Βοηθήστε με κορίτσια.

[Athina1983]

Το ίδιο ακριβώς ειχε το δικο μου μωρο!! Έζησε  6 μερες κι εμένα μου είχανε πει καλυτερα να μη ζησει, τελικά πεθανε.. Γιατι έλεγα ας ζησει και δε με νοιάζει θα τα καταφέρουμε!! Δεν μπορω να κρίνω τη Θαλεια μας ο πονος και η απόγνωση της την ξεπερνάει, το ξερω το εχω νιώσει και το δικο μου μαρτύριο τελειωσε γρήγορα, τόσο γρήγορα πριν προλάβω να καταλάβω τι σήμαινε αυτο για το παιδί κυρίως, αλλα και για μένα!! Έφτασα να θυμώνω με τον εαυτό μου αλλα και με το παιδί γιατι δεν τα καταφέρνεις γιατι δεν εισαι δυνατός!! Παράνοια!!! Το δικο σου μωράκι Θαλεια μου σου το εχω ξαναπεί ειναι αξιοθαύμαστο τόσο μικρούλη με τόσο πείσμα, πραγματικός μαχητής!!! Εχεις χάσει την ελπιδα σου κοριτσάκι μου κανένας δεν ειναι προετοιμασμένος να ζησει κατι τέτοιο και κανένας δεν ξερει πως θα αντιδρούσε!!  Ζήτησε βοήθεια απο έναν ψυχολόγο έμπειρο σε τέτοιες καταστάσεις ειναι ασύλληπτο αυτο ζεις!! 

[Penny...]

πρίν από 38 λεπτά , dim_kat είπε:

Θάλεια καλησπέρα. Λυπάμαι πολύ για την κατάσταση που βιώνεις. Είναι πολύ δύσκολο και μόνο εσυ μπορείς να καταλάβεις πόσο. Μακάρι καμία μανα να μην το περνάει όλο αυτό. Εγω όμως θα σου πω κατι άλλο. Το παιδί σου ζει. Είναι ζωντανό. Ίσως θα ταν καλύτερα για αυτό να μην ήταν, αλλά είναι. Θέλησε να ζήσει και το κάνει με όλες τις δυνάμεις. Νομίζω ότι σε χρειάζεται. Είσαι στη φάση της άρνησης, οποτε θες χρόνο, όμως εκείνο ίσως και να μην έχει. Είναι μόνο του στη θερμοκοιτίδα και παλεύει κάθε μέρα. Πρέπει να σηκωθείς πάλι και να πηγαίνεις κοντά του. Σε χρειάζεται! Με όποιο κόστος, αυτό χρειάζεται τη μαμά του, ένα χάδι της, τη φωνή της, να νιώσει λίγη ζεστασιά. Μην το αφήνεις, μη το απαρνείσαι. Μπορεί στην τελική αυτό που έχει να του προσφέρει έστω μια αξιοπρεπή ζωή, μπορεί να υπάρχει μόνο κινητικό πρόβλημα και οχι νόησης, μπορεί μεγαλώνοντας αυτό που θα έχει να μην είναι τόσο καταδικάσιμο και να μπορεί να αυτοεξυπηρετείται. Κανείς δεν ξέρει. Το μόνο σίγουρο είναι οτι ζει, όσο και αν σε πονάει , πρεπει να εισαι διπλα του και σιγα σιγα να το αγκαλιασεις. Μη το απορρ΄πτεις. Δεν του αξίζει. Δεν σε κατακρινω απλα νομιζω πρεπει σιγα σιγα να αρχισεις να σηκωνεσαι γιατι σε χρειαζεται. 

