Quantcast
Jump to content
Προσοχή σε SCAM μηνύματα! Μας ενημέρωσαν ότι εστάλει μήνυμα στα Αγγλικά, για αλλαγή κωδικού πρόσβασης. Δεν έχουμε στείλει κάτι τέτοιο. Τα μηνύματά μας, πάντα είναι μεταφρασμένα στα Ελληνικά & περιέχουν το λογότυπό μας. ×
➔ Parents.org.gr
  • Από την διαχείριση / Admin news

    • πρίν από 21 λεπτά , Angot είπε:

      με 2,4 να σπάσουν τα νερά; και γω 2,4 εχω αλλά δεν μπυ τα είπε τόσο τραβηγμένα!   α και συ δηλαδή το χειροκρότημα , κατάλαβα! 

      Είναι δύο τα μωρά καλέ ! Το λέω για να μην ανχωθουν Κ άλλες κοπέλες . Στα δίδυμα σχεδόν καμία δεν μπαίνει στο μήνα της .

Δεν αντεχω άλλο!!!


EuiEui

Recommended Posts

Καλημέρα κορίτσια και χρόνια πολλά!!! Αποφάσισα να ξανά ανοίξω ένα θέμα διότι χρειάζομαι τη στήριξη σας επισκέφτηκα και ειδικό βέβαια ψιλό ηρέμησα αλλά νιώθω πως θα ήθελα να ακούσω και άλλες απόψεις από πιο έμπειρες!! Έχω ανοίξει και αλλά θέματα σχετικά με τις δυσκολίες μου ως λεχώνα αυτή τη φορά θέλω να σας πω όλη μου την ιστορία να καταλάβαιτε και εσεις τι μου συμβαινει κ να με συμβουλεψετε.. έχω ένα μωράκι ενός μηνου στην αρχή δεν ένιωσα το δέσιμο κατευεθειαν αλλά σιγά σιγά και τώρα μπορω να πω πως είμαστε σε ένα καλό σημείο. Ο άντρας μου δυστυχώς λείπει όλη μέρα λόγο δουλειάς και έτσι αποφασίσαμε μέχρι να μειωθεί η δουλειά του να γυρίσω στο πατρικό μου με το μωρό έτσι. Ώστε να έχω τη βοήθεια της μαμάς μου και να μην είμαι μόνη μου στο σπίτι στην αρχή το βρήκα καλή ιδέα και δεχτηκα. Εκείνος έρχεται πολύ λίγο το απόγευμα και μας βλέπει κ επιστρέφει στη δουλειά βέβαια με στηρίζει πολυ. Αλλά μου λείπει και πολύ στεναχωριέμαι πολύ που δεν μπορούμε να ζήσουμε αυτές τις στιγμές μαζί και είμαι διαρκώς με την μαμα μου που με στηρίζει παρά πολύ και με βοηθάει απίστευτα ποκυ!! Μου φαίνονται όλα βουνό με το μωρο όλη αυτή η ρουτίνα με έχει κουράσει το μωρό διαρκώς κλαίει εγω δεν μπορω να κοιμηθώ όταν επιτέλους κοιμάται κ όλο αυτό με τρελάνει κάποιες φορές λέω ότι θέλω την παλιά μου ζωή ανέμελη χωρίς υποχρεώσεις από την άλλη το κοιτάζω κ λέω τι μάνα είμαι εγω??? Νιώθω πως όταν επιστρέψω με το καλό στο σπίτι μας όταν μειωθεί η δουλειά του άντρα μ και θα μπορεί να είναι μαζί μας ότι δεν θα τα καταφέρω χωρίς τη μαμα μου ότι δεν θα κοιμάμαι και τα νεύρα μου θα σπάσουν φοβάμαι πολυ!! Επισκέφτηκα ειδικό για όλα αυτά ηρέμησα για λίγο αλλά σήμερα αισθάνομαι τα ίδια δεν το αντεχω όλο αυτό και αυτή η αϋπνία με τρελάνει το μυαλό μ έχει θολώσει μια νιώθω καλα μια χάλια!!! Φοβάμαι πως δεν θα τα καταφέρω...και πως θα τρελαθω 

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Just now, EuiEui είπε:

