Δίδυμα - Αποβολή 2ου Τριμήνου...

[margi]

firefly, χαίρομαι που είσαι καλύτερα. Καλά κάνεις κάι κάνεις όνειρα. Γιατί να μην κάνεις, κοριτσάκι μου;

Τώρα το θέμα των μυκήτων είναι τελικά πολύ σοβαρό. Εγώ παθαίνω από τα 18 μου και δεν λένε να με αφήσουν. Θυμάμαι κάποια στιγμή στα 25 μου είχα πει πως αυτοί οι παλιομήκυτες θα με αφήσουν χωρίς παιδια! Προφήτης ήμουν;;;Κανείς δεν μου έχει πει ότι δεν μένω έγκυος για τον λόγο αυτό, αλλά, το πιστεύεις ότι έγώ το σκέφτομαι; Σπάνια είμαι καθαρή και πολλές φορές τις γόνιμες μέρες με πιάνουν. Πού ξέρ ωεγώ αν αυτοι δεν επηρεάζουν την σύλληψη; Και για τις αποβολές, ναι!, μπορεί και να ευθύνονται τελικά.

Από την άλλη, βρε κοριτσάκι, τυχερα είναι αυτά. Αλλά κορίτσια με μήκυτες μένουν στο πιτσ φυτίλι και γεννάνε καλά. Μια φίλη μου με τεράστιο ινομύωμα στην μήτρα κατάφερε κι΄εφτασε στην 40η εβδομ και γέννησε μία χαρά. Μια άλλη γνωστή της με εξωτερικό ινομύωμα , ανευ σημασίας είχε χαρακτηριστεί , έχασε διδυμάκια της στον 5ο. Τι να πεις, κοπέλα μου. Καλό είναι να το ψάχνουμε αλλά τελικά όλα είναι θέμα τύχης, σώματος, κράσης και βεβαίως ΘΕΟΥ. Ας ελπίσουμε πως Αυτός και μόνο Αυτός θα είναι κοντά μας από εδώ και στο εξής!

[Firefly]

firefly, χαίρομαι που είσαι καλύτερα. Καλά κάνεις κάι κάνεις όνειρα. Γιατί να μην κάνεις, κοριτσάκι μου;

Τώρα το θέμα των μυκήτων είναι τελικά πολύ σοβαρό. Εγώ παθαίνω από τα 18 μου και δεν λένε να με αφήσουν. Θυμάμαι κάποια στιγμή στα 25 μου είχα πει πως αυτοί οι παλιομήκυτες θα με αφήσουν χωρίς παιδια! Προφήτης ήμουν;;;Κανείς δεν μου έχει πει ότι δεν μένω έγκυος για τον λόγο αυτό, αλλά, το πιστεύεις ότι έγώ το σκέφτομαι; Σπάνια είμαι καθαρή και πολλές φορές τις γόνιμες μέρες με πιάνουν. Πού ξέρ ωεγώ αν αυτοι δεν επηρεάζουν την σύλληψη; Και για τις αποβολές, ναι!, μπορεί και να ευθύνονται τελικά.

Από την άλλη, βρε κοριτσάκι, τυχερα είναι αυτά. Αλλά κορίτσια με μήκυτες μένουν στο πιτσ φυτίλι και γεννάνε καλά. Μια φίλη μου με τεράστιο ινομύωμα στην μήτρα κατάφερε κι΄εφτασε στην 40η εβδομ και γέννησε μία χαρά. Μια άλλη γνωστή της με εξωτερικό ινομύωμα , ανευ σημασίας είχε χαρακτηριστεί , έχασε διδυμάκια της στον 5ο. Τι να πεις, κοπέλα μου. Καλό είναι να το ψάχνουμε αλλά τελικά όλα είναι θέμα τύχης, σώματος, κράσης και βεβαίως ΘΕΟΥ. Ας ελπίσουμε πως Αυτός και μόνο Αυτός θα είναι κοντά μας από εδώ και στο εξής!

Έχεις απόλυτο δίκιο Margi μου. Δυστυχώς η ζωή δεν είναι δίκαια....ούτε ρόδινη. Το παλεύουμε λοιπόν και ελπίζουμε για το καλύτερο!

