Συγκοιμηση!!!!

[dinaki23]

Κοριτσια καλησπερα...τι γνωμη κ τι εμπειριες εχετε για την συγκοιμηση;;;;Εχει καποιο οφελος;;;

[linaa]

Just now, dinaki23 είπε:

Κοριτσια καλησπερα...τι γνωμη κ τι εμπειριες εχετε για την συγκοιμηση;;;;Εχει καποιο οφελος;;;

γεια σου. θα σου πω εγω καvω συγκοιμηση το ωφελος ειvαι οτι δεv σηκωvεσε μεσα στο βραδυ κ το μωρο δεv προλαβαιvει vα ξυπvησει καλα καλα κ ετσι γλιτωvεις περιττα ξαvακοιμισματα . δηλαδη καταλαβαιvεις οτι θελει vα θηλασει με το πρωτο χρουτσ χρουτς κ ετσι το μωρο ξαvακοιματε αμεσως .  τα αρvητικα ειvαι ομως εξισου αρκετα δηλαδη το μωρο μαθαιvει διπλα σου δεv χωρατε σιγουρα με τοv αvτρα σου ολοι μαζι γιατι οσο μεγαλωvουv τα μικρα καvουv σβουρες στο κρεβατι . σκεψου εμεις εχουμε εvωσει κ αλλο κρεβατι γιατι δεv γιvοταv αλλο . 

εγω εκαvα συγκοιμηση απο αvαγκη γιατι κ τωρα που ειvαι δεκαωχτο μηvωv με ψαχvει στοv υπvο του αvα τετραωρο κ μετα ειvαι δυσκολο vα τοv ξαvαβαλω στηv κουvια . αv ειχα μωρο που κοιμοταv σερι τηv vυχτα δεv θα εκαvα συγκοιμηση.

[Angela123]

Εγω κανω συγκοιμηση και ο γιος μου κοντευει 2.5 χρονων.Αυτες τις αγκαλιες δεν τις αλλαζω με τιποτα.Σκεφτομαι οτι δε θα ειναι για παντα ετσι μικρουλης και οτι καποια στιγμη θα το σταματησουμε χωρις πιεση οπως οταν εκοψε απο μονος του την πιπιλα,το.μπιμπερο κτλ

Στα θετικα της συγκοιμησης περα απο την τρυφεροτητα να κοιμασαι με το παιδι σου ειναι οτι τον ελεγχω να μην ξεσκεπαζεται,να του δινω νερο αν χρειαζεται χωρις τα σουρτα φερτα πραγμα που μας διευκολυνει στο να μας παιρνει ευκολα ο υπνος.

Στα αρνητικα δε θα σου κρυψω οτι ο χωρος ειναι περιορισμενος και στριμωχνεσαι σε μια γωνια για να χωρεσετε.

 

[boukitsa123]

Εγώ τα έχω σε δικό τους δωμάτιο εδώ και 5 μήνες περίπου και κάποια βράδια κοιμάμαι μαζί τους ακόμα. Η μεγαλύτερη μου είναι 5 πλέον αλλά κάποια βράδια αν δεν κοιμηθώ δίπλα της έρχεται και με ψάχνει εκείνη και δεν έχω το κουράγιο μέσα στην νύχτα να την ξανακοιμήζω. Έχω και ένα μωρό 2 μηνών σχεδόν και αυτό κοιμάται στο δικό μου κρεβάτι. Να πω κάτι τα μωρά μπορεί σαν μωρά να κοιμούνται σερί όμως σαν νήπια το είδα με το 2ο παιδί μου ξυπνάνε και σε ψάχνουν. Το βρίσκω λογικό πάντως να ψάχνουν την ασφάλεια του φροντιστή τους μέσα στον ύπνο τους. Αν ο φροντιστής κουράζεται όμως καλό είναι να μπαίνουν όρια. 

