Δευτεροπαθής υπογονιμότητα, αποδοχή της κατάστασης.

[Agatte]

Αισθάνομαι τρομερά κουρασμένη. Παλεύω χρόνια για ένα ακόμα παιδί και αυτό δεν έρχεται. Έχουμε προφανώς τα θέματα μας. Παλεύουμε να τα λύσουμε. Άλλοτε περισσότερο, άλλοτε λιγότερο. Το παιδί μου είναι σχεδόν 11 χρόνων κι εγώ σε λίγο κλείνω τα 40. Δεν καταφέραμε να του χαρίσουμε το αδερφάκι που ζητούσε επί σειρά ετών και που τόσο επιθυμούσαμε κι εμείς. 

Νομίζω πως έφτασα στο τέρμα της διαδρομής. Δε μένει παρά να το αποδεχτώ αλλά αυτή η αποδοχή με δυσκολεύει πάρα πολύ.Κάποια στιγμή έκανα το λάθος και το συζήτησα με μία φίλη η οποία δεν έχει παιδιά και σε εκείνη την φάση ήταν ελεύθερη. Μου επιτέθηκε λέγοντας μου πως δεν έχω το δικαίωμα, ενώ έχω παιδί να γκρινιάζω επειδή δεν έχω άλλο, σε μια γυναίκα που δεν έχει κανένα. Την καταλαβαίνω αλλά ήταν άδικη απέναντι μου. Τέτοιου είδους απαντήσεις λοιπόν, δε με ενδιαφέρουν. Φυσικά και είμαι ευγνώμων για το παιδί μου, είναι ό,τι πιο πολύτιμο έχω. Φυσικά και λυπάμαι για τις γυναίκες που παλεύουν για το πρώτο τους παιδι. Σας παρακαλώ, μην μου πείτε τίποτα για αυτό το θεμα. Είναι άσχετο με την περίπτωση μου. Πείτε μου απλά όσες βιώσατε ή βιωνετε την δευτεροπαθή υπογονιμοτητα, πώς την διαχειριζεστε και πως διαχειριστήκατε γενικά, την απόκτηση ενός μόνο παιδιού, ενώ επιθυμούσατε περισσοτερα.

Σας ευχαριστώ για τον χρόνο σας. 

[minnie26]

Καλησπέρα ! Χωρίς να είμαι μάνα , προσπάθωντας εδώ και 1 χρόνο να αποκτήσω ένα δικό μ παιδάκι με τον άντρα μου .. πιστεύω πως είτε έχεις 1 είτε κανένα ειναη το ίδιο δύσκολο για τη κάθε γυναίκα όταν θέλει να αποκτήσει παιδάκι κ δε μπορεί …. Όσο περνάει ο καιρός η ψυχολογία γίνεται κ χειρότερη … το έχετε ψάξει το θέμα; Μπορεί να κλείνεις τα 40, αλλά αυτό δεν είναι απαγορευτικό … όταν δεν μπορεί η φύση , έρχεται η επιστήμη !

[Agatte]

@minnie26@minnie26 σ' ευχαριστώ για την απάντηση και την κατανόηση και σου εύχομαι κι εγω με τη σειρά μου, σύντομα να έρθει το μικρό σου θαύμα. 

Το έχουμε ψάξει το θέμα. Από τη στιγμή που ξεκίνησα τα τεστ ωορρηξιας, περίπου μετά από έναν χρόνο εντατικων προσπαθειών, κατάλαβα πως κάτι δεν πάει καλά. Σε 3 διαφορετικούς γυναικολογους πήγα και 2 ενδοκρινολογους. Τα έβρισκαν όλα μια χαρά και μου έλεγαν πως τα τεστ είναι άκυρα. Ο λόγος που δεν έμενα έγκυος ήταν το σπέρμα. Χαμηλός αριθμος, χαμηλή κινητικότητα και άλλα θέματα που τα παλεύουμε με βιταμίνες. Μέχρι που πήγα σε άλλο γιατρό και δεν έδωσα τα σπερμοδιαγραμματα. Με έβαλε και έκανα μέτρηση της προγεστερονης. Ήταν σε φυσιολογικές τιμές αλλα6για κάποιο λόγο μάλλον πέφτει αποτομα αφού 2 μέρες μετά αδιαθετω. Έτσι μου έδωσε προγεστερονη από την 2η μέρα μετά την ωορρηξία και για 12 μέρες. Χάθηκε όμως πολύτιμος χρονος. Ο σύζυγος είναι εντελώς αρνητικός στην εξωσωματική μιας και έχουμε ένα παιδί. Οπότε κάθε μήνα δίνουμε τον αγώνα μας. Και τώρα πια, μετά από μια παλινδρομη πριν 4 χρόνια, 2,5 χρόνια υπερεντατικης προσπάθειας και ένα σύνολο σχεδόν 5ετιας που παλεύω, νιώθω πως ήρθε η ώρα να αποδεχτώ την ήττα. Να σταματήσω πια να ελπιζω και κυρίως να σταματήσω να λαχταραω αυτό το γέμισμα της αγκαλιάς και την μυρωδιά που κρατάει τόσο λίγο. Και σκέφτηκα πως δεν μπορεί να είμαι η μόνη. Αλλά δεν ήταν καθόλου εύκολο να φτιάξω αυτή τη δημοσίευση. 

