τίποτα!!!

Η αλήθεια είναι ότι εμείς έχουμε μάθει διαφορετικά, στα "χωριά" μας, και δεν τρώμε ποτέ έξω, αλλά για σκέψου τόσες οικογένειες στην Αθήνα που μένουν σε μικρά διαμερίσματα χωρίς μπαλκόνια και αυλές, θέλουν να ξεσκάσουν τέτοιες μέρες και βρίσκουν ευκαιρία να βγούνε έξω...

Δεν πειράζει, του χρόνου θα είσαστε με την μπεμπούλα σας στα χωριά σας και θα ψήνετε στις αυλές!!!από εδώ και πέρα θα αρχίσουν τα ωραία!!!:D:D

εμείς τελικά κάναμε πάσχα στο Λιμεναρχείο μαζί με τα υπόλοιπα παιδιά που είναι μακριά από τα σπίτια τους, δώσαμε σε ταβερνα δυο κατσίκια και κοκορέτσια και μας τα έψησαν, και μας τα έφεραν εκεί, μαζευτήκαμε αρκετοί και πέρασε μια χαρά η μέρα!

Του χρόνου με το καλό και εμείς ελπίζουμε να είμαστε με τις οικογένειές μας!!!!:D:D

Χμμμμ.... αυτό λέγαμε και με τον άντρα μου...την πατήσαμε θαρρείς και ήρθαμε χθες στην Αθήνα!!! Έπρεπε να αναφέρω ότι δεν είχαμε κράτηση μπας και μας ξυπνούσες εσύ.... Το πάθημα μάθημα......

Σίγουρα έχεις ένα δίκιο για το ότι βρίσκουν ευκαιρία να ξεσκάσουν, κι εγώ το σκέφτηκα, και σίγουρα ήταν πολλοί αυτοί φέτος που λόγω έλλειψης χρημάτων δεν μπόρεσαν να πανε στα χωριά τους, αλλά ήταν τόσος ο κόσμος που δεν το πιστεύαμε! Της κακομοίρας!

Τώρα όσον αφορά του χρόνου, ελπίζω να πάρει άδεια ο σύζυγος και να φύγουμε 4-5 μερούλες... Από αυτό εξαρτάται... Το θέμα είναι ότι τέτοιες μέρες ζητάνε πολλοί άδεια και συνήθως παίρνουν οι παλιότεροι, αλλά επειδή φέτος το Πάσχα δεν πήραμε (δεν θέλαμε γιατί δε θα φεύγαμε) ελπίζουμε του χρόνου που θα θέλουμε να μπορέσουμε να φύγουμε...

Την καλύτερη δουλειά κάνατε εσείς, Λία μου! Είχατε και πολλούς παρέα, τα δικά σας αρνάκια και κοκορετσάκια...μια χαρα! Λαχείο την κάνατε!!! Του χρόνου σας εύχομαι να είστε πιο βόρεια!!! (Και σε μας το ίδιο..)

Ναι, καλέ πωπω... Σε 17 μέρες ακριβώς τέτοια ώρα θα έχω τη μπέμπα αγκαλίτσα, πρώτα ο Θεός!!!!!! Απίστευτο μου φαίνεται! Άσε που συνήθισα τόσο καιρό να είμαι έγκυος και το θεωρώ δεδομένο και θα μου φαίνεται κουλό όταν από τη μια στιγμή στην άαλλη δε θα είμαι πια! Συνηθίζει εύκολα ο άνθρωπος τελικά... Να σου πω, ωραίες είναι οι κλωτσάρες και τα τεντώματα που μου ρίχνει (καλέ τεντώνεται συνέχεια αυτή!!!), πολύ όμορφη και γλυκια η αίσθηση ότι έχεις το παιδάκι σου στην κοιλίτσα, αλλά βαρέθηκα και λιγάκι... Θέλω να βγει να μπορώ να τη φροντίσω και να την έχουμε μαζί μας!

