Με αισιοδοξία!

[ΔΕΣΙ]

Καλημεραααα κοριτσια και καλο Σαββατοκυριακο!!!

Ειστε καλα?Εγω ειμαι πολυυυυυυυυ πολυυυυυυυυυ χαρουμενη,

περιμενουμε νεο μελος στην οικογενεια μας!!! :D:D

Ολοι μας ειμαστε ενθουσιασμενοι!!!

Τα φιλια μου σε ολες!!!! <3 <3

[ΟΛΓΑ78]

Καλημεραααα κοριτσια και καλο Σαββατοκυριακο!!!

Ειστε καλα?Εγω ειμαι πολυυυυυυυυ πολυυυυυυυυυ χαρουμενη,

περιμενουμε νεο μελος στην οικογενεια μας!!! :D:D

Ολοι μας ειμαστε ενθουσιασμενοι!!!

Τα φιλια μου σε ολες!!!! <3 <3

Δεσάκι μου είσαι έγκυος???? Μπράβο σου κοπέλα μου, με το καλό, να σου πάνε όλα τέλεια και να έχεις μια ήρεμη εγκυμοσύνη! Πολύ όμορφα νεάκια!! Εμείς χαθήκαμε, το ξέρω, είμασταν και πάλι άρρωστοι εγώ και τα παιδιά, μέχρι που έλειψα και από την δουλειά να φανταστείτε.. τώρα είμαι στο γραφείο, καλά μεν αλλά λίγο αδύναμη ακόμα και εξαντλημένη. Στεναχωριέμαι που δεν μπαίνω πια, πραγματικά δεν είχα χρόνο ούτε για να πούμε τα νέα μας! Εύχομαι να είστε όλες καλά, σας σκέφτομαι, φιλάκια στα παιδάκια σας!!

[edel84]

Δεσάκι!!!!!!

Με το καλόοοο! Συγχαρητήρια

Μια εύκολη και τελειόμηνη εγκυμοσύνη εύχομαι με ένα υγιέστατο μωράκι!!!!

Πολύ μου αρέσει που δεν ξεμένουμε από νέα, χε!!!

Συμμένιο παίρνε σειρά σιγά σιγά!!!!

Ολγάκι μας καλό περαστικούλια και πάλι!!!

Σταβίδι όταν εμφανιστείς θα σε κάνω ντα! Που είσαι;;

Έχουμε να ακούσουμε νέα σου απο τα Χγεννα. Τι έγινε με το παιδάκι;

Τα δικά σου τα παιδάκια;;; ΕΣΥ;;

Φιλάκια σε όλες μαναράκια!

Ο μικρός μου πρίγκηπας κοιμάται και αράζουμε με το μεγάλο τώρα..

[ΔΕΣΙ]

Κοριτσια μου γλυκα σας ευχαριστω πολυυυυ πολυυυυυυ για τις ευχες σας,ναιιιιι θα γινω και παλι μανουλααααα!!!!Η χαρα απιστευτη!!!! :D:D:D:D <3 <3 <3

Να με συγχωρεσετε που ειχα χαθει τοσο καιρο..αλλα δεν ενιωθα ανετα..δεν μπορω να σας το εξηγησω..ισως να με καταλαβαινετε..αλλα τωρα πεταμεεε!!!!

Ολγα σου στελνω τις ευχες μου περαστικα,γερη και δυνατη!!!Τα παιδακια σου ειναι καλα?Με τον μικρο σας ολα καλα? <3

Εντελ σε ευχαριστω πολυ πολυ,να χαιρεσαι το παιδακι σου και την οικογενεια σου!!! <3

Συμμουλα και Σταβουλα σας στελνω τα φιλια μου,ευχομαι να ειστε καλα!! <3 <3

Ευχομαι να τα λεμε πιο συχνα κοριτσια μου,μου λειψατε!!! <3 <3 <3

[ΟΛΓΑ78]

