ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΜΕ ΓΟΝΕΙΣ/ΠΕΘΕΡΙΚΑ

[bebeangel]

Jimmy καλησπερα.Καταρχην να τα εκατοστησει το μωρακι σας,με υγεια και καλοτυχια και να το καμαρωσετε όπως επιθυμειτε.

Διαβαζοντας τις εξελιξεις στο θεμα σας θεωρω πωςοι καταστασεις είναι σαφως σε καλυτερο δρομο από πρωτα.Εχετε αρχισει να επικοινωνειτε ουσιαστικα με την συζυγο σου,δεδομενου ότι συναποφασιζετε για θεματα που σας αφορουν.Αυτο,εμενα τουλαχιστον, μου δειχνει αγαπη και σεβασμο,στοιχεια ενός υγιους γαμου.Θα μου πεις παραμενουν αλυτα πολλα.Οκ,συμφωνοι.Αλλα και πιο ζευγαρι δεν αντιμετωπιζει θεματα.Η δυσκολια θα ηταν να υπηρχε μεταξυ σας δυλειτουργια..

Είναι παρα πολύ δυσκολο να μπει καποιος στην θεση σας και να προτεινει διεξοδους από την κατασταση.Οι περισσοτεροι μπορουμε να συμβουλευουμε γενικα,αλλα ειδικα-πιστευω- μονο εσεις οι δυο γνωριζετε τις ιδιαιτεροτητες,τα ορια και τους κωδικες σας.

Ταπεινη μου γνωμη,ακολουθησε την γνωμη του ειδικου(που ηδη εχεις πραξει) και από εκει και περα ισως βοηθουσε (εστω μεσα και από τις ασχημες καταστασεις)αν αρχιζατε να χαριζετε λιγο χαρα ο ενας στον άλλο.Για παραδειγμα,με την συζυγο να μιλατε για τα ονειρα σας,για το παιδι σας,για οτιδηποτε πριν από αυτή την κατασταση,οτιδηποτε σας εκανε να περνατε ομορφα.Με τους γονεις σου θα μπορουσατε να μιλατε για αλλα θεματα περαν του παιδιου,και με εκεινους παρομοιως μπορειτε να μιλατε για ευχαριστα.Θελω να πω με απλα λογια,όχι να «κουκουλωσεις» τα θεματα που πονανε αλλα να μεταβιβασεις την βαρυτητα της καθημερινότητά σας σε κατι εποικοδομητικό.Τωρα τι θα είναι αυτό το ξερεις μονο εσυ και φυσικα θα πρεπει να είναι κατι ευχαριστο.Λογικα αν το δεις,αν και οι δυο πλευρες συνεχιζουν να ασχολουνται αποκλειστικα και μονο με ασχημες καταστασεις ο μονοδρομος είναι σιγουρος.Προσπαθησε να ανοιξεις και αλλα μονοπατια περα από την λεωφορο που βρισκονται.Βαλτους και κανενα δεντρακι στην πορεια.Λιγο πρασιναδα-χαρα,λιγο χαμογελο.Οταν ανοιγει η κουβεντα για κατι δυσαρεστο κατευθυνε την κουβεντα σε κατι άλλο,λιγοτερο επωδυνο.Δεν θα «κουκουλωσεις» κατι.Ισως ετσι καταλαβουν πως εχεις «μπουχτησει» και αλλαξουν τροπαριο.Ισως δουν πως τα ορια σου ξεπεραστηκαν και κουραστηκες να συζητας μονο για δυσαρεστα και θελεις και κατι ευχαριστο από τους δικους σου ανθρωπους.Υπενθυμισε τους τα αγαθα που εχετε(υγεια κλπ κλπ).Θυμισε τους πως τιποτα δεν είναι αυτονοητο.Ουτε η υγεια,ουτε η ευτυχια,ουτε κανενα άλλο αγαθο είναι αυτονοητο.Ο ιδιος μονο ξερεις τους δικους ανθρωπους και κατά ποσο θα μπορουσαν να ανταπεξελθουν σε μια τετοια αλλαγη.

Απλα πιστευω πως τοσο διαστημα ανακυκλωνονται δυσαρεστα και για να ταραχτουν τα νερα θα πρεπει να είναι μονο με κατι ευχαριστο για να μπει ξανα το νερο στο αυλακι του.Ειναι η ταπεινη μου γνωμη και η προσωπικη μου αντιμετωπιση σε δυσκολες καταστασεις και πιστεψε με ποτε ως τωρα δεν βγηκε λανθασμενη μεθοδος.

Καλη δυναμη.

[mama@2]

mama2 προφανώς και δεν είπα ότι μου αρέσει να πηγαίνω μόνος χωρίς το παιδί μου. Ποιος είπε ότι θέλω τη γυναίκα μου παραγκωνισμένη? Ισα ίσα το αντίθετο. Τη θέλω δίπλα μου πάντα.

δεν το δειχνεις οταν επιμονα ζητας να σου δωσει το παιδι να πας στη μαμα σου

Και ποιος είπε ότι δεν την θέλουν οι γονείς μου, αν αυτή το θελήσει? Ας έρθει αν θέλει να συζητήσουμε όλοι ήρεμα και όλα θα λυθούν είμαι σίγουρος. Αλλά να γίνει πολιτισμένος διάλογος όχι με φωνές και βρισιές. Να τα βάλουμε κάτω και να πούμε τα σύκα σύκα και η σκάφη σκάφη. Και όλοι να βρεθούν προ των ευθυνών τους και ας κάνουμε μια νέα αρχή στην τελική ρε παιδιά.