Άσχετο, αλλά χθες βράδυ στον ύπνο ίδρωνα πάρα πολύ!

Αύριο έρχεσαι δηλαδη, ε; Ο αντρας σου όχι; Μονη θα έρθεις; Πότε αναμένεται να έρθει κι εκείνος;

[sosad]

Αχ, τις ίδιες σκέψεις κάνουμε Ελενίτσα μου...μάλλον όλες οι εγκυούλες τα ίδια νιώθουν όταν πλησιάζει η ώρα...

ετοιμάζω την βαλίτσα και κοιτάζομαι στον καθρέπτη και δεν μπορώ να πιστέψω ότι έμεινα έγκυος, πέρασε όλη η εγκυμοσύνη και άύριο φεύγω για να γυρίσω πλέον με το μωράκι μου αγκαλιά:shock:

νιώθω σαν να ζω τη ζωή μιας άλλης, ή σαν να είμαι θεατής σε γεγονότα που συμβαίνουν σε κάποια άλλη...

δεν ξέρω πως να το εξηγήσω καλύτερα, είναι πολύ περίεργα τα συναισθήματα:rolleyes:

η αλήθεια είναι πως στη ζωή μου από τα 18 και μετά είχα συνέχεια δραματικές αλλαγές, σπουδές, μετακομίσεις, δουλειές, μεταθέσεις, σχέσεις, άνθρωποι, φίλοι, άλλαζαν σχεδόν κάθε χρόνο που άλλαζα και τόπο κατοικίας, αλλά αυτή η αλλαγή νομίζω θα είναι η μεγαλύτερη και σπουδαιότερη από όλες!!!!

Μάλοον όταν πάρουμε τελικά τα μωράκια μας αγκαλιά θα το καταλάβουμε καλύτερα!!!έχεις απόλυτο δίκιο!!!

Αυτό με τον ιδρώτα το παθαίνω κ εγώ κάθε βράδυ, αφού πλέον κοιμάμαι μόνο με τα εσώρουχα και το πρωί είναι μούσκεμα όλο το κρεβάτι από την πλευρά μου, να δω τι θα κάνω τώρα που θα πάω στο σπίτι της κουνιάδας όπου αναγκαστικά θα πρέπει να κοιμάμαι ντυμένη:oops:θα σκάσω!!!!!!!!!!

Ο άντρας μου θα έρθει μαζί μου αύριο για να πάμε στον γιατρό και θα ξαναφύγει μεθαύριο...μετά θα τον ξαναδώ στις εκλογές που θα έρθει για να μείνει...αχ, και μόνο που το σκέφτομαι μου λείπει από τώρα...:cry:

[Petalouda82]