[minnie26]

Σε ευχαριστώ πολύ! Εμείς εχοτμε ένα θέμα με το σπερμα ,χαμηλή πολύ κινητικότητα κ καθόλου καλή μορφολογία … τ παλεύουμε και μείς με κάτι συγκεκριμένες βιταμίνες (πανάκριβες) για ένα 3μηνξ κ έμπορα βλέπουμε …θα δούμε τ θα γίνει απ Αύγουστο κ μετά … πάντως έχω μείνει με την ιστορία σου … τι έχεις τραβήξει; Τι ζόρια ; Μπράβο για τη δύναμη σου και τ κουράγιο σου..απ το τρόπο που γράφεις καταλαβαίνω ποσό πολύ το λαχταράς ! Ο άντρας σου γιατί τόσο αρνητικός με εξωσωματική; Έχετε ένα παιδάκι , το καταλαβαίνω ..αλλά δεν είναι κακό να αποκτήσετε κ άλλα παρά μόνο ευλογία κ χαρά στο σπίτι σας !!! Μήπως δε δέχεται τ θέμα με το σπερμα του ; 

[elise]

συγνωμη που παρεμβαινω στη συζητηση, αλλά θελω να το πω. σε μια τετοια περιπτωση πιστευω οτι εμενα θα με πειραζε περισσοτερο ο συζυγος κ το κολλημένο του μυαλό. θα ενοιωθα οτι εκεινος στερεί το ονειρο παρα τα οποια σωματικα προβληματα, γιατι τελικα το αποτελεσμα ειναι που μετραει και οχι τοσο ο τροπος ! το θεμα ειναι να επιτευχθει μια εγκυμοσυνη, τί σημασία έχει το πώς ? μηπως να γινει καποια σοβαρή συζητηση με το συζυγο ?! δλδ να ζουμε στο 2022 με τοοοοση βοηθεια απο ιατρικη/επιστημη και να λεει "όχι" ? συγνωμη που το λέω, αλλα για μενα παιζει να ηταν κ breaking point αυτο !! δεν θα επετρεπα με τίποτα σε κανεναν συζυγο/συντροφο να μου στερησει το ονειρο! υπαρχει η εξωσωματικη, η παρενθετη, δανεικα ωαρια, δανεικο σπερμα, σπερματεγχυση, ΕΝΑ ΚΑΡΟ. ισως γι αυτο @Agatte μεσα σου δεν μπορείς να το κλείσεις το θεμα,... γιατι ξερεις οτι οι επιλογες δεν εξαντληθηκαν. απλα δεν σου "επιτρεπεται" να τις δοκιμασεις (την εξωσωματικη στη συγκεκριμενη περιπτωση).... ελπιζω να μη σου χαλασα τη διαθεση, το σκεφτηκα πολυ να γραψω.. αλλα δεν μπορεσα να κρατηθω...

[valentina23]

@Agatte καταλαβαίνω απόλυτα την αγωνία σου!και γω παλευα για δεύτερο παιδί 12 ολόκληρα χρόνια ώσπου ήρθε τελείως απρόσμενα..αφού πια κουράστηκα να περιμένω ,να κοιτάω γόνιμες κτλ..είπα μια μέρα τέρμα ας εχει υγεία το παιδί μου και αφού δεν είναι ευλογημένο να αποκτήσει ένα αδερφάκι δεν πειράζει...σε ένα η δύο μήνες έμεινα έγγυος!!! φαντάσου ότι όταν είχα καθυστέρηση νόμιζα ότι κάτι άλλο έφταιγε και είχα αποκλείσει την εγκυμοσύνη,ώσπου την δέκατη μέρα είπα ας κάνω κι ένα τεστ έτσι να φύγει η ιδέα και έμεινα με το στόμα ανοιχτό!!!δεν θα ξεχάσω ποτέ εκείνη τη μέρα!!κράταγα με τρεμάμενα χέρια το τεστ κι έκλαιγα με λυγμούς!!άργησα πολύ να το συνειδητοποιήσω..σε όλη την εγκυμοσύνη είχα τρομερό άγχος μην τυχόν γίνει κάτι και χαθεί το όνειρο ..ακόμα και τώρα την κοιτάω και δεν το πιστεύω!!!