[dinaki23]

Εγω τον Μαιο θα γεννησω ,πρωτα ο Θεος,και σκεφτομαι οτι αν ολα πανε καλα στο 6μηνο να τον παω στο δωματιο του!!Γιατι ξερω περιπτωσεις που κοιμουνται μαζι μεχρι 3,4 χρονων κ δεν μ αρεσει αυτο βρε κοριτσια!!τι να πω...εκτος αν θηλαζω ακομα κ εχει κ θεματα με τον βραδυνο υπνο κ θα ειναι σκοτωμα να πηγαινοερχομαι μαλλον...ή μπορει να τον "λυπαμαι"μονο του στο δωματιο χαχα...απ την αλλη ομως θα λυπαμαι κ τον αντρα μου που ηδη ειναι εξοριστος απ το κρεβατι γιατι δυσκολευομαι παρα πολυ να κοιμηθω...

[Μαρία_Λ]

Just now, dinaki23 said:

Εγω τον Μαιο θα γεννησω ,πρωτα ο Θεος,και σκεφτομαι οτι αν ολα πανε καλα στο 6μηνο να τον παω στο δωματιο του!!Γιατι ξερω περιπτωσεις που κοιμουνται μαζι μεχρι 3,4 χρονων κ δεν μ αρεσει αυτο βρε κοριτσια!!τι να πω...εκτος αν θηλαζω ακομα κ εχει κ θεματα με τον βραδυνο υπνο κ θα ειναι σκοτωμα να πηγαινοερχομαι μαλλον...ή μπορει να τον "λυπαμαι"μονο του στο δωματιο χαχα...απ την αλλη ομως θα λυπαμαι κ τον αντρα μου που ηδη ειναι εξοριστος απ το κρεβατι γιατι δυσκολευομαι παρα πολυ να κοιμηθω...

Καλημέρα  εγώ έχω μία διαφορετική αποψη επί του θέματος. Δεν συμφωνώ με τη συγκοίμιση, χωρίς εννοείται να το κατακρίνω!!! Μην παρεξηγηθώ παρακαλώ  Το γιο μου από τη στιγμή που ήρθαμε σπίτι τον είχα στην κούνια. Ναι σηκωνόμουν, ναι είναι κουραστικό. 4 μηνών τον έβαλα στο δωμάτιό του και παρατήρησα ότι κοιμόταν πολύ καλύτερα σε σχέση με πριν. Το βρήκα πολύ υγιές επίσης για τη σχέση μου με τον άντρα μου. Μπορούσαμε να πούμε μια κουβέντα στο κρεβάτι, να ανάψουμε το φως,να διαβάσουμε, να πάω τουαλέτα χωρίς να φοβάμαι ότι θα τον ξυπνήσω. Έχει πολύ ελαφρύ ύπνο και ακόμη και το πάπλωμα να κούναγες, πετάγοταν. 

Ναι ακόμη πιο δύσκολο να τρέχω στο δωμάτιο του να τον θηλάσω κτλ κτλ. Περάσαμε πολύ δύσκολες φάσεις ύπνου όπου σηκώνοταν τα βράδια ενώ είχε φάει και έκλαιγε. Με πολλή υπομονή και επιμονή πήγαινε ο άντρας μου (ποτέ δεν το άφησα να κλάψει το παιδί, επίσης μην παρεξηγηθώ), τον χαϊδευε στην πλάτη αλλά ποτέ δεν τον σήκωνε. Μετά από λίγες εβδομάδες το έκοψε. Και φτάσαμε στο σημείο όπου πριν το χρόνο, του έδινα γάλα, τον έβαζα στην κούνια και έφευγα από το δωμάτιο και κοιμότνα μόνος του. Χωρίς κλάματα, χωρίς κανένα πρόβλημα. Τώρα είναι 2.5, από πριν τα 2 κοιμάται σε κανονικό μονό κρεβάτι μια χαρά, τέλεια! Από τότε που ήταν 6 εβδομάδων ακολουθούμε την ίδια ρουτίνα. Μπάνιο, γάλα, ύπνο. 8 το βράδυ είναι στο κρεβάτι του και κοιμάται. Μόνος του. Και αυτό δεν το αλλάζω. Έχουμε φίλους που ακόμη και μετά από 4 ή 5 χρόνια δεν μπορούν να κοιμηθούν στο κρεβάτι τους οι 2 τους. Καια στο μεταξύ έκαναν και 2ο παιδί. Συγγνώμη αλλά δεν το βρίσκω καθόλου υγιές. Θεωρώ ότι το ζευγάρι χρειάζεται και λίγο χρόνο μόνο του. Και δεν μιλάω μόνο για την ερωτική επαφή αλλά γενικότερα για την επαφή. Δεν λέω ότι εμείς το κάναμε καλύτερα. Απλά επειδή τώρα ακριβώς περιμένουμε μαζί τα μωράκια μας και εμένα είναι το 2ο, τί θα έκανα αν είχα και τον πρώτο μαζί μας; Στο ίδιο δωμάτιο όλοι μαζί; 

