Quantcast
Jump to content
Προσοχή σε SCAM μηνύματα! Μας ενημέρωσαν ότι εστάλει μήνυμα στα Αγγλικά, για αλλαγή κωδικού πρόσβασης. Δεν έχουμε στείλει κάτι τέτοιο. Τα μηνύματά μας, πάντα είναι μεταφρασμένα στα Ελληνικά & περιέχουν το λογότυπό μας. ×
➔ Parents.org.gr
  • Από την διαχείριση / Admin news

    • 1 hour ago, amelena είπε:

      Εύχομαι να είστε όλες καλά !! Εγώ σημερα έκανα έμβρυο μεταφορά !🤞 Είμαι στην Τετάρτη προσπάθεια. Οι τρεις προηγούμενες ήταν αποτυχία. Δεν υπήρξε καν εμφύτευση. Μεταφέραμε άριστη ελεγμένη  βλαστοκύστη (τα προηγούμενα έμβρυα δεν ήταν ελεγμένα) Θέλω να είμαι αισιόδοξη την ίδια ώρα όμως φοβάμαι. Δεν αντέχω αυτή την αγωνία κάθε φορά. Υπάρχει κάποιος τρόπος για να μην σκέφτομαι αυτές τις μέρες το αποτέλεσμα ; Πως περνάτε εσείς τις μέρες της αναμονής ;

      Εύχομαι να πάνε όλα καλά! Είναι λογικό να σκεφτείς και το αρνητικό σενάριο αλλά προσπάθησε να μην κρίνεις τον εαυτό σου/ θυμώνεις γιατί είναι προγραμματισμένος ο εγκέφαλος να πηγαίνει προς τα εκεί δυστυχώς για να μας προστατεύσει.. Για να ξεχαστείς αν επιτρέπεται περπάτημα ίσως βοηθάει να μην σκέφτεσαι τόσο, αλλιώς σειρές, καθάρισμα σε παλιές φωτογραφίες, ζωγραφική, επιτραπέζια, παζλ, χαρτιά ή ο,τι άλλο χρειάζεται να είσαι focus εκεί (δεν ξέρω αν πας δουλειά ή έχεις πάρει κάποια άδεια). Μπορείς να δεις και στα αγγλικά πράγματα να κανεις στο 2WW (2 weeks wait, things to do). Όσο μπορείς να εστιάζεις σε μια θετική σκέψη συγκεκριμένη που έχεις ή να προσπαθείς να πηγαίνεις σε καλές αναμνήσεις πχ από ένα ταξίδι ή κάτι άλλο για να απασχολείς το μυαλό. 

      Εγώ σήμερα έκανα επεμβατική υστεροσκόπηση, μου τοποθέτησαν και σπιράλ (για να μην γίνουν νέες συμφύσεις), έγινε απόξεση ενδομητρίου και βιοψία. Τώρα ξεκίνησα αντιβίωση, cyclacur για 21 μέρες και προβιοτικά και φυσικά αναρωτιέμαι αν καλώς έγιναν όλα αυτά ή φορτώνουμε τον οργανισμό με περιττά πράγματα αντί να αφήσουμε το σώμα και τις ορμόνες στην ησυχία τους.. Ελπίζω με το νέο έτος να ξεκινήσω επιτέλους μετά από 9 μήνες που πέρασαν με εξετάσεις κλπ. Όχι τίποτα άλλο αλλά θα λήξει και η απόφαση της Επιτροπής μέχρι να το πάρουμε απόφαση 🥲

       

ο μεγαλος μου γιος ζηλεψε!!


εφακη

Recommended Posts

εχω ενα αγορακι 6,5 χρονων και γεννησα ακομα ενα αγορακι προσφατα που ειναι 6 μηνων το προβλημα που αντιμετωπιζω ειναι οτι ο μεγαλος μου ζηλεψε πολυ με αποτελεσμα να μην πολυ μιλα για τον αδερφο του και να μην θελει να ερχονται να βλεπουν το μωρο νοιωθει οτι ολοι οι ξενοι σπιτι μας ερχονται για το μωρο και οχι γαι τον ιδιο και ακομα πως η ζωη του εχει αλλαξει προς το χειροτερο εγω προσπαθω παρα πολυ να μην εχει αλλαγες αλλα οτι και να κανω επειρεαζετε ακομα οταν προσπαθησω να του μιλησω κλαιει ,κανει πως καταλαμωβαινει και την αλλη μερα παλι τα ιδια!! δεν ξερω πλεον πως να τον αντιμετωπισω:(


QNUSp3.png

4UmYp3.png

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Μήπως τον παραμελήσατε με το που ήρθε το μωρό στο σπίτι; Προτείνω το εξής: σταμάτα να του εξηγείς και άλλαξε τακτική τελείως. Δηλαδή όταν ασχολείσαι με το μωρό, να φροντίσεις να συμπεριλάβεις και τον μεγάλο στην όλη διαδικασία. Βάλτον να ασχοληθεί κι αυτός λίγο. πχ όταν αλλάζεις πάνα, φώναξέ τον να σου δίνει την καθαρή, το ταλκ, το ρουχάκι που θα του φορέσεις, όταν κάνει μπάνιο να έρθει να βοηθήσει κι αυτός, δήθεν ότι δεν μπορείς μόνη σου και τον χρειάζεσαι. Μετά να του πει ένα παραμύθι, να παίξει μαζί του με κουδουνίστρες κλπ, να του τραγουδήσετε μαζί, να του δώσεις το καρότσι να το τσουλάει όταν πάτε βόλτα. Πες του πως επειδή είναι μεγάλος πρέπει να προστατευει το μικρό του αδερφό και ότι του τον εμπιστεύεσαι και πρέπει να τον προσέχει. Επίσης καλό θα ήταν να του πάρετε ένα δωράκι και να του πείτε ότι είναι από το μπέμπη, του λέει ευχαριστώ που τον αγαπάει και τον φροντίζει. Κι όταν έρχεται κόσμος στο σπίτι να δει το μωρό, να φροντίζετε πάντα να επαινείτε και τον μεγάλο και να λέτε στον κόσμο τα κατορθώματά του (πόσο έξυπνος είναι κλπ)

