Μανούλες Ιουνίου 2018

[aspa80]

Δυστυχως δεν τα εχω τα ενσημα ....το 2017 ειχα μονο 13....και το 2016 157 νομιζω...αστα δεν γινεται τιποτα...

[chrimai]

Έβαλα στην υπογραφή και το όνομα της μπουμπούς ...

θα την πούμε Αθηνά η μόνη γιαγιά που έμεινε χωρις να ακούσει το όνομα της....δεν αφήσαμε κανένα παππού παραπονεμένο.

 

Για πείτε εσείς έχετε βρεί ονοματάκια?

[katsif]

πρίν από 20 λεπτά , chrimai είπε:

Έβαλα στην υπογραφή και το όνομα της μπουμπούς ...

θα την πούμε Αθηνά η μόνη γιαγιά που έμεινε χωρις να ακούσει το όνομα της....δεν αφήσαμε κανένα παππού παραπονεμένο.

 

Για πείτε εσείς έχετε βρεί ονοματάκια?

Έλα ρε φίλη την κόρη μου λένε αθηνά!

Τέλειο ονομα

[Farmakotriftena]

1 ώρα πρίν, chrimai είπε:

Έβαλα στην υπογραφή και το όνομα της μπουμπούς ...

θα την πούμε Αθηνά η μόνη γιαγιά που έμεινε χωρις να ακούσει το όνομα της....δεν αφήσαμε κανένα παππού παραπονεμένο.

 

Για πείτε εσείς έχετε βρεί ονοματάκια?

Αχ 2 και 2 θα τα έχεις! 2 γιους 2 κορες  Είναι υπέροχο!!

17 ώρες πρίν, annaefin είπε:

Καλησπέρα κορίτσια! Μου αρέσει πολύ η παρέα σας αλλά δυστυχώς το τελευταίο διάστημα μου εχουν πεσει πολλα μαζί.. ξεκίνησα που λέτε Να διαβάζω τα μνμτα που έχω χάσει και μόλις έφτασα σε ένα μνμ της @mamSof που αναφερόταν στην μανούλα της με πήραν τα κλάματα... τουλάχιστον με παρηγορεί ότι είμαστε πάνω κάτω ολες εδώ σε εύθραυστη κατάσταση. @mamSof λυπάμαι πολύ για την απώλεια σου.

Μιας και διάβασα τις σκέψεις σου αποφάσισα να μοιραστώ μαζί σας και τη δική μου στεναχώρια μιας και δεν μπορώ να μιλήσω πουθενά αλλού.. Η μαμά μου μόλις που μπήκε στα 49, πολυ ζωντανός άνθρωπος, πολυ χαρούμενη που θα την κάνω γιαγιά  (έγινε 3η φορά μαμά πριν 8 χρόνια!!)

Πριν λίγους μήνες μάθαμε ότι έχει καρκίνο στο στήθος. Έκανε ολική αφαίρεση και πρόσφατα ξεκίνησε και χημειοθεραπείες. Είναι το κοινό μας μυστικό, εμένα, του αδερφού μου, του μπαμπά μου και του άντρα μου. Είναι τόσο δύσκολο όλο αυτό που περνάμε και σε συνδυασμό με την εγκυμοσύνη ειναι κάποιες μέρες που με παίρνει πολύ από κάτω.. όπως η σημερινή.. αυτή η αρρώστια ήταν πάντα ο μεγαλύτερος μου φόβος και μακάρι πραγματικά κάποια στιγμή να μην υπάρχει πια.. μακάρι να τελειώσει όλο αυτό και να είναι όλα όπως πριν.. κ ακόμα καλύτερα αφού θα έχουμε και μια μπέμπα μαζί μας...

(Συγγνώμη αν σας στεναχώρησα.. διαβάζοντας το μνμ της Σοφίας ένιωσα τον πόνο της και ηθελα να βγαλω από μέσα μου και το δικό μου μαράζι.. Είναι αυτοί οι τελευταίοι 4 μήνες πολύ δύσκολοι.. εύχομαι να μην ταλαιπωρηθεί ποτέ κανείς άλλος απ αυτήν την παλιό αρρώστια)

Περαστικά στην μαμα σου φίλη μας! Να είναι η τελευταία της δυσκολία  και να πάνε όλα καλά από δω και πέρα...

[orianna]

1 ώρα πρίν, annaefin είπε:

Σας ευχαριστώ για τη θετική ενέργεια! Σήμερα ειμαι λίγο καλυτερα, πιο αισιόδοξη. Είναι μια δύσκολη περίοδος μέχρι τέλη Μαΐου αλλά θα περάσει! Απλώς έτυχε να συμπέσει με την εγκυμοσύνη και όσο να ναι...

