Quantcast
Jump to content
Προσοχή σε SCAM μηνύματα! Μας ενημέρωσαν ότι εστάλει μήνυμα στα Αγγλικά, για αλλαγή κωδικού πρόσβασης. Δεν έχουμε στείλει κάτι τέτοιο. Τα μηνύματά μας, πάντα είναι μεταφρασμένα στα Ελληνικά & περιέχουν το λογότυπό μας. ×
➔ Parents.org.gr

Καφέ εξωσωματικής 2022 !


Recommended Posts

1 hour ago, Arriel_83 είπε:

Εννοείται να το πάρει! Μα κι εμένα πιο πολύ με ενδιέφερε να αποτακατασταθώ βιολογικά και ήμουν σίγουρη ότι αυτό αν γίνει θα έρθει και η εγκυμοσύνη. 

Είχα φτάσει να έχω άσχημες εξάψεις και βραδινές εφιδρώσεις, αυπνία, κατάθλιψη. Όλα αυτά τα συμπτώματα που διαβάζουμε στο internet. Και από αυτό αποφάσισα πως και όταν μπω κανονικά σε εμμηνόπαυση, πάλι θα κάνω ορμονική αποκατάσταση γιατί τα συμπτώματα αυτά δεν παλεύονται!

Τα ίδια και η φίλη μου. Αλλά πιστεύει ότι φταίει και η διατροφή που κάνει. Εσύ είχες κάνει και άλλες παρεμβάσεις στον τρόπο ζωής σου όλο αυτό το διάστημα; Θυμάμαι που τα συζητάγαμε, αλλά δε θυμάμαι αν είχες κάνει και κάτι άλλο που σε βοήθησε τελικά...

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

  • Απαντήσεις 24,5k
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

  • kateriiina25

    1682

  • happiness79

    1519

  • Angot

    1426

  • Σποράκι

    701

Περισσότερες δημοσιεύσεις

7 minutes ago, Troia said:

Τα ίδια και η φίλη μου. Αλλά πιστεύει ότι φταίει και η διατροφή που κάνει. Εσύ είχες κάνει και άλλες παρεμβάσεις στον τρόπο ζωής σου όλο αυτό το διάστημα; Θυμάμαι που τα συζητάγαμε, αλλά δε θυμάμαι αν είχες κάνει και κάτι άλλο που σε βοήθησε τελικά...

Ναι έκανα όλα αυτά που λέγαμε: κομμένα χημικά και συντηριτικά, τα πλαστικά από παντού (οι φθαλικές δηλαδή), διατροφή χαμηλού γλυκαιμικού δείκτη και μειωμένοι υδατάνθρακες. Σιγουρα όλα αυτά είχαν μία συνεισφορά, αλλά η προ-ορμονη έκανε την μεγάλη διαφορά. 

Link to comment
Share on other sites

πρίν από 52 λεπτά , Χαμογέλα είπε:

Ναι @Troia μου, εισαι μια απ'αυτες τις κοπελες που με εχεις βοηθησει πολυ κ για την κα Τσεκουρα κ γενικα. Σ'ευχαριστω γλυκια μου κ εσυ τη δικια σου, χρονισαμε πριν λιγο κ ακομα δεν το πιστευω... Μας γυμναζει φουλ αλλα εγω μολις κοιμηθει κ βρω ευκαιρια τρωω οτι βρω μπροστα μου να παρω δυναμεις, οποτε αυτη η διαιτα δεν πολυπιανει.. ασε που ακομα δεν εχω συνελθει απο τις διατροφικες στερησεις της εγκυμοσυνης που με ειχαν χωρις ουτε ενα σοκολατακι τοσους μηνες κ βγαζω τα σπασμενα.. χαχχαχα! Φιλια 😊

Εγώ το ακριβώς αντίθετο από εσένα...Μόλις κοιμηθεί τελικά είμαι τόσο κουρασμένη που πέφτω κι εγώ για ύπνο...Έχω γυρίσει και στη δουλειά και δεν την παλεύω...Και επειδή δεν προλαβαίνω, καθυστερώ και γεύματα και αυτό δεν είναι καλό...Περπατάει η μικρή σου;

πρίν από 7 λεπτά , Arriel_83 είπε:

Ναι έκανα όλα αυτά που λέγαμε: κομμένα χημικά και συντηριτικά, τα πλαστικά από παντού (οι φθαλικές δηλαδή), διατροφή χαμηλού γλυκαιμικού δείκτη και μειωμένοι υδατάνθρακες. Σιγουρα όλα αυτά είχαν μία συνεισφορά, αλλά η προ-ορμονη έκανε την μεγάλη διαφορά. 