Κοριτσάκια μου γλυκά, πόσο χαίρομαι που η θετική ενέργεια και διάθεση έχει επανέλθει χάρη -κυρίως- στα νεάκια από το Δεσάκι μας! Είμαι στην δουλειά, βιχουλίζω. δεν έχω και πολύ όρεξη να δουλέψω είναι η αλήθεια και περιμένω να περάσει η ώρα για να σηκωθώ να πάω σπίτι μου. Γενικά, όσον αφορά την δουλειά, έχω φτάσει στα όριά μου, κανείς δεν εκτιμάει τίποτα από κανένα, όσο περισσότερο δίνεις τόσο σε θεωρεί ο άλλος δεδομένη, οπότε κι εγώ κοιτάζω περισσότερο το σπίτι μου και τα παιδάκια μου και τα υπόλοιπα.... χέστη@@@ααα!!! Εμείς να είμαστε καλά, τα παιδάκια μας πάνω απ΄όλα, γιατί μια ζωή την έχουμε και πρέπει να την κάνουμε να αξίζει. Ειδικά τώρα τελευταία σκέφτομαι ότι τα παιδιά μεγαλώνουν... ειδικά ο γιος μου, του χρόνου θα είναι τρίτη δημοτικού, θα μου πείτε δεν τον πήραν και τα χρόνια, αλλά για πόσο ακόμα θα θέλει τις αγκαλίτσες μου-μη σας πω ότι από τώρα μου ψιλοανταρτεύει-, για πόσο ακόμα θα θέλει να παίζει μαζί μου, να κάνουμε μαζί κατασκευές.... νιώθω και τύψεις, καθώς κυρίως λόγω της δουλειάς και του χρόνου που μου απορροφάει η μικρή δεν είμαι μαζί του όπως θα ήθελα...δεν έχουμε ποιοτικό χρόνο οι 2 μας. Αν πάω μαζί του, τσουπ και η σουσού από πίσω να χωθεί και να συμμετέχει. Αυτό που με χαροποιεί ιδιαιτέρως είναι ότι τα 2 αδελφάκια τα πάνε πολύ καλά μεταξύ τους, αγαπιούνται πολύ, παίζουν μαζί, υποστηρίζει το ένα τ΄άλλο και ελπίζω πραγματικά να κρατήσει αυτό. Θέλω να είναι ομάδα οι δυο τους, να είναι δεμένοι. Πάντως, γενικότερα τελευταία νιώθω ανεπαρκής. Θα ήθελα να είμαι πιο κοντά στα παιδιά μου, να φωνάζω λιγότερο, να έχω περισσότερο χρόνο, παλαιότερα έφτιαχνα διάφορα παιχνίδια με την φαντασία μου και συμμετείχαν κι εκείνα, τώρα ... ξέμεινα από ιδέες! Θέλω να σκέφτονται την μαμά τους και να με φέρνουν στο μυαλό τους χαρούμενη, δημιουργική, αυθόρμητη...μάλλον γερνάω ..μαμά!! Πρέπει να ανασυγκροτηθώ λίγο να πάρω τα πάνω μου. Σκέφτομαι να κάνω κάτι για μένα, να ξεκινήσω καμιά ζούμπα, λίγο να ξελαμπικάρω, να πάρω βαθιές ανάσες, να φύγουν ΟΛΑ τα αρνητικά συναισθήματα, να αδειάσω και να ξαναφορτίσω μπαταρίες!!! Εύχομαι να είστε όλες καλά, πραγματικά μου λείψατε!!

[edel84]

Καλημέρες κι από μας!

Ο μικρός κοιμάται, η μαμά μόλις έβαλα το φαγητό στο φούρνο και πίνω το μοναδικό καφεδάκι της ημέρας.

Γενικά, είμαστε καλά, αλλά τελευταία ο καιρός είναι εξαιρετικός κι εμείς όλη μερα μέσα και έχω αρχίσει να βαριέμαι λίγο. Προσπαθώ να τον πηγαίνω βόλτες, αλλά έχουμε διάφορα τεχνικά προβλήματα και δεν είναι πάντα εύκολο (π.χ. σπιτι χωρίς ασανσερ, είμαστε στο βουνό/δάσος και 3 χμ από την πόλη κλπ κλπ). Πιο πολύ για το μικρούλη θέλω να βολτάρω να παίρνει καθαρό αέρα και ερεθίσματα. Από την άλλη βγάζουμε δόντια- μάλλον, έχουμε γκρίνια, είμαστε απαιτητικοί και θέλουμε αγκαλίστες και δε θέλω ούτε να του τις στερώ, ούτε να τον κακομαθαίνω. Γενικά είμαι στην πρώτη κατηγορία πάντως.

Δεσούλα!

Εμείς είμαστε πολύ χαρούμενες με τα νέα σου και οτιδήποτε κι αν σου συνέβη χαίρομαι που το ξεπεράσατε! Σημασία έχει που χαμογελάτε ξανά! Πότε περιμένουμε το μικράκι μας; Φιλάκια στο μεγάλο σου και στην κοιλίτσα

Ολγάκι γλυκό!