Γύρω στα 23 με έκανε! Μικρομανουλα! Κ στα 26 είμαι εγώ..

Η μπέμπα μου είναι ιδιαίτερα κινητική.. Κ μ αρέσει πολύ που την καταλαβαίνω.. με ανακουφίζει γιατί είμαι γενικά πολύ αγχωτική!! Φοβάμαι συνέχεια μην έχει πάθει κάτι. Τώρα που κλωτσαει όμως ειμαι πιο ήρεμη! Γιατρό στις 7/3 και κάπου εκεί θα κανω κ εγώ την καμπύλη! Ελπίζω να είναι καλή γιατί θα μου είναι πολύ δύσκολο να ζήσω χωρίς γλυκά...

κοριτσι μου περαστικα στη μαμα σου και υπομονη σε ολους σας μεχρι να ξεπεραστει ο κινδυνος. εγω τη μαμα μου την εχασα οταν ημουν 22 και απο τοτε ολα αλλαξαν..μαζι της πεθανε και το πιο ομορφο κομματι του εαυτου μου.δεν γνωριζα τοτε οτι ποτε ξανα δεν θα ενιωθα ξεγνοιαστη,δεν θα ξανα πηγαινα διακοπες,δεν θα ξανα γελουσα με το ιδιο χαμογελο.τα χρονια που επρεπε να διασκεδασω εγω ανελαβα την οικογενειακη επειχηρηση μαζι με τον πατερα μου ο οποιος δεν αργησε να παθει καταθλιψη αφου ειχε χασει τον ερωτα της ζωης του και στη συνεχεια αλτσχαιμερ...εζησα μαζι του οτι συνεπαγεται αυτη η αρρωστια και τωρα μαζι με την εγκυμοσυνη μου  ζω το τελευταιο του σταδιο..φυσικα δεν μπορω να χαρω την εγκυμοσυνη μου οπως θα ηθελα και ζω μεσα στο αγχος και τον φοβο για την μερα που θα φτασει κ θα φυγει..αυτο που σκεφτομαι πολλες φορες ειναι ποσο διαφορετικη θα ηταν η ζωη μας αν η μαμα μου ηταν ακομα κοντα μας..οσες λοιπον εχετε τους γονεις σας να τους αγαπατε και να το δειχνετε και να το λετε οποτε μπορειτε.

[katsif]

2 ώρες πρίν, orianna είπε:

κοριτσι μου περαστικα στη μαμα σου και υπομονη σε ολους σας μεχρι να ξεπεραστει ο κινδυνος. εγω τη μαμα μου την εχασα οταν ημουν 22 και απο τοτε ολα αλλαξαν..μαζι της πεθανε και το πιο ομορφο κομματι του εαυτου μου.δεν γνωριζα τοτε οτι ποτε ξανα δεν θα ενιωθα ξεγνοιαστη,δεν θα ξανα πηγαινα διακοπες,δεν θα ξανα γελουσα με το ιδιο χαμογελο.τα χρονια που επρεπε να διασκεδασω εγω ανελαβα την οικογενειακη επειχηρηση μαζι με τον πατερα μου ο οποιος δεν αργησε να παθει καταθλιψη αφου ειχε χασει τον ερωτα της ζωης του και στη συνεχεια αλτσχαιμερ...εζησα μαζι του οτι συνεπαγεται αυτη η αρρωστια και τωρα μαζι με την εγκυμοσυνη μου  ζω το τελευταιο του σταδιο..φυσικα δεν μπορω να χαρω την εγκυμοσυνη μου οπως θα ηθελα και ζω μεσα στο αγχος και τον φοβο για την μερα που θα φτασει κ θα φυγει..αυτο που σκεφτομαι πολλες φορες ειναι ποσο διαφορετικη θα ηταν η ζωη μας αν η μαμα μου ηταν ακομα κοντα μας..οσες λοιπον εχετε τους γονεις σας να τους αγαπατε και να το δειχνετε και να το λετε οποτε μπορειτε.

Αχ κορίτσι μου ειλικρινά λυπαμαι. Είναι φοβερό όμως ρε κορίτσια τι ιστορία έχει ο καθένας πίσω του και τι Γολγοθά τραβάει.  Πολλές οι δυσκολίες της ζωής και πολλά τα βάσανα τελικά. Αλλά από όλα αυτά βγαίνουμε δυνατές και αξίες να φτιάξουμε μια νέα οικογένεια δεν νομίζετε? 

[mamSof]

19 ώρες πρίν, aspa80 είπε:

Δυστυχως δεν τα εχω τα ενσημα ....το 2017 ειχα μονο 13....και το 2016 157 νομιζω...αστα δεν γινεται τιποτα...

