Διαζυγιο και μεικτη οικογενεια

[newbie G]

Που σαι ρε νιουμπιιιιι χαχαχα

Toυλάχιστον εσύ με καταλαβαίνεις.

[newbie G]

Υπαρχει ενα κοματι του εαυτου μου που εκπλησεται που δεν εχω "πηδηξει και με τα δυο ποδια" στην καινουρια σχεση. Γνωρισα εναν ανθρωπο καλο, εντιμο, καλο με τα παιδια, που με αγαπαει. Τι αλλο θελω? Μηπως "εσπασα" για παντα? Μηπως κλεινω την πορτα σε κατι καλο? Ειμαι τοσο μπερδεμενη

Όποιος καεί απ' το χυλό, φυσάει και το γιαούρτι. Υπομονή. Εφόσον ο κύριος δεν πιέζει καταστάσεις, πάρ' το χαλαρά κι όπου σε βγάλει.

[maela]

Και εγω συμφωνω με τα κοριτσια... παρτο χαλαρα!Συμφωνω επισης οτι μετα απο ενα διαζυγιο θελεις λιγο το χρονο σου!Δεν τπαυχει λογος βιασυνης!Το καλο ειναι οτι και ο αλλος το δεχεται γτ επειδη δεν εχει οικογενεια οπως εσυ... ισως να βιαζεται πιο πολυ!

Εγω ομως επιφυλλασομαι στο οτι σε βοηθαει οικονομικα!Θα προτιμουσα να ειχες ηδη σταθει στα ποδια σου για εσενα και τα παιδια σου... και μετα να προχωρουσες σε σχεση.Οσο καλος και να ειναι ο αλλος.. εν μερη δευσμευεσαι και υποχρεωνεσαι.Και αν η σχεση σαας προχωρησει καλα και παντρευτειτε κλπ... οκ δεν θα εχεις προβλημα... αν ομως κατι στραβωσει..απο μερους σου.. τοτε δεν θα σου ζητησει εξηγησεις επειδη εκανε τοσσσσσα για σεναα και για τα παιδια σου?

Γνωμη μου παντα... παρτο χαλαρα .. κοιταξε να γινεις ανεξαρτητη και ειμαι σιγουρη οτι τοτε θα εισαι πιο σιγουρη αν θελεις να μεινεις μονη η να ξεκινησεις κατι καινουργιο(εννοω γαμο... οχι απλη σχεση)!

[Tintail]

Ευχαριστω παρα πολυ για τον χρονο σας.

Και εγω ειχα προβλημα να δεχτω χρηματα. Το εψαξα πολυ μεσα μου, το κοιταξα απο δω απο'κει. Μιλησα στην ψυχολογο μου και μου ειπε το εξης: "Οταν σου προσφερουν βοηθεια, την παιρνεις."

Γιαυτο και μονο δεχτηκα. Στο κατω κατω, οταν ηρθε Ελλαδα, εγω ετρεχα να του βρω διαμερισμα, να του κανω χαρτια, του κανω τον σωφερ, του εδωσα κουζινα, ψυγειο, επιπλα, τον παω απο δω και απο'κει. Δηλαδη και εγω τον βοηθησα να σταθει. Ακομα και τωρα δηλαδη επειδη δεν ξερει καλα Ελληνικα, εγω τον βοηθαω με τις δουλειες του (να μιλησει με ανθρωπους, να πληρωσει λογαριασμους κτλ).

Οποτε τελικα δεν νιωθω και πολυ ασχημα μου δεχτηκα οικονομικη βοηθεια.

Στο κατω κατω απο αυτα τα χρηματα που βαζω βενζινη και ψωνιζω, και εκεινος τρωει και βενζινη καταναλωνει και οταν βγαινουμε και τον καφε του θα πιει κτλ.

ΕΙΜΑΙ ανεξαρτητη. Εχω καλη δουλεια, απλα ειναι τωρα λιγος καιρος που δεν εχω δουλεψει γιατι δεν εχω ακομα ξεπακεταρει το εργαστηριο μου.

Συντομα ομως θα γινει και αυτο.

Maela, συμφωνω μαζι σου. Και εγω ιδανικα θα ηθελα να ειχα χωρισει, να ειχε περασει καιρος, να ειχα "στρωθει" και τοτε να γνωριζα καποιον.

Δεν εγινε ετσι. Ερωτευτηκα... ερωτευτηκε. Τι να εκανα? Να του ελεγα, ναι σε θελω τρελλα, αλλα κοιτα... δεν περιμενεις ενα χρονο, δυο, να βολευτω και μετα τα βρισκουμε?

Ηρθε... για μενα ειναι σαν να λεει καποια "α εμεινα εγκυος... αλλα δεν μπορω τωρα να ασχοληθω. Θα το ριξω γιατι δεν με βολευει και ΟΟΟΟΟΤΑΝ ειναι ο "καταλληλος" καιρος θα το ξανακανω".