Έτσι ΑΚΡΙΒΩΣ ήταν κι η δική μου ζωή ως τώρα με πολλές αλλαγές από τα 18 και μετά, σπουδές, πολλά χιλιόμετρα, σπίτια, φίλους, συναδέλφους, βόλτες και ό, τι άλλο συνεπάγεται η κάθε χρόνο μετακόμιση... Είμαστε σε μια συνεχή εγρήγορση με όλα αυτά χωρίς να το καταλαβαίνουμε πολλές φορές και το μυαλό μας τρέχει με χίλια προκειμένου να μπορούμε να ανταποκριθούμε σε όλα αυτά και ειδικά στις μετακομίσεις πλέον! Τώρα παντρευτήκαμε και νοικοκυρευτήκαμε και τα πολλά έχουν τελειωσει. Εμείς ειδικά που θα κατασταλλάξουμε 3 χρόνια εδώ θα ηρεμήσουμε κάπως από τις πολλές αλλαγές. Έρχεται όμως η μεγαλύτερη, σημαντικότερη, ομορφότερη και πιο υπεύθυνη αλλαγή της ζωής μας!!! Σκέφτομαι ότι η μέχρι τώρα ζωή μας θα είναι ίδια για 2 βδομάδες ακόμη και μετά σχεδόν όλα θα αλλάξουν, θα πάρουν άλλη τροπή, θα αλλάξουν όλες οι προτεραιότητες και θα σκεφτόμαστε πολύ διαφορετικά από ότι μέχρι τώρα! Είναι λίγο τρομακτικό όλο αυτό, αλλά είναι η αλήθεια... Γι αυτο λένε ότι πρέπει να γινεσαι γονιός μόνο όταν είσαι απόλυτα συνειδητοποιημένος για να συμβεί και όταν το θέλεις παααρα πολυ! Για να αντέξεις όλες αυτές τις αλλαγές χωρίς να γυρίσουν μπουμερανγκ εναντίων σου. Το καλό με μας είναι ότι το θέλαμε πάρα πολύ και αυτο θα μας βοηθησει να γινουμε καλοι γονεις χωρις "παραπλευρες απώλειες".... Το μόνο άγχος που έχω σχετικά με αυτό τον διαφορετικό τρόπο ζωής είναι η σχέση μου με τον άντρα μου. Έχουμε μάθει αυτά τα 5 χρόνια που είμαστε μαζί να είμαστε εμείς και οι εαυτοί μας! χιχιχι Έχουμε μάθει να με προσέχει και να τον προσέχω. Δε θέλω να απομακρυνθούμε και να αλλάξει η σχέση μας αν και τον πρώτο καιρό μαλλον είναι αναποφευκτο... Τα πάντα θα περιστρέφονται γύρω από το μωρό και με αγχώνει λίγο αυτό για το διάστημα μέχρι να βρούμε τους ρυθμούς και τη ρέγουλά μας. Με καλή θέληση και αγάπη όμως πιστεύω ότι η μπέμπα θα μας ενώσει ακόμη περισσότερο και η αγάπη μας θα ολοκληρωθεί και θα βαθύνει ακόμη πιο πολύ...

Τόσο πολύ ιδρώνεις κι εσύ,ε; Εγώ όχι τόσο και φοράω ακόμη κανονικά πιτζάμες και σκεπάζομαι με το πάπλωμα. Δεν ιδρώνω κάθε βράδυ το ίδιο, ούτε όλο το βράδυ και φοβάμαι μην κρυώσω αν σκεπαστώ με κάτι ελαφρύτερο. Βέβαια σε λίγες μέρες θα το σηκώσω το πάπλωμα γιατί και ο άντρας μου κάποια βράδια ζεσταίνεται... Στην κουνιάδα σου να φοράς ελαφριές πιτζαμούλες και να σκεπάζεσαι επίσης ελαφριά για να μη σκάς. Κρίμα είναι έγκυος κοπέλα να ζορίζεσαι στον ύπνο από ζέστη. Ευτυχώς το καλοκαίρι δε θα είμαστε έγκυες!!! Φαντάζεσαι να ήμασταν;;;;;!!!!

Έχεις δικό σου δωμάτιο στην κουνιάδα σου; Είσαι άνετη εκεί; Υπολογιστή και ιντερνετ θα έχεις να τα λέμε τώρα στα τελευταία;;;;;

Λογικό που θα σου λείψει ο αντρούλης σου, αλλά δε θα είναι πολλές οι μέρες... 20 μερούλες και θα περάσουν γρήγορα γιατί θα έχεις παρέα στο σπίτι! Υπομονή!

[sosad]

Καλά Ελένη, τις ίδιες σκέψεις ακριβώς κάνουμε!χαχα!Είναι παρήγορο το γεγονός πως δεν είμαστε μόνες!!!

