ΖΗΛΕΙΑ ΣΤΟ ΖΕΥΓΑΡΙ...

[Farmakotriftena]

Just now, Ξένη είπε:

Διαβάστε λίγο τι γράφατε παραπάνω για τις πίτσες και τα ρέστα και τον ντελιβερα και θα καταλάβετε σε τι αναφέρομαι, Ναι σε εσάς που δεν έχετε τρόπους και τα διακωμωδειτε όλα....Και κάνετε μπουλινγκ....κάνουμε και εμείς σεξ, δεν είμαστε αγα@@@τες...Αλλά δεν ήρθαμε σε αυτό το φόρουμ για να σχολιάσουμε ποια κάνει το καλύτερο σεξ και αν κάνει...έλεος....Αν νομίζετε ότι αγαπάτε τον συνάνθρωπο σας ζητήστε ένα συγγνώμη που ξεφύγετε και διακωμωδησατε την ιστορία του....αρκετά ασχολήθηκα με ανθρώπους που δεν αξίζουν και μου ταράζουν την ηρεμία μου με τα κακόγουστα αστειάκια περί σεξ και πίτσας....

Δικές μου ήταν οι ακραίες σκέψεις για να ξέρω?

Όχι ... γράφω στα σχόλια, με ποια  εμεινα άφωνη.

[vikib]

Ήθελα πολύ να γράψω αλλά πραγματικά δ ξερω τι

Η αληθεια ειναι οτι συμφωνώ πολύ με την αρτεμις

Ρωτησες αν κάποια έχει ζήσει κτ παρόμοιο κ πως το αντιμετώπισε. Λογικο είναι στις περισσότερες αυτά που περιγράφεις να ακούγονται ακραια

Εχεις μιλήσει σε κάποιον κοντινό σου για αυτά που σκεφτεσαι; σε καποια φίλη; στην μαμα σου; 

Εγω αντιλαμβάνομαι ότι σε ενοχλούν κάποια πράγματα κ πρεπει να τα αλλάξεις, με ποιον τρόπο θα το βρεις εσυ

Πιστεύεις η συμπεριφορά του αντρα σου δ γινεται αντιληπτή στα παιδιά; 

Αν δ ειχες παιδιά η επιλογή ισως ηταν πιο εύκολη, μήπως αυτό σημαίνει ότι αυτό είναι πραγματικά που θες; 

Αν είχες κορη μήπως σκεφτόσουν διαφορετικά; 

Επειδη το θέμα ξεκινάει από τον συζηγο αυτός είναι που πρέπει να δουλέψει με αυτό, αν δ παει αυτός σε κάποιον ειδικό δ ξερω τι άλλο μπορεί να γινει

Είπες ότι εκεί που μένετε, που είναι τόσο κλειστή κοινωνία, οι προσκλήσεις γίνονται με άτομα που πανε κ πινουν σε αυτούς που καλούνε, κ ακομη κ αυτο που είναι τόσο κοινό στο τόπο που μενεις, ο αντρας σου το εχει απαγορεψει

Πραγματικά δ θελω να βάλω ταμπέλες, ουτε να είμαι σκληρή, αλλα σε μενα όπως κ σε πολλές άλλες αυτά που περιγράφεις μοιάζουν με ψυχολογική βια

[Καντι]

1 hour ago, Whoohoo είπε:

οχι το φυσιολογικο ειναι να πει στον κουνιαδο, περνα να σου κανω εναν καφε να γινουμε φιλοι....Αν ειναι δυνατον...τωρα τι να σου εξηγησω πανω σε αυτο...Ε μαλλον πρωτη φορα ακους να συμβαινουν οντως τετοια πραγματα.

Τι να μου εξηγήσεις δεν υπάρχει κατι, σε μικρο χωριό μεγάλωσα ξερω οτι γίνονται αυτα τα πραγματα. Και υπάρχει συνεναιση και απο τα δυο μέλη που θα απιστησουν. Το θεμα λοιπόν ειναι να μην απιστησεις γιατι δεν εχεις την ευκαιρία; Ή γιατι μπορείς καθημερινα να το κανεις αλλα δεν το επιθυμείς γιατι εισαι με τον άνθρωπο σου τον τιμάς παρά τους πειρασμούς που σου παρουσιάζονταιακομα και μεσα στο ίδιο σου το σπίτι;

Just now, Νένα 27 είπε:

