Πώς αντιμετωπίζετε τον περίγυρο...;

[alexiapatroklou]

Καλησπέρα κορίτσια.

Έχω γράψει κι έχω ξαναγράψει εδώ.. για να βρω παρηγοριά, κουράγιο, δύναμη, συμπαράσταση...

Τη βρήκα. Έγραψα ότι δεν αγχώνομαι πια και πως, ότι είναι να γίνει, ας γίνει...

Αλλά τελικά δεν είναι καθόλου έτσι. Είναι πιο χαλαρά, μεν, τα πράγματα, χωρίς ενέσεις, χωρίς επισκέψεις στο γιατρό μ' ανοιχτά πόδια και τα λοιπά.

Όμως, είναι ένα περίεργο μαύρο σύννεφο που μας κυνηγά εδώ στο χωριό: ο περίγυρος.

Κάθε βήμα και γνωστός, κάθε γνωστός και η "γνωστή" ερώτηση: Πότε ο απόγονος; Ακόμα; Τι περιμένετε;

..και εδώ έρχεται η δική μου ερώτηση: Τι είναι η μητρότητα και η πατρότητα; τι είναι η εγκυμοσύνη; Κάποιο κουμπί που τα πατάς και έρχεται ο πελαργός;

Δηλαδή, απ' όλους αυτούς που ρωτάνε "τι" "πως" "πότε" "γιατί" κανένας δεν αντιμετώπισε πρόβλημα στη σύλληψη; Όλες γκαστρώθηκαν με την πρώτη;

Το μόνο που κάνω για την ώρα, είναι να λέω οτι δεν προλαβαίνουμε ακόμη λόγω τρεξίματος .. και ότι έχουμε καιρό μπροστά μας...

Αλλά νομίζω ότι κατά βάθος ξέρουν οτι λέω "ψέματα"... αφού ναι, μεν, εγώ είμαι 25, αλλά ο σύζυγος 43....

Πώς το αντιμετωπίζετε;

[vtgian]

Καλησπέρα Αλεξία!

Μετά την βιοχημική κύηση που είχα, πέρα από το να αντιμετωπίσω τον πόνο μου, είχα να αντιμετωπίσω και ερωτήματα τύπου "Εσείς πότε με το καλό;" "Γιατί δεν κάνετε ένα παιδάκι;" "Μην αφήνετε τον χρόνο να περνάει..."

Καταλαβαίνεις πόσο σκληρό ακούγεται αυτό είμαι σίγουρη. Στην αρχή απαντούσα τα τυπικά "Θα δούμε..." "Προσπαθούμε..." και φυσικά αυτό το μόνο αποτέλεσμα που είχε ήταν περισσότερες ερωτήσεις. Αν κοιταχτήκαμε, σε ποιον γιατρό πήγαμε, γιατί δεν κάνουμε εξωσωματική. Φαύλος κύκλος.

Την τελευταία φορά άλλαξα τακτική και απάντησα επιθετικά λέγοντας το εξής στη γυναίκα που με ρώτησε. Της είπα:

"Καταλαβαίνω γιατί ρωτάς αλλά θα σου δώσω την εξής συμβουλή. Μη ρωτήσεις ξανά εμένα ή άλλη γυναίκα πότε θα κάνουμε παιδί. Δεν ξέρεις τι έχω περάσει, δεν ξέρεις τι πόνο έχω βιώσει, πόσο πολύ το θέλω. Μπορεί σε εσένα να ήρθαν όλα εύκολα. Δεν είναι για όλες μας έτσι όμως και με το να μας ρωτάς, απλά μας θυμίζεις ότι δεν έχουμε καταφέρει αυτό που για σένα είναι αυτονόητο και μας πληγώνεις. Πέρα από αυτό, θα έπρεπε να ξέρεις ότι δεν θέλουν όλες οι γυναίκες να γίνουν μητέρες. Με το να υποθέτεις ότι μία γυναίκα επιβάλλεται να θέλει να αποκτήσει παιδί, της επιβάλεις ένα ρόλο που η ίδια έχει απορρίψει"

Το αποτέλεσμα ήταν ότι μου ζήτησε συγνώμη και μετά από καιρό που ξανα-συναντηθήκαμε μου είπε ότι σκέφτηκε πολύ αυτά που της είπα τότε (είναι απλά γνωστή μου, όχι φίλη).