@dim_kat κοπελα μου εδω εμεις γενικα οπως λεει και η παροιμια εξω απο το χορο πολλα τραγουδια λεγονται οπως ειπες και εσυ αυτο που περναει η Θαλεια καμια μας να μην το ζησει οποτε δεν μπορεις να γυρισεις να πεις και ολα οτι αυτη η κοπελα απαρνειται το παιδι της η το απορριπτει αυτη η κατασταση που ζει αυτη η κοπελα ειναι πολυ ψυχοθφορα για αυτο λοιπον απλα ας λεμε μια λεξη παρηγοριας και μεχρι εκει εγω δεν μπορω να πω σε κανεναν τιποτα δεν ειμαι ικανη να κρινω τον ευατο μου ποσο μαλλον αλλον η λεξη απαρνηση και η λεξη απορριψη ειναι πολυ βαρια λεξη και δεν την λες σε μια μανα που εχει το παιδι της τοσο ασχημα βαρια η ψυχολογια καθε ανθρωπου ειναι διαφορετικη και ο καθενας μας το πως μπορει να ανταπεξελθει σε καποιες καταστασεις ειναι διαφορετικο αυτη η κοπελα ετσι μπορει να το αντιμετωπισει και ετσι το κανει αυτο δεν σημαινει οτι δεν ειναι κοντα στο παιδι της επειδη δεν ειναι κοντα του να το χαιδευει αφου δεν μπορει να το αντιμετωπισει δεν το κανει απλα 

[iwanna24]

πρίν από 53 λεπτά , giotitsa είπε:

@dim_kat κοπελα μου εδω εμεις γενικα οπως λεει και η παροιμια εξω απο το χορο πολλα τραγουδια λεγονται οπως ειπες και εσυ αυτο που περναει η Θαλεια καμια μας να μην το ζησει οποτε δεν μπορεις να γυρισεις να πεις και ολα οτι αυτη η κοπελα απαρνειται το παιδι της η το απορριπτει αυτη η κατασταση που ζει αυτη η κοπελα ειναι πολυ ψυχοθφορα για αυτο λοιπον απλα ας λεμε μια λεξη παρηγοριας και μεχρι εκει εγω δεν μπορω να πω σε κανεναν τιποτα δεν ειμαι ικανη να κρινω τον ευατο μου ποσο μαλλον αλλον η λεξη απαρνηση και η λεξη απορριψη ειναι πολυ βαρια λεξη και δεν την λες σε μια μανα που εχει το παιδι της τοσο ασχημα βαρια η ψυχολογια καθε ανθρωπου ειναι διαφορετικη και ο καθενας μας το πως μπορει να ανταπεξελθει σε καποιες καταστασεις ειναι διαφορετικο αυτη η κοπελα ετσι μπορει να το αντιμετωπισει και ετσι το κανει αυτο δεν σημαινει οτι δεν ειναι κοντα στο παιδι της επειδη δεν ειναι κοντα του να το χαιδευει αφου δεν μπορει να το αντιμετωπισει δεν το κανει απλα 

Συμφωνώ μαζί σου...

Από την άλλη όντως την έχει ανάγκη.

Δεν ξέρω τι να πω...νιώθω μικρή μπροστά σε τέτοιες καταστάσεις. Το καλύτερο για την οικογένεια.

[Penny...]

πρίν από 4 λεπτά , iwanna24 είπε:

Συμφωνώ μαζί σου...

Από την άλλη όντως την έχει ανάγκη.

Δεν ξέρω τι να πω...νιώθω μικρή μπροστά σε τέτοιες καταστάσεις. Το καλύτερο για την οικογένεια.

την εχει ναι εγω πιστευω οτι την νιωθει απλα δεν μπορουμε να λεμε τιποτα εδω παναγια μου σε κανεναν να μην τυχει αυτο