Κορίτσια...νομίζω ότι ξεφύγαμε εντελώς ξεκίνησα ένα θέμα για να 1ο μιλήσω για την ιστορία μου, 2ο να μου πείτε τις δικές εμπειρίες αν είχατε κάποια σχέση με ζήλεια 3ο για να ανταλλάξουμε απόψεις και να δω μπας και μου κάποια αν μπορώ να κάνω κάτι να το διαχειριστώ...λοιπόν...το ότι μένω με αυτόν τον άνθρωπο σημαίνει ότι αγαπάω αυτό τον άνθρωπο αυτό όμως δεν αναιρεί ότι δεν έχω αντιληφθεί το λάθος του ,θέλω όμως να βρω έναν τρόπο να του το κατευνασω όλο αυτό γι'αυτό και ζήτησα της εμπειρίες και την βοήθεια σας...Και έφτασα να έχω δίπλα μου ένα τέρας σεξιστη κακοποίητη ο οποίος με φαντάζεται να πηγαίνω με τον κουνιαδο μου έλεος...αρα αυτοματα θεωρειτε κατι παρομοιο και εμενα που ζω μαζι του και εχω κανει οικογενεια ...σοκ...χασαμε την ουσία...Σας έδωσα κάποια παραδείγματα για να καταλάβετε πόσο υπερβολικός και υπερπροστατευτικος  είναι σε ορισμένα πραγματα ...αλλα προφανώς έγιναν μπαλάκι...Και ναι εδώ που ζω έτσι ζουν είναι πολλά χρόνια πίσω οι ανθρωποι εχουν μεινει στα βεντέτες,ζωοκλοπες ,κουτσομπολιά,αλκοολικοί,ο ένας πάει με τον άλλο και όλα τα συναφή λοιπόν κάτι από όλα αυτά εγώ στο σπίτι μου δεν έχω αντιμετωπίζω όμως το θέμα τις ζήλειας...Ούτε με κακοποιεί ούτε τίποτα...Τα μοτίβα του κακοποίητη ξέρω πολύ καλά να τα λύνω και κακοποιητης δεν ειναι ουτε τερας ήμουν κακοποιημένο παιδί και  δούλεψα πολύ σκληρά για να το νικήσω και το έκανα...είναι ανασφαλής τρομερά ανασφαλής και πατέρας τον παιδιών μου....ας μην ξεφεύγουμε λοιπόν...αν ήθελα να είχα χωρίσει θα το είχα κάνει ούτε βλήμα είμαι ούτε εγωίστρια ξέρω τι μου γίνεται και έχω μάθει να συγιζω τις καταστάσεις  ....αν ήξερα πως θα έπαιρνε τέτοια διάσταση το θέμα προφανώς και δεν θα το άνοιγα ήθελα απλά όμορφα και ωραία να το συζητήσουμε όλες μαζί...κάποια είπε πως σκέφτομαι σαν και τον άντρα μου...άμα δεν σκεφτόμουν σαν εκείνον στα περισσοτερα θα μπορούσα να ζήσω μαζί του;;;;;;;;;;;;;;απλά εγώ δεν είμαι ανασφαλής όπως εκείνος έχω αυτοπεποίθηση εκείνος δεν έχει....στο τέλος θα ακούσω ότι τρώω και κανένα δύο χαστούκια και λέω ευχαριστώ δεν νομίζω...απλά έχω ακούσει πολύ χειρότερα πράγματα και δεν περίμενα ότι θα γινόταν όλο αυτό για την ζήλεια....σε ψυχολόγο πήγαινα 2 χρόνια και εκανα ψυχοθεραπεια για άλλο θεμα και όταν συζητήσαμε για τον άντρα μου τίποτα από όσα άκουσα εδώ δεν μου είπε...Και είναι γιατρός....αν ήμουν λιγο ευαισθητη θα μπορούσα να είχα τρομάξει με όλα αυτά που διάβασα...Τέλος πάντων...Όπως και έχει ευχαριστώ για τις αποψης σας καλές κακές..

Και επειδη βλέπω οτι σε απασχολεί αν εχουμε οι ίδιες εμπειρίες τέτοιες, εγω δυστυχώς εχω. Ήμουν με κάποιον στα 26 μου και αυτός 37. Ηταν πολυ καλος σε ολα του αλλα ειχε τις ίδιες απόψεις με τον άνδρα σου. Μου ειχε απαγορέψει να βρίσκομαι με παρέες που θα υπάρχει οποιοσδήποτε ανδρας μαζι μας, χωρις την παρουσία του. Ήμασταν πχ κοριτσοπαρεα και περαςε ο φίλος απο μια φιλη στον καφε, εγινε χαμός, στο ονομα της αγάπης μας φυσικα. Με εβαλε και έραψα το σουτιέν απο το μαγιό μου για να μην υπάρχει τοςο μεγάλο κενό ανάμεσα στα βυζια.