Μακάρι πολλές μανούλες να ήταν σαν κι εσένα.. να συμμετέχουν στις κατασκευές, να μαγειρεύουν μαζί με τα παιδια, να κοιμούνται μαζί τους, γιατί σέβονται τους φόβους τους κι ας έχουν ''βιδωμένη πλάτη''! Δεν ξέρω αν είναι σωστή η συνβουλή μου, μιας και δεν έχω δύο παιδάκια, αλλά προσπάθησε να μη νοιώθεις τύψεις που περνάτε χρόνο και οι 3 και όχι οι 2 σας με το μεγάλο. Είμαι σχεδόν σίγουρη πως αντιλαμβάνεται πως έχεις γίνει 1000 κομμάτια και το εκτιμά. Κι η σουσού τι να κάνει;; Βλέπει μαμά - σου λέει βουρ! Να χαίρεσαι που είναι αγαπημένα, γιατί αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό και σε σένα. Είναι ευλογία. Το βλέπω με τον αδερφό μου. Πλέον είναι το στήριγμά μου, μετά τον άντρα μου. Μεγαλώσαμε μαζί και είμαστε πολύ αγαπημένοι.

Σταβάκι ειλικρινά ανησυχώ.

Συμμένιο, ασημένιο φιλάκια σας!

Τα φιλιά μου σε όλες..

[ΟΛΓΑ78]

Καλημέρα κοριτσάκια! Είμαι στη δουλειά, δεν έχω πολύ χρόνο αλλά μπήκα να πω μια καλημέρα! Είμαι λίγο μουδιασμένη λόγω των πρόσφατων ειδήσεων για τον Βαγγέλη, χτες πήρα μια αγκαλιά το βράδυ τον μεγάλο μου στο κρεβάτι του και του τόνισα ότι ο,τιδήποτε τον απασχολεί, τον στεναχωρεί, τον προβληματίζει ή τον θυμώνει, μικρό, ασήμαντο, χαζό, να το λέει σ΄εμένα ή στον μπαμπά του. Έχω πλέον την εντύπωση ότι τα παιδιά μας είναι και λίγο στο έλεος του Θεού. Όσο και να τους μιλάμε, όσο κοντά και να είμαστε, κάποια πράγματα -δυστυχώς- μας ξεπερνάνε. Ειδικά στις πιο μεγάλες ηλικίες που επηρεάζονται και από τις παρέες τους -κυρίως λύκειο και στα φοιτητικά χρόνια- δεν μιλούν πάντα με τους γονείς για ο,τιδήποτε τα απασχολεί. Και σε αυτό ΔΕΝ φταίνε πάντα οι γονείς, είναι άδικο να ρίχνουμε σε αυτούς ευθύνες για ο,τιδήποτε. Είμαστε κοντά τους όσο γίνεται, όσο μας το επιτρέπουν εκείνα, μεγαλώνοντας γίνονται αυτόνομα και πολλές φορές δεν "καταδέχονται" να μιλήσουν σε μας, προτιμούν να το χειρίζονται μόνα τους. Εκεί, πραγματικά, δεν μπορώ να σκεφτώ τι άλλο μπορεί να κάνει ένας γονέας. Προσπαθώ όσο γίνεται να μιλάω με το παιδί μου, να συζητάμε, να μου ανοίγεται και τρέμω την στιγμή που αυτό μπορεί κάποια στιγμή να αλλάξει. Γιατί θα αλλάξει και είναι φυσικό να αλλάξει. Θα σταθεί στα πόδια του, θα είναι ολόκληρος άντρας, μπορεί να το θεωρεί και ντροπή να μιλήσει στον μπαμπά και τη μαμά για κάτι που τον βαραίνει. Κι εκεί .... τι? Μπορούμε άραγε ποτέ να είμαστε δίπλα τους? Να μας το επιτρέπουν εκείνα να είμαστε? Εγώ λέω στον γιο μου" Αγάπη μου θα είμαι πάντα δίπλα σου, να μην φοβάσαι τίποτα" Και μετά αναρωτιέμαι: "Θα είμαι?" Και πώς μπορώ να τον θωρακίσω για να γίνει αυτόνομος, να αποκτήσει αυτοπεποίθηση και να πατάει γερά στα δικά του πόδια? Γιατί αυτό πιστεύω είναι η μεγαλύτερη επιτυχία του γονέα. Να αναθρέψει σωστά και αυτόνομα παιδιά, να έχουν εμπιστοσύνη στον εαυτό τους, να τα βγάζουν πέρα μόνα τους, αλλά να έχουν και εκείνο το δέσιμο με τους γονείς που να τους επιτρέπει να αναζητήσουν την συμβουλή, την αγκαλιά, το χάδι, όταν υπάρξει η ανάγκη. Δύσκολο, πολύ δύσκολο να μεγαλώνεις παιδιά. Αυτό το συνειδητοποιώ μέρα με την μέρα. Θέλει τόοοοοοση αγάπη και τόοοοοοοση εμπιστοσύνη ώστε να τα αφήνεις να ανοίγουν τα φτερά τους αλλά παράλληλα να έχουν πάντα σχέση με την οικογενειακή φωλιά.... συγγνώμη αν σας μαύρισα, αλλά πραγματικά είμαι πολύ προβληματισμένη...