[dinaki23]

Just now, Μαρία_Λ είπε:

Καλημέρα  εγώ έχω μία διαφορετική αποψη επί του θέματος. Δεν συμφωνώ με τη συγκοίμιση, χωρίς εννοείται να το κατακρίνω!!! Μην παρεξηγηθώ παρακαλώ  Το γιο μου από τη στιγμή που ήρθαμε σπίτι τον είχα στην κούνια. Ναι σηκωνόμουν, ναι είναι κουραστικό. 4 μηνών τον έβαλα στο δωμάτιό του και παρατήρησα ότι κοιμόταν πολύ καλύτερα σε σχέση με πριν. Το βρήκα πολύ υγιές επίσης για τη σχέση μου με τον άντρα μου. Μπορούσαμε να πούμε μια κουβέντα στο κρεβάτι, να ανάψουμε το φως,να διαβάσουμε, να πάω τουαλέτα χωρίς να φοβάμαι ότι θα τον ξυπνήσω. Έχει πολύ ελαφρύ ύπνο και ακόμη και το πάπλωμα να κούναγες, πετάγοταν. 

Ναι ακόμη πιο δύσκολο να τρέχω στο δωμάτιο του να τον θηλάσω κτλ κτλ. Περάσαμε πολύ δύσκολες φάσεις ύπνου όπου σηκώνοταν τα βράδια ενώ είχε φάει και έκλαιγε. Με πολλή υπομονή και επιμονή πήγαινε ο άντρας μου (ποτέ δεν το άφησα να κλάψει το παιδί, επίσης μην παρεξηγηθώ), τον χαϊδευε στην πλάτη αλλά ποτέ δεν τον σήκωνε. Μετά από λίγες εβδομάδες το έκοψε. Και φτάσαμε στο σημείο όπου πριν το χρόνο, του έδινα γάλα, τον έβαζα στην κούνια και έφευγα από το δωμάτιο και κοιμότνα μόνος του. Χωρίς κλάματα, χωρίς κανένα πρόβλημα. Τώρα είναι 2.5, από πριν τα 2 κοιμάται σε κανονικό μονό κρεβάτι μια χαρά, τέλεια! Από τότε που ήταν 6 εβδομάδων ακολουθούμε την ίδια ρουτίνα. Μπάνιο, γάλα, ύπνο. 8 το βράδυ είναι στο κρεβάτι του και κοιμάται. Μόνος του. Και αυτό δεν το αλλάζω. Έχουμε φίλους που ακόμη και μετά από 4 ή 5 χρόνια δεν μπορούν να κοιμηθούν στο κρεβάτι τους οι 2 τους. Καια στο μεταξύ έκαναν και 2ο παιδί. Συγγνώμη αλλά δεν το βρίσκω καθόλου υγιές. Θεωρώ ότι το ζευγάρι χρειάζεται και λίγο χρόνο μόνο του. Και δεν μιλάω μόνο για την ερωτική επαφή αλλά γενικότερα για την επαφή. Δεν λέω ότι εμείς το κάναμε καλύτερα. Απλά επειδή τώρα ακριβώς περιμένουμε μαζί τα μωράκια μας και εμένα είναι το 2ο, τί θα έκανα αν είχα και τον πρώτο μαζί μας; Στο ίδιο δωμάτιο όλοι μαζί; 

και εγω χωρις να εχω εμπειρια ακομα ,κλινω πιο πολυ προς την δικη σου θεση!!Ετσι το βλεπω κ εγω...ομως μπορω νσ καταλαβω κ την αντιθετη αποψη...

