Αποξεση από παλινδρομη και απογοητευση

[Ntorasad]

Καλησπέρα.σημερα πήγα για αποξεση ,είχα παλιδρομη κύηση στις 9 βδομαδες. Εκτός ότι έχω απογοητευτεί και νιώθω σκατα ..ο σύντροφός μου ,μου ανεφερε ότι ενώ ήμουν μέσα για την αποξεση στην ίδια κλινική είδε εναν συνάδελφό του..μόλις είχε γεννήσει η γυναίκα του. ΜΕ ΔΙΈΛΥΣΕ. Πώς θα αντιδρουσατε εσείς;

[Penny...]

πρίν από 36 λεπτά , Ntorasad είπε:

Καλησπέρα.σημερα πήγα για αποξεση ,είχα παλιδρομη κύηση στις 9 βδομαδες. Εκτός ότι έχω απογοητευτεί και νιώθω σκατα ..ο σύντροφός μου ,μου ανεφερε ότι ενώ ήμουν μέσα για την αποξεση στην ίδια κλινική είδε εναν συνάδελφό του..μόλις είχε γεννήσει η γυναίκα του. ΜΕ ΔΙΈΛΥΣΕ. Πώς θα αντιδρουσατε εσείς;

@Ntorasad λυπαμαι πολυ για οτι συνεβη σε σενα το ιδιο ακριβως θα αντιδρουσαμε ακομα εισαι σε πολυ αρχη περιοδου να το αποδεχτεις αυτο που σου συνεβη και πρεπει να οπλιστεις με παρα παρα πολυ δυναμη γλυκια μου οταν βγεις θα δεις εγκυουλες με την κοιλια στο στομα μαμαδες να περπατανε με τα μωρακια μεσα στα καροτσακια θα ακους για εγκυμοσυνες και εσυ απλα δεν θελεις ακομα να τα ακους αυτα λες γιατι σε εμενα εγω γιατι να μην ημουν ετσι αφηστε με στην ησυχια μου αφηστε με στον πονο μου ξερω πως ειναι ολο αυτο δεν εχω βιωσει παλλιδρομη αλλα εχω βιωση 2 αποβολες η μια αναγκαστικη λογω συνρομου και η αλλη που με τσακισε ητανε στις 28 εβδομαδες λογω ενδομητριου θανατου θα ειχα το μωρο μου τωρα αλλα ο Θεος ετσι το επελεξε ητανε το θελημα του και εγω μεσα απο εδω εχω γινει ενας πολυ δυνατος ανθρωπος πλεον με εχουνε βοηθησει τοσο οι κοπελες και ο ανδρας μου κλαψε οσο μπορεις φωναξε πες γιατι αλλα μην δωσεις σε κανεναν την χαρα απο τους γυρους σου να σε δουν λυπημενη οπλισου ειμαστε εδω ξερουμε τι περνας μιλα μην το κρατας μεσα σου πες οσα σκεφτεσαι @loyloy @Luckystars @nadiaki165 καποιες που μπορουν να σε βοηθησουν ψυχολογικα οπως βοηθησαν και εμενα

[loyloy]

πρίν από 44 λεπτά , Ntorasad είπε:

Καλησπέρα.σημερα πήγα για αποξεση ,είχα παλιδρομη κύηση στις 9 βδομαδες. Εκτός ότι έχω απογοητευτεί και νιώθω σκατα ..ο σύντροφός μου ,μου ανεφερε ότι ενώ ήμουν μέσα για την αποξεση στην ίδια κλινική είδε εναν συνάδελφό του..μόλις είχε γεννήσει η γυναίκα του. ΜΕ ΔΙΈΛΥΣΕ. Πώς θα αντιδρουσατε εσείς;

Είσαι στις πρώτες μέρες.εμεις παλλινδρομησαμε στην 8η εβδομάδα. Ψυχολογία στο πάτο. Κλάματα χαμός.στην αρχή Όταν όταν άκουγα για εγκυμοσύνες γεννητούρια έπεφτα ακόμα περισσότερο. Δεν ξέρω να σε συμβουλευσω πως να το ξεπεράσεις.Εγω για πάντα θα χω και ενα αγγελάκι ψηλά. Απλά σιγά σιγά πρέπει να συνεχίσεις τη ζωή σου.αν σε στηρίζει ο άντρας σου θα βοηθηθεις πολύ ,  είναι σημαντικό και Μόλις σας δώσει ο γιατρός το οκ αν έχεις τη διάθεση βάλτε μπρος για το μωράκι.εγω έμεινα 7 μήνες μετά την απόξεση. Πάντως να ξέρεις συνήθως έχει πρόβλημα το μωρό για να παλλινδρομισει , καλυτερ α τώρα κορίτσι μου παρά να έκανες Αυχενική και να πρέπε πρέπει να διακόψεις τη κύηση.Βρες τη δύναμη μέσα σου και σιγά σιγά όλα θα πάνε καλά.εδω να μας μιλάς να τα βγάζεις από μέσα σου.πι περισσότερες το έχουμε περάσει και πόσες άλλες κοπέλες δυστυχώς ακόμα χειρότερες καταστάσεις.