μα τους καλεσε στην βαπτιση, τι αλλο θελουν????μην πιεζεις τα πραγματα

Στη γυναίκα μου το έχω προτείνει αυτό πολλάκις. Στον αδερφο μου γιατί δεν θέλει να πάμε? Αφού της εξήγησα ότι του έχω μιλησει και έχει καταλάβει και αυτός πέντε πράγματα. Οτι δηλ. η γυναίκα μου δεν είναι καμια παράλογη, αν αυτό νόμιζε κοκ..Του έχω ειλικρινά μιλήσει και ξέρει και αυτός ότι και οι γονείς έκαναν λάθη. Γιατί να μην κάνουμε από εκεί μια αρχή έστω? Ενα χρόνο τώρα δεν δόθηκε τρόπος να την πείσω..

ο αδελφος σου χωρις να ρωτησει πηρε το μερος των γονιων αν θυμαμαι καλα, οπως κ ολο το σοι, αλλα κ παλι, μην την πιεζεις, ασε να τους δει στην βαπτιση, μετα απο λιγο καιρο, πατε κ επισκεψεις σιγα σιγα

Λάθος επίσης που λες ότι δικαιολογώ τους γονείς, δεν τους δικαιολογώ ουτε παίρνω το μέρος τους. Ισως επειδή είμαι παιδί τους να μπαίνω πιο καλά στη λογική τους, αλλά όχι ότι δεν βλέπω τα λάθη τους.

εισαι ομως κ συζυγοςτουλαχιστον να εισαι αντικειμενικος, οσο μπορεις

Και το πιο σημαντικό ρε κορίτσια. Τη γυναίκα μου πώς την αφήνω και πηγαίνει στους δικούς της μόνη της?Εκεί δεν πειράζει που το παιδί πάει χωρίς τον πατέρα? Εκεί το παιδί δεν θα έχει θέμα μεθαύριο?? Να ρωτάει που είναι ο μπαμπάς?? Μόνο για εμένα ισχύει αυτό? Θα μου πείτε ότι μπαίνω σε λογική ανταγωνισμού αλλά δεν ισχύει αυτό?

μα οι γονεις της την υπερασπιστηκαν--κατι που εσυ επρεπε να κανεις, δεν το εκανες κ μπλεχτηκαν αυτοι.ΔΕΝ ΣΕ ΚΑΤΗΓΟΡΗΣΑΝ/ΕΒΡΙΣΑΝ ΚΛΠ ΣΤΑ ΚΑΛΑ ΚΑΘΟΥΜΕΝΑ

Φυσικά και η μάνα μου τραβάει το σχοινί πολύ - μην νομίζετε ότι δεν το ξέρω.Το γνωρίζω πολύ καλά. ΔΕν κάνει και αυτή πίσω με τίποτα. Συμφωνώ μαζί σας ότι η γυναίκα μου έκανε πίσω που τους δέχτηκε στη βάπτιση. Δεκτό.

ΕΚΕΙ ΕΣΤΙΑΣΕ!!!Να ερθουν ολοι στην βαπτιση, κ θα ξεθαρεψει κ η γυναικα σου....μπες στη θεση της....ηταν τυπικη, της εκαναν τοσα, κανεις δεν πηρε το μερος της, οι κατηγοριες ακομη συνεχιζονται, μην περιμενεις θαυματα αν δεν ειναι σιγουρη πως δεν θα συμβουν αναλογα σκηνικα....ηρεμια θελει....κ αν δει πως η μαμα σου αλλαξε θα αλλαξει κ η γυναικα σου

Εν κατακλείδι: Οτι λέω και ότι σκέφτομαι αποτελεί λύση ανάγκης δεδομένων των περιστάσεων. Τις ιδανικές καταστάσεις κορίτσια τις ξέρουμε όλοι νομιζω. Δεν χρειάζεται να μπούμε σε αυτή τη λογική να μιλάμε για τα αυτονόητα. Το θέμα εν προκειμένω και το μόνο που ζητάω είναι μια δεύτερη ευκαιρία να φτιάξουμε τα πράγματα σωστά. Αλλά αυτό που λέω είναι ότι θέλει σύνεση, αγάπη και κατανόηση από όλους. Και κυρίως θέληση.

Αν αρχίσουμε τα ποιος φταίει, τι φταίει, ποιος είπε τι κλπ. δεν θα βρούμε άκρη. πάλι στα ίδια θα καταλήξουμε. Κάποια από εσάς είπε παραπάνω ότι η πεθερά της ξέρει ότι δεν την αγαπά καθόλου και ούτε αυτή την συμπαθεί ομως έχουν τυπικές σχέσεις.

μα αυτο ειναι που σου λεω...ποσες φορες ειπαμε ξεχνα τα παλια, εστιασε στη βαπτιση κ στη συμφιλιωση κ εσυ παλι σημερα λες κανεις δεν κανει πισω, να πας το παιδι, δεν θα τα ξαναβρουν(αν εσυ δεν το πιστεψεις, πως θα το καταφερεις?