Εύχομαι και σε σένα γρήγορα ένα δεύτερο μωρό ..επίσης να ξέρεις ότι το άγχος παίζει πολύ μεγάλο ρόλο..τουλάχιστον σε μένα που όταν πια το πήρα απόφαση ότι δεν θα ξαναγίνω μάνα και χαλάρωσα τότε εμεινα έγκυος!!

[Agatte]

On 21/6/2022 at 11:42 ΜΜ, minnie26 είπε:

Σε ευχαριστώ πολύ! Εμείς εχοτμε ένα θέμα με το σπερμα ,χαμηλή πολύ κινητικότητα κ καθόλου καλή μορφολογία … τ παλεύουμε και μείς με κάτι συγκεκριμένες βιταμίνες (πανάκριβες) για ένα 3μηνξ κ έμπορα βλέπουμε …θα δούμε τ θα γίνει απ Αύγουστο κ μετά … πάντως έχω μείνει με την ιστορία σου … τι έχεις τραβήξει; Τι ζόρια ; Μπράβο για τη δύναμη σου και τ κουράγιο σου..απ το τρόπο που γράφεις καταλαβαίνω ποσό πολύ το λαχταράς ! Ο άντρας σου γιατί τόσο αρνητικός με εξωσωματική; Έχετε ένα παιδάκι , το καταλαβαίνω ..αλλά δεν είναι κακό να αποκτήσετε κ άλλα παρά μόνο ευλογία κ χαρά στο σπίτι σας !!! Μήπως δε δέχεται τ θέμα με το σπερμα του ; 

Μπροστά σ' αυτά που περνάνε άλλες γυναίκες ας πούμε πως τα δικά μου είναι easy peasy που λέει και ο γιος μου. Ο αντραςμου είναι αρνητικός γιατί δεν θελεινα κάνω ορμονοθεραπεια. Ο εξωσωματικος είπε πως δεν θα την χρειαστώ και κάπου εκεί, ηρθεη ατακαπως αρκεί το παιδί που έχουμε. Καταλαβαίνω πωςτον αγχώνει η όλη διαδικασία, το οικονομικό και φυσικά το γεγονός πως άλλο να έρθει ένα μωρό απομονοτουκι άλλο να το επιδιώξουμε σε τέτοιο βαθμό. Μαλλον νιώθει πως ξεπαιδιασαμε καο δνε υπάρχει λόγος να ξαναμπαινουμε σε αυτητη διαδικασία. 

Εύχομαι να σου πάνε όλα καλά! Απόλαυσε το καλοκαίρι σου και με τις πρώτες βροχές, να έρθει και το σποράκι σου! 

On 24/6/2022 at 9:27 ΜΜ, elise είπε:

συγνωμη που παρεμβαινω στη συζητηση, αλλά θελω να το πω. σε μια τετοια περιπτωση πιστευω οτι εμενα θα με πειραζε περισσοτερο ο συζυγος κ το κολλημένο του μυαλό. θα ενοιωθα οτι εκεινος στερεί το ονειρο παρα τα οποια σωματικα προβληματα, γιατι τελικα το αποτελεσμα ειναι που μετραει και οχι τοσο ο τροπος ! το θεμα ειναι να επιτευχθει μια εγκυμοσυνη, τί σημασία έχει το πώς ? μηπως να γινει καποια σοβαρή συζητηση με το συζυγο ?! δλδ να ζουμε στο 2022 με τοοοοση βοηθεια απο ιατρικη/επιστημη και να λεει "όχι" ? συγνωμη που το λέω, αλλα για μενα παιζει να ηταν κ breaking point αυτο !! δεν θα επετρεπα με τίποτα σε κανεναν συζυγο/συντροφο να μου στερησει το ονειρο! υπαρχει η εξωσωματικη, η παρενθετη, δανεικα ωαρια, δανεικο σπερμα, σπερματεγχυση, ΕΝΑ ΚΑΡΟ. ισως γι αυτο @Agatte μεσα σου δεν μπορείς να το κλείσεις το θεμα,... γιατι ξερεις οτι οι επιλογες δεν εξαντληθηκαν. απλα δεν σου "επιτρεπεται" να τις δοκιμασεις (την εξωσωματικη στη συγκεκριμενη περιπτωση).... ελπιζω να μη σου χαλασα τη διαθεση, το σκεφτηκα πολυ να γραψω.. αλλα δεν μπορεσα να κρατηθω...

