Αναμονή ως τη χοριακή

[Nefelaki_Lioness]

5 minutes ago, Ελισάβετ καπ 2 said:

Καλησπέρα κορίτσι μου και καλή χρονιά. Για συμπτώματα είναι νωρίς ακόμα μην αγχώνεσαι. Όσο για την μαμά σου θα σου πω ότι σε καταλαβαίνω απόλυτα. Εγώ της είπα για την εγκυμοσύνη μου μετά την β επιπέδου φαντάσου γιατί ήξερα ότι θα άρχιζε τα δικά της. Τι τα ήθελες τα παιδιά σε αυτή την ηλικία και την εξωσωματική. Άσε αν της έλεγα τι περνούσα σε όλη την εγκυμοσύνη τι θα έλεγε το στόμα της. Οπότε από την ημέρα που της το είπα προσπαθούσα να μην την βλέπω πολύ και όταν ερχόταν σπίτι μου κοίταγα να είμαι όρθια και ας μην έπρεπε. Όταν γέννησα ιδικά πρόωρα το τι έλεγε όσο ήμουν στο χειρουργείο δεν θέλω να τα σκέφτομαι. Δεν ήθελα να είναι καθόλου στο νοσοκομείο. Όταν βγηκα από την εντατική ήθελε να κάτσει το βράδυ μαζί μου στο νοσοκομείο και την έδιωξα και κράτησα μια φίλη μου που ανέβαινε και αυτή τον ίδιο Γολγοθά με εμάς. Προσπάθησε όσο μπορείς να μην έρχεσαι οσο μπορείς σε επαφή μαζί της και μην την αφήνεις να επηρεάζει την ψυχολογία σου. Όσο και αν σου φαίνεται δύσκολο εσύ κάνε μόνο θετικές σκέψεις. Τίποτα και κανένας δεν πρέπει να μας επηρεάζει αρνητικά. Φτάνει το άγχος που έχουμε από μόνες μας λόγο της κατάστασης δεν θέλουμε άλλο. 

Λες και είμαστε συγγενείς, με αυτά που μου γράφεις. Δεν πρόκειται να την αφήσω στο μαιευτήριο, ούτε στο σπίτι πρώτες μέρες. Ούτε θα πατάει σπίτι μου αν είμαι μόνη μου. Δεν τη θέλω καθόλου, να τα λουστεί όπως τα έκανε.

Σωματικές λεπτομέρειες εννοείται πως δεν της λέω. Εμένα τα περί εγκυμοσύνης τα ήξερε εξ αρχής, γιατί μου έδωσε τα χρήματα. Ποτέ δεν θα ήθελα να ξεπέσω ξανά στην ανάγκη της. 

Δεν έχω παραδώσει τα όπλα της θετικής σκέψης. Αλλά με πνίγει αυτή, μου διαλύει κάθε θετική στιγμή, δεν μπορώ να ευτυχήσω με τη μάνα μου.

Ο άντρας μου είναι βράχος και είναι πρόθυμος να μπει μπροστά αν η άλλη συνεχίσει να με ξεσκίζει. Δίσταζα καιρό τώρα αλλά από χτες αποφάσισα να τον αφήσω. Μπαίνει τέλος στη φυλακή που επιβάλλει η μητέρα μου τόσα χρόνια κι έχω δυστυχισμένη ζωή. Ποτέ καλή κουβέντα. Ντύθηκα νύφη και ήταν η μόνη που δεν είπε λέξη και όταν της το είπα είπε πρώτον αφού μου είπαν όλοι οι άλλοι δεν χρειάζεται και δεύτερον με τους επαίνους θα καβαλήσω το καλάμι ενώ χρειάζεται να σκληραγωγηθώ. Τέτοια μάνα είναι.

[Ελισάβετ καπ 2]

πρίν από 4 λεπτά , Nefelaki_Lioness είπε:

Λες και είμαστε συγγενείς, με αυτά που μου γράφεις. Δεν πρόκειται να την αφήσω στο μαιευτήριο, ούτε στο σπίτι πρώτες μέρες. Ούτε θα πατάει σπίτι μου αν είμαι μόνη μου. Δεν τη θέλω καθόλου, να τα λουστεί όπως τα έκανε.