Μα και εγώ αυτό θέλω. Δεν θέλω τίποτα περισσότερο. Τυπικές απλά σχέσεις. Ποιος είπε ότι θέλω να την αγαπήσει η μία την άλλη? Δεν με νοιάζει, δεν είναι στο χέρι μου. ΘΕΛΩ ΟΜΩΣ για το καλό της οικογένειας μου ολόκληρης να έχουμε τυπικές σχέσεις. Και αυτό θέλει δουλειά, δεν είναι απλό.

εγω σου ειπα για την πεθερα μου.με την πεθερα μου δεν εχω αλλαξει κουβεντα,ποτε δεν μαλωσαμε μεταξυ μας.

στην αρχη που τους φιλοξενησαμε(μενουμε πολυ μακρια τους βλεπουμε 2 με 3 φορες το χρονο), ειπα να τους περιποιηθω κ την πρωτη μερα να μην παω στη δουλεια...

τι το θελα?

σκουπιζα κ μου εδειχνε με το δαχτυλο τι ειχε κατω...του στυλ εκει,εκει κλπ βλεπω της λεω μαμα

σφουγγαριζω κ την βλεπω μπροστα μου να κανει το δαχτυλο με το πλακακι:shock:μαλλον να δει αν καθαρισε

πηγα στο μπανιο, εκανα 2 τσιγαρα κ απο τοτε οποτε εχω καθαριοτητα λεω στον αντρουλη μου, δεν πας μια βολτιτσα τους γονεις να καθαρισω?

ουτε κακια εγινα, κι εκεινη ειμαι σιγουρη το πηρε το μηνυμα;)

μετα....την επομενη που γυρναω απο τη δουλεια, βλεπω το χερουλι της τζαμαριας σπασμενο.ωχ λεω, κριμα, εκεινοι μες τη καλη χαρα λενε ε, θα το πληρωσει ο γιος μας(σοκαριστηκα, ξερω ποσο δυσκολα τα βγαζουμε περα, ποσο κουραζεται ο αντρας μου για το μεροκαματο), δεν μιλαω

την επομενη, ξαπλωνουμε μεσημερι με τον αντρα μου κι εκεινοι βγηκαν στο μπαλκονι, ενω μας παιρνει ο υπνος ξυπναμε απο κροτο σπασιματος τζαμιου ωχ λεω η κρυσταλλιερα με ανακουφιση ειδα πως ηταν το τραπεζι στο μπαλκονι εκεινοι παλι γελουσαν μπροστα στον αντρα μου μαλλον το εβλεπαν σαν κατορθωμα το μονο που ειπαν ηταν ε, θα τα μαζεψει η νυφη

περιττο να πω ο αντρας μου τρελαθηκε απο την αντιδραση τους(αργοτερα μου ειπε, ας ελεγαν εστω, ενα συγνωμη για τα ματια) μου λεει πηγαινε μεσα,μην χτυπησεις εγω θα καθαρισω τα γυαλια)

τελευταιο, το τηλεκοντρολ που μαλλον το εκαναν μπανιο, παιδευτηκαμε, τελικα βρηκαμε καινουριο

οταν καταλαβα οτι χαλασε(ελειπε στην δουλεια ο αντρας μου) μου λενε παλι χαρωπα, ε, θα το πληρωσει ο γιος μας κ τους λεω ο γιος σας κουραζεται πολυ για να παρει τον μισθο του, δεν τα βρισκει στον δρομο τα λεφτα.αυτο τους ειπα, κ ορκιστηκα πως δεν θα πω αλλη κουβεντα.

μονο κ μονο για να μην στεναχωρω τον αντρα μου.

(αφου ειδα πως ηταν αντικειμενικος

πολλες φορες οταν παμε στο χωριο, του ζητανε να πανε σε συγγενεις κ εγω να μεινω με τα παιδια σπιτι, κατι τετοια ωραια..παμε που παμε σπανια, να δουν μονο το γιο τους οι συγγενεις...εγω παντα του λεω να πανε, αλλα εκεινος τους απαντα η ολη η οικογενεια μου η κανενας, εχω γυναικα, δεν ειμαι ελευθερος...μου δειχνει την αγαπη κ τον σεβασμο του, ειναι να μην τον λατρευω?)

οποτε,απο τοτε αποφασισα να μην ξαναασχοληθω, οτι κ να κανουν, εφοσον ειμαστε ενα με τον αντρα μου, δεν με απασχολει...αγαπω τον αντρα μου κ με αγαπα, αυτο μετραει

εγω αντεδρασα ετσι επειδη με στηριζει ο αντρας μου, τωρα αν μου ελεγε, γονεις μου ειναι ας γκρεμισουν το σπιτι, η αν τους ακουγε κ πηγαινε μονος κλπ, δεν ξερω πως θα αντιδρουσα....

(και μην νομιζεις τον απεκοψα κλπ ο αντρας μου ηρθε μικρος εδω απο το χωριο, εργαζεται χρονια, δεν αφηνει τη δουλεια να φυγουμε.