Σου στέλνω μην. εκτός

  • Μου αρέσει 1
Link to comment
Share on other sites

16 ώρες πρίν, Visit a vis είπε:

Με την παρακολούθηση του θεράποντος ιατρού σου;

Εγώ ζήτησα και μου προτείνετε αυτά.Μου είχε πει ότι σε κάποιες περιπτώσεις βοήθησαν και σε κάποιες όχι, αν θυμάμαι καλά 

3 ώρες πρίν, Arriel_83 είπε:

Σε εμένα έκαναν θαύματα ομολογουμένως..!

Ήτανε μάλλον όλα μαζί και σιγουρα και αυτά 

Αν και μπορεί να το έχεις γραψει πιο πάνω.Εσυ πόσο καιρο τα έπαιρνες και σε τι δόση(αν θυμάμαι καλά και αυτό είναι ένα βασικό θέμα ,γιατί θυμάμαι είχαμε συζητησει αρκετά το θέμα δόση αλλά δε θυμάμαι λεπτομέρειες)Αν θέλεις φυσικά απαντας.Μη σε φέρνω σε δυσκολη θέση..

Link to comment
Share on other sites

9 minutes ago, anoulious said:

Εγώ ζήτησα και μου προτείνετε αυτά.Μου είχε πει ότι σε κάποιες περιπτώσεις βοήθησαν και σε κάποιες όχι, αν θυμάμαι καλά 

Ήτανε μάλλον όλα μαζί και σιγουρα και αυτά 

Αν και μπορεί να το έχεις γραψει πιο πάνω.Εσυ πόσο καιρο τα έπαιρνες και σε τι δόση(αν θυμάμαι καλά και αυτό είναι ένα βασικό θέμα ,γιατί θυμάμαι είχαμε συζητησει αρκετά το θέμα δόση αλλά δε θυμάμαι λεπτομέρειες)Αν θέλεις φυσικά απαντας.Μη σε φέρνω σε δυσκολη θέση..

Σιγουρα ήταν όλα μαζί! Και να βάλω και την γυμναστική μέσα σε αυτό. 

Έπαιρνα 50mg (δύο χαπια των 25) την ημέρα. Τα έπαιρνα για περίπου 9 μήνες. Στον 3ο μήνα λήψης είδα αλλαγές στην ωορηξια και τα συμπτώματα. 

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

πρίν από 6 λεπτά , Arriel_83 είπε:

Σιγουρα ήταν όλα μαζί! Και να βάλω και την γυμναστική μέσα σε αυτό. 

Έπαιρνα 50mg (δύο χαπια των 25) την ημέρα. Τα έπαιρνα για περίπου 9 μήνες. Στον 3ο μήνα λήψης είδα αλλαγές στην ωορηξια και τα συμπτώματα. 

Τωρα που το λες η συζήτηση ήτανε ανάμεσα στη δόση των 50 και των 75 αν θυμάμαι καλά..Και σαν δόση που έχει δώσει αποτελέσματα νομίζω μου είχε πει πει αυτή των 75.

Βέβαια εμείς μιλούσαμε για μικροτερο διαστημα και παίζει ρόλο και αυτό.

Εγώ το είχα ψάξει τόσο πολύ,έπαιρνα ενα σωρό που λίγο δυσκολεύομαι να θυμηθώ δοσεις από όλα.

Link to comment
Share on other sites

18 minutes ago, anoulious said:

Τωρα που το λες η συζήτηση ήτανε ανάμεσα στη δόση των 50 και των 75 αν θυμάμαι καλά..Και σαν δόση που έχει δώσει αποτελέσματα νομίζω μου είχε πει πει αυτή των 75.

Βέβαια εμείς μιλούσαμε για μικροτερο διαστημα και παίζει ρόλο και αυτό.

Εγώ το είχα ψάξει τόσο πολύ,έπαιρνα ενα σωρό που λίγο δυσκολεύομαι να θυμηθώ δοσεις από όλα.