[anemoni1989]

Καλησπέρα... Καταρχάς λυπάμαι πάρα πολύ για αυτό που σου συνέβη...Είναι τραγικό και μην αφήσεις κανέναν να σε κάνει να πιστέψεις πως είναι κάτι μηδαμινό ή ασήμαντο... Ζήσε τη θλίψη σου, θρήνησε, κλάψε... Γενικότερα ζήσε τη θλίψη σου...

Κατά δεύτερον, θα σου πω πως έχω βρεθεί και εγώ στη θέση σου, όπως και πολλές άλλες κοπέλες, τον περασμένο Νοέμβρη.... Στην 9η εβδομάδα ήμουν και εγώ όταν άκουσα τον όρο παλίνδρομη, ήταν η 1η μου εγκυμοσύνη και υποβλήθηκα σε απόξεση... Δεν είχα κάνει ποτέ ξανά εισαγωγή σε νοσοκομείο, δεν είχα πάρει ποτέ νάρκωση, δεν είχα κάνει ποτέ χειρουργείο και όλα αυτά τα έκανα την 1η φορά που έμεινα έγκυος... Ήταν φριχτό... Ενιωθα χάλια, άθλια, μισή, σαν να μου έκλεψαν ένα κομμάτι απο την ψυχή μου, απο το κορμί μου... Ενιωθα σαν να με βίασαν και δεν είχα κανέναν να μοιραστώ τα συναισθήματά μου αυτά... Η κολλητή μου (μέχρι τότε) γύρισε και μου είπε σκέψου "Ελα μωρε, πώς κάνεις έτσι? Απλά δεν ήταν γραφτό να γίνεις μαμα ακόμα"... Μόνο κορίτσια απο το φόρουμ με καταλάβαιναν τότε...Μόνο αυτές μου μίλησαν όπως ήθελα να μου μιλήσει κάποιος τότε... Μου στάθηκαν περισσότερο απο τις φίλες μου, περισσότερο απο την αδερφή μου, περισσότερο απο τον ίδιο μου τον άντρα... Να ξέρεις πως πάντα θα σε πονάει σαν γεγονός... Δεν περνάει ο πόνος και η απογοήτευση και η πικρία... Εγώ έβλεπα τα παιδιά στο σχολείο που δούλευα και με έπιαναν τα κλάματα... Εβλεπα έγκυες ή γυναίκες με μωρά στο δρόμο και δάκρυζα... Με το πέρασμα του χρόνου, όμως, ο πόνος έγινε πιο γλυκός... Έμαθα να ζω με αυτόν...

Και το happy ending όλου αυτού... 2 μήνες μετά, ο γιατρός μου έδωσε το οκ να ξεκινήσω πάλι προσπάθειες... Μένω έγκυος με την 1η... Γιατί, ξέρεις, μετά από μια τέτοια διαδικασία το σώμα σου θυμάται... Τώρα είμαι στην 34η εβδομάδα και ανυπομονω να πάρω αγκαλιά σε λίγο καιρό την μπέμπα μου... Ολα αυτά σου φαίνονται μακρινό όνειρο μάλλον τώρα, αλλά να ο πιστέψεις πως σε λίγο καιρό θα είσαι πάλι έγκυος και τότε όλα θα πάνε καλά!!! Μια αποβολή, συνήθως είναι τυχαίο γεγονός και είναι κάτι που βιώνουν συνήθως οι μισές γυναίκες κάποια στιγμή στη ζωή τους...

Να θυμάσαι αυτό, δεν είσαι μόνη... Είμαστε πολλές.... Και ότι θες, είμαστε εδώ...

Σε φιλώ...

[Ntorasad]

Τα ίδια ακριβώς νιώθω και γω ..απλά μέσα στην μαυρίλα μου έχω και τον σύντροφό μου να μου αναφέρει την γεννα της άλλης ενώ εγώ ήμουν μεσα..δηλαδή δεν μπορεί να σκεφτεί λίγο ότι θα με πείραζε αυτό; ηταν μια πληροφορία που έπρεπε  να ξέρω ενώ εγώ ήμουν ναρκωμενη;Δεν ξερω ίσως είναι η κατάσταση αυτή που θέλω να μείνω μόνη μου ..θέλω οι άνθρωποι που είναι μαζί μου να σκέφτονται πριν πετάξουν μια βλακεία.. και ειδικά ένας άνθρωπος που είναι ο σύντροφός μου ..δεν το έπιασα μόνη μου το μωρό.

ο γιατρός είπε ότι είχε πρόβλημα και το απέβαλε ο οργανισμός και να προσπαθήσω μετά από 2 μήνες..και που ξέρω αν δε γίνει το ίδιο;κάθε φορά η ίδια απογοήτευση ; Να κάνω κάποιες εξετάσεις; Ευχαριστώ πολύ σε όλες για τις απαντήσεις σας..

[Penny...]