Οπως λεει και ο Τ. "no more shoulda, coulda, woulda, play with the cards you are dealt".

Αυτο εχω μπροστα μου... τωρα τι κανω?

[maela]

Προχωρας.. οπως εχουν τα πραγματα μααζι του...και σιγα σιγα στεκεσαι στα ποδια σου!Χωρις να πιεζεις τον εαυτο σου!Αν σου βγει να θελεις να κανεις μια νεα αρχη σε γαμο καλως.Αν οχι.. μην πιεστεις επειδη εισαι ερωτευμενη!Μεσα σου σιγουρα ξερεις τι θελεις.

Κοιτα να περνας καλα τωραα.. και οπως πανε τα πραγματα !

[Clelia]

Καλημέρα...

Πιστεύω πως είσαι λίιιιιγο ενοχική... Πως δεν περίμενες ότι ως χωρισμένη με 2 παιδιά θα έβρισκες τον άνθρωπό σου... Κ προσπαθείς να βρεις τον λάκκο μέσα στην φάβα... Ε δεν έχουν όλες οι φάβες λάκκο κοπέλα μου...

Καλά κάνεις κ είσαι επιφυλακτική, λογικό. Έχεις 2 παιδιά που δεν πρέπει κανείς να παίξει με την ψυχολογία τους. Κ να μην νιώθεις άσχημα που σε βοηθάει οικονομικά, δεν είσαι καμία τυχάρπαστη που ψάχνεις κοροϊδάκι να του κάνεις οικονομική αφαίμαξη. Είναι οι καιροί δύσκολοι, ανθρώπινα φέρεται ο άνθρωπος.

Σε βρίσκω πολύ σωστή στις σκέψεις σου, σε κάθε αράδα...

Επειδή θέλησες να βρεις γυναίκες με παρόμοια ιστορία, είμαι ουσιαστικά χωρισμένη από τότε που ήμουν έγκυος. Ο πρώην έφυγε από το σπίτι πριν 1,5 χρόνο, το διαζύγιο βγήκε την προηγούμενη εβδομάδα (yeaaaahhhh!!) .

Ήμουν πολύ σίγουρη ότι θα κάνω σχέσεις επιφανειακές, μόνο κ μόνο για λόγους χμμμμ βιολογικής ανάγκης να πω? Καταλαβαίνεις. Κ έτσι έκανα. Δεν ήθελα επουδενί να φέρω σε επαφή κανέναν με την Ελισάβετ.

Κ έτσι ξαφνικά το φθινόπωρο που μας πέρασε χτύπησε την πόρτα μου ένας άνθρωπος. Ναι κάπως έτσι έγινε, μένει απέναντι. Πώς αλλιώς θα μπορούσε να γίνει? Αφού δεν έβγαινα.

Κ χωρίς να το καταλάβω, βασικά ούτε αυτός, εδώ κ λίγο καιρό μένουμε μαζί. Στην Ελισάβετ έδωσα να καταλάβει ότι έχουμε σχέση μετά από 1 μήνα που ήμασταν ΣΥΝΕΧΕΙΑ μαζί, οι 3 μας.

Στις φίλες μου το ξεφούρνισα 2 μήνες μετά, ήμουν τόσο σίγουρη ότι θα αποδειχτεί σκάρτος, ότι δεν υπάρχει περίπτωση να είναι τόσο καλός. Δεν γίνεται δεν γίνεται...

Φέρεται στην Ελισάβετ καλύτερα κ από πατέρας. Ασχολείται μαζί της πολύ, έχει ενεργό ρόλο στην ζωή της. Δεν του το επέβαλα, του βγήκε έτσι, τι να πω...

Δέχομαι να με βοηθάει οικονομικά, δεν γίνεται αλλιώς. Κάποιες φορές κυκλοφορώ με 5 ευρώ. Δεν το θεωρώ δεδομένο αλλά... δεν γίνεται αλλιώς. Κ φυσικά τον φροντίζω...

Θέλει παιδί, δεν μου το έχει πει ξεκάθαρα αλλά το δείχνει.

Εγώ όμως φοβάμαι για κάτι τέτοιο. Σκέφτομαι ότι θα μου είναι πολύ δύσκολο να μεγαλώνω 2 παιδιά μόνη μου. Κ αυτό επειδή στην ουσία έτσι έχω μάθει, από την αρχή μόνη με την Ελισάβετ, θεωρώ λανθασμένα πως έτσι γίνεται.

Κ πολύ συχνά φοβάμαι πως θα μου φύγει επειδή θα κουραστεί από τον ρόλο του γονέα, αυτός που μέχρι πέρυσι έκανε ζωή τρελλή με εξόδους, ξενύχτια γκόμενες...

Ανασφάλειες...