[ορνελλα]

Λυπάμαι ειλικρινά και εύχομαι να βρείτε την δύναμη να το ξεπεράσετε. Γραφής ότι ι εξετάσεις λένε 4g 4g μήπως έχεις θέμα με την θρομβοφιλια.δεν είμαι πόλη σίγουρη κάπου διάβασα αφτο

ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΤΗΣ ΤΟΥ ΑΝΑΣΤΟΛΕΑ ΤΟΥ ΠΛΑΣΜΙΝΟΓΟΝΟΥ (PAI-I)

Το PAI-I είναι ένας παράγοντας ο οποίος συμμετέχει στη διαδικασία της ινωδόλυσης, του μηχανισμού που οδηγεί στην απομάκρυνση των θρόμβων του αίματος από την κυκλοφορία. Ο ρόλος του PAI-I αφορά στην αναστολή της δράσης του ενζύμου το οποίο μετατρέπει το πλασμινογόνο σε πλασμίνη και καταλύει τη διάλυση των ινικών στοιχείων των θρόμβων. Υψηλά επίπεδα PAI-1 αναστέλλουν την ινωδόλυση και αυξάνουν τον κίνδυνο αρτηριακής ή

φλεβικής θρόμβωσης. Το γονίδιο PAI-I απαντάται σε δύο αλληλόμορφα, τα 4G και 5G. Η παρουσία του 4G/4G γονοτύπου έχει συσχετιστεί με αυξημένα επίπεδα του PAI-I στο πλάσμα και κατά συνέπεια με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακών νοσημάτων. Ο ίδιος γονότυπος έχει ακόμα συσχετιστεί με τον κίνδυνο καθʼέξιν αποβολών.

[Firefly]

Καλησπέρα Ορνέλλα μου,

Σε ευχαριστώ για το ενδιαφέρον και τις ευχές. Το προσπαθούμε ακόμα...δεν έχω ξεχάσει τίποτα...αντιθέτως κάθε μέρα που περνάει τα έχω όλα στο μυαλό μου. Ίσως....αν έρθει ένα μωράκι επιτέλους στην αγκαλιά μας, να μπορέσει να γλυκάνει λίγο ο πόνος. Έχω κάνει έλεγχο θρομβοφιλίας και με αιματολόγο και μου έχουν πει ότι δεν έχω. Όμως οι γυναικολόγοι προτείνουν να κάνω έτσι και αλλιώς θεραπεία όταν μείνω έγκυος, δηλαδή αντιπηκτικές ενέσεις (προληπτικά). Οπότε...ευχόμαστε να πάνε όλα καλά. Μετακόμισα πρόσφατα και δεν το προσπαθήσαμε πολύ μέχρι τώρα. Από δω και πέρα θα το αφήσουμε και όπως έρθουν τα πράγματα...

Λυπάμαι ειλικρινά και εύχομαι να βρείτε την δύναμη να το ξεπεράσετε. Γραφής ότι ι εξετάσεις λένε 4g 4g μήπως έχεις θέμα με την θρομβοφιλια.δεν είμαι πόλη σίγουρη κάπου διάβασα αφτο

ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΤΗΣ ΤΟΥ ΑΝΑΣΤΟΛΕΑ ΤΟΥ ΠΛΑΣΜΙΝΟΓΟΝΟΥ (PAI-I)

Το PAI-I είναι ένας παράγοντας ο οποίος συμμετέχει στη διαδικασία της ινωδόλυσης, του μηχανισμού που οδηγεί στην απομάκρυνση των θρόμβων του αίματος από την κυκλοφορία. Ο ρόλος του PAI-I αφορά στην αναστολή της δράσης του ενζύμου το οποίο μετατρέπει το πλασμινογόνο σε πλασμίνη και καταλύει τη διάλυση των ινικών στοιχείων των θρόμβων. Υψηλά επίπεδα PAI-1 αναστέλλουν την ινωδόλυση και αυξάνουν τον κίνδυνο αρτηριακής ή

φλεβικής θρόμβωσης. Το γονίδιο PAI-I απαντάται σε δύο αλληλόμορφα, τα 4G και 5G. Η παρουσία του 4G/4G γονοτύπου έχει συσχετιστεί με αυξημένα επίπεδα του PAI-I στο πλάσμα και κατά συνέπεια με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακών νοσημάτων. Ο ίδιος γονότυπος έχει ακόμα συσχετιστεί με τον κίνδυνο καθʼέξιν αποβολών.