έτσι κ εμείς με τον άντρα μου, από τότε που γνωριστήκαμε είμαστε τα δυό μας, χωρίς υποχρεώσεις προς άλλους και με μόνη ευθύνη ο ένας τον άλλον:tongue:

Για να δούμε τώρα τι θα γίνει:D:D

Στην κουνιάδα θα έχω δικό μου δωμάτιο, και ιντερνετ και τα πάντα ευτυχώς, θα είμαι γενικά πολύ άνετη, απλά επειδή όσο πάνε και δυσκολεύουν τα πράγματα με την εγκυμοσύνη, και δεν θέλω να τους αγχώνω, θα ζοριστώ από αυτήν την άποψη...εδώ μπορώ να γκρινιάζω λίγο και να να βγάζω και κανέναν αναστεναγμό όταν πονάω ή όταν πιάνομαι και δεν μπορώ να κουνηθώ...εκεί αν κάνω πως νιώθω δυσφορία ο μπατζανάκης μου θα πάθει κοκομπλόκο:shock: και θα τρέχει να βάλει μπρος το αυτοκίνητο να φύγουμε για μαιευτήριο!!!!!!!!!!!!!

είναι λίγο αγχώδης;)

Η κουνιάδα μου είναι πιό χαλαρη

αλλά και πάλι δε θέλω να νιώθουν ότι έχουν την ευθύνη μου

Να ναι καλά οι άνθρωποι, γενικά δεν θα έχω πρόβλημα, απλά πάντα είναι καλύτερα στο σπίτι σου, ε???

[Petalouda82]

Τις ίδιες σκέψεις, ναι!!! Καταλαβαινόμαστε απόλυτα...

Τέλεια που θα έχεις τις ανέσεις σου στο σπίτι της κουνιάδας σου! Αυτοί παιδάκια έχουν; Μη ζορίζεσαι...εγώ θα τους έλεγα από πριν οτι μπορεί να γκρινιάζω και να αναστενάζω που και που και οτι είναι φυσιολογικο στην κατάσταση μου. Κανε κι εσύ το ίδιο για να μην τα παίζει ο μπατζανάκης σου ο δόλιος! Ε, όσον αφορά το ότι θα νιώθουν ότι έχουν την ευθύνη σου είναι λογικό! Αν συμβεί κάτι έκτακτο (που φυσικά δεν το νιμίζω και δεν το εύχομαι, λέμε τώρα) αυτοί θα πρέπει να σε τρέχουν στο ΡΕΑ! Αλλά τα βογκητά ρίχνε τα..μη σκασεις κιόλας! Κι εγώ όλη την ώρα έτσι κάνω....

[Petalouda82]

Αχ, είδα χθες μέσα σε ένα αμάξι μια μαμα με ένα μωράκι μικρούλι σα μαιμουδάκι που θήλαζε με κλειστα ματακια... Μια γλύκα ήταν!! Τρελάθηκα!!!! Θέλω κι εγώ να θηλάσω σαν τρελη!

[ksdesign]

Καλησπέρα...........κορίτσια...τι πάθατε σήμερα...όλη μέρα στο ίντερνετ είσασταν?

Μάλλον έχετε μπει στην αναμονή, και δεν κρατιέσται...ενώ εμείς οι παλιές...δεν κάνουμε κάν σκέψεις...βασικά εγώ σκέφτομαι...ότι όσο τον έχω εκεί μέσα, είναι οκ, ασφαλείς, και σίγουρος...και πάνω απ΄όλα ήσυχος...(βέβαια εδώ που τα λέμε, μεταξύ μας...μια αγωνία την έχω...απλά επειδή έχω ξαναδεί το έργο...μπορώ και συγκρατούμαι...)

Κατά τ' άλλα, κι εγώ έχω αρχίσει να κουράζομαι...παρόλο που δουλεύω ακόμα κανονικά...έχω τρελλαθεί στο να πηγαίνω τουαλέτα...δυσκολεύομαι πολύ με τον Χρήστο στο να τον σηκώνω όταν είμαι μόνη μου, ή να του φωνάζω όταν δεν μ' ακούει....