Link to comment
Share on other sites

Μήπως τον παραμελήσατε με το που ήρθε το μωρό στο σπίτι; Προτείνω το εξής: σταμάτα να του εξηγείς και άλλαξε τακτική τελείως. Δηλαδή όταν ασχολείσαι με το μωρό, να φροντίσεις να συμπεριλάβεις και τον μεγάλο στην όλη διαδικασία. Βάλτον να ασχοληθεί κι αυτός λίγο. πχ όταν αλλάζεις πάνα, φώναξέ τον να σου δίνει την καθαρή, το ταλκ, το ρουχάκι που θα του φορέσεις, όταν κάνει μπάνιο να έρθει να βοηθήσει κι αυτός, δήθεν ότι δεν μπορείς μόνη σου και τον χρειάζεσαι. Μετά να του πει ένα παραμύθι, να παίξει μαζί του με κουδουνίστρες κλπ, να του τραγουδήσετε μαζί, να του δώσεις το καρότσι να το τσουλάει όταν πάτε βόλτα. Πες του πως επειδή είναι μεγάλος πρέπει να προστατευει το μικρό του αδερφό και ότι του τον εμπιστεύεσαι και πρέπει να τον προσέχει. Επίσης καλό θα ήταν να του πάρετε ένα δωράκι και να του πείτε ότι είναι από το μπέμπη, του λέει ευχαριστώ που τον αγαπάει και τον φροντίζει. Κι όταν έρχεται κόσμος στο σπίτι να δει το μωρό, να φροντίζετε πάντα να επαινείτε και τον μεγάλο και να λέτε στον κόσμο τα κατορθώματά του (πόσο έξυπνος είναι κλπ)

δεν το παραμελησαμε γεωργια μου απλα το μωρο ειχε κολικουσ πολλουσ ετσι αναγκαστηκα περνουσαμε αρκετο χρονο αγκαλια!!παντα με βοηθα να τον κανω μπανιο να τον ταισω ακομα και κρεμα του κανω να φαει και αυτος με τον αδερφο του αλλα παλι τον νοιωθω οτι ειναι καπωσ ειδικα με τουσ ξενουσ που ερχονται στο σπιτι μας,και με τα παιδια ακομα που παλια ερχονταν για να παιξουν τωρα ολοι πανε πρωτα στο μωρο και με τα στο παναγιωτη πιστευω οτι ειναι αυτο που τον ενοχλα πιο πολυ!!


QNUSp3.png

4UmYp3.png

Link to comment
Share on other sites

Γιατί δεν ενημερώνεις όσους έρχονται επίσκεψη, τουλάχιστον τους πιο κοντινούς, να φέρνουν ένα δωράκι στον μεγάλο (μια σοκολάτα, ένα παγωτό, όχι κάτι αξίας) και να ασχολούνται λίγο με αυτόν πριν πάνε στο μωρό; Έτσι θα νιώσει κι ο μεγάλος ότι είναι το κέντρο της προσοχής, όχι μόνο το μωρό.


The views expressed in this post are solely those of the author and do not necessarily represent the views of the citizens of the UK as a whole, nor can they be attributed to the UK government or any other government agency.

Link to comment
Share on other sites

Μία ψυχολόγος είχε πει πως είναι απόλυτα φυσιολογικό ένα παιδί να ζηλεύει το νέο μέλος της οικογένειας. Τα δύο άκρα είναι ανησυχητικά, δηλαδή το να μην ασχολείται καθόλου με το μωρό σαν να μην υπάρχει και το να ζηλεύει τόσο πολύ ώστε να προσπαθεί να του κάνει κακό και να επηρεάζεται πολύ αρνητικά η ζωή του μεγάλου παιδιού.

Αν βλέπεις πως η όλη κατάσταση στεναχωρεί πολύ το μεγάλο σου παιδί εγώ στη θέση σου θα έπαιρνα μια συμβουλή από γιατρό. Έχω ένα κοριτσάκι και πήγα στο νοσοκομείο να γεννήσω το δεύτερο αλλά δυστυχώς το χάσαμε και γύρισα μόνη. Δεν ήξερα πως να αντιμετωπίσω τη μικρή κι έτσι με το σύζυγό μου πήγαμε σε έναν παιδοψυχίατρο στο νοσοκομείο για τον συμβουλευτούμε (μόνο εμείς όχι η κόρη μου).Πραγματικά οι συμβουλές του μας βοήθησαν πολύ.

Υπάρχει μια προκατάληψη στη χώρα μας για τους ψυχιάτρους και τους ψυχολόγους αλλά σε ορισμένες καταστάσεις η συμβουλή τους είναι σωτήρια!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Εγγραφείτε ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Για να δημοσιεύσετε ένα σχόλιο θα χρειαστεί να είστε εγγεγραμμένο μέλος. Είναι δωρεάν.

Δημιουργήστε νέα εγγραφή

Κάντε εγγραφή να συμμετάσχετε στις συζητήσεις - είναι εύκολη και γρήγορη!

Δημιουργήστε νέα εγγραφή

Σύνδεση

Έχετε ήδη έναν λογαριασμό χρήστη; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα
×
×
  • Δημιουργία νέου...