Καμία διάθεση δε μου χαλάς μην ανησυχείς. Στην περίπτωση μας, η μόνη λύση είναι η εξωσωματική. Ή το να γίνει ενα θαύμα και να δυναμώσει το σπέρμα και κάπου εκεί να προκύψει και ένα καλό αυγό - γιατί μέσα στο χρόνο κανα δυο καλές ωορρηξιες γίνονται στην ηλικία μου- και κάπως έτσι αν μας κάτσει μας εκατσε. Ομολογώ πως υπάρχουν φορές που θυμώνω μαζί του, αλλά τον καταλαβαινωκιολας. Breaking point θα ήταν αποκλειστικά και μόνο αν δεν είχαμε άλλο παιδί και κρατούσε αυτή τη στάση. Ευτυχωςκαταφεραμεκαι κάναμε οικογένεια, έστω και μικρή. Υγεία να έχουμε. Συμφωνώ στο κομμάτι που λες πως ίσως δυσκολεύομαι να το κλείσω το θέμα γιατί ξέρω πως υπάρχουν κι άλλοι τροπο. Αλλά... 

 

18 ώρες πρίν, valentina23 είπε:

@Agatte καταλαβαίνω απόλυτα την αγωνία σου!και γω παλευα για δεύτερο παιδί 12 ολόκληρα χρόνια ώσπου ήρθε τελείως απρόσμενα..αφού πια κουράστηκα να περιμένω ,να κοιτάω γόνιμες κτλ..είπα μια μέρα τέρμα ας εχει υγεία το παιδί μου και αφού δεν είναι ευλογημένο να αποκτήσει ένα αδερφάκι δεν πειράζει...σε ένα η δύο μήνες έμεινα έγγυος!!! φαντάσου ότι όταν είχα καθυστέρηση νόμιζα ότι κάτι άλλο έφταιγε και είχα αποκλείσει την εγκυμοσύνη,ώσπου την δέκατη μέρα είπα ας κάνω κι ένα τεστ έτσι να φύγει η ιδέα και έμεινα με το στόμα ανοιχτό!!!δεν θα ξεχάσω ποτέ εκείνη τη μέρα!!κράταγα με τρεμάμενα χέρια το τεστ κι έκλαιγα με λυγμούς!!άργησα πολύ να το συνειδητοποιήσω..σε όλη την εγκυμοσύνη είχα τρομερό άγχος μην τυχόν γίνει κάτι και χαθεί το όνειρο ..ακόμα και τώρα την κοιτάω και δεν το πιστεύω!!!

Εύχομαι και σε σένα γρήγορα ένα δεύτερο μωρό ..επίσης να ξέρεις ότι το άγχος παίζει πολύ μεγάλο ρόλο..τουλάχιστον σε μένα που όταν πια το πήρα απόφαση ότι δεν θα ξαναγίνω μάνα και χαλάρωσα τότε εμεινα έγκυος!!

Σ' ευχαριστώ πολύ για το ελπιδοφόρο μήνυμά σου! Να σου ζήσουν τα παιδάκια σου! Δεν ξέρω τι ηλικία είχες όταν συνέλαβες το 2ο και αν είχατε ψάξει πιθανά προβλήματα. Εγώ όπως βλεπεις, πέρα από το θεμαμε ρο σπέρμα , είμαι καταδικασμενη να μετράω γονιμες για να ξέρω πότε θα πάρω την προγεστερονη. Άπαξ και σταματήσω αυτή τη διαδικασία, ακόμα κι αν προκύψει εγκυμοσύνη, είναι πολύ πιθανό να μην διατηρηθεί γιατί δεν θα έχω επάρκεια της ορμόνης. Γι' αυτό παλευωνα το αποδεχτω. Να μη με τρώει μετά το μήπως και το αν. 