πρίν από 2 λεπτά , Ntorasad είπε:

Τα ίδια ακριβώς νιώθω και γω ..απλά μέσα στην μαυρίλα μου έχω και τον σύντροφό μου να μου αναφέρει την γεννα της άλλης ενώ εγώ ήμουν μεσα..δηλαδή δεν μπορεί να σκεφτεί λίγο ότι θα με πείραζε αυτό; ηταν μια πληροφορία που έπρεπε  να ξέρω ενώ εγώ ήμουν ναρκωμενη;Δεν ξερω ίσως είναι η κατάσταση αυτή που θέλω να μείνω μόνη μου ..θέλω οι άνθρωποι που είναι μαζί μου να σκέφτονται πριν πετάξουν μια βλακεία.. και ειδικά ένας άνθρωπος που είναι ο σύντροφός μου ..δεν το έπιασα μόνη μου το μωρό.

ο γιατρός είπε ότι είχε πρόβλημα και το απέβαλε ο οργανισμός και να προσπαθήσω μετά από 2 μήνες..και που ξέρω αν δε γίνει το ίδιο;κάθε φορά η ίδια απογοήτευση ; Να κάνω κάποιες εξετάσεις; Ευχαριστώ πολύ σε όλες για τις απαντήσεις σας..

@Ntorasad η αληθεια ειναι οτι στην κατασταση που εισαι πρεπει να σκεφτεται τι λεει περισσοτερο αλλα ισως και αυτος να μην το εκανε επιτηδες πες του το εξω απο τα δοντια την επομενη φορα ομως οτι σε πειραζει ακους να δεις το οτι εγινε εγινε μια φορα αυτο δεν σημαινει οτι θα ξαναγεινει αυτο τωρα το να θα πρεπει να κανεις καποια εξεταση δεν ξερω 

[nadiaki165]

1 hour ago, Ntorasad είπε:

Καλησπέρα.σημερα πήγα για αποξεση ,είχα παλιδρομη κύηση στις 9 βδομαδες. Εκτός ότι έχω απογοητευτεί και νιώθω σκατα ..ο σύντροφός μου ,μου ανεφερε ότι ενώ ήμουν μέσα για την αποξεση στην ίδια κλινική είδε εναν συνάδελφό του..μόλις είχε γεννήσει η γυναίκα του. ΜΕ ΔΙΈΛΥΣΕ. Πώς θα αντιδρουσατε εσείς;

Καλησπέρα @Ntorasad!θα βρεις πολλες κοπέλες να σου πουν την ιστορία τους κ θα δεις οτι θα βρεις κ πολλες κοπέλες έξω.Εγώ όταν έκανα απόξεση στην 8η βδομάδα λόγω παλλίνδρομης από πρώτη προσπάθεια εξωσωματικής ξαφνικά φίλες κ γνωστές βρέθηκαν να έχουν περάσει το ίδιο.Το ίδιο κ ακόμα περισσότερο εδώ στο forum.Εγώ είμαι πιο σκληρή σαν άνθρωπος κ πιο αναίσθητη εάν θες να πεις λόγω ότι προσπαθώ 6 χρόνια πέφτωντας κ ξανασηκώνοντας κάθε τι ότι έχει να κάνει με την υγεία μου.Θα κλάψεις, θα χτυπηθείς, θα πονέσεις, μπορεί να καταραστείς, μπορεί να μην θες να δεις άνθρωπο για μέρες. Αλλά να μην ξεχνάς ένα πράγμα ότι είσαι έχεις μια τεράστια δύναμη μέσα σου που ούτε μπορείς να φανταστείς ώστε να πας παρακάτω κ να ξαναπροσπαθήσεις.Και θα έρθει!πίστεψε με θα έρθει!!να μην ζηλεύεις καμία γυναίκα γιατί όταν θα μείνεις θα το μετανοιώσεις και γτ επίσης δεν ξέρεις κάθε γυναίκα τι γολγοθά έχει περάσει για να μείνει έγκυος κ να φέρει ένα παιδάκι στον κόσμο.Εμένα μου πήρε 3 μέρες να συνέλθω.Από την ανακοίνωση μέχρι την απόξεση.Κ από την απόξεση έκανα άλλες 3 μέρες.Κ απλά τώρα νοιώθω σαν μην συνέβη ποτέ. Οτι τώρα ξεκινάω για την εξωσωματική.Ο φόβος θα υπάρχει πάντα αλλά θα υπήρχε έτσι κι αλλιώς!Μην το βάζεις κάτω!μάζεψε τα κομμάτια σου και προχώρα!η ζωή είναι μπροστά σου κ σου ετοιμάζει πολλές εκπλήξεις!

πρίν από 8 λεπτά , Ntorasad είπε:

Τα ίδια ακριβώς νιώθω και γω ..απλά μέσα στην μαυρίλα μου έχω και τον σύντροφό μου να μου αναφέρει την γεννα της άλλης ενώ εγώ ήμουν μεσα..δηλαδή δεν μπορεί να σκεφτεί λίγο ότι θα με πείραζε αυτό; ηταν μια πληροφορία που έπρεπε  να ξέρω ενώ εγώ ήμουν ναρκωμενη;Δεν ξερω ίσως είναι η κατάσταση αυτή που θέλω να μείνω μόνη μου ..θέλω οι άνθρωποι που είναι μαζί μου να σκέφτονται πριν πετάξουν μια βλακεία.. και ειδικά ένας άνθρωπος που είναι ο σύντροφός μου ..δεν το έπιασα μόνη μου το μωρό.

