Quantcast
Jump to content
Προσοχή σε SCAM μηνύματα! Μας ενημέρωσαν ότι εστάλει μήνυμα στα Αγγλικά, για αλλαγή κωδικού πρόσβασης. Δεν έχουμε στείλει κάτι τέτοιο. Τα μηνύματά μας, πάντα είναι μεταφρασμένα στα Ελληνικά & περιέχουν το λογότυπό μας. ×
➔ Parents.org.gr
  • Από την διαχείριση / Admin news

    • Just now, Angot είπε:

      ναι αλλά όσο περνάνε οι βδομαδες ειμαι πιο σίγουρη ! τώρα είμαι εκει που με ήθελε ο γιατρός υποτίθεται στις 30 ! και αντί να χαιρομαι περισσότερο νιώθω ότι μ φταίνε όλα! 

      Είναι η επίδραση των ορμονών,σε συνδυασμό με τους πόνους και την ψυχική κόπωση. Ο,τι νιώθεις είναι απολύτως φυσιολογικό.Ακομα και αν ξυπνήσεις μια μέρα και θέλεις να δείρεις όλο τον κόσμο,πάλι νορμάλ θα είναι. Είσαι σε καλό δρόμο,λίγες εβδομάδες έμειναν,κάνε υπομονή❤️

Θυρεοειδής αδένας-παθήσεις-συμπτώματα


georgiamami

Recommended Posts

CHOCOLATE86 πολύ κατατοπιστικά όσα έγραψες και σίγουρα πολύ χρήσιμα για όλους όσους πιθανόν βρεθούμε σε ανάλογη θέση!

Περαστικά σου και εύχομαι γρήγορα να ξαναβρείς τον εαυτό σου! ;)

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

  • Απαντήσεις 7,6k
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Καλησπέρα κι από εμένα!

Χειρουργήθηκα τελικά την Τρίτη στις 16 του μήνα και βγήκα τρεις μέρες μετά.

Το δυσκολότερο κομμάτι ήταν όντως η αναμονή καθώς αν και δεν ήταν μεγάλη (2 εβδομάδες) ήταν απίστευτα ψυχοφθόρα καθώς στον Ευαγγελισμό έχουν το εξής σύστημα: κάνεις εισαγωγή για να πιάσεις το κρεβάτι, σου λένε να πας την προηγούμενη του χειρουργείου, σε ταίζουν ελαφρά το μεσημέρι, από τις 12 το βράδυ και μετά χωρίς νερό και σου δίνουν και το υποθετάκι-κλύσμα και περιμένεις το πρωί της επόμενης να έρθει να σε πάρει ο τραυματιοφορέας.

Μέχρι τη στιγμή που είναι η σειρά σου περιμένεις και ξάφνου έρχονται και σου λένε τελικά αναβάλλεται, λόγω στάσης εργασίας τη μία μέρα, λόγω μεγάλου χειρουργείου την επόμενη κτλ. Δλδ το πρόγραμμα των χειρουργείων δεν τηρείται όπως έχει αλλά όπως τους βγει στην πορεία.

Κατά τ' άλλα μπορώ να πω ότι το μεγαλύτερο ποσοστό του προσωπικού ήταν άψογο...μπορώ να πω ότι αυτά που ακούγονται για τα δημόσια νοσοκομεία πολλές φορές είναι υπερβολές. Καθαριότητα και νοσηλεία ήταν σχεδόν ό,τι καλύτερο έχω δει.

Ως προς την επέμβαση, πόνος αντικειμενικά δεν υπήρξε, κάποιες ενοχλήσεις και μια δυσφορία από τη νάρκωση και τα ράμματα, ναι. Σηκώθηκα σχεδόν κατευθείαν μετά την επέμβαση παρά την ελαφριά ζάλη διότι με την πάπια δεν τα πηγαίνουμε καλά και ήθελα να πάω στο πιπι-room. Φαγητό το ίδιο απόγευμα, στέρεο κιόλας, όχι φιδε-μπλιαξ.