Αυτά για την ώρα..........

Πολλά φιλάκια

[Petalouda82]

Γεια σας, μανούλες!

Πώς είστε;; Εγώ καλά....τα ίδια κι ήσυχα! Δεν μπορώ άλλωστε πλέον να κάνω και πολλά! Η μέση βαριά κι ασήκωτη, η κοιλιά τραβάει κλπ κλπ... Σήμερα όλη μέρα κάτι μασουλάω! Μια γλυκό, μια αλμυρό το πήγα... Κάποιες μέρες με πιάνει!!!

Κατερινάκι, έτσι είναι... Πλησιάζει ο καιρός και εμείς οι πρώτη φορά μέλλουσες μανούλες έχουμε τους προβληματισμούς μας και θέλουμε να τους μοιραζόμαστε και να τους συζητάμε... Εμάς τώρα αλλάζει η ζωή μας...για εσάς όμως δεν ισχύει κάτι τέτοιο γιατί όπως λες το έχεις ξαναδει το έργο και ξέρεις πώς είναι να έρχεται μωράκι μέσα στο ζευγάρι. Στο δεύτερο πρώτα ο Θεός θα είμαστε κι εμείς πιο άνετες και δε θα έχουμε και χρόνο να σκεφτόμαστε πολλά πολλά... Εσύ καλου κακού μη σηκώνεις το Χρηστάκο σου μην έχεις κανένα απρόοπτο! Πόσων εβδομάδων ήσουνα όταν έσπασαν τα νερά στο Χρήστο; Πόσες μέρες μετά είχες ραντεβού για την καισαρική; Μου θυμίζεις plz αν και το έχεις ξανα αναφέρει νομίζω...

Λία μου, έφτασες στην κουνιαδούλα; Τακτοποιήθηκες; Στο γιατρό πήγες; Για πες μας τα νέα του πρίγκιπά σου!!!!

Αυτά.... Φιλάκιαααα!!!

[ksdesign]

Γεια σας, μανουλίτσες!

Αντε κορίτσια κάθε μέρα, μία μέρα λιγότερη...μετράμε αντίστροφα πια σιγά σιγά...ειδικά εσύ Λία, που έχεις αλλάξει και περιβάλλον, με το να έχεις φύγει από το σπίτι σου, πραγματικά θα σου φαίνεται κάπως...αλήθεια σκέψου ότι δεν θα ξαναπάς πια μόνη στο σπίτι σου...θα γυρίσεις με το "αυτοκολητάκι σου"' πραγματικά ωραία εμπειρία...και φαντάζομαι ότι για όλες μας εμπειρία μοναδική, παρόλο που για κάποιες από μας δεν θα είναι η πρώτη φορά...

Ελένη για τον Χρηστάκο μου που με ρωτάς, όταν έσπασαν τα νερά, (κατ' αρχήν δεν έκανα τίποτα εκείνη την στιγμή, για να με κάνει να συμβεί αυτό...απλά πήγα να καθίσω σε μια πολυθρόνα...και μάλιστα ψηλή...όχι από αυτές τις βαθουλωτές...που χουχουλιάζεις και πιέζεις κατά κάποιο τρόπο την κοιλιά σου...) ήμουν 38,5 εβδομάδων...και ήταν ακριβώς μία ημέρα πριν το ραντεβού μου με τον γιατρό...έιχα ραντεβού 14 πρώι, και γέννησα ξημερώματα 13...ίσα ίσα για να πάρω τους πόνους της γέννας...με τις συσπάσεις που με έπιασαν...αυτό ήταν το μόνο που κατάλαβα...και θυμάμαι...από πόνο λόγω καισαρικής, κορίτσια δεν ένιωσα τίποτα...μακάρι και τώρα να είναι έτσι...

Αυτά για την ώρα...θα τα πούμε πάλι...

Φιλάκια

[Sisi24]

Χρόνια πολλά κοριτσάκια!