Όταν έκανα τις προσπάθειες για ωοληψίες έπαιρνα κι εγώ από μόνη μου μεγάλη δόση γιατί είχα διαβάσει να πάρεις για 3 μήνες 75mg. Αλλά 0 αποτέλεσμα. Κατέληξα ότι θέλει σαν δόση τόσο όσο και υπομονή για να δεις τα αποτελέσματα μακροχρόνια. 

  • Μου αρέσει 1
Link to comment
Share on other sites

πρίν από 53 λεπτά , Troia είπε:

Εγώ το ακριβώς αντίθετο από εσένα...Μόλις κοιμηθεί τελικά είμαι τόσο κουρασμένη που πέφτω κι εγώ για ύπνο...Έχω γυρίσει και στη δουλειά και δεν την παλεύω...Και επειδή δεν προλαβαίνω, καθυστερώ και γεύματα και αυτό δεν είναι καλό...Περπατάει η μικρή σου;

Κ εγω γιαυτο τρωω οτι βρω μπροστα μου, γιατι δεν εχω καν κουραγιο να σκεφτω κατι υγειινο, οχι να το φτιαξω... εκει που στην εξωσωματικη κ στην εγκυμοσυνη προσεχα τα παντα, τωρα αστα... θα συνελθω ομως... ειναι κ οι μυξες που μας εχουν τσακισει καθε τρεις κ λιγο κ δεν κοιμομαστε τα βραδια κ καταρρεω...

εσεις ειστε λιγο πριν απο μας αν θυμαμαι καλα, νοεμβρη δε γεννησες καπου εκει; Κανει αποπειρες, εσεις περπατατε; Την εχεις στειλει βρεφικο τωρα με τη δουλεια;

Link to comment
Share on other sites

Κορίτσια μου, υπήρξε μια εξέλιξη σήμερα, δυστυχώς όχι θετική. Ύστερα απο κάτι ταχυκαρδίες ξαφνικές και χωρίς λόγο που είχα, μου ειπε ο γιατρός να κάνουμε την χοριακή λίγο νωρίτερα οπότε την έκανα σήμερα, όπου για μία ακόμη φορά ήταν αρνητική (4). Ίσως αυτή η φορά να πόνεσε πιο πολύ απ’ όλες. Τα είχαμε όλα ελεγμένα, προσεγμένα, θεραπείες, εξετάσεις, διατροφή… όμως μάλλον τα έμβρυα μου διαφωνούν ή ο οργανισμός μου, δεν ξέρω 😕 
 

Ήθελα να πω από χτες στην @Arriel_83 αλλά και σε όλα τα κορίτσια ότι καλό είναι να ξεφεύγουμε και να ξεχνιώμαστε (κυρίως για εμάς), πολλές κοπέλες τα κατάφεραν όταν το “ξέχασαν” και μπράβο τους, όμως και άλλες τόσες τα κατάφεραν με μισή ανάσα από το πολύ άγχος και θα συνεχίζουν να τα καταφέρνουν. Και εμένα αυτή τη φορά το «δεν πρεπει να εχεις άγχος» με άγχωσε ακόμα παραπάνω, σε σημείο να σκέφτομαι μόνο αυτό. Γι αυτό ας αφήσουμε πια αυτή την συμβουλή για τις “φυσιολογικές” που δεν χρειάστηκε να περάσουν όσα περνάμε εμείς. Είναι ok να αγχώνεστε κορίτσια! Το λέω με αγάπη 💛

  • Μου αρέσει 1
  • Λυπημένη/-ος 40

eardp2.png

Link to comment
Share on other sites

πρίν από 30 λεπτά , kateriiina25 είπε:

Κορίτσια μου, υπήρξε μια εξέλιξη σήμερα, δυστυχώς όχι θετική. Ύστερα απο κάτι ταχυκαρδίες ξαφνικές και χωρίς λόγο που είχα, μου ειπε ο γιατρός να κάνουμε την χοριακή λίγο νωρίτερα οπότε την έκανα σήμερα, όπου για μία ακόμη φορά ήταν αρνητική (4). Ίσως αυτή η φορά να πόνεσε πιο πολύ απ’ όλες. Τα είχαμε όλα ελεγμένα, προσεγμένα, θεραπείες, εξετάσεις, διατροφή… όμως μάλλον τα έμβρυα μου διαφωνούν ή ο οργανισμός μου, δεν ξέρω 😕 
 