Σωματικές λεπτομέρειες εννοείται πως δεν της λέω. Εμένα τα περί εγκυμοσύνης τα ήξερε εξ αρχής, γιατί μου έδωσε τα χρήματα. Ποτέ δεν θα ήθελα να ξεπέσω ξανά στην ανάγκη της. 

Δεν έχω παραδώσει τα όπλα της θετικής σκέψης. Αλλά με πνίγει αυτή, μου διαλύει κάθε θετική στιγμή, δεν μπορώ να ευτυχήσω με τη μάνα μου.

Ο άντρας μου είναι βράχος και είναι πρόθυμος να μπει μπροστά αν η άλλη συνεχίσει να με ξεσκίζει. Δίσταζα καιρό τώρα αλλά από χτες αποφάσισα να τον αφήσω. Μπαίνει τέλος στη φυλακή που επιβάλλει η μητέρα μου τόσα χρόνια κι έχω δυστυχισμένη ζωή. Ποτέ καλή κουβέντα. Ντύθηκα νύφη και ήταν η μόνη που δεν είπε λέξη και όταν της το είπα είπε πρώτον αφού μου είπαν όλοι οι άλλοι δεν χρειάζεται και δεύτερον με τους επαίνους θα καβαλήσω το καλάμι ενώ χρειάζεται να σκληραγωγηθώ. Τέτοια μάνα είναι.

Ένα θα σου πω. Στον γάμο μου η πρώτη που έφυγε από το τραπέζι μόλις έφαγε ήταν αυτή. Και το γλέντι κράτησε μέχρι τις οκτώ το πρωί και αυτή έφυγε από τις 11. Είπες τίποτα;;;; 

[Nefelaki_Lioness]

1 hour ago, Ελισάβετ καπ 2 said:

Ένα θα σου πω. Στον γάμο μου η πρώτη που έφυγε από το τραπέζι μόλις έφαγε ήταν αυτή. Και το γλέντι κράτησε μέχρι τις οκτώ το πρωί και αυτή έφυγε από τις 11. Είπες τίποτα;;;; 

Συγνώμη;!...

Παντρεύτηκα 37 ετών, είμαι 42 και κάτι έγκυος 7η βδομάδα μετά από 4η εξωσωματική κι αυτή θεωρούσε ότι πρέπει να σκληραγωγηθώ!...

Αν επιζήσει το μωρό, με αυτά που υποφέρω ως μάνα από τη γιαγιά του, θα είναι θαύμα, που θα οφείλεται αποκλειστικά σε μένα και στον σύντροφό μου. Εύχομαι και θέλω να επιζήσει.

Αν δεν τα καταφέρουμε (τρέμω), δεν θα έχω επικοινωνία με τη μητέρα μου. Η απόφασή μου είναι αμετάκλητη.

 

[Mary.G]

10 minutes ago, Nefelaki_Lioness said:

Συγνώμη;!...

Καλέ τα άκουσα και συγχυστηκα! Το σίγουρο είναι ότι δεν τους μοιάσατε!! Αναφέρομαι και στην Ελισάβετ.  Είναι σύνδρομα αυτά πιστεύω, μην αφήνετε να σας αγγίζουν καθόλου ειδικά στη φάση που είμαστε τώρα. 

[Nefelaki_Lioness]

8 minutes ago, Nefelaki_Lioness said:

Συγνώμη;!...

Παντρεύτηκα 37 ετών, είμαι 42 και κάτι έγκυος 7η βδομάδα μετά από 4η εξωσωματική κι αυτή θεωρούσε ότι πρέπει να σκληραγωγηθώ!...

Αν επιζήσει το μωρό, με αυτά που υποφέρω ως μάνα από τη γιαγιά του, θα είναι θαύμα, που θα οφείλεται αποκλειστικά σε μένα και στον σύντροφό μου. Εύχομαι και θέλω να επιζήσει.

Αν δεν τα καταφέρουμε (τρέμω), δεν θα έχω επικοινωνία με τη μητέρα μου. Η απόφασή μου είναι αμετάκλητη.

 

Τζάμπα έφαγε σε σένα και μετά ήθελε να μείνει στη γέννα σου! ΜΟΝΟ ΟΡΓΗ!

Just now, Mary.G said:

Καλέ τα άκουσα και συγχυστηκα! Το σίγουρο είναι ότι δεν θα τους μοιάσετε!! Είναι σύνδρομα αυτά πιστεύω, μην αφήνετε να σας αγγίζουν καθόλου ειδικά στη φάση που είμαστε τώρα. 