[Comet]

Just now, dinaki23 είπε:

και εγω χωρις να εχω εμπειρια ακομα ,κλινω πιο πολυ προς την δικη σου θεση!!Ετσι το βλεπω κ εγω...ομως μπορω νσ καταλαβω κ την αντιθετη αποψη...

Καλημερα. Εγω οταν εφερα τον μικρο απο το μαιευτηριο μολις τον θηλαζα και τον αφηνα να κοιμηθει εκλαιγε,περασα μια βδομαδα κολαση,ολο το βραδυ ορθια να κανω βολτες και το μωρο στο στηθος.Μετα μια κοπελα στο φορουμ μου προτεινε συγκοιμηση.Δεν τον πηρα στο κρεβατι μας αλλα μαζι μου στον καναπε.Εβγαλα τα μαξιλαρια κι ηταν ανετος.Ετσι περασαμε 3 μηνες(ειχε και πολλους κολικους) .Μολις κοιμοταν καλα τον γλιστρουσα σιγα σιγα να μην ξυπνησει διπλα μου να με ακουμπαει και σε 10 λεπτα ξαπλωνα απο την αντιθετη μερια με τα ποδια μου διπλα του(για να εχω κι εγω χωρο).Με εσωσε γιατι επιτελους ξαπλωνα και λαγοκοιμομουν.Οταν εκλεισε το τριμηνο πηγε στο λικνο χωρις προβλημα κι εγω στο κρεβατι μου διπλα του.Και στους 6 μηνες στο δωματιο του.Δεν ειχαμε θεμα.Τωρα στο δευτερο θα το κανω μονο αν χρειαστει παλι.Νομιζω οτι πρεπει να δεις πως θα παει και αν χρειαστει

[nanoula90]

Just now, Μαρία_Λ είπε:

Καλημέρα  εγώ έχω μία διαφορετική αποψη επί του θέματος. Δεν συμφωνώ με τη συγκοίμιση, χωρίς εννοείται να το κατακρίνω!!! Μην παρεξηγηθώ παρακαλώ  Το γιο μου από τη στιγμή που ήρθαμε σπίτι τον είχα στην κούνια. Ναι σηκωνόμουν, ναι είναι κουραστικό. 4 μηνών τον έβαλα στο δωμάτιό του και παρατήρησα ότι κοιμόταν πολύ καλύτερα σε σχέση με πριν. Το βρήκα πολύ υγιές επίσης για τη σχέση μου με τον άντρα μου. Μπορούσαμε να πούμε μια κουβέντα στο κρεβάτι, να ανάψουμε το φως,να διαβάσουμε, να πάω τουαλέτα χωρίς να φοβάμαι ότι θα τον ξυπνήσω. Έχει πολύ ελαφρύ ύπνο και ακόμη και το πάπλωμα να κούναγες, πετάγοταν. 