Αυτό που με ενοχλεί είναι ότι δυσκολεύομαι στην ομιλία λόγω βραχνάδας ακόμη και σήμερα που έχουν περάσει 5 μετεγχειρητικές μέρες και παρότι πήρα κορτιζόνη τις 2 πρώτες μέρες. Ελπίζω να είναι κάτι παροδικό....έχει πάρει καμία από σας κορτιζόνη για περισσότερο;;

Το μεγαλύτερο μειονέκτημα είναι ότι η βιοψία καθυστερεί 20 μέρες να βγει. Αυτό είναι αρκετά άσχημο απ' ότι μου είπε ο ενδοκρινολόγος μου. Δεν μου εξήγησε το γιατί αλλά φαντάζομαι χάνω πολυτιμο χρόνο, που θα μπορούσα να ξεκινήσω -αν χρειαστεί- ιώδιο ( ; )

Άλλα: αφαιρέθηκαν και λεμφαδένες ώστε να σταλούν για βιοψία, επίσης παρότι ορμόνες και ασβέστιο ήταν μια χαρά πριν και μετά το χειρουργείο, ο χειρουργός μου χορήγησε ασβέστιο και Τ3 προληπτικά, μέχρι να βγει η βιοψία, λέει.

Ως προς το ιώδιο, ο ενδοκρινολόγος μου είπε ότι δεν παίρνουν όλες οι περιπτώσεις καρκίνου θυρεοειδούς, ιώδιο, εξαρτάται από διάφορους παράγοντες.

Θα χαρώ να απαντήσω σε οποιονδήποτε έχει ερωτήσεις σχετικά με την εμπειρία, ως προς τις πληροφορίες που παρέθεσα, εάν κάποιος δει κάτι περίεργο ας μου το πει, γιατί στο νοσοκομείο δεν μπορώ να πω ότι σου εξηγούν και με λεπτομέρειες το καθετί.

Για θέματα οικονομικού τύπου και αξιολόγηση γιατρών, απαντώ σε π.μ. :-)

Link to comment
Share on other sites

Ars! περαστικά και ξεχασμένα νά'ναι!!!

Όλα να σου πάνε τέλεια και το μόνο που θα μείνει από αυτή την εμπειρία να είναι η βοήθεια και οι συμβουλές που θα παρέχεις σε όσους/ες τις χρειαστούν!! :P

Link to comment
Share on other sites

περαστικα!!!!!κορτιζονη γιατι πηρες???η βραχναδα μπορει να αργησει να φυγει.καποιοι απο την πρωτη μερα μιλανε οπως πριν και καποιοι αλλοι (οπως εγω)αργουν λιγο.εμενα η φωνη μου επανηλθε μετα απο 4 μηνες.οσο περνουσε ο καιρος βελτιωνοταν.φαντασου οτι δε μπορουσα να μιλησω στο κινητο αν ο αλλος ηταν σε εξωτερικο χωρο.δε με ακουγε κανεισ.οπως επισης δεν ακουγομουν μεσα στο αυτοκινητο με ανοιχτο παραθυρο.πολυ γελιο!

Link to comment
Share on other sites

Katrin ευχαριστώ πολύ! Ναι, μακάρι όλα να πάνε καλά και να μείνει μόνο η εμπειρία. Marian τώρα έμεινα! 4 μήνες;;; Αποκλείεται να 'ναι φυσιολογικό αυτό, σίγουρα θα τραυματίστηκε το λαρυγγικό νεύρο...αλλά αφού επανήλθε σημαίνει ότι δεν ήταν τίποτα σοβαρό.

Εγώ να φανταστείς είχα ήδη αρχίσει να ανησυχώ ότι θα μου μείνει μόνιμο παρότι είμαι μόλις στην 10η μετεγχειρητική μέρα...κορτιζόνη για αυτόν το λόγο μου έδωσαν (λόγω βραχνάδας) και σε μια άλλη γνωστή μου επίσης...εσύ δεν πήρες;;;

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Katrin ευχαριστώ πολύ! Ναι, μακάρι όλα να πάνε καλά και να μείνει μόνο η εμπειρία. Marian τώρα έμεινα! 4 μήνες;;; Αποκλείεται να 'ναι φυσιολογικό αυτό, σίγουρα θα τραυματίστηκε το λαρυγγικό νεύρο...αλλά αφού επανήλθε σημαίνει ότι δεν ήταν τίποτα σοβαρό.

