Ντρεπομαι που το λες αλλα ΦΟΒΑΜΕ !!!!

[christinapgr]

αχ ρε κοριτσακια τι μου θυμησατε......ειχα τα ιδια συναισθηματα......η ασταρτι και η στελλιτσα ξερουν ειμαστε ολες μανουλες του οκτωβριου!!!

ηθελα να μεινω εγκυος και οταν εμεινα ειπα...και τωρα???τι κανω??πως γενναω??δεν μπορω??θελω/???πολλα ερωτηματικα που κανεις δεν μπορει να απαντησει παρα μονο εσεις οταν ομως πιασετε τα μωρα σας στην αγκαλια σας τοτε και μονο θα ξερετε!!!δεν μαθαινουμε να ειμαστε μανουλες γεννιομαστε να ειμαστε!!!ειμαι απο τους ανθρωπους που φοβουνται εως και τις συριγγες....και ομως γεννησα καισαρικη και πηρα 2 μερες πονους αλλα δεν ειχα διαστολη και εκανα καισαρικη!!!!!!!!!σας πληριοφορωωω ηταν υπεροχα μοναδικα ειδα το μωρο μου και ολα ηταν μαγικα!!δεν θα ξεχασω το βλεμμα του το κλαμα του και....την μυρωδια του!!!μια μυρωδια που μου θυμιζε καλοκαιρι ξενοιασια αγαπη ερωτα!!!!!

η διαρκεια της εγκυμοσυνης ειναι δυσκολη....ορμονικα υποφερουμε και κανεις νομιζουμε δεν μας καταλαβαινει, ναι εκει θελει υπομονη!!!

αννουλα μιλαει μια μαμα που περασε συσπασεις στον 6ο και επαιρνα χαπια μεχρι που γεννησα και διαφορα αλλα οπως το μωρο να εχει μεγαλυτερα νεφρα μια κυστη που ως δια μαγειας εξαφανιστηκε την μερα που γεννησα και αλλα που δεν θελω να σας κουρασω!!!!κι ομως κοιτα το θαυμα μου!!!!!!!ολα ειναι υπεροχα!!!δεν θελω να κανω τπτ χωρις το μπεμπακι μου!!!

αφου γεννησα ηρθε και η λεγομενη καταθλιψη!!!υπερβολικος ορος θλιψη ειναι πιο καλα!!!μια μικρη θλιψη λοιπον την ειχα τα κιλα το σωμα μου η κουραση...ολα!!κοιταω το μπεμπακι και ολα φτιαχνουν!!!!!!!!!!

ειναι μακρυς ο δρομος σας κοριτσαρες μου ομως οχι δυσκολος.....ειμαστε γεννημενες γιαυτο και μοναδικες.....υπομονη!!!!!!!!!σας ευχομαι ολα να πανε καλα!!!!!!!!1

[ssttaa]

Εμένα με βοήθησε που απαγόρευα στον εαυτό μου να σκέφτεται πάνω απο ένα μήνα μπροστά! Δηλαδή ανά μήνα σκεφτόμουνα μόνο την επόμενη εξέταση ,τον τοκετό απο τον 8ο και μετά, τα θέματα υγείας και ανατροφής τού παιδιού πάλι όπως ερχόντουσταν! Είναι φυσικό αν το δείς όλο μαζί το βουνό να τρομάξεις ενώ αν ανεβαίνεις βράχο - βράχο Τώρα περιμένουμε τα πρώτα μας γενέθλια και άρχισα να σκέφτομαι πώς θα είναι που θα γυρίσω στη δουλειά. όλα με την ώρα τους!

[pasxalitsa v]

staa εχεις απολυτο δικιο...σιγα σιγα πρεπει να τα σκεφτομαστε γιατι οι αλλαγες ειναι πολλες και ενα μυαλο χειμωνα-καλοκαιρι εχουμε...μην τρελαθουμε..........

[apricot]

Καλησποερα κι ευχαριστω πολυ κοριτσια για αυτα που λετε.

Η εγκυμοσυνη μου θεωρειτε δυσκολη , εχω προβλημα με την πιεση εχω συσπασεις (ναι απο τωρα) κι αν το σκεφτω μονο αυτο αγχονομαι κι φοβαμε μην ερθει το μωρο μας νωριτερα απο οτι το περιμενουμε.Απο την στιγμη που υπαρχει μεγαλος κινδυνος να μην ζησει το μπεμπε τωρα που δεν ειμαι ουτε 5 μηνων

αννουλα μην ανησυχεις ολα καλα θα πανε με το μπεμπε σου. στο λεω εγω που ειχα αιμοραγιες και συσπασεις απο την αρχη της εγκυμοσυνης μου μεχρι τον 6ο την εβγαλα ξαπλα στο κρεβατι και εκανα ενεσεις για να μην χασουμε το μωρο. ειναι πια πολυ συχνα αυτα τα προβληματα και ειναι αντιμετωπισιμα οπως βλεπεις η κορη μου ειναι ηδη 4 χρονων και παρολο που γεννηθηκε προωρα( 35 εβδομαδων) ουτε θερμοκοιτιδα δεν χρειαστηκε νασ μπειοποτε κουκλιτσα μην κανεις αρνητικες σκεψεις απλα να περιμενεις να αντικρισεις το μωρο σου με χαρα και αισιοδοξια....

ολα σου τα αγχη θα φυγουν μολις γεννηθει το μικρο σου και ειναι απολυτα λογικο να φοβασαι,εξαλλου ποιος δεν φοβοταν?? τα παντα ειναι ενστικτο και η φυση ξερει...