Ναι ακόμη πιο δύσκολο να τρέχω στο δωμάτιο του να τον θηλάσω κτλ κτλ. Περάσαμε πολύ δύσκολες φάσεις ύπνου όπου σηκώνοταν τα βράδια ενώ είχε φάει και έκλαιγε. Με πολλή υπομονή και επιμονή πήγαινε ο άντρας μου (ποτέ δεν το άφησα να κλάψει το παιδί, επίσης μην παρεξηγηθώ), τον χαϊδευε στην πλάτη αλλά ποτέ δεν τον σήκωνε. Μετά από λίγες εβδομάδες το έκοψε. Και φτάσαμε στο σημείο όπου πριν το χρόνο, του έδινα γάλα, τον έβαζα στην κούνια και έφευγα από το δωμάτιο και κοιμότνα μόνος του. Χωρίς κλάματα, χωρίς κανένα πρόβλημα. Τώρα είναι 2.5, από πριν τα 2 κοιμάται σε κανονικό μονό κρεβάτι μια χαρά, τέλεια! Από τότε που ήταν 6 εβδομάδων ακολουθούμε την ίδια ρουτίνα. Μπάνιο, γάλα, ύπνο. 8 το βράδυ είναι στο κρεβάτι του και κοιμάται. Μόνος του. Και αυτό δεν το αλλάζω. Έχουμε φίλους που ακόμη και μετά από 4 ή 5 χρόνια δεν μπορούν να κοιμηθούν στο κρεβάτι τους οι 2 τους. Καια στο μεταξύ έκαναν και 2ο παιδί. Συγγνώμη αλλά δεν το βρίσκω καθόλου υγιές. Θεωρώ ότι το ζευγάρι χρειάζεται και λίγο χρόνο μόνο του. Και δεν μιλάω μόνο για την ερωτική επαφή αλλά γενικότερα για την επαφή. Δεν λέω ότι εμείς το κάναμε καλύτερα. Απλά επειδή τώρα ακριβώς περιμένουμε μαζί τα μωράκια μας και εμένα είναι το 2ο, τί θα έκανα αν είχα και τον πρώτο μαζί μας; Στο ίδιο δωμάτιο όλοι μαζί; 

Χωρις να κατακρινεις οπως λες, δεν το βρισκεις υγιες. Αρα κατακρινεις. Το καθε παιδι ειναι διαφορετικο οπως κ καθε οικογενεια διαφορετικη. Το οτι δουλεψε κατι για σενα, δεν σημαινει οτι εσυ εκανες το υγιες. Εκανες απλα αυτο που δουλεψε καλυτερα για σας.

 

Just now, dinaki23 είπε:

και εγω χωρις να εχω εμπειρια ακομα ,κλινω πιο πολυ προς την δικη σου θεση!!Ετσι το βλεπω κ εγω...ομως μπορω νσ καταλαβω κ την αντιθετη αποψη...

Πολλα λεμε πριν γεννησουμε και πολλα δεν γινονται ουτε καν πλησιαζουν την πραγματικοτητα. Οταν ερθει το μωρακι σου με το καλο, θα σε καθοδηγησει το ιδιο και οι συνθηκες που θα εχετε φτιαξει. Και γω τα ιδια ελεγα και δεν εκανα ουτε τα μισα. Γιατι ειναι ανθρωποι και αυτα και οχι μηχανες. Εχουν αναγκες κατα καιρους που δοκιμαζουν και τις αντοχες σου αλλα κ την υπομονη σου. 

[vikib]

Κ εγω προσπάθησα να κοιμιζω την πρώτη στο πορτ μπεμπε το πρώτο διμηνο αλλα απέτυχα παταγωδώς κ αφου έγινα ζόμπι άρχισα την συνκοιμηση

Είχα φτιάξει κ παιδικο, γτ το πολυ στον χρονο θα την εβαζα εκει 

Τελικά έμεινε μαζί μας ως τα δυο, γτ ως 18μ ξυπνουσε το πολυ ανά τριωρο. Περάσαμε βραδια που λόγω δοντιών πιπιλουσε ανά μιση ωρα

Στα δυο το δέχτηκε πολύ καλά να παει σε δικό της δωμάτιο, μονο κρεβατι. Βεβαια λιγο μετά γεννησα τον μικρο, οποτε για κανενα εξάμηνο ερχοταν κ αυτη, απόλυτα αναμενόμενο. Μετα ζήτησε το δικό της από μονη