Ήθελα να πω από χτες στην @Arriel_83 αλλά και σε όλα τα κορίτσια ότι καλό είναι να ξεφεύγουμε και να ξεχνιώμαστε (κυρίως για εμάς), πολλές κοπέλες τα κατάφεραν όταν το “ξέχασαν” και μπράβο τους, όμως και άλλες τόσες τα κατάφεραν με μισή ανάσα από το πολύ άγχος και θα συνεχίζουν να τα καταφέρνουν. Και εμένα αυτή τη φορά το «δεν πρεπει να εχεις άγχος» με άγχωσε ακόμα παραπάνω, σε σημείο να σκέφτομαι μόνο αυτό. Γι αυτό ας αφήσουμε πια αυτή την συμβουλή για τις “φυσιολογικές” που δεν χρειάστηκε να περάσουν όσα περνάμε εμείς. Είναι ok να αγχώνεστε κορίτσια! Το λέω με αγάπη 💛

Φιλη μου λυπαμαι τοσο πολύ , αλλιώς το είχα ονειρευτεί …να είμαστε μαζί , σε περιμένω στη πορεία γιατί είμαι σίγουρη ότι θα τα καταφέρεις 

οταν μετά απο τόσα χρόνια και τόσες προσπαθείς δεν έχεις δει το πολυπόθητο θετικό δεν γίνεται να μην αγχώνεσαι δεν είμαστε ρομπότ έχουμε συναισθήματα και αγωνιούμε τοσο πολύ για να τα καταφέρουμε 

η επόμενη όταν το αποφασίσετε να είναι η τυχερή μεγάλη αγκαλιά απο Εμενα ❤️

  • Μου αρέσει 7
Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


πρίν από 31 λεπτά , kateriiina25 είπε:

Κορίτσια μου, υπήρξε μια εξέλιξη σήμερα, δυστυχώς όχι θετική. Ύστερα απο κάτι ταχυκαρδίες ξαφνικές και χωρίς λόγο που είχα, μου ειπε ο γιατρός να κάνουμε την χοριακή λίγο νωρίτερα οπότε την έκανα σήμερα, όπου για μία ακόμη φορά ήταν αρνητική (4). Ίσως αυτή η φορά να πόνεσε πιο πολύ απ’ όλες. Τα είχαμε όλα ελεγμένα, προσεγμένα, θεραπείες, εξετάσεις, διατροφή… όμως μάλλον τα έμβρυα μου διαφωνούν ή ο οργανισμός μου, δεν ξέρω 😕 
 

Ήθελα να πω από χτες στην @Arriel_83 αλλά και σε όλα τα κορίτσια ότι καλό είναι να ξεφεύγουμε και να ξεχνιώμαστε (κυρίως για εμάς), πολλές κοπέλες τα κατάφεραν όταν το “ξέχασαν” και μπράβο τους, όμως και άλλες τόσες τα κατάφεραν με μισή ανάσα από το πολύ άγχος και θα συνεχίζουν να τα καταφέρνουν. Και εμένα αυτή τη φορά το «δεν πρεπει να εχεις άγχος» με άγχωσε ακόμα παραπάνω, σε σημείο να σκέφτομαι μόνο αυτό. Γι αυτό ας αφήσουμε πια αυτή την συμβουλή για τις “φυσιολογικές” που δεν χρειάστηκε να περάσουν όσα περνάμε εμείς. Είναι ok να αγχώνεστε κορίτσια! Το λέω με αγάπη 💛

κορίτσι μου το λυπάμαι είναι λίγο αλήθεια. θα σου πω ότι έχεις απόλυτο δίκιο σε αυτά που γράφεις. θα μπορούσα να πω πολλά αλλά δεν θέλω να έρθω σε ρήξη με καμία. εννοείται ότι δεν το βάζουμε κάτω αλλά εννοείται ότι και θα κλάψεις και θα πέσεις και χίλιες φορές θα πεις γιατί; και γιατί σε μένα; όλα στο πρόγραμμα είναι. κάποια στιγμή όμως θα ξανά σηκωθείς και θα πεις πάμε πάλι αυτή η φορά θα είναι η φορά μου και θα έρθει αυτή η φορά. μεγάλη αγκαλιά 