Ναι αλλά πώς θα τους κόψουμε τον παρεμβατισμό; Δεν θέλω τη συμμετοχή αυτηνής στη ζωή μου!

Από τη χοριακή σε κακές μητέρες... Πώς έγινε αυτό;

Εγώ λέω ότι θέλουμε ψηλές χοριακές, ακριβώς για να γίνουμε το αντίθετο από τις κακές μητέρες.

[Mary.G]

3 minutes ago, Nefelaki_Lioness said:

Τζάμπα έφαγε σε σένα και μετά ήθελε να μείνει στη γέννα σου! ΜΟΝΟ ΟΡΓΗ!

Ναι αλλά πώς θα τους κόψουμε τον παρεμβατισμό; Δεν θέλω τη συμμετοχή αυτηνής στη ζωή μου!

Ξέρω πως από ευγένεια και θα της μιλήσεις και μαζί της θα φας. Ο παρεμβατισμός πιθανόν να μην κοπεί ποτέ, το θέμα είναι να βρεθεί ο τρόπος να μη σε επηρεάζει εσένα. Από το ένα αυτί να μπαίνει κι από το άλλο να βγαίνει χωρίς να μπαίνει στην ψυχή σου. Οι δικοί μου είναι στο άλλο άκρο... Οπότε κι εγώ νιώθω πολλές φορές ότι με πνίγουν με τις φοβίες τους μην πάθω κάτι, υπερπροστατευτικοί, κλπ με βοήθησε πολύ η ψυχοθεραπεία. Γενικά ήταν πρόθυμοι να ακούσουν οπότε λίγο συμμαζευτηκαν (πλέον πχ παίρνουν μόνο μια φορά τηλ την ημέρα .. αν δε το σηκώσω μπορεί και είκοσι όμως). Πιστεύω πως οι γονείς μας δεν θα αλλάξουν, οπότε πρέπει να μη μας επηρεάζει η συμπεριφορά τους. 

[Ελισάβετ καπ 2]

πρίν από 17 λεπτά , Mary.G είπε:

Ξέρω πως από ευγένεια και θα της μιλήσεις και μαζί της θα φας. Ο παρεμβατισμός πιθανόν να μην κοπεί ποτέ, το θέμα είναι να βρεθεί ο τρόπος να μη σε επηρεάζει εσένα. Από το ένα αυτί να μπαίνει κι από το άλλο να βγαίνει χωρίς να μπαίνει στην ψυχή σου. Οι δικοί μου είναι στο άλλο άκρο... Οπότε κι εγώ νιώθω πολλές φορές ότι με πνίγουν με τις φοβίες τους μην πάθω κάτι, υπερπροστατευτικοί, κλπ με βοήθησε πολύ η ψυχοθεραπεία. Γενικά ήταν πρόθυμοι να ακούσουν οπότε λίγο συμμαζευτηκαν (πλέον πχ παίρνουν μόνο μια φορά τηλ την ημέρα .. αν δε το σηκώσω μπορεί και είκοσι όμως). Πιστεύω πως οι γονείς μας δεν θα αλλάξουν, οπότε πρέπει να μη μας επηρεάζει η συμπεριφορά τους. 

Εγώ από το ένα αφτί μπαίνουν και από το άλλο βγαίνουν τις περισσότερες φορές αυτά που λέει. Κοίτα δεν είναι κακία χαζή πιστεύω ότι είναι η δική μου. Και δεν ξέρει πότε πρέπει να βουτάει την γλώσσα της στο μυαλό της πριν μιλήσει. 

[Nefelaki_Lioness]

Κορίτσια, κι αυτές τόσα ήξεραν και τόσα έκαναν.

Εμείς οφείλουμε πρώτον να ξεπεράσουμε τα τραύματα και δεύτερον να εκπαιδευτούμε ώστε να μην τα προκαλέσουμε στα παιδιά μας.

[Ελισάβετ καπ 2]

πρίν από 5 λεπτά , Nefelaki_Lioness είπε:

Κορίτσια, κι αυτές τόσα ήξεραν και τόσα έκαναν.

Εμείς οφείλουμε πρώτον να ξεπεράσουμε τα τραύματα και δεύτερον να εκπαιδευτούμε ώστε να μην τα προκαλέσουμε στα παιδιά μας.