Καλημέρα κορίτσια και χρόνια πολλά!!! Αποφάσισα να ξανά ανοίξω ένα θέμα διότι χρειάζομαι τη στήριξη σας επισκέφτηκα και ειδικό βέβαια ψιλό ηρέμησα αλλά νιώθω πως θα ήθελα να ακούσω και άλλες απόψεις από πιο έμπειρες!! Έχω ανοίξει και αλλά θέματα σχετικά με τις δυσκολίες μου ως λεχώνα αυτή τη φορά θέλω να σας πω όλη μου την ιστορία να καταλάβαιτε και εσεις τι μου συμβαινει κ να με συμβουλεψετε.. έχω ένα μωράκι ενός μηνου στην αρχή δεν ένιωσα το δέσιμο κατευεθειαν αλλά σιγά σιγά και τώρα μπορω να πω πως είμαστε σε ένα καλό σημείο. Ο άντρας μου δυστυχώς λείπει όλη μέρα λόγο δουλειάς και έτσι αποφασίσαμε μέχρι να μειωθεί η δουλειά του να γυρίσω στο πατρικό μου με το μωρό έτσι. Ώστε να έχω τη βοήθεια της μαμάς μου και να μην είμαι μόνη μου στο σπίτι στην αρχή το βρήκα καλή ιδέα και δεχτηκα. Εκείνος έρχεται πολύ λίγο το απόγευμα και μας βλέπει κ επιστρέφει στη δουλειά βέβαια με στηρίζει πολυ. Αλλά μου λείπει και πολύ στεναχωριέμαι πολύ που δεν μπορούμε να ζήσουμε αυτές τις στιγμές μαζί και είμαι διαρκώς με την μαμα μου που με στηρίζει παρά πολύ και με βοηθάει απίστευτα ποκυ!! Μου φαίνονται όλα βουνό με το μωρο όλη αυτή η ρουτίνα με έχει κουράσει το μωρό διαρκώς κλαίει εγω δεν μπορω να κοιμηθώ όταν επιτέλους κοιμάται κ όλο αυτό με τρελάνει κάποιες φορές λέω ότι θέλω την παλιά μου ζωή ανέμελη χωρίς υποχρεώσεις από την άλλη το κοιτάζω κ λέω τι μάνα είμαι εγω??? Νιώθω πως όταν επιστρέψω με το καλό στο σπίτι μας όταν μειωθεί η δουλειά του άντρα μ και θα μπορεί να είναι μαζί μας ότι δεν θα τα καταφέρω χωρίς τη μαμα μου ότι δεν θα κοιμάμαι και τα νεύρα μου θα σπάσουν φοβάμαι πολυ!! Επισκέφτηκα ειδικό για όλα αυτά ηρέμησα για λίγο αλλά σήμερα αισθάνομαι τα ίδια δεν το αντεχω όλο αυτό και αυτή η αϋπνία με τρελάνει το μυαλό μ έχει θολώσει μια νιώθω καλα μια χάλια!!! Φοβάμαι πως δεν θα τα καταφέρω...και πως θα τρελαθω 

Καλημέρα κ χρονια πολλα ....να σ ζησει το αγγελούδι σ....δεν ειμαι μαμα ακομα αλλα προσεχώς.....θα τα καταφέρεις ειμαι σιγουρη γι αυτο κ εννοείτε δεν θα τρελαθείς....

θα σε συμβούλευα να επισκεφτεις ενα ψυχίατρο για να μιλησεις μαζί τ....μην σε τρομάζει η λέξη κ φυσικα δεν θέλω να σε προσβάλω...επουδενη δεν υπονοώ τίποτα για σενα ...ισα ισα που είσαι μια αξιαιπενη μανα κ έως τώρα τα χεις καταφέρει τέλεια....

Καλή χρονιά με υγεια 

  • Μου αρέσει 2
  • Ευχαριστώ 1
Link to comment
Share on other sites

Καμμια μασ δεν ηξερε να φροντιζει ενα μωρο μεχρι να γίνουμε μανουλεσ...κ αν κ εγινα προσφατα μανουλα για 2η φορα( μολισ σημερα εγινε 2 μηνων η 2η μου κορη) οταν την πηρα σπιτι ενιωθα πωσ τα μαθαινα ολα απο την αρχη..δεν θυμομουν τιποτα...

Τα μισα απο αυτα που ηθελα εγραψα..

Επανερχομαι..