[Firefly]

edit admin

Καλά κατάλαβες κοριτσάρα μου....δυστυχώς... Σε ευχαριστώ πολύ για τις ευχούλες και μακάρι να πιάσουν γιατί το θέλουμε πάρα πολύ...Είμαι κάπως καλύτερα αλλά δεν μπορώ να βγάλω από το μυαλό μου όσα συνέβησαν, πόσο άδικα έφυγαν 2 ψυχούλες που τις λατρέψαμε από την πρώτη στιγμή...Τώρα είναι και ο καιρός που θα γεννούσα περίπου και είμαι...άστα να πάνε. Ο άντρας μου είναι πιο ψύχραιμος από μένα, τουλάχιστον έτσι δείχνει σε μένα για να με κρατάει δυνατή. Απλώς όσο τα σκέφτομαι τόσο αδυνατώ να πιστέψω την όλη κατάσταση που βρέθηκα και τον όλο τρόπο αντιμετώπισης που είχα εκείνη την ημέρα....Τόσες ώρες να ουρλιάζω και να μην ενδιαφέρεται κανείς...να με έχουν να περιμένω και να τσιρίζω μέσα στα αίματα...Αφού πολλές φορές που τα σκέφτομαι έχω την εντύπωση ότι διηγούμαι κάτι που δεν έχει συμβεί σε μένα...σαν να το έχει ζήσει άλλος...ίσως να είναι άμυνα του μυαλού γιατί δεν μπορώ να το χωνέψω...Δεν μπόρεσα και να τα αποχαιρετίσω σωστά και αυτό μου έχει μείνει στο μυαλό...Τι να πεις...Μακάρι να έρθουν τα μωράκια στην αγκαλίτσα μας με το καλό κάποια στιγμή, μήπως αυτή η τεράστια πληγή σταματήσει κάποια στιγμή να αιμορραγεί τόσο...

Επεξεργάστηκαν 17 Απριλίου,2012 by Συντονιστής Org

[giovy]

edit admin

Καλά κατάλαβες κοριτσάρα μου....δυστυχώς... Σε ευχαριστώ πολύ για τις ευχούλες και μακάρι να πιάσουν γιατί το θέλουμε πάρα πολύ...Είμαι κάπως καλύτερα αλλά δεν μπορώ να βγάλω από το μυαλό μου όσα συνέβησαν, πόσο άδικα έφυγαν 2 ψυχούλες που τις λατρέψαμε από την πρώτη στιγμή...Τώρα είναι και ο καιρός που θα γεννούσα περίπου και είμαι...άστα να πάνε. Ο άντρας μου είναι πιο ψύχραιμος από μένα, τουλάχιστον έτσι δείχνει σε μένα για να με κρατάει δυνατή. Απλώς όσο τα σκέφτομαι τόσο αδυνατώ να πιστέψω την όλη κατάσταση που βρέθηκα και τον όλο τρόπο αντιμετώπισης που είχα εκείνη την ημέρα....Τόσες ώρες να ουρλιάζω και να μην ενδιαφέρεται κανείς...να με έχουν να περιμένω και να τσιρίζω μέσα στα αίματα...Αφού πολλές φορές που τα σκέφτομαι έχω την εντύπωση ότι διηγούμαι κάτι που δεν έχει συμβεί σε μένα...σαν να το έχει ζήσει άλλος...ίσως να είναι άμυνα του μυαλού γιατί δεν μπορώ να το χωνέψω...Δεν μπόρεσα και να τα αποχαιρετίσω σωστά και αυτό μου έχει μείνει στο μυαλό...Τι να πεις...Μακάρι να έρθουν τα μωράκια στην αγκαλίτσα μας με το καλό κάποια στιγμή, μήπως αυτή η τεράστια πληγή σταματήσει κάποια στιγμή να αιμορραγεί τόσο...

Η ιστορια σου μου θυμισε κατα καποιο τροπο την δικια μου, και εγω εχασα τα κοριτσακια μου το 2008,στην 26η εβδομαδα, απο βλακεια γιατρου και η μεταχειρηση που ειχα σε δημοσιο νοσοκομειο, γιατι η γιατρος μου με παρατησε στα δυσκολα και με παρεπεμψε εκει, ηταν αστα να πανε.Σου στελνω αυτο το μηνυμα μονο και μονο για σου πω οτι μετα απο 3 χρονια απεκτησα μια κορουλα,αν και ποναω ακομα για τον χαμο των παιδιων μου.Κανε κουραγιο, ολα θα πανε καλα,θα ερθει και σε σενα το θαυματακι σου συντομα!!!!