[edel84]

Ολγάκι γλυκό. Είναι τόσο ώριμες κι αληθινές οι σκέψεις σου.

Όλοι μας είμαστε μουδιασμένοι με το γεγονός του εκφοβισμού και των βασανιστηρίων.

Κι εγώ θυμάμαι στα μαθητικά μου χρόνια πως κοροϊδεύαμε τα αδύναμα παιδιά, τους αδύναμους μαθητές, αυτούς που δεν είχαν οικονομική άνεση στην οικογένεια (εμένα επειδή φορούσα γυαλιά... αυτό ήταν κοροϊδία όμως, δε θα έλεγα πως ήταν εκφοβισμος). Κάποια πράγματα ξεκινούν από το σπίτι (αν δεν μαλωσεις το παιδί σου όταν ξεκαρδίζεται επειδή κάποιος πέφτει και χτυπά και του εξηγήσεις πως δεν είναι αστείο επιβεβαιώνεις την πράξη του). Και κάποια είναι του χαρακτήρα μας (κάποιοι γεννηθηκαν με πιο επιθετικά ένστικτα και πρέπει να βάλεις σα γονιός χαλινάρι - αν αδιαφορήσεις... ιδού!). Και φυσικά κάποια καλλιεργούνται (έχω πολλά παραδείγματα και δασκάλου μου και καθηγητών μας που καλλιεργούσαν τέτοιες περιπτώσεις). Οπότε τι να λέμε;;; Μπερδέψαμε τη λεβεντιά με το νταηλίκι. Το καλλιεργήσαμε και το τροφοδοτήσαμε. Επίσης, όχι απλώς το ανεχτήκαμε, αλλά το ηρωποιήσαμε. Τέλοσπάντων, δεν είμαστε εδώ για να κάνουμε κήρυγμα και δε θέλω να κάνω κιόλας.

Σα γονιός προσπαθείς να πλάσεις έναν ισορροπημένο άνθρωπο. Έναν άνθρωπο που θα έχει αυτοσεβασμό, περηφάνεια, εσωτερική δύναμη και ανεπτυγμένα ένστικτα επιβίωσης (και πολλά άλλα βέβαια). Υπήρξα φοιτήτρια και ξέρω πόσο απομακρύνεσαι από την οικογενειακή θαλπωρή. Όμως ήμουν τυχερή, μιας και είχα φίλους καλούς και εσωτερική ισορροπία. Είναι και θέμα τύχης Ολγάκι. Να βρεις φίλους καρδιακούς, ανθρώπους εμπιστοσύνης, συντρόφους και γενικότερα ανθρώπους που θα σε εξελίσσουν. Πάντα η οικογένεια είναι καταφύγιο, αλλά δυστυχώς μπορεί να είναι και η τελική λύση.

Όχι δε φταίει ο γονιός, μια αλληλεπίδραση είναι αποτέλεσμα 2 σωμάτων...

Όμως δε μιλάμε για αντικέιμενα, μιλάμε για ανθρώπους με ψυχολογία και βούληση και κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή και ξεφεύγει από τα ''πρέπει''.

Πιστεύω οι περισσότεροι έιμαστε παγωμένοι. Και νιώθουμε τύψεις. Για τον κάθε Βαγγέλη. Και για το Βαγγέλη.

Δε θέλω να καταληξω λέγοντας ''μακάρι το τέλος του παιδιού να πυροδοτήσει ενέργειες και σκέψεις και και και εναντίον του εκφοβισμού''. Γιατί δε μου αρέσουν τέτιοιου είδους θυσίες. Μένω στις σκέψεις μου λοιπόν και ενδεχομένως στις τύψεις μου.