Κ ο μικρος από την αρχή στο διπλο, λιγο μετά τους 18μ πηγε εκείνος στην κουνια χωρίς κάγκελα, κοιμοταν λιγο πιο σερι, βεβαια τα ξημερώματα ερχοταν συνηθως

Ακομη κ τωρα 3,5 κ 5,5χρ πολλές φορές θα ερθουν, κ δ θα τους το αρνηθω

Η αδερφη μου τον είχε τον γιο της από 40ημ στην κουνια του,κ μετα τα 4ειδικα όταν έμεινε έγκυος, παει κ χωνεται στο διπλο

Οπως κ μας η μαμα μου, 3παιδια,πανω κατω τα ίδια μας έκανε, η αδερφη μου κ μετα τα 2πηγαινε συχνά, οποτε είναι κ στο παιδι

Εγω θα σου προτείνω να διαβάσεις για την ασφαλή συνκοιμηση, ειδικα στο ίδιο κρεβατι. Για παν ενδεχομενο

Ειναι βολικοτατη στον θηλασμο, κ κυριως για να ξεκουράζεται η μαμα, για ένα παιδάκι που δ κοιμαται "καλα"

[Μαρία_Λ]

Just now, nanoula90 said:

Χωρις να κατακρινεις οπως λες, δεν το βρισκεις υγιες. Αρα κατακρινεις. Το καθε παιδι ειναι διαφορετικο οπως κ καθε οικογενεια διαφορετικη. Το οτι δουλεψε κατι για σενα, δεν σημαινει οτι εσυ εκανες το υγιες. Εκανες απλα αυτο που δουλεψε καλυτερα για σας.

 

Πολλα λεμε πριν γεννησουμε και πολλα δεν γινονται ουτε καν πλησιαζουν την πραγματικοτητα. Οταν ερθει το μωρακι σου με το καλο, θα σε καθοδηγησει το ιδιο και οι συνθηκες που θα εχετε φτιαξει. Και γω τα ιδια ελεγα και δεν εκανα ουτε τα μισα. Γιατι ειναι ανθρωποι και αυτα και οχι μηχανες. Εχουν αναγκες κατα καιρους που δοκιμαζουν και τις αντοχες σου αλλα κ την υπομονη σου. 

@nanoula90 με συγχωρείς πολύ αλλά εκφράζω τη δική μου άποψη. Δεν κατακρίνω όμως. Έχει διαφορά. Τόνισα ότι δεν λέω ότι αυτό που έκανα είναι το σωστό. Ούτε με σύγκρινα με κάποια κοπέλα εδώ. Όλες μας κάνουμε αυτό που νομίζουμε καλύτερο για τα παιδιά μας. Η κοπέλα ζήτησε τη γνώμη μας και της την έδωσα. Το τί θα κάνει είναι δική της υπόθεση. Ξαναλέω δεν ισχυρίστηκα ότι εγώ έκανα το σωστό. Δική μου άποψη είναι ότι όλα γίνονται με υπομονή και επιμονή. Το παιδί το μαθαίνεις αλλά φυσικά έχει και το χαρακτήρα του και κάποιες φορές σε καθοδηγεί. Ο κάθε γονιός βλέπει διαφορετικά την εκπαίδευση του παιδιού του. 

[nanoula90]

Just now, Μαρία_Λ είπε:

@nanoula90 με συγχωρείς πολύ αλλά εκφράζω τη δική μου άποψη. Δεν κατακρίνω όμως. Έχει διαφορά. Τόνισα ότι δεν λέω ότι αυτό που έκανα είναι το σωστό. Ούτε με σύγκρινα με κάποια κοπέλα εδώ. Όλες μας κάνουμε αυτό που νομίζουμε καλύτερο για τα παιδιά μας. Η κοπέλα ζήτησε τη γνώμη μας και της την έδωσα. Το τί θα κάνει είναι δική της υπόθεση. Ξαναλέω δεν ισχυρίστηκα ότι εγώ έκανα το σωστό. Δική μου άποψη είναι ότι όλα γίνονται με υπομονή και επιμονή. Το παιδί το μαθαίνεις αλλά φυσικά έχει και το χαρακτήρα του και κάποιες φορές σε καθοδηγεί. Ο κάθε γονιός βλέπει διαφορετικά την εκπαίδευση του παιδιού του. 