ο γιατρός είπε ότι είχε πρόβλημα και το απέβαλε ο οργανισμός και να προσπαθήσω μετά από 2 μήνες..και που ξέρω αν δε γίνει το ίδιο;κάθε φορά η ίδια απογοήτευση ; Να κάνω κάποιες εξετάσεις; Ευχαριστώ πολύ σε όλες για τις απαντήσεις σας..

Δεν το ξέρεις...καμία δεν το ξέρει παρά μόνος κάποιος εκεί ψηλά.Ούτε εμένα με έβαλε να κάνω εξετάσεις γτ θεωρείται τυχαίο γεγονός.Τώρα αν θες να ψαχτείς από μόνη σου είναι άλλο.Όσο για τον σύντροφο σου η αληθεια είναι ότι οκ!αλλά μην τον παρεξηγείς οι άντρες δεν σκέφτονται πάντα.....είναι λίγο μπουνταλάδες μερικές φορές.Πες του το κ δεν θα το ξανακάνει.Εκτός εάν δεν του έχεις μιλήσει γενικά για το πως νοιώθεις!

[loyloy]

Εγώ δεν εκανα εξετάσεις.ο γιατρός ήταν κάθετος οτι είναι τυχαίο γεγονός και ότι πρέπει να το αφήσω πίσω μου.Θα σου έλεγα να μιλήσεις με τον γιατρό σου και αν τον εμπιστεύεσαι να κάνεις ότι σου πει αυτός.Και μια συμβουλή να ξεσπας  στους ανθρώπους που αγαπάς και σε αγαπάνε.εγω Αυτό έκανα δεν μπορούσα να πνιξω μέσα μου όλα αυτά που ένιωθα.Τωρα όσον αφορά αν σου ξανασυμβεί δεν Δεν μπορείς να το ξέρεις.απο το θετικό τεστ μέχρι ακόμα και τώρα που είμαι στην 25η εβδομάδα ακόμα φοβάμαι.

[anemoni1989]

πρίν από 5 λεπτά , Ntorasad είπε:

Τα ίδια ακριβώς νιώθω και γω ..απλά μέσα στην μαυρίλα μου έχω και τον σύντροφό μου να μου αναφέρει την γεννα της άλλης ενώ εγώ ήμουν μεσα..δηλαδή δεν μπορεί να σκεφτεί λίγο ότι θα με πείραζε αυτό; ηταν μια πληροφορία που έπρεπε  να ξέρω ενώ εγώ ήμουν ναρκωμενη;Δεν ξερω ίσως είναι η κατάσταση αυτή που θέλω να μείνω μόνη μου ..θέλω οι άνθρωποι που είναι μαζί μου να σκέφτονται πριν πετάξουν μια βλακεία.. και ειδικά ένας άνθρωπος που είναι ο σύντροφός μου ..δεν το έπιασα μόνη μου το μωρό.

ο γιατρός είπε ότι είχε πρόβλημα και το απέβαλε ο οργανισμός και να προσπαθήσω μετά από 2 μήνες..και που ξέρω αν δε γίνει το ίδιο;κάθε φορά η ίδια απογοήτευση ; Να κάνω κάποιες εξετάσεις; Ευχαριστώ πολύ σε όλες για τις απαντήσεις σας..

Ο σύντροφός σου σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να καταλάβει το πώς νιώθεις αυτή τη στιγμή.... Αυτό θα το καταλάβεις σε λίγες μέρες καλύτερα, όταν η πληγή δεν θα είναι τόσο φρέσκια.... Μην ξεχνάς, και αυτός μουδιασμένος είναι και καμια φορά οι άλλοι επειδή δεν ξέρουν τί να πουν, πετάνε κοτσάνες.... Εγώ άκουσα άπειρες μετά την αποβολή μου...

Το γονιδιακό πρόβλημα δεν μπορείς κάπως να το προλάβεις... Αυτή είναι η αιτία άλλωστε της πλειονότητας των αποβολών....Κάπως κάπου στην πορεία συνδυασμού των 2 dna γίνεται μια αστοχία και το έμβρυο δεν πρέπει να προχωρήσει και ΕΥΤΥΧΩΣ (αυτό να το θυμάσαι πάντα) αποβάλλεται!!!! Και να μην αποβαλλόταν τώρα, είτε θα βρίσκατε το πρόβλημα στην αυχενική οποτε θα έπρεπε να αποφασίσεις τότε να κάνεις την απόξεση, είτε στη β επιπέδου (όπου τότε δεν μπορείς να κάνεις απόξεση αλλά κάνεις διακοπή κύησης και περνάς ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΑΤΑ τη διαδικασία της γέννας), είτε το χειρότερο κατ'εμέ σενάριο, θα βίωνες θνησιγένεια (δηλαδή σε προχωρημένη εγκυμοσύνη το μωρό σου θα πέθαινε μέσα στην κοιλιά και πάλι θα έπρεπε να το γεννήσεις) ή θα γεννούσες ένα παιδί με σοβαρά προβλήματα τα οποία θα σας ταλαιπωρούσαν οικογενειακώς εφ' όρου ζωής....

