Πότε ξεκινήσατε να αφήνεται το μωρό σε συγγενικό πρόσωπο.

[Anneliz]

Just now, Νένα 27 είπε:

Δεν έχω αναφέρει κάπου ότι είναι υποχρεωμένη....γιατί δεν την θεωρώ υποχρέωμενη για κάτι τέτοιο...για άλλους λόγους έχω αναφερθεί σε εκείνη...γενικότερα δεν έχω υποχρεώσει κάποιον να κρατήσει τα παιδιά μου ...Στους 10 μήνες τώρα μέρα τον μικρό έχουμε βγει 2 φορές μόνο με τον άντρα μου δεν είναι και εύκολο όλο αυτό..  το θέμα μας ήταν οι φοβίες που υπάρχουν για να μπορέσουμε λίγο να αφήνουμε από πάνω μας..

Καλημέρα κοπέλα μου!!! Εγώ γέννησα τον Δεκέμβρη! Από την πρώτη στιγμή που γέννησα τα πεθερικά μου επειδή μενουν και κοντά μας, ήταν όλη την ώρα σπίτι μας, για να βλέπουν το μωρό! Εγώ μπορεί να ήμουν χάλια, να πονουσα, να είχα τα ψυχολογικά μου, να έπρεπε κάθε βράδυ για 20 ημέρες να κάνω ενέσεις, να ήθελα να αντλησω γάλα, να ήθελα να μείνω με τα εσώρουχα μου που λέει ο λόγος, κ κάθε απόγευμα ήταν εδώ. Εγώ φυσικά δεν ήθελα να στεναχωρήσω τον άντρα μου κ ούτε να τους στερησω την χαρά τους σαν πρώτη φορά παππούδες. Φυσικά άκουγα τα πάντα για το πως θα φερομαι στο μωρό μου, τα οποία τώρα τα προσπερνάω. Το θέμα είναι πως ακόμη η πεθερά μ δεν μπορεί να μείνει μόνη της με το μωρό. Όταν χρειαστεί να πάω κάπου, κ δεν μπορεί ο άντρας μου, πάντα έρχονται κ οι δύο. Η μητέρα μου ερχεται πιο σπάνια επειδή δουλεύει. Της εχω πει να έρχεται κανένα πρωινό να καθόμαστε μαζί και να τον αλλάζει πχ αυτή, ή να τον ταΐζει πχ αυτή, αλλά το κάνει πολύ σπάνια, γτ όταν έρχεται θέλει να βοηθάει με τις δουλειές του σπιτιού και όχι να κοιτάει το μωρό. Εγώ φυσικά δεν θέλω καμία βοήθεια με το σπίτι. Ακόμη δηλαδή. Από την στιγμή που μπορώ να τα κάνω μόνη μ θα τα κάνω μόνη μου. Αυτό όμως δεν της αρέσει. Το θέμα είναι ότι το δικό μ το μωρό γεννήθηκε μεγάλο (4 kg) κ δεν είχε θέμα μόνο με το να το πιάσει. Αλλά ακόμα δεν μπορεί να του βάλει ζιπουνακι επειδή το μωρό μπορεί να γκρινιάξει τη στιγμή που του βάζεις τα χερια μέσα. Επίσης κάθε φορά που κλαίει το μωρό μου λέει αχ μην κλαίει μην κλαίει δεν μπορώ. Δηλαδή εγώ τι πρέπει να κάνω;;;; επειδή εκείνη στεναχωριέται να το φιμωσω;;; το χειρότερο είναι ότι στην αρχή αυτή της η στάση με φοβιζε πολύ γτ κι εγώ δεν ήξερα από μωρά κ λέω λες να πάθει κάτι άμα κλαίει πολύ;;; τώρα κατάλαβα ότι απλώς έχει φοβίες. Προσπαθώ πολύυ ωστε να την βοηθήσω με αυτές τις φοβίες, αλλά επίσης σκέφτομαι πως να την αφήσω μόνη της άμα φοβάται να του σφίξει λίγο την πάνα, φοβάται να το πιάσει ή να κλάψει;;; Είναι δύσκολα τα πράγματα, και δεν ξέρω τι θα γίνει μετά που θα πάω στην δουλειά. Επίσης φυσικά και δεν έχουν καμία ποχρέωση, αλλά κατά την γνώμη μου, δεν μπορούν οι παππούδες να είναι με το μωρό μόνο στα καλά, μόνο όταν το μωρό χαίρεται, κ δεν μπορούν να μας βοηθήσουν σε μια δύσκολη στιγμή. Φαντάζομαι εσύ που έχεις δύο πόσο δύσκολα θα είναι. Τέλος να τονίσω πως 5 μήνες τώρα μόνη μου προσέχω το μωρό, το παίρνω όπου πάω μαζί μου, δεν έχουμε βγει με τον σύζυγο μου βράδυ ακόμα, κ η μόνη φορά που θα το αφήσω είναι όταν έρθει η μαμά μου ή όταν θα μπορεί ο πεθερός μου ώστε να έρθουν κ οι δύο. Και κάτι ακόμη. Δεν θα ξεχάσω ποτέ που πήγαμε διακοπές με τα πεθερικά μου το Πάσχα, κ δν μας ειπαν ένα βράδυ να κρατήσουν το μωρό για να βγούμε κι εμείς μόνοι μας.. Εγώ μπορώ να καταλάβω ότι θέλουν να ζήσουν την ζωή τους, εάν κ η δικιά μ πεθερά δεν έχει δουλέψει ποτέ, αλλά ΜΙΑ φορά θα μπορούσε να μας τον κρατήσει για να περάσουμε κι εμείς καλά. Και πιστεύω πως από μόνη της θα έπρεπε να το πει. 