Για να μιλήσω καθαρά προσωπικά, δε με ενδιέφερε ποτέ να "γεννήσω" παιδί. Ήθελα όμως πάντα να έχω παιδί. Αν η υιοθεσία ήταν εύκολη στην Ελλάδα, θα το είχα κάνει ήδη. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν δοκίμασα εξωσωματική αν και τα χρόνια "περνούσαν" είμαι 36 και ο σύζυγος 49. Σου το ξαναέγραψα και αλλού, κλισέ αλλά έτσι είναι. Μην αγχώνεσαι. Αγάπα τον γάμο σου όπως είναι τώρα και τα υπόλοιπα θα έρθουν. Μην αφήνεις τους άλλους να σε επηρεάζουν.

Καλή συνέχεια!

[Faith 30]

ειναι πολυ βουρλα οσοι μας το ρωτανε αυτο...με πληγωνουν αφανταστα και αναγκαζομαι να λεω ψεμματα οπως π.χ. οτι δεν θελω ακομα ή οτι θελω να κανω ταξιδια πρωτα και μετα...δηλαδη φτηνες δικαιολογιες...εχοντας περασει 3 χρονια παντρεμενοι,καταλαβενουν οτι κατι δεν παει καλα και αυτοι συνεχιζουν και ρωτανε....οικογενεια,σοι,φιλοι,γνωστοι....

τελευταιο και κορυφαιο : πεθερα του ξαδερφου μου που την εχω δει ολο και ολο 5 φορες στην ζωη μου : εσυ εχεις κανενα μωρο?

εγω :οχι.

πεθερα: ποτε θα κανεις?(με ηρθε να την απαντησω οτι το εχω παραγγειλει και ειναι στο δρομο).

εγω: δεν θελουμε ακομα.

πεθερα: καντε τωρα γιατι αργοτερα θα μεγαλωσεις και δεν θα μπορεις.

τωρα τι να πεις σε αυτη την γυναικα?οτι ειναι περιορισμενης ευθυνης?

[vtgian]

ειναι πολυ βουρλα οσοι μας το ρωτανε αυτο...με πληγωνουν αφανταστα και αναγκαζομαι να λεω ψεμματα οπως π.χ. οτι δεν θελω ακομα ή οτι θελω να κανω ταξιδια πρωτα και μετα...δηλαδη φτηνες δικαιολογιες...εχοντας περασει 3 χρονια παντρεμενοι,καταλαβενουν οτι κατι δεν παει καλα και αυτοι συνεχιζουν και ρωτανε....οικογενεια,σοι,φιλοι,γνωστοι....

τελευταιο και κορυφαιο : πεθερα του ξαδερφου μου που την εχω δει ολο και ολο 5 φορες στην ζωη μου : εσυ εχεις κανενα μωρο?

εγω :οχι.

πεθερα: ποτε θα κανεις?(με ηρθε να την απαντησω οτι το εχω παραγγειλει και ειναι στο δρομο).

εγω: δεν θελουμε ακομα.

πεθερα: καντε τωρα γιατι αργοτερα θα μεγαλωσεις και δεν θα μπορεις.

τωρα τι να πεις σε αυτη την γυναικα?οτι ειναι περιορισμενης ευθυνης?

Εφάκι 3 χρόνια λες ε; Εγώ που είμαι 11 χρόνια και τώρα ήρθε το μπεμπε, να δεις τι άκουσα τόσο καιρό! Βαρέθηκα και άλλαξα τακτική και σταματήσανε οι ερωτήσεις. Μέχρι και η μάνα μου με ρώταγε κάθε μήνα "Κάνατε αυτό το μήνα;" και όταν της έλεγα ότι αδιαθέτησα, έφτασε στο σημείο να μου πει "Πάει και αυτό το μωράκι..." !!! Τα πήρα τόσο άσχημα που της είπα ότι αν με ξαναρωτήσει, εγγόνι δεν πρόκειται να αποκτήσει ποτέ των ποτών, έτσι από πείσμα. Η πεθερά μου ευτυχώς ήταν διακριτική με το θέμα και δε ρώταγε.

[Faith 30]

vtgian να σου ζησει!!!!!!!!!!!!!!!!μετα απο 11 χρονια,θεε μου τι ευτυχια!!!!!να ειστε γεροι να το χεροσαστε!!!!!ο επιμενων νικα στο τελος,ε?

[want_s_baby]

Εγώ πάντα το είχα φόβο αυτό. Νόμιζα οτι θα αργήσει το μωράκι και οτι θα χρειαστεί να αντιμετωπίσω όλου αυτού του είδους τα σχόλια.