και πολλα ακομα τέτοια παραδείγματα στους οκτώ μηνες που τα ειχαμε. Στο τελος με χώρισε γιατι δεν ακολουθούσα πιςτά τις οδηγίες. Η αφορμή ηταν οτι αρνήθηκα να παρω ενα αντιβηχικό που το έπαιρνε και η μαμά του. Προσωπικα θεωρω οτι γλυτωσα γιατι τότε ήμουν πολυ ερωτευμένη και και τον δικαιολογούσα.

 Σίγουρα ο ανδρας σου δεν ειναι ο μοναδικός αλλα το θεμα ειναι εσυ τι κανεις.

[Νένα 27]

Just now, Artemis20 είπε:

Νενα μου με ολο το σεβασμο, η αληθεια καμια φορα ειναι σκληρη. κι εσυ, καταλαβαινω οτι εχεις αποδεχτει ολη αυτη την πραγματικοτητα, την καθημερινοτητα και το περιβαλλον, αλλα επιτρεψε και σε καποιες απο εμας ολα αυτα να φαινονται τρομερα ακραια και τραγικα και να μην εχουμε την θεληση να κλεισουμε τα ματια και να τα αποδεχτουμε. μπορει να σου φαινονται σκληρα κι υπερβολικα οσα ακους για τον συζυγο σου και το περιβαλλον σου, αλλα κρινοντας με τα δικα μας βιωματα, αντιληψεις κι επιλογες, για μας η αληθεια αυτη ειναι. εσυ ζεις σε μια μικροσκοπικη οπισθοδρομικη κοινωνια και συναναστρεφεσαι με τους συγκεκριμενους ανθρωπους. αυτο ομως ευτυχως δεν ισχυει για ολες μας και δεν μπορουμε να κλεισουμε τα ματια και το στομα ουτε στον σκοταδισμο ουτε στο μισογυνισμο.

Αυτό είναι απόλυτα  σεβαστο δεν προσπαθώ καμία να βάλω στην θέση μου εύκολα μπαίνω στην δικιά σας δύσκολα θα μπείτε στην δική μου..Αυτά είναι για μένα γνώριμα από την αρχή όταν πήρα την μεγάλη μου απόφαση να αφήσω όλη την ζωή μου την οικογένεια μου στην Αθήνα και να έρθω εδώ που είμαι και ξέρω Καλά πως δεν θα το άντεχε καμία αυτό γι'αυτό και μπορώ να σας καταλάβω ορισμένες τι θέλετε να μου πείτε δεν θμζητγσα να βάλετε τα παπούτσια μου ξέρω ότι δεν θα μπορούσατε το δέχομαι αυτό..

Just now, Farmakotriftena είπε:

Σου έγραψα στην 1η σελίδα εγώ.. το κουράγιο και τον τρόπο να αντιμετωπίσεις τη ζωή σου κατ'αυτόν τον τρόπο, μόνο εσύ μπορείς να το φτιάξεις. Γνωρίζεις ότι εκείνος δεν θα αλλάξει. Γράφεις σε αλλά ποστ ότι έχεις ζήσει ακραίες καταστάσεις..  Ίσως κάποια στιγμή να έρθει η ώρα να το αντιμετωπίσεις πιο ενεργά όλο αυτό, ίσως και στο τέλος να μάθεις να ζεις με αυτόν τον τρόπο. Είναι  κρίμα πάντως γιατί είσαι μόνο 27 ετών και τα χρόνια πίσω δε γυρίζουν. Ο καθένας μας ορίζει τι ζωή του όπως θέλει και όπως αντέχει. Δεν θα ήταν όλα καλύτερα , αν ο άντρα σου, σου είχε εμπιστοσύνη, δεν δημιουργούσε εντάσεις κάθε λίγο και τα βρίσκατε σχεδον σε ολα; 

Όλα τα γνωρίζω και δεν μετανιώνω αλήθεια γιατί Ναι έχω ζήσει ακραίες καταστάσεις παιδάκι και σε καμία περίπτωση δεν την ζω τώρα ...ολοι σηκώνομαι ένα σταυρό έτσι δεν ειναι;;άλλος μικρότερο άλλος μεγαλύτερο...Φυσικά θα ήταν καλύτερα δεν το συζητάω αλλά αλήθεια είναι θέμα εμπιστοσυνης η δικής του ανασφάλειας και χαμηλής αυτοπεποίθησης;;