εγω προσωπικα δεν ξερω μανουλα που να μην εχει δυσκολευτει..εμενα την ιδια με ειχε πιασει μια μορφη θλιψησ..οχι ομωσ κατσθλιψη..κ ενιωθα τα ιδια με σενα..ακομη κ τωρα ειναι στιγμεσ που θα θελα λιγο την ανεμελια τησ ζωησ οριν το γαμο...θελω 1 ποτο νε τον αντρα μου χωριδ τα παιδια..κ σκεφτομαι πωσ θα περασουν χροοοονια για να γινει αυτο..αλλα οταν βλεπω την μεγαλη μου κορη να μου κανει κολπα τα ξεψναω ολα..κ τοσα αλλα που δεν μπορω να γραψω γιατι θα μασ παρει η νυχτσ...

Αυτο που θελω να πω ειναι πωσ ωσ σε κπ βαθμο εινσι φυσιολ αυτα που νιωθεισ..αν ομωσ δεν λπορεισ να τα διαχειριστεισ καλα κςνεισ κ βκεπεισ ειδικο..κ εγω θα εβλεπα αν χρειαζοταν..

Εχεισ μια οικογ που σε στηριζει πολυ..να υο συνεχισουν εωσ οτου αισθανθεισ πωσ δεν το χρειαζεσαι...

  • Ευχαριστώ 1
Link to comment
Share on other sites

Η αληθεια ειναι πως καμια γυναικα δεν ειναι προετοιμασμενη για το τι θα ακολουθησει μετα τη γεννηση του μωρου της.Η αυπνια και η κουραση δε βοηθανε καθολου την κατασταση αλλα ολο αυτο δεν εχει μεγαλη διαρκεια.

Απο την δικη μου προσωπικη εμπειρια μετα τον πρωτο χρονο του μωρου ολα γινονται ευκολοτερα και το παιδι γινεται πιο ανεξαρτητο.

Τα ανεμελα χρονια που ζουσαμε περασαν ανεπιστρεπτι αλλα ερχονται αλλες χαρες καθως θα βλεπεις το παιδι σου να μεγαλωνει,να σου γελαει,να σε αγκαλιαζει με τα χερακια του.

Ξερω πως ολα τα βλεπεις μαυρα τωρα αλλα σκεψου ποσες γυναικες μεγαλωνουν τα μωρα τους και τα καταφερνουν μια χαρα.Εισαι απο τις τυχερες που εχεις υποστηριξη και βοηθεια.Εγω γεννησα και μεσα σε 5 μερες γυρισε ο αντρας μου στη δουλεια(πολυωρη εργασια)και οι γονεις μας μενουν πολυ μακρια οποτε εμεινα μονη με ενα νεογεννητο απο πολυ νωρις.

Θα δεις πως οσο περναει ο καιρος θα βρειτε τους ρυθμους σας και θα αντιληφθεις ποση δυναμη κρυβουν οι μανουλες!

  • Μου αρέσει 1
  • Ευχαριστώ 1
Link to comment
Share on other sites

Χρονια πολλα κοριτσάκι. Να χαίρεσαι το παιδακι σου και καλή χρονιά σου ευχομαι......

Δεν εχω καταφέρει να γίνω μανούλα ακομα παρολο που το θελω πολυ παρολα αυτά απο το μήνυμα σου καταλαβα οτι πραγματικα εισαι πολυ πιεσμένη και χρειάζεσαι βοήθεια. Ο πρώτος καιρός με τα μωράκια είναι αρκετά δυσκολος και σίγουρα οι ορμόνες μετα τη γεννα κανουν πάρτυ. Οταν σε παίρνει απο κατω να σκέφτεσαι ότι είναι μια φάση που λίγο πολυ ολες οι μανούλες περνάνε.κοιτα το προσωπάκι του μωρο σου την ωρα που κοιμάται ήρεμο και σκεψου ποσο τυχερη και ευλογημένη εισαι.παλεψε για αυτό με τον εαυτό σου και με την σωματική κουραση και σίγουρα σε λιγο καιρο ολα θα πηγαίνουν ρολοι.σε καταλαβαινω....και θα λες σιηουρα οτι αυτή ειναι απέξω απο το χορό αλλα θα σού πω οτι το 2019 ειχα δυο αποβολές και θα προτιμούσα το βραδυ να ξυπνάω να ταΐσω το μωρό μου παρα να πετάγομαι κλαίγοντας που δεν το εχω....περίμενα αλλιώς αυτες τις γιορτές αλλα μου ηρθαν αλλιως.στα λεω ολα αυτα με αγαπη γιατί καταλαβαίνω οτι χρειάζεσαι στήριξη. Ευχομαι ηρεμία ψυχής απο εδω και πέρα και καθε ευτυχία...