Φανταστείτε κορίτσια οτι ενώ πιάσαμε το νινί 10 μέρες μετά το γάμο πρόλαβαν και μας ρώτησαν ήδη 5 άτομα απο 5-6 φορές ο καθένας "άντε, ακόμα; τί κάθεστε; Γιατί δεν προσπαθείτε;". Τί να πω, ο κόσμος δεν πάει καλά...

[eirinaki1981]

κοριτσια,εμενα με εχει επηρεασει τοσο πολυ ο περίγυρος!!με ειχε αγχωσει τον τελευταιο χρονο απιστευτα!βεβαια πιεστηκα κιολας γιατι η συνυφαδα μου εκανε παιδι αμεσως αν & εμεις ειχαμε παντρευτει πρωτοι.Ειναι το πρωτο εγγονι της οικογενειας & ολοι επεσαν με τα μουτρα εκει οποτε για μας αδιαφορουν,ουτε στην επεμβαση του συζυγου ηρθαν!μονο οι ανθρωποι που το περνουν,θα σε καταλαβουν,ετσι μου ελεγε η ψυχολογος μου!!μην περιμενεις στηριξη απο αλλους,ειναι φυγοπονοι!λες & εμεις δεν θελουμε παιδακι & δεν τραβαμε ζορι!Εδω αυτοι που γνωριζουν το προβλημα δεν σε στηρίζουν,οι ασχετοι θα ενδιαφερθουν;;;ουτε κατα διανοια!

[vtgian]

vtgian να σου ζησει!!!!!!!!!!!!!!!!μετα απο 11 χρονια,θεε μου τι ευτυχια!!!!!να ειστε γεροι να το χεροσαστε!!!!!ο επιμενων νικα στο τελος,ε?

Σε ευχαριστώ κορίτσι μου! Ελπίζω να πάνε όλα καλά μέχρι το τέλος και εσεις να αποκτήσετε το συντομότερο. Εμάς μας ήρθε όταν πια αποφασίσαμε ότι δεν θα κάνουμε παιδί

κοριτσια,εμενα με εχει επηρεασει τοσο πολυ ο περίγυρος!!με ειχε αγχωσει τον τελευταιο χρονο απιστευτα!βεβαια πιεστηκα κιολας γιατι η συνυφαδα μου εκανε παιδι αμεσως αν & εμεις ειχαμε παντρευτει πρωτοι.Ειναι το πρωτο εγγονι της οικογενειας & ολοι επεσαν με τα μουτρα εκει οποτε για μας αδιαφορουν,ουτε στην επεμβαση του συζυγου ηρθαν!μονο οι ανθρωποι που το περνουν,θα σε καταλαβουν,ετσι μου ελεγε η ψυχολογος μου!!μην περιμενεις στηριξη απο αλλους,ειναι φυγοπονοι!λες & εμεις δεν θελουμε παιδακι & δεν τραβαμε ζορι!Εδω αυτοι που γνωριζουν το προβλημα δεν σε στηρίζουν,οι ασχετοι θα ενδιαφερθουν;;;ουτε κατα διανοια!

Ασ' τους να λένε και μη δίνεις σημασία. Η αλήθεια είναι ότι αν τύχει και έχεις συγγενικά πρόσωπα σε εγκυμοσύνη, η ψυχολογία σου πέφτει στο ναδίρ. Αμα δε έχεις και καμιά ατυχία, έχεις που έχεις τον πόνο σου, σε παρεξηγούν και από πάνω που δε συμμετέχεις στη τρελή χαρά της άλλης εγκύου! Τίποτα. Αδιαφορία. Όσο τους αφήνουμε να μας αγχώνουν, τόσο πιο δύσκολο το κάνουν.Παλαιότερα (π.χ. δεκαετία 60-70-80) το θεωρούσαν αυτονόητο οι γυναίκες ότι θα πιάσουν παιδί και απλά απολάμβαναν τον έρωτα με τον άντρα τους. Δείτε μόνο πόσες γυναίκες έφτασαν να κάνουν εξωσωματική γιατί προσπαθούσαν χρόνια και δε μπορούσαν και το 2ο (που δεν είχαν πια το άγχος) το έπιασαν φυσιολογικά!