  • Μου αρέσει 3
Link to comment
Share on other sites

πρίν από 34 λεπτά , kateriiina25 είπε:

Κορίτσια μου, υπήρξε μια εξέλιξη σήμερα, δυστυχώς όχι θετική. Ύστερα απο κάτι ταχυκαρδίες ξαφνικές και χωρίς λόγο που είχα, μου ειπε ο γιατρός να κάνουμε την χοριακή λίγο νωρίτερα οπότε την έκανα σήμερα, όπου για μία ακόμη φορά ήταν αρνητική (4). Ίσως αυτή η φορά να πόνεσε πιο πολύ απ’ όλες. Τα είχαμε όλα ελεγμένα, προσεγμένα, θεραπείες, εξετάσεις, διατροφή… όμως μάλλον τα έμβρυα μου διαφωνούν ή ο οργανισμός μου, δεν ξέρω 😕 
 

Ήθελα να πω από χτες στην @Arriel_83 αλλά και σε όλα τα κορίτσια ότι καλό είναι να ξεφεύγουμε και να ξεχνιώμαστε (κυρίως για εμάς), πολλές κοπέλες τα κατάφεραν όταν το “ξέχασαν” και μπράβο τους, όμως και άλλες τόσες τα κατάφεραν με μισή ανάσα από το πολύ άγχος και θα συνεχίζουν να τα καταφέρνουν. Και εμένα αυτή τη φορά το «δεν πρεπει να εχεις άγχος» με άγχωσε ακόμα παραπάνω, σε σημείο να σκέφτομαι μόνο αυτό. Γι αυτό ας αφήσουμε πια αυτή την συμβουλή για τις “φυσιολογικές” που δεν χρειάστηκε να περάσουν όσα περνάμε εμείς. Είναι ok να αγχώνεστε κορίτσια! Το λέω με αγάπη 💛

Να προχωρήσεις άμεσα σε ότι σε κάνει χαρούμενη. Να πάτε ένα ταξίδι...Κάτι να ξεφύγεις 

Συζήτησε με το γιατρό για να κάνεις τα επόμενα βήματα και ίσως κι ένα προεμφυτευτικο να τσεκάρεις κι αυτό τον παράγοντα.

Ταλαιπωρήσαι αλλά θα τα καταφέρεις να το θυμασαι!!!

  • Μου αρέσει 2
Link to comment
Share on other sites

Κορίτσια καλησπέρα!Ειμαι στην 7η μέρα μετά την εμβρυομεταφορα(2 βλαστοκυστες 5 ημερών ) χοριακη 27/01 και έχω μεγάλη αγωνία!!Ειναι κανένα κορίτσι στην ίδια φάση;

  • Μου αρέσει 1
Link to comment
Share on other sites

2 hours ago, kateriiina25 said:

Κορίτσια μου, υπήρξε μια εξέλιξη σήμερα, δυστυχώς όχι θετική. Ύστερα απο κάτι ταχυκαρδίες ξαφνικές και χωρίς λόγο που είχα, μου ειπε ο γιατρός να κάνουμε την χοριακή λίγο νωρίτερα οπότε την έκανα σήμερα, όπου για μία ακόμη φορά ήταν αρνητική (4). Ίσως αυτή η φορά να πόνεσε πιο πολύ απ’ όλες. Τα είχαμε όλα ελεγμένα, προσεγμένα, θεραπείες, εξετάσεις, διατροφή… όμως μάλλον τα έμβρυα μου διαφωνούν ή ο οργανισμός μου, δεν ξέρω 😕 
 

Ήθελα να πω από χτες στην @Arriel_83 αλλά και σε όλα τα κορίτσια ότι καλό είναι να ξεφεύγουμε και να ξεχνιώμαστε (κυρίως για εμάς), πολλές κοπέλες τα κατάφεραν όταν το “ξέχασαν” και μπράβο τους, όμως και άλλες τόσες τα κατάφεραν με μισή ανάσα από το πολύ άγχος και θα συνεχίζουν να τα καταφέρνουν. Και εμένα αυτή τη φορά το «δεν πρεπει να εχεις άγχος» με άγχωσε ακόμα παραπάνω, σε σημείο να σκέφτομαι μόνο αυτό. Γι αυτό ας αφήσουμε πια αυτή την συμβουλή για τις “φυσιολογικές” που δεν χρειάστηκε να περάσουν όσα περνάμε εμείς. Είναι ok να αγχώνεστε κορίτσια! Το λέω με αγάπη 💛