 

  • Μου αρέσει 2
  • Ευχαριστώ 1
Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Σας ευχαριστω πολύ για τη στήριξη και τα καλα σας λόγια έχω επισκεφτεί ψυχολόγο και ήμουν καλα αλλά όλη αυτή η εξάντληση και η κούραση δεν αντέχεται και ξεσπάω μου λείπει και ο άντρας μου που είμαστε χωριστά από τότε που γέννησα γενικά περνώ πολύ δύσκολα εύχομαι να περάσει αυτή η φάση γιατί δεν θα αντεξω

  • Μου αρέσει 1
Link to comment
Share on other sites

1 hour ago, EuiEui είπε:

Σας ευχαριστω πολύ για τη στήριξη και τα καλα σας λόγια έχω επισκεφτεί ψυχολόγο και ήμουν καλα αλλά όλη αυτή η εξάντληση και η κούραση δεν αντέχεται και ξεσπάω μου λείπει και ο άντρας μου που είμαστε χωριστά από τότε που γέννησα γενικά περνώ πολύ δύσκολα εύχομαι να περάσει αυτή η φάση γιατί δεν θα αντεξω

Καλησπέρα κορίτσι μου.να σου ζήσει το μωράκι σου!πιστεύω πως τον ψυχολόγο δεν αρκεί να τον έχεις επισκεφθεί μια φορά καλό είναι να έχεις αρκετές συνεδριες για να σε βοηθήσει..και μάλλον είναι απαραίτητο αυτό..Επίσης δεν ξέρω κατά πόσο σε βοηθάει το ότι έχεις φυγει από το σπίτι σου και έχεις πάει στη μάμα σου..σίγουρα πρακτικά σε βοηθάει αλλά έτσι όπως το βλέπω εγώ θα προτιμούσα να συνηθίσω στο δικό μου περιβάλλον με το μωρό και με τον αντρα μου όταν είναι εκεί..Να υπάρχει η προσαρμογή στο δικό σου σπίτι..ισως βοηθούσε να ερχόταν η μαμά σου εκεί να σε βοηθούσε.φανταζομαι πως είναι οι δυσκολίες της αρχής και θα είσαι καλύτερα με τον καιρό..

  • Μου αρέσει 2
  • Ευχαριστώ 1
Link to comment
Share on other sites

10 ώρες πρίν, EuiEui είπε:

Καλημέρα κορίτσια και χρόνια πολλά!!! Αποφάσισα να ξανά ανοίξω ένα θέμα διότι χρειάζομαι τη στήριξη σας επισκέφτηκα και ειδικό βέβαια ψιλό ηρέμησα αλλά νιώθω πως θα ήθελα να ακούσω και άλλες απόψεις από πιο έμπειρες!! Έχω ανοίξει και αλλά θέματα σχετικά με τις δυσκολίες μου ως λεχώνα αυτή τη φορά θέλω να σας πω όλη μου την ιστορία να καταλάβαιτε και εσεις τι μου συμβαινει κ να με συμβουλεψετε.. έχω ένα μωράκι ενός μηνου στην αρχή δεν ένιωσα το δέσιμο κατευεθειαν αλλά σιγά σιγά και τώρα μπορω να πω πως είμαστε σε ένα καλό σημείο. Ο άντρας μου δυστυχώς λείπει όλη μέρα λόγο δουλειάς και έτσι αποφασίσαμε μέχρι να μειωθεί η δουλειά του να γυρίσω στο πατρικό μου με το μωρό έτσι. Ώστε να έχω τη βοήθεια της μαμάς μου και να μην είμαι μόνη μου στο σπίτι στην αρχή το βρήκα καλή ιδέα και δεχτηκα. Εκείνος έρχεται πολύ λίγο το απόγευμα και μας βλέπει κ επιστρέφει στη δουλειά βέβαια με στηρίζει πολυ. Αλλά μου λείπει και πολύ στεναχωριέμαι πολύ που δεν μπορούμε να ζήσουμε αυτές τις στιγμές μαζί και είμαι διαρκώς με την μαμα μου που με στηρίζει παρά πολύ και με βοηθάει απίστευτα ποκυ!! Μου φαίνονται όλα βουνό με το μωρο όλη αυτή η ρουτίνα με έχει κουράσει το μωρό διαρκώς κλαίει εγω δεν μπορω να κοιμηθώ όταν επιτέλους κοιμάται κ όλο αυτό με τρελάνει κάποιες φορές λέω ότι θέλω την παλιά μου ζωή ανέμελη χωρίς υποχρεώσεις από την άλλη το κοιτάζω κ λέω τι μάνα είμαι εγω??? Νιώθω πως όταν επιστρέψω με το καλό στο σπίτι μας όταν μειωθεί η δουλειά του άντρα μ και θα μπορεί να είναι μαζί μας ότι δεν θα τα καταφέρω χωρίς τη μαμα μου ότι δεν θα κοιμάμαι και τα νεύρα μου θα σπάσουν φοβάμαι πολυ!! Επισκέφτηκα ειδικό για όλα αυτά ηρέμησα για λίγο αλλά σήμερα αισθάνομαι τα ίδια δεν το αντεχω όλο αυτό και αυτή η αϋπνία με τρελάνει το μυαλό μ έχει θολώσει μια νιώθω καλα μια χάλια!!! Φοβάμαι πως δεν θα τα καταφέρω...και πως θα τρελαθω 