παμε αραια επειδη ειναι 9 ωρες ταξιδι κ ο συζυγος αδεια παιρνει με το πολυυυυ ζορι...ερχονται κ εκεινοι αραια κ που.κ τις 2 φορες που γεννησα, δεν ηρθαν, εγω πηγα με τα μωρα κ τα πηγαινα 3 μηνων, 9 ωρες ταξιδι.αλλα αν ερχοταν καποιος να δει το παιδι κ ηταν συναχωμενος κλπ τον εδιωχνε η πεθερα μου, δεν εγινα κακια εγω, αυτο της το αναγνωριζω

οσο για τον κοπο του γιου τους...

δουλευε ασταματητα απο 16 χρονων.οτι χρηματα μαζευε τα εστελνε στον πατερα του,με τον σκοπο να τα κραταει να χτισει σπιτι στο χωριο ο αντρας μου(θα πεις γιατι?αθωος πολυ...) οταν καποια στιγμη ζητησε για να χτισει δεν υπηρχε ουτε μια δεκαρα κ απο τοτε δεν τους εστειλε τιποτα....

οσα εχουμε κανει ειναι μετα το γαμο...σπιτι στο χωριο(να μενουμε οταν παμε) κ ενα διαμερισμα στην πολη μας, ολα με δανειο, η ψυχουλα μας ξερει πως τα πληρωνουμε κ με τι κοπο τα εχουμε αποκτησει, ποσα στερουμαστε, να ερχονται, να καταστρεφουν πραγματα κ ουτε εστω ενα συγνωμη...η μην που τιποτα, αλλα οχι κ να γελανε κ να λενε θα τα πληρωσει ο γιος τους.

οσο για το αν με αγαπανε...χμ...ενας γονιος που δεν σεβεται τον κοπο του παιδιου του, σιγα να μην αγαπα κ τη νυφη, αλλα δεν με αφορα.

ειμαι τυπικη, κ εκεινοι απο τοτε ειναι(δεν ξερω τι τους ειπε ο αντρας μου, δεν με αφορα, γονεις του ειναι)

[Thanoula]

Τζίμυ καλημέρα, παρακαλουθώ το θέμα αλλά γενικά καλύπτομαι από την πλειοψηφεία των απόψεων που καταγράφονται, οπότε δεν μιλάω. 'Έχω όμως να σου προτείνω κάτι: Μήπως βρε αγόρι μου να πας σε έναν ψυχολόγο να μιλήσεις; Μην το πάρεις στραβά, δεν λέω ότι κάτι σου συμβαίναι, ούτε σε θεωρώ τρελλό, αλλά να.... μάλλον θα σου κάνει καλό να πας σε κάποιον που να μπορεί να σε στηρίξει ψυχολογικά πριν εκραγείς... Δεν κάνει καλό να κρατάμε μέσα μας τόσα πράγματα, και εγώ και ο άντρας μου για πολύ μικρότερα θέματα εμφανίσαμε ψυχοσωματικά συμπτώματα (προφανώς μετά από άπειρες εξετάσεις που με το άγχος που μας φέρνανε χειρότερο κακό μας κάνανε..). Εγώ τουλάχιστον όταν πήγα σε έναν χωρίς να ξέρω τι θα του πω και αφού μιλήσαμε καμιά ωρίτσα.. ρε παιδιά, ο τύπος με "έπιασε" κατευθείαν, δυό πράγματα μου είπε και καλυτέρεψε πολύ η ζωή μου.. ένα ραντεβού χρειάστηκα, τίποτα παραπάνω, άκουσε, διαπίστωσε και μίλησε. Επίσης το να μιλήσεις σε κάποιον τελείως άγνωστο μάλλον θα σου κάνει καλό, κάποιον που δεν θα ξέρει κανέναν από τους εμπλεκόμενους, όπως είμαστε εμείς εδώ, μόνο που θα έχει και κάποιοες γνώσεις που να μπορεί να σε στηρίξει...

[margi]

Τζίμυ, εγώ δεν έχω να πω πολλά πράγματα! Πολλά κορίτσια με κάλυψαν με αυτά που είπαν! Θεωρώ πως η μαμά σου έχει παραρταβήξει το σκοινι.......Σε αυτήν πρέπει να μιλήσεις και να της ςξηγήσεις πως με την συμπεριφορά της κοντεύει να διαλύσει το γάμο σου! Ζήτα τους να έρθουν στην βάφτιση ήρεμα και πολιτισμένα ( αλλιώς να μην έρθουν καθόλου) και πες τους πως μετά την βάφτιση, αν όλα πάνε καλά εκεί, θα τους πηγαίνεις το παιδί να το βλέπουν!

Πιάσε την γυναίκα σου και κάνε και με αυτήν μια κουβέντα! Πες της πως αν τελικά οι δικοί σου έρθουν στην βάφτιση και πάνε όλα καλά, περιμένεις κι από αυτή να κάνει ένα βήμα πίσω και να επιτρέψει στο παιδί να επισκέπτεται τον παππού και τη γιαγιά! Να δεις που θα το δεχτεί!