Just now, Καντι είπε:

Τι να μου εξηγήσεις δεν υπάρχει κατι, σε μικρο χωριό μεγάλωσα ξερω οτι γίνονται αυτα τα πραγματα. Και υπάρχει συνεναιση και απο τα δυο μέλη που θα απιστησουν. Το θεμα λοιπόν ειναι να μην απιστησεις γιατι δεν εχεις την ευκαιρία; Ή γιατι μπορείς καθημερινα να το κανεις αλλα δεν το επιθυμείς γιατι εισαι με τον άνθρωπο σου τον τιμάς παρά τους πειρασμούς που σου παρουσιάζονταιακομα και μεσα στο ίδιο σου το σπίτι;

Και επειδη βλέπω οτι σε απασχολεί αν εχουμε οι ίδιες εμπειρίες τέτοιες, εγω δυστυχώς εχω. Ήμουν με κάποιον στα 26 μου και αυτός 37. Ηταν πολυ καλος σε ολα του αλλα ειχε τις ίδιες απόψεις με τον άνδρα σου. Μου ειχε απαγορέψει να βρίσκομαι με παρέες που θα υπάρχει οποιοσδήποτε ανδρας μαζι μας, χωρις την παρουσία του. Ήμασταν πχ κοριτσοπαρεα και περαςε ο φίλος απο μια φιλη στον καφε, εγινε χαμός, στο ονομα της αγάπης μας φυσικα. Με εβαλε και έραψα το σουτιέν απο το μαγιό μου για να μην υπάρχει τοςο μεγάλο κενό ανάμεσα στα βυζια.

και πολλα ακομα τέτοια παραδείγματα στους οκτώ μηνες που τα ειχαμε. Στο τελος με χώρισε γιατι δεν ακολουθούσα πιςτά τις οδηγίες. Η αφορμή ηταν οτι αρνήθηκα να παρω ενα αντιβηχικό που το έπαιρνε και η μαμά του. Προσωπικα θεωρω οτι γλυτωσα γιατι τότε ήμουν πολυ ερωτευμένη και και τον δικαιολογούσα.

 Σίγουρα ο ανδρας σου δεν ειναι ο μοναδικός αλλα το θεμα ειναι εσυ τι κανεις.

Άλλο πάλι και αυτό...εντάξει υπάρχουν και χειρότερα...προσπαθώ αυτό κάνω τι αλλο;;

[vikib]

Just now, Νένα 27 είπε:

Αυτό είναι απόλυτα  σεβαστο δεν προσπαθώ καμία να βάλω στην θέση μου εύκολα μπαίνω στην δικιά σας δύσκολα θα μπείτε στην δική μου..Αυτά είναι για μένα γνώριμα από την αρχή όταν πήρα την μεγάλη μου απόφαση να αφήσω όλη την ζωή μου την οικογένεια μου στην Αθήνα και να έρθω εδώ που είμαι και ξέρω Καλά πως δεν θα το άντεχε καμία αυτό γι'αυτό και μπορώ να σας καταλάβω ορισμένες τι θέλετε να μου πείτε δεν θμζητγσα να βάλετε τα παπούτσια μου ξέρω ότι δεν θα μπορούσατε το δέχομαι αυτό..

Όλα τα γνωρίζω και δεν μετανιώνω αλήθεια γιατί Ναι έχω ζήσει ακραίες καταστάσεις παιδάκι και σε καμία περίπτωση δεν την ζω τώρα ...ολοι σηκώνομαι ένα σταυρό έτσι δεν ειναι;;άλλος μικρότερο άλλος μεγαλύτερο...Φυσικά θα ήταν καλύτερα δεν το συζητάω αλλά αλήθεια είναι θέμα εμπιστοσυνης η δικής του ανασφάλειας και χαμηλής αυτοπεποίθησης;;

Δική του ανασφάλεια κ χαμηλή αυτοπεποιθηση

Δ νομιζω να εχεις δώσει δείγματα να μην σου έχει εμπιστοσυνη

Αυτο που λες με τον σταυρό, διαφορετικά πράγματα αντέχει ο καθένας. Εσύ ξέρεις πως θέλεις να ζήσεις κ τι αντεχεις. Σκέψου την ζωή σου σε καποια χρονια, όταν θα έχουν φύγει τα παιδια από το σπιτι

Η συζήτηση ξέφυγε, αλλα καποια άτομα αποφάσισαν να διακωμωδησουν καταστάσεις γτ αν σχολιάσαμε σοβαρά κάποια μνμτα για μενα ήταν "επικίνδυνες" απόψεις. Ισως η ξένη να τα βλέπει πιο ρομαντικά δ ενόχλησαν τα δικα της μνμτα τοσο

Αλλα δ μπορεις να λες τι δουλειά έχεις να πιάσεις φιλίες με τον κουνιάδο. Με αυτόν τον άνθρωπο ο αντρας σου μεγαλωσε μαζί, είναι ο πιο κοντινος του άνθρωπος μετά από σένα κ τα παιδια σας, σε ένα παράλληλο σύμπαν που γυναίκες κ άντρες δ εχουν φιλίες μπορεί να είναι φυσιολογικο

Κ ξανα αναρωτιέμαι αν υπήρχε κ μια κορη, πως θα ζούσε; δ θα μπορούσε να μεινει μόνη με τον θείο; δ θα μπορούσε να μιλάει σε συμμαθητες; 

Μην πιάσουμε το θέμα ότι ούτε στον θείο μπορούμε να έχουμε εμπιστοσύνη, γτ κ μπαμπαδες κακοποιουν τα παιδια τους κ μαμαδες, οποτε μιλάμε για ανθρώπους που φαίνονται νορμαλ κ πάντα με τα μάτια μας 104(γενικο σχόλιο, δ λεω κτ προσωπικά για εσένα νένα) 

[Farmakotriftena]

Just now, Νένα 27 είπε:

Αυτό είναι απόλυτα  σεβαστο δεν προσπαθώ καμία να βάλω στην θέση μου εύκολα μπαίνω στην δικιά σας δύσκολα θα μπείτε στην δική μου..Αυτά είναι για μένα γνώριμα από την αρχή όταν πήρα την μεγάλη μου απόφαση να αφήσω όλη την ζωή μου την οικογένεια μου στην Αθήνα και να έρθω εδώ που είμαι και ξέρω Καλά πως δεν θα το άντεχε καμία αυτό γι'αυτό και μπορώ να σας καταλάβω ορισμένες τι θέλετε να μου πείτε δεν θμζητγσα να βάλετε τα παπούτσια μου ξέρω ότι δεν θα μπορούσατε το δέχομαι αυτό..

Όλα τα γνωρίζω και δεν μετανιώνω αλήθεια γιατί Ναι έχω ζήσει ακραίες καταστάσεις παιδάκι και σε καμία περίπτωση δεν την ζω τώρα ...ολοι σηκώνομαι ένα σταυρό έτσι δεν ειναι;;άλλος μικρότερο άλλος μεγαλύτερο...Φυσικά θα ήταν καλύτερα δεν το συζητάω αλλά αλήθεια είναι θέμα εμπιστοσυνης η δικής του ανασφάλειας και χαμηλής αυτοπεποίθησης;;

Όλα ξεκινούν από τον τρόπο που και ο ίδιος έχει μεγαλώσει. Δεν τον έκανες εσύ να νιώθει έτσι. Όποια γυναίκα και να είχε, τα ίδια θα της έκανε. Σαφώς και είναι ανασφάλεια αλλα και η ανασφάλεια προέρχεται απο χαμηλή αυτοπεποίθηση και η χαμηλή αυτοπεποίθηση προκύπτει από χαμηλή αυτοεκτίμηση και ούτω καθεξής. 

Όλοι κουβαλάμε ή κουβαλησαμε ή θα κουβαλησουμε κάποτε ένα σταυρό. Αλλά άλλο είναι να έρθει αυτό στην πόρτα σου και να μην μπορείς να κάνεις αλλιώς και άλλο να κουβαλάς ένα σταυρό όπως λες, ενώ μπορείς και να μην τον κουβαλάς. Αν αυτό που ζεις εδώ και χρόνια το βλέπεις έτσι, τότε μάλλον νιώθεις χειρότερα απ'όσο γράφεις ή σκέφτεσαι.

