Ειμαι στον μηνα μου! Αγχος πολυ ιστορικο αγχώδους διαταραχής

[Kategataki]

Καλημερα σας 😊 ειμαι εντελως νεα σε φόρουμ γενικα . Πρωτη φορα μπαινω και γραφω .. Αλλα πραγματικα δεν εχω σε ποιον να μιλησω .. καθολου υποστηριξη απο το περιβάλλον μου . Ειμαι στο μηνα μου περιμενω τωρα κ δεν κρυβω οτι εχω απιστευτο φοβο και απιστευτο αγχος ( ξερω πως δεν κανει καλοοο κ ουτε στο μωρο αυτοο ) ομως δεν μπορω να το διαχειριστω ευκολα εχω ιστορικο άγχωδους διαταραχής κ ήπιας κατάθλιψης εδω κ πολλα χρονια απο τα 18 μου εχω παει κ σε ειδικο εχω παρει κ αγωγη ( τωρα Οχι που ειμαι εγκυος ) το διαχειριζομαι ζω φυσιολογικα την ζωη μου αυτα τα χρονια αλλα σιγουρα ειμαι πιο αγχώδης απο καποιον π δεν το εχει περασει ποτε … τωρα ομως στην εγκυμοσυνη ολα εγιναν πολυ γρηγορα … ειμαι 31 δημιούργησα μια σχεση κ συντομα προέκυψε μεσα σε αυτη την σχεση κ η εγκυμοσυνη σιγουρα δεν θα πω οτι ετυχε !!!   Δεν τυχαινει μια εγκυμοσυνη ! Ομως προέκυψε λογο αμέλειας λογο μη καθαρής σκεψης των συνεπειών .. οταν το εμαθα η πρωτη σκεψη μ κ η τελευταια ηταν πως δεν θα ριξω το παιδι !! Κ ο σύντροφος με ακολουθει στο ταξιδι μεν Απλα δεν ειναι ενεργός στις αρχες τις εγκυμοσύνης ειχαμε τρομερούς τσακωμους με την παραμικρή αφορμή εγω ημουνα χαλια λογο ορμονών συν το αγχος μου κατανοηση δεν ειχα καθολουυυυ δεν ξερω αν νιωθω καλυτερα με το να του ριχνω ευθυνες !! Γιατι κ για εκεινον ειναι ενα νεο ξεκινημα στην ζωη του δεν ειναι κατι που του εχει ξανα συμβει οπως κ για εμενα κ προφανως δεν ξερει πως να με στηρίξει ειναι κ 3 χρονια μικροτερος μου … του ηρθε κ εκείνου αποτομα , ομως ειναι εδω δεν εφυγε δουλευει μου παρέχει τα παντα !!! Ναιι εκει ειναι σωστος σε ολα !!!   Το θεμα ειναι η δικη μου η ψυχολογια το γεγονος οτι νιωθω μονη μου απιστευτα νιωθω πως δεν με καταλαβαινει κανεις πνιγομαι στις αρνητικές μου σκεψεις , εχω αγχος για τον τοκετό κ τρομερο φοβο δεν ξερω πως να το χειριστω κ με ποιον να μιλησω κανεις δεν με ακουει η μαμα μου ειναι διπλα μ Αλλα δεν με ακουει δεν μπορει να κατανοήσει καν το θεμα π περναω ολα αυτα τα χρονια με το αγχος θεωρει πως το προκαλω απο μονη εγω  οτι θελω να ειμαι ετσι ! Οποτε δυσκολα να με καταλαβει δεν με καταλαβε ποτε τωρα θα το κανει ;;  Με αποτελεσμα να πνιγομαι κ να πελαγώνω καποιες φορες , μετα καθομαι το σκεφτομαι λεω πρεπει να παλεψω για το μωρο Αλλα επιτα αμφιταλαντεύονται ολα μεσα μ εχω φοβο για επιλόχειο κ σκεφτομαι πως δεν εχω υποστηριξη απο το περιβάλλον κ πως θα καταφερω αν παθω ;; Κ για το μωρο προσπαθω να νιωθω ολο αυτο π νιωθουν ολες την επιθυμία την τρελη αναγκη για την κρατησω ομως δεν την νιωθω κ νιωθω τυψεις παρα πολλες Γιατι μεσα μ ξερω πως νοιαζομαι γι αυτο το παιδι προσεχω πολυ κανω οσα μ λεει ο γιατρος … Αλλα μονιμος μεσα μ αμφιβολίες οπως οτι δεν θα ειμαι αξια μανα οτι δεν μπορω να τα καταφερω κ πως αν παθω επιλόχειο τι θα απογίνει η μικρη μ πως θε καταφερω να την μεγαλώσω .. κλαιω κ σκεφτομαι πως δεν ειμαι αξια για ενα τετοιο δωρο κ πως αλλες γυναικες το θελουνε τοσο πολυυυυ . Ειναι αδικο για το μωρο μου να εχει μανα εμενα ισως ;;; Δεν μ αρεσει που σκεφτομαι ετσι ….. ξερω πως βιαστικα Αλλα παλι μεσα ν δεν μετανιωνω π το κρατησα . Τωρα δεν αλλαζει τιποτα οσο κ αν βιαστικα ειτε ηταν λαθος η σχεση αυτη ειτε Οχι . Τωρα εγινε κ γεννάω σε λιγες μερες κ το αγχος κ ο φόβος κ για την γεννά κ για το μετα φουντώνουν .. ( να αναφέρω πως επισκέπτομαι κεντρο ψυχικής υγειας της πόλης μου κ κανω συνεδρίες με ψυχολογο εδω κ λιγο διαστημα κ εχω μιλησει κ με ψυχιατρο για το ιστορικο μου ) συγνωμη για το τεραστιο μηνυμα !

[linaa]

πρίν από 12 λεπτά , Kategataki είπε:

Καλημερα σας 😊 ειμαι εντελως νεα σε φόρουμ γενικα . Πρωτη φορα μπαινω και γραφω .. Αλλα πραγματικα δεν εχω σε ποιον να μιλησω .. καθολου υποστηριξη απο το περιβάλλον μου . Ειμαι στο μηνα μου περιμενω τωρα κ δεν κρυβω οτι εχω απιστευτο φοβο και απιστευτο αγχος ( ξερω πως δεν κανει καλοοο κ ουτε στο μωρο αυτοο ) ομως δεν μπορω να το διαχειριστω ευκολα εχω ιστορικο άγχωδους διαταραχής κ ήπιας κατάθλιψης εδω κ πολλα χρονια απο τα 18 μου εχω παει κ σε ειδικο εχω παρει κ αγωγη ( τωρα Οχι που ειμαι εγκυος ) το διαχειριζομαι ζω φυσιολογικα την ζωη μου αυτα τα χρονια αλλα σιγουρα ειμαι πιο αγχώδης απο καποιον π δεν το εχει περασει ποτε … τωρα ομως στην εγκυμοσυνη ολα εγιναν πολυ γρηγορα … ειμαι 31 δημιούργησα μια σχεση κ συντομα προέκυψε μεσα σε αυτη την σχεση κ η εγκυμοσυνη σιγουρα δεν θα πω οτι ετυχε !!!   Δεν τυχαινει μια εγκυμοσυνη ! Ομως προέκυψε λογο αμέλειας λογο μη καθαρής σκεψης των συνεπειών .. οταν το εμαθα η πρωτη σκεψη μ κ η τελευταια ηταν πως δεν θα ριξω το παιδι !! Κ ο σύντροφος με ακολουθει στο ταξιδι μεν Απλα δεν ειναι ενεργός στις αρχες τις εγκυμοσύνης ειχαμε τρομερούς τσακωμους με την παραμικρή αφορμή εγω ημουνα χαλια λογο ορμονών συν το αγχος μου κατανοηση δεν ειχα καθολουυυυ δεν ξερω αν νιωθω καλυτερα με το να του ριχνω ευθυνες !! Γιατι κ για εκεινον ειναι ενα νεο ξεκινημα στην ζωη του δεν ειναι κατι που του εχει ξανα συμβει οπως κ για εμενα κ προφανως δεν ξερει πως να με στηρίξει ειναι κ 3 χρονια μικροτερος μου … του ηρθε κ εκείνου αποτομα , ομως ειναι εδω δεν εφυγε δουλευει μου παρέχει τα παντα !!! Ναιι εκει ειναι σωστος σε ολα !!!   Το θεμα ειναι η δικη μου η ψυχολογια το γεγονος οτι νιωθω μονη μου απιστευτα νιωθω πως δεν με καταλαβαινει κανεις πνιγομαι στις αρνητικές μου σκεψεις , εχω αγχος για τον τοκετό κ τρομερο φοβο δεν ξερω πως να το χειριστω κ με ποιον να μιλησω κανεις δεν με ακουει η μαμα μου ειναι διπλα μ Αλλα δεν με ακουει δεν μπορει να κατανοήσει καν το θεμα π περναω ολα αυτα τα χρονια με το αγχος θεωρει πως το προκαλω απο μονη εγω  οτι θελω να ειμαι ετσι ! Οποτε δυσκολα να με καταλαβει δεν με καταλαβε ποτε τωρα θα το κανει ;;  Με αποτελεσμα να πνιγομαι κ να πελαγώνω καποιες φορες , μετα καθομαι το σκεφτομαι λεω πρεπει να παλεψω για το μωρο Αλλα επιτα αμφιταλαντεύονται ολα μεσα μ εχω φοβο για επιλόχειο κ σκεφτομαι πως δεν εχω υποστηριξη απο το περιβάλλον κ πως θα καταφερω αν παθω ;; Κ για το μωρο προσπαθω να νιωθω ολο αυτο π νιωθουν ολες την επιθυμία την τρελη αναγκη για την κρατησω ομως δεν την νιωθω κ νιωθω τυψεις παρα πολλες Γιατι μεσα μ ξερω πως νοιαζομαι γι αυτο το παιδι προσεχω πολυ κανω οσα μ λεει ο γιατρος … Αλλα μονιμος μεσα μ αμφιβολίες οπως οτι δεν θα ειμαι αξια μανα οτι δεν μπορω να τα καταφερω κ πως αν παθω επιλόχειο τι θα απογίνει η μικρη μ πως θε καταφερω να την μεγαλώσω .. κλαιω κ σκεφτομαι πως δεν ειμαι αξια για ενα τετοιο δωρο κ πως αλλες γυναικες το θελουνε τοσο πολυυυυ . Ειναι αδικο για το μωρο μου να εχει μανα εμενα ισως ;;; Δεν μ αρεσει που σκεφτομαι ετσι ….. ξερω πως βιαστικα Αλλα παλι μεσα ν δεν μετανιωνω π το κρατησα . Τωρα δεν αλλαζει τιποτα οσο κ αν βιαστικα ειτε ηταν λαθος η σχεση αυτη ειτε Οχι . Τωρα εγινε κ γεννάω σε λιγες μερες κ το αγχος κ ο φόβος κ για την γεννά κ για το μετα φουντώνουν .. ( να αναφέρω πως επισκέπτομαι κεντρο ψυχικής υγειας της πόλης μου κ κανω συνεδρίες με ψυχολογο εδω κ λιγο διαστημα κ εχω μιλησει κ με ψυχιατρο για το ιστορικο μου ) συγνωμη για το τεραστιο μηνυμα !

Καταρχάς με το καλό το μωρό. Λοιπόν αξία μάνα δεν είναι καμια όλες κανουν τα λάθη τους όλες αγανακτουν όλες κουράζονται.  Εσυ αυτο που θα κοιτάξεις τωρα γιατι οι ανάγκες ειναι πραγματικά τεράστιες για ενα παιδί είναι να βρεις μια βοήθεια στο σπιτι έναν άνθρωπο που θα σε βοηθάει κ θα σε καθοδηγεί με το μωρο μέχρι να παρεις τα πάνω σου. Ο σύντροφος σου σιγουρα δεν θα μπορέσει να σε βοηθήσει γιατι πραγματικά οι ανάγκες του μωρού κ οι δικές σου θέλουν ενα ζευγάρι που να είναι παρα πολυ υπομονετικο κυρίως μεταξύ τους . Δεν το λέω για να σε τρομάξω απλα ειναι η αλήθεια ακομα κ τα πιο σιγουρα ζευγάρια σε αυτήν την φάση αν δεν υπάρχει βοηθεια τα παίζουν.  

[Kategataki]

πρίν από 23 λεπτά , linaa είπε:

Καταρχάς με το καλό το μωρό. Λοιπόν αξία μάνα δεν είναι καμια όλες κανουν τα λάθη τους όλες αγανακτουν όλες κουράζονται.  Εσυ αυτο που θα κοιτάξεις τωρα γιατι οι ανάγκες ειναι πραγματικά τεράστιες για ενα παιδί είναι να βρεις μια βοήθεια στο σπιτι έναν άνθρωπο που θα σε βοηθάει κ θα σε καθοδηγεί με το μωρο μέχρι να παρεις τα πάνω σου. Ο σύντροφος σου σιγουρα δεν θα μπορέσει να σε βοηθήσει γιατι πραγματικά οι ανάγκες του μωρού κ οι δικές σου θέλουν ενα ζευγάρι που να είναι παρα πολυ υπομονετικο κυρίως μεταξύ τους . Δεν το λέω για να σε τρομάξω απλα ειναι η αλήθεια ακομα κ τα πιο σιγουρα ζευγάρια σε αυτήν την φάση αν δεν υπάρχει βοηθεια τα παίζουν.  