[Tintail]

Κλελια με πιανεις!!! Μα πως με πιανεις!

Φυσικα και εχω ενοχες. "Ηθελα" (λεμε τωρα) να ειμαι ο μαρτυρας. Εγω που θυσιαστηκα για τα παιδια μου. Ηθελα να τιμωρηθω για αυτο που εκανα. Παντρευτηκα εναν ανθρωπο (εναντια σε ολους που μου ελεγαν να μην γιατι κατι δεν πηγαινε καλα!), ο οποιος μας εκανε σακο του μποξ σωματικα και κυριως ψυχολογικα!

Μα πως το εκανα αυτο στα παιδακια μου? Καλα εγω τον διαλεξα... εκεινα τι εφταιγαν να εχουν εκεινον πατερα?

Συν οτι ο πρωην μου μου ελεγε συνεχεια οτι ειμαι αχρηστη, ο,τι σκεφτομαι και κανω ειναι λαθος, οτι χωρις αυτον θα πεθανω κτλ. Οταν στο λενε 12 χρονια, το πιστευεις καποια στιγμη.

Για πολλα χρονια, η βραδυνη μου προσευχη ηταν "Σε παρακαλω". Τιποτα αλλο. Δεν εβγαιναν τα λογια. Ηταν τοσα πολλα που δεν μπορουσα να τα πω, αλλα θεωρησα οτι ο Μεγαλοδυναμος θα κοιταζε μεσα μου και θα ηξερε ακριβως τι χρειαζομουνα.

Και μου εστειλε τον Τ.

Η ζωη μου, με εχει εκπληξει. Δεν ηθελα τιποτα φοβερο. Δουλεια, παιδια, οικογενεια βασικα. Ουτε να γινω πλουσια, ουτε διασημη ουτε τιποτα.

Δεν περιμενα οτι δεν θα μπορουσα να κανω παιδια, δεν περιμενα οτι θα παντρευομουν καποιον που θα με εβλεπε σαν πορτοφολι, σαν ιδιοκτησια του, που θα σηκωνε χερι, που την ιδια στιγμη που ελεγε οτι με αγαπα, θα με ισοπεδωνε ψυχολογικα. Δεν περιμενα οτι θα ειμαι μαμα παιδιων με ειδικες αναγκες, οτι θα χωριζα... και οτι θα μου δινονταν μια δευτερη ευκαιρια στον ερωτα και στην οικογενεια που παντα ηθελα να εχω.

Δηλαδη... μυθιστορημα βρε κοριτσια! Σε ποιον να το πω και να το πιστεψει που λενε

Α δεν θα σας ειπα το πιο καλο. Ο γιος μου εχει Εγκεφαλικη Παραλυση (διπληγια, μεικτου τονου). Ε, ο Τ. εχει επισης απλα αλλου τυπου. Δηλαδη οταν μου το ειπε δεν το πιστευα! Οπως ειπε και αυτος 40 χρονια εμπειριας στο πως να ζεις με αυτο και πως να καταφερεις τα παντα, να περπατας, να τρεχεις (ειναι Μαστερ Πολεμικων Τεχνων παρα την αναπηρια του!). Ο γιος μου βλεπει καποιον σαν και εκεινον να εχει καταφερει να κινειται κανονικα και εχει νεα ελπιδα!!

Ειναι μερες που κλεινω τα ματια και η ζωη μας κυλαει σαν νερο. Ειναι ο "μπαμπας" (δεν τον λενε μπαμπα), εγω η μαμα, και κανουμε τα απλα καθημερινα πραγματα. Γιατι δεν μπορω απλα να δω οτι η ζωη μας παει ομορφα οταν δεν το πολυσκεφτομαι. Ταιριαζει στην οικογενεια μας, σαν κομματι παζλ. Τα παιδια τον ζητανε, εκεινος τα ζηταει, ασχολειται, περναμε καλα. Γιατι ζηταω εγγυησεις? Ειχα εγγυησεις με τον πρωην μου που τον ηξερα απο τα 15 μου? Κανεις δεν μπορει να μου δωσει. Γιατι δεν μπορω απλα να ευχαριστηθω το τωρα και οπου μας βγαλει?

Αν παντρευτουμε καλως, αλλιως, δεν ειναι και το τελος του κοσμου.. ελπιζω δηλαδη.

Ουφ... παλι σεντονι εγραψα.

Αντε καλημερα σε ολες!

[Tintail]

ΟΚ ετσι οπως το εγραψα φαινεται σαν να ειχα παιδια οταν γνωρισα τον πρωην μου. Οχι, ειναι ο βιολογικος τους πατερας.