Να σου ζήσει το αγγελούδι σου κοπέλα μου. Αρχικά είναι πολύ σωστό που ζήτησες βοήθεια από ειδικό και να ξαναζητησεις όσες φορές χρειαστεί. Όλες οι μανουλες έστω και για μια στιγμή σκέφτηκαν ότι η ζωή τους τελειωσε με το μωρό και νοσταλγησαν την ανεμελιά και την ξεγνοιασιά τους. Καμία μας δεν ξέρει στη αρχή πως να συμπεριφερθεί σε κάτι τόσο ωραίο αλλά και τόσο δύσκολο. Σίγουρα το ότι λείπει ο άντρας σου δε σε βοηθάει γιατί και εγώ παρόλο που είχα βοήθεια δεν ήθελα κανεναν μονο τον άντρα μου. Να θυμάσαι πως τίποτα δεν είναι μόνιμο και θα φτιάξουν τα πράγματα δεν θα είναι για πάντα έτσι. Βγες έξω να πιεις έναν καφέ ή να πας μια βόλτα πιστεύω θα σε βοηθήσει.

  • Ευχαριστώ 1

Great Teachers Inspire

Great Teachers Motivate

Great Teachers Change the World

Link to comment
Share on other sites

Καλημέρα. Όταν λες πήγες σε ειδικό τι εννοείς; Μία φορά; Δύο-τρεις; Γιατί η ψυχοθεραπεία είναι μια διαδικασία που σίγουρα διαρκεί πολύ περισσότερο. Σε δυο-τρεις φορές, ο θεραπευτής δεν προλαβαίνει καν να σε γνωρίσει, πόσο μάλλον να εμβαθύνει στην προσωπικότητα σου και στον συσχετισμό της ψυχοσυνθεσής σου με το τωρινό σου πρόβλημα. Εγώ σου προτείνω να συνεχίσεις να πηγαίνεις, πιθανότατα αυτούς τους μήνες χρειάζεσαι συχνή και συνεχόμενη υποστήριξη. Εδώ, όλες μας, πίσω από ένα pc ή ένα κινητό, θα σου πούμε μην αγχώνεσαι, είναι φάση, όλες οι γυναίκες δυσκολεύονται στην αρχή. Αλλά δυστυχώς αυτό δεν είναι λύση, γιατί αδυνατούμε να αντιληφθούμε τι πραγματικά υπάρχει κρυμμένο μέσα σου και "τρώει" την ψυχή σου και επίσης δυστυχώς, αδυνατούμε να σε βοηθήσουμε να απαλλαγείς από αυτό πίσω από τις οθόνες μας.

  • Μου αρέσει 1
  • Ευχαριστώ 1
Link to comment
Share on other sites

Ευχαριστω κορίτσια για τις απαντήσεις πήγα σε ψυχολόγο μου είπε δεν θα χρειαστώ συνεδρίες γιατί δεν βλέπει κάτι το ανησυχητικό ότι μου λείπει το περιβάλλον μου ο άντρας μου και ότι αισθάνομαι πως οκά έχουν πέσει πάνω μου. Αρχικά είπαμε να το δοκιμάσουμε και να δούμε πως θα παει!

