Μανούλες Μάρτιου 2021

[vivi.nik.]

Just now, giwta_86 είπε:

Ξενυχτο η δικιά σου χάχα.. Εγώ ελαφρά χτυπηματακια νοιώθω μονο... Και κυρίως όταν ξαπλώνω.. Ελπίζω με το καιρό να γίνουν πιο έντονα.. Είναι μια μικρή επιβεβαίωση για εμάς ότι είναι καλά εκεί μέσα... 

Μονο πιο εντονα;;; πάρτυ ολόκληρο θα κάνουν, όπως κ τωρα βασικά, αλλα θα χουν πολλή περισσότερη δύναμη όσο μεγαλώνουν 

Πάλι στον ίδιο γιατρό θα μαστε εμείς;; 

[ba_lily]

Κορίτσια μην αγχώνεστε εγώ είμαι 21+3 και το νιώθω ελάχιστα. Έκανα β επιπεδου 20+3 και ο γιατρός δεν μπόρεσε να δει όλα τα όργανα καλά μου είπε πως ειταν λίγο νορις έχω και εμπρόσθιο πλακούντα και λίγο λίπος στη κοιλιά μέτρησε μονο καρδιά και ενκεφαλο αλλά μου είπε πως όλα φενοντε καλά και ηρέμησα θα ξανακάνω 10/11 

[giwta_86]

Just now, vivi.nik. said:

Μονο πιο εντονα;;; πάρτυ ολόκληρο θα κάνουν, όπως κ τωρα βασικά, αλλα θα χουν πολλή περισσότερη δύναμη όσο μεγαλώνουν 

Πάλι στον ίδιο γιατρό θα μαστε εμείς;; 

Ναι στο Μαλιγιαννη.. Και στο ίδιο μαιευτήριο αν θυμάμαι καλά, ιασω.. Πλάκα θα έχει να συμπέσουν οι μέρες... 

[vivi.nik.]

 

Just now, giwta_86 είπε:

Ναι στο Μαλιγιαννη.. Και στο ίδιο μαιευτήριο αν θυμάμαι καλά, ιασω.. Πλάκα θα έχει να συμπέσουν οι μέρες... 

Όμορφα! Έχω θα χω 10 Νοέμβρη λογικά β επιπέδου κ Ιασω τοκετό ναι! Πιστεύω θα συμπεσουμε

[valentina23]

Καλημέρα κοριτσαρες μου!! Χρόνια πολλά για χτες!! Μια διαφορετική γιορτή... 

@Pepi88 χάρηκα κοπέλα μου που μεγάλωσε ο τράχηλος!! Θα δεις όλα καλά θα πάνε!!

Κορίτσια όσον αφορά για τις κινήσεις του μωρού να σας πω ότι εγώ γύρω στις 21εβδ άρχισα να το νιώθω με σιγουριά.. Και είναι και δεύτερη εγκυμοσυνη!! Παίζει ρόλο και ο πλακουντας εγώ έχω πρόσθιο υψηλό. Μην αγχώνεστε κάποιες το νοιώθουν πολύ νωρίς και άλλες πιο αργά. Σας το λέω γιατί και γω αγχωνομουν πάρα πολύ. Γιατί υποτίθεται στις δεύτερο μάνες ακούγεται πιο νωρίς.. 16η-17η εβδ..!!! Και γω είχα κλείσει την 20η και τίποτα πολύ λίγα πράγματα.. Σαν φτερουγισματα, πεταρισματα!! Τώρα ειδικά εδώ και μια εβδομάδα το καταλαβαίνω κανονικοτατα!! 

[Basiliki92]

Δεν αγχώνομαι γιατί την βλέπω που ξεπροβάλλει κάποιες φορές μες στην μέρα το μόνο που με αγχώνει είναι ότι είναι ξενύχτο όπως λες κ εσύ @giwta_86 αχαχαχαχ δεν ξέρω τι να περιμένω μάλλον δεν θα πάρει τίποτα από την μάνα του αυτό το παιδί  άντε να δούμε πως θα περάσει ο καιρός... έχουμε χαζέψει εντελώς με την μπέμπα.. Ευχομαι να πάνε όλα καλά σε όλες όσες κυοφορούν αυτήν την τόσο δύσκολη περίοδο κοριτσια μου !!!