Εννοείται ότι η συμπεριφορά μας δεν είναι ίδια απέναντι στα παιδιά μας!!!! Εγώ στο λέω σίγουρα γιατί έχω έναν γιό 26 ετών και θέλω να πιστεύω από την σχέση που έχουμε ότι δεν τον έχω πληγώσει ποτέ όλα αυτά τα χρόνια 

[Nefelaki_Lioness]

42 minutes ago, Ελισάβετ καπ 2 said:

Εννοείται ότι η συμπεριφορά μας δεν είναι ίδια απέναντι στα παιδιά μας!!!! Εγώ στο λέω σίγουρα γιατί έχω έναν γιό 26 ετών και θέλω να πιστεύω από την σχέση που έχουμε ότι δεν τον έχω πληγώσει ποτέ όλα αυτά τα χρόνια 

Πολύ σπουδαίο όλο αυτό!...

[tzeni82]

On 2/1/2022 at 7:21 ΜΜ, Nefelaki_Lioness είπε:

Καλησπέρα φιλενάδα μου. Ξέρεις ποιο είναι το πρόβλημά μου; Δεν μπορώ να ερμηνεύσω ούτε τα συμπτώματα ούτε τα σκαμπανεβάσματα. 

Συν τοις άλλοις, έχω καταπιεστική μάνα, που μου πασάρει τους φόβους της και τις ανασφάλειές της, χωρίς ούτε να το καταλαβαίνει ούτε να το παραδέχεται. Χρόνια τώρα χαλιέμαι, με την εγκυμοσύνη μου έχει φρικάρει. Πλακωθήκαμε άσχημα ακριβώς χτες πρωτοχρονιάτικα, το ποτήρι ξεχείλισε, της έβαλα τόσο χοντρό χέρι που είχα πει ότι δεν θα πάω στο οικογενειακό τραπέζι αλλά με πήρε τηλ. ο γλυκύτατος, ειλικρινά, πατέρας μου και μου είπε να πάμε με τον άντρα μου αλλιώς δεν θα φάει και του ζήτησα να της επιβάλει να μη μου μιλήσει καθόλου αν θέλει να πάω και όντως δεν της μίλησα και ούτε την κοίταξα. Χρόνια τώρα σε όλη τη ζωή μου με φαρμακώνει και δεν με σέβεται, νομίζοντας ότι είναι καλή επειδή ενίοτε μου μαγειρεύει και μου έδωσε λεφτά για τις εξωσωματικές (που τος χρυσοπλήρωσε η ψυχή μου), αλλά πρέπει να βάλω όρια, διότι θέλω να ζήσω. Νιώθω ένα τέτοιο κράμα οργής και θλίψης, χώρια το άγχος μου για τα παραπάνω, που, αν συμβεί τίποτα στο μωρό μας, ενδέχεται να μην της ξαναμιλήσω. Και ο άντρας μου είναι θυμωμένος και πληγωμένος εξαιτίας της. Μιλάω σε ψυχίατρο. 

Φοβάμαι, λοιπόν, μήπως επιδρά πάνω μου αυτή και χάσω το μωρό.

Κοπέλα μου γλυκιά...το μωράκι σου είναι καλά προστατευμένο εκεί που είναι...στον εαυτό σου κανεισ κακό που σκέφτεσαι αρνητικά...

Εγω από αυτά που διαβάζω..βλέπω μια νέα μανούλα πολύ αγχωμενη..κ πωσ να μην είσαι? Αφού περάσες έναν Γολγοθά για να παρεισ ένα θετικό αποτέλεσμα..κ φοβάσαι τόσο πολύ να μην σβήσει το όνειρο....

Την ίδια φοβία..αλλά για διαφορετικούς λόγους την είχα κ εγώ...οπωσ κ πολλά κορίτσια εδώ μέσα..γιατί για να είμαστε εδώ...κάποιο πρόβλημα αντιμετωπίσαμε..κάποια βοήθεια μπήκαμε να βρούμε..

Είχα 3 εγκυμοσύνεσ..η μία ήταν εξωμήτριο..έχασα κ την σάλπιγγα..κ κάθε μήνα που δεν εμένα έγκυος έχανα κ ένα χρόνο από την ζωή μου..κλάματα υστεριεσ..απογοήτευση...κ όταν ευτυχωσ για μένα που πίστευα πως με μια σάλπιγγα δεν θα τα κατάφερνα πήρα το θετικό τεστ μπήκα στον χορό των χοριακων..κ κάθε φορά μέχρι να μάθω τα αποτελεσματα έχανα μηνεσ από τη ζωή μου..