Εγώ το μόνο που έκανα καθαρα για ψυχολογικούς λόγους, ήταν εξετάσεις για τη θρομβοφιλία, όπου τώρα που το σκέφτομαι τις θεωρώ υπερβολή.... Δεν έπρεπε να τις κάνω, αλλά και πάλι δεν έγινε και τίποτα... Θα σου προτείνω αυτό που έκανα και  εγώ: Εξέλαβέ το ως τυχαίο γεγονός (συνήθως έτσι είναι, σπάνια συμβαίνει κάτι άλλο) και ξεκίνα σε  2 μηνάκια αξανά προσπάθειες για μπεμπέ!!!! Όλα θα πάνε καλά την επόμενη φορά!!! Πίστεψέ το!!!

[Luckystars]

Γλυκιά μου @Ntorasad.......καλησπερα.....

Ειλικρινά δεν ξέρω τι λόγια να χρησιμοποιήσω......Ίσως γιατί εμένα δε μου αρκούσε καμμία κουβέντα οταν βρέθηκα στην θέση σου.....Ίσως γιατι όσος καιρός και να περάσει όταν διαβάζω μια ανάλογη κατάσταση ξαναβιωνω την δική μας.....Ίσως....Ίσως....Πολλά ίσως.....Σαν τα "ισως" που με βασάνισαν για πολύ καιρό μετά την απώλεια της μπέμπας μας......

Δεν θα σου πω ότι δεν πονάει,γιατί πονάει.....Δεν θα σου πω δεν πειράζει,γιατί πειράζει......Δεν θα σου πως θα ξεχάσεις,γιατί δεν ξεχνιέται.....Αυτό το πλασματακι θα έχει πάντα ξεχωριστή θέση στην ψυχή και την καρδιά σου και η απώλεια μια πληγή που όσο δεν την σκαλίζεις δεν θα ματώνει......Όμως.....Είναι νωρίς......Θελεις χρόνο.....και να μιλάς να μην πνιγεις τίποτα μέσα σου.....τιποτα όμως.....

Καθεμία από εμάς θα εκφέρει την εμπειρία της και θα καταλάβεις πως αντίστοιχα καθεμία μας έχει τον τρόπο της που αντιμετώπισε μια ανάλογη κατάσταση......Ειναι αυτό που χαρακτηριστικά αναφέρεται " ο καθένας μας φέρει στις πλάτες του τον δικό του Σταυρό και με αυτόν πορεύεται".......      

Θα μοιραστώ λοιπόν την δική μας περίπτωση και εύχομαι μια στάλα να αγγίξει την ψυχούλα σου.....Στην δική μας περίπτωση ακόμα και η σύλληψη ήταν ένα θαύμα.....Όταν σταμάτησε η καρδούλα της κουκλίτσας μας,πάγωσαν οι ψυχές μας....οι καρδιές μας μάτωσαν......χρειάστηκε πολύ μεγάλος αγώνας από τον σύζυγο,οικογένεια,ειδικούς και πνευματικούς να με βοηθήσουν.....Η ουσιαστική βοήθεια ήρθε όταν εγώ το αποφάσισα...Όταν ήμουν σε θέση να επεξεργαστώ τις πληροφορίες ,την αγάπη,την κατανόηση και την βοήθεια που δέχθηκα......θέλει πολύ προσωπική "δουλειά"'......και περνάς πολλααααα σταδια.......Τώρα πλέον θεωρώ περνώντας ολόκληρα τα στάδια πέρασα και από  ένα μεταβατικό στάδιο συνειδητοποίησης.....Αλλά κορίτσια το διαβαίνουν γρήγορα αλλά αργά αλλά πιο αργά και άλλα ισως και ποτέ.....Σε εμένα συνέβει το εξής.....Μετά την απώλεια "κλείδωσα" εντελώς στο κεφάλαιο "παιδί".....Αυτό είχε διπλή ανάγνωση....Από τη μια δεν ήθελα να συζητήσω καν το ενδεχόμενο επόμενης προσπάθειας.....Από την άλλη δε με ενδιέφερε κανένα παιδί καμμίας άλλης γυναίκας.....καταλαβαίνεις τι εννοώ.....Δεν αισθάνθηκα κάποιο αρνητικό συναίσθημα για μια αλλη μητέρα και το παιδί της απλά πέρασα σε μια άλλη διάσταση το θέμα "παιδι"'.....το συγκεκριμένο με απασχόλησε κάποια στιγμή.....Γιατί να εχω τέτοια συμπεριφορά;Συζητώντας το με ειδικό μου είπε πως όντως είχα ξεκινήσει να δίνω στο κεφάλαιο"παιδι"μια διαφορετική διάσταση.....δε μου την ονοματισε ...με άφησε μόνη μου να το βρω......απλά μου είπε πως έως πριν συμβεί η απώλεια είχα κάνει focus μόνο σε αυτό το κομμάτι και δίνοντας τέτοια  έμφαση παρεβλεπα παραμέτρους......Για παράδειγμα παλαιότερα θα σκεφτόμουν ότι αφού το τάδε ζευγάρι εχει παιδιά άρα είναι για παράδειγμα και ευτυχισμένο....που δεν έχει απόλυτη υποσταση......