Η μάνα σου να αφήσει τους λεονταρισμούς στην άκρη! Το εγγόνι της θέλει να βλέπει όχι την νύφη! Ελα όμως που η νύφη έχει αγριέψει! Κανείς δεν λέει να ζητήσει συγγνώμη αφού δεν την αισθάνεται και αφού δεν την χωνεύει τη νύφη της, αλλά να κάνει μια προσπάθεια να φερθεί τυπικά! Πού το δύσκολο να έρθει στην βάφτιση, να δει το εγγονάκι της να βαφτίζεται, να ευχηθεί στον γιο της; Και όμορφα και τυπικά να ευχηθεί και στην νύφη της και τίποτα άλλο! Ούτε σπόντες ούτε άγριες ματιές!

Αν δεν έρθουν, βλέπεις μετά πώς θα το χειριστείς!

Αν έρθουν και κάνουν φασαρία, βγάλ'τους από τη ζωή σου ( πονάει πολύ, το ξέρω, αλλά τι άλλο να κάνεις

Αν έρθουν, φερθούν καλά και η γυναίκα σου τραβάει ακόμη το σκοινί και συνεχίζει τα ίδια "όπου το παιδί κι εγώ", ε! τότε μου φαίνεται θέλει κι αυτή όχι ψυχολόγο άλλα ψυχίατρο!

Πολλά θα κριθούν από αυτή τη βάφτιση!

Εγώ έτσι πιστεύω.......

[jimmy271]

Τζίμυ, εγώ δεν έχω να πω πολλά πράγματα! Πολλά κορίτσια με κάλυψαν με αυτά που είπαν! Θεωρώ πως η μαμά σου έχει παραρταβήξει το σκοινι.......Σε αυτήν πρέπει να μιλήσεις και να της ςξηγήσεις πως με την συμπεριφορά της κοντεύει να διαλύσει το γάμο σου! Ζήτα τους να έρθουν στην βάφτιση ήρεμα και πολιτισμένα ( αλλιώς να μην έρθουν καθόλου) και πες τους πως μετά την βάφτιση, αν όλα πάνε καλά εκεί, θα τους πηγαίνεις το παιδί να το βλέπουν!

Πιάσε την γυναίκα σου και κάνε και με αυτήν μια κουβέντα! Πες της πως αν τελικά οι δικοί σου έρθουν στην βάφτιση και πάνε όλα καλά, περιμένεις κι από αυτή να κάνει ένα βήμα πίσω και να επιτρέψει στο παιδί να επισκέπτεται τον παππού και τη γιαγιά! Να δεις που θα το δεχτεί!

Η μάνα σου να αφήσει τους λεονταρισμούς στην άκρη! Το εγγόνι της θέλει να βλέπει όχι την νύφη! Ελα όμως που η νύφη έχει αγριέψει! Κανείς δεν λέει να ζητήσει συγγνώμη αφού δεν την αισθάνεται και αφού δεν την χωνεύει τη νύφη της, αλλά να κάνει μια προσπάθεια να φερθεί τυπικά! Πού το δύσκολο να έρθει στην βάφτιση, να δει το εγγονάκι της να βαφτίζεται, να ευχηθεί στον γιο της; Και όμορφα και τυπικά να ευχηθεί και στην νύφη της και τίποτα άλλο! Ούτε σπόντες ούτε άγριες ματιές!

Αν δεν έρθουν, βλέπεις μετά πώς θα το χειριστείς!

Αν έρθουν και κάνουν φασαρία, βγάλ'τους από τη ζωή σου ( πονάει πολύ, το ξέρω, αλλά τι άλλο να κάνεις

Αν έρθουν, φερθούν καλά και η γυναίκα σου τραβάει ακόμη το σκοινί και συνεχίζει τα ίδια "όπου το παιδί κι εγώ", ε! τότε μου φαίνεται θέλει κι αυτή όχι ψυχολόγο άλλα ψυχίατρο!

Πολλά θα κριθούν από αυτή τη βάφτιση!

Εγώ έτσι πιστεύω.......

Margi, σε ευχαριστώ νομίζω το έπιασες απόλυτα το θέμα.

Αυτό και θα κάνω. Θα πω στους δικούς μου να αφήσουν στην άκρη τα παλιά για λίγο και να έρθουν σαν άνθρωποι στη βάπτιση. Αν δεν το θελήσουν επαναλαμβάνω, δεν θα κρατήσω καμία κακία όμως. Τους καταλαβαίνω ότι και αυτοί πονάνε πολύ με όλα αυτά και ότι δεν θέλουν να φέρονται έτσι αλλά αναγκάζονται λόγω των καταστάσεων.

Πάντως αν όντως αυτοί κάνουν ένα βήμα πίσω και η γυναίκα μου το παίζει πάλι βαρύ πεπόνι και τραβάει το σχοινί μέχρι αηδίας, ε τότε ναι συμφωνώ μαζί σου ότι πρέπει όπως είναι να την πάρω και να την πάω στον ψυχίατρο. Αλλιώς θα τρελαθώ εγώ δεν γίνεται. Ας κάνει και αυτή ένα βήμα πίσω, τελεία και παύλα.

Ε δεν το δέχομαι εγώ για μένα πια αυτό το χάλι. Ας συμμορφωθούν όλοι δεν γίνεται.