[dim_kat]

gotitsa λυπάμαι αν παρεξηγηθηκα. Δεν ειπα οτι απερριψε το παιδί. Αυτο που ειπα ειναι να μην το κανει. Απο αυτα που διαβασα εχει απομακρυνθει απο το παιδι την στιγμη που αυτο δεν εχει κανεναν αλλον. Θαλεια με συγχωρεις αν το εξελαβες λαθος. Αλλα περα απο τη δικη σου ψυχολογια ειναι και η ψυχολογια του μωρου. Και μονο η επαφη με τη μαμα του, ξερετε οτι μπορει να κανει θαυματα; και μονο να το παρει αγκαλια τυπου καγκουρο ξερετε ποσο το ηρεμει;;;; Και μονο να ακουει τη φωνουλα της;; Θαλεια μου να πας σε καποιον ψυχολογο ή και σε κεντρο που υποστηριζουν μανουλες που περνανε δυσκολα, γιατι μονη σου βυθιζεσαι. Εγω προσπαθω να σου πω οτι καταλαβαινω πως εισαι σε φαση αρνησης, ειναι λογικο, δεν σε εκρινα αλιμονο, απλα λεω μια αλλη γνωμη, χωρις προθεση να προκαλεσω. Οτι σε εχει αναγκη. Παρε τον χρονο σου και σιγα σιγα προσπαθησε να πας κοντα του. Μακαρι να μπορουσαμε να το αλλαξουμε και να μην σου συνεβαινε ποτε. Μην με παρεξηγεις, καμια προθεση να σε στεναχωρησω παραπανω δεν εχω. 

[Angelmummy]

Κοριτσια μου σας ευχαριστώ πολύ πολύ πολύ όλες σας....κάποιες από δω με ξέρετε λίγο παραπάνω γιατί έχουμε μιλήσει και σε μηνύματα...Έχω κάνει πιστεύω πολύ μεγάλο αγώνα για να κρατηθεί αυτό το παιδί στην ζωή! Ήμουν σε μια άσχημη ψυχολογική κατάσταση μέσα στα νοσοκομεία και προσπαθούσα να μην κλαίω για να μην κάνω συσπάσεις την ίδια ώρα που άλλες κοπέλες απολάμβαναν την εγκυμοσύνη τους...Οι γιατροί με εξέταζαν καθε μέρα και μου έλεγαν μπορεί να ξεκινήσει τοκετός ανά πάσα  στιγμή είχα τους ανθρώπους μου κοντά μου αλλά ήξερα πως όταν θα έρθει το βράδυ θα είμαι πάλι μόνη μου...και θα σκέφτομαι ότι μπορεί να χάσω το μωρό μου....μπορεί να χάσω το δεύτερο μωρό που κάνω....ήταν η δεύτερη μου εγκυμοσύνη και φοβόμουν μην καταλήξει κι αυτή σε αποβολή....προοσευχομουν είχα έρθει τόσο κοντά στον Θεό όπως ποτέ άλλοτε....