Been there done that Κατερίνα μου. Δεν μου ήρθαν όλα εύκολα και μάλιστα όταν έμαθα ότι δεν μπορώ να κάνω παιδιά, ξαφνικά όλες τριγύρω μου έμεναν έγκυες και όλες μου έλεγαν "απλά μην αγχώνεσαι" και ήθελα να τις κοπανήσω.

Και μιλάμε εγώ δεν κατάφερα ποτέ να α) να βγάλω ωάριο και β) τα δύο που έβγαλα να γονιμοποιηθούν. Όχι να φτάσω σε στάδιο εμφύτευσης. Οπότε πώς γίνεται να μην αγχώνεσαι όταν έχεις μπουρδουκλωθεί στις τόσες εξετάσεις, όταν ακούς τριγύρω σου τόσες περιπτώσεις επιτυχίας και εσύ δεν μπορείς να ταυτιστείς με καμία;

Έφτασα να έχω γενικευμένο άγχος και να βλέπω τη ζωη μου στείρα και μαύρη. Ένιωθα άχρηση και αποτυχημένη. Και παράλληλα να έχω την κουμπάρα μου με την οποία ξεκινησα μαζί τις προσπάθειες και εκεινη τα κατάφερε στην 3η προσπάθεια, να με παίρνει κάθε μέρα να μου λέει πόσο βάρος έχει πάρει το έμβρυο, και τι καλή που ήταν η β επιπέδου, και πόσο ωραίο είναι το παιδικό που έφτιαξαν, και εγώ να πρέπει να καταπιώ την ατάκα του γιατρου "εσύ με δικά σου ωάρια δεν θα κάνεις ποτέ παιδί. Ξεκίνα άμεσα με δωρεά πριν περάσουν τα χρόνια". Και να έχω σύζυγο 47 ετών που να τον σκέφτομαι και να λέω "μα καλά αυτός θα γίνει πατέρας στα 50 εξαιτιας μου?"

Τα είχα παρατήσει όλα. Δεν πήγαινα κομμωτήριο, δεν πήγαινα γυμναστήριο, στην δουλειά ήμουν σαν φυτό. Και κάποια ημέρα είπα "αι στο διαολο, τα δανεικά εκεί είναι, χρειάζομαι ένα διάλειμμα", ξεκίνησα να κάνω πράγματα για εμένα για να νιώσω εγώ καλά γιατί αυτό το πράγμα με είχε φθείρει. Έτσι ξεκινησα κολύμβηση και έβαλα και άλλα χόμπυ στο πρόγραμμα και εστίασα στα θετικά: στον υπέροχο σύζυγο που έχω, στην καλή δουλειά και στην υγεία. Και για λίγο ξεχάστηκα και εκεί πάνω έγινε το θαύμα. (και μου πήρε 3 χρόνια έτσι;)

Πώς μπορώ να μην δώσω σαν συμβουλή σε μία κοπέλα που έχει πέσει κι αυτή στα τάρταρα για λίγο να εστιάσει σε πράγματα που της δίνουν ευχαρίστηση; 

Και κακά τα ψέματα. Καλή και η ψυχολογία αλλά το μεγαλύτερο θέμα είναι ο βιολογικός παράγοντας. Εγώ πχ πήρα μία θεραπεία. Μόνο με διαλογισμό δεν θα είχε γίνει κάτι.  Στην δική σου περίπτωση, θα είναι κάτι άλλο. Πάρε τον χρόνο σου να διαχειριστείς αυτό που συνέβη και ψάξε να βρεις αυτόν τον βιολογικό παράγοντα που στέκεται εμπόδιο. 

Εδώ δεν είμαστε για να κουνάμε το δάχτυλο αλλά για να βοηθούμε. Η κάθε μία όπως μπορεί.  