Και για να απαντήσω και στην Thanoula: σε ευχαριστώ για το μήνυμα σου thanoula αλλά ειλικρινά (α) θεωρώ ότι είμαι ένας απόλυτα φυσιολογικός άνθρωπος και τα θέλω μου είναι ισορροπημένα - δεν ζητάω κάτι παράλογο που θέλω και εγώ να δείξω το παιδάκι μου στους δικούς μου - ασχέτως του πώς έιναι τα πράγματα.

(β) Η οικογενοιακή σύμβουλος που πηγαίνουμε είναι ψυχολόγος οπότε πίστεψε με έχει άριστη γνώση και του αν είμαι ισορροπημένος και πώς έχουν τα πράγματα.

Κορίτσια εγώ θα την βρω την άκρη, είμαι αποφασισμένος, είτε με το καλό είτε με το κακό. Δεν αμφιβάλλω καθόλου για αυτό. ΔΕν θα αφήσω την κατάσταση αυτή να με καταβάλλει άλλο, σας το έχω ήδη πει αυτό. Αλλά ξέρω ταυτόχρονα ότι αν δεν σπάσεις τα αυγά δεν κάνεις ομελέτα. Κάποια πράγματα πρέπει να λεχθούν εδώ και στους δικούς μου, και στους δικούς της και στη γυναίκα μου.

[roubi]

Jimmy, όλα καλα και όλα ωραία μέχρι εδω, αλλα εισαι φοβερά λάθος σε ένα θεμα! εντάξει, αν έρθουν οι γονείς σου στην βάπτιση σαν άνθρωποι και η γυναικα σου το τραβήξει, μαζι σου να νευριασεις!

ΑΛΛΑ δεν δέχομαι με τίποτα να κανει η γυναικα σου την παραχώρηση, να τους καλέσει, και μετα οι δικοί σου να μην έρθουν, και απο πάνω να τους καταλάβεις και όλας!

Δηλαδη μας λες ότι αν η γυναικα σου δεν κανει πισω θα νευριασεις ενω αν οι γονείς σου δεν κάνουν πισω θα τους καταλάβεις!

Εκτός αν δεν κατάλαβα καλα, μου φαίνεται πως παίρνεις θέση!

Δηλαδή τα έκανε όλα μπάχαλο η μαμα σου και θα την καταλάβεις άμα τραβήξει και άλλο το σκοινί? σοβαρά τώρα?

Να ξέρεις, ότι πρώτον, αν δεν θελει η μαμα σου να έρθει, ας έρθει η υπόλοιπη οικογενεια σου. Ο μπαμπάς σου, τα αδέλφια σου κτλ! γιατι όλοι πρέπει να χορεύουν. Στον ρυθμο της μαμάς σου δεν το καταλαβαίνω!!

Δεύτερον, αν η μαμα σου δεν αρπάξει την ευκαιρία να προσπαθήσει να σε καταλάβει, να σε βοηθήσει να λύσει το πρόβλημα μεταξύ των οικογενειών σας και δεν σταθεί δίπλα σου τότε ειναι ήλιου φαεινοτερον ότι η μαμα σου το μονο που θελει ειναι να βγει απο πάνω και κα σας κανει κουμάντο σύμφωνα με την δική της γνώμη. Λυπάμαι αν δεν μπορείς να το καταλάβεις, αλλα ειναι η πραγματικότητα!

Όπως σου είπα σε προηγούμενο πόστ, πιάσει και τις δυο πλευρές και μιλά τους πριν την βάπτιση! και στη γυναικα σου, να ειναι ευγενική απέναντι στην οικογενεια σου και φυσικά στους γονείς σου, να ειναι σωστοί απέναντι στην οικογενεια σου! Αν τους δώσεις να καταλάβουν ότι η αρχη για να βλέπουν το παιδι σου ειναι αυτη η βάπτιση και ΔΕΝ έρθουν τελικα τότε ειναι σαν να επιλέγουν να μην το δουν ποτε. Ελπίζω αυτο να το καταλαβαίνεις! Μην είσαι σκληρός με την γυναικα σου και ανεκτικός με τους γονείς σου! Είναι σαν να διαλέγεις μεριά, και δυστυχώς την λάθος μεριά!

[margi]

Συμφωνώ με την roubi σε όλα!

Τζίμυ, οι γόνεις σου π΄ρεπει να έρθουν στην βάφτιση για σένα και το εγγόνι τους πάνω από όλα!

[mama@2]

και εγω συμφωνω με την roubi...απολυτα!

[elenitsa234]

και εγω συμφωνω με τη roubi απολυτως..ειπε οτι θα εγραφα κι εγω ακριβως..... και ευτυχως! γιατι βαριομουν να γραψω παααλι τα ιδια!:tongue:

[frosobal]

και εγω συμφωνω με τη roubi απολυτως..ειπε οτι θα εγραφα κι εγω ακριβως..... και ευτυχως! γιατι βαριομουν να γραψω παααλι τα ιδια!:tongue:

like!.....

[κοριτσομαμα]

Και εγω συμφωνω απολυτα με τα κοριτσια..

[miu miu]

Έτσι ακριβώς!!!