Επισης, ξερω γιατι δεν μπορω να ηρεμησω. Γιατι οποτε περναμε απο κοσμηματοπωλειο, σταματαει να κοιταξει τα δακτυλιδια αρραβωνων... χαχαχαχαχαχα. Πρωτη φορα βλεπω αντρα να το κανει αυτο. Συνηθως τις γυναικες δεν τις ξεκολλανε απο τις βιτρινες

[Tintail]

Οκ ενα τελευταιο. Δεν σας κρυβω οτι θελω ενα τριτο παιδι σαν τρελλη. Ηθελα ενα ακομα απο την ημερα που γεννησα δηλαδη. Βεβαια οσοι ειναι γυρω μου, ξεροντας την κατασταση με λενε τρελλη και να κατσω στα αυγα μου.

Ομως βρε κοριτσια ειναι η δικη μου ζωη... και το ξερω οτι θα το μετανιωσω αν δεν κανω αλλο παιδι.

Προσπαθησα για χρονια να "μην θελω" παιδι. Προσπαθησα να ειμαι ευχαριστημενη, να ξεριζωσω την επιθυμια αλλα μεσα μου... θελω!!! Οκ οχι αμεσα (εξαλλου δεν μπορω να κανω παιδια με φυσικο τροπο) αλλα στο μελλον. Βαρεθηκα να ντρεπομαι επειδη ο "κοσμος" πιστευει οτι πρεπει να ειμαι ευχαριστημενη οπως ειμαι.

[nansy2]

πραγματικα ελπιζω να εισαι ευτυχισμενη...σου αξιζει

δινεις ελπιδα...

[nansy2]

Ο γιος μου βλεπει καποιον σαν και εκεινον να εχει καταφερει να κινειται κανονικα και εχει νεα ελπιδα!!

απο τα πιο ωραια που διαβασα....εχω κ γω ενα παιδακι με διπληγια

[Tintail]

Νανσυ απιστευτο!!!

Ποσο ειναι? Εμενα 7.5. Απο περισυ "ψιλο τρεχει" κιολας. Καλα μην νομιζεις τιποτα σπουδαιο, σαν το πιγκουινακι παει, αλλα τρεχει. Τα χερια του παραμενουν το μεγαλο προβλημα, τα ποδια οχι τοοοοσο. Περπαταει, κολυμπαει, σκαρφαλωνει. Τα χερακια ομως δεν μπορουν να κρατησουν μολυβι, να ζωγραφισουν, να γραψουν. Και δυστυχως τωρα ειναι πιο μεγαλος (θα πανε Τριτη) και τα παιδακια ειναι σκληρα και τον κανουν περα.

Τον βοηθαει να βλεπει εναν ανθρωπο σαν και αυτον να εχει επιτυχει στην ζωη του.

[newbie G]

E σήμερα με κάνατε και δάκρυσα....

[maela]

Τι να πω βρε κοπελα μου... πραγματικα ειναι το κομματι που συμπληρωνει το παζλ μονο και μονο επειδη διαβασα αυτο με το αγορακι σου!

Ζησε το εντονα... και οπου σε βγαλει... ευχομαι σε μια υγειη σχεση και ενααν υγειη γαμο μα αλλο ενα παιδακι εφοσον το θες τοσο πολυ!

[nansy2]

Νανσυ απιστευτο!!!

Ποσο ειναι? Εμενα 7.5. Απο περισυ "ψιλο τρεχει" κιολας. Καλα μην νομιζεις τιποτα σπουδαιο, σαν το πιγκουινακι παει, αλλα τρεχει. Τα χερια του παραμενουν το μεγαλο προβλημα, τα ποδια οχι τοοοοσο. Περπαταει, κολυμπαει, σκαρφαλωνει. Τα χερακια ομως δεν μπορουν να κρατησουν μολυβι, να ζωγραφισουν, να γραψουν. Και δυστυχως τωρα ειναι πιο μεγαλος (θα πανε Τριτη) και τα παιδακια ειναι σκληρα και τον κανουν περα.

Τον βοηθαει να βλεπει εναν ανθρωπο σαν και αυτον να εχει επιτυχει στην ζωη του.

εμενα ειναι 4μιση χρονων...δεν εχουμε προβλημα στα χερια,μονο στη λεπτη κινηση..ξερεις...στην ισορροπια κ στα ποδια,εχουμε

κ μενα τρεχει,αλλα....ειναι φτερο στον ανεμο....

το δουλευουμε με φυσικοθεραπεια κ εργοθεραπεια εδω κ τρια χρονια...κ θα συνεχισουμε για.....χρονια

καλα να ειμαστε κ να τα φροντιζουμε...καλα να ειναι κ αυτα...εδω κ τρια χρονια εχουν δει τοσα πολλα τα ματια μου....που λεω παναγια μου παλι καλα...ας μη μιλαω καθολου

βλεπεις εμενα ειναι τριδυμα,γεννησα προωρα 28 εβδομαδων...εξου κ το προβλημα,που δε φαινοταν τοτε