[SYMM]

Κορίτσια καλησπέρα κι από μένα...Η υπόθεση του Βαγγέλη είναι πραγματικά γροθιά στο στομάχι...έτσι νιώθω όλες αυτές τις μέρες...Σα να μου έχουν ρίξει μαι γροθιά...Δεν ξέρω τι να πω...Πραγματικά τα παιδιά μας βρίσκονται στο έλεος του Θεού κι εγώ το πιστεύω γιατί ό,τι εφόδια και να προσπαθήσεις να τους δώσεις ποτέ δεν ξέρεις από που μπορεί να σου ρθει...Τώρα διάβασα ότι το κοριτσάκι που έπεσε από το μπαλκόνι στην εκδρομή ήταν ατύχημα...Μάλλον ζαλίστηκε από κατανάλωση αλκοόλ σε συνδυασμό με κάτι χάπια που έπαιρνε...Τι να πρωτοπείς στα παιδιά σου;Ποιον κίνδυνο να πρωτοσκεφτείς;Πώς να τα προστατεύσεις από όλα;Δεν ξέρω ειλικρινά...

[ΔΕΣΙ]

Καλημερα κοριτσια μου,ευχομαι να εχετε ολες υγεια και μια καλη εβδομαδα!!!

:D:D

Φιλια πολλα!!! <3 <3 <3

[ΟΛΓΑ78]

Δεσάκι!!!!!!!!!!!! Όλα καλά κορίτσι??? Ακούγεσαι τόσο αισιόδοξη και χαρούμενη και μας φτιάχνεις κι εμάς την διάθεση. Είμαι στην δουλειά τώρα -είχε την απόλυτη νέκρα σήμερα- και ανυπομονώ να πάει 16:00 να σχολάσω, να πάω σπιτάκι μου! Έχω και την μικρή 4η μέρα να χτυπάει 39άρια και 40άρια, να μην τρώει τίποτα και με πλακώνει και αυτό το βάρος. Πήγαμε παιδίατρο χτες, φουλ ακροαστικά, παίρνουμε αντιβίωση, κάνουμε μάσκες, παίρνουμε σκονάκια για την βρογχίτιδα!! Το αδειάσαμε το φαρμακείο χτες.

Συμμάκι γλυκό, ίδιες σκέψεις κάνουμε όλοι. Μουδιασμένοι αισθανόμαστε και αβοήθητοι, ανήμποροι... προσευχές να κάνουμε και όσο μπορούμε να πονηρεύουμε τα παιδιά μας-μέχρι το σημείο που το επιτρέπει η ηλικία τους, βέβαια-

Edelaki, θέλω όταν έρθεις Ελλάδα θα ήθελα να με πάρεις τηλ. Σε περίπτωση που δεν έχεις το τηλ. μου, θα στο στείλω με μήνυμα.

Σταβούλι, εσένα θα σε πάρω τηλ., γιατί αν περιμένω να εμφανιστείς εδώ...

Φιλάκια, έχω δουλίτσα!!

[ΔΕΣΙ]

Καλησπερα κοριτσια μου γλυκα!!

Ολγα μου ειμαι καλα,σε ευχαριστω πολυ πολυ για το ενδιαφερον σου!! <3

Προσπαθω ναι, θελω να ειμαι καλα, οσο γινεται αισιοδοξη.. θελω να βγαλω ενα χαρουμενο μπουμπουκακι!!!Βεβαια καθε μερα δεν ειναι ιδια αλλα η θετικη σκεψη ειναι μπροστα!!!

Εντελ πρεπει ναστε Ελλαδα, ε? Να περασετε σουπερ τελεια στην πατριδα,να παρετε εικονες και ομορφες στιγμες μαζι σας στην επιστροφη!! <3

Συμμουλα χαρηκα που μου εγραψες στο φβ ευχομαι να ειστε καλα!! <3

Σταβουλα..που εισαι?Ολα καλα?Ευχομαι και σε εσενα τα καλυτερα!! <3

Τα φιλιαααα μουυυυ σε ολες!!!! <3 <3 :D

[stav77]

Τσα!!!!!!!

Να΄΄ μαι και εγώ η εξαφανισμένη.....

Κοριτσάκια μου γλυκά και αγαπημένα, να ξέρατε πόσο πολύ ΜΟΥ ΛΕΙΨΑΤΕ!!!!!

Εχασα κωδικούς πρόσβασης, τα αυγά και τα πασχάλια μου και μολις κατάφερα και ξαναμπήκα (αφού ξέρετε ότι δεν το έχω με την τεχνολογία!)

Καταρχάς να ευχηθώ ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ και ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, με υγεία και ευτυχία στα σπιτικά σας.....

Δεν έχω προλάβει να διαβάσω τίποτα από τα νέα σας (θα το κάνω σιγά σιγά με ησυχία), απλά κάτι ψυχανεμίστηκα για εγκυμοσύνη

ΔΕΣΟΥΛΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ........Να έχεις μια ηρεμη, ανέφελη και τελειόμηνη εγκυμοσύνη....Πώς είσαι? Πώπω ήδη μύρισα μωρουδίλα.....Πόσο μηνών είσαι? Φύλο είδατε? (Πες τα όλα τώρα.....)....Αυτά είναι νέα......