[girl30]

Καλημέρα σας,

ειμαι γυναικα ναυτικου(σχεση 12 χρονια και 1 παντρεμενη-πρωτη μου σχεση).η σχεση μασ απο αποσταση και εγω παντα με πιεση γιατι ο πατερας μ δεν ηθελε να ξερει τιποτα κι ειχε ενστασεις και για να φευγω εψαχνα παντα δικαιολογιες).μετα απο απαιτησεις του αντρα μου ολα αυτα τα χρονια δεν εβγαινα(για κανα καφε με καμια φιλη),ημουν παντα σωστη,πιστη,διπλα του τον στηριζα σε καθε ταξιδι(με επαιρνε από το καράβι και με φορτιζε ή ξεσπουσε πανω μου οποτε ειχε προβληματα).με τα πεθερικα μου αψογη η σχεση μας ολα τα χρονια,τουσ ειχα σα δευτερη οικογενεια.τα τελευταια χρονια πριν το γαμο εμαθα οτι ο αντρας μου μου ελεγε ψεματα καποιες φορες(π.χ. νομιζα οτι κοιμοταν κι εβγαινε).περσι πάλι ανακαλυψα ενα ψεμα οσο ταξιδευε.σκοτωθηκαμε κι οταν γυρισε μιλησαμε και τα βρηκαμε και παντρευτηκαμε με πολιτικο γαμο.ο μπαμπασ μ το δεχτηκε κι η συμπεριφορα του πατερα μου σε ολους τους ηταν αψογη.ζητησα αποσπαση και πηγαμε και μειναμε στην πολη του,ελπιζοντας οτι θα εχω τη στηριξη των γονιων του(αν και ηθελα καπου κοντα στη δικη μου πολη για να εχω τουλαχιστον τους γονεισ μου,αφου εκεινος θα ελειπε 7 τουλαχιστον μηνες).επιπλωσαμε το σπιτι μασ(ημουν τοσο ευτυχισμενη-γιατι ο,τι αγωνιζομουν τοσα χρονια,πραγματοποιηθηκε).η πεθερα μου συμπεριφεροταν στο σπιτι σαν να ηταν δικο της(ερχοταν επλενε τα πιατα,σιδερωνε,εδειχνε το σπιτι μασ στους καλεσμένους μας),εμεις ομως ουτε σκεφτηκαμε να παρεξηθουμε.Το θεωρουσαμε βοηθεια.Επίσης τα πεθερικά μου ερχοντουσαν και βοηθουσαν οταν ετοιμαζαμε το σπιτι και μετα κάθονταν ως τις 3 τα ξημερωματα κι επαιζαν Playstation(ηθελαν κι οι δικοι μου να ερθουν να βοηθησουν αλλα τους ειπα οχι για να μεινω μονη μου με τον αντρα μου).το σπιτι το πιασαμε το σεπτεμβρη,τον οκτωβρη μπαρκαρε ο αντρας μου και στην ουσια μειναμε ολομοναχοι μονο 2 μερες.απο τη στιγμη που εφυγε ο αντρας μου,την επομενη ηρθαν οι γονεις μου για συμπαρασταση,να δουν το σπιτι.η μαμα μ καθισε ενα μηνα.Από εκείνη την ώρα η πεθερα μου άρχισε να παρεξηγεί οτι χαζομαρα να΄ναι,μεχρι και το οτι μαγειρεψε η μαμα μου για να τραπεζώσω το σοι τους.εβαζε συνεχεια λογια στον αντρα μου.Αργότερα εκανα επεμβαση στα ματια μου.Ειπα τη μαμα μου να ερθει για να με φροντιζει(σταγονες κ.ά-ημουν σαν τυφλη για 5 μερες).Ενω στην πεθερα μου ειπα οτι θα ηθελα να ερθει στο χειρουργείο, μου ειπε οτι δεν μπορει να παρει αδεια και να μην παρεξηγηθώ.μετά την επεμβαση μιλησαμε με την πεθερα μου και συμφωνησαμε οτι οταν νιωσω καλυτερα (γιατι για 4 μερες θα πεθαινα απο τον πονο) θα την επαιρνα τηλ για να ερθει στο σπιτι να με δει.τη δευτερη μερα που ημουν χειρουργημενη πηρε να ερθει και ειπα στη μαμα μου να της πει να ερθει αν ειναι αυριο που μπορει να μη πονουσα τοσο πολυ και εκεινη παλι παρεξηγηθηκε και ειπε οτι ηταν ανεπιθυμητη απο τη μαμα μου!!!!! εν τω μεταξυ η μαμα μου της ειχε πει 2 μερες πριν να ερχοταν για καφε.ο αντρας μου που το το ειπα ηρεμα οταν με πηρε απο το καραβι(μονο με εκεινον ηθελα να μιλαω,με κανεναν αλλο ουτε με το μπαμπα μου ή τον αδελφό μου λόγω πονου) μου ειπε οτι θα μπορουσε η μανα του να ερθει για εναν καφέ,δε θα μου εκανε κατι(εγω πονουσα τοσο πολυ που ουτε ηρεμηστικά ούτε υπναγωγά με πιάνανε).μετα πηρε τη μανα του,τον φουντωσε,του τα ειπε οπως ηθελε να τα πει με ψεματα και με πηρε ο αντρας μου,εβριζε και 3 μερες χειρουργημενη στα ματια με κανανε κι εκλαιγα!!!!!ο πατερας του εβρισε τους δικους μου,με προσβαλαν εμενα οτι ειμαι αβουλη κι ενα τιποτα διπλα στη μαμα μου.ο αντρας μου μακρια, οταν του τα ελεγα ηρεμα,μιλουσε λογικα .μετα του τα ελεγε η μανα του οπως ηθελε, σκοτωνομασταν.ο αντρας μου ακυρωσε το θρησκευτικο γαμο που θα γινοταν μολις ξεμπαρκαρε με τη δικαιολογια οτι τι να τον κανουμε ,αφου οι μαμαδες μας θα ηταν παρεξηγημενες(η μαμα μου να σημειωσω οτι δεν πηρε θεση,δεν μιλησε ασχημα και φυσικα αν και εχει παραπονα απο τον αντρα μου,ουδεποτε τον κατηγορησε σε καποιον).Το αποτελεσμα; το προβλημα πλεον ειναι αναμεσα σε εμενα και τον αντρα και κατα 99% χωριζουμε.εχει πει κι εκεινος βαριες κουβεντες και με κατηγορεί οτι εγω δεν εβαλα ορια στη μαμα μου και οτι δεν τον κρατησα ηρεμο στο καραβι.και θελω να σας ρωτησω κατι.οταν παντρετηκατε,κανατε κοινο λογαριασμο στις τραπεζες;εγω δουλευω και το σπιτι(που η μανα του ολο αποκαλουσε το σπιτι του γιου μου) το πληρωνα εγω.τα πεθερικά μου κι ο αντρας μου μου ειπαν οτι με κανει ο,τι θελει η μανα μου!!!!!ο αντρας μου μου ειπε επισης οτι ειμαι καλο κοριτσι,πιστη,τον αγαπω,τον φροντιζω,του στελνω πολυ ωραια πραγματα στο καραβι(εφτιαξα τη ζωη μασ 12 χρονια σαν παραμυθι,του γραφω καθε μερα ημερολογιο,γραφω εκπομπες ,τα παντα για να νιωθει καλα),διαχειριζομαι καλα τα οικονομικα αλλα ειμαι ανικανη για γυναικα ναυτικου.τι παραπανω πρεπει να εχει μια γυναικα ναυτικου;πειτε μου σας παρακαλω.επισης οταν του λεω οτι ειμαι μονη μου εδω(δεν υπαρχει εδω και ενα μηνα καμια επαφη με τους γονεις του) μου λεει κι εγω μονος μου ειμαι στο καραβι.επισης οτι ολο εξω ειμαι και τον ρωτησα πού ειναι το εξω και η απαντηση ηταν οτι πας στη δουλεια ,σουπερ μαρκετ και γυμναστηριο 3 φορες τη βδομαδα).Κι επισης οτι δε θα μου το συγχωρησει οτι δεν τον στηριξα. κατα διαστηματα ,ενω κατηγορουσε τους γονεις μου επαναλαμβανοντας τα λογια της μανας του,μου ελεγε οτι εγω δεν εχω κατι με τους γονεις σου,αλλα επειδη εχεις εσυ κατι με τους δικους μου γονεις,εχω κι εγω!!!!!κι εγω σας ρωτάω ,να στηριξω ποιον οταν εγω ειμαι με ηρεμηστικα στην κατασταση που με εχουν φερει. ετοιμαζομασταν για γαμο και 6 μηνες που λειπει ο αντρας μου κ δεν τον εχω δει εχουν ερθει τα πανω κατω και ετοιμαζομαστε πλεον για χωρισμο.σας παρακαλω πειτε μου τις αποψεις σας.σας ευχαριστω και συγνωμη για το μεγεθος του κειμενου.