Θα μπορούσα να σου γράψω πολλά ακόμα......εδώ θα συναντήσεις υπέροχα κορίτσια......θα νιώσεις αγάπη,συγκίνηση,ζεστασια ψυχής και κατανόηση.....Για εμένα είναι ηρωίδες,καθεμία για τον δικό της Γολγοθά και τις θαυμάζω!

Σε τοσο ξεχωριστή παρέα έχεις βρεθεί.....Για αυτό λοιπόν να ξέρεις,τα κορίτσια σε νιώθουν και είναι εδώ για εσένα❤

Σε φιλώ και σου στέλνω μια τεράστια αγκαλίτσα❤

[Ntorasad]

Οταν είχα πάει στο γυναικολόγο  είχα ένα προαίσθημα ότι  δεν θα ακούσω την καρδιά του  και έτσι εγινε..ηταν γενικά έντονη εβδομάδα με πολλά Νευρα και τσακωμούς και έριξα  την ευθύνη πάνω  μου ότι ίσως γι'αυτο να σταματησε η καρδουλα του..υο σκεφτόμουν έντονα ότι ίσως ταράχτηκε  και σταμάτησε..ο γιατρός μου ειπε τα ιδια που λετε και σεις τυχαιο γεγονος και ολα θα πανε καλυτερα στην επομενη και να μην μπω στην διαδικασία να κάνω εξετάσεις γιατί θα ταλαιωρηθω ακόμα πιο πολύ ψυχολογικά .Σας ευχαριστώ πολύ όλες για τις απαντήσεις και τα λόγια σας έχω συγκινηθεί πολύ..έχω νιώσει ήδη άνετα εδώ .. ευχαριστώ και πάλι..

[Κελυ 32]

πρίν από 37 λεπτά , Ntorasad είπε:

 

Οταν είχα πάει στο γυναικολόγο  είχα ένα προαίσθημα ότι  δεν θα ακούσω την καρδιά του  και έτσι εγινε..ηταν γενικά έντονη εβδομάδα με πολλά Νευρα και τσακωμούς και έριξα  την ευθύνη πάνω  μου ότι ίσως γι'αυτο να σταματησε η καρδουλα του..υο σκεφτόμουν έντονα ότι ίσως ταράχτηκε  και σταμάτησε..ο γιατρός μου ειπε τα ιδια που λετε και σεις τυχαιο γεγονος και ολα θα πανε καλυτερα στην επομενη και να μην μπω στην διαδικασία να κάνω εξετάσεις γιατί θα ταλαιωρηθω ακόμα πιο πολύ ψυχολογικά .Σας ευχαριστώ πολύ όλες για τις απαντήσεις και τα λόγια σας έχω συγκινηθεί πολύ..έχω νιώσει ήδη άνετα εδώ .. ευχαριστώ και πάλι..

Καλησπερα και απο μενα....Λυπαμαι πολυ για την απωλεια σου και να ξερεις πως ολες εδω σε καταλαβαινουμε απολυτα και μπορεις να μας μιλας!

Βιωσα και εγω τη μαστιγα της παλινδρομης δυο φορες μεσα σε ενα χρονο...Η πρωτη φορα ηταν στην εβδομη προς ογδοη βδομαδα οπου ξαφνικα σταματησε να χτυπαει η καρδουλα και αμεσως υποβληθηκα σε αποξεση...Μαλιστα λογω μορφολογιας της μητρας μου υποβληθηκα και σε δευτερο χειρουργειο μετα απο δυο βδομαδες καθως η μητρα δεν μπορπυσε να αποβαλλει το αιμα της αποξεσης... Η δευτερη φορα ηταν κενος σακος... Θυμαμαι ακομα την απογοητευση μου να εχω εμετους, να ανεβαινει η χοριακη κανονικα, και εμβρυο πουθενα στο σακο! Το απολυτο κενο! Εκανα ξανα αποξεση (επειτα παλι απο μια τεραστια ταλαιπωρια με αιμορραγιες) τον Νοεμβριο που μας περασε! Τοτε αποφασισα να μιλησω εδω στο φορουμ και ειδα ποσα κοριτσια ειχαν βιωσει παρομοιο εφιαλτη και χειροτερο και ομως τα καταφεραν...

Περασα απο πολλα διαφορετικα σταδια ολο αυτο το διαστημα...Μετα την δευτερη παλινδρομη εκανα ενα σωρο εξετασεις οι οποιες επιβεβαιωσαν οσα μ ελεγε ο γιατρος.. τυχαιο γεγονος!!!! Μεσα απο ολα αυτα που περασα ξεπερασα καθε φοβια μου και αποφασισα να προσπαθησω ξανα! Ολοι μ ελεγαν να κατσω να συνελθω, να ηρεμισει η μητρα μου, να βρω τον εαυτο μου! Δεν ακουσα κανενα! Μονο την κσρδια μου! Πηγα ενα ταξιδι με τον αντρα μου και τον Μαρτιο του 2018 κρατησα παλι ενα θετικο τεστ!!!! Τωρα ειμαι στον εβδομο μηνα και περιμενω το θαυματακι μου! 