Εγώ να φανταστείς είχα ήδη αρχίσει να ανησυχώ ότι θα μου μείνει μόνιμο παρότι είμαι μόλις στην 10η μετεγχειρητική μέρα...κορτιζόνη για αυτόν το λόγο μου έδωσαν (λόγω βραχνάδας) και σε μια άλλη γνωστή μου επίσης...εσύ δεν πήρες;;;

πρωτη φορα ακουω για κορτιζονη.οχι δεν πηρα.ξερω ανθρωπουσ που η φωνη επαληνθε μετα απο 1 χρονο.εμενα βελτιωνοταν σταδιακα.μετα την εγχειρηση εγινε ελεγχος στις φωνητικες χορδες και ειναι μια χαρα.η βραχναδα ειναι απο την ταλαιπωρεια του χειρουργειου.εμενα ηταν πολυ δυσκολο χειρουργειο.καναμε σχεδον 4-4.30 ωρες και ο γιατροσ(ο κορυφαιος στη θεσσαλονικη)ζοριστηκε πολυ.μου ειπε οτι στη ζωη του εχει κανει τοσο δυσκολο χειρουργειο αλλη μια φορα στην αμερικη.οποτε...εκανα υπομονη και επαληλθε η φωνουλα.

Link to comment
Share on other sites

να ρωτησω κατι ασχετο με το θυρεοειδη?πριν να αδιαθετησω το αριστερο μου στηθος πρηστηκε παρα πολυ και πονουσε.μολις μου ηρθε περιοδοσ ξεπρηστηκε.τη 10 μερα ξαναπρηστηκε.ειναι πρησμενο στο πλαι απο τη μερια του χεριου ,σαν να πιανω ολοκληρο αδενα ,οχι γρομπαλακι αλλα ολοκληρο τμημα.πηγα στο γυναικολογο.μου ειπε οτι δεν ειναι κατι αλλα να κανω εναν υπερηχο.πρεπει ομως να περιμενω την 7-11 μερα του κυκλου δηλαδη αλλεσ 2 βδομαδες.θα σακσω μεχρι τοτε.εχει τυχει κατι αντιστοιχο σε καμια σας?να σας πω οτι ειμαι 29 και δεν εχω μωρακι

Link to comment
Share on other sites

Χμμμ μάλιστα οπότε υπομονή και ας ελπίσουμε να μην κρατήσει για πολύ.

Ως προς το στήθος, που ρωτάς, εγώ που είμαι 32 χωρίς παιδιά, μου είχε τύχει κάποιους μήνες να νοιώθω ενοχλήσεις στα πλαϊνά του στήθους και να νοιώθω γρουμπαλάκια, όχι σε μεγάλη έκταση, όπως εσύ. Έκανα υπέρηχο και μου είπαν ότι αυτά είναι ορμονικά.

Η αδερφή μου, που είναι μεγαλύτερη 10 χρόνια και έχει παιδιά, είχε αντίστοιχες ενοχλήσεις πιο πάνω όμως, προς τη μασχάλη και της είπαν ότι οφείλεται στο αποσμητικό και να το διακόπτει ανα διαστήματα γιατί τέτοια γρουμπαλάκια μπορούν να εξελιχθούν πολύ άσχημα.

Γενικά όμως έχει και πρηξίματα στο στήθος ανα διαστήματα τα οποία επίσης της είπαν ότι μπορεί να είναι ορμονικά, από την ωορυξία ή την περίοδο. Έχεις παρατηρήσει να ξανασυνέβη άλλη φορά συγκεκριμένες μέρες του μήνα, στο ένα στήθος ή και στα δύο;

Γενικά, μην τρελαίνεσαι, τα σκαμπανεβάσματα των ορμονών καμιά φορά επηρεάζουν αδένες του στήθους. Και μια που είχες θέμα με θυρεοειδή μπορεί να σχετίζεται. Καλού κακού βέβαια να ελέγχεσαι με τον υπέρηχο αν διαστήματα!

Link to comment
Share on other sites

παντα πρηζεται το στηθος μου πριν αδιαθετησω ,το αριστερο παντα περισσοτερο αλλα τετοιο πονο...ποτε ξανα.τα αποσμητικα οντως πρεπει να προσεχουμε παρα πολυ.εχω αγχωθει γιατι εχω μια φιλη 23 χρονων που περυσι εκανε μαστεκτομη λογω καρκινου και απο τοτε οτι πιανω τρεχω στο γυναικολογο.υπομονη αλλες 2 βδομαδες.ουφ.ολα τα χαμε αυτο μας ελειπε

Link to comment
Share on other sites

Κορίτσια και αγόρια γεια σας. Δε σας ξέχασα. Παρακολουθώ πάντα τα νέα σας. Εδώ και μέρες ήθελα να γράψω αλλά περίμενα να έχω μια ολοκληρωμένη εικόνα και μια σχετικά καλή διάθεση. Θα ήθελα να αναφέρω κάποιες λεπτομέρειες για τη διαδικασία της αφαίρεσης θυρεοειδούς και της θεραπείας με ραδιενεργό ιώδιο για να μπορέσουν και άλλοι ασθενείς να λάβουν κάποιες χρήσιμες πληροφορίες. Όταν έψαχνα και εγώ να βρω πληροφορίες πραγματικά οι οδηγίες σας και οι εμπειρίες σας ήταν πολύτιμες.