[Firefly]

Η ιστορια σου μου θυμισε κατα καποιο τροπο την δικια μου, και εγω εχασα τα κοριτσακια μου το 2008,στην 26η εβδομαδα, απο βλακεια γιατρου και η μεταχειρηση που ειχα σε δημοσιο νοσοκομειο, γιατι η γιατρος μου με παρατησε στα δυσκολα και με παρεπεμψε εκει, ηταν αστα να πανε.Σου στελνω αυτο το μηνυμα μονο και μονο για σου πω οτι μετα απο 3 χρονια απεκτησα μια κορουλα,αν και ποναω ακομα για τον χαμο των παιδιων μου.Κανε κουραγιο, ολα θα πανε καλα,θα ερθει και σε σενα το θαυματακι σου συντομα!!!!

Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια....και για τις ευχές...Μακάρι να μην συνέβαιναν αυτά σε κανέναν....ο πόνος είναι πολύ μεγάλος και τα λόγια πολύ φτωχά. Μόνο όποια το έχει περάσει μπορεί να καταλάβει αυτήν την κόλαση. Χαίρομαι που κατάφερες και απόκτησες το αγγελάκι σου....μακάρι να είμαι και εγώ τυχερή. Τώρα παρατήρησα ότι οι διαχειριστές έσβησαν και το όνομα του γιατρού που μου φέρθηκε έτσι...Να τον προστατέψουν...μην χάσει τα εκατομμύρια του...Δεν έχω λόγια....

[GiovannaXA]

Δεν έχω λόγια...... λυπάμαι πραγματικά :cry::cry::cry: Εύχομαι σύντομα να έρθει το θαύμα στη ζωή σας...

αι κάτι που δεν έχει συμβεί σε μένα...σαν να το έχει ζήσει άλλος...ίσως να είναι άμυνα του μυαλού γιατί δεν μπορώ να το χωνέψω...Δεν μπόρεσα και να τα αποχαιρετίσω σωστά και αυτό μου έχει μείνει στο μυαλό...Τι να πεις...Μακάρι να έρθουν τα μωράκια στην αγκαλίτσα μας με το καλό κάποια στιγμή, μήπως αυτή η τεράστια πληγή σταματήσει κάποια στιγμή να αιμορραγεί τόσο...

έτσι νιώθω και εγώ..... δεν το έζησα εγώ.... κάποιος άλλος και απλώς το διηγούμαι.......:cry:

[Firefly]

Δεν έχω λόγια...... λυπάμαι πραγματικά :cry::cry::cry: Εύχομαι σύντομα να έρθει το θαύμα στη ζωή σας...

έτσι νιώθω και εγώ..... δεν το έζησα εγώ.... κάποιος άλλος και απλώς το διηγούμαι.......:cry:

Μακάρι ποτέ καμια μάνα να μην τα περνούσε αυτα... Και δυστυχώς είμαστε πολλές... Ας στρέψουμε το βλέμμα μας στα καλύτερα πλέον... Που θα παει, θα έρθουν...

[Ειρήνη_Α]

Μακάρι ποτέ καμια μάνα να μην τα περνούσε αυτα... Και δυστυχώς είμαστε πολλές... Ας στρέψουμε το βλέμμα μας στα καλύτερα πλέον... Που θα παει, θα έρθουν...

αυτο περιμενουμε ολες!!

[Firefly]

αυτο περιμενουμε ολες!!

Εδω θα είμαστε να τα μοιραστούμε και αυτά... Χαμογελαστε κορίτσια...οι άνθρωποι που σας αγαπούν και είναι δίπλα σας το έχουν ανάγκη αυτο το χαμόγελο.... Εγω άργησα να το καταλάβω.

[marina11]

Firefly διάβασα την ιστορία σου και έχω συγκινηθει απίστευτα!! Ο μόνος λόγος που κρατήθηκα και δεν έβαλα τα κλάμματα είναι γιατί είμαι στο γραφείο και κρατιέμαι με το ζόρι.

Έχω περάσει κι εγώ δύο παλλίνδρομες και ξέρω πόσο δύσκολο και επώδυνο είναι. Βέβαια η άσχημη εμπειρία σου με τα δίδυμα ξεπερνά κατά πολύ τις δικές μου δυσκολίες καθώς και τη φαντασία μου για το πόσο πόνεσες και πόσο υπέφερες!!!

Σου γράφω για να σου δώσω δύναμη όσο μπορώ. Εγώ είμαι πάλι έγκυος, 3η φορά και ελπίζω και τυχερή, έκανα άπειρες εξετάσεις και άλλαξα πολλούς γιατρούς.

Τώρα εχω μια γυναικολόγο πάρα πολύ καλή, με στηρίζει ακόμη και ψυχολογικά, μου μιλάει όμορφα και μου στέκεται σε κάθε υποψία ή αμφιβολία μου ότι κάτι μπορεί να μην πηγαίνει καλά. Αν θες μπορώ να σου δώσω τα στοιχεία της. Επίσης, αν δεν έχεις βρει άκρη με αιματολόγο μπορώ να σου συστήσω τον δικό μου που είναι μεγάλο όνομα. Εγώ κάνω αντιπηκτικές ενέσεις προληπτικά λόγω ιστορικού γιατί όπως λένε και η γιατρός αλλά και ο αιματολόγος, ακόμη δεν τα ξέρουμε όλα. Μπορεί σε κάποιο γονίδιο που δεν έχει ανακαλυφθεί ακόμη η συμβολή του στην θρομβοφιλία να έχω πρόβλημα. Θεωρώ ότι κακώς στην τρίτη εγκυμοσύνη και δη σε δίδυμα δε σου έκαναν προληπτικά αντιπηκτικές ενέσεις...

Ελπίζω και εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να έχεις βρει άκρη με τους γιατρούς και τις εξετάσεις και σύντομα να έχεις ένα θετικό τεστάκι και ένα, ή και περισσότερα αγγελούδια, στην αγκαλιά σου σε λίγους μήνες!!!!

[Firefly]

Firefly διάβασα την ιστορία σου και έχω συγκινηθει απίστευτα!! Ο μόνος λόγος που κρατήθηκα και δεν έβαλα τα κλάμματα είναι γιατί είμαι στο γραφείο και κρατιέμαι με το ζόρι.

Έχω περάσει κι εγώ δύο παλλίνδρομες και ξέρω πόσο δύσκολο και επώδυνο είναι. Βέβαια η άσχημη εμπειρία σου με τα δίδυμα ξεπερνά κατά πολύ τις δικές μου δυσκολίες καθώς και τη φαντασία μου για το πόσο πόνεσες και πόσο υπέφερες!!!

Σου γράφω για να σου δώσω δύναμη όσο μπορώ. Εγώ είμαι πάλι έγκυος, 3η φορά και ελπίζω και τυχερή, έκανα άπειρες εξετάσεις και άλλαξα πολλούς γιατρούς.

Τώρα εχω μια γυναικολόγο πάρα πολύ καλή, με στηρίζει ακόμη και ψυχολογικά, μου μιλάει όμορφα και μου στέκεται σε κάθε υποψία ή αμφιβολία μου ότι κάτι μπορεί να μην πηγαίνει καλά. Αν θες μπορώ να σου δώσω τα στοιχεία της. Επίσης, αν δεν έχεις βρει άκρη με αιματολόγο μπορώ να σου συστήσω τον δικό μου που είναι μεγάλο όνομα. Εγώ κάνω αντιπηκτικές ενέσεις προληπτικά λόγω ιστορικού γιατί όπως λένε και η γιατρός αλλά και ο αιματολόγος, ακόμη δεν τα ξέρουμε όλα. Μπορεί σε κάποιο γονίδιο που δεν έχει ανακαλυφθεί ακόμη η συμβολή του στην θρομβοφιλία να έχω πρόβλημα. Θεωρώ ότι κακώς στην τρίτη εγκυμοσύνη και δη σε δίδυμα δε σου έκαναν προληπτικά αντιπηκτικές ενέσεις...

Ελπίζω και εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να έχεις βρει άκρη με τους γιατρούς και τις εξετάσεις και σύντομα να έχεις ένα θετικό τεστάκι και ένα, ή και περισσότερα αγγελούδια, στην αγκαλιά σου σε λίγους μήνες!!!!