Ξερω οτι πονας τωρα και εχεις αμετρητα ερωτηματικα! Ομως θελεις λιγο χρονο και οι πληγες θα γινουν ξανα ελπιδα!!!!

[Ele@n]

@Ntorasad, ειναι απόλυτα φυσιολογικές οι αντιδράσεις σου!!!! Κι όμως είναι όλα μέσα στη ζωή!!!! Ο ένας να κλαίει και ο άλλος να γελάει!!!! Μη θυμώνεις, γιατί σίγουρα κάποια στιγμή στο μέλλον εσύ θα γελας και κάποια άλλη κοπέλα θα πονάει.... 

Ακριβώς πριν ένα μήνα 15.30 το μεσημέρι μας ειδοποίησαν ότι τα αποτελέσματα της τροφοβλάστης του εμβρύου δεν είναι καλά και πρέπει να σκεφτώ τι θα κάνω!!!! Τρεις ολόκληρες μέρες ήμουν σαν τρελή...διάβαζα έψαχνα ρωτούσα... Ήθελα να βρω κάποιον που να μου δώσει έστω μια μικρή ελπίδα για να συνεχίσω την εγκυμοσύνη.... Ήμουν στην 15η εβδομάδα της πρώτης μου εγκυμοσύνης....

Πήγα να μιλήσω με τον γιατρό και περίμενα στην ίδια αίθουσα με τους συγγενείς μιας κοπέλας που μόλις είχε γεννήσει και τους έφεραν το νεογέννητο να το δουν!!!! Εγώ με μάτια κόκκινα από τα κλάμα καιμαυτοι να γελούν..... Κι όμως όσο σκληρό και να ακούγεται έτσι είναι η ζωή....

Την ημέρα της διαδικασίας ήμουν σε ένα δωμάτιο απέναντι από το δωμάτιο ώδινων.... Εκεί να δεις δράμα...να ακούω το κλάμα των νεογέννητων, τουλάχιστον δέκα μέτρησα, κι εγώ να μετράω αντίστροφα....

Έπεσα στα πατώματα, έκλαψα, χτυπήθηκα, λύγισα, σηκώθηκα, ξαναπεσα....ένα μήνα τωρα.... Κι όμως είμαι πολύ καλύτερα σήμερα... Με βοήθησε πολύ να μιλάω για αυτό...κυρίως με τα κορίτσια εδώ.... Ξέρεις πολλές φορές ο κόσμος είναι σκληρός και κάποιοι δεν ξέρουν πως να το διαχειριστούν, άλλοι δεν θέλουν καν να το συζητούν... Μια μαία εκείνη την ημέρα μου είπε να μην θυμωνω με τους άνθρωπους μου που θα προσποιούνται ότι δεν έγινε τίποτα και θα μου λένε άσχετα για να ξεχάσω...

Εγώ δεν θέλω να ξεχάσω...είναι και αυτό κομμάτι της ζωής μου που θα με κάνει πιο δυνατή!!!! Αδιαθετουσα κιόλας οπότε οι ορμόνες καταλαγιάζουν σιγά σιγά.... Και τώρα ξεκινάμε καινούριο κομμάτι... 

Εμάς λόγω της σπανιότητας της ανωμαλίας που βρέθηκε στο έμβρυο μας έστειλαν να εξετάσουμε εμείς...και βγήκαν καθαρές.... Από εβδομάδα θα πάω για υπέρηχο και για ψυχολογικούς λόγους θα ήθελα να κάνω τις εξετάσεις για θρομβοφιλια και μια σαλπιγγογραφια... Δεν ξέρω αν πρέπει, ξέρω ότι θα με ηρεμήσει πιο πολύ να γνωρίζω ότι έχω ελπίδες... Όλοι βέβαια είναι σίγουροι ότι εντός ολίγων μηνών θα μείνω πάλι έγκυος, γιατί το σώμα δεν ξεχνάει....όμως μεχρι να δω θετικό πάλι τεστ είναι επιφυλακτική!!!!

Και με το σύντροφό σου μη θυμώνεις, περνάτε μια κατάσταση σοκαριστική κΙ για τους δύο...αλλά από άλλη οπτική!!!! 

 

 

[Ntorasad]

Καλημέρα..ευχαριστώ πολύ για την απάντηση σου .έχεις πολλή δύναμη γι'αυτα που πέρασες ,ελπίζω να την βρω κ γω σύντομα.και γω έχω ψάξει όλες τις ιστοσελίδες κ youtube να μάθω κάτι διαφορετικό..όλοι τα ίδια λένε ..χθες καθόμουν κ έβλεπα τον υπέρηχο μια άλλης γυναίκας 10 εβδομάδων στο youtube.. ήθελα να ξέρω τι θα έβλεπα και γω αν ζούσε..

Το θεωρώ άδικο δεν τίθεται θέμα ζήλειας. 