διάβαζα και διάβαζα και διάβαζα και προοσευχομουν και έλεγα θεέ μου κάνε να περάσει άλλη μια μερα κι άλλη μια μέρα κι άλλη μια μέρα....και ήρθε η μέρα που γέννησα λόγο λοίμωξης... 18.000 τα λευκά μου κορίτσια...Δεν ξέρω αν είναι από τον Θεό όλο αυτό και δεν ξέρω πως θα καταλήξει στο τέλος....όταν γέννησα δεν μπορούσα να πάω στο μωρό όχι γιατί δεν ήμουν ψυχολογικά έτοιμη αλλά επειδή είχα πνευμονια και φοβόμουν να μην κολλήσω το παιδί μου... Μετά από λίγες μέρες πήγαινα μια διαδρομή καθημερινά σχεδόν 1,5 ώρα για να πάω να δω το παιδί ....πήγαινα με μια γνωστή μου όπου είχε κι αυτή το παιδί της εκει...του μιλούσα τον χαϊδευα τον κοιτούσα προοσευχομουν και προοσευχομουν κάθε φορά στην ενημέρωση ρωτούσα και ρωτούσα και ήθελα να μαθαίνω την παραμικρή λεπτομέρεια το πήρα όλο πάνω μου και πολύ προσωπικά ενώ οι γιατροί οι ίδιοι μου έλεγαν να είμαι προετοιμασμένη για ΟΛΑ....όταν όμως έμαθα όλα αυτά που αντιμετωπίζει λύγισα άρχισα να φοβαμαι δεν ειμαι μικρή αλλά δεν είμαι και μεγάλη είμαι 23 χρονών και το να ακούς επιστημονικούς όρους και να παίρνεις τηλέφωνο σε νευρολόγους σε παιδονευροχειρουργους και να ακούς άσχημα πράγματα δεν ξέρεις πως να το αντιμετωπίσεις....Δεν απορρίπτω το παιδί μου...φυσικά και είναι το παιδί μου και αν είναι να κρατηθεί θα κρατηθεί αν είναι να φύγει θα  φύγει....μετά από τόσο καιρό μετά από τόσο πόνο μετά από τόσο κλάμα απλά θέλω ενα στοπ ένα διάλειμμα κάτι απλά για να συνέλθω εγώ...φυσικά και θα πάω απλά θέλω λίγο τον χρόνο μου...αν υπάρξει κάτι θα σας ενημερώνω κορίτσια....και το να ρωτάτε δεν μου κάνει κακό...ούτε με ενοχλείτε σε καμία περίπτωση...εδώ τα λέμε όλα και είμαστε όλες για όλες...και φυσικά υπάρχουν κοπέλες που έχουν περάσει σίγουρα χειρότερα από μένα σίγουρα πιο δύσκολα...πάντα υπάρχει κάτι χειρότερο να το ξέρετε σε όποια κατάσταση κι αν βρισκόμαστε....Ας γίνει ότι πει ο Θεουλης...