Ολγάκι, πολλές φορές που περνάω από τα μέρη σου σε σκέφτομαι αλλά δειλιάζω να μπω.....παρεπιμπτόντως, ο υιος μου διάλυσε το κινητό και έχω χάσει όλες μου τις επαφές, επομένως και το τηλεφωνό σου....Τα παιδάκια σου τί κάνουν? Ομορφαίνουν σαν τη μανούλα?

Εντελάκι, τι κάνει ο ομορφούλης? Μεγαλώνει και τρελαίνει μπαμπά και μαμα? Κάτι πήρε το μάτι μου ότι ήρθατε Ελλάδα? Πώςπεράσατε? Φαντάζομαι τη χαρά των παππύδων για το μικρό! Πάντως η μητρότητα σου παει πολύ............

Συμμάκι στο μαρτυριάρη το φατσοβιβλίο είδα μια φωτογραφία της πριγκίπισσάς σου...Καλέ τι κούκλα είναι αυτή?Φτου σας, μη σαν ματιάσω......Αλλά και η μανούλα, γλύκα είναι! Τί ε΄γινε τελικά με τα θεματάκια που είχες? Δρομολογήθηκαν?

Τα υπόλοιπα κοριτσάκι απώς είναι? Η γλυκιά μας Ματούλα, το Τρυφερο Μωροαγγελάκι,η Μαρκελίτσα μας?

Νική Αντωνία πώς πάει η εγκυμοσύνη σου? Θα μεγάλωσα τα ζουζουνάκια σου.....Άντε, καρδιά μου, με το καλό και εσύ......

Λοιπόν, εμείς τώρα είμαστε καλά......η μικρή χρόνισε, δεν περπατά ακόμα γιατί είναι σούμο, μπουσουλάει διαρκώς, είναι ταρζανάκι (τώρα χτυπά τον τοιχο του δωματίου της να πάω να την πάρω), κάνει πολλά ναζάκκια, κοιμίζει τον κούκλο της, κρύβεται και μας κάνει κουκου-τα, μαμά-μπαμπά,παππού-γιαγιά, πάει, γεια, Γιαν (το αδερφό της), έχει πάθει μια ψύχωση μαζί μου και εγώ μαζί της, τραγουδάει την πεταλούδα και τρελαίνεται για χορούς και πανυγύρια.....εννοείται ΔΕΝ ΚΟΙΜΆΤΑΙ (10-15 ξυπνήματα τη νύχτα) και 3 Μαϊου πάει παιδικό, γιατί εγώ επιτέλους φΤΟΥ ΞΕΛΕΦΤΕΡΙΑ, πάω μαγαζί, μπας και έρθω στα συγκαλά μου........η κελισούρα βλάπτε σοβαρά την υγεία........προσοχή...

Ο γιος πάει σχολεία, κολυμβητήρια, καρατε, έχει μαγαλώσει, ψηλώσει, δε θέλει πια αγκαλιές και φιλιά......έχει τους φίλους του, βαριεται πολύ και αφόρητα το διάβασμα (κυρίως τη γλώσσα, φανταστείτε την απογοήτευσή μου.....εγώ λέει, θα γίνω μαθηματικός, όχι σαν και σένα) και γενικά έχει πλέον φύγει από την αγκαλιά μου.....για αυτό, αγαπημένες μου, χαρείτε τώρα τα παιδάκια σας που είναι μικρά, γιατί μεγαλώνοντας, ανοίγουν τα φτερά της και φεύγουν.....μόνο να είναι καλά......και να έχουμε και εμείς ως γονείς τη δυνατότητα και την ικανότητα να είμαστε δίπλα τους, συμπορευτές της ζωής τους......

Ο χειμώνας ήταν κομματάκι δύσκολος, απο όλες τις απόψεις,,,,,οικονομικά,πρακτικά........η μικρή όλο το Φλεβάρη και το Μάρτη ήταν αρρωστη, με αποκορύφωμα την εβδομάδα της 25ης Μαρτίου που νοσηλευτήκαμε μια εβδομάδα με λοίμωξη αναπνευστικού, βρογχιολίτιδα, ωτίτιδα και 88 (!) οξυγόνο.....εκεί τα χρειάστηκα πραγματικά, αλλά...τέλος καλό, όλα καλά.......έχει τελικά και αυτή παιδικό άσθμα και πάιρνει θεραπεία και παρακολουθείται......