Θα εχω την μητέρα μου θα ειναι εδω !!! Θα με βοηθαει με το πρακτικό κομματι !! Ψυχολογικα δεν εχω βοηθεια απο το περιβάλλον εκει δεν μπορουνε να με καταλάβουνε … τους φόβους μου ακομα κ το γεγονος πως τρεμω για τον τοκετό τους φαινεται παραλογο …. Αυτο με θλίβει πολυ ..

[linaa]

πρίν από 11 λεπτά , Kategataki είπε:

Θα εχω την μητέρα μου θα ειναι εδω !!! Θα με βοηθαει με το πρακτικό κομματι !! Ψυχολογικα δεν εχω βοηθεια απο το περιβάλλον εκει δεν μπορουνε να με καταλάβουνε … τους φόβους μου ακομα κ το γεγονος πως τρεμω για τον τοκετό τους φαινεται παραλογο …. Αυτο με θλίβει πολυ ..

Κοίτα φοβο έχουν σχεδόν όλες οι μαμάδες για τον τοκετό για μετα για το μωρο αυτο ειναι το μονο φυσιολογικο. Αυτο που ίσως δεν καταλαβαίνουν στο περιβάλλον σου είναι ο τρόπος που το διαχειριζεσε. Όλοι σιγουρα αγχώνονται για μια γέννα το θέμα είναι πως το αντιμετωπίζουν. 

Το πως θα το νικήσεις για να γίνεις λειτουργική πρέπει να το βρεις μέσα σου. Αν απλα θες να λες τον πόνο σου εδω μπορείς να ακούσεις άπειρες ιστορίες ανχους . Ακομα κ για το αν κατουρησε το μωρό μπορει να σε τρελάνει. 

[Kategataki]

1 ώρα πρίν, linaa είπε:

Κοίτα φοβο έχουν σχεδόν όλες οι μαμάδες για τον τοκετό για μετα για το μωρο αυτο ειναι το μονο φυσιολογικο. Αυτο που ίσως δεν καταλαβαίνουν στο περιβάλλον σου είναι ο τρόπος που το διαχειριζεσε. Όλοι σιγουρα αγχώνονται για μια γέννα το θέμα είναι πως το αντιμετωπίζουν. 

Το πως θα το νικήσεις για να γίνεις λειτουργική πρέπει να το βρεις μέσα σου. Αν απλα θες να λες τον πόνο σου εδω μπορείς να ακούσεις άπειρες ιστορίες ανχους . Ακομα κ για το αν κατουρησε το μωρό μπορει να σε τρελάνει. 

Το ξερω οτι ολες το περνανε ολες εχουνε γενησει !! Απλα δεν ξερω το τροπο να το διαχειριστω εκει το χανω .. υπαρχουν στιγμες που λεω ψυχραιμία ηρεμια ολα θα πανε καλα διαχειρισουτο κ αλλες π σκεφτομαι τα χιλια δυο κ τρεμω απο το αγχος !! Εχω κ πονάκια κ συσπάσεις κ νιωθω οτι μπορει να πλησιάζω κ λεωω παναγιααα πως θα τα καταφερωωω πως θα αντεξωωω . Εδω ειπα να βρω μια παρηγοριά να τα πω σε καποιον Γιατι κ η καλυτερη μ φιλη  απο οταν εμεινα εγκυος εξαφανίστηκε .. εχω μια φιλη καλη π ειναι προσφατα μανουλα κ αυτη , αυτη καπως με καταλαβαινει Αλλα δεν θελω να την φορτώνω εχει το μωρο της κ την δυσκολια της κ εκεινη . Σε ευχαριστωωω 

[Spring_girl]

3 ώρες πρίν, Kategataki είπε:

Καλημερα σας 😊 ειμαι εντελως νεα σε φόρουμ γενικα . Πρωτη φορα μπαινω και γραφω .. Αλλα πραγματικα δεν εχω σε ποιον να μιλησω .. καθολου υποστηριξη απο το περιβάλλον μου . Ειμαι στο μηνα μου περιμενω τωρα κ δεν κρυβω οτι εχω απιστευτο φοβο και απιστευτο αγχος ( ξερω πως δεν κανει καλοοο κ ουτε στο μωρο αυτοο ) ομως δεν μπορω να το διαχειριστω ευκολα εχω ιστορικο άγχωδους διαταραχής κ ήπιας κατάθλιψης εδω κ πολλα χρονια απο τα 18 μου εχω παει κ σε ειδικο εχω παρει κ αγωγη ( τωρα Οχι που ειμαι εγκυος ) το διαχειριζομαι ζω φυσιολογικα την ζωη μου αυτα τα χρονια αλλα σιγουρα ειμαι πιο αγχώδης απο καποιον π δεν το εχει περασει ποτε … τωρα ομως στην εγκυμοσυνη ολα εγιναν πολυ γρηγορα … ειμαι 31 δημιούργησα μια σχεση κ συντομα προέκυψε μεσα σε αυτη την σχεση κ η εγκυμοσυνη σιγουρα δεν θα πω οτι ετυχε !!!   Δεν τυχαινει μια εγκυμοσυνη ! Ομως προέκυψε λογο αμέλειας λογο μη καθαρής σκεψης των συνεπειών .. οταν το εμαθα η πρωτη σκεψη μ κ η τελευταια ηταν πως δεν θα ριξω το παιδι !! Κ ο σύντροφος με ακολουθει στο ταξιδι μεν Απλα δεν ειναι ενεργός στις αρχες τις εγκυμοσύνης ειχαμε τρομερούς τσακωμους με την παραμικρή αφορμή εγω ημουνα χαλια λογο ορμονών συν το αγχος μου κατανοηση δεν ειχα καθολουυυυ δεν ξερω αν νιωθω καλυτερα με το να του ριχνω ευθυνες !! Γιατι κ για εκεινον ειναι ενα νεο ξεκινημα στην ζωη του δεν ειναι κατι που του εχει ξανα συμβει οπως κ για εμενα κ προφανως δεν ξερει πως να με στηρίξει ειναι κ 3 χρονια μικροτερος μου … του ηρθε κ εκείνου αποτομα , ομως ειναι εδω δεν εφυγε δουλευει μου παρέχει τα παντα !!! Ναιι εκει ειναι σωστος σε ολα !!!   Το θεμα ειναι η δικη μου η ψυχολογια το γεγονος οτι νιωθω μονη μου απιστευτα νιωθω πως δεν με καταλαβαινει κανεις πνιγομαι στις αρνητικές μου σκεψεις , εχω αγχος για τον τοκετό κ τρομερο φοβο δεν ξερω πως να το χειριστω κ με ποιον να μιλησω κανεις δεν με ακουει η μαμα μου ειναι διπλα μ Αλλα δεν με ακουει δεν μπορει να κατανοήσει καν το θεμα π περναω ολα αυτα τα χρονια με το αγχος θεωρει πως το προκαλω απο μονη εγω  οτι θελω να ειμαι ετσι ! Οποτε δυσκολα να με καταλαβει δεν με καταλαβε ποτε τωρα θα το κανει ;;  Με αποτελεσμα να πνιγομαι κ να πελαγώνω καποιες φορες , μετα καθομαι το σκεφτομαι λεω πρεπει να παλεψω για το μωρο Αλλα επιτα αμφιταλαντεύονται ολα μεσα μ εχω φοβο για επιλόχειο κ σκεφτομαι πως δεν εχω υποστηριξη απο το περιβάλλον κ πως θα καταφερω αν παθω ;; Κ για το μωρο προσπαθω να νιωθω ολο αυτο π νιωθουν ολες την επιθυμία την τρελη αναγκη για την κρατησω ομως δεν την νιωθω κ νιωθω τυψεις παρα πολλες Γιατι μεσα μ ξερω πως νοιαζομαι γι αυτο το παιδι προσεχω πολυ κανω οσα μ λεει ο γιατρος … Αλλα μονιμος μεσα μ αμφιβολίες οπως οτι δεν θα ειμαι αξια μανα οτι δεν μπορω να τα καταφερω κ πως αν παθω επιλόχειο τι θα απογίνει η μικρη μ πως θε καταφερω να την μεγαλώσω .. κλαιω κ σκεφτομαι πως δεν ειμαι αξια για ενα τετοιο δωρο κ πως αλλες γυναικες το θελουνε τοσο πολυυυυ . Ειναι αδικο για το μωρο μου να εχει μανα εμενα ισως ;;; Δεν μ αρεσει που σκεφτομαι ετσι ….. ξερω πως βιαστικα Αλλα παλι μεσα ν δεν μετανιωνω π το κρατησα . Τωρα δεν αλλαζει τιποτα οσο κ αν βιαστικα ειτε ηταν λαθος η σχεση αυτη ειτε Οχι . Τωρα εγινε κ γεννάω σε λιγες μερες κ το αγχος κ ο φόβος κ για την γεννά κ για το μετα φουντώνουν .. ( να αναφέρω πως επισκέπτομαι κεντρο ψυχικής υγειας της πόλης μου κ κανω συνεδρίες με ψυχολογο εδω κ λιγο διαστημα κ εχω μιλησει κ με ψυχιατρο για το ιστορικο μου ) συγνωμη για το τεραστιο μηνυμα !

