Θα είχατε πρόβλημα να είστε ο κουβαλητής του σπιτιού;

[beba01]

Ναι, εννοείται και θα με ενοχλούσε!

Η εργασία είναι δημιουργικότητα, και όταν ένας άνθρωπος επιλέγει να αναλώνεται στην αδράνεια, τότε αυτό δεν είναι υγιές ούτε για τον ίδιο, ούτε και για τους γύρω του.

Με κάλυψες!

[anemoni]

Νομίζω ότι πρέπει να ξεκαθαρίσουμε τι εννοούμε όταν λέμε "ο άντρας να κάθεται σπίτι". Στην περίπτωση που δεν υπάρχει οικονομική ανάγκη να εργαστούν και οι δύο, είναι λογικό ο ένας από τους δύο να μην εργάζεται. Όταν δεν εργάζεται, "κάθεται σπίτι", όμως στην περίπτωση της γυναίκας μας φαίνεται απολύτως φυσιολογικό αυτό να μεταφράζεται σε "κάνει τις δουλειές του σπιτιού", ενώ στην περίπτωση του άντρα, πρέπει να το ξεκαθαρίσουμε τι σημαίνει! Γιατί;;;; Κατά τη γνώμη μου, αυτός που δεν εργάζεται, αναλαμβάνει αυτόματα το μεγαλύτερο μέρος του πακέτου σπίτι/παιδιά. Είτε είναι άντρας, είτε γυναίκα. Αυτό δεν σημαίνει ότι ο άλλος δεν έχει επίσης υποχρεώσεις, αλλά είναι σαφώς λιγότερες. Ούτε όμως σημαίνει ότι αυτός που κάθεται σπίτι, δεν έχει δικαίωμα να έχει άλλες ασχολίες γιατί καλύπτουν προσωπικές του ανάγκες (διάβασμα, κηπουρική, χόμπυ, κ.λπ).

Με αυτά τα δεδομένα, προσωπικά δεν θα είχα κανένα πρόβλημα να μην εργάζεται ο άντρας μου. Όχι δεν με χαλάει να κάνει δουλειές στο σπίτι (και τώρα που δουλεύουμε κι οι δύο κάνει άλλωστε), ούτε να ασχολείται με τα παιδιά. Φυσικά θα το έκανα κι εγώ όταν θα επέστρεφα από τη δουλειά μου (όπως το κάνω και τώρα που δουλεύω). Ναι κατά τη γνώμη μου πρόκειται για στερεότυπα. Εμένα ας πούμε, αν μου έλεγαν "θα δουλεύει ο ένας από τους δύο. Ποιος θέλεις να είσαι; Αυτός που μένει σπίτι ή ο άλλος;", σίγουρα θα έλεγα ο άλλος! Δεν αντέχω να κάτσω στο σπίτι και να έχω μόνο σπίτι και παιδιά. Τα λατρεύω αλλά η δουλειά μου είναι σημαντικό κομμάτι μου. Οπότε αν τον άντρα μου δεν τον χάλαγε, και ένιωθε καλά να είναι σπίτι, τότε γιατί να με πειράζει;

Αλήθεια γιατί αναλώνεται υποχρεωτικά στην αδράνεια ένας άντρας που μένει σπίτι, και όχι μια γυναίκα που μένει σπίτι; Δεν το καταλαβαίνω!

Άρα όλα εξαρτώνται από το τι σημαίνει αυτό το περιβόητο "μένω σπίτι" και τι συνεπάγεται!

[Yasmina]

Νομίζω ότι πρέπει να ξεκαθαρίσουμε τι εννοούμε όταν λέμε "ο άντρας να κάθεται σπίτι". Στην περίπτωση που δεν υπάρχει οικονομική ανάγκη να εργαστούν και οι δύο, είναι λογικό ο ένας από τους δύο να μην εργάζεται. Όταν δεν εργάζεται, "κάθεται σπίτι", όμως στην περίπτωση της γυναίκας μας φαίνεται απολύτως φυσιολογικό αυτό να μεταφράζεται σε "κάνει τις δουλειές του σπιτιού", ενώ στην περίπτωση του άντρα, πρέπει να το ξεκαθαρίσουμε τι σημαίνει! Γιατί;;;; Κατά τη γνώμη μου, αυτός που δεν εργάζεται, αναλαμβάνει αυτόματα το μεγαλύτερο μέρος του πακέτου σπίτι/παιδιά. Είτε είναι άντρας, είτε γυναίκα. Αυτό δεν σημαίνει ότι ο άλλος δεν έχει επίσης υποχρεώσεις, αλλά είναι σαφώς λιγότερες. Ούτε όμως σημαίνει ότι αυτός που κάθεται σπίτι, δεν έχει δικαίωμα να έχει άλλες ασχολίες γιατί καλύπτουν προσωπικές του ανάγκες (διάβασμα, κηπουρική, χόμπυ, κ.λπ).