[FRAULA]

αχ κοριτσάκια μου, καλημέρα!

Σας ζηλεύω όλες εσάς που έχετε γονείς και πεθερικά κοντά και σας δίνεται η εναλλακτική μία στο τόσο να αφήνετε τα μικρούλια σας για να ξεσκάσετε! εγώ δεν έχω πεθερικά κ η μαμά μου είναι μακρυά με αποτέλεσμα όταν γέννησα τον μικρό να είμαστε μαζί για 10 ολοκληρους μήνες (εννοείται όχι μέσα στο σπίτι μόνο) αλλά και βόλτα αν πηγαίναμε, αυτός ήταν ο μόνιμος συνοδός μου μέχρι να τον ξεκινήσω σταθμό κ να γυρίσω στη δουλειά. Νένα 27 γνώμη μου να αφήσεις πίσω σου την όποια "παρεξήγηση" προς την πεθερά σου και να ξεκινήσεις να της τον αφήνεις άφοβα γιατί είναι τεράστιο προνόμιο αυτό που έχεις οπότε εκμεταλλεύσου το όσο μπορείς κορίτσι μου! να χαίρεσαι τα παιδάκια σου!

[Νένα 27]

21 ώρες πρίν, Anneliz είπε:

Καλημέρα κοπέλα μου!!! Εγώ γέννησα τον Δεκέμβρη! Από την πρώτη στιγμή που γέννησα τα πεθερικά μου επειδή μενουν και κοντά μας, ήταν όλη την ώρα σπίτι μας, για να βλέπουν το μωρό! Εγώ μπορεί να ήμουν χάλια, να πονουσα, να είχα τα ψυχολογικά μου, να έπρεπε κάθε βράδυ για 20 ημέρες να κάνω ενέσεις, να ήθελα να αντλησω γάλα, να ήθελα να μείνω με τα εσώρουχα μου που λέει ο λόγος, κ κάθε απόγευμα ήταν εδώ. Εγώ φυσικά δεν ήθελα να στεναχωρήσω τον άντρα μου κ ούτε να τους στερησω την χαρά τους σαν πρώτη φορά παππούδες. Φυσικά άκουγα τα πάντα για το πως θα φερομαι στο μωρό μου, τα οποία τώρα τα προσπερνάω. Το θέμα είναι πως ακόμη η πεθερά μ δεν μπορεί να μείνει μόνη της με το μωρό. Όταν χρειαστεί να πάω κάπου, κ δεν μπορεί ο άντρας μου, πάντα έρχονται κ οι δύο. Η μητέρα μου ερχεται πιο σπάνια επειδή δουλεύει. Της εχω πει να έρχεται κανένα πρωινό να καθόμαστε μαζί και να τον αλλάζει πχ αυτή, ή να τον ταΐζει πχ αυτή, αλλά το κάνει πολύ σπάνια, γτ όταν έρχεται θέλει να βοηθάει με τις δουλειές του σπιτιού και όχι να κοιτάει το μωρό. Εγώ φυσικά δεν θέλω καμία βοήθεια με το σπίτι. Ακόμη δηλαδή. Από την στιγμή που μπορώ να τα κάνω μόνη μ θα τα κάνω μόνη μου. Αυτό όμως δεν της αρέσει. Το θέμα είναι ότι το δικό μ το μωρό γεννήθηκε μεγάλο (4 kg) κ δεν είχε θέμα μόνο με το να το πιάσει. Αλλά ακόμα δεν μπορεί να του βάλει ζιπουνακι επειδή το μωρό μπορεί να γκρινιάξει τη στιγμή που του βάζεις τα χερια μέσα. Επίσης κάθε φορά που κλαίει το μωρό μου λέει αχ μην κλαίει μην κλαίει δεν μπορώ. Δηλαδή εγώ τι πρέπει να κάνω;;;; επειδή εκείνη στεναχωριέται να το φιμωσω;;; το χειρότερο είναι ότι στην αρχή αυτή της η στάση με φοβιζε πολύ γτ κι εγώ δεν ήξερα από μωρά κ λέω λες να πάθει κάτι άμα κλαίει πολύ;;; τώρα κατάλαβα ότι απλώς έχει φοβίες. Προσπαθώ πολύυ ωστε να την βοηθήσω με αυτές τις φοβίες, αλλά επίσης σκέφτομαι πως να την αφήσω μόνη της άμα φοβάται να του σφίξει λίγο την πάνα, φοβάται να το πιάσει ή να κλάψει;;; Είναι δύσκολα τα πράγματα, και δεν ξέρω τι θα γίνει μετά που θα πάω στην δουλειά. Επίσης φυσικά και δεν έχουν καμία ποχρέωση, αλλά κατά την γνώμη μου, δεν μπορούν οι παππούδες να είναι με το μωρό μόνο στα καλά, μόνο όταν το μωρό χαίρεται, κ δεν μπορούν να μας βοηθήσουν σε μια δύσκολη στιγμή. Φαντάζομαι εσύ που έχεις δύο πόσο δύσκολα θα είναι. Τέλος να τονίσω πως 5 μήνες τώρα μόνη μου προσέχω το μωρό, το παίρνω όπου πάω μαζί μου, δεν έχουμε βγει με τον σύζυγο μου βράδυ ακόμα, κ η μόνη φορά που θα το αφήσω είναι όταν έρθει η μαμά μου ή όταν θα μπορεί ο πεθερός μου ώστε να έρθουν κ οι δύο. Και κάτι ακόμη. Δεν θα ξεχάσω ποτέ που πήγαμε διακοπές με τα πεθερικά μου το Πάσχα, κ δν μας ειπαν ένα βράδυ να κρατήσουν το μωρό για να βγούμε κι εμείς μόνοι μας.. Εγώ μπορώ να καταλάβω ότι θέλουν να ζήσουν την ζωή τους, εάν κ η δικιά μ πεθερά δεν έχει δουλέψει ποτέ, αλλά ΜΙΑ φορά θα μπορούσε να μας τον κρατήσει για να περάσουμε κι εμείς καλά. Και πιστεύω πως από μόνη της θα έπρεπε να το πει. 

Να σου ζήσει το μωράκι σου!!!!Σε καταλαβαίνω απόλυτα....και γω έχω περάσει διαφορά σε αυτό το θέμα....ειναι το πρώτο τους εγγονάκι το δικό σου;;;;σίγουρα όλοι κάποια στιγμή έχουμε ανάγκη ακόμα και ο πνευματικός μου το λέει πρώτα ο γάμος και μετά το παιδί, όταν δεν έχεις λίγο χρόνο ξένοιαστο με τον άντρα σου πως θα παίρνουμε και μεις λίγη δύναμη,να νιώσουμε ότι πέρα από μαμάδες είμαστε και άνθρωποι;;;Ο δικός μου είναι δύσκολος στις βόλτες δεν κάθεται με τίποτα στο καρεκλάκι ουρλιάζει,έχει μάθει να κοιμάται μπρούμυτα από νεογέννητο και όπως καταλαβαίνεις δεν μπορώ να τον αφήνω να κλαίει πάρα πολύ οπότε δεν πάω πουθενά μόνο παιδίατρο αναγκάστηκα....Τώρα έχω πάνω να βγω από το σπίτι 25μερες ακριβώς....τρέλαα....και το γαμάτο είναι ότι εμένα η πεθερά μου έχει 6 εγγόνια....και το ένα είναι πιο μικρό από το δικό μου και μια χαρά το κραταει μια χαρά από 1μηνου....Και όχι μόνο αυτό με έπαιρνε και τηλ και μου το έλεγε από την χαζομάρα της προφανώς ότι τι κανετε εγώ έχω το μωρο μου το αφήσανε πάλι για να βγουνε....το δικό μου όμως το φοβάται από την μέρα που γεννήθηκε....Είναι πολύ κακο ....Και ο άντρας μου έχει νευριάσει παρά πολύ και πλέον δεν θέλει με τίποτα να της τον αφήσουμε,όμως βλέπω ότι δεν παει άλλο πλέον δεν την παλεύουμε....Έχουμε 1 ώρα το βράδυ να μείνουμε μαζί ου είμαστε και οι δύο κουρασμένοι από τις υποχρεώσεις τις ημέρας...Έχω αρχίσει και σκέφτομαι ότι δεν υπάρχει λόγος να κατεβάσω καλοκαιρινά ούτος ή άλλος με τα πιτζαμακια κυκλοφορώ....άστα Δράμα....τουλάχιστον τα λέμε εδώ και λίγο ξεσπαμε.... 

20 ώρες πρίν, FRAULA είπε:

αχ κοριτσάκια μου, καλημέρα!

Σας ζηλεύω όλες εσάς που έχετε γονείς και πεθερικά κοντά και σας δίνεται η εναλλακτική μία στο τόσο να αφήνετε τα μικρούλια σας για να ξεσκάσετε! εγώ δεν έχω πεθερικά κ η μαμά μου είναι μακρυά με αποτέλεσμα όταν γέννησα τον μικρό να είμαστε μαζί για 10 ολοκληρους μήνες (εννοείται όχι μέσα στο σπίτι μόνο) αλλά και βόλτα αν πηγαίναμε, αυτός ήταν ο μόνιμος συνοδός μου μέχρι να τον ξεκινήσω σταθμό κ να γυρίσω στη δουλειά. Νένα 27 γνώμη μου να αφήσεις πίσω σου την όποια "παρεξήγηση" προς την πεθερά σου και να ξεκινήσεις να της τον αφήνεις άφοβα γιατί είναι τεράστιο προνόμιο αυτό που έχεις οπότε εκμεταλλεύσου το όσο μπορείς κορίτσι μου! να χαίρεσαι τα παιδάκια σου!

Καλημέρα κορίτσι!!!!χαχαχαχαχαχα καλεεεε τι έχουμε πάθει ολεςςςς;;;;;;πως την πατήσαμε ετσι;;;όλες λίγο πολύ περνάμε τα ίδια σε γενικές γραμμές....Ναι είναι μεγαλοοοο προνόμιο δεν το συζητώ με τον πρώτο μου μου είχε λύσει τα χέρια και 10 μέρες της τον είχα αφήσει μηνών ακόμα και είχαμε πάει ταξίδι του μέλιτος εξωτερικό σκέψου....Τώρα μας τα χάλασε, πρέπει όμως κάτι να γίνει γιατί αλήθεια δεν τα παίρνω άλλο...

[Anneliz]

20 ώρες πρίν, Νένα 27 είπε:

Να σου ζήσει το μωράκι σου!!!!Σε καταλαβαίνω απόλυτα....και γω έχω περάσει διαφορά σε αυτό το θέμα....ειναι το πρώτο τους εγγονάκι το δικό σου;;;;σίγουρα όλοι κάποια στιγμή έχουμε ανάγκη ακόμα και ο πνευματικός μου το λέει πρώτα ο γάμος και μετά το παιδί, όταν δεν έχεις λίγο χρόνο ξένοιαστο με τον άντρα σου πως θα παίρνουμε και μεις λίγη δύναμη,να νιώσουμε ότι πέρα από μαμάδες είμαστε και άνθρωποι;;;Ο δικός μου είναι δύσκολος στις βόλτες δεν κάθεται με τίποτα στο καρεκλάκι ουρλιάζει,έχει μάθει να κοιμάται μπρούμυτα από νεογέννητο και όπως καταλαβαίνεις δεν μπορώ να τον αφήνω να κλαίει πάρα πολύ οπότε δεν πάω πουθενά μόνο παιδίατρο αναγκάστηκα....Τώρα έχω πάνω να βγω από το σπίτι 25μερες ακριβώς....τρέλαα....και το γαμάτο είναι ότι εμένα η πεθερά μου έχει 6 εγγόνια....και το ένα είναι πιο μικρό από το δικό μου και μια χαρά το κραταει μια χαρά από 1μηνου....Και όχι μόνο αυτό με έπαιρνε και τηλ και μου το έλεγε από την χαζομάρα της προφανώς ότι τι κανετε εγώ έχω το μωρο μου το αφήσανε πάλι για να βγουνε....το δικό μου όμως το φοβάται από την μέρα που γεννήθηκε....Είναι πολύ κακο ....Και ο άντρας μου έχει νευριάσει παρά πολύ και πλέον δεν θέλει με τίποτα να της τον αφήσουμε,όμως βλέπω ότι δεν παει άλλο πλέον δεν την παλεύουμε....Έχουμε 1 ώρα το βράδυ να μείνουμε μαζί ου είμαστε και οι δύο κουρασμένοι από τις υποχρεώσεις τις ημέρας...Έχω αρχίσει και σκέφτομαι ότι δεν υπάρχει λόγος να κατεβάσω καλοκαιρινά ούτος ή άλλος με τα πιτζαμακια κυκλοφορώ....άστα Δράμα....τουλάχιστον τα λέμε εδώ και λίγο ξεσπαμε.... 

Καλημέρα κορίτσι!!!!χαχαχαχαχαχα καλεεεε τι έχουμε πάθει ολεςςςς;;;;;;πως την πατήσαμε ετσι;;;όλες λίγο πολύ περνάμε τα ίδια σε γενικές γραμμές....Ναι είναι μεγαλοοοο προνόμιο δεν το συζητώ με τον πρώτο μου μου είχε λύσει τα χέρια και 10 μέρες της τον είχα αφήσει μηνών ακόμα και είχαμε πάει ταξίδι του μέλιτος εξωτερικό σκέψου....Τώρα μας τα χάλασε, πρέπει όμως κάτι να γίνει γιατί αλήθεια δεν τα παίρνω άλλο...

Ναι εμάς είναι το πρώτο τους εγγόνι! Όπως και να έχει η δικιά σου πεθερά ίσως και να κάνει διακρίσεις (συγγνώμη που το λέω αλλά έτσι μ ακούγεται) .. Πχ εαν το άλλο εγγονάκι που λες είναι της κόρης της ας πούμε, μμμ νομίζω θα είναι πιο κοντά στην κόρη της, και δεν το βρίσκω άδικο, απλώς όπως λες κι εσύ χρειάζεσαι κι εσύ βοήθεια, κ θεωρώ πως σαν γιναικες θα έπρεπε να μας καταλαβαίνουν... Επίσης θυμήθηκα πως όταν είχα πει στα πεθερικά μου, μετά την γεννα μου, επειδή δεν είχα κ την καλύτερη εμπειρία, πως δεν θέλω να κάνω άλλο παιδι (αμαρτία που το λέω, αλλά κορίτσια το είχα σκεφτεί κ φυσικά τώρα το έχω μετανιώσει), εκείνη μου έλεγε όχι βέβαια θα κάνεις θα κάνεις γτ ο γιος μου μπορεί να θέλει κι άλλο παιδί. Κ μάλιστα θέλει να το κάνω κ σχετικά άμεσα, ώστε να είνα κοντά με το μωρό μ. Δηλαδή τι να πω;;;; να πεις να βοηθούσε κάποιος να το σκεφτομουν. Εκείνη τώρα δεν μπορεί να με βοηθαει με το μωρό κ επιμένει να κάνω κ άλλο;;; 

[Νένα 27]

Just now, Anneliz είπε:

Ναι εμάς είναι το πρώτο τους εγγόνι! Όπως και να έχει η δικιά σου πεθερά ίσως και να κάνει διακρίσεις (συγγνώμη που το λέω αλλά έτσι μ ακούγεται) .. Πχ εαν το άλλο εγγονάκι που λες είναι της κόρης της ας πούμε, μμμ νομίζω θα είναι πιο κοντά στην κόρη της, και δεν το βρίσκω άδικο, απλώς όπως λες κι εσύ χρειάζεσαι κι εσύ βοήθεια, κ θεωρώ πως σαν γιναικες θα έπρεπε να μας καταλαβαίνουν... Επίσης θυμήθηκα πως όταν είχα πει στα πεθερικά μου, μετά την γεννα μου, επειδή δεν είχα κ την καλύτερη εμπειρία, πως δεν θέλω να κάνω άλλο παιδι (αμαρτία που το λέω, αλλά κορίτσια το είχα σκεφτεί κ φυσικά τώρα το έχω μετανιώσει), εκείνη μου έλεγε όχι βέβαια θα κάνεις θα κάνεις γτ ο γιος μου μπορεί να θέλει κι άλλο παιδί. Κ μάλιστα θέλει να το κάνω κ σχετικά άμεσα, ώστε να είνα κοντά με το μωρό μ. Δηλαδή τι να πω;;;; να πεις να βοηθούσε κάποιος να το σκεφτομουν. Εκείνη τώρα δεν μπορεί να με βοηθαει με το μωρό κ επιμένει να κάνω κ άλλο;;; 

Χαχαχαχαχαχα έχουνε πλάκα δεν μπορώ να πω...να κάνεις επειδή το θες εσύ και ο άντρας σου και όταν το θέλετε, όχι οπότε θέλει αυτή...Άντε ...της έχουμε Ναι μεν να μην βοηθάνε αλλά τα κουμάντα τους τα κάνουν στις ζωές μας...2γιους έχει η δικιά μου και αυτό είναι χειρότερο ,αν τα άλλα εγγόνια ήταν από κόρη θα το έπαιρνα αλλιώς...οπότε σκέψου πόσο άσχημα νιώθει ο άντρας μου και δεν θέλει να αφήνουμε το μωρο...

[sunshine83]

Κι εγώ θα έλεγα να της δώσετε μια ευκαιρία και να της αφήσετε το παιδί κάποια στιγμή.Θα κάνει καλό και σε εσάς γιατί θα βγείτε, στην ίδια, που θα κάνει παρέα στο εγγονάκι της και στο παιδάκι που θα γνωρίσει καλύτερα τη γιαγιά.Εγώ από 2 μηνών τον άφηνα στην πεθερά μου αλλά την εμπιστευόμουν και το ήθελε πολύ και αυτή.

 

[Νένα 27]

πρίν από 2 λεπτά , sunshine83 είπε:

Κι εγώ θα έλεγα να της δώσετε μια ευκαιρία και να της αφήσετε το παιδί κάποια στιγμή.Θα κάνει καλό και σε εσάς γιατί θα βγείτε, στην ίδια, που θα κάνει παρέα στο εγγονάκι της και στο παιδάκι που θα γνωρίσει καλύτερα τη γιαγιά.Εγώ από 2 μηνών τον άφηνα στην πεθερά μου αλλά την εμπιστευόμουν και το ήθελε πολύ και αυτή.

 

Θα το κάνω κορίτσια γιατί κατά πρώτον δεν είναι άνθρωπος που ξεχνάω τα καλά που μου έχουν κάνει ακόμα και αν παραπονιέμαι, κατά δεύτερον ειμαι άνθρωπος και χρειάζομαι κάπου κάπου να ξεσκαω και γω και ο άντρας μου και κατά τρίτον είναι καλό και για το παιδί δεν θέλω να είναι κολλημένος πάνω μου ...άντε να δούμε θα προσπαθήσω να πείσω και τον άντρα μου.. Από 2μηνων εε;;πω πω τέλεια...Είσαι πολύ τυχερή..!!!

[αστα]

On 24/5/2019 at 5:15 ΜΜ, Νένα 27 είπε:

Θα το κάνω κορίτσια γιατί κατά πρώτον δεν είναι άνθρωπος που ξεχνάω τα καλά που μου έχουν κάνει ακόμα και αν παραπονιέμαι, κατά δεύτερον ειμαι άνθρωπος και χρειάζομαι κάπου κάπου να ξεσκαω και γω και ο άντρας μου και κατά τρίτον είναι καλό και για το παιδί δεν θέλω να είναι κολλημένος πάνω μου ...άντε να δούμε θα προσπαθήσω να πείσω και τον άντρα μου.. Από 2μηνων εε;;πω πω τέλεια...Είσαι πολύ τυχερή..!!!