Μαρίνα μου σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τα λόγια σου και για τις ευχούλες. Εύχομαι μέσα από την καρδιά μου η εγκυμοσύνη σου να είναι πανέμορφη και τελειόμηνη και το θαυματάκι σου γερό και καλότυχο. Χαίρομαι που έχεις βρει μία σωστή γιατρό, δυστυχώς στις μέρες μας είναι πολύ δύσκολο. Και ειδικά που σε βοηθάει να είσαι ήρεμη και να βλέπεις μόνο προς την θετική κατεύθυνση Αν θέλεις στείλε μου τα στοιχεία της μήπως την επισκεφθώ να συζητήσουμε και τα δικά μου θέματα. Αυτό με τις αντιπηκτικές είναι θέμα πολλών αντιπαραθέσεων (δυστυχώς για εμάς) ανάμεσα στους γυναικολόγους και στους αιματολόγους...Θέλω τον/την γιατρό που θα επιλέξω να τον/την εμπιστεύομαι και να ακολουθώ αυτά που μου λέει χωρίς να έχω αμφιβολίες...Δυστυχώς μέχρι στιγμής η εμπιστοσύνη αυτή με έκαψε. Μακάρι όμως στο μέλλον να πάνε όλα καλά Σου στέλνω πολύ θετική ενέργεια και μια μεγάλη αγκαλιά. Φιλάκια πολλά!

[Fairy ~]

Ειμαι 34 χρονών και μητερα δυο παιδιων, εχω ενα κοιτσακι 2 ετων και ενα αγορακι ενος έτους που και τα δυο δοξα το Θεο σφυζουν απο ζωη.. Στα 31 μου χρονια μου συνεβη ενα πολυ δυσαρεστο γεγονος , ετυχε και εμεινα εγκυος για πρωτη φορα και κυοφορουσα δυο διδυμα μωρακια. Η εγκυμοσυνη μου ενω αρχισε φυσιολογικα και πηγαινε μια χαρα , μετα απο τρεις σχεδον μηνες παρουσιασε καποια προβληματα. Στην αρχη ειχα πονους χαμηλα στην κοιλια οι οποιοι αρχισαν σιγα σιγα να γινονται ολο κ πιο οδυνηροι με αποτελεσμα μια μερα να χασω τα μωρακια μου.. Δεν μπορω να σας περιγραψω με λογια την ψυχολογικη κατασταση στην οποια βρισκομουν..ειχα πανικοβληθει εντελως, πιστευα οτι δεν θα ξαναγινω ποτε μου μανα, δεν ηθελα να δω τιποτε και κανεναν, ακουγα τη λεξη μαμα ή μωρο γυρω μου και ηθελα να εξαφανιστω σαν να ανοιξει η γη και να με καταπιει..Ο πονος ηταν αβασταχτος. Ο συζυγος μου ενας ανθρωπος με αστειρευτη υπομονη και αισιοδοξια συνεχως μου εδινε κουραγιο πεπεισμενος πως θα το ξεπερασουμε. Με πηγε διακοπες, προσπαθουσε να μην εχω επαφη με μαναδες, αλλα να εχω με μικρα παιδακια και πραγματικα μου εκανε καλο... δεν ειχαμε συχνη επαφη αρχικα με οικογενειες με μικρα παιδια.. Μου ειχε γινει εμμονη πως δεν επροκειτο ποτε μου να κανω παιδια και θα επαυε η ζωη μου να εχει νοημα..

Διαβασα πολλες περιπτωσεις που αναφερονται στο forum και ξερω και αλλες τοσες οπως ειναι η δικη μου , και ολα αυτα τα γραφω για να δειξω σε ολες εσας οτι τιποτα δεν ειναι οπως φαινεται, οτι ολα ξεπερνιουνται με καλη πιστη και ελπιδα... γι' αυτο σας ικετευω μη χανετε την ελπιδα σας...ετσι ειναι η ζωη....τα ασχημα συμβαινουν σε ολους μας μην το ξεχασετε ποτε ... επειτα ομως ερχονται τα ομορφα και η χαρα...ετσι ειναι η ζωη, ομως συνεχιζεται καλες μου..μην το βαζετε κατω ΠΟΤΕ! Εγω ειχα διπλα μου ανθρωπους που με αγαπουσαν πραγματικα και με στηριξαν και καταφερα να το ξεπερασω και να κανω δυο υγειεστατα μωρακια.. να σκεφτεστε οσο μπορειτε θετικα και τα υπολοιπα ειναι θεμα χρονου...αφειστε το χρονο να γινει φιλος και συμμαχος σας...ολα ειναι θεμα ψυχικης υγειας και ισορροπιες καλες μου...

[Firefly]

Fairy Λυπάμαι πολύ για αυτό που πέρασες, ναι δυστυχώς είμαστε πολλές οι μανούλες που περνάμε αυτόν τον γολγοθά. Όμως μπράβο σου για την δύναμή σου και μπράβο στον άντρα σου που σε στήριξε και τώρα χαίρεστε την όμορφη οικογένεια σας. Έτσι είναι, όταν θες κάτι τόσο πολύ και όταν αυτό το "κάτι" αξίζει τα π ά ν τ α....πρέπει να ξανασηκώνεσαι και να πολεμάς με όλη σου την δύναμη.

Να πω κιόλας για μας ότι η Παναγία μας το έκανε το θαύμα της και στις 16/06/2012 με 5 ημέρες καθυστέρηση, είδα μπροστά μου έναν μπλε σταυρό στο τεστ εγκυμοσύνης και δεν μπορούσα με τίποτα να συγκρατήσω την χαρά μου. Και μαζί με την χαρά ακολούθησε φυσικά η αγωνία για αυτήν την ψυχούλα που κουβαλούσα, να είναι καλά και να καταφέρει να γεννηθεί. Εννοείται ότι άλλαξα γιατρό, βρήκα έναν που είναι και καλός επιστήμονας αλλά και άνθρωπος πάνω από όλα, τον επισκεπτόμουν καθε εβδομάδα στην αρχή και μετά το πολύ κάθε δύο, με το παραμικρό τον έπαιρνα τηλέφωνο και με στήριζε πολύ. Ήταν πολύ προσεκτικός σε κάθε μας βήμα και μου έλεγε όλα θα πάνε καλά θα δεις...Εγώ χαμογελούσα συνεχώς και κρατούσα συνεχώς την κοιλίτσα μου. Την μέρα που με κλώτσησε για πρώτη φορά έβαλα τα κλάμματα και έτρεξα στον άντρα μου να του το πω. Μέχρι να συνειδητοποιήσει τι του έλεγα γιατί ήταν και από τον ύπνο και με έβλεπε να κλαίω, πήρε μεγάλη τρομάρα...Όσο φούσκωνε η κοιλίτσα τόσο φούσκωνα και εγώ από χαρά και περηφάνια για την ζωούλα που είχα μέσα μου.Τελικά μετά από μία καλή κατά τα άλλα εγκυμοσύνη χωρίς προβλήματα (αλλά με πολύ άγχος) και ενώ είχα μόλις μπει στον 9ο, ακούω τον γιατρό να μου λέει (ήταν Δευτέρα εκείνη η μέρα) την Τετάρτη γεννάς, το μωρό δεν μεγαλώνει άλλο και δεν θέλω να το ρισκάρω. Οπότε στις 23/01/2012 8.25 το πρωί, με καισαρική και επισκληρίδιο, ηρθε στην ζωή το θαυματάκι μας, η ζωή μας, η ευτυχία μας όλη. Το βάρος του 2320 και γι αυτό μπήκε μια εβδομάδα στην ΜΕΝΝ για παρακολούθηση. Τις μέρες αυτές τον βλέπαμε πρωί απόγευμα στο επισκεπτήριο, του πήγαινα το γαλατάκι μου, τον χαιδεύαμε, του μιλούσαμε και του λέγαμε να πίνει όλο το γαλατάκι να μεγαλώσει και να έρθει γρήγορα κοντά μας. Τρίτη 29/1 τον πήραμε σπίτι μας! Είχαμε τόση αγωνία και χαρά όταν πηγαίναμε να τον πάρουμε! Τίποτα άλλο δεν μας ένοιαζε. Μόνο αυτά τα υπέροχα ματάκια, αυτό το μικροσκοπικό πλασματάκι. Και έχει γίνει όλη μας η ζωή. Είναι ίδιος ο μπαμπάς του, σαν μικρογραφία του! Οπότε λατρεύω και τον μπαμπά του και εκείνον όσο τίποτα άλλο!

Δύναμη, πίστη και κουράγιο...σε όλες μας.