Καλημέρα, με το καλό το μωράκι!! Το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να μιλήσεις με κάποιον ειδικό, ψυχολόγο κτλ έτσι ώστε να σε παρακολουθεί για να είσαι σίγουρη ότι δε θα συμβεί τίποτα που δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις! Είναι η καλύτερη επένδυση που μπορείς να κάνεις, εμένα η ψυχοθεραπεία που έκανα παλιότερα με έχει βοηθήσει απίστευτα σε πολλούς τομείς της ζωής μου! Είναι λογικό να έχεις άγχος, φόβους κτλ και σίγουρα θα κάνεις ότι καλύτερο μπορείς για το μωράκι σου αλλά και για σένα που δεν πρέπει να σε αμελήσεις!!

[Kategataki]

πρίν από 19 λεπτά , Spring_girl είπε:

Καλημέρα, με το καλό το μωράκι!! Το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να μιλήσεις με κάποιον ειδικό, ψυχολόγο κτλ έτσι ώστε να σε παρακολουθεί για να είσαι σίγουρη ότι δε θα συμβεί τίποτα που δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις! Είναι η καλύτερη επένδυση που μπορείς να κάνεις, εμένα η ψυχοθεραπεία που έκανα παλιότερα με έχει βοηθήσει απίστευτα σε πολλούς τομείς της ζωής μου! Είναι λογικό να έχεις άγχος, φόβους κτλ και σίγουρα θα κάνεις ότι καλύτερο μπορείς για το μωράκι σου αλλά και για σένα που δεν πρέπει να σε αμελήσεις!!

Το γραφω στο ποστ μου πως εχω απευθυνθεί σε ειδικο κ παλαιότερα εβλεπα ψυχιατρο . Τωρα λογω οικονομικών ειμαι σε δημοσιο σε ψυχολογο Αλλα τωρα εχω ξεκινησει κ θα κανω την δευτερη επίσκεψη μου 🥰 πρωτα μιλησα με ψυχιατρο γιατρο λογω τ ιστορικούς της αγχώδους διαταραχής κ με παρέπεμψε σε ψυχολογο Αλλα ειναι αρχη . Ενταξει θελει προσπαθεια κ απο μενα . Το προβλημα ομως ειναι οι αρνητικές σκεψεις που κανω για το μελλον  δεν μπορω να χαρω τις στιγμες κ νιωθω δυστιχισμενη πολυ .. φοβαμαι τον πονο της γεννάς κ φοβαμαι το μετα πως θα ειμαι κ Ποσο αξια μπορω να φανω για το μωρο μου . Συνεχεια σκεφτομαι πως δεν του αξιζω εγω για μητέρα κ στεναχωριεμαι . Ειναι μια ψυχη μεσα μ και εγω άθελα μου σκεφτομαι μονο τον εαυτο μου !! Ομως γινεται τοσο ασυναίσθητα ….  Θελω τοσο πολυ να νιωσω χαραα κ ευτυχια . 😞

[linaa]

3 ώρες πρίν, Kategataki είπε:

Το γραφω στο ποστ μου πως εχω απευθυνθεί σε ειδικο κ παλαιότερα εβλεπα ψυχιατρο . Τωρα λογω οικονομικών ειμαι σε δημοσιο σε ψυχολογο Αλλα τωρα εχω ξεκινησει κ θα κανω την δευτερη επίσκεψη μου 🥰 πρωτα μιλησα με ψυχιατρο γιατρο λογω τ ιστορικούς της αγχώδους διαταραχής κ με παρέπεμψε σε ψυχολογο Αλλα ειναι αρχη . Ενταξει θελει προσπαθεια κ απο μενα . Το προβλημα ομως ειναι οι αρνητικές σκεψεις που κανω για το μελλον  δεν μπορω να χαρω τις στιγμες κ νιωθω δυστιχισμενη πολυ .. φοβαμαι τον πονο της γεννάς κ φοβαμαι το μετα πως θα ειμαι κ Ποσο αξια μπορω να φανω για το μωρο μου . Συνεχεια σκεφτομαι πως δεν του αξιζω εγω για μητέρα κ στεναχωριεμαι . Ειναι μια ψυχη μεσα μ και εγω άθελα μου σκεφτομαι μονο τον εαυτο μου !! Ομως γινεται τοσο ασυναίσθητα ….  Θελω τοσο πολυ να νιωσω χαραα κ ευτυχια . 😞

Η αλήθεια είναι ότι οι ευθύνες κ το ανχος δεν είναι κ οτι καλητερο για κανέναν το να νιώθεις καποιες στιγμες δυστηχισμενη ειναι οκ κ λογικο .  Τ ο να νιώθεις γενικα με την ζωη σου δυστηχισμενη πρέπει να το ξανασκεφτεις τι επιλογές έχεις κ τι μπορείς να αλλάξεις. Παντως γενικα δεν σημαίνει το ότι επειδή κανεις παιδι πρέπει να πετάς κ απο χαρά υπάρχουν πράγματα που για όλους δεν είναι ευχάριστα μέσα σε αυτή την κατα τα αλλα χαρούμενη φάση. 