  • Μου αρέσει 14
Link to comment
Share on other sites

πρίν από 29 λεπτά , Arriel_83 είπε:

Been there done that Κατερίνα μου. Δεν μου ήρθαν όλα εύκολα και μάλιστα όταν έμαθα ότι δεν μπορώ να κάνω παιδιά, ξαφνικά όλες τριγύρω μου έμεναν έγκυες και όλες μου έλεγαν "απλά μην αγχώνεσαι" και ήθελα να τις κοπανήσω.

Και μιλάμε εγώ δεν κατάφερα ποτέ να α) να βγάλω ωάριο και β) τα δύο που έβγαλα να γονιμοποιηθούν. Όχι να φτάσω σε στάδιο εμφύτευσης. Οπότε πώς γίνεται να μην αγχώνεσαι όταν έχεις μπουρδουκλωθεί στις τόσες εξετάσεις, όταν ακούς τριγύρω σου τόσες περιπτώσεις επιτυχίας και εσύ δεν μπορείς να ταυτιστείς με καμία;

Έφτασα να έχω γενικευμένο άγχος και να βλέπω τη ζωη μου στείρα και μαύρη. Ένιωθα άχρηση και αποτυχημένη. Και παράλληλα να έχω την κουμπάρα μου με την οποία ξεκινησα μαζί τις προσπάθειες και εκεινη τα κατάφερε στην 3η προσπάθεια, να με παίρνει κάθε μέρα να μου λέει πόσο βάρος έχει πάρει το έμβρυο, και τι καλή που ήταν η β επιπέδου, και πόσο ωραίο είναι το παιδικό που έφτιαξαν, και εγώ να πρέπει να καταπιώ την ατάκα του γιατρου "εσύ με δικά σου ωάρια δεν θα κάνεις ποτέ παιδί. Ξεκίνα άμεσα με δωρεά πριν περάσουν τα χρόνια". Και να έχω σύζυγο 47 ετών που να τον σκέφτομαι και να λέω "μα καλά αυτός θα γίνει πατέρας στα 50 εξαιτιας μου?"

Τα είχα παρατήσει όλα. Δεν πήγαινα κομμωτήριο, δεν πήγαινα γυμναστήριο, στην δουλειά ήμουν σαν φυτό. Και κάποια ημέρα είπα "αι στο διαολο, τα δανεικά εκεί είναι, χρειάζομαι ένα διάλειμμα", ξεκίνησα να κάνω πράγματα για εμένα για να νιώσω εγώ καλά γιατί αυτό το πράγμα με είχε φθείρει. Έτσι ξεκινησα κολύμβηση και έβαλα και άλλα χόμπυ στο πρόγραμμα και εστίασα στα θετικά: στον υπέροχο σύζυγο που έχω, στην καλή δουλειά και στην υγεία. Και για λίγο ξεχάστηκα και εκεί πάνω έγινε το θαύμα. (και μου πήρε 3 χρόνια έτσι;)

Πώς μπορώ να μην δώσω σαν συμβουλή σε μία κοπέλα που έχει πέσει κι αυτή στα τάρταρα για λίγο να εστιάσει σε πράγματα που της δίνουν ευχαρίστηση; 

Και κακά τα ψέματα. Καλή και η ψυχολογία αλλά το μεγαλύτερο θέμα είναι ο βιολογικός παράγοντας. Εγώ πχ πήρα μία θεραπεία. Μόνο με διαλογισμό δεν θα είχε γίνει κάτι.  Στην δική σου περίπτωση, θα είναι κάτι άλλο. Πάρε τον χρόνο σου να διαχειριστείς αυτό που συνέβη και ψάξε να βρεις αυτόν τον βιολογικό παράγοντα που στέκεται εμπόδιο. 

Εδώ δεν είμαστε για να κουνάμε το δάχτυλο αλλά για να βοηθούμε. Η κάθε μία όπως μπορεί.  

Θυμάμαι χαρακτηριστικά που σου έλεγα ακριβώς αυτά που λες εσύ τώρα στις άλλες και θυμάμαι επίσης που έγραφα εδώ ότι κάποια στιγμή θα περάσετε στην απέναντι όχθη και θα αισθάνεστε επιφύλαξη για το πώς να μιλήσετε και πώς να συμβουλέψετε ζευγάρια που δεν τα έχουν καταφέρει ακόμα...

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


Guest
Το θέμα αυτό είναι κλειστό για νέες απαντήσεις
×
×
  • Δημιουργία νέου...