Χριστός Ανέστη!!

Να χαιρόμαστε τις οικογένειές μας και με το καλό να υποδεχτούμε τα μωράκια μας σε λίγες μέρες!!

Με ένα πόνο σε όλες εύχομαι!

Εμείς οικογενειακά ήμασταν στην εξοχή, φάγαμε τα κατσικάκια μας, τα τζατζικάκια μας, τις πατατούλες μας, τα γαλακτομπούρεκά μας, σκάσαμε απ' ότι καταλάβατε στο φαί!

Το έχω παρακάνει λίγο η αλήθεια είναι αλλά με πιάνουν κάτι πείνες άλλο πράμα! Και μετά να οι καούρες από πίσω, αλλά το έχω παρατηρήσει, ακόμα και με το πρωινό μπορεί να με πιάσουν, άρα δεν πτοούμαι και συνεχίζω κι εγώ!!

Ελενίτσα να χαίρεσαι τον αντρούλη σου που γιόρταζε το Πάσχα!

Μπήκες στο μήνα σου ε, με το καλό κορίτσι μου!

Άντε πλησιάζει η μεγάλη μέρα!

Για το θηλασμό που λες πάλεψέ το όσο μπορείς, αξίζει τον κόπο, εκτός ότι ταίζεις το μωράκι σου το καλύτερο γαλατάκι που μπορεί να έχει, είναι φοβερό το αίσθημα ότι εσύ μόνη σου το κάνεις ανθρωπάκι ολόκληρο, να είναι 6 μηνών φαντάσου μπουλουκάκι και να το έχεις ταίσει μόνο εσύ από το στήθος! όχι φυσικά πως δε μεγάλώνουν εξίσου καλά και τα μωράκια που πίνουν γάλα από το μπουκάλι και παίρνουν και την ίδια αγάπη από τις μανούλες τους αλλά πιστεύω αξίζει πραγματικά να το βάλεις στόχο!

Λιάκι ανέβηκες Αθήνα, σε αναμονή για το μπέμπη λοιπόν τώρα!

Από βδομάδα μπαίνεις στο μήνα σου εσύ?

Άντε και μετά θα γυρίσετε πίσω τρεις όχι δύο, τι καλά!

Κατερινάκι καλά με 8 γιους ποιός τη χάρη σου φιλενάδα!

Όταν τα συγκεντρώνετε όλα μαζί φαντάζομαι τι θα γίνεται!!

Μπράβο πάντως, κι εγώ θέλω να αποκτήσω βαστιστήρι, αλλά κολλάω στο οικονομικό τώρα που είμαστε κι εμείς λίγο ζορισμένοι με το καινούριο σπίτι, ελπίζω αργότερα αν βρω κι εγώ μια δουλίτσα να τα καταφέρω!

Καλά κι εγώ έτσι σκέφτομαι, από τη μία έχω την αγωνία να δω τη μπουμπού, να μου πουν ότι όλα είναι καλά, να την έχω κοντά μου να την ταίζω, να τη φροντίζω, από την άλλη λέω καλά δεν είναι εκεί λίγο ακόμα, μετά ποιός θα προλαβαίνει το νεογέννητο από τη μία και το ταλιμπανάκι από την άλλη?? τρεχάτε ποδαράκια μου!!

Έλενα26 δεύτερος γιος κι εσένα σαν την Κατερινούλα!

Στα όπα όπα θα σας έχουν τα αγόρια σας τυχερές!

Καλός είναι καλέ ο μπέμπης, κι εμένα μικρούλα ήταν τις προάλλες που μπήκα στο μήνα μου, 2.500 κιλά κάπου, θα πάρουν ακόμα λιγάκι πιστεύω και θα είναι ο.κ!

Πότε ξαναπάς?

Εγώ από βδομάδα πάλι.

[Petalouda82]

Γεια σας και πάλι μπουμπούκες!!!