Αυτό που η εγκυμοσύνη είναι η πιο ευτυχισμένη ζωή σε μιασ γυναίκας νομίζω μόνο στις ταινίες συμβαίνει...εγώ είχα ένα μόνιμο καρδιοχτύπι..φοβόμουν πωσ κάτι θα συμβεί..οι εξετασεισ άπειρες..κ προσπαθούσα να είμαι ψύχραιμη...ανακούφιση κ ευτυχία ένιωσα μόνο όταν πήρα επιτέλους αγκαλιά τα παιδιά μου...

Οπλισου με υπομονή...γιατί οι εξετασεισ θα ναι πολλές..θα ακούσεις πολλά...από τουσ γιατρούς..να έχεις γυναικολογο έναν που να είναι έμπειρος να σε καθοδηγεί..κ να τον εμπιστεύεσαι με κλειστά τα μάτια..ευτυχώς ο δικός μου ήταν πολύ έμπειρος..κ σε ένα θέμα που παρουσιάστηκε στην β επιπέδου με καθησύχασε..κ ήταν όλα όπως τα έλεγε...

Να είσαι ψύχραιμη..δεν οφελει να αγχώνεσαι εκ των προτέρων ...όλα στην ώρα τους..βήμα βήμα...κ αν χρειαστεί κάτι θα το αντιμετωπίσεις με το γιατρό σου...

Όσο για την μητέρα σου..δυστυχωσ το ότι έδωσε χρήματα σημαίνει για αυτήν πως μπορεί κ να επεμβαίνει..ξέρω δεν θα πρεπε να είναι έτσι..αλλά φαντάζομαι οωσ στην ηλικία που είναι δεν είναι εύκολο να τησ αλλαξεισ χαρακτήρα...αυτό που μπορείς να κανεισ εσύ είναι να μην επηρεάζεσαι...αντί να αλλαξεισ αυτήν..άλλαξε εσύ στάση...τουλάχιστον έτσι το βλέπω εγώ...κοίτα να σκληρύνεισ εσύ..για εσένα..κ το παιδάκι σου που χεισ στην κοιλίτσα σου...

Σου εύχομαι την Τετάρτη να ακούσεις μια πολύ δυνατή καρδούλα..να είσαι δυνατή..κ να μην λιγοψυχεισ με το παραμικρό..σκέψου το μωράκι σου..

 

 

[Nefelaki_Lioness]

15 hours ago, tzeni82 said:

Κοπέλα μου γλυκιά...το μωράκι σου είναι καλά προστατευμένο εκεί που είναι...στον εαυτό σου κανεισ κακό που σκέφτεσαι αρνητικά...

Εγω από αυτά που διαβάζω..βλέπω μια νέα μανούλα πολύ αγχωμενη..κ πωσ να μην είσαι? Αφού περάσες έναν Γολγοθά για να παρεισ ένα θετικό αποτέλεσμα..κ φοβάσαι τόσο πολύ να μην σβήσει το όνειρο....

Την ίδια φοβία..αλλά για διαφορετικούς λόγους την είχα κ εγώ...οπωσ κ πολλά κορίτσια εδώ μέσα..γιατί για να είμαστε εδώ...κάποιο πρόβλημα αντιμετωπίσαμε..κάποια βοήθεια μπήκαμε να βρούμε..

Είχα 3 εγκυμοσύνεσ..η μία ήταν εξωμήτριο..έχασα κ την σάλπιγγα..κ κάθε μήνα που δεν εμένα έγκυος έχανα κ ένα χρόνο από την ζωή μου..κλάματα υστεριεσ..απογοήτευση...κ όταν ευτυχωσ για μένα που πίστευα πως με μια σάλπιγγα δεν θα τα κατάφερνα πήρα το θετικό τεστ μπήκα στον χορό των χοριακων..κ κάθε φορά μέχρι να μάθω τα αποτελεσματα έχανα μηνεσ από τη ζωή μου..