  • Μου αρέσει 1
Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


Στο 1ο μου παιδακι που έκλαιγε ολη τη μερα παρόλο που ειχα και τη στήριξη της οικογένειας μου και του συζύγου μου με έπιασε ολο αυτο κοντα στον 3ο μήνα. Πήρα ειδική αγωγή κοντα 6μηνο. Τον μικρό για ενα μηνα τον είχε αναλάβει αποκλειστικά ο συζηγος μου. Του ελεγα οτι δεν το ηθελα το μικρο (ασχετα που περιμέναμε γι'αυτή τη στιγμή 4 χρόνια-και το πετύχαμε μετα απο εξωσωματική).

Σιγά σιγά  με τη βοήθεια όλων αλλα και τη δική μου θέληση ολα πηγαν καλά. Το ζουζουνι μετά τον 1ο χρονο ηρέμησε. Τώρα ειναι 4ων και περιμένουμε το αδερφάκι του. Αυτή τη φορά ειμαι οπλισμένη καταλλήλως ♡

  • Μου αρέσει 1
  • Ευχαριστώ 1

uVwPp3.png

Link to comment
Share on other sites

Just now, EuiEui είπε:

Ευχαριστω κορίτσια για τις απαντήσεις πήγα σε ψυχολόγο μου είπε δεν θα χρειαστώ συνεδρίες γιατί δεν βλέπει κάτι το ανησυχητικό ότι μου λείπει το περιβάλλον μου ο άντρας μου και ότι αισθάνομαι πως οκά έχουν πέσει πάνω μου. Αρχικά είπαμε να το δοκιμάσουμε και να δούμε πως θα παει!

καλημερα κ απο μενα!!και χρονια πολλα!!εζησα κ εγω λιγο δυσκολα ως λεχωνα...ο αντρας μου εφευγε 8 το πρωι και γυρνουσε 8 το απογευμα...απ τη μαμα μ ειχα οση βοηθεια ηθελα και εκεινη ηθελε να προσφερει κ αλλα...περνουσα πολυ μοναχικα και φοβισμενα...εκλαιγα γιατι νομιζα οτι η ζωη μου θα ηταν ετσι απο δω κ περα...δουλευα χρονια ασταματητα μεχρι κ τη μερα που γεννησαστο γυμναστηριο του αντρα μου,κοπηκε κ αυτο και μου ηρθαν ολα πολυ δυσκολα.δεν ειχα στο περιγυρο μου μωρα,δεν ηξερα να φροντισω καν το δικο μου...εκλαιγε συνεχεια,ειχε κολικους τα απογευματα,θηλαζα και δεν κοιμομουν ποτε...

πηρα ομως μια αποφαση...ειπα οτι ειναι στο χερι μου να διαχειριστω ολο αυτο...το μωρο δεν μου εφταιγε σε τιποτα αλλα ουτε κ οι υπολοιποι...ξυπνησα ενα πρωι και ειπα οτι θα τα αλλαξω ολα...αρχισα να γελαω στο μωρο...να βλεπω τη ρουτινα του σαν παιχνιδι....το θηλασμο σαν κατι που με δενει μαζι του και αρχισα απ το δευτερο μηνα να πηγαινω εστω ενα δυωρακι στη δουλεια....

δεν πηγα σε καποιον ψυχολογο γιατι ηθελα να παλεψω με μενα μονη μου....ζητησα απ τη μαμα μ να ερχεται μονο να κραταει το μωρο για να πηγαινω στη δουλεια και μεχρι εκει...το μωρο ειχε εμενα αναγκη κ οχι τη μαμα μ...εγω το εκανα....και πολυ συνειδητα!!

βοηθησε τον εαυτο σου...παρε ανασες και δουλεψε σκληρα!!εγω κοιμηθηκα σερι φετος το καλοκαιρι..ο γιος μου ειναι 3 ετων...ειμαστε γυναικες και εχουμε φτιαχτει για να τα κανουμε ολα....λυγιζουμε αλλα ξανασηκωνομαστε...ειμαστε δυνατες!!!ειναι δυσκολο το κομματι οπου περνας γιατι ειναι πρωτογνωρο αλλα θα κυλισουν ολα και μερα με τη μερα θα στρωσουν ολα!!

να σου ζησει το μωρακι...καλη δυναμη και να φροντιζεις τον εαυτο σου!!!