Σοφάκι μου, κοντεύεις και παρακοντεύεις εσύ!!! Σε καμια βδομαδούλα περιπου σε κόβω να γεννάς τη ζουζουνίτσα σου! Αχ, με το καλοοοοο!!!! Τι ονειρεμένες στιγμές!!! Θα τα βγάλεις μια χαρά πέρα με τα 2 μικρούλια σου, μην ανησυχεις. Κάθε αρχή και δύσκολη, θα βρεις την άκρη όμως!!! Από βοήθεια θα έχεις κάποιον για τις πρώτες μέρες; Εγώ σε 2 βδομάδες ακριβώς (εκτός απροόπτου) μπαίνω στην κλινική!!!!!!!!! Σχετικά με το θηλασμό κι εγώ πιστεύω ότι αξίζει τον κόπο και με το παραπάνω μάλιστα να το παλέψω όσο μπορώ.... Και το θέλω πάρα πολύ!!! Άντε να δούμε τι θα γίνει και με αυτό το θέμα... Εσύ σε ποια βδομάδα γέννησες το Γιαννάκη;

Κατερινάκι μου, εγώ ήδη μετράω αντίστροφα!!! Αν σκεφτούμε ότι είμαστε έγκυες από το Σεπτέμβρη και είναι μέσα Απρίλη, τι είναι οι 2-3 βδομάδες που έμειναν;;; Απολύτως τίποτααα!!! Γιούπι!!! Τερματίζουμε! Καλή ήταν η εγκυμοσύνη, μοναδική εμπειρία, αλλά νομίζω ότι ήρθε η ώρα να περάσουμε σε άλλη φάση και εμείς και τα μωράκια μας! Εσένα δηλαδή ήταν να σου σπάσουν τα νερά στο Χρήστο κι έτσι κι έγινε. Δεν έκανες κάποια απότομη κίνηση ή ό,τι άλλο. Στις 38,5 βδομάδες λογικό. Ήδη εγώ διάβασα ότι από τις 35-36 βδομάδες και μετά μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή ο τοκετός! Έχω φοβηθεί λιγάκι με αυτό να πω την αλήθεια μου, αλλά προσπαθώ να μην το σκέφτομαι... Το ότι δεν κατάλαβες πόνους από την καισαρική είναι πολύ καλό! Ελπίζω κι εγώ να μη ζοριστώ ιδιαίτερα! Μετά τις γέννες μας θα έχουμε να λέμεεεεεε!!! Χρόνο να βρίσκουμε μόνο!!

Αυτά κι από μένα για τώρα....

Φιλάκια!!

[Sisi24]

Ελενίτσα στο Γιάννη με έπιασαν τα πρώτα πονάκια στις 39+6 εβδ. το απόγευμα και γέννησα στις 40 ακριβώς ξημερώματα!

Και τώρα κάπως έτσι με κόβω εγώ, ή με καμιά παράταση 2-3 μερούλες!

Ναι θα έχω βοήθεια όταν γεννήσω,

τα πεθερικά θα μείνουν δυο βδομάδες, θα αναλάβουν και το Γιάννη όσο θα είμαι στο νοσοκομείο μάλλον για να είναι η μαμά μου μαζί μου.

Εγώ έχω παραπάνω βοήθεια μπορώ να πω γιατί είναι και η μητέρα μου κοντά, δεν είμαι αχάριστη αλλά ελπίζω να την παλέψω με τόσα άτομα σπίτι, οι πρώτες μέρες είναι λίγο περίεργες καμιά φορά και όλα σου φταίνε, θυμάμαι και στο Γιάννη μου φαίνονταν κάπως τα σχόλια και όλα..τέλος πάντων όλα καλά να πάνε στη γέννα και τα άλλα θα τα βρούμε!

Κι εσένα θα έρθει η μαμά σου για βοήθεια ε?