Με αυτά τα δεδομένα, προσωπικά δεν θα είχα κανένα πρόβλημα να μην εργάζεται ο άντρας μου. Όχι δεν με χαλάει να κάνει δουλειές στο σπίτι (και τώρα που δουλεύουμε κι οι δύο κάνει άλλωστε), ούτε να ασχολείται με τα παιδιά. Φυσικά θα το έκανα κι εγώ όταν θα επέστρεφα από τη δουλειά μου (όπως το κάνω και τώρα που δουλεύω). Ναι κατά τη γνώμη μου πρόκειται για στερεότυπα. Εμένα ας πούμε, αν μου έλεγαν "θα δουλεύει ο ένας από τους δύο. Ποιος θέλεις να είσαι; Αυτός που μένει σπίτι ή ο άλλος;", σίγουρα θα έλεγα ο άλλος! Δεν αντέχω να κάτσω στο σπίτι και να έχω μόνο σπίτι και παιδιά. Τα λατρεύω αλλά η δουλειά μου είναι σημαντικό κομμάτι μου. Οπότε αν τον άντρα μου δεν τον χάλαγε, και ένιωθε καλά να είναι σπίτι, τότε γιατί να με πειράζει;

Αλήθεια γιατί αναλώνεται υποχρεωτικά στην αδράνεια ένας άντρας που μένει σπίτι, και όχι μια γυναίκα που μένει σπίτι; Δεν το καταλαβαίνω!

Άρα όλα εξαρτώνται από το τι σημαίνει αυτό το περιβόητο "μένω σπίτι" και τι συνεπάγεται!

Συμφωνώ μαζί σου. Σε ένα σπίτι έχουν και οι 2 εξίσου υποχρεώσεις. Και επιτέλους κάποια στερεότυπα πρέπει να εκλείψουν.

Τώρα όσον αφορά το θέμα της εργασίας, θεωρώ ότι πρέπει να δουλεύουν και οι 2, ακόμα και όταν δεν υπάρχει οικονομική ανάγκη. Είναι θέμα δημιουργικότητας και εκτός σπιτιού, που για λόγους ψυχικής υγείας, ισορροπίας και προσωπικής ολοκλήρωσης το έχουμε όλοι ανάγκη. Βλέπε, π.χ. το πώς νιώθεις εσύ για το γεγονός ότι δουλεύεις και πόσο σημαντικό σου είναι αυτό (όπως αναφέρεις).

[alexiapatroklou]

Αν, δηλαδή, δε δουλεύει ο άντρας λόγω καλής οικονομικής -ας πούμε- κατάστασης, αλλά είναι όλη η μέρα του γεμάτη είτε με το να κάνει κάποιο χόμπι είτε με κάτι άλλο...?

[alexiapatroklou]

Άλλωστε, η δουλειά (πόσο μάλλον η υποχρεωτική εργασία!) δεν είναι απαραίτητα δημιουργική...

[Yasmina]

Αν, δηλαδή, δε δουλεύει ο άντρας λόγω καλής οικονομικής -ας πούμε- κατάστασης, αλλά είναι όλη η μέρα του γεμάτη είτε με το να κάνει κάποιο χόμπι είτε με κάτι άλλο...?

Δηλαδή, τί; Να είναι εισοδηματίας;

Γιατί σε όσο καλή οικονομική κατάσταση και να είναι, αν δεν φέρνει λεφτά στο σπίτι, κάποια στιγμή τα "έτοιμα" θα τελειώσουν.

Τώρα όσον αφορά το χόμπυ, τι να σου πω.. Αν το χόμπυ του -όπως λες- το οποίο θα αντικαθιστά μια ενδεχομένη δουλειά/εργασία, είναι να λιμάρει τα νύχια του, ή να παίζει γκολφ, δεν το βρίσκω και πολύ δημιουργικό.

Σαν χόμπυ καθαρά -για να μην παρεξηγηθώ- το γκολφ π.χ. δεν το βρίσκω κακό. Αλλά ως εκεί. Άλλο χόμπυ, άλλο δουλειά. Εκτός αν μπορείς να τα συνδυάσεις.