Σκεφτείτε το εξής. Προσέχετε τη διατροφή σας, αλλάζετε τον τρόπο ζωή σας και πολλά άλλα με στόχο να αποκτήσετε ένα παιδάκι. Γιατί να αφήσετε τους τρίτους να σαμποτάρουν την προσπάθειά σας, γεμίζοντάς σας με άγχος;

Στην επίθεση κορίτσια... Όποιος ρωτάει πως και γιατί η απάντηση είναι "όποτε θέλω και άμα θέλω" Στη τρελίτσα ρίχτε το!

Όσο για τις πεθερές, χώστε τον άντρα σας να τους πει και 2 κουβέντες. Ή απλά επιμένετε στο "εμένα δεν μου βρίσκουν τίποτα οι γιατροί..." να πιάσουν τη μπηχτή να μαζευτούν. :D:D

[Faith 30]

vtgian ολα καλα θα πανε!!!!!ποσο μηνων εισαι?μετα απο 11 χρονια,ειχατε καποιο προβλημα η ανεξηγητο ηταν?φανταζομαι ποσο δυνατη εγινες μετα απο τοσα χρονια!!εμεις ειμαστε στην διαδικασια εξωσωμ.δυστηχως μας απεκλησαν την φυσικη συληψη.σε 2 βδομαδες περιπου ξεκιναω τις ενεσεις....

[Faith 30]

ειρηνακι, τι κανεις?εγω περιμενω να ξεκινησω την διαδικασια...εσυ κανενα νεοτερο?μηπως να κανατε καμια σπερματεγχυνση να δοκιμαζατε?

[vtgian]

vtgian ολα καλα θα πανε!!!!!ποσο μηνων εισαι?μετα απο 11 χρονια,ειχατε καποιο προβλημα η ανεξηγητο ηταν?φανταζομαι ποσο δυνατη εγινες μετα απο τοσα χρονια!!εμεις ειμαστε στην διαδικασια εξωσωμ.δυστηχως μας απεκλησαν την φυσικη συληψη.σε 2 βδομαδες περιπου ξεκιναω τις ενεσεις....

Είμαι στον 4ο μήνα πλέον! Κανένα πρόβλημα εμφανές. Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν το ψάξαμε και σε βάθος. Το 2012 είχα μία βιοχημική κύηση που με ταρακούνησε λιγάκι, αγχώθηκα, μέτραγα μέρες κλπ αλλά μετά είπα @#$#@ δε θα σκάσω κιόλας και αφέθηκα. Ήταν η πρώτη φορά που δε σημείωσα πότε έκανα σεξ και δεν τσέκαρα αν έχω καθυστέρηση. Αφού πέρναγαν οι μέρες και ούτε τεστ δεν έπαιρνα! Πήγα κατευθείαν στο γιατρό στην 6η εβδομάδα.

Σου εύχομαι ολόψυχα καλή επιτυχία και να αποκτήσεις μωράκι μέσα στο 2015!

[Faith 30]

vtgian,ευχαριστω για τις ευχες,ξερεις πως νιωθω,τελικα τα πιο ωραια πραγματα ερχονται εκει που δεν τα περιμενεις...α ρε τερζη ποσο δικαιο εχεις!!!!!!

[Marigula]

Καλησπερα στην παρεα και απο μένα!!!

Μια τελειωμενη καλη εγκυμοσυνη να ευχηθω στις εγκυούλες και γρηγορα με σπορακια στις κοιλίτσες για οσες ειναι στις προσπαθειες. Καθε επιτυχία σε ολες.

vtgian πραγματικά είσαι παραδειγμα για ολες μας! Οτι όταν θελουμε κατι πρεπει να προσπαθούμε, να επιμένουμε στον στοχος μας. Πραγματικα θαυμάζω την υπομονή σου.

Τώρα για το θεμα. Σε εμενα ακομη ήταν πιο δυσκολο γιατι εκτος ότι εμενα σε χωριο και κλειστη κοινωνία δούλευα και στο χωριο και καθημερινα ειχα επαφή με αρκετο γνωστο κοσμο. Απο το 2008 που αρραβωνιαστικα ήμουν στα στοματα του κοσμου και ακομη χειροτερα απο το 2010 που παντρευτηκα.