 

  • Μου αρέσει 1
  • Ευχαριστώ 1
Link to comment
Share on other sites

Καλημέρα και χρόνια πολλά ποσό με βοηθάς με αυτά που μου λες ειλικρινά πήγα σε ψυχολόγο γιατί ένιωσα ότι κάπου το χάνω δν μπορούσα να το διαχειριστώ έχω ηρεμήσει η αλήθεια είναι πολύ από τότε που πήγα και όπως μου είπε και ο ψυχολόγος οκά είναι στο κεφάλι πρέπει να ξεαγχωθω 

Link to comment
Share on other sites

Just now, EuiEui είπε:

Καλημέρα και χρόνια πολλά ποσό με βοηθάς με αυτά που μου λες ειλικρινά πήγα σε ψυχολόγο γιατί ένιωσα ότι κάπου το χάνω δν μπορούσα να το διαχειριστώ έχω ηρεμήσει η αλήθεια είναι πολύ από τότε που πήγα και όπως μου είπε και ο ψυχολόγος οκά είναι στο κεφάλι πρέπει να ξεαγχωθω 

ξερεις κατι??λες οτι θελεις τις στιγμες να τις περνας με τον αντρα σου αλλα αυτη τη στιγμη δεν τις ζεις ουτε εσυ....να χαιρεσαι που εχεις αυτο το πλασμα στα χερια σου οσο βουνο κ αν σου φαινεται!!!αλλες κοπελες πολεμανε με θηρια για να αποκτησουν ενα μωρο...κ εγω το ιδιο...εκανα εξωσωματικη που δοξα το θεο πετυχε με την 1η και τωρα προσπαθω για το δευτερο!!

ζησε το μωρακι σου οσο πιο δυνατα μπορεις!!!δεν ξαναγυρνανε αυτες οι μερες!!!εγω τις αναπολω τοσο πολυ που οσο δυσκολο κ αν ειναι θελω να το ξαναπερασω!!!θα βγεις κ απ το σπιτι,θα δεις οτι ο κοσμος υπαρχει ακομα!!(χαχαχα) μπορει εσυ να εχεις κλειστει μεσα αλλα η γη συνεχιζει να γυριζει!!!!χαμογελα...γιατι μπορει τα χρονια τα ανεμελα να μην γυριζουν πισω αλλα απο δω κ περα θα εχεις μια αγκαλιτσα που οσα κ αν περνας θα ειναι εκει και σε γεμιζει γαληνη και ηρεμια....

Υ.Γ. ο,τι χρειαστεις στειλε μου σε πμ!!

  • Μου αρέσει 1
Link to comment
Share on other sites

Just now, EuiEui είπε:

Καλημέρα και χρόνια πολλά ποσό με βοηθάς με αυτά που μου λες ειλικρινά πήγα σε ψυχολόγο γιατί ένιωσα ότι κάπου το χάνω δν μπορούσα να το διαχειριστώ έχω ηρεμήσει η αλήθεια είναι πολύ από τότε που πήγα και όπως μου είπε και ο ψυχολόγος οκά είναι στο κεφάλι πρέπει να ξεαγχωθω 

Θέλω να σου πω κι εγώ κάποια πράγματα και ίσως είναι λίγο διαφορετικά από αυτό που περιμένεις ν ακούσεις. Δεν έχω γίνει μητέρα ακόμη (το προσπαθώ) όμως έχω ζήσει από πολύ κοντά την επιλόχειο από κοντινό μου πρόσωπο. 

Δεν ξέρω αν έχεις ή δεν έχεις επιλόχειο κατάθλιψη (καλό είναι να μην αποφεύγουμε τις λέξεις - όσο τις λέμε βοηθάει να το συνειδητοποιούμε) αυτό μπορεί να στο πει μόνο ειδικός. Θέλω να σου ομολογήσω ότι με προβλημάτισε η αντιμετώπιση του ψυχολόγου και επειδή δεν σου είπε να αποκτήσετε μια σταθερή θεραπευτιική σχέση και επειδή σου είπε ότι όλα είναι στο κεφάλι σου και να ξεαχγωθείς. Για όλους μας όλα στο κεφάλι μας είναι αλλά δεν μπορούμε όλοι να τα διαχειριστούμε με τον ίδιο τρόπο ή σε όλες τις στιγμές μας!