[anemoni1989]

πρίν από 12 λεπτά , thalia sim είπε:

Κοριτσια μου σας ευχαριστώ πολύ πολύ πολύ όλες σας....κάποιες από δω με ξέρετε λίγο παραπάνω γιατί έχουμε μιλήσει και σε μηνύματα...Έχω κάνει πιστεύω πολύ μεγάλο αγώνα για να κρατηθεί αυτό το παιδί στην ζωή! Ήμουν σε μια άσχημη ψυχολογική κατάσταση μέσα στα νοσοκομεία και προσπαθούσα να μην κλαίω για να μην κάνω συσπάσεις την ίδια ώρα που άλλες κοπέλες απολάμβαναν την εγκυμοσύνη τους...Οι γιατροί με εξέταζαν καθε μέρα και μου έλεγαν μπορεί να ξεκινήσει τοκετός ανά πάσα  στιγμή είχα τους ανθρώπους μου κοντά μου αλλά ήξερα πως όταν θα έρθει το βράδυ θα είμαι πάλι μόνη μου...και θα σκέφτομαι ότι μπορεί να χάσω το μωρό μου....μπορεί να χάσω το δεύτερο μωρό που κάνω....ήταν η δεύτερη μου εγκυμοσύνη και φοβόμουν μην καταλήξει κι αυτή σε αποβολή....προοσευχομουν είχα έρθει τόσο κοντά στον Θεό όπως ποτέ άλλοτε....διάβαζα και διάβαζα και διάβαζα και προοσευχομουν και έλεγα θεέ μου κάνε να περάσει άλλη μια μερα κι άλλη μια μέρα κι άλλη μια μέρα....και ήρθε η μέρα που γέννησα λόγο λοίμωξης... 18.000 τα λευκά μου κορίτσια...Δεν ξέρω αν είναι από τον Θεό όλο αυτό και δεν ξέρω πως θα καταλήξει στο τέλος....όταν γέννησα δεν μπορούσα να πάω στο μωρό όχι γιατί δεν ήμουν ψυχολογικά έτοιμη αλλά επειδή είχα πνευμονια και φοβόμουν να μην κολλήσω το παιδί μου... Μετά από λίγες μέρες πήγαινα μια διαδρομή καθημερινά σχεδόν 1,5 ώρα για να πάω να δω το παιδί ....πήγαινα με μια γνωστή μου όπου είχε κι αυτή το παιδί της εκει...του μιλούσα τον χαϊδευα τον κοιτούσα προοσευχομουν και προοσευχομουν κάθε φορά στην ενημέρωση ρωτούσα και ρωτούσα και ήθελα να μαθαίνω την παραμικρή λεπτομέρεια το πήρα όλο πάνω μου και πολύ προσωπικά ενώ οι γιατροί οι ίδιοι μου έλεγαν να είμαι προετοιμασμένη για ΟΛΑ....όταν όμως έμαθα όλα αυτά που αντιμετωπίζει λύγισα άρχισα να φοβαμαι δεν ειμαι μικρή αλλά δεν είμαι και μεγάλη είμαι 23 χρονών και το να ακούς επιστημονικούς όρους και να παίρνεις τηλέφωνο σε νευρολόγους σε παιδονευροχειρουργους και να ακούς άσχημα πράγματα δεν ξέρεις πως να το αντιμετωπίσεις....Δεν απορρίπτω το παιδί μου...φυσικά και είναι το παιδί μου και αν είναι να κρατηθεί θα κρατηθεί αν είναι να φύγει θα  φύγει....μετά από τόσο καιρό μετά από τόσο πόνο μετά από τόσο κλάμα απλά θέλω ενα στοπ ένα διάλειμμα κάτι απλά για να συνέλθω εγώ...φυσικά και θα πάω απλά θέλω λίγο τον χρόνο μου...αν υπάρξει κάτι θα σας ενημερώνω κορίτσια....και το να ρωτάτε δεν μου κάνει κακό...ούτε με ενοχλείτε σε καμία περίπτωση...εδώ τα λέμε όλα και είμαστε όλες για όλες...και φυσικά υπάρχουν κοπέλες που έχουν περάσει σίγουρα χειρότερα από μένα σίγουρα πιο δύσκολα...πάντα υπάρχει κάτι χειρότερο να το ξέρετε σε όποια κατάσταση κι αν βρισκόμαστε....Ας γίνει ότι πει ο Θεουλης...