Ενω καθε μηνα ειχα να αντιμετωπισω την απογοητευση ειχα να αντιμετωπισω και τις επιτήδειες που ρωτούσαν για κουτσομπολιο. Αυτο αποφασισα μια μερα πως πρεπει να το χτυπησω στην καρδια. Ετσι όταν ήρθε στο καταστημα η μεγαλυτερη κουτσομπολα της περιοχης, ήμουν και νευριασμένη - απογοητευμενη, ήρθε η καυστική μηνιαια συζητηση: - Εισαι η ταδε; Του τάδε; (σίγα που δεν με ήξερε καθε μηνα με ρωτούσε το ιδιο) Παντρευτηκες; Εκανες και κανενα μωρο; Παιρνω και εγω δυναμη αποση ειχα και της απαντω με ενα υφος. - Ναι, έκανα, 4!!! Ευχαριστήθηκες; Με αγριοκοιταξε αλλα απο εκεινη την μερα ούτε με ξαναρωτησε καμια για το συγκεκριμενο θεμα, και όποτε ερχοταν η συγκεκριμένη ήταν μεσα στην ευγενια. Και έτσι ησυχασα!

Υπήρχαν ομως και οι μεγαλες σε ηλικια γυναικες (άνω των 70) που πραγματικα ρωτούσαν απο ενδιαφερον και το καταλαμβαινες. Ρωτούσαν παντα όταν ήμουν μόνη, και δεν το συζητουσαν καν. Εκει παντα η απαντηση μου ήταν πολύ διαφορετική. " Θεια, δεν εκανα ακομη, δωσμου την ευχη σου να με αξιωση ο Θεος". Παντα με την ευχη στο στομα και την προσευχη. Να μου φερουν λαδακι απο την Παναγια που πηγαιναν για προσκήνημα. Αυτες τις γυναικες παντα τις σεβομουν γιατι ενιωθα πως το εκαναν χωρις κακια αλλα πραγματικα απο ενδιαφερον.

Απο το στενα μας οικογενεικα προσωπα, αρκετοι ήταν διακριτικοι και δεν ρωτούσα ποτε. Ακομη και τώρα θα με ρωτήσουν απλα πως είμαι και πως πάει η εγκυμοσυνη. Υπάρχουν και οι αδιακριτοι φυσικα που ακουσα τις παραξενιες, όπως

- μεγαλωσα και δεν μπορω να πιασω παιδι. (είμαι 33 τωρα)

- σκληρηνε η μήτρα μου και δεν μπορω να πιασω παιδι.

(μεχρι που μια μια φορα μου ειπε να κανω πλυση με μαγειρική σοδα για να μαλακωσει η μήτρα και μετα να παω με τον αντρα μου για να πιασω παιδι εκει γυρισα και ειπα και τι στάση πρεπει να κανουμε; )

Απλα αυτα τα σχολια τα επερνα στο αστειο γιατι απλα αν καθομουν να τα σκεφτομουν το μονο που θα κατεφερναν είναι να με αγχωσουν περισσοτερο και να κλαιω. Που αυτος μαλλον ειναι και ο στοχος των συγκεκριμένων.

Ολοι αυτοι που ασχολουνται είτε θα ειναι απο ζήλια είτε ο στοχος τους θα ειναι άλλος. Μικρο ποσοστο ειναι αυτοι που ρωτανε που πραγματικο ενδιαφερον.

Απολογουμαι με το μεγαλο ποστ.

Καλη συνεχεια σε ολες.

[eirinaki1981]

efaki27,καλα ειμαι,προσπαθω να διωξω το αγχος!σ'ευχαριστω & παλι!ο ουρολογος ειπε να προσπαθησουμε κανα χρονο & μετα βλεπουμε. Ακομη 3-4 μηνες εμειναν & μετα μας βλεπω για μικρογονιμοποιηση σε φυσικο κυκλο,η μορφολογια του σπερματος δεν ειναι τοσο καλη ωστε να κανω σπερματεγχυση!κριμα τα λεφτα!εσυ;;;;απο ψυχολογια;;;;θα τα καταφερεις!!!!!δυναμη θελει!!!& η Παναγια μαζι σου!!!

[Faith 30]

eirinaki, καλα ειναι η ψυχολογια μου!!!εμας μας ειπαν οτι οταν το σπερμα δεν ειναι τοσο καλο,δεν κανουν φυσικο κυκλο γιατι θελουν πολλα ωαρια να γονιμοποιησουν...εκτος και αν τα μαζευεις ενα-ενα καθε μηνα,τα βαλεις καταψυξη και μετα τα γονιμοπιησετε ολα μαζι...εσενα για φυσικο κυκλο σου ειπε σιγουρα?το καλυτερο βεβαια ειναι να μην φτασετε σε αυτο το σημειο...υπομονη 4 μηνες μεχρι να γινει το θαυματακι!