Με το σύζυγο τα ίδια......καμία αλλάγή, ούτε καλή, ούτε κακή, τώρα έχει και τα άγχη του με την έναρξη της σαιζόν.......

Κανονίσαμε τη βάφτιση της μικρης 6 Σεπτεμβρίου, Κυριακή μεσημέρι και είστε όλες καλεσμένες..........

έχω τόσα πολλά να σας γράψω, να σας πω, εν καιρώ θα διαβάσω σιγά-σιγά τα νέα σας,γιατί τώρα,......ο Ταρζάν κινδυνεύει να γκρεμίσει τον τοίχο

Σας αγαπώ πολυ πολύ και σας σκέφτομαι πάντα

Φιλιά πολλά σε μπουτάκια και πατουσάκια

Ματσσσσσσσσσσσσσσσσ

Μουτσσσσσσσσσσσσσσσσσ

[νικηαντωνια81]

Τσα!!!!!!!

Να΄΄ μαι και εγώ η εξαφανισμένη.....

Κοριτσάκια μου γλυκά και αγαπημένα, να ξέρατε πόσο πολύ ΜΟΥ ΛΕΙΨΑΤΕ!!!!!

Εχασα κωδικούς πρόσβασης, τα αυγά και τα πασχάλια μου και μολις κατάφερα και ξαναμπήκα (αφού ξέρετε ότι δεν το έχω με την τεχνολογία!)

Καταρχάς να ευχηθώ ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ και ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, με υγεία και ευτυχία στα σπιτικά σας.....

Δεν έχω προλάβει να διαβάσω τίποτα από τα νέα σας (θα το κάνω σιγά σιγά με ησυχία), απλά κάτι ψυχανεμίστηκα για εγκυμοσύνη

ΔΕΣΟΥΛΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ........Να έχεις μια ηρεμη, ανέφελη και τελειόμηνη εγκυμοσύνη....Πώς είσαι? Πώπω ήδη μύρισα μωρουδίλα.....Πόσο μηνών είσαι? Φύλο είδατε? (Πες τα όλα τώρα.....)....Αυτά είναι νέα......

Ολγάκι, πολλές φορές που περνάω από τα μέρη σου σε σκέφτομαι αλλά δειλιάζω να μπω.....παρεπιμπτόντως, ο υιος μου διάλυσε το κινητό και έχω χάσει όλες μου τις επαφές, επομένως και το τηλεφωνό σου....Τα παιδάκια σου τί κάνουν? Ομορφαίνουν σαν τη μανούλα?

Εντελάκι, τι κάνει ο ομορφούλης? Μεγαλώνει και τρελαίνει μπαμπά και μαμα? Κάτι πήρε το μάτι μου ότι ήρθατε Ελλάδα? Πώςπεράσατε? Φαντάζομαι τη χαρά των παππύδων για το μικρό! Πάντως η μητρότητα σου παει πολύ............

Συμμάκι στο μαρτυριάρη το φατσοβιβλίο είδα μια φωτογραφία της πριγκίπισσάς σου...Καλέ τι κούκλα είναι αυτή?Φτου σας, μη σαν ματιάσω......Αλλά και η μανούλα, γλύκα είναι! Τί ε΄γινε τελικά με τα θεματάκια που είχες? Δρομολογήθηκαν?

Τα υπόλοιπα κοριτσάκι απώς είναι? Η γλυκιά μας Ματούλα, το Τρυφερο Μωροαγγελάκι,η Μαρκελίτσα μας?

Νική Αντωνία πώς πάει η εγκυμοσύνη σου? Θα μεγάλωσα τα ζουζουνάκια σου.....Άντε, καρδιά μου, με το καλό και εσύ......

Λοιπόν, εμείς τώρα είμαστε καλά......η μικρή χρόνισε, δεν περπατά ακόμα γιατί είναι σούμο, μπουσουλάει διαρκώς, είναι ταρζανάκι (τώρα χτυπά τον τοιχο του δωματίου της να πάω να την πάρω), κάνει πολλά ναζάκκια, κοιμίζει τον κούκλο της, κρύβεται και μας κάνει κουκου-τα, μαμά-μπαμπά,παππού-γιαγιά, πάει, γεια, Γιαν (το αδερφό της), έχει πάθει μια ψύχωση μαζί μου και εγώ μαζί της, τραγουδάει την πεταλούδα και τρελαίνεται για χορούς και πανυγύρια.....εννοείται ΔΕΝ ΚΟΙΜΆΤΑΙ (10-15 ξυπνήματα τη νύχτα) και 3 Μαϊου πάει παιδικό, γιατί εγώ επιτέλους φΤΟΥ ΞΕΛΕΦΤΕΡΙΑ, πάω μαγαζί, μπας και έρθω στα συγκαλά μου........η κελισούρα βλάπτε σοβαρά την υγεία........προσοχή...