Σε συμβουλεύω να πάρεις άμεσα και μια δεύτερη γνώμη και να δώσεις χρόνο στον εαυτό σου να νιώσει καλύτερα μέσα από τη θεραπευτική διαδικασία (η οποία θα μπορούσε να είναι και φαρμακευτική).

Από κει και πέρα νομίζω ότι αυτό που νιώθουν οι γυναίκες συχνά μετά την γέννα, ότι δηλαδή άλλαξε η ζωή τους και χάθηκε η ανεμελιά κλπ κλπ, όσο και αν σου φαίνεται βουνό δεν παύει να είναι μια πραγματικότητα! Φυσικά και θα αλλάξει η ζωή σου και οι προτεραιότητές σου και οι ευθύνες σου, το πρόβλημα στο τώρα όμως είναι ότι βιώνεις μια κατάσταση "κατ εξαίρεση" που πιστεύεις ότι θα κρατήσει για πάντα και δεν θα μπορέσεις να την παλέψεις. Λογικό. Αλλά: εννοείται ότι δεν θα κρατήσει για πάντα!! Μέσα σε όλη αυτή την αλλαγή θα βρεις εσύ κι ο άντρας σου και το παιδί σου νέες ισορροπίες και νέα καθημερινότητα. (γι αυτό δεν νομίζω ότι πήρες την σωστή απόφαση να αλλάξεις σπίτι (!) - αυτό θα σε δυσκολέψει στο να χτίσεις την επιδιωκόμενη καθημερινότητα πιστεύω.)

Και κάτι τελευταίο: κάπως οι γυναίκες έχουμε μάθει να βιώνουμε αυτό το συναίσθημα όταν έρχεται ένα παιδί ενοχικά: ότι τι μάνα είμαι και κανονικά θα έπρεπε να τα βλέπω όλα ροζ γύρω μου και να ευχαριστώ 20 φορές τη μέρα που έγινα μάνα ξορκίζοντας κάθε αρνητικό συναίσθημα. 

Όπως βλέπεις και μόνη σου, ούτε η μητρότητα είναι ρόδινη, ούτε χρωστάς σε κανέναν ευχαριστώ (η τεκνοποίηση είναι μια βιολογική διαδικασία), ούτε φυσικά μπορείς να γυρίσεις την πλάτη στα αρνητικά συναισθήματα. Όλα τα συναισθήματα μας είναι χρήσιμα και βοηθούν στο να προχωρούμε ως άνθρωποι μόνο όταν μπορούμε να τα εξωτερικεύσουμε! Δεν υπάρχει τίποτα το λάθος ή το παράταιρο για μια λεχώνα να της έχει έρθει ο ουρανός σφοντύλι! Είναι εντελώς μες το πρόγραμμα, το βιώνουν καθημερινά χιλιάδες γυναίκες, απλώς έχουμε μάθει είτε να το αποσιωπούμε είτε να το καταπιέζουμε γιατί έχει δημιουργηθεί μια αίσθηση ότι απαγορεύεται στην νέα μαμά να έχει αρνητικά συναισθήματα.

Σου εύχομαι να πάρεις τις αποφάσεις που θα είναι οι σωστότερες πρώτα για σένα και μετά για το παιδί. Αν έχεις προσέξει στο αεροπλάνο στις οδηγίες πριν την απογείωση σου λένε ότι αν πέσουν οι μάσκες οξυγόνου πρώτα τις φορούν οι ενήλικες και μετά τις βάζουν στα παιδιά. Γιατί αν λιποθυμήσει ο ενήλικας είναι και το παιδί καταδικασμένο. Έτσι πρώτα από όλα θα κοιτάξεις να φροντίσεις τον εαυτό σου για να είσαι καλά ώστε να μπορεί να είναι καλά και το παιδί σου!

Σε χαιρετώ και σου εύχομαι να έχεις μια όμορφη χρονιά!

  • Μου αρέσει 3
Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


Εγγραφείτε ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Για να δημοσιεύσετε ένα σχόλιο θα χρειαστεί να είστε εγγεγραμμένο μέλος. Είναι δωρεάν.

Δημιουργήστε νέα εγγραφή

Κάντε εγγραφή να συμμετάσχετε στις συζητήσεις - είναι εύκολη και γρήγορη!

Δημιουργήστε νέα εγγραφή

Σύνδεση

Έχετε ήδη έναν λογαριασμό χρήστη; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα
×
×
  • Δημιουργία νέου...