[valentina23]

@Agatte στα 38 μου ήρθε η δεύτερη εγκυμοσύνη...ο άντρας μου ήταν τελείως αρνητικός να κάνει οποιαδήποτε εξέταση!!!έχει λίγο παλιά μυαλα γενικώς και θεωρούσε μέσα του ότι αυτός φταίει και είχε φοβερή ανασφάλεια και κόμπλεξ το οποίο το έβγαζε στην μεταξύ μας σχέση!!Αυτό το παιδί ήρθε πραγματικά απ' το πουθενά ..εκεί που η σχέση μας είχε φτάσει σε κρίσιμο σημείο...λες και το έστειλε ο θεός!!!Εγώ το λέω θαύμα απ' όλες τις απόψεις!!όπως καταλαβαίνεις την κοιταμε και δεν το πιστεύουμε ακόμη ότι αυτό το μωρό είναι δικό μας!!!εύχομαι και σε σένα ότι καλύτερο μέσα απ' τη καρδιά μου!!!

[Agatte]

8 ώρες πρίν, valentina23 είπε:

@Agatte στα 38 μου ήρθε η δεύτερη εγκυμοσύνη...ο άντρας μου ήταν τελείως αρνητικός να κάνει οποιαδήποτε εξέταση!!!έχει λίγο παλιά μυαλα γενικώς και θεωρούσε μέσα του ότι αυτός φταίει και είχε φοβερή ανασφάλεια και κόμπλεξ το οποίο το έβγαζε στην μεταξύ μας σχέση!!Αυτό το παιδί ήρθε πραγματικά απ' το πουθενά ..εκεί που η σχέση μας είχε φτάσει σε κρίσιμο σημείο...λες και το έστειλε ο θεός!!!Εγώ το λέω θαύμα απ' όλες τις απόψεις!!όπως καταλαβαίνεις την κοιταμε και δεν το πιστεύουμε ακόμη ότι αυτό το μωρό είναι δικό μας!!!εύχομαι και σε σένα ότι καλύτερο μέσα απ' τη καρδιά μου!!!

Χαίρομαι ειλικρινά για εσάς γιατί ξέρω πόσο επώδυνα ήταν τα χρόνια της αγωνίας. Να την χαίρεστε και να την καμαρώνετε τη μικρούλα σας! 

[elise]

On 26/6/2022 at 6:42 ΜΜ, Agatte είπε:

 

Καμία διάθεση δε μου χαλάς μην ανησυχείς. Στην περίπτωση μας, η μόνη λύση είναι η εξωσωματική. Ή το να γίνει ενα θαύμα και να δυναμώσει το σπέρμα και κάπου εκεί να προκύψει και ένα καλό αυγό - γιατί μέσα στο χρόνο κανα δυο καλές ωορρηξιες γίνονται στην ηλικία μου- και κάπως έτσι αν μας κάτσει μας εκατσε. Ομολογώ πως υπάρχουν φορές που θυμώνω μαζί του, αλλά τον καταλαβαινωκιολας. Breaking point θα ήταν αποκλειστικά και μόνο αν δεν είχαμε άλλο παιδί και κρατούσε αυτή τη στάση. Ευτυχωςκαταφεραμεκαι κάναμε οικογένεια, έστω και μικρή. Υγεία να έχουμε. Συμφωνώ στο κομμάτι που λες πως ίσως δυσκολεύομαι να το κλείσω το θέμα γιατί ξέρω πως υπάρχουν κι άλλοι τροπο. Αλλά... 

 

ο συζυγος δε το θελει οσο και εσυ απ οτι καταλαβαινω. εκεινος ειναι φαση "ΑΜΑ κατσει οκ, αμα δεν κάτσει, παλι οκ" ενω εσενα ειναι διακαής ποθος, τεραστια επιθυμια και ακομα μεγαλυτερη του παιδιου σας που ζηταει αδερφακι ! ειναι τρέλα να υπαρχει η επιλογη ετοιμη (της εξωσωματικης) και το μονο που να χρειαζεται ειναι να "απλωσεις" το χερι να την παρεις και να μη "μπορεις" λογω του συζυγου. το καταλαβαινω οτι δεν ειναι επιλογη το breaking point και μπραβο καλα κανεις.. υπαρχει ενα παιδακι πισω. εγω παντως θα ειχα τρελαθει, θα πηγαινα και θα το εκανα οπως και να χει και μετα ο συζυγος ας εβρισκε τροπο να το διαχειριστει, δικο του προβλημα θα ηταν μετα χαχα (νταξει δεν ξερω αν δυναται αυτο βεβαια, χωρις ... "εγκριση" του συζυγου δλδ, δεν εχω εμπειρια στο θεμα, απλα εγω θα ειχα τρελαθει αν το ηθελα τοσο πολυ θα τα παιζα ολα για ολα). ειναι δικαιωμα του να μη θελει, οσο αντιστοιχα ειναι και εσενα δικαιωμα σου να το θελεις.. τι να πω... η ζωη ειναι μικρη για να ζοριζουμε τις ψυχες μας.. για να μπαινουμε σε τρυπάκια που "αλλοι" οριζουν. βεβαια θα μου πεις και εκεινος μπορει να πει το ιδιο. οτι "πιεζεται" να μπει στο δικο σου τρυπακι/ονειρο... δυσκολο απλα να μην συμβαδιζουν 2 ανθρωποι σε μια αποφαση... τι να πω... τη λυση την εχεις παντως (εξωσωματικη).. ο συνοδοιπορος σ αυτο το στοχο λειπει... εκεινος ειναι το προβλημα κατα τη γνωμη μου... 

[Agatte]

Ανεξάρτητα από τους λόγους που με έφεραν ως εδώ, το θέμα το άνοιξα για πολύ συγκεκριμένο λόγο κι αυτός είναι η αποδοχή της κατάστασης ως έχει. Όλα τα άλλα είναι κουβέντα να γίνεται και μάλιστα εις βάρος του άντρα μου. Προφανώς καμία δε βιώνει κάτι αντίστοιχο καμία δε βρίσκεται στη θέση μου, όποτε ίσως η λύση θα ήταν να αναζητήσω ψυχολογική υποστήριξη από κάποιον επαγγελματία υγείας και όχι μέσα εδώ. 

[elise]

On 29/6/2022 at 6:25 ΜΜ, Agatte είπε:

Ανεξάρτητα από τους λόγους που με έφεραν ως εδώ, το θέμα το άνοιξα για πολύ συγκεκριμένο λόγο κι αυτός είναι η αποδοχή της κατάστασης ως έχει. Όλα τα άλλα είναι κουβέντα να γίνεται και μάλιστα εις βάρος του άντρα μου. Προφανώς καμία δε βιώνει κάτι αντίστοιχο καμία δε βρίσκεται στη θέση μου, όποτε ίσως η λύση θα ήταν να αναζητήσω ψυχολογική υποστήριξη από κάποιον επαγγελματία υγείας και όχι μέσα εδώ. 

χίλια συγνωμη @Agatte που επενέβην και αυτα που ειπα, εχεις δικιο, για αλλο λογο ανοιξες το θεμα.

[Lena3]

+1 εδώ με δευτερογενή υπογονιμότητα, χωρίς να βρίσουμε την αιτία. Τελικά καταλήξαμε στη λύση της εξωσωματικής και το μετανιώνω που δεν το έκανα και νωρίτερα..

[Agatte]

On 18/7/2022 at 3:57 ΜΜ, Lena3 είπε:

+1 εδώ με δευτερογενή υπογονιμότητα, χωρίς να βρίσουμε την αιτία. Τελικά καταλήξαμε στη λύση της εξωσωματικής και το μετανιώνω που δεν το έκανα και νωρίτερα..

Σ' ευχαριστώ για την απάντηση σου. Σου πήρε χρόνια μέχρι να φτάσεις εκεί; τα καταφέρατε με την πρωτη; συγγνώμη που ρωτάω πολλά. Είσαι έγκυος τώρα ή έχεις ήδη γεννήσει; 

[Lena3]

2 hours ago, Agatte said:

Σ' ευχαριστώ για την απάντηση σου. Σου πήρε χρόνια μέχρι να φτάσεις εκεί; τα καταφέρατε με την πρωτη; συγγνώμη που ρωτάω πολλά. Είσαι έγκυος τώρα ή έχεις ήδη γεννήσει; 

Κανένα πρόβλημα...ίσα ίσα που πιστεύω ότι οι γυναίκες πρέπει να μιλάμε ανοιχτά για αυτά τα θέματα! Μας πήρε περίπου 3 χρόνια προσπαθειών, στα οποία είχα 2 αποβολές, 3 βιοχημικές και άπειρες εξετάσεις. Στο τέλος αποφασίσαμε να κάνουμε εξωσωματική με προγεννητικό έλεγχο, η οποία πέτυχε με την πρώτη (ευτυχώς). Τώρα είμαι έγκυος στον μήνα μου..