[Kategataki]

πρίν από 23 λεπτά , linaa είπε:

Η αλήθεια είναι ότι οι ευθύνες κ το ανχος δεν είναι κ οτι καλητερο για κανέναν το να νιώθεις καποιες στιγμες δυστηχισμενη ειναι οκ κ λογικο .  Τ ο να νιώθεις γενικα με την ζωη σου δυστηχισμενη πρέπει να το ξανασκεφτεις τι επιλογές έχεις κ τι μπορείς να αλλάξεις. Παντως γενικα δεν σημαίνει το ότι επειδή κανεις παιδι πρέπει να πετάς κ απο χαρά υπάρχουν πράγματα που για όλους δεν είναι ευχάριστα μέσα σε αυτή την κατα τα αλλα χαρούμενη φάση. 

Αισθανομαι δυστιχισμενη λογο των φοβιών μου κ του έντονου στρες που εχω το οτι προσπαθω να κρατηθω ηρεμη .   Φοβαμαι πολυυυ κ επειδη δεν εχω υποστηριξη απο το περιβάλλον αυτο με κανει να νιωθω μονη μ πολυ . Αποφασισα να κανω επισκλειριδιο το παω για φυσιολογικα Αλλα Ε ακομα κ καισαρική να προκύψει παλι θα κανω . Πειτε μ εμπειριες αν εχετε 

[linaa]

πρίν από 10 λεπτά , Kategataki είπε:

Αισθανομαι δυστιχισμενη λογο των φοβιών μου κ του έντονου στρες που εχω το οτι προσπαθω να κρατηθω ηρεμη .   Φοβαμαι πολυυυ κ επειδη δεν εχω υποστηριξη απο το περιβάλλον αυτο με κανει να νιωθω μονη μ πολυ . Αποφασισα να κανω επισκλειριδιο το παω για φυσιολογικα Αλλα Ε ακομα κ καισαρική να προκύψει παλι θα κανω . Πειτε μ εμπειριες αν εχετε 

Όταν λες δεν σε υποστηρίζει το περιβάλλον  τι εννοείς? Τι περιμένεις κ δεν το κάνουν? Αφού σε πρακτικά θέματα σε υποστηρίζουν τι άλλη υποστήριξη περιμένεις? 

Εγώ από καισαρική με επισκληριδιο που εκανα δεν καταλαβα τιποτα . Μιλαγα με την μαια σε 5 λεπτά βγήκε το παιδί μετα κανενα 15 αλεπτο με ραβανε ε για μια μέρα πόναγε αρκετά την επομενη περπαταγα . 

Κοίτα το ανχος δεν υπάρχει περίπτωση να σου φύγει δηλαδη οκ λίγες κοπελες ειναι εντελώς άνετες κ δεν σκέφτονται τιποτα . 

Τώρα μπορείς για να είσαι ήρεμη απλα να ελέγχεις κάποια θέματα της καθημερινότητας ώστε να μην συμβεί κάτι 

[Spring_girl]

3 ώρες πρίν, Kategataki είπε:

Το γραφω στο ποστ μου πως εχω απευθυνθεί σε ειδικο κ παλαιότερα εβλεπα ψυχιατρο . Τωρα λογω οικονομικών ειμαι σε δημοσιο σε ψυχολογο Αλλα τωρα εχω ξεκινησει κ θα κανω την δευτερη επίσκεψη μου 🥰 πρωτα μιλησα με ψυχιατρο γιατρο λογω τ ιστορικούς της αγχώδους διαταραχής κ με παρέπεμψε σε ψυχολογο Αλλα ειναι αρχη . Ενταξει θελει προσπαθεια κ απο μενα . Το προβλημα ομως ειναι οι αρνητικές σκεψεις που κανω για το μελλον  δεν μπορω να χαρω τις στιγμες κ νιωθω δυστιχισμενη πολυ .. φοβαμαι τον πονο της γεννάς κ φοβαμαι το μετα πως θα ειμαι κ Ποσο αξια μπορω να φανω για το μωρο μου . Συνεχεια σκεφτομαι πως δεν του αξιζω εγω για μητέρα κ στεναχωριεμαι . Ειναι μια ψυχη μεσα μ και εγω άθελα μου σκεφτομαι μονο τον εαυτο μου !! Ομως γινεται τοσο ασυναίσθητα ….  Θελω τοσο πολυ να νιωσω χαραα κ ευτυχια . 😞

Εντάξει αφού έχεις ξεκινήσει συνεδρίες είσαι σε καλό δρόμο, αυτό δεν αλλάζει με την πρώτη επίσκεψη έτσι κι αλλιώς.. Δε νομίζω ότι μπορεί να βοηθήσει κάτι άλλο πέρα από τον ψυχολόγο.. Επίσης μην έχεις τύψεις και δε σκέφτεσαι μόνο τον εαυτό σου, για να μπορείς να προσφέρεις στο μωρό θα πρέπει πρώτα από όλους να είσαι εσύ καλά!! Οπότε επικεντρώσου στην ψυχική σου υγεία προς το παρόν και όλα θα γίνουν καλύτερα ☺️

[SpiridoulaK]

8 ώρες πρίν, Kategataki είπε:

Καλημερα σας 😊 ειμαι εντελως νεα σε φόρουμ γενικα . Πρωτη φορα μπαινω και γραφω .. Αλλα πραγματικα δεν εχω σε ποιον να μιλησω .. καθολου υποστηριξη απο το περιβάλλον μου . Ειμαι στο μηνα μου περιμενω τωρα κ δεν κρυβω οτι εχω απιστευτο φοβο και απιστευτο αγχος ( ξερω πως δεν κανει καλοοο κ ουτε στο μωρο αυτοο ) ομως δεν μπορω να το διαχειριστω ευκολα εχω ιστορικο άγχωδους διαταραχής κ ήπιας κατάθλιψης εδω κ πολλα χρονια απο τα 18 μου εχω παει κ σε ειδικο εχω παρει κ αγωγη ( τωρα Οχι που ειμαι εγκυος ) το διαχειριζομαι ζω φυσιολογικα την ζωη μου αυτα τα χρονια αλλα σιγουρα ειμαι πιο αγχώδης απο καποιον π δεν το εχει περασει ποτε … τωρα ομως στην εγκυμοσυνη ολα εγιναν πολυ γρηγορα … ειμαι 31 δημιούργησα μια σχεση κ συντομα προέκυψε μεσα σε αυτη την σχεση κ η εγκυμοσυνη σιγουρα δεν θα πω οτι ετυχε !!!   Δεν τυχαινει μια εγκυμοσυνη ! Ομως προέκυψε λογο αμέλειας λογο μη καθαρής σκεψης των συνεπειών .. οταν το εμαθα η πρωτη σκεψη μ κ η τελευταια ηταν πως δεν θα ριξω το παιδι !! Κ ο σύντροφος με ακολουθει στο ταξιδι μεν Απλα δεν ειναι ενεργός στις αρχες τις εγκυμοσύνης ειχαμε τρομερούς τσακωμους με την παραμικρή αφορμή εγω ημουνα χαλια λογο ορμονών συν το αγχος μου κατανοηση δεν ειχα καθολουυυυ δεν ξερω αν νιωθω καλυτερα με το να του ριχνω ευθυνες !! Γιατι κ για εκεινον ειναι ενα νεο ξεκινημα στην ζωη του δεν ειναι κατι που του εχει ξανα συμβει οπως κ για εμενα κ προφανως δεν ξερει πως να με στηρίξει ειναι κ 3 χρονια μικροτερος μου … του ηρθε κ εκείνου αποτομα , ομως ειναι εδω δεν εφυγε δουλευει μου παρέχει τα παντα !!! Ναιι εκει ειναι σωστος σε ολα !!!   Το θεμα ειναι η δικη μου η ψυχολογια το γεγονος οτι νιωθω μονη μου απιστευτα νιωθω πως δεν με καταλαβαινει κανεις πνιγομαι στις αρνητικές μου σκεψεις , εχω αγχος για τον τοκετό κ τρομερο φοβο δεν ξερω πως να το χειριστω κ με ποιον να μιλησω κανεις δεν με ακουει η μαμα μου ειναι διπλα μ Αλλα δεν με ακουει δεν μπορει να κατανοήσει καν το θεμα π περναω ολα αυτα τα χρονια με το αγχος θεωρει πως το προκαλω απο μονη εγω  οτι θελω να ειμαι ετσι ! Οποτε δυσκολα να με καταλαβει δεν με καταλαβε ποτε τωρα θα το κανει ;;  Με αποτελεσμα να πνιγομαι κ να πελαγώνω καποιες φορες , μετα καθομαι το σκεφτομαι λεω πρεπει να παλεψω για το μωρο Αλλα επιτα αμφιταλαντεύονται ολα μεσα μ εχω φοβο για επιλόχειο κ σκεφτομαι πως δεν εχω υποστηριξη απο το περιβάλλον κ πως θα καταφερω αν παθω ;; Κ για το μωρο προσπαθω να νιωθω ολο αυτο π νιωθουν ολες την επιθυμία την τρελη αναγκη για την κρατησω ομως δεν την νιωθω κ νιωθω τυψεις παρα πολλες Γιατι μεσα μ ξερω πως νοιαζομαι γι αυτο το παιδι προσεχω πολυ κανω οσα μ λεει ο γιατρος … Αλλα μονιμος μεσα μ αμφιβολίες οπως οτι δεν θα ειμαι αξια μανα οτι δεν μπορω να τα καταφερω κ πως αν παθω επιλόχειο τι θα απογίνει η μικρη μ πως θε καταφερω να την μεγαλώσω .. κλαιω κ σκεφτομαι πως δεν ειμαι αξια για ενα τετοιο δωρο κ πως αλλες γυναικες το θελουνε τοσο πολυυυυ . Ειναι αδικο για το μωρο μου να εχει μανα εμενα ισως ;;; Δεν μ αρεσει που σκεφτομαι ετσι ….. ξερω πως βιαστικα Αλλα παλι μεσα ν δεν μετανιωνω π το κρατησα . Τωρα δεν αλλαζει τιποτα οσο κ αν βιαστικα ειτε ηταν λαθος η σχεση αυτη ειτε Οχι . Τωρα εγινε κ γεννάω σε λιγες μερες κ το αγχος κ ο φόβος κ για την γεννά κ για το μετα φουντώνουν .. ( να αναφέρω πως επισκέπτομαι κεντρο ψυχικής υγειας της πόλης μου κ κανω συνεδρίες με ψυχολογο εδω κ λιγο διαστημα κ εχω μιλησει κ με ψυχιατρο για το ιστορικο μου ) συγνωμη για το τεραστιο μηνυμα !

Καλησπέρα κορίτσι μου γλυκό.

Σχετικά με την αγχώδη διαταραχή και τη κατάθλιψη που έχεις,σε αυτό δε μπορώ να σε συμβουλέψω γιατί δεν το έχω βιώσει και ούτως η άλλως ήδη επισκέπτεσαι ειδικούς για αυτό. Αλλά την περίοδο της εγκυμοσύνης σου και όλα αυτά τα άγχη που έχεις,θέλω να σου πω ότι οι περισσότερες τα έχουμε βιώσει και είναι απολύτως φυσιολογικό να νιώθεις έτσι. Θα σου πω τη δική μου εμπειρία. Είχα μια εγκυμοσύνη πολύ υγιής και δεν υπήρχε κανένα θέμα εκτός των εμετών που είχα μέχρι και πριν λίγες ημέρες που γέννησα τη μπέμπα μου. Οι ορμόνες μου με είχαν τρελάνει συναισθηματικά μέχρι τον 7ο μήνα περίπου. Είχα πολλά σκαμπανεβάσματα. Ο μοναδικός μου φόβος ήταν ο τοκετός τον οποίο και ξέχασα αμέσως όταν είδα τη μπέμπα μου. 

Θέλω να καταλήξω στο ότι όλες μας έχουμε, φόβους, αγωνία, είναι για όλες όσες είναι το πρώτο μας μωρό κάτι πρωτόγνωρο και είναι απολύτως φυσιολογικό να φοβάσαι. Θα δεις που μόλις δεις το παιδάκι σου θα τα ξεχάσεις οοοοολα!!!! 

Εμένα ήδη μου λείπει η κοιλίτσα μου 😔❤️

Με το καλό να υποδεχτείς τη μπέμπα σου .

[Kategataki]

2 ώρες πρίν, linaa είπε:

Όταν λες δεν σε υποστηρίζει το περιβάλλον  τι εννοείς? Τι περιμένεις κ δεν το κάνουν? Αφού σε πρακτικά θέματα σε υποστηρίζουν τι άλλη υποστήριξη περιμένεις? 