Δεν υπάρχει χειρότερο κοριτσι μου απο το να γενναει μια μανα το παιδι της και να το βλέπει να πασχιζει να κερδισει το Θανατο και να μη γνωρίζει παραλληλα εαν επιβιωνοντας θα έχει φυσιολογικη ζωη ή αν θα είναι ζωντανός - νεκρος! Μην απολογεισαι πουθενά και σε κανεναν! Έχεις πραξει τα μεγιστα και οχι, δε έχεις απορριψει το παιδι σου.. Πρεπει να προσέξεις τον εαυτό σου! Δεν ειναι δυστυχώς τίποτα στο χέρι σου... Εσυ εχεις κανει οτι μπορούσε μια μανα να κάνει! Μην αμφιβαλλεις στιγμή! 

[iwanna24]

πρίν από 37 λεπτά , thalia sim είπε:

Κοριτσια μου σας ευχαριστώ πολύ πολύ πολύ όλες σας....κάποιες από δω με ξέρετε λίγο παραπάνω γιατί έχουμε μιλήσει και σε μηνύματα...Έχω κάνει πιστεύω πολύ μεγάλο αγώνα για να κρατηθεί αυτό το παιδί στην ζωή! Ήμουν σε μια άσχημη ψυχολογική κατάσταση μέσα στα νοσοκομεία και προσπαθούσα να μην κλαίω για να μην κάνω συσπάσεις την ίδια ώρα που άλλες κοπέλες απολάμβαναν την εγκυμοσύνη τους...Οι γιατροί με εξέταζαν καθε μέρα και μου έλεγαν μπορεί να ξεκινήσει τοκετός ανά πάσα  στιγμή είχα τους ανθρώπους μου κοντά μου αλλά ήξερα πως όταν θα έρθει το βράδυ θα είμαι πάλι μόνη μου...και θα σκέφτομαι ότι μπορεί να χάσω το μωρό μου....μπορεί να χάσω το δεύτερο μωρό που κάνω....ήταν η δεύτερη μου εγκυμοσύνη και φοβόμουν μην καταλήξει κι αυτή σε αποβολή....προοσευχομουν είχα έρθει τόσο κοντά στον Θεό όπως ποτέ άλλοτε....διάβαζα και διάβαζα και διάβαζα και προοσευχομουν και έλεγα θεέ μου κάνε να περάσει άλλη μια μερα κι άλλη μια μέρα κι άλλη μια μέρα....και ήρθε η μέρα που γέννησα λόγο λοίμωξης... 18.000 τα λευκά μου κορίτσια...Δεν ξέρω αν είναι από τον Θεό όλο αυτό και δεν ξέρω πως θα καταλήξει στο τέλος....όταν γέννησα δεν μπορούσα να πάω στο μωρό όχι γιατί δεν ήμουν ψυχολογικά έτοιμη αλλά επειδή είχα πνευμονια και φοβόμουν να μην κολλήσω το παιδί μου... Μετά από λίγες μέρες πήγαινα μια διαδρομή καθημερινά σχεδόν 1,5 ώρα για να πάω να δω το παιδί ....πήγαινα με μια γνωστή μου όπου είχε κι αυτή το παιδί της εκει...του μιλούσα τον χαϊδευα τον κοιτούσα προοσευχομουν και προοσευχομουν κάθε φορά στην ενημέρωση ρωτούσα και ρωτούσα και ήθελα να μαθαίνω την παραμικρή λεπτομέρεια το πήρα όλο πάνω μου και πολύ προσωπικά ενώ οι γιατροί οι ίδιοι μου έλεγαν να είμαι προετοιμασμένη για ΟΛΑ....όταν όμως έμαθα όλα αυτά που αντιμετωπίζει λύγισα άρχισα να φοβαμαι δεν ειμαι μικρή αλλά δεν είμαι και μεγάλη είμαι 23 χρονών και το να ακούς επιστημονικούς όρους και να παίρνεις τηλέφωνο σε νευρολόγους σε παιδονευροχειρουργους και να ακούς άσχημα πράγματα δεν ξέρεις πως να το αντιμετωπίσεις....Δεν απορρίπτω το παιδί μου...φυσικά και είναι το παιδί μου και αν είναι να κρατηθεί θα κρατηθεί αν είναι να φύγει θα  φύγει....μετά από τόσο καιρό μετά από τόσο πόνο μετά από τόσο κλάμα απλά θέλω ενα στοπ ένα διάλειμμα κάτι απλά για να συνέλθω εγώ...φυσικά και θα πάω απλά θέλω λίγο τον χρόνο μου...αν υπάρξει κάτι θα σας ενημερώνω κορίτσια....και το να ρωτάτε δεν μου κάνει κακό...ούτε με ενοχλείτε σε καμία περίπτωση...εδώ τα λέμε όλα και είμαστε όλες για όλες...και φυσικά υπάρχουν κοπέλες που έχουν περάσει σίγουρα χειρότερα από μένα σίγουρα πιο δύσκολα...πάντα υπάρχει κάτι χειρότερο να το ξέρετε σε όποια κατάσταση κι αν βρισκόμαστε....Ας γίνει ότι πει ο Θεουλης...

Κορίτσι μου κάνεις δεν σε κατηγορεί. Μέσα από την καρδιά μου να γίνει το καλύτερο!

Έχω ακούσει για πολλές περιπτώσεις παιδιών που δεν υπάρχει κανένα σημάδι προωροτητας. Από την άλλη είναι μια δύσκολη περίπτωση.

Όπως και να χει είναι στο χέρι του Θεού πλέον.

 

[island1]

Δε γράφω συχνά αλλά σε σκέφτομαι κάθε μέρα κορίτσι μου! Κι εσένα κ το μωρό...