Αυτό που η εγκυμοσύνη είναι η πιο ευτυχισμένη ζωή σε μιασ γυναίκας νομίζω μόνο στις ταινίες συμβαίνει...εγώ είχα ένα μόνιμο καρδιοχτύπι..φοβόμουν πωσ κάτι θα συμβεί..οι εξετασεισ άπειρες..κ προσπαθούσα να είμαι ψύχραιμη...ανακούφιση κ ευτυχία ένιωσα μόνο όταν πήρα επιτέλους αγκαλιά τα παιδιά μου...

Οπλισου με υπομονή...γιατί οι εξετασεισ θα ναι πολλές..θα ακούσεις πολλά...από τουσ γιατρούς..να έχεις γυναικολογο έναν που να είναι έμπειρος να σε καθοδηγεί..κ να τον εμπιστεύεσαι με κλειστά τα μάτια..ευτυχώς ο δικός μου ήταν πολύ έμπειρος..κ σε ένα θέμα που παρουσιάστηκε στην β επιπέδου με καθησύχασε..κ ήταν όλα όπως τα έλεγε...

Να είσαι ψύχραιμη..δεν οφελει να αγχώνεσαι εκ των προτέρων ...όλα στην ώρα τους..βήμα βήμα...κ αν χρειαστεί κάτι θα το αντιμετωπίσεις με το γιατρό σου...

Όσο για την μητέρα σου..δυστυχωσ το ότι έδωσε χρήματα σημαίνει για αυτήν πως μπορεί κ να επεμβαίνει..ξέρω δεν θα πρεπε να είναι έτσι..αλλά φαντάζομαι οωσ στην ηλικία που είναι δεν είναι εύκολο να τησ αλλαξεισ χαρακτήρα...αυτό που μπορείς να κανεισ εσύ είναι να μην επηρεάζεσαι...αντί να αλλαξεισ αυτήν..άλλαξε εσύ στάση...τουλάχιστον έτσι το βλέπω εγώ...κοίτα να σκληρύνεισ εσύ..για εσένα..κ το παιδάκι σου που χεισ στην κοιλίτσα σου...

Σου εύχομαι την Τετάρτη να ακούσεις μια πολύ δυνατή καρδούλα..να είσαι δυνατή..κ να μην λιγοψυχεισ με το παραμικρό..σκέψου το μωράκι σου..

 

 

Σε ευχαριστώ, το είχα ανάγκη αυτό! Σήμερα πάλι μετά από τρεις μέρες μάλλον ήσυχες από πόνους, έχω πόνους στην κοιλιά. Είμαι πολύ τρομαγμένη. Δεν σκέφτομαι τη μίρλα της μάνας μου, δεν μπορώ. Υπάρχει και κάτι άλλο. Ο πατέρας του άντρα μου είναι βαριά άρρωστος με καρκίνο στον πνεύμονα και από χτες έχει κατάπτωση και απώλεια επικοινωνίας, ενώ η καρδιά του κάπως παλεύει ακόμα. Δηλαδή φοβόμαστε και το χτύπημα του τηλεφώνου. Όπου κοιτάξουμε στους τομείς της ζωής μας τον τελευταίο καιρό, μόνο αγωνία και σκληρά πράγματα βρίσκουμε.

Περνάμε αφόρητα δύσκολα!...

[Nefelaki_Lioness]

1 hour ago, Nefelaki_Lioness said:

Σε ευχαριστώ, το είχα ανάγκη αυτό! Σήμερα πάλι μετά από τρεις μέρες μάλλον ήσυχες από πόνους, έχω πόνους στην κοιλιά. Είμαι πολύ τρομαγμένη. Δεν σκέφτομαι τη μίρλα της μάνας μου, δεν μπορώ. Υπάρχει και κάτι άλλο. Ο πατέρας του άντρα μου είναι βαριά άρρωστος με καρκίνο στον πνεύμονα και από χτες έχει κατάπτωση και απώλεια επικοινωνίας, ενώ η καρδιά του κάπως παλεύει ακόμα. Δηλαδή φοβόμαστε και το χτύπημα του τηλεφώνου. Όπου κοιτάξουμε στους τομείς της ζωής μας τον τελευταίο καιρό, μόνο αγωνία και σκληρά πράγματα βρίσκουμε.

Περνάμε αφόρητα δύσκολα!...

Γι' αυτό από όταν πόνεσε η κοιλιά μου σήμερα λίγο, έχω τρομάξει. 

Φοβάμαι. Θέλω να ζήσει το θαύμα που έχουμε φτιάξει!...

[Joann]

On 9/12/2021 at 1:12 ΜΜ, Nefelaki_Lioness είπε:

Καλημέρα σε όλες και όλους.

Έχω πολύ καιρό να μπω, ζητώ συγνώμη παιδιά. Έχω περάσει δύσκολα και σκληρά. Ήμουν σε απόγνωση. Ακόμα είμαι σε απόγνωση αλλά έχω ανάγκη να μιλήσω. Θα συμμετέχω περισσότερο, όπου και όπως αντέχω ψυχολογικά.

Είμαστε με τον σύζυγό μου στην τέταρτη προσπάθεια. Στις πρώτες δύο όχι καλός γιατρός, αποτυχία. Στην τρίτη πετύχαμε, έμεινα έγκυος. Χάσαμε το παιδί στον τρίτο μήνα. Το ψάχνουμε και απλό πρόβλημα συζύγου διορθώνεται με συμπλήρωμα διατροφής, δικό μου πρόβλημα στο αίμα διορθώνεται με αντιπηκτική αγωγή. Είμαστε στην τέταρτη. Βάλαμε μία άριστη βλαστοκύστη και δύο πάρα πολύ καλές, μας τις έδειξαν και σε βίντεο ανάπτυξης. Θεωρητικά τα δεδομένα είναι θετικά. Όμως εγώ είμαι ένα ερείπιο και νιώθω τρικυμία. Η τέταρτη προσπάθεια είναι κάτι πολύ σκληρό. Κάναμε τη μεταφορά το Σάββατο, θα κάνουμε τέστ πρώτης χοριακής τη Δευτέρα 13 του μήνα.

Μου είναι σχεδόν αδύνατο να σκεφτώ θετικά. Άλλοτε νιώθω σωματικά διάφορα, άλλοτε όχι. Αυτά που νιώθω τώρα τα ένιωσα και τη φορά που έμεινα έγκυος. Αλλά νιώθω τρομερή και τρομακτική επισφάλεια. Ενίοτε, ας πούμε, αν το στήθος μου ακουμπήσει απότομα κάπου κάπως, σαν να "τσιμπάει" αλλά όχι όλη την ώρα. Έχω πονάκια περιόδου που πάνε κι έρχονται, όμως δεν είναι έντονα ούτε όλη τη μέρα. Δεν παίρνω καν παυσίπονο. Αλλά υπάρχουν κάθε μέρα. Προς το παρόν δεν βλέπω υγρά ούτε καφέ ούτε ρόζ ούτε αίμα. Τις πρώτες μέρες μετά τη μεταφορά, ένιωθα δυνατή και αισιόδοξη σαν βόμβα και δυσκολευόμουν κιόλας με το να μένω ξαπλωμένη, όμως το έκανα με χαρά. Όμως μου έρχεται εύκολος εκνευρισμός και εύκολο κλάμα. Εντούτοις, χθες καταρρακώθηκα, γιατί μία πολύ στενή μου φίλη μου είπε ότι είναι έγκυος στην αρχή του τέταρτου μήνα. Καταχάρηκα για εκείνη, γιατί είναι ένα άψογο κορίτσι, μια ψυχάρα, που μου έχει δώσει πολλά όπως κι εγώ σε εκείνη. Αλλά με πλήγωσε μέσα στα σπλάχνα μου η δική μου, έως τώρα, κακή τύχη σε αυτό το θέμα. Έπεσα κυριολεκτικά στα πατώματα και έκλαιγα ώρες. Έχω δυνατό σύντροφο που δεν το κούνησε από το πλάι μου, αλλά ήθελα να μείνω μόνη. Φώναζα επειδή πονούσα μέσα μου, πώς να το πω. Σήμερα Πέμπτη, τέσσερις μέρες πριν το τέστ, είμαι αυτό που έγραψα πριν: ένα ερείπιο σε τρικυμία. Αδυνατώ να σκεφτώ θετικά υπό πίεση. Μου έστειλε ένα μήνυμα η μαμά μου να μη φοβάμαι και της απάντησα να με αφήσει ήσυχη να χαρεί και θα μιλήσω όταν εγώ θα μπορώ και να μη με πιέσει σε τίποτα. Παίρνω τα φάρμακά μου τρομερά πειθαρχημένα. Προσέχω τη διατροφή μου, ούτε ένα λάθος δεν έχω κάνει από τα γενικά και ειδικά ενδεδειγμένα. Με πιάνει ένα φωναχτό παράπονο: γιατί τα ζευγάρια που δεν σκάνε καθόλου πίνουν καπνίζουν κλπ συλλαμβάνουν με τόση ευκολία. Γιατί εγώ που τρελαίνομαι στις προφυλάξεις και ευτυχώς που είμαι υγιής όπως και ο άντρας μου δεν τα καταφέρνουμε. Φώναξα στον εαυτό μου πριν γράψω εδώ: Δυσκολεύομαι και δεν μπορώ άλλο! Ζήτησα συγνώμη στα έμβρυά μου. Τα λατρεύω, ελπίζω να μην τα χάσω. Δεν νιώθω άγχος, ούτε αγωνία. Νιώθω προκαταβολική στεναχώρια που με κυκλώνει τόση δυσκολία ενώ το επιθυμώ, σε σχέση με όσους βιώνουν τη σύλληψη τόσο εύκολα είτε το επιθυμούν είτε ξαφνιάζονται.