Ο γιος πάει σχολεία, κολυμβητήρια, καρατε, έχει μαγαλώσει, ψηλώσει, δε θέλει πια αγκαλιές και φιλιά......έχει τους φίλους του, βαριεται πολύ και αφόρητα το διάβασμα (κυρίως τη γλώσσα, φανταστείτε την απογοήτευσή μου.....εγώ λέει, θα γίνω μαθηματικός, όχι σαν και σένα) και γενικά έχει πλέον φύγει από την αγκαλιά μου.....για αυτό, αγαπημένες μου, χαρείτε τώρα τα παιδάκια σας που είναι μικρά, γιατί μεγαλώνοντας, ανοίγουν τα φτερά της και φεύγουν.....μόνο να είναι καλά......και να έχουμε και εμείς ως γονείς τη δυνατότητα και την ικανότητα να είμαστε δίπλα τους, συμπορευτές της ζωής τους......

Ο χειμώνας ήταν κομματάκι δύσκολος, απο όλες τις απόψεις,,,,,οικονομικά,πρακτικά........η μικρή όλο το Φλεβάρη και το Μάρτη ήταν αρρωστη, με αποκορύφωμα την εβδομάδα της 25ης Μαρτίου που νοσηλευτήκαμε μια εβδομάδα με λοίμωξη αναπνευστικού, βρογχιολίτιδα, ωτίτιδα και 88 (!) οξυγόνο.....εκεί τα χρειάστηκα πραγματικά, αλλά...τέλος καλό, όλα καλά.......έχει τελικά και αυτή παιδικό άσθμα και πάιρνει θεραπεία και παρακολουθείται......

Με το σύζυγο τα ίδια......καμία αλλάγή, ούτε καλή, ούτε κακή, τώρα έχει και τα άγχη του με την έναρξη της σαιζόν.......

Κανονίσαμε τη βάφτιση της μικρης 6 Σεπτεμβρίου, Κυριακή μεσημέρι και είστε όλες καλεσμένες..........

έχω τόσα πολλά να σας γράψω, να σας πω, εν καιρώ θα διαβάσω σιγά-σιγά τα νέα σας,γιατί τώρα,......ο Ταρζάν κινδυνεύει να γκρεμίσει τον τοίχο

Σας αγαπώ πολυ πολύ και σας σκέφτομαι πάντα

Φιλιά πολλά σε μπουτάκια και πατουσάκια

Ματσσσσσσσσσσσσσσσσ

Μουτσσσσσσσσσσσσσσσσσ

Έλα ρε κορίτσι κι ανησυχήσαμε!!!

Αφού είστε όλοι καλά όμως δόξα το θεό.

Εμείς είμαστε καλά, μεγαλώνουμε κ σε 2 μήνες θα γεννήσω αν αντέξω ως τότε που χλωμό το βλέπω!!!!!

Πολύ άγχος όμως!!!

[stav77]

Έλα ρε κορίτσι κι ανησυχήσαμε!!!

Αφού είστε όλοι καλά όμως δόξα το θεό.

Εμείς είμαστε καλά, μεγαλώνουμε κ σε 2 μήνες θα γεννήσω αν αντέξω ως τότε που χλωμό το βλέπω!!!!!

Πολύ άγχος όμως!!!

Πω πω, κορίτσι,πώς πέρασε ο καιρός!!!!!

Στον 7ο έχεις μπει? Αχ γλυκιά μου,όλα θα πάνε καλά, γιατί μου αγχώνεσαι όσο πολύ και το μεταδίδεις και στα μπεμπάκια? Τι φοβάσαι, τη γέννα ή το μετά? Η γέννα είναι το βήμα που θα σε οδηγήσει στο να δεις τα μάτια των παιδιών σου για πρώτη φορά........Μετά, με τα δίδυμα, ίσως χρειαστείς λίγη βοήθεια, αλλά είμαι σίγουρη ότι θα τα καταφέρεις...

Αχ, ο καφενές μας θα μυρίσει πάλι μωρουδίλα...μου έχει λείψει τόσο πολύ, το πιστεύεις?

Πάμε δυνατά για να αντικρίσει η Νικη Αντωνία τα παιδιά......λαλαλαλα......

Πολλά φιλάκια

ΥΓ Και στο doc μας άλλο ένα....αλλος ενας λόγος για να μην ανυσυχείς.....είσαι σε καλά χέρια........:tongue::tongue::tongue: