Θυρεοειδής αδένας-παθήσεις-συμπτώματα

[georgiamami]

Δημητρα μου, να που συναντιομαστε παλι. Απο τις αγορομανες και αλλου, να ΄μαστε και στα ιατρικα.

Νομιζω πως την καταλληλη απαντηση θα την λαβεις απο τον ενδοκρινολογο και τον γυναικολογο σου. Στην διαρκεια της εγκυμοσυνης δεν τις παρακολουθουσες?????

[sonia64]

Dimitra83 γεια σου.Αυτες τις ερωτησεις καλο θα ηταν να τις κανεις στο γιατρο σου.Εμεις το μονο που κανουμε ειναι να ανταλλασουμε τις προσωπικες μας εμπειριες .Θα ηταν λαθος να σου πουμε τι πρεπει να κανεις, διοτι δεν εχουμε ιατρικες γνωσεις.

[georgiamami]

να σας ρωτησω ρε κοριτσια.εχω υποθυροειδη κ παιρνω θιροξιν των 50. επειδη εχω πανω απο 1 χρονο να κανω εξετασεις..μπορω να τις κανω τωρα η μηπως επειδη γεννησα πριν 3 μηνες οι ορμονες ακομα θα ειναι ανω κατω?ποτε μπορω να κανω αραγε???

Διαβασε:

http://www.migclub.gr/acquia-drupal/article/thueoeidis-kai-egkumosunikoutkia

[sonia64]

Καλως την Georgia!Τι κανεις?Ειδες, ηλθαν πολλες φιλες στο Forum!Ειναι πολυ επικαιρο το θεμα!Ηδη με την Kate75 θα συναντηθουμε 1 Μαρτιου.Αμα θα βρισκεσαι Θεσσαλονικη ελα και εσυ.

[Dimitra83]

σας ευχαριστω!!!

[georgiamami]

H δυσλειτουργία του θυρεοειδούς, εφόσον δεν αντιμετωπίζεται κατά την εγκυμοσύνη ενέχει σοβαρούς κινδύνους... όπως αποκόλληση του πλακούντα, πρόωρο τοκετό, υπέρταση και θυρεοτοξική κρίση στην έγκυο, αναπτυξιακές και μαθησιακές δυσκολίες στο παιδί που θα γεννηθεί και καθυστέρηση στην ανάπτυξη του εμβρύου.

Ο υποθυρεοειδισμός κατά την κύηση

Η συχνότητα του υποθυρεοειδισμού στην κύηση κυμαίνεται γύρω στο 2% και τα συμπτώματα μπορεί να είναι παρόμοια με τις φυσικές και συναισθηματικές αλλαγές, που παρατηρούνται στην εγκυμοσύνη (αύξηση βάρους, αίσθημα κούρασης, εξάντληση, «πρήξιμο», δυσκοιλιότητα).

«Η αδυναμία να θεραπευθεί ο υποθυρεοειδισμός αποτελεί δυνητικά επικίνδυνη κατάσταση, καθώς το έμβρυο εκτίθεται σε αυξημένο κίνδυνο για αναπτυξιακές και μαθησιακές δυσκολίες και αυξάνεται ο κίνδυνος για πρόωρο τοκετό. Ο υποθυρεοειδισμός μπορεί να προκαλέσει αναιμία, αποκόλληση του πλακούντα (κατάσταση ιδιαίτερα επικίνδυνη τόσο για τη μητέρα όσο και το έμβρυο), ή χαμηλό σωματικό βάρος γέννησης του νεογνού», ανέφερε ο ενδοκρινολόγος επιμελητής Β΄ στη Δ΄ Μαιευτική & Γυναικολογική Κλινική του Α.Π.Θ Ανάργυρος Κούρτης σε ανακοίνωσή του στο 15ο Πανελλήνιο Συνέδριο Περιγεννητικής Ιατρικής οι εργασίες του οποίο ολοκληρώθηκαν στη Θεσσαλονίκη

Ο υποθυρεοειδισμός μπορεί να προκληθεί είτε από αυτοάνοση διαταραχή του θυρεοειδή (θυρεοειδίτιδα Hashimoto) ή ακόμη και από θεραπεία του υπερθυρεοειδισμού (υπερβολική λήψη αντιθυρεοειδικών φαρμάκων). Μπορεί να εκδηλωθεί πριν ή κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, ή πιο συχνά αρκετούς μήνες ύστερα από τον τοκετό. Η διάγνωση μπορεί να γίνει με εξετάσεις αίματος και η θεραπεία επιτυγχάνεται εύκολα με τη χορήγηση λεβοθυροξίνης, η οποία αναπληρώνει ή συμπληρώνει την ορμόνη Τ4 που παράγεται υπό φυσιολογικές συνθήκες από το θυρεοειδή. Το χάπι αυτό μπορεί η γυναίκα να το παίρνει άφοβα σε όλη την εγκυμοσύνη ακόμη και στο θηλασμό.

«Οι έγκυες γυναίκες με υποθυρεοειδισμό πρέπει να ελέγχονται σε συχνά διαστήματα, ενδεχομένως και κάθε μήνα, για να είναι βέβαιο ότι η γυναίκα λαμβάνει τη σωστή δόση λεβοθυροξίνης. Η γυναίκα, που έχει γνωστό υποθυρεοειδισμό και έμεινε έγκυος πρέπει να ενημερώσει άμεσα τον γιατρό της, ο οποίος μπορεί να αυξήσει τη δόση του φαρμάκου κατά 30-50%», ανέφερε ο κύριος Κούρτης.

Υπερθυρεοειδισμός κατά την εγκυμοσύνη

Ο υπερθυρεοειδισμός κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι σπάνιος, αλλά εάν δεν διαγνωσθεί και θεραπευθεί κατάλληλα, μπορεί να προκαλέσει διάφορα προβλήματα τόσο στη μητέρα όσο και στο έμβρυο. Ανάμεσα στα προβλήματα, συγκαταλέγονται οι αποβολές, η καθυστέρηση στην ανάπτυξη του εμβρύου, η εμβρυική ταχυκαρδία, ο πρόωρος τοκετός, η υπέρταση, καθώς και η θυρεοτοξική κρίση, όταν τα επίπεδα των θυρεοειδικών ορμονών αυξηθούν πολύ.

Η πιο συχνή αιτία μητρικού υπερθυρεοειδισμού κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι η αυτοάνοση νόσος Graves (80-85%), η οποία προσβάλλει σχεδόν 1 στις 1500 γυναίκες. Οι έγκυες γυναίκες που είχαν νόσο Graves πριν την εγκυμοσύνη μπορεί, όταν μείνουν έγκυες, ιδιαίτερα στο πρώτο τρίμηνο, να παρουσιάσουν έξαρση στη νόσο, ενώ στο τρίτο τρίμηνο μπορεί να υποχωρήσουν τα συμπτώματα και να επανεμφανισθούν πιο έντονα τους τρεις πρώτους μήνες ύστερα από τον τοκετό. Εκτός από τη νόσο Graves υπάρχουν και άλλα πιο σπάνια αίτια υπερθυρεοειδισμού, όπως η θυρεοειδίτιδα, η τοξική βρογχοκήλη κλπ.

«H διάγνωση του υπερθυρεοεδισμού μπορεί να είναι δύσκολη κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, καθώς το σπινθηρογράφημα αντενδείκνυται στις έγκυες γυναίκες. Επιπλέον, αρκετές από τις φυσιολογικές αλλαγές κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι παρόμοιες με τα συμπτώματα της υπερλειτουργίας του θυρεοειδή, όπως το αίσθημα ζέστης, η υπερβολική εφίδρωση, οι εμετοί και η ταχυκαρδία. Κατά συνέπεια, η διάγνωση στηρίζεται στη λήψη προσεκτικού ιστορικού, στην κλινική εξέταση και στις αιματολογικές εξετάσεις», τόνισε ο κύριος Κούρτης.

Τα αντιθυρεοειδικά φάρμακα (μεθιμαζόλη και προπυλθειουρακίλη) μπορεί να χορηγηθούν κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, αλλά η δόση τους πρέπει να είναι η ελάχιστη, που μπορεί να διατηρήσει στα ανώτερα φυσιολογικά όρια τα επίπεδα των θυρεοειδικών ορμονών. Σε περίπτωση που η γυναίκα είναι αλλεργική στα αντιθυρεοειδικά φάρμακα ή οι δόσεις, που απαιτούνται για τον έλεγχο των συμπτωμάτων μπορεί να βλάψουν το θυρεοειδή του εμβρύου, η χειρουργική αφαίρεση του θυρεοειδή μπορεί να αποτελέσει εναλλακτική λύση, η οποία, όμως, ενέχει κινδύνους τόσο για τη μητέρα όσο και το έμβρυο. Η λήψη ραδιενεργού ιωδίου από το στόμα, που αποτελεί συχνή θεραπεία του υπερθυρεοειδισμού, απαγορεύεται στην εγκυμοσύνη.

Η θυρεοειδίτιδα στις εγκύους

Υπολογίζεται ότι περίπου, μία στις είκοσι γυναίκες, θα εμφανίσει φλεγμονή στο θυρεοειδή αδένα μέσα στους πρώτους μήνες από τον τοκετό. Η κατάσταση αυτή αποκαλείται θυρεοειδίτιδα μετά τον τοκετό και δεν προκαλεί πόνο ή διόγκωση του θυρεοειδή αδένα. Το αποτέλεσμα της φλεγμονής είναι οι διαταραχές στα επίπεδα των θυρεοειδικών ορμονών. Στα αρχικά στάδια, η απελευθέρωση από τον θυρεοειδή μεγάλων ποσοτήτων ορμονών στην κυκλοφορία θα προκαλέσει υπερθυρεοειδισμό, που θα διαρκέσει μερικές εβδομάδες. Στη συνέχεια, ο θυρεοειδής αδένας, λόγω της φλεγμονής, είναι δυνατόν να μην μπορεί να παράγει επαρκείς θυρεοειδικές ορμόνες, προκαλώντας παροδικό υποθυρεοειδισμό. Τα σημεία και συμπτώματα τόσο του υπερθυρεοειδισμού όσο και του υποθυρεοειδισμού μπορεί να μην αναγνωρισθούν από τη γυναίκα και μπορεί να αποδοθούν στην αϋπνία, στη νευρικότητα και στην κατάθλιψη της λοχείας.

Η θυρεοειδίτιδα μετά τον τοκετό υποχωρεί από μόνη της ύστερα από έναν έως τέσσερις μήνες.Τα αρχικά συμπτώματα μπορεί να ανακουφισθούν με τη λήψη προπανολόλης, ενώ αντιθυρεοειδικά φάρμακα, ραδιενεργό ιώδιο και χειρουργείο δεν προτείνονται. Για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων του υποθυρεοειδισμού ίσως χρειαστεί χορήγηση λεβοθυροξίνης για έναν έως έξι μήνες.

[georgiamami]

Καλως την Georgia!Τι κανεις?Ειδες, ηλθαν πολλες φιλες στο Forum!Ειναι πολυ επικαιρο το θεμα!Ηδη με την Kate75 θα συναντηθουμε 1 Μαρτιου.Αμα θα βρισκεσαι Θεσσαλονικη ελα και εσυ.

Γεια σου Σονια. Απο την μια χαιρομαι που το θεμα αποκτα συνεχως νεες φιλες αλλα απο την αλλη λυπαμαι γιατι πολλες γυναικες ταλαιπωρουμαστε -αλλες λιγοτερο και αλλες περισσοτερο- απο τον αδενα.

Θα ειμαι Θεσ/νικη 19 Μαρτιου. Δε νομιζω να μπορεσω και την 1η. Θα το ηθελα πολυ. Καποια αλλη φορα θα το κανονισουμε.

Δημητρα μου, δεν θελω να σε ανησυχησω αλλα με εξεπληξε που ειπες οτι δεν εχεις κανει εξετασις εδω και ενα χρονο δηλαδη πριν μεινεις εγκυος. Και ολο αυτο το διαστημα (εγκυμοσυνη, τοκετος, λοχεια, θηλασμος) βρε καλο μου ειναι ολα ΟΚ????? Δεν ειχες καποια ενοχληση??

Τελικα δεν εγινες διπλοαγορομανα??? (2 κ+ 1Α) σωστα καταλαβα???

[sonia64]

Georgia αμα δε θα εχω καμια υποχρεωση και εσυ θα εχεις χρονο,μπορουμε αμα θελεις να συναντηθουμε 19 Μαρτιου.Εγω μενω κοντα στη περιοχη του εμπορικου κεντρου COSMOS.

[georgiamami]

Georgia αμα δε θα εχω καμια υποχρεωση και εσυ θα εχεις χρονο,μπορουμε αμα θελεις να συναντηθουμε 19 Μαρτιου.Εγω μενω κοντα στη περιοχη του εμπορικου κεντρου COSMOS.

Θα σου στειλω ΠΜ.

[sonia64]

Ο.Κ.πρεπει να κλεισω .Καληνυχτα σε ολες!

[georgiamami]

Ένα απʼ τα σοβαρότερα προβλήματα υγείας του ανθρώπου σε παγκόσμια κλίμακα ήταν και είναι η ιωδιοπενία, που σημαίνει ελλειμματική λήψη ιωδίου με τη διατροφή. Αποτέλεσμα αυτής είναι ότι τα άτομα εμφανίζουν ψυχοδιανοητικά προβλήματα, σωματική καθυστέρηση με ταυτόχρονη διανοητική καθυστέρηση, βρογχοκήλη και απώλεια της μαθησιακής ικανότητας της τάξεως των 10-15 μονάδων IQ κάτω από αυτό που τους αναλογεί. Για την καταπολέμηση της ιωδιοπενίας αγωνίσθηκαν πάρα πολύ οι ενδοκρινολόγοι της πρώτης γενιάς και συγκεκριμένα μετά το 1950. Σήμερα, στα περισσότερα προηγμένα κράτη με νόμο έχει αποφασισθεί να ιωδιώνεται ή το αλάτι ή το ψωμί, οπότε η νόσος ελέγχεται σε σημαντικό ποσοστό.

Όμως, εξακολουθούν να υπάρχουν χώρες όπου το πρόβλημα είναι πολύ σοβαρό, με αποτέλεσμα να υπάρχουν 11 εκατ. κρετίνοι (ψυχοδιανοητικά και σωματικά καθυστερημένα άτομα με υποθυρεοειδισμό), 43 εκατ. με σημαντική διανοητική καθυστέρηση, 750 εκατ. με βρογχοκήλη και πάνω από 2 δισεκατομμύρια άτομα με απώλεια μαθησιακής ικανότητας της τάξης των 10-15 μονάδων IQ κάτω από αυτό που τους αναλογεί!!

Τα νούμερα αυτά παρʼ ότι τρομάζουν αποτελούν συγχρόνως ισχυρό ερέθισμα και κίνητρο για δράση με πολλούς αποδέκτες, τόσο για τους επιστήμονες και τους ερευνητές, κυρίως ενδοκρινολόγους, όσο και για τους υπεύθυνους της πολιτικής υγείας αλλά, και το πιο σημαντικό, για την κοινωνική ευαισθησία όλων μας.

Άλλοι παράγοντες, όπως η παρουσία βρογχοκηλογόνων ουσιών στη διατροφή πολλών ανθρώπων ιδιαίτερα σε ασιατικές χώρες, η ιονίζουσα ακτινοβολία (βλ. ατύχημα Chernobyl), φαρμακευτικά παρασκευάσματα, διατροφικά συμπληρώματα αλλά και το ψυχοκοινωνικό στρες φαίνεται πως επηρεάζουν σημαντικά την εμφάνιση βρογχοκήλης, καρκίνου του θυρεοειδή και αυτοάνοσων θυρεοειδοπαθειών σε όλο και ευρύτερες κοινωνικές ομάδες.

Τι είναι ο θυρεοειδής;

Ο θυρεοειδής είναι ένας ενδοκρινής αδένας. Στην ιατρική, αδένας καλείται ένα όργανο του σώματος που συνθέτει ουσίες και τις εκκρίνει είτε προς τα έξω (εξωκρινής αδένας), είτε στην κυκλοφορία (ενδοκρινής αδένας) από όπου μεταφέρονται σε άλλα όργανα-στόχους.

Ο θυρεοειδής παράγει τρεις ορμόνες: την θυροξίνη (Τ4), την τριιωδοθυρονίνη (Τ3) και την καλσιτονίνη. Ο θυρεοειδής βρίσκεται μπροστά στο λαιμό μας και έχει σχήμα ʽθυρεούʼ δηλαδή μοιάζει με το οικόσημο που έχουν οι παλιές αρχοντικές οικογένειες. Αποτελείται από δύο λοβούς που συνδέονται μεταξύ τους με τον ισθμό και μοιάζει με πεταλούδα. Το βάρος του είναι 10-25 γρ. περίπου. Είναι μεγαλύτερος εκεί που υπάρχει διατροφή φτωχή σε ιώδιο, όπως επίσης και στους άνδρες.

Οι δύο βασικές ορμόνες του θυρεοειδή, δηλαδή οι T4 και T3, περιέχουν ιώδιο, άρα για να τις φτιάξει ο θυρεοειδής χρειάζεται ιώδιο, το οποίο το προσλαμβάνει από τις τροφές. Κατά συνέπεια, ο θυρεοειδής παίρνει ιώδιο από το αίμα που κυκλοφορεί σε πολύ μικρές ποσότητες και φτιάχνει τις θυρεοειδικές ορμόνες του. Όταν το ιώδιο του αίματος είναι λίγο, τότε ο θυρεοειδής ʽστρεσάρεταιʼ για να τα βγάλει πέρα και να συνθέσει τις αναγκαίες ποσότητες των ορμονών, με αποτέλεσμα να διογκώνεται.

Η διόγκωση αυτή καλείται βρογχοκήλη. Μόλις πάρει το ιώδιο ο θυρεοειδής, το κολλάει σε ένα λεύκωμα το οποίο καλείται θυρεοσφαιρίνη και το οποίο βρίσκεται μέσα στα θυλάκια του θυρεοειδή. Όταν ο οργανισμός χρειάζεται τις θυρεορμόνες, τότε διασπάται η θυρεοσφαιρίνη, αποδεσμεύονται από αυτή Τ4 και Τ3 και εκκρίνονται στο αίμα και από εκεί μεταφέρονται στο υπόλοιπο σώμα, όπου ασκούν τις δράσεις τους.

Δύο είναι οι βασικές δράσεις των θυρεοειδικών ορμονών. Πρώτον, επιταχύνουν τον μεταβολισμό, και δεύτερον, ωριμάζουν τους ιστούς, ιδίως του εμβρύου και του νεογνού. Στον άνθρωπο είναι απαραίτητες επίσης για την ωρίμανση του σκελετού και του εγκεφάλου. Σʼ ένα παιδί που γεννιέται χωρίς θυρεοειδή αδένα δεν ωριμάζει ο εγκέφαλος και το παιδί εμφανίζει σωματική και ψυχοδιανοητική καθυστέρηση.

Τι προκαλεί ο θυρεοειδής;

Οι βασικές διαταραχές του θυρεοειδή διαιρούνται σε δύο μεγάλες κατηγορίες. Τις μορφολογικές και τις λειτουργικές. Στις πρώτες υπόκεινται οι ανατομικές διαταραχές, όπως οι βρογχοκήλες (κάθε διόγκωση του θυρεοειδή αδένα), οι όζοι του θυρεοειδή (τοπικές διογκώσεις του αδένα) και τα νεοπλάσματα του θυρεοειδή (καλοήθη και κακοήθη). Στις δεύτερες υπάγονται ο υποθυρεοειδισμός και ο υπερθυρεοειδισμός.

Για τον έλεγχο του θυρεοειδή έχουμε το ιστορικό, την κλινική και την εργαστηριακή εξέταση. Το υπερηχογράφημα και το σπινθηρογράφημα χρησιμοποιούνται για τον ανατομικό έλεγχο του αδένα, ενώ οι ορμονικοί προσδιορισμοί χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο της λειτουργίας του αδένα. Στους τελευταίους έχουμε τον προσδιορισμό της Τ4, της Τ3 και της TSH. Η τελευταία εκκρίνεται από την υπόφυση και ελέγχει τη λειτουργία του θυρεοειδή με μηχανισμό παλίνδρομης αλληλορύθμισης. Στον υπερθυρεοειδισμό οι πρώτες είναι αυξημένες, η δε TSH κατεσταλμένη, ενώ στον πρωτοπαθή υποθυρεοειδισμό η TSH αυξημένη και οι T3 και Τ4 χαμηλές.

Υπερθυρεοειδισμός

Πρόκειται για μια λειτουργική διαταραχή του θυρεοειδή κατά την οποία αυτός υπερλειτουργεί, δηλαδή εργάζεται δυσανάλογα περισσότερο σε σχέση με τις ανάγκες του ατόμου. Ο θυρεοειδής μπορεί μορφολογικά να είναι φυσιολογικός ή διογκωμένος. Ο υπερθυρεοειδισμός δεν οφείλεται πάντοτε στην ίδια αιτία. Πολλές ασθένειες προκαλούν υπερθυρεοειδισμό, όπως επίσης και η χρήση διαφόρων φαρμάκων. Η πιο συχνή και σημαντική είναι η νόσος του Graves, η οποία οφείλεται σε αυτοάνοση διαταραχή.

Συμπτώματα όπως αδυνάτισμα παρά την αυξημένη όρεξη και την πρόσληψη τροφής, αυξημένη αίσθηση ζέστης, εύκολη κόπωση, ατροφία μυών, νεύρα, αϋπνίες, ταχυκαρδία, τρεμούλες, διαταραχές περιόδου, δυσκολία στη σύλληψη στη γυναίκα, σεξουαλικά προβλήματα και στα δύο φύλα, διαταραχές του εντέρου είναι μερικά από τα συμπτώματα για τα οποία μπορεί να παραπονιέται ο άρρωστος. Ένα 5% από τους ασθενείς παρουσιάζει σοβαρού βαθμού οφθαλμοπάθεια, η οποία επειδή σχετίζεται με τον θυρεοειδή ονομάζεται θυρεοειδική οφθαλμοπάθεια. Σʼ αυτή την περίπτωση τα μάτια είναι λαμπερά, αγριωπά και προτεταμένα. Αναφορικά με τη θεραπεία του υπερθυρεοειδισμού υπάρχουν τριών ειδών θεραπείες. Πρώτον, αντιθυρεοειδικά φάρμακα, δεύτερον εγχείριση και τέλος χορήγηση ραδιενεργού ιωδίου. Και οι τρεις θεραπείες έχουν τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά τους.

Ποια θεραπεία θα επιλέξει ο γιατρός για τον κάθε άρρωστο δεν είναι ξεκάθαρο. Εξαρτάται από την εμπειρία και τη φιλοσοφία του και από το είδος και την έκταση της ασθένειας, όπως επίσης και από το επίπεδο γνώσεων και τη συμπεριφορά του αρρώστου. Συνήθως αρχίζουμε με φάρμακα και προχωρούμε ανάλογα με την εξέλιξη και το είδος της ασθένειας σε εγχείριση ή σε χορήγηση ραδιενεργού ιωδίου.

Όπως είπαμε παραπάνω, η θυρεοειδική οφθαλμοπάθεια είναι μια επιπλοκή της νόσου του Graves και μόνον και απαντάται περιέργως μόνο στον άνθρωπο. Παρουσιάζεται στη σοβαρή της μορφή σʼ ένα ποσοστό 5%, ενώ ένα ποσοστό μέχρι και 90-95% των ασθενών μπορεί να παρουσιάσει ήπια σημεία οφθαλμοπάθειας. Οι άρρωστοι αυτοί με τη σοβαρή μορφή μπορεί και να τυφλωθούν. Για την αντιμετώπιση του προβλήματος απαιτείται συνήθως η χορήγηση μεγάλων δόσεων κορτιζόνης. Σε περίπτωση που πιέζεται το οπτικό νεύρο τότε έχει ένδειξη η άμεση χειρουργική αποσυμφόρηση του κόγχου.

Υποθυρεοειδισμός

Έχουμε δύο μεγάλες κατηγορίες υπολειτουργίας του θυρεοειδή. Πρώτον, όταν τα αίτια οφείλονται στον ίδιο τον θυρεοειδή. Η πιο συχνή αιτία αυτής της κατάστασης είναι η θυρεοειδίτιδα Hashimoto. Δεύτερον, αίτια που οφείλονται στην υπόφυση ή στον υποθάλαμο. Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά κλινικά συμπτώματα του υποθυρεοειδισμού είναι η κούραση. Κούραση εμφανίζουν και οι υπερθυρεοειδικοί αλλά σʼ αυτούς οφείλεται σε μυϊκή αδυναμία. Οι υποθυρεοειδικοί είναι συνήθως νωθροί, νωχελικοί, εμφανίζουν υπνηλία και ʽβαριούνται να πάρουν τα πόδια τουςʼ. Δεν αντέχουν το κρύο. Παχαίνουν δυσανάλογα με το φαγητό που καταναλώνουν ή αντίθετα έχουν αδυναμία απώλειας βάρους. Παραπονούνται για δυσκοιλιότητα. Εμφανίζουν επίσης ένα γενικευμένο πρήξιμο, το οποίο οφείλεται σε διήθηση του δέρματος από μία ουσία που λέγεται βλεννοπολυζαχαρίτης. Αυτό το πρήξιμο προσβάλλει επίσης τη γλώσσα, τους βλεννογόνους, την καρδιά κλπ., γιʼ αυτό και οι άρρωστοι έχουν χαρακτηριστικά βαριά φωνή και ροχαλίζουν.

Οι υποθυρεοειδικοί έχουν λίγες καύσεις και έτσι παχαίνουν χωρίς να τρώνε ανάλογα. Η αύξηση του βάρους χειροτερεύει και από την κατακράτηση υγρών. Πρόσφατα, εργασίες από την Ελλάδα που δημοσιεύθηκαν στο πιο έγκυρο ενδοκρινολογικό περιοδικό του κόσμου και συγκεκριμένα στο Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism έδειξαν ότι ο υποθυρεοειδισμός προκαλεί στυτική δυσλειτουργία σε ένα ποσοστό 80% των αρρώστων, όπως επίσης ότι επιβαρύνει και το σπέρμα και συγκεκριμένα την κινητικότητα του σπέρματος σε ποσοστό 60% των ασθενών.

Αυτό σημαίνει ότι κάθε άνδρας με στυτική δυσλειτουργία ή με ελαττωμένη κινητικότητα σπέρματος που έχει ως αποτέλεσμα διαταραχή της γονιμότητος θα πρέπει να ελέγχεται για τον θυρεοειδή του και, εφʼ όσον διαπιστωθεί ότι αυτός πάσχει, να θεραπεύεται ανάλογα προτού θεραπεύσουμε το κυρίως σύμπτωμα. Τα επίπεδα της χοληστερίνης είναι αυξημένα. Θα πρέπει λοιπόν σε κάθε άρρωστο που εμφανίζει υπερχοληστεριναιμία να γίνεται και έλεγχος θυρεοειδικής λειτουργίας. Η διάγνωση είναι εύκολη και επιβεβαιώνεται με εργαστηριακές εξετάσεις. Μʼ αυτές διαπιστώνεται αυξημένη τιμή TSH και χαμηλή T3 και T4, εκτός από τον κεντρικό υποθυρεοειδισμό όπου η TSH είναι χαμηλή.

Η θεραπεία του υποθυρεοειδισμού είναι απλή με τη χορήγηση θυροξίνης. Συνήθως ξεκινάμε με μικρές δόσεις, οι οποίες και αυξάνονται βαθμιαία. Η θεραπεία συνήθως είναι ισόβια.

Ο συγγενής υποθυρεοειδισμός είναι μια ξεχωριστή μορφή υποθυρεοειδισμού που οφείλεται συνήθως στην αγενεσία του θυρεοειδούς και όπου η έγκαιρη διάγνωση συνήθως αναιρεί τις όποιες αρνητικές επιδράσεις. Από χρόνια εφαρμόζονται και στη χώρα μας προγράμματα υποχρεωτικού ελέγχου της θυρεοειδικής λειτουργίας που υλοποιήθηκαν για πρώτη φορά από τον καθηγητή Δοξιάδη.

Βρογχοκήλη

Κάθε διόγκωση του θυρεοειδή καλείται βρογχοκήλη. Η βρογχοκήλη μπορεί να είναι απλή, δηλαδή ο θυρεοειδής να λειτουργεί κανονικά ή τοξική όταν ο θυρεοειδής υπερλειτουργεί. Η έλλειψη ιωδίου είναι το σπουδαιότερο αίτιο της νόσου (ιωδοπενική βρογχοκήλη). Ο θυρεοειδής χρειάζεται γύρω στα 200 μg κάθε μέρα ιωδίου για να ʽδουλέψειʼ σωστά. Η χώρα μας μέχρι πριν μερικές δεκαετίες ανήκε στις χώρες με έλλειψη ιωδίου. Μετά την εφαρμογή προγραμμάτων ιωδίωσης του αλατιού, που έγινε μετά από προσπάθειες της ομάδας του καθηγητού Κούτρα του Παν/μίου Αθηνών, το πρόβλημα ουσιαστικά έχει λυθεί. Μία άλλη αιτία ανάπτυξης απλής μη τοξικής βρογχοκήλης είναι και η λήψη βρογχοκηλογόνων ουσιών.

Αυτές βρίσκονται κυρίως στα διάφορα φυτά. Επίσης, τα φαρμακευτικά βρογχοκηλογόνα (διάφορα φάρμακα με αντιθυρεοειδική δράση) μπορεί να προκαλέσουν βρογχοκήλη. Ένα από αυτά είναι και το ιώδιο όταν λαμβάνεται σε μεγάλες δόσεις. Ένα άλλο συχνό αίτιο για τη χώρα μας είναι η αυτοανοσία. Η αυτοάνοση βρογχοκήλη τύπου Hashimoto ανήκει σε αυτήν την κατηγορία. Η διάγνωση βασίζεται σε δύο σκέλη. Το πρώτο αφορά τη διαπίστωση της θυρεοειδικής διόγκωσης και αποκλεισμό κακοήθειας, ενώ το δεύτερο στον έλεγχο της θυρεοειδικής λειτουργίας και αποκλεισμό υπερθυρεοειδισμού.

Για το πρώτο σκέλος χρησιμοποιούμε το υπερηχογράφημα και το σπινθηρογράφημα. Για το δεύτερο, τον προσδιορισμό ορμονών. Η θεραπεία σε αρκετές μορφές είναι η χορήγηση θυροξίνης για να καταστείλουμε την TSH και έτσι να βγάλουμε τον θυρεοειδή αδένα εκτός λειτουργίας. Σε μερικές περιπτώσεις η διόγκωση συνίσταται στην παρουσία ενός όζου, οπότε και μιλούμε για οζώδη απλή βρογχοκήλη ή στην παρουσία πολλών όζων, οπότε μιλούμε για πολυοζώδη βρογχοκήλη. Ένα ποσοστό από τις οζώδεις αυτές βρογχοκήλες είναι ή μπορεί να εξελιχθούν σε καρκίνο του θυρεοειδή. Εγχείρηση συνιστάται μόνο σε μεγάλες οζώδεις ή πολυοζώδεις βρογχοκήλες με ή χωρίς πιεστικά φαινόμενα ή όταν υπάρχει υποψία ή επιβεβαίωση καρκινώματος με βιοψία των όζων.

Καρκίνος του θυρεοειδή

Η λέξη καρκίνος τρομάζει τους μη ειδικούς, γιατί πιστεύουν ότι η νόσος είναι συνυφασμένη πάντα με τον θάνατο. Ωστόσο, σήμερα, πολλοί καρκίνοι θεραπεύονται τελείως και ολοκληρωτικά. Αυτό συμβαίνει με τους περισσότερους καρκίνους του θυρεοειδή. Ο θυρεοειδής αδένας, θα μπορούσαμε να πούμε απλοϊκά, ότι έχει τον καλύτερο και τον χειρότερο καρκίνο από πλευράς πρόγνωσης. Οι περισσότεροι θεραπεύονται οριστικά αν ο ασθενής αντιμετωπιστεί έγκαιρα και σωστά. Γενικά υπάρχουν τρεις τύποι καρκίνου του θυρεοειδή. Πρώτον, τα διαφοροποιημένα με καλή πρόγνωση. Δεύτερον, οι αμετάπλαστοι καρκίνοι με πολύ κακή πρόγνωση, και τρίτον τα μυελοειδή που έχουν ενδιάμεσης βαρύτητας εξέλιξη. Τα πρώτα ευτυχώς αποτελούν και τη μεγάλη πλειοψηφία (90%) των νεοπλασμάτων του θυρεοειδή αδένα.

Θυρεοειδίτιδες

Μια ιδιαίτερη κατηγορία νοσημάτων του θυρεοειδούς είναι και οι θυρεοειδίτιδες. Η πιο συχνή είναι η αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα Hashimoto που συνοδεύεται από θετικά θυρεοειδικά αντισώματα στο αίμα, ενώ συχνή είναι και η εξʼ ιού θυρεοειδίτιδα, ενώ η μικροβιακή είναι εξαιρετικά σπάνια. Στην πρώτη συνήθως ο άρρωστος χρειάζεται θυροξίνη, ενώ στην εξʼ ιού θυρεοειδίτιδα κορτιζόνη. Τέλος, η μικροβιακή αντιμετωπίζεται με αντιφλεγμονώδη και με αντιβίωση.

Ημερομηνία δημοσίευσης: 14 Αυγούστου 2008

Πηγή: ΓΝΑ Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός, Τμήμα Ενδοκρινολογίας

Πηγές: Νικόλαος Ποντικίδης MD, Ενδοκρινολόγος, Επιμελητής του Τμήματος Ενδοκρινολογίας, Διαβήτη και Μεταβολισμού, Νοσοκομείου 'Παναγία' Θεσσαλονίκης, Γεράσιμου Ε. Κρασσά FRCP (Lond), Ενδοκρινολόγου, Διευθυντή του Τμήματος Ενδοκρινολογίας, Διαβήτη και Μεταβολισμού, Νοσοκομείου 'Παναγία' Θεσσαλονίκης.

http://www.iatronet.gr/article.asp?art_id=5693

[kerasw]

Καλησπέρα κορίτσια!!!

Γιατι δεν κάνετε τις ενέσεις Thyrogen για να μην έχετε τα συμπτώματα του υποθυροειδισμού? Απ'όσο ξέρω καλύπτεται κανονικά από τα ταμεία, εμένα το ΤΕΒΕ μου τις κάλυψε 100% λόγω καρκίνου! Πραγματικά όμως μισή μέρα νιώθεις άσχημα, την τρίτη μέρα για την ακρίβεια...

Ευτυχώς εγώ, ενώ μετά την εγχείρηση με άφησαν χωρίς χάπι σχεδόν 2 μήνες για να πάθω και καλά υποθυροειδισμό και να πάει η TSH πάνω από 100 (που πήγε σε έναν μόλις μήνα και τότε πήρα και το ιώδιο και έκανα και τα σπινθηρογραφήματα κλπ) δεν είχα κανένα σύμπτωμα, ούτε κόπωση ούτε νύστα ούτε τίποτα!!!!

Μάλλον κωλόφαρδη ήμουν μιας και την τρίτη μέρα των ενέσεων ένιωθα τόσο άσχημα (ζαλάδα, ναυτία, θολούρα, εφιδρώσεις, κόπωση) που νόμιζα ότι είχα πάθει κάτι σοβαρό!!!

Τότε (πριν το ραδιενεργό ιώδιο) μόνο η διατροφή με είχε προβληματίσει μιας και έπηξα στο μακαρόνι και στο λεμονάτο... Όσο για πατάτες μου είπαν με μέτρο όπως και όλα τα φρούτα και τα λαχανικά (καθώς απορροφούν ιώδιο από το έδαφος αλλά δεν το αποβάλλουν όπως οι άνθρωποι και τα ζώα) και καθόλου γαλακτοκομικά... Μόνο κρέας επιτρεπόταν κι αυτό εμένα δεν μου πολυαρέσει!!!!

Η TG μου με TSH πάνω από 100 είναι 9,2 ενώ σε κανονική κατάσταση (μη υποθυροειδισμού) είναι 1! Μου είπαν όμως ότι στην περίπτωσή μου είναι καρκινικός δείκτης... Τέλος πάντων... Θα δέιξει!!!

Την Τετάρτη θα πάω για έναν ακόμα υπέρηχο (τον 4 που κάνω σε 4 μήνες) μαζί με τον χειρούργο για να δούμε τι θα μας πει κι αυτός....

Καλή επιτυχία στις εξετάσεις μας κορίτσια και η Παναγιά να'ναι μαζί μας!!!!

[kerasw]

Sonia μου στην εγχείρηση μου έκαναν κεντρικό λεμφαδενικό καθαρισμό... Δυστυχώς ότι βγήκε ήταν θετικό...

Στον τωρινό λεμφαδενικό καθαρισμό με προβληματίζει όχι μόνο το ακόμα ένα χάπι εφόρου ζωής, αλλά οι πέτρες στα νεφρά που συνήθως αποκτάς, η τεράστια τομή που θα με κάνει σαν αποκεφαλισμένη μέχρι να περάσουν 7-8 χρόνια και να φαίνεται λιγότερο, οι εγκυμοσύνες που θα έρθουν (εύχομαι...)... Γενικά μου φαίνεται πολύ βαρύ και δυσκολε΄'υομαι να το αντιμετωπίσω για την ώρα...

Συγγνώμη αν ακούγομαι απαισιόδοξη ή οτιδήποτε αλλά μέσα σε 1 χρόνο άλλαξε όλη μου η ζωή... Φανταστείτε ούτε 6 μήνες δεν είχαμε παντρευτεί όταν το ανακάλυψα και από εκεί και πέρα τρέχουμε... Άστε τα κιλά που πήρα...

Και η ηλικία μου είναι που τους φοβίζει περισσότερο... Αν ήμουν λεει 40 - 50 θα' ταν όλα πιο απλά λόγω του αργου πολλαπλασιασμού των κυττάρων... Μου είπαν επίσης ότι σε μεγάλο ποσοστό η αύξηση των ατόμων που πάσχουν από αυτόν τον καρκίνο είναι λόγω της έκρηξης το '86 του Τσερνομπιλ...

Τι να πω...

[kate75]

Καλησπέρα κορίτσια! τι κάνετε; εγώ είμαι καλά. αρχίζω σιγά σιγά να συνέρχομαι από τον υποθυρ. μπηκα στην κανονική δόση του χαπιού μου και πήρα μια διστακτική αγκαλιά τα παιδάκια μου σήμερα!

sonia έχεις απόλυτο δίκιο με τη δίαιτα, είναι σπαστική.

kerasw όσον αφορά τις ενέσεις αντί της δίαιτας είναι σίγουρα πιο ανώδυνες. ξέρω από τον πατέρα μου με το ίδιο πρόβλημα που παρακολουθείται στο Ηράκλειο. εκεί μέχρι στιγμής μόνο μια φορά έκανε δίαιτα τις υπόλοιπες φορές με ενέσεις. στο Θεαγένειο άνέφερα τις ενέσεις και μου είπαν ότι επειδή και το προηγούμενο σπινθηρ έγινε με δίαιτα έπρεπε και αυτό να γίνει με ίδιο τρόπο για να υπάρχει λέει μέτρο σύγκρισης. τι να πω! είναι ταλαιπώρια σκέτη η δίαιτα και εμένα μου έτυχε μια με στο πάσχα και τώρα μεσ στα χριστούγεννα!

[kate75]

kerasw, αυτό για το Τσερνόμπιλ το έχω ακούσει και εγώ. είναι όντως εξωφρενικό. έχω ακούσει όμως ότι όσον αφορά τους λεμφαδένες είναι πλήρως ιάσιμο. οπότε λοιπόν σκέψεις θετικές και υπομονή. θα δεις ότι όλα θα παν καλά!