[ba_lily]

Άσε από τώρα αγχώνομαι θα γεννησουμε σε μια περίοδο πολύ δισκολη με νοσοκομεία γεμάτα covit 

[valentina23]

ba_lily αυτό ξαναπές το!! Τι μας περιμένει δεν ξέρω!! Κι αυτό που με φοβίζει είναι οι ασυμπτωματικοι που δεν ξέρουν. Μπορεί ο καθένας να έχει κορονοιο και να μην το ξέρει!! Πάντως τα κρουσματα σίγουρα είναι πολλά περισσοτερα

[Basiliki92]

Just now, ba_lily είπε:

Άσε από τώρα αγχώνομαι θα γεννησουμε σε μια περίοδο πολύ δισκολη με νοσοκομεία γεμάτα covit 

@ba_lily εμένα πιο πολύ με προβληματίζει ο πανικός που επικρατεί πάρα ο κορονοιος δεν τολμάς να αρρωστήσεις άσε που αν χρειαστεί να πας νοσοκομείο για οποιονδήποτε άσχετο λόγο επικρατεί πανικός κ δεν σε δέχονται εύκολα δεν το συζητώ για ικα εφορίες κλπ ούτε τηλέφωνα απαντάνε ούτε τίποτα από τον Μάρτιο που μας πέρασε αυτό το μπάχαλο δεν θέλω να σκεφτώ τι θα συμβεί όταν φτάσουμε 2000 κ 3000 κρούσματα...

[Aria konsta]

Καλησπερα στην πιο γλυκιά ομάδα.. ! 

Διαβαζω τα νεα σας .. @Pepi88 χαρηκα με τα νεα .. πολυ .. πιστεύω πολυ οτι ολα θα πανε καλα! 

Θα σου πω για μενα πριν 7 χρόνια με περίδεση βέβαια αλλά δεν εχει διαφορά.. ολα μου τα έκαναν πολυ δυσκολα σε σημείο να θελω τουαλέτα και να φοβάμαι να παω .. έδωσα τα κατοικίδια μου όλη κατέβασαν το κρεβάτι μου στο σαλόνι διπλα στην τουαλέτα για να μπορώ να κάνω έστω τα βασικά.. και πάλι μου έλεγαν ειναι δυσκολα και θελει πολύ προσοχή. 

Κυκλοφορούσε ο αντρας μου με ένα detol στο χέρι και καθάριζε επιφάνειες μη τυχόν και παρω μικρόβιο απο πουθενά,ακομα και τα ρούχα μου τα επλαινε ξέχωρα και με ντετολ αλλα ακομα ολα ηταν δυσκολα .. και όλη μερα μονη μου και να φοβάμαι και να κλαίω. Εμεινα χωρίς γιατρο για 1 μιση μηνα δεν με αναλάμβανε κανεις . 

Μερα παρα μερα ερχόταν νοσοκόμα σπίτι για να κανω τις απαραίτητες εξετάσεις.. με ανέλαβε ο τότε γιατρος μου καλη του ωρα .. μου πέταξε 12 κουτιά χάπια γελώντας.. με απελευθέρωσε σε μια ώρα.. μου ειπε να περπατάω οχι πολύ αλλα μεσα στο σπίτι μου κανονικα που δεν με αφηναν ουτε τουαλέτα να πηγαίνω..μου ειπε να πηγαίνω βολτα με το αυτοκίνητο να ειμαι χαμογελαστή και το μωρακι θα ειναι μια χαρά.. μου σταμάτησε τις εξετασεις μερα παρα μερα .. μου έβγαλε από το μυαλό ότι όλα είναι τόσο δύσκολα.. και απλα με έβαλε να γεννήσω στις 37 ,2 μη τυχόν και σπάσει το ραμα διαβεβαιονοντας με οτι και εγω και το μωρο θα είσαστε 100% υγιείς.  

Ολα ηταν μια στιγμή.. ολα όσα έζησα απο τη στιγμή που την πήρα αγκαλιά.. δεν θυμόμουν τιποτα ..  και φυσικά γεννήθηκε στις 37,2 3.050 , 51 εκ. 

Δεν της έλειπε τίποτα.. 

Μην απελπίζεσαι.. κανε υπομονή.. να σκέφτεσαι μονο θετικα .. και να εισαι σίγουρη ότι θα φτάσετε οσο πιο μακριά γίνεται! 

Με πολύ αγάπη και σεβασμό μπροστά σε αυτό που περνάς.. ♡

[Popaki2011]

Just now, Aria konsta είπε:

Καλησπερα στην πιο γλυκιά ομάδα.. ! 

Διαβαζω τα νεα σας .. @Pepi88 χαρηκα με τα νεα .. πολυ .. πιστεύω πολυ οτι ολα θα πανε καλα! 

Θα σου πω για μενα πριν 7 χρόνια με περίδεση βέβαια αλλά δεν εχει διαφορά.. ολα μου τα έκαναν πολυ δυσκολα σε σημείο να θελω τουαλέτα και να φοβάμαι να παω .. έδωσα τα κατοικίδια μου όλη κατέβασαν το κρεβάτι μου στο σαλόνι διπλα στην τουαλέτα για να μπορώ να κάνω έστω τα βασικά.. και πάλι μου έλεγαν ειναι δυσκολα και θελει πολύ προσοχή. 

Κυκλοφορούσε ο αντρας μου με ένα detol στο χέρι και καθάριζε επιφάνειες μη τυχόν και παρω μικρόβιο απο πουθενά,ακομα και τα ρούχα μου τα επλαινε ξέχωρα και με ντετολ αλλα ακομα ολα ηταν δυσκολα .. και όλη μερα μονη μου και να φοβάμαι και να κλαίω. Εμεινα χωρίς γιατρο για 1 μιση μηνα δεν με αναλάμβανε κανεις . 

Μερα παρα μερα ερχόταν νοσοκόμα σπίτι για να κανω τις απαραίτητες εξετάσεις.. με ανέλαβε ο τότε γιατρος μου καλη του ωρα .. μου πέταξε 12 κουτιά χάπια γελώντας.. με απελευθέρωσε σε μια ώρα.. μου ειπε να περπατάω οχι πολύ αλλα μεσα στο σπίτι μου κανονικα που δεν με αφηναν ουτε τουαλέτα να πηγαίνω..μου ειπε να πηγαίνω βολτα με το αυτοκίνητο να ειμαι χαμογελαστή και το μωρακι θα ειναι μια χαρά.. μου σταμάτησε τις εξετασεις μερα παρα μερα .. μου έβγαλε από το μυαλό ότι όλα είναι τόσο δύσκολα.. και απλα με έβαλε να γεννήσω στις 37 ,2 μη τυχόν και σπάσει το ραμα διαβεβαιονοντας με οτι και εγω και το μωρο θα είσαστε 100% υγιείς.  

Ολα ηταν μια στιγμή.. ολα όσα έζησα απο τη στιγμή που την πήρα αγκαλιά.. δεν θυμόμουν τιποτα ..  και φυσικά γεννήθηκε στις 37,2 3.050 , 51 εκ. 

Δεν της έλειπε τίποτα.. 

Μην απελπίζεσαι.. κανε υπομονή.. να σκέφτεσαι μονο θετικα .. και να εισαι σίγουρη ότι θα φτάσετε οσο πιο μακριά γίνεται! 

Με πολύ αγάπη και σεβασμό μπροστά σε αυτό που περνάς.. ♡

Τι πέρασες κι εσύ????Να πάνε όλα καλά για όλες,να παραμείνεις όσο γίνεται πιο χαλαρή  @Pepi88 και όπου κοιτάς εκεί θα πας,λέει μια παροιμία, οπότε εσύ κοίτα τον 9ο μήνα,την τελειομηνη εγκυμοσύνη,κάνε θετικές σκέψεις και θα φτάσουμε εκεί παρέα!!!!!!

[Pepi88]

Just now, Aria konsta είπε:

Καλησπερα στην πιο γλυκιά ομάδα.. ! 

Διαβαζω τα νεα σας .. @Pepi88 χαρηκα με τα νεα .. πολυ .. πιστεύω πολυ οτι ολα θα πανε καλα! 

Θα σου πω για μενα πριν 7 χρόνια με περίδεση βέβαια αλλά δεν εχει διαφορά.. ολα μου τα έκαναν πολυ δυσκολα σε σημείο να θελω τουαλέτα και να φοβάμαι να παω .. έδωσα τα κατοικίδια μου όλη κατέβασαν το κρεβάτι μου στο σαλόνι διπλα στην τουαλέτα για να μπορώ να κάνω έστω τα βασικά.. και πάλι μου έλεγαν ειναι δυσκολα και θελει πολύ προσοχή. 

Κυκλοφορούσε ο αντρας μου με ένα detol στο χέρι και καθάριζε επιφάνειες μη τυχόν και παρω μικρόβιο απο πουθενά,ακομα και τα ρούχα μου τα επλαινε ξέχωρα και με ντετολ αλλα ακομα ολα ηταν δυσκολα .. και όλη μερα μονη μου και να φοβάμαι και να κλαίω. Εμεινα χωρίς γιατρο για 1 μιση μηνα δεν με αναλάμβανε κανεις . 

Μερα παρα μερα ερχόταν νοσοκόμα σπίτι για να κανω τις απαραίτητες εξετάσεις.. με ανέλαβε ο τότε γιατρος μου καλη του ωρα .. μου πέταξε 12 κουτιά χάπια γελώντας.. με απελευθέρωσε σε μια ώρα.. μου ειπε να περπατάω οχι πολύ αλλα μεσα στο σπίτι μου κανονικα που δεν με αφηναν ουτε τουαλέτα να πηγαίνω..μου ειπε να πηγαίνω βολτα με το αυτοκίνητο να ειμαι χαμογελαστή και το μωρακι θα ειναι μια χαρά.. μου σταμάτησε τις εξετασεις μερα παρα μερα .. μου έβγαλε από το μυαλό ότι όλα είναι τόσο δύσκολα.. και απλα με έβαλε να γεννήσω στις 37 ,2 μη τυχόν και σπάσει το ραμα διαβεβαιονοντας με οτι και εγω και το μωρο θα είσαστε 100% υγιείς.  

Ολα ηταν μια στιγμή.. ολα όσα έζησα απο τη στιγμή που την πήρα αγκαλιά.. δεν θυμόμουν τιποτα ..  και φυσικά γεννήθηκε στις 37,2 3.050 , 51 εκ. 

Δεν της έλειπε τίποτα.. 

Μην απελπίζεσαι.. κανε υπομονή.. να σκέφτεσαι μονο θετικα .. και να εισαι σίγουρη ότι θα φτάσετε οσο πιο μακριά γίνεται! 

Με πολύ αγάπη και σεβασμό μπροστά σε αυτό που περνάς.. ♡

Αχ με συγκίνησες βρε κορίτσι μου !Αυτό το μόνη και φοβισμένη χτύπησε στην καρδιά μου μέσα..έτσι νιώθω όλη μέρα και ας είναι κάποιος μαζί μου!φόβος για το άγνωστο φόβος να αποχωριστώ το μικρο μου τόσο νωρίς φόβος για όλα!και πόνος!ευτυχώς μόλις με αγκαλιάζει ο άντρας μου και μου χαμογελάει παίρνω δύναμη μεγατόνων! λυπάμαι για αυτά που πέρασες λυπάμαι για αυτά που περνάω και ειλικρινά το λέω και το ξαναλέω ΚΑΜΊΑ γυναίκα να μην βιώνει τέτοιες καταστάσεις!Κάθε φορά που κλαίω και απελπιζομαι σκέφτομαι ιστορίες γυναικών σαν και σένα που τα καταφέρατε!! Σεβασμός σε εσάς λοιπόν!

[Aria konsta]

Εγω ημουν πραγματικά μονη ολοι δούλευαν ωρες πολλες .. πρωτη εγκυμοσύνη.. το χειρότερο ήταν το ξαφνικό..αυτο που εχω φόβο και τωρα πλησιάζω τις 21 εβδομάδες και τρέμω.. 21 εβδομαδων πηγα για β επιπέδου και βρέθηκα ξαφνικα να ειμαι σε διαδικασία τοκετού. Οτι ειχα αρχίσει να την αισθάνομαι και σκεφτόμουν αυτο που λες τώρα..θα την αποχωριστώ τοσο νωρίς; θα τα καταφέρουμε; έμπαινα στο χειρουργείο με 50-50 πιθανότητες και έλεγα θα ξυπνήσω και δεν ξερω αν θα σε ξανα νιώσω..τοσο τρομακτικό !

Ξύπνησα απο την νάρκωση και δεν ήταν κανένας γύρω μου να μου πει τι έχει συμβεί.. δεν την ένιωθα και δεν ήξερα τι να σκεφτώ.. απλα προσεύχομαι! 

Ειναι τεράστια και βαριά  ιστορία.. που ίσως όταν την διηγουμαι να δίνω δύναμη και κουράγιο!! 

Εγω πάλι ανατριχιάζω ειναι τόσα πολλά.. πραγματικά. 

Να του μιλας συνέχεια να το χαϊδεύεις να σας δινεις δύναμη και να σκέφτεσαι παντα το καλύτερο και αυτο να περιμένεις!! 

Καμια να μη ζησει αυτο που περνάς και που περασα..  

Συγνώμη αν σε κούρασα με το σεντόνι.. απλα να σκέφτεσαι ποσο δύσκολο και ακατόρθωτο φαινόταν και ποια τελικά ήταν η κατάληξη 

 

[Basiliki92]

@Aria konsta Μπράβο κορίτσι μου για την δύναμη σου!!!Όλα αυτά λόγο τραχήλου? Ξαφνικά η υπήρχε θέμα εξ αρχής στην εγκυμοσύνη? 

[Pepi88]

Just now, Aria konsta είπε:

Εγω ημουν πραγματικά μονη ολοι δούλευαν ωρες πολλες .. πρωτη εγκυμοσύνη.. το χειρότερο ήταν το ξαφνικό..αυτο που εχω φόβο και τωρα πλησιάζω τις 21 εβδομάδες και τρέμω.. 21 εβδομαδων πηγα για β επιπέδου και βρέθηκα ξαφνικα να ειμαι σε διαδικασία τοκετού. Οτι ειχα αρχίσει να την αισθάνομαι και σκεφτόμουν αυτο που λες τώρα..θα την αποχωριστώ τοσο νωρίς; θα τα καταφέρουμε; έμπαινα στο χειρουργείο με 50-50 πιθανότητες και έλεγα θα ξυπνήσω και δεν ξερω αν θα σε ξανα νιώσω..τοσο τρομακτικό !

Ξύπνησα απο την νάρκωση και δεν ήταν κανένας γύρω μου να μου πει τι έχει συμβεί.. δεν την ένιωθα και δεν ήξερα τι να σκεφτώ.. απλα προσεύχομαι! 

Ειναι τεράστια και βαριά  ιστορία.. που ίσως όταν την διηγουμαι να δίνω δύναμη και κουράγιο!! 

Εγω πάλι ανατριχιάζω ειναι τόσα πολλά.. πραγματικά. 

Να του μιλας συνέχεια να το χαϊδεύεις να σας δινεις δύναμη και να σκέφτεσαι παντα το καλύτερο και αυτο να περιμένεις!! 

Καμια να μη ζησει αυτο που περνάς και που περασα..  

Συγνώμη αν σε κούρασα με το σεντόνι.. απλα να σκέφτεσαι ποσο δύσκολο και ακατόρθωτο φαινόταν και ποια τελικά ήταν η κατάληξη 

 

Τι να με κουράζεις πλάκα κάνεις; ταυτίζομαι πλήρως και παίρνω κουράγιο !!