[Linaki2012]

Γεια σου κοριτσι μου! Ποναω μαζι σου για ολα οσα περνας μακαρι να μπορουσαμε να μοιραστουμε λιγο τον πονο σου! Ζητα ψυχολογικη βοηθεια κοριτσακι μου.. το χρειαζεσαι για να σταθεις δυνατη για ολα οσα ερχονται! Περασες μια πολυ δυσκολη εγκυμοσυνη, την προωροτητα, τη ΜΕΝΝ και τα ασχημα νεα τις ασσχημες διαγνωσεις αν δεν ζητησεις βοηθεια πως θα τα διαχειρηστεις ολα αυτα? Μπορει να δεις μια διαφορετικη προοπτικη, μια αλλη σκοπια που δεν ειχες σκεφτει. Οπως και να χει θα ανακουφισεις λιγο την πονεμενη σου ψυχουλα. Μαζεψε τις δυναμεις σου και πηγαινε εκει στο μωρακι σου. Καντο για αυτο. Κανενας δεν ξερει πραγματικα τι αισθανεσται και ποσα καταλαβαινει! 

[palmoira]

Θαλεια καλημέρα, διαβάζω τις τελευταίες εξελίξεις και δεν έχω λόγια. Δεν έχω βρεθεί ποτέ στη θέση σου και νιώθω πολύ λιγη για να σου δώσω συμβουλή στο τι να κάνεις και τι όχι. Ειλικρινα στη θέση σου δεν μπορώ να μπω και είναι μάλλον εκ του ασφαλούς ότι θα πω. Ο κάθε άνθρωπος έχει το δικό του τρόπο να διαχειρίζεται τις δυσκολίες. Το ότι δεν πηγαίνεις στο μωρό δεν σε κάνει ούτε κακή μάνα ούτε ψυχρό άνθρωπο. Η καρδούλα σου το ξέρει πως αντέχεις γιατί εκτός από το μωρό υπάρχεις και εσυ που περνάς μια περίοδο λοχείας σε πολύ δύσκολες συνθήκες. Νομίζω ότι το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να σου στέλνω όση θετική ενέργεια έχω και αγάπη για να καταφέρεις να σταθείς όρθια. 

[Linaki2012]

Καλησπερα Θαλεια. Εχουμε καποιο νεο? Πως εισαι ? 

[Angelmummy]

Γεια σας κορίτσια μου....την Δευτέρα κάναμε ένα χειρουργείο στα ματάκια που προφανώς πέτυχε και πήγαν όλα καλα! Το εγκεφαλικό κομμάτι συνεχίζεται και απλά περιμένουμε δεν υπάρχει κάτι νεότερο συνεχίζει να είναι στον αναπνευστηρα συνεχίζει να είναι υπό παρακολούθηση αλλά είναι λίγο πιο βελτιωμένη η κατάσταση στο θέμα με τις ανασες....έχουμε ένα θέμα πάλι με την κοιλιά και θα δείξει στις επόμενες μέρες αν θα ξαναγίνει χειρουργείο....Σας ευχαριστώ όλες τόσο πολύ για το τόσο μεγάλο ενδιαφέρον σας! Δεν έχω λόγια πραγματικά!!!

[Farmakotriftena]

Πόσο μαχητής είναι ο μικρός σου!!!! Εσύ Θάλεια μου πως εισαι; Οι γιατροί συνεχίζουν να μιλάνε για μόνιμες βλάβες;

[Angelmummy]

Εγώ είμαι καλύτερα έκανα μια μεγάλη συζήτηση με τους γιατρούς και πλέον οι σχέσεις μας είναι λίγο πιο διαφορετικές...μου είπαν να κάνω αυτό που με κάνει να νιώθω εγώ καλά...τα πράγματα με το μωρό είναι  δύσκολα οπότε δεν ξέρουμε τι θα προκύψει....το σίγουρο είναι ότι υπάρχει μια μορφη υποξίας δεν αλλάζει κάτι στο εγκεφαλικό κομμάτι,ξέρουμε ότι κάποιο πρόβλημα θα υπάρχει ....θα γίνει ένας υπέρηχος ξανά αλλά θα πάρει λίγο χρόνο μου είπαν...