Φυσικα και να εκφραζουμε τις γνωμες μας, αλλα χωρις χαρακτηρισμους που αμεσα στοχοποιουν οποιον πραττει το αντιθετο απο αυτο που πιστευεις εσυ ως σωστο. Οταν χαρακτηριζεις μια πραξη μη υγιη, κατακρινεις, ακομα κ αν το κανεις αθελα σου. Δηλαδη αν εγω σου πω οτι αυτο που κανεις εσυ δεν ειναι υγιες (αρα ειναι αρρωστο?) ειναι η αποψη μου αλλα ταυτοχρονα κρινω την πραξη σου αυτην. Το να πεις οτι δεν συμφωνεις, ειναι απολυτως σεβαστο. Το να προσδιδεις ομως χαρακτηρισμους ειναι κατι αλλο. Εγω εκει σταθηκα, οχι στην αποψη σου, που πιστεψε με, ειναι κατανοητη και σεβαστη. Οπως και καθε αποψη. 

[mama16]

Just now, nanoula90 είπε:

Χωρις να κατακρινεις οπως λες, δεν το βρισκεις υγιες. Αρα κατακρινεις. Το καθε παιδι ειναι διαφορετικο οπως κ καθε οικογενεια διαφορετικη. Το οτι δουλεψε κατι για σενα, δεν σημαινει οτι εσυ εκανες το υγιες. Εκανες απλα αυτο που δουλεψε καλυτερα για σας.

 

Πολλα λεμε πριν γεννησουμε και πολλα δεν γινονται ουτε καν πλησιαζουν την πραγματικοτητα. Οταν ερθει το μωρακι σου με το καλο, θα σε καθοδηγησει το ιδιο και οι συνθηκες που θα εχετε φτιαξει. Και γω τα ιδια ελεγα και δεν εκανα ουτε τα μισα. Γιατι ειναι ανθρωποι και αυτα και οχι μηχανες. Εχουν αναγκες κατα καιρους που δοκιμαζουν και τις αντοχες σου αλλα κ την υπομονη σου. 

Πόσο δίκιο έχεις σε αυτά που λες, στην ουσία αν είναι απαιτητικό στο θέμα του ύπνου στις κινήσεις που θα κάνουμε εξαρτώνται από το ίδιο το παιδί. Αν είναι βολικό ότι κ να κάνουμε θα το δεχτεί... Κ εγώ πριν τα παιδιά πολλά έλεγα που δεν έκανα!

[nanoula90]

Just now, mama16 είπε:

Πόσο δίκιο έχεις σε αυτά που λες, στην ουσία αν είναι απαιτητικό στο θέμα του ύπνου στις κινήσεις που θα κάνουμε εξαρτώνται από το ίδιο το παιδί. Αν είναι βολικό ότι κ να κάνουμε θα το δεχτεί... Κ εγώ πριν τα παιδιά πολλά έλεγα που δεν έκανα!

Ειδικα αν θηλαζεις αποκλειστικα, η συγκοιμηση ειναι σχεδον αναποφευκτη, υπαρχουν και εξαιρεσεις εννοειται. Αλλα και καθε παιδι ειναι διαφορετικο. Εμενα οχι απλα δεν ηρεμουσε, του κοβοταν η ανασα απ το κλαμα μολις τον ακουμπουσα στο κρεβατι του. Αλλα ξερω και περιπτωσεις παιδιων που ενω θηλαζαν, ξυπνουσαν ελαχιστες φορες. 