[Stefaniana]

girl30 Λυπαμαι για οσα περνας!Γνωριζω πολυ καλα ζευγαρι με αντρα ναυτικο κ ξερω καλα πως περναει κ η γυναικα αλλα κ ο αντρας!Ειναι πολυ δυσκολο να συνεννοηθεις οταν υπαρχει αποσταση κ οταν ο συζυγος ειναι κλεισμενος εκει μεσα!Το κακο ειναι οτι επιτρεψατε σε τριτους να εισβαλουν με τετοιο τροπο στη σχεση σας!συγνωμη που σου το λεω αλλα εσεις αφησατε την πεθερα σου να ανακατευτει αλλα καταλαβαινω κ τον αντρα σου γιατι ειναι δυσκολο οντας μακρια να του τηλεφωνει η μανα του κ να τον φορτωνει!Γιατι δεν πας να μιλησεις με την πεθερα σου κ να της πεις οτι αυτο που κανει δεν ειναι σωστο??

Το τοπιο θα ξεκαθαρισει οταν γυρισει ο συζυγος σου.Ελπιζω να μην αργησει κ να τα βρειτε γιατι ειναι κριμα εξαιτιας αλλων να φτασετε στο χωρισμο!

Καλη τυχη κοριτσακι...

[girl30]

stefaniana,με τα πεθερικα μου δεν εχω καμια απολυτως επαφη,κι ουτε θελω να εχω.η αποφαση επαρθη:χωρισμος.αφου ο αντρας μου μου δηλωσε οτι τον ενδιαφερει πλεον να ειναι καλα με τους γονεις του κι οχι με εμενα.μετα απο αυτο νομιζω οτι πλεον δεν αξιζει ουτε εκεινος ουτε οι γονεις του.