Στην περίπτωσή μου ο όζος στο θυρεοειδή εντοπίστηκε από κάποια ανωμαλία που είχα στην περίοδο. Ψάχνοντας τη λύση για την περίοδό μου που έκανε του κεφαλιού της και παρόλο που όλες οι εξετάσεις (γυναικολογικές και ορμονολογικές) ήταν τέλειες, ο ενδοκρινολόγος (άψογος) πρότεινε να κάνω υπέρηχο στο θυρεοειδή («μίας και ήρθες», μου είπε, «δεν κάνουμε και έναν υπέρηχο;»). Εντόπισε έναν όζο και μου συνέστησε να τον ξανακοιτάξω μετά από 4 μήνες. Το έκανα και στη συνέχεια μου πρότεινε να κάνω παρακέντηση καθώς δεν μπορούσε να τον διακρίνει πλήρως. Η παρακέντηση ήταν μια ενοχλητική διαδικασία καθώς η γιατρός με τρύπησε 5 φορές για να πάρει το δείγμα που ήθελε. Το αποτέλεσμα ήταν οξύφιλο νεόπλασμα που έχρηζε αφαίρεσης το συντομότερο δυνατό καθώς παρουσίαζε μικρή διήθηση στην κάψα. Προγραμμάτισα την εγχείρηση για 15 μέρες μετά. Την έκανα στο Ευγενίδιο. Δεν είχε τύχει να ξανακάνω χειρουργείο οπότε όλα ήταν πρωτόγνωρα. Η όλη διαδικασία από την ώρα που έφυγα για το χειρουργείο μέχρι την ώρα που επέστρεψα στο δωμάτιο διήρκησε περίπου 3 ώρες. Όταν ξύπνησα θυμάμαι ότι μιλούσα κανονικά και μάλιστα πολύ, ωστόσο, από τη νάρκωση, την επόμενη μέρα, δε θυμόμουν τίποτα από αυτά που έλεγα. Ένιωθα ένα βάρος στο λαιμό, όχι τίποτα το έντονο, και κάτι σαν πονόλαιμο. Την επόμενη μέρα ήμουν πολύ καλύτερα. Το πολύ μια εβδομάδα δε μπορούσα να κάνω πολλά πράγματα γιατί είχα ταχυκαρδία και κουραζόμουν και περίπου για ένα μήνα δε μπορούσα να σηκώνω βαριά πράγματα. Τα ράμματα μου τα έβγαλαν τη δεύτερη μέρα, την τρίτη μέρα έφυγα, ενώ στις 8 μέρες έβγαλα τα τσιρότα. Η πληγή ήταν πολύ διακριτική και αυτή τη στιγμή μετά από 3 μήνες δε φαίνεται σχεδόν τίποτα. Η συνολική μου εμπειρία από την αφαίρεση ήταν ότι πρόκειται για μια σχεδόν ανώδυνη μετεγχειρητικά διαδικασία που δεν πρέπει να φοβίζει κάποιον.

Ωστόσο μετά την αφαίρεση έπρεπε να περιμένω τα αποτελέσματα της βιοψίας του θυρεοειδούς. Το αποτέλεσμα έδειξε θηλώδες καρκίνωμα και ήταν απαραίτητη η θεραπεία του με ραδιενεργό ιώδιο. Αυτό πρακτικά σήμαινε τα εξής. Για 20 μέρες δεν έπρεπε να λαμβάνω χάπι που αντικαθιστά το θυρεοειδή καθώς και να απέχω από τροφές που περιέχουν ιώδιο. Όσον αφορά τις τροφές μπορώ να πω ότι έφαγα όλο το Μπαρμπα Στάθη που κυκλοφορεί. Αυτό μπορεί να σε κουράζει (γιατί όταν αποφεύγεις το ιώδιο και συνεπώς το αλάτι, αποφεύγεις και πραγματικά πολλά σκευάσματα που περιέχουν αλάτι) αλλά παλεύεται. Τότε κατάλαβα πόσο πολύ αλάτι τρώμε καθημερινά χωρίς να το καταλαβαίνουμε. Από την άλλη, οφείλω να σας πω ότι αυτό που με κούρασε πραγματικά ήταν η απουσία του χαπιού, δηλαδή η απουσία του θυρεοειδή, που πραγματικά επηρεάζει πολλά πράγματα στον οργανισμό μας. Είχα πολλά νεύρα, κούραση, λαχάνιασμα και μετά τις 15 μέρες μεγάλη αδυναμία συγκέντρωσης, ζαλάδα και έντονους πονοκεφάλους. Τα γράφω για να ξέρει κάποιος που τυχόν τα περάσει ότι δεν είναι παράλογα. Επίσης μέχρι τότε είχα βάλει 2 κιλά αλλά είχα έντονο φούσκωμα. Τη θεραπεία την έκανα στο Ιατρόπολις 1 μήνα μετά την αφαίρεση. Ουσιαστικά παίρνεις ένα χάπι και μένεις σε ένα δωμάτιο 2 μέρες. Το δωμάτιο είχε internet, τηλεόραση, ραδιόφωνο και μπορούσα να έχω μαζί κινητό, υπολογιστή, βιβλία, περιοδικά κτλ. Ο γιατρός συστήνει μπάνια, νερό, λεμόνι, καραμέλες λεμονιού ή τσίχλες. Όπως με συμβούλεψε εδώ το παρεάκι πήρα μαζί μου κάποια ρούχα που δε φορούσα πια και εσώρουχα παλιά τα οποία πέταξα μετά τη θεραπεία. Αμέσως μετά πήρα Τ4 των 60 και παράλληλα παρατήρησα πολύ έντονο φούσκωμα τόσο στην κοιλιά όσο και στο πρόσωπο. Δεν ξέρω σε τι από όλα οφείλεται. Για μία εβδομάδα έκανα αρκετά μπάνια τη μέρα, έπινα πολύ νεράκι, και χρησιμοποιούσα πετσέτες και σεντόνια που πέταξα (ίσως υπερβολικό αλλά το έκανα). Επίσης δεν ερχόμουν σε επαφή για πολλή ώρα με ενήλικες. Απέφυγα επαφή με παιδιά και εγκύους για ένα μήνα. Το ολόσωμο σπινθηρογράφημα που ακλούθησε 2 μέρες μετά την έξοδο από το δωμάτιο είχε πολύ καλά αποτελέσματα όπως και οι εξετάσεις που έκανα στη συνέχεια. Αυτή τη στιγμή παίρνω Τ4 των 125 αλλά κοντά στο Πάσχα θα ξανακάνω εξετάσεις για να βεβαιωθεί ο γιατρός για την ποσότητα που πρέπει να παίρνω.

Μπορώ να πω ότι στους 2 μήνες μετά τη θεραπεία ένιωσα όπως παλιά, καλά και γεμάτη ενέργεια. Για 1 μήνα πριν τη θεραπεία και για 2 μήνες μετά ομολογώ πως δεν είχα ούτε διάθεση ούτε κουράγιο να κάνω πράγματα. Φοβήθηκα ότι έχω χάσει τον εαυτό μου ή ότι έχω πέσει σε κατάθλιψη. Ίσως έχει να κάνει με τα 8 κιλά που πήρα στο σύνολο και τα οποία δε λένε να ξεκολλήσουν. Το φούσκωμα από το πρόσωπο έφυγε στις 2 εβδομάδες ενώ το φούσκωμα στην κοιλιά μετακόμισε στην περιφέρεια, στους γοφούς κτλ κτλ. Συνολικά θα πω ότι την εμπειρία του ιωδίου δε θέλω να την ξαναζήσω. Η απουσία του θυρεοειδή δημιουργεί περίεργα συναισθήματα. Ένιωθα σα να ήταν κάποιος άλλος μέσα στο σώμα μου, που ούτε καν το σώμα μου δεν ήταν.

Ελπίζω και πιστεύω ότι όλα από εδώ και πέρα θα πάνε καλά για όλους μας με τη βοήθεια της Παναγίας! Προς το παρόν έχω αποσύρει από το μυαλό μου την όλη εμπειρία, όταν βρω και το σώμα μου θα μπορώ πλήρως να πω “I am back!!!”

Ελπίζω να μη σας κούρασα και η εμπειρία μου να φανεί βοηθητική σε όσους κληθούν να βιώσουν κάτι παρόμοιο. Αν μπορώ με κάποιο τρόπο να βοηθήσω κάποιον, θα είναι χαρά μου! Φιλάκια. :D

Πολυ καλο το ποστ σου. Ισως δεν εγινε αμεσως κατανοητο το χρονικο διαστημα "καραντινας"!!!


:-D ΣΤΟΧΟΣ - ΑΠΟΦΑΣΗ - ΕΠΙΜΟΝΗ - ΥΠΟΜΟΝΗ - ΕΠΙΤΥΧΙΑ -ΕΥΤΥΧΙΑ :P

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


Καλημέρα... πάλι θα χρειαστώ τη βοήθειά σας.

Έχω στεναχωρηθεί-αγχωθεί πολύ :(

Πριν 2 μήνες πήρα ιώδιο, πριν 3 έβγαλα τον θυρεοειδή.

Ήδη παίρνω 3 μήνες ασβέστιο (και βιταμίνη D) και ακόμα είναι κάτω από τα φυσιολογικά όρια. Φοβάμαι πολύ ότι μπορεί να έγινε μόνιμη βλάβη, αν και ο γιατρός είπε ότι δεν πειράχτηκαν οι παραθυρεοειδείς. Καμιά παρόμοια εμπειρία?

Επίσης αρχικά μου είπαν TSH, Tg κλπ να κάνω μετά από 3 μήνες, αλλά πρόσφατα πήγα σε άλλο γιατρό, έκραξε τους προηγούμενους, με έβαλε να τα κάνω τώρα και η TSH μου βγήκε πολύ υψηλή 10,02.

Άρα μάλλον το χάπι δεν με καλύπτει? Ρωτάω γιατί το επόμενο ραντεβού μου αργεί...και μέχρι τότε θα με φάει το άγχος :(

Ματαιοπονώ μου φαίνεται που παλεύω να χάσω βάρος κι αυτή την τεράστια κοιλιά!

Link to comment
Share on other sites

Καλημέρα... πάλι θα χρειαστώ τη βοήθειά σας.

Έχω στεναχωρηθεί-αγχωθεί πολύ :(

Πριν 2 μήνες πήρα ιώδιο, πριν 3 έβγαλα τον θυρεοειδή.

Ήδη παίρνω 3 μήνες ασβέστιο (και βιταμίνη D) και ακόμα είναι κάτω από τα φυσιολογικά όρια. Φοβάμαι πολύ ότι μπορεί να έγινε μόνιμη βλάβη, αν και ο γιατρός είπε ότι δεν πειράχτηκαν οι παραθυρεοειδείς. Καμιά παρόμοια εμπειρία?

Επίσης αρχικά μου είπαν TSH, Tg κλπ να κάνω μετά από 3 μήνες, αλλά πρόσφατα πήγα σε άλλο γιατρό, έκραξε τους προηγούμενους, με έβαλε να τα κάνω τώρα και η TSH μου βγήκε πολύ υψηλή 10,02.

Άρα μάλλον το χάπι δεν με καλύπτει? Ρωτάω γιατί το επόμενο ραντεβού μου αργεί...και μέχρι τότε θα με φάει το άγχος :(

Ματαιοπονώ μου φαίνεται που παλεύω να χάσω βάρος κι αυτή την τεράστια κοιλιά!

αν δεν πειραχτηκαν οι παραθυροειδης τοτε γιατι εχεις χαμηλο ασβεστιο??με tsh 10 φυσικα και δεν σε καλυπτει το χαπι.πρεπει να ανεβασεις δοση.βασικα βρες ενδοκρινολογο που να εμπιστευεσαι γιατι σε οσουσ αι να πας ατι διαφορετικο θα σου πουν.στο λεω γιατι εχω παει σε ολουσ της θεσσαλονικης και ο καθενας ελεγε τα δικα του.απο λαθος αρχικη δοση μετα ατο χειρουργειο η tsh μου εφτασε 24 χωρις να υπαρχει κακοηθεια ωστε να πρεπει να ειναι υποθυροειδικη.10 μηνες μετα ακομα προσπαθω να συνελθω.εχω δωσει τουλχιστον 2000 ευρω σε γιατρους για να δω τι εχω αι ο καθενας τα δικα του

Link to comment
Share on other sites

αν δεν πειραχτηκαν οι παραθυροειδης τοτε γιατι εχεις χαμηλο ασβεστιο??με tsh 10 φυσικα και δεν σε καλυπτει το χαπι.πρεπει να ανεβασεις δοση.βασικα βρες ενδοκρινολογο που να εμπιστευεσαι γιατι σε οσουσ αι να πας ατι διαφορετικο θα σου πουν.στο λεω γιατι εχω παει σε ολουσ της θεσσαλονικης και ο καθενας ελεγε τα δικα του.απο λαθος αρχικη δοση μετα ατο χειρουργειο η tsh μου εφτασε 24 χωρις να υπαρχει κακοηθεια ωστε να πρεπει να ειναι υποθυροειδικη.10 μηνες μετα ακομα προσπαθω να συνελθω.εχω δωσει τουλχιστον 2000 ευρω σε γιατρους για να δω τι εχω αι ο καθενας τα δικα του

Καταρχάς σ'ευχαριστώ για την απάντηση. Απ' ό,τι έχω διαβάσει προβλέπεται ένα εξάμηνο (πιθανόν) για επαναφορά του ασβεστίου. Αλλά όσο περνάει ο καιρός και παρόλο το συμπλήρωμα δεν βλέπω φως, αρχίζω και ανησυχώ.

Όσον αφορά την ΤSH, μήπως χρειάζεται ακόμα λίγο χρόνο για να "δείξει" το χάπι? Βέβαια το τρίμηνο που μου είχαν πει και από νοσοκομείο και 2-3 άλλοι γιατροί μου φαίνεται κι εμένα πολύ.

Τι να πω, ο καθένας το μακρύ του και το κοντό του!

Ο καινούριος που πήγα μου έκανε καλή εντύπωση, ήταν ο μόνος που ασχολήθηκε με κάποια πράγματα. Απλά το ραντεβού αργεί.. και μέχρι τότε θα εξακολουθώ να παίρνω Τ4 125..

Link to comment
Share on other sites

Καταρχάς σ'ευχαριστώ για την απάντηση. Απ' ό,τι έχω διαβάσει προβλέπεται ένα εξάμηνο (πιθανόν) για επαναφορά του ασβεστίου. Αλλά όσο περνάει ο καιρός και παρόλο το συμπλήρωμα δεν βλέπω φως, αρχίζω και ανησυχώ.

Όσον αφορά την ΤSH, μήπως χρειάζεται ακόμα λίγο χρόνο για να "δείξει" το χάπι? Βέβαια το τρίμηνο που μου είχαν πει και από νοσοκομείο και 2-3 άλλοι γιατροί μου φαίνεται κι εμένα πολύ.

Τι να πω, ο καθένας το μακρύ του και το κοντό του!

Ο καινούριος που πήγα μου έκανε καλή εντύπωση, ήταν ο μόνος που ασχολήθηκε με κάποια πράγματα. Απλά το ραντεβού αργεί.. και μέχρι τότε θα εξακολουθώ να παίρνω Τ4 125..

λοιπον εγω 20 μερες μετα το χειρουργειο ημουν ΧΑΛΙΑ.δεν ειχα δυναμη να σηκωθω απο το κρεβατι,τρομερη κοπωση,ανορεξια (εκλαιγα γιατι με ταιζαν με το ζορι)δεν ειχα καθολου διαθεση,κοιμομουν ολη μερα.πηγαινα στο περιπτερο απεναντι και γυρνουσα πτωμα.ο ενδοκρινολογος τοτε μου ειπε οτι ειναι νωρις για να κανω αιματολογικες και να περιμενουμε.μου εδωσε τ4 88 μετα το χειρουργειο.ευτυχως δεν τον ακουσα και εκανα μονη μου αιματολογικεσ και tsh 24!!!!!εμενα δεν υπηρχε κακοηθεια οποτε δεν εκανα ιωδιο αρα δεν ξερω να σου πω ακριβως τι πρεπει να γινει αλλα αποοσο ξερω ειδικα οταν υπαρχει κακοηθεια θελουν την tsh ακομα πιο χαμηλα.βεβαια το σπαστικο ειναι οτι δε γινεται απο εκει που παιρνει τ4 88 να πασ κατευθειαν στο 150.θελει χρονο.υπομονη!!οσο για το ασβεστιο κατι θα ξερει ο γιατρος.εμενα μου το μετρησαν πριν την εγχειρηση ,μετα την εγχειρηση και 20 μερεσ μετα και αφου ηταν οκ οι τιμεσ δεν πηρα ασβεστιο

Link to comment
Share on other sites

λοιπον ειπα να σας αναφερω οτι συμπτωματα ειχα μετα την θυροειδεκτομη λογω υποθυροειδισμου μηπως και βοηθησω εστω και εναν ανθρωπο.προσωπικα ηταν η χειροτερη περιοδος της ζωης μου και συνεχιζει να ειναι 10 μηνες μετα καθωσ ακομα το παλευω.δεν ξερω πιοσ απο ολουσ εφταιξε...ο ενδοκρινολογος,εγω ...δεν ξερω.θα σας μονο οτι παρα το οτι ο ενδοκρ.ηταν σιγουρος οτι υπηρχε κακοηθεια,δεν υπηρχε!λοιπον 15 με 20 μερες μετα το χειρουργειο ξεκιναει το παρτυ.κοπωση,αδυναμια,ανορεξια,μουδιασμα στα χερια και τα ποδια,μυρμηγκιασμα,τσιμπηματα απο βελονες στο σωμα,φωτοευαισθησια στα ματια,ζαλαδα,ευαισθητο δερμα(3 φορεσ τη μερα ενυδατικη),παγωμενα ακρα,κραμπες και ρυτιδιασμενα δαχτυλα σαν οπως οταν εισαι πολυ ωρα στη θαλασσα,το πρωι αισθηση οτι η πατουσα μου ηταν πρησμενη,δυσκαμψια,καψιμο στα ακρα,τσουξιμο,τριχοπτωση κτλ.tsh 24.ενδοκρινολογος τα χανει.αλλαζω ενδοκρινολογο.ο επομενος με στελνει σε ψυχιατρο.εγω να φωναζω οτι δεν ειναι αγχος αλλα ποιος μ ακουει?μου ανεβαζει δοση απο 88 σε 100.αρχιζει λιγο να βελτιωνεται η κατασταση αλλα ολα τα συμπτωματα εδω απλως βελτιωμενα.tsh 10.αλλαζω ενδοκρινολογο και βρισκω εναν ανθρωπο να συνεννοηθω.μου λεει οτι ολα ειναι επειδη εμεινα 5 μηνεσ με υποθυροειδισμο και απο το σοκ του οργανισμου.ανεβαζουμε δοση...ξανανεβαζουμε δοση...καπως καλυτερα.στο ενδιαμεσο εχω παει σε ολεσ τις ειδικοτητεσ γιατρων,σε 9 νευρολογουσ,ορθοπεδικουσ,οφθαλμιατρουσ κτλ.κανω μαγνητικη στο κεφαλι γιατι φοβηθηκα οτι ειχα σκληρυνση κατα πλακας αλλα ευτυχως οχι,μαγνητικη αυχενα η οποια δειχνει 5 κηλες.ρωταω τον ορθοπεδικο απο τι εγιναν και ...προδιαθεση μαζι με την εγχειρηση του θυροειδη που γινεται με τον αυχενα πισω και να τα μας..ο υποθυροειδισμος δημιουργει περιφερειακη νευροπαθεια πχ καρπιαιο σωληνα και το αντιστοιχο στον αστραγαλο.εγω μαλλον τα επαθα και τα δυο.επομενη εξεταση ηλεκτρομυογραφημα .κοινη λογικη ...ενας ανθρωπος χωρισ προβλημα υγειασ αφαιρει τον θυροειδη και μετα..ολα αυτα.φυσικα μπορειται να καταλαβετε σε τι ψυχολογικη κατασταση εφτασα...εψαχνα μονη μου στο ιντερνετ και ψαχνοντασ ανακλυψα οτι ολα αυτα τα συμπτωματα τα ειχαν και αλλοι ανθρωποι και οτι δεν ημουν τρελη.ημουν μερα νυχτα και σελιδεσ του εξωτερικου και εψαχνα.ακομα η νευροπαθεια δεν εχει φυγει εντελωσ.ειναι πολυ καλυτερα με τη φυσιοθεραπεια και ελπιζω να γινω οπως ημουν.τα ματια σας ανοιχτα!!!εγω φυσικα ειμαι μια στις τοσες που το επαθαν αυτο .ο ενδοκρινολογος ειπε οτι αλλος ενασ του εχει τυχει στην καριερα του.απλα προσοχη στα συμπτωματα

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


Εγγραφείτε ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Για να δημοσιεύσετε ένα σχόλιο θα χρειαστεί να είστε εγγεγραμμένο μέλος. Είναι δωρεάν.

Δημιουργήστε νέα εγγραφή

Κάντε εγγραφή να συμμετάσχετε στις συζητήσεις - είναι εύκολη και γρήγορη!

Δημιουργήστε νέα εγγραφή

Σύνδεση

Έχετε ήδη έναν λογαριασμό χρήστη; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα
×
×
  • Δημιουργία νέου...