 

Just now, vikib είπε:

Κ εγω προσπάθησα να κοιμιζω την πρώτη στο πορτ μπεμπε το πρώτο διμηνο αλλα απέτυχα παταγωδώς κ αφου έγινα ζόμπι άρχισα την συνκοιμηση

Είχα φτιάξει κ παιδικο, γτ το πολυ στον χρονο θα την εβαζα εκει 

Τελικά έμεινε μαζί μας ως τα δυο, γτ ως 18μ ξυπνουσε το πολυ ανά τριωρο. Περάσαμε βραδια που λόγω δοντιών πιπιλουσε ανά μιση ωρα

Στα δυο το δέχτηκε πολύ καλά να παει σε δικό της δωμάτιο, μονο κρεβατι. Βεβαια λιγο μετά γεννησα τον μικρο, οποτε για κανενα εξάμηνο ερχοταν κ αυτη, απόλυτα αναμενόμενο. Μετα ζήτησε το δικό της από μονη

Κ ο μικρος από την αρχή στο διπλο, λιγο μετά τους 18μ πηγε εκείνος στην κουνια χωρίς κάγκελα, κοιμοταν λιγο πιο σερι, βεβαια τα ξημερώματα ερχοταν συνηθως

Ακομη κ τωρα 3,5 κ 5,5χρ πολλές φορές θα ερθουν, κ δ θα τους το αρνηθω

Η αδερφη μου τον είχε τον γιο της από 40ημ στην κουνια του,κ μετα τα 4ειδικα όταν έμεινε έγκυος, παει κ χωνεται στο διπλο

Οπως κ μας η μαμα μου, 3παιδια,πανω κατω τα ίδια μας έκανε, η αδερφη μου κ μετα τα 2πηγαινε συχνά, οποτε είναι κ στο παιδι

Εγω θα σου προτείνω να διαβάσεις για την ασφαλή συνκοιμηση, ειδικα στο ίδιο κρεβατι. Για παν ενδεχομενο

Ειναι βολικοτατη στον θηλασμο, κ κυριως για να ξεκουράζεται η μαμα, για ένα παιδάκι που δ κοιμαται "καλα"

Και γω εχω φτιαξει ενα ωραιοτατο παιδικο, μουρλια και το βλεπω και το καμαρωνω καθε μερα, ετσι ωραιο που ειναι για αποθηκη μεχρι στιγμης. 

[Μαρία_Λ]

Just now, Μαρία_Λ said:

@nanoula90 με συγχωρείς πολύ αλλά εκφράζω τη δική μου άποψη. Δεν κατακρίνω όμως. Έχει διαφορά. Τόνισα ότι δεν λέω ότι αυτό που έκανα είναι το σωστό. Ούτε με σύγκρινα με κάποια κοπέλα εδώ. Όλες μας κάνουμε αυτό που νομίζουμε καλύτερο για τα παιδιά μας. Η κοπέλα ζήτησε τη γνώμη μας και της την έδωσα. Το τί θα κάνει είναι δική της υπόθεση. Ξαναλέω δεν ισχυρίστηκα ότι εγώ έκανα το σωστό. Δική μου άποψη είναι ότι όλα γίνονται με υπομονή και επιμονή. Το παιδί το μαθαίνεις αλλά φυσικά έχει και το χαρακτήρα του και κάποιες φορές σε καθοδηγεί. Ο κάθε γονιός βλέπει διαφορετικά την εκπαίδευση του παιδιού του. 

Είπα ότι δεν το βρίσκω υγιές για τη σχέση του ζευγαριού. Δεν χρειάζεται να το κάνεις μεγάλο θέμα χωρίς λόγο. Δεν κάνω μαθήματα σε καμία εδώ μέσα ούτε λέω αερολογίες. 

Έχω ένα παιδί που ακόμη και σήμερα κοιμάται ελάχιστα. Πέρασα τα βράδια μου με το να ξυπνάω κάθε 2 ώρες ή ακόμη και κάθε ώρα μέχρι που έγινε 18 μηνών. Απλά σχολίασα και την άλλη πλευρά, ότι προσπάθησα κάτι διαφορετικό και λετούργησε.