Θα ήθελα να σας ακούσω, πώς την παλεύετε την αναμονή ως το τέστ, ψυχολογικά εννοώ, και με τα ασαφή συμπτώματα.

Υπάρχει κάποιο φώς να ανάψω; Να δω τι θα κάνω;

Σας ευχαριστώ...

Καλησπέρα σε όλα τα κορίτσια! 

Διαβάζω τις ιστορίες σας για τις μανάδες σας και θλίβομαι βαθύτατα. Εγώ ευτυχώς έχω μια υπέροχη μητέρα αλλά έναν πολύ πολύ τοξικό πατέρα. 

Όταν προσπαθούσα να κάνω παιδιά και δεν τα κατάφερνα πίστευα ότι αυτός έφταιγε με τον αρνητισμο του, τα κακά λόγια του για τον άντρα μου για εμένα για όλα. Με έχει μπλοκάρει τελείως. Δεν πίστευα ότι θα τα κατάφερνα. Ως ένα βαθμό ναι έφταιγε αυτός. Δεν ωφελεί να πω πολλά! Μόνο ένα. Τη ζωή δεν τη σταματά κάνεις αυτή θα νικήσει στο τέλος. Η βιολογία θα δουλέψει.

Έχω 3 παιδιά κάτω των 2 ετών. Η ζωή προχωρά μπροστά δεν υπάρχει χώρος και χρόνος για τέτοιους ανθρώπους και ας είναι οι γονείς μας.

Σας φιλώ επικεντρωθείτε στους στόχους σας και σηκώσετε έναν μεγάλο μεγάλο φράχτη γύρω σας για να μην μπορεί κανείς να εισβάλει στην ψυχή σας! 

 

[Ελισάβετ καπ 2]

4 ώρες πρίν, Nefelaki_Lioness είπε:

Σε ευχαριστώ, το είχα ανάγκη αυτό! Σήμερα πάλι μετά από τρεις μέρες μάλλον ήσυχες από πόνους, έχω πόνους στην κοιλιά. Είμαι πολύ τρομαγμένη. Δεν σκέφτομαι τη μίρλα της μάνας μου, δεν μπορώ. Υπάρχει και κάτι άλλο. Ο πατέρας του άντρα μου είναι βαριά άρρωστος με καρκίνο στον πνεύμονα και από χτες έχει κατάπτωση και απώλεια επικοινωνίας, ενώ η καρδιά του κάπως παλεύει ακόμα. Δηλαδή φοβόμαστε και το χτύπημα του τηλεφώνου. Όπου κοιτάξουμε στους τομείς της ζωής μας τον τελευταίο καιρό, μόνο αγωνία και σκληρά πράγματα βρίσκουμε.

Περνάμε αφόρητα δύσκολα!...

Καλησπέρα κορίτσι μου. Καλό υπέρηχο για αύριο και εύχομαι να ακούσεις τον πιο γλυκό ήχο. Τα πονάκια είναι φυσιολογικά μεγαλώνει η μήτρα σου μην φοβάσαι. Ας πούμε ότι είναι ένα είδος σύμπτωμα και αυτό που σου δείχνει ότι όλα πάνε καλά.