Ήθελα να μείνω έγκυος και έγινε αυτό δυστυχώς..και περισσότερο με τρελαίνει το γεγονός ότι δεν το είχα σκεφτεί καν, δεν είχα προετοιμαστεί ότι μπορεί να συμβεί έτσι στα ξαφνικά να σταματήσει η καρδιά του και να διακοπεί η κύηση.

Είχα ένα προαίσθημα οτι μπορεί να μην ζει αλλά μόνο επειδή είχαμε πολλούς τσακωμούς με τον σύντροφό και γω πολλά νεύρα και όταν το έμαθα τα έβαλα με τον εαυτό μου. Παίζει ρόλο αυτό για παλινδρομη κύηση;οι τσακωμοί και τα νευρα; Δεν διάβασα πουθενά κάτι τέτοιο αλλιώς θα ήταν ακόμα χειρότερο.. 

Δεν θέλω να το συζητάω με τους δικούς μου γιατί δεν νιώθω καλύτερα,τα σκέφτομαι πιο έντονα..δεν θέλω να ακούω την λυπημένη φωνή της μαμάς μου..να με ρωτάει συνέχεια πως είμαι.. δεν θέλω να της πω αυτά π σκέφτομαι κ να την στεναχωρώ..δεν ξέρω εδω νιώθω καλύτερα όταν τα γράφω εδώ πέρα ειναι διαφορετικα.ισως γιατί δεν είναι πρόσωπο με πρόσωπο να ζοριζομαι τόσο να τα περιγράψω..

 

Μήπως σας εχω κουράσει ;

[loyloy]

πρίν από 24 λεπτά , Ntorasad είπε:

Καλημέρα..ευχαριστώ πολύ για την απάντηση σου .έχεις πολλή δύναμη γι'αυτα που πέρασες ,ελπίζω να την βρω κ γω σύντομα.και γω έχω ψάξει όλες τις ιστοσελίδες κ youtube να μάθω κάτι διαφορετικό..όλοι τα ίδια λένε ..χθες καθόμουν κ έβλεπα τον υπέρηχο μια άλλης γυναίκας 10 εβδομάδων στο youtube.. ήθελα να ξέρω τι θα έβλεπα και γω αν ζούσε..

Το θεωρώ άδικο δεν τίθεται θέμα ζήλειας. 

Ήθελα να μείνω έγκυος και έγινε αυτό δυστυχώς..και περισσότερο με τρελαίνει το γεγονός ότι δεν το είχα σκεφτεί καν, δεν είχα προετοιμαστεί ότι μπορεί να συμβεί έτσι στα ξαφνικά να σταματήσει η καρδιά του και να διακοπεί η κύηση.

Είχα ένα προαίσθημα οτι μπορεί να μην ζει αλλά μόνο επειδή είχαμε πολλούς τσακωμούς με τον σύντροφό και γω πολλά νεύρα και όταν το έμαθα τα έβαλα με τον εαυτό μου. Παίζει ρόλο αυτό για παλινδρομη κύηση;οι τσακωμοί και τα νευρα; Δεν διάβασα πουθενά κάτι τέτοιο αλλιώς θα ήταν ακόμα χειρότερο.. 

Δεν θέλω να το συζητάω με τους δικούς μου γιατί δεν νιώθω καλύτερα,τα σκέφτομαι πιο έντονα..δεν θέλω να ακούω την λυπημένη φωνή της μαμάς μου..να με ρωτάει συνέχεια πως είμαι.. δεν θέλω να της πω αυτά π σκέφτομαι κ να την στεναχωρώ..δεν ξέρω εδω νιώθω καλύτερα όταν τα γράφω εδώ πέρα ειναι διαφορετικα.ισως γιατί δεν είναι πρόσωπο με πρόσωπο να ζοριζομαι τόσο να τα περιγράψω..

 

Μήπως σας εχω κουράσει ;

Καλημερα!!!ποιον να κουρασεις? Έχουμε γράψει κάτι σεντόνια όλες ειδικά το πρώτο καιρό.εισαι ακόμα στη φάση της αποδοχής.Δεν φταίει Καλε που μαλωσες με τον άντρα σου.Βγαλτο αυτό από το μυαλό σου.Απλα ήταν να γίνει .μου θυμίζεις πολύ εμένα πριν ένα χρόνο ακριβώς. Να φανταστείς με τον άντρα μου ήρθαμε σε επαφή 3 μήνες την απόξεση.φοβομουν ότι με μια φορά θα μείνω έγκυος και θα το ξαναχασω. Και όταν ξεκινήσαμε ήμουν διστακτική. Γενικότερα συνήλθα με ενα ταξιδάκι που κάναμε στο 3μηνο πάνω.Ενιωσα κάπως καλύτερα.με το καιρό έμαθα να δω και ήρθε ο Μάρτιος,  τότε θα γεννούσα.εκεινες τις μέρες πολύ χάλια κλάμα πολύ και τελικά τότε έμεινα έγκυος.το δα σαν σημάδι γιατί η εγκυμοσύνη μου ήρθε Όταν θα έφερνα στο κόσμο το μωράκι μου.

Αυτό που θέλω να πω είναι να πάρεις το χρόνο σου να νιώσεις Εσύ καλύτερα να νιώσεις έτοιμη και ολα θα πάνε καλά.