[Νένα 27]

Just now, vikib είπε:

Δική του ανασφάλεια κ χαμηλή αυτοπεποιθηση

Δ νομιζω να εχεις δώσει δείγματα να μην σου έχει εμπιστοσυνη

Αυτο που λες με τον σταυρό, διαφορετικά πράγματα αντέχει ο καθένας. Εσύ ξέρεις πως θέλεις να ζήσεις κ τι αντεχεις. Σκέψου την ζωή σου σε καποια χρονια, όταν θα έχουν φύγει τα παιδια από το σπιτι

Η συζήτηση ξέφυγε, αλλα καποια άτομα αποφάσισαν να διακωμωδησουν καταστάσεις γτ αν σχολιάσαμε σοβαρά κάποια μνμτα για μενα ήταν "επικίνδυνες" απόψεις. Ισως η ξένη να τα βλέπει πιο ρομαντικά δ ενόχλησαν τα δικα της μνμτα τοσο

Αλλα δ μπορεις να λες τι δουλειά έχεις να πιάσεις φιλίες με τον κουνιάδο. Με αυτόν τον άνθρωπο ο αντρας σου μεγαλωσε μαζί, είναι ο πιο κοντινος του άνθρωπος μετά από σένα κ τα παιδια σας, σε ένα παράλληλο σύμπαν που γυναίκες κ άντρες δ εχουν φιλίες μπορεί να είναι φυσιολογικο

Κ ξανα αναρωτιέμαι αν υπήρχε κ μια κορη, πως θα ζούσε; δ θα μπορούσε να μεινει μόνη με τον θείο; δ θα μπορούσε να μιλάει σε συμμαθητες; 

Μην πιάσουμε το θέμα ότι ούτε στον θείο μπορούμε να έχουμε εμπιστοσύνη, γτ κ μπαμπαδες κακοποιουν τα παιδια τους κ μαμαδες, οποτε μιλάμε για ανθρώπους που φαίνονται νορμαλ κ πάντα με τα μάτια μας 104(γενικο σχόλιο, δ λεω κτ προσωπικά για εσένα νένα) 

Ειλικρινά ο κουνιαδος μου σήμερα θα φταρνιζεται όλη μέρα...Χωρίς πλάκα...δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα αν είχα κόρη σε καμια περιπτωση δεν θα συνεβαινε κατι τετοιο   ίσα ίσα που ήθελε κοριτσάκι ...Στην σχέση μας υπάρχει το θέμα και κυρίως στο μυαλό του ...κατάλαβες;

Just now, Farmakotriftena είπε:

Όλα ξεκινούν από τον τρόπο που και ο ίδιος έχει μεγαλώσει. Δεν τον έκανες εσύ να νιώθει έτσι. Όποια γυναίκα και να είχε, τα ίδια θα της έκανε. Σαφώς και είναι ανασφάλεια αλλα και η ανασφάλεια προέρχεται απο χαμηλή αυτοπεποίθηση και η χαμηλή αυτοπεποίθηση προκύπτει από χαμηλή αυτοεκτίμηση και ούτω καθεξής. 

Όλοι κουβαλάμε ή κουβαλησαμε ή θα κουβαλησουμε κάποτε ένα σταυρό. Αλλά άλλο είναι να έρθει αυτό στην πόρτα σου και να μην μπορείς να κάνεις αλλιώς και άλλο να κουβαλάς ένα σταυρό όπως λες, ενώ μπορείς και να μην τον κουβαλάς. Αν αυτό που ζεις εδώ και χρόνια το βλέπεις έτσι, τότε μάλλον νιώθεις χειρότερα απ'όσο γράφεις ή σκέφτεσαι.

Αυτο πιστευω και γω ότι δεν είναι θέμα εμπιστοσύνης αλλά καθαρά δικό του.. γι'αυτό σε ρώτησα...Όχι σε άλλες του σχέσεις δεν τα είχε αυτά...κάποια στιγμή μου είχε πει πιο παλιά πως δεν περίμενε να γυρίσω να τον κοιτάξω...Πώς δεν περίμενε να κάνω τέτοιο βήμα για εκείνον η αλήθεια ήταν τεράστιο βήμα να αφήσω την Αθήνα για να έρθω εδώ με τέτοιες νοοτροπίες και ότι φοβόταν πως κάποια στιγμή θα με έχανε....εχει φοβερές ανασφάλειες μέσα του ...Όταν πρωτοηρθα όλοι από τον κύκλο του το έλεγαν σιγά μην αντέξει..

[vikib]

Κάποια στιγμή αναφέρθηκε κ συμφωνώ με αυτό, ότι είναι άνθρωπος που θέλει να ελέγχει τα πάντα κ ότι αυτό θα προχωρήσει κ στα παιδιά, γι αυτό το ανεφερα

Απο κει κ περα, γενικα, εμεις σχολιάζουμε αυτά που λες. Άμα ξέραμε τον άντρα σου ή εσένα προσωπικά μπορεί κ εμεις να ειχαμε αλλα να πουμε

Απο τον περιγυρο σου έχεις πάρει κάποια συμβουλή γι αυτό το θέμα; 

Την τελευταία πρόταση της φαρμακοτριφτενα την είδες; εννοουσες ότι κουβαλάς έναν σταυρό μιλώντας έτσι για την σχέση με τον αντρα σου; έτσι το βλέπεις; 

Δλδ σε προηγούμενες σχέσεις του δ ηταν ετσι; δ ζήλευε; για σχέσεις εκεί στο χωριο μιλάμε; 

[Καντι]

Just now, Νένα 27 είπε:

.προσπαθώ αυτό κάνω τι αλλο;;

Για μενα η προσπαθεια προϋποθέτει και δράση.

[Νένα 27]

Just now, vikib είπε:

Κάποια στιγμή αναφέρθηκε κ συμφωνώ με αυτό, ότι είναι άνθρωπος που θέλει να ελέγχει τα πάντα κ ότι αυτό θα προχωρήσει κ στα παιδιά, γι αυτό το ανεφερα

Απο κει κ περα, γενικα, εμεις σχολιάζουμε αυτά που λες. Άμα ξέραμε τον άντρα σου ή εσένα προσωπικά μπορεί κ εμεις να ειχαμε αλλα να πουμε

Απο τον περιγυρο σου έχεις πάρει κάποια συμβουλή γι αυτό το θέμα; 

Την τελευταία πρόταση της φαρμακοτριφτενα την είδες; εννοουσες ότι κουβαλάς έναν σταυρό μιλώντας έτσι για την σχέση με τον αντρα σου; έτσι το βλέπεις; 

Δλδ σε προηγούμενες σχέσεις του δ ηταν ετσι; δ ζήλευε; για σχέσεις εκεί στο χωριο μιλάμε; 

Το ξέρω κορίτσι μου αν μας ξέρατε θα ήταν αλλιώς όχι ότι και πάλι θα αντέχατε εδώ πέρα απλά άμα τον ξέρατε θα κατανοήσετε ότι έχει αυτό το ελάττωμα...Δεν μιλάω αποκλειστικά για τον άντρα μου λέγοντας ότι ο κάθε άνθρωπος κουβαλάει ένα σταυρό γενικά στην ζωή του ...ξέρω καλά ότι ο καθένας όσα αντέχει έχει ...Όχι δεν ήταν ζηλιάρης μα και στην αρχή που είμασταν μαζί πριν αποφασίσω να κατέβω Κρήτη ζούσα εντελώς ελεύθερη δεν με έλεγε πουθενά...Ούτε εγώ φυσικά κάναμε και 3μηνες να βρεθούμε έβγαινα έπινα διασκέδαζα...Πότε κανένα περιορισμό...Όταν πήρα την απόφαση και κατέβηκα μου μίλησε για το χωριό του μου εξήγησε πως για το καλό μου πρέπει να αλλάξω κάποια πράγματα στο ντύσιμο μου μου εξήγησε πως σκέφτονται οι άνθρωποι εδώ και δεν είχα πρόβλημα...εννοείτε δεν ήθελε πια να βγαίνω μόνη μου το δέχτηκα ούτε και αυτός όμως και έτσι σιγά σιγά άρχισε να ζηλεύει...Ο κουνιαδος μου θυμάμαι αξέχαστα σε ένα γάμο που είχαμε πάει μου λέει καπνίζεις εδώ;;λέω που στο κέντρο φυσικά μου λέει εγώ την γυναίκα μου δεν την αφήνω μπροστά σε κόσμο...λέω ουψψψ....τι λεει;;;εμένα δεν μου το απαγόρευσε αυτό..καταλαβες είναι και το σύστημα τέτοιο και η ζήλεια μαζί...