Εγώ από καισαρική με επισκληριδιο που εκανα δεν καταλαβα τιποτα . Μιλαγα με την μαια σε 5 λεπτά βγήκε το παιδί μετα κανενα 15 αλεπτο με ραβανε ε για μια μέρα πόναγε αρκετά την επομενη περπαταγα . 

Κοίτα το ανχος δεν υπάρχει περίπτωση να σου φύγει δηλαδη οκ λίγες κοπελες ειναι εντελώς άνετες κ δεν σκέφτονται τιποτα . 

Τώρα μπορείς για να είσαι ήρεμη απλα να ελέγχεις κάποια θέματα της καθημερινότητας ώστε να μην συμβεί κάτι 

Ψυχολογικη στήριξη ηθελα να πω δλδ να με ακουνε να ακουνε τους φόβους μου χωρις να μ φωναζουν η να με κρίνουν το εχω πολυ αναγκη αυτο κ ετσι ειπα να γραψω εδω εστω Απλα να τα πω κ να δεχτω οποιοδήποτε γνωμη να την επεξεργαστώ … στην οικογενεια μ μιλαω κ νιωθω πως δεν θελουνε να με ακούσουνε δεν εχουνε καν την διαθεση … απο αυτο εννοω .. τι εννοεις να ελεγχω καποια θεματα της καθημερινότητας για να μην συμβει κατι ;;; Με καισαρική ξερω δεν καταλαβαινεις μονο καποια τραβήγματα καποιες Αλλα μετα ειναι κ αναλογα στην γυναικα Ποσο πονο θα νιώσουν στο μετα . Στο φυσιολογικο κυριως ηθελα να ξερω καμια εμπειρια μ ειπε ο γιατρος πως σ κραταει πιο ηρεμη Αλλα στο τελος σιγουρα πονας κ λογικο παιδι γενας δεν γινεται να μην υπάρξει πονος … δεν ξερω το εχω φτιαξει στο μυαλο μου  τοσο τρομακτικοοοοο

2 ώρες πρίν, Spring_girl είπε:

Εντάξει αφού έχεις ξεκινήσει συνεδρίες είσαι σε καλό δρόμο, αυτό δεν αλλάζει με την πρώτη επίσκεψη έτσι κι αλλιώς.. Δε νομίζω ότι μπορεί να βοηθήσει κάτι άλλο πέρα από τον ψυχολόγο.. Επίσης μην έχεις τύψεις και δε σκέφτεσαι μόνο τον εαυτό σου, για να μπορείς να προσφέρεις στο μωρό θα πρέπει πρώτα από όλους να είσαι εσύ καλά!! Οπότε επικεντρώσου στην ψυχική σου υγεία προς το παρόν και όλα θα γίνουν καλύτερα ☺️

Το ξερω οτι πρεπει να ειμαι καλα πρωτα εγω Απλα μου βγαινει αυθορμητα .. νιωθω τυψεις Γιατι μερικες φορες πιανω τον εαυτο μου να αναρωτιετε αν θα μπορεσω να μεγαλώσω ενα παιδι αν θα το αγαπησω αν θα ειμαι αξια … κ ντρεπομαι για τον εαυτο μου . Συνεχεια κρινω τον εαυτο μου κ τον καταδικάζω σε αρνητικές σκεψεις … αυτο ειναι που με βασανιζει . Σε ευχαριστω ομως τα λογια σου με κανουν να νιωθω λιγο καλυτερα .

1 hour ago, SpiridoulaK είπε:

Καλησπέρα κορίτσι μου γλυκό.

Σχετικά με την αγχώδη διαταραχή και τη κατάθλιψη που έχεις,σε αυτό δε μπορώ να σε συμβουλέψω γιατί δεν το έχω βιώσει και ούτως η άλλως ήδη επισκέπτεσαι ειδικούς για αυτό. Αλλά την περίοδο της εγκυμοσύνης σου και όλα αυτά τα άγχη που έχεις,θέλω να σου πω ότι οι περισσότερες τα έχουμε βιώσει και είναι απολύτως φυσιολογικό να νιώθεις έτσι. Θα σου πω τη δική μου εμπειρία. Είχα μια εγκυμοσύνη πολύ υγιής και δεν υπήρχε κανένα θέμα εκτός των εμετών που είχα μέχρι και πριν λίγες ημέρες που γέννησα τη μπέμπα μου. Οι ορμόνες μου με είχαν τρελάνει συναισθηματικά μέχρι τον 7ο μήνα περίπου. Είχα πολλά σκαμπανεβάσματα. Ο μοναδικός μου φόβος ήταν ο τοκετός τον οποίο και ξέχασα αμέσως όταν είδα τη μπέμπα μου. 

Θέλω να καταλήξω στο ότι όλες μας έχουμε, φόβους, αγωνία, είναι για όλες όσες είναι το πρώτο μας μωρό κάτι πρωτόγνωρο και είναι απολύτως φυσιολογικό να φοβάσαι. Θα δεις που μόλις δεις το παιδάκι σου θα τα ξεχάσεις οοοοολα!!!! 

Εμένα ήδη μου λείπει η κοιλίτσα μου 😔❤️

Με το καλό να υποδεχτείς τη μπέμπα σου .

Δεν νερω αν μπορω να νιωσω ετσι . Δεν ξερω αν νιωσω ετσι … Γιατι σε ολη την εγκυμοσυνη ενιωσα λιγες πολυ λιγες στιγμες χαρας κ επειδη τσακωνόμουνα πολυ ασχημα με τον συντροφο μου πολυ κλαμα κ γι αυτο δεν ξερω πως νιωθω …. Ισως Γιατι δεν το φανταζόμουνα ετσι ισως Γιατι η σχεση ηταν πολυ σύντομη κ ολα εγιναν πολυ νωρις κ ισως να μην νιωθω ερωτευμενη με τον ανθρωπο αυτο .. οι επιλογες μας μας καθορίζουν ..  ξερω πως εχω κανει λαθος επιλογες κ στην ζωη μου γενικα λαθη πολλαα .. ειμαι επιπόλαιη σαν ανθρωπος 😞 μπορει να φταιει το γεγονος οτι επειδη ειμαι αγχώδης προτιμω  να μην σκεφτομαι πολυ πριν κανω κατι για μην αγχωθω ….  Θελω πολυ να γενησω κ να νιωσω ετσι …. Χαρα !!!!!!!  Κ να μην παθω επιλόχειο καταθλιψη π ειναι ενας απο τιυς φόβους μου …

[SpiridoulaK]

1 ώρα πρίν, Kategataki είπε:

Ψυχολογικη στήριξη ηθελα να πω δλδ να με ακουνε να ακουνε τους φόβους μου χωρις να μ φωναζουν η να με κρίνουν το εχω πολυ αναγκη αυτο κ ετσι ειπα να γραψω εδω εστω Απλα να τα πω κ να δεχτω οποιοδήποτε γνωμη να την επεξεργαστώ … στην οικογενεια μ μιλαω κ νιωθω πως δεν θελουνε να με ακούσουνε δεν εχουνε καν την διαθεση … απο αυτο εννοω .. τι εννοεις να ελεγχω καποια θεματα της καθημερινότητας για να μην συμβει κατι ;;; Με καισαρική ξερω δεν καταλαβαινεις μονο καποια τραβήγματα καποιες Αλλα μετα ειναι κ αναλογα στην γυναικα Ποσο πονο θα νιώσουν στο μετα . Στο φυσιολογικο κυριως ηθελα να ξερω καμια εμπειρια μ ειπε ο γιατρος πως σ κραταει πιο ηρεμη Αλλα στο τελος σιγουρα πονας κ λογικο παιδι γενας δεν γινεται να μην υπάρξει πονος … δεν ξερω το εχω φτιαξει στο μυαλο μου  τοσο τρομακτικοοοοο

Το ξερω οτι πρεπει να ειμαι καλα πρωτα εγω Απλα μου βγαινει αυθορμητα .. νιωθω τυψεις Γιατι μερικες φορες πιανω τον εαυτο μου να αναρωτιετε αν θα μπορεσω να μεγαλώσω ενα παιδι αν θα το αγαπησω αν θα ειμαι αξια … κ ντρεπομαι για τον εαυτο μου . Συνεχεια κρινω τον εαυτο μου κ τον καταδικάζω σε αρνητικές σκεψεις … αυτο ειναι που με βασανιζει . Σε ευχαριστω ομως τα λογια σου με κανουν να νιωθω λιγο καλυτερα .

Δεν νερω αν μπορω να νιωσω ετσι . Δεν ξερω αν νιωσω ετσι … Γιατι σε ολη την εγκυμοσυνη ενιωσα λιγες πολυ λιγες στιγμες χαρας κ επειδη τσακωνόμουνα πολυ ασχημα με τον συντροφο μου πολυ κλαμα κ γι αυτο δεν ξερω πως νιωθω …. Ισως Γιατι δεν το φανταζόμουνα ετσι ισως Γιατι η σχεση ηταν πολυ σύντομη κ ολα εγιναν πολυ νωρις κ ισως να μην νιωθω ερωτευμενη με τον ανθρωπο αυτο .. οι επιλογες μας μας καθορίζουν ..  ξερω πως εχω κανει λαθος επιλογες κ στην ζωη μου γενικα λαθη πολλαα .. ειμαι επιπόλαιη σαν ανθρωπος 😞 μπορει να φταιει το γεγονος οτι επειδη ειμαι αγχώδης προτιμω  να μην σκεφτομαι πολυ πριν κανω κατι για μην αγχωθω ….  Θελω πολυ να γενησω κ να νιωσω ετσι …. Χαρα !!!!!!!  Κ να μην παθω επιλόχειο καταθλιψη π ειναι ενας απο τιυς φόβους μου …

Αχ βρε κορίτσι μου ... Πολύ με στεναχωρεί αυτό που διαβάζω....

Πίστεψε με ότι σε καταλαβαίνω πολύ εν μέρει.... Πρέπει να νιώθεις καλά με τον σύντροφό σου αλλιώς θα αισθάνεσαι συνεχώς αυτό το συναισθηματικό κενό...δε ξέρω τι να σου πω σχετικά με αυτό.... εύχομαι όλα να πάνε καλά στο τέλος και αυτό να ήταν απλά μια κακη περίοδος στη ζωή σου ... πάντως κι εγώ θεωρώ ότι είχα περάσει μέχρι τον 7ο μια μορφή κατάθλιψης γτ ήμουν πολύ φορτισμένη συναισθηματικά...κι εγώ τσακωνομουν πολύ με τον άντρα μου αλλά εν τέλει πάντα μονιάζαμε. Πάντα ήταν δίπλα μου σε όλες τις δυσκολίες. Αυτό έχει σημασία. Εύχομαι έτσι να είναι κι ο σύντροφός σου... μίλησε του κοπέλα μου. Πες του ότι αισθάνεσαι χωρίς να σε κρίνει. Μη ξεχνάς ότι στη διάρκεια της εγκυμοσύνης μας τα διοργανώνουμε όλα στο κεφάλι μας περισσότερο και γινόμαστε υπερευαισθητες......

[linaa]

2 ώρες πρίν, Kategataki είπε:

Ψυχολογικη στήριξη ηθελα να πω δλδ να με ακουνε να ακουνε τους φόβους μου χωρις να μ φωναζουν η να με κρίνουν το εχω πολυ αναγκη αυτο κ ετσι ειπα να γραψω εδω εστω Απλα να τα πω κ να δεχτω οποιοδήποτε γνωμη να την επεξεργαστώ … στην οικογενεια μ μιλαω κ νιωθω πως δεν θελουνε να με ακούσουνε δεν εχουνε καν την διαθεση … απο αυτο εννοω .. τι εννοεις να ελεγχω καποια θεματα της καθημερινότητας για να μην συμβει κατι ;;; Με καισαρική ξερω δεν καταλαβαινεις μονο καποια τραβήγματα καποιες Αλλα μετα ειναι κ αναλ

2 ώρες πρίν, Kategataki είπε:

 

ογα στην γυναικα Ποσο πονο θα νιώσουν στο μετα . Στο φυσιολογικο κυριως ηθελα να ξερω καμια εμπειρια μ ειπε ο γιατρος πως σ κραταει πιο ηρεμη Αλλα στο τελος σιγουρα πονας κ λογικο παιδι γενας δεν γινεται να μην υπάρξει πονος … δεν ξερω το εχω φτιαξει στο μυαλο μου  τοσο τρομακτικοοοοο

Δεν πιστεύω ότι σε βοηθανε πρακτικά ενώ δεν έχουν την διάθεση να σε ακούσουν. Ακομα κ η κριτική τους ισως ειναι απλα συμβουλευτευτικη κ όχι για να σε κατακρίνουν. Δηλαδη όταν λες κάποιους φόβους σε έναν δικό σου άνθρωπο που τα βλέπει πιο καθαρά τα πράγματα ίσως θυμώνει μαζί σου γιατί στεναχωριεται για εσένα κ όχι γιατί δεν σε καταλαβαινει.

 

2 ώρες πρίν, Kategataki είπε:

εννοεις να ελεγχω καποια θεματα της καθημερινότητας για να μην συμβει κατι ;;; Με κ

Εννοω όταν φοβάσαι κάτι να το προλαμβάνεις με την οργάνωση. Αν τα οργανώνεις ολα καλά πριν συμβούν τότε λίγες εκπλήξεις θα έχεις κ θα είσαι σίγουρη ότι έπραξες κ σωστα.