[vikib]

Γι αυτο ειπώθηκε κ ότι στην θέση σου δ μπορουμε να μπούμε, ουτε έχει σημασία πως το χειρίστηκε κάποια άλλη κοπέλα, άλλος χαρακτήρας, άλλος συζηγος, αλλες συνθηκες

Απλα δ θελω να σκεφτομαι οτι εχωντας περάσει μικρή δύσκολα αφού δ ζεις τα ίδια νομίζεις ότι είναι όλα καλά. Αν κτ σου φαίνεται περίεργο να μιλάς. Σε κάποιον δικό σου; σε κάποιον ειδικό; ότι πιστεύεις ότι θα σε βοηθησει

[Νένα 27]

Just now, vikib είπε:

Γι αυτο ειπώθηκε κ ότι στην θέση σου δ μπορουμε να μπούμε, ουτε έχει σημασία πως το χειρίστηκε κάποια άλλη κοπέλα, άλλος χαρακτήρας, άλλος συζηγος, αλλες συνθηκες

Απλα δ θελω να σκεφτομαι οτι εχωντας περάσει μικρή δύσκολα αφού δ ζεις τα ίδια νομίζεις ότι είναι όλα καλά. Αν κτ σου φαίνεται περίεργο να μιλάς. Σε κάποιον δικό σου; σε κάποιον ειδικό; ότι πιστεύεις ότι θα σε βοηθησει

Μιλάω...Δεν μπορώ να τα κρατάω μέσα μου...Και στην ψυχολογο σταμάτησα να πηγαίνω λόγο του μωρού δεν μπορούσα.. Τώρα θέλω να δω αν θα καταφέρω να πάμε μαζί η μόνος του άμα θέλει...θα χτυπήσω καμπανάκι...

[Rafaelatarzan]

Just now, Νένα 27 είπε:

Μιλάω...Δεν μπορώ να τα κρατάω μέσα μου...Και στην ψυχολογο σταμάτησα να πηγαίνω λόγο του μωρού δεν μπορούσα.. Τώρα θέλω να δω αν θα καταφέρω να πάμε μαζί η μόνος του άμα θέλει...θα χτυπήσω καμπανάκι...

ν χτυπήσεις κ πολυ καλα να κάνεις....δύσκολη η κατάσταση σ αλλα σ είπα σκέψου εσένα κ το παιδί σ....τίποτες άλλο κ κανέναν.....μα κανένα όμως....δυστηχως στις μέρες μας υπάρχουν πολλά τέτοια κ ακόμα χειρότερα...εύχομαι να βρεις την άκρη σ ξανα...

[Νένα 27]

Just now, Rafaelatarzan είπε:

ν χτυπήσεις κ πολυ καλα να κάνεις....δύσκολη η κατάσταση σ αλλα σ είπα σκέψου εσένα κ το παιδί σ....τίποτες άλλο κ κανέναν.....μα κανένα όμως....δυστηχως στις μέρες μας υπάρχουν πολλά τέτοια κ ακόμα χειρότερα...εύχομαι να βρεις την άκρη σ ξανα...

Καιβγω το εύχομαι και το ελπίζω δηλαδή...Σας ευχαριστώ!

[Agki*]

Θα σου πω τη δικη μου εμπειρια.Στα 18 εμεινα ξαφνικα μονη-οι γονεις μου χωριζαν τοτε και εμεινα μονη στην εκτος Αττικης ενω ειμαι απο Αθηνα.Ησυχο μερος που φοβοσουν το βραδυ τα σκυλια.Ετσι το εβελπα τοτε οπως και ολοι γυρω μου.Γενικως ηταν δυσκολη κατασταση.Τοτε γνωρισα τον Γιαννη.Κεραυνοβολος ερωτας κυριολεκτικα.Μου αρεσε χωρις να ξερω τιποτα για αυτον.Ηταν λοιπον ενα παλικαρι που δουλυε οικοδομη,εντιμο,αγνο και πολυ διαφορετικους απο φλωρους και δηθεν.Ο Γιαννης ομως ηταν παθολογικα ζηλιαρης.Περναγε καποιος και μου ελεγε..να με αυτον εχεις γ@@@.Εγω ουτε τον ηξερα.Κι τοτε ξεκιναγε ο γολγοθας.Εκλαιγ κι χτυπιομουμ για 3 μερες για να τον πεισω πως δεν το χω κανει.Αυτο γινοταν συνεχεια επι 4 χρονια.Θα σου πω για μενα λοιπον πως αφου τον χωρισα αναρωτηθηκα γιατι το ανεχομουν ολο αυτο.Τι μου συμβαινει.Απλως τοτε ο Γιαννης ηταν προσκολημμεος παω μου και εγω ειχα αναγκη καποιον διπλα μου ακομα και με αυτο το αντιτιμο.Πηρα 20 κιλα τοτε.Ξεσπαγα σε μενα για να ανεχτω ολο αυτο που φανταζε καλυτερο σε σχεση με τα αλλα μου προβληματα.Η ζηλεια ειναι κακοποιητικη σε αυτο το βαθμο.Τελεια και παυλα.