Καλημερα!

Χαθηκα λιγο τις τελευταιες μερες αλλα δεν ειχα καθολου διαθεση και τοσα πραγματα να κανω ...

Θα ξεκινησω με σενα Ασπα ... θα σου στειλω πμ για το τι θα μπορουσες να κανεις για το θεμα αυτο ...  μην τα γραφω ολα δημοσιως ...

[mamSof]

12 ώρες πρίν, katsif είπε:

Αχ κορίτσι μου ειλικρινά λυπαμαι. Είναι φοβερό όμως ρε κορίτσια τι ιστορία έχει ο καθένας πίσω του και τι Γολγοθά τραβάει.  Πολλές οι δυσκολίες της ζωής και πολλά τα βάσανα τελικά. Αλλά από όλα αυτά βγαίνουμε δυνατές και αξίες να φτιάξουμε μια νέα οικογένεια δεν νομίζετε? 

Για αυτο παντα σκεφτομαι οτι δεν ξερω τι εχει περασει ο αλλος κι εχει αυτη την συμπεριφορα ... οποτε και δεν δινω σημασια και δεν παρεξηγω πια ευκολα ... Οσο παιρνανε τα χρονια μαθαινουμε πολλα γιατι ακουμε πολλα και ζουμε πολλα με μας αλλαζουν οπως και να εχει ως ανθρωπους ... Να σκεφτει κανεις αυτους που εχουν περασει απο πολεμο και ειναι πια μονοι στην ζωη ... Οταν σκεφτομαι τους προσφυγες της Συριας και με φανταζομαι στην θεση τους ... λεω που θα πηγαινα; Τι θα εκανα; Ο καθενας με τα δικα του σε αυτη τη ζωη ... Θελει ομως πραγματικη δυναμη να συνεχισεις νομιζω ...

ΑνναΕφιν, διαβασα την αναρτηση σου αλλα πραγματικα ημουν πολυ δυσκολα και συναισθηματικα φορτισμενη να πω κατι ... Ευχομαι απο την καρδια μου μεσα περαστικα να ειναι και αγυριστα! Κουραγιο σας ευχομαι, ψυχραιμια και υπομονη ... και να πεις στην μαμα σου ολα αυτα που θελεις να της πεις! 

Δυστυχως η μητερα μου εφυγε ξαφνικα ... Πηγε να κανει στεφανιογραφημμα που εξελιχθηκε σε μπαλονακι αλλα δεν αντεξε ... Το πατρικο μου ειναι κοντα στο σπιτι μου και τους ειχα δει τυχαια την προηγουμενη μερα οταν επεστρεφαν απο τη δουλεια αυτοι και εγω με τον μικρο απο τον παιδικο σταθμο και περασαν απο το σπιτι κατω και χαιρετηθηκαμε. Ειχα να τους δω μια βιαδομαδα περιπου γιατι ο μπαμπας μου ηταν αρρωστος και δεν θελαμε να κολλησει τον μικρο. Και την επομενη της εξετασης που ηταν τα γενεθλια του καλου μου, κανονιζαμε αγαπημενα φαγητα και τουρτες ... αλλα τελικα αλλα ειχαμε ...

Για την απωλεια αυτου του ειδους διαβασα κατι σημερα στα αγγλικα και σας το μεταφερω ...

"The reality is that you will grieve forever. You will not 'get over' the loss of a loved one, you will learn to live with it. You will heal and you will rebuild yourself around the loss you have suffered. You will be whole again but, you will never be the same. Nor should you be the same, nor would you want to." Των Elizabeth Kubler-Ross & John Kessler. 

Ετσι ειναι νομιζω ... Ακομη καπου ειχα ακουσει οτι θα εχεις ξεπερασει μια απωλεια οταν μπορεις να αναφερεσαι σε αυτη χωρις να γινεσαι συναισθηματικος να πω ... 2 χρονια μετα σιγουρα δεν μου συμβαινει! Η απωλεια της μητερας μου ειναι σα να εχω χασει ενα κομματι απο την ζωη μου ... κυριως αυτο των χρονων που ημουν παιδι ... το ειχα ξαναγραψει νομιζω αυτο. 

Φτανει ομως πρωι πρωι με αυτα ... αχ ... 

 

18 ώρες πρίν, chrimai είπε:

Έβαλα στην υπογραφή και το όνομα της μπουμπούς ...

θα την πούμε Αθηνά η μόνη γιαγιά που έμεινε χωρις να ακούσει το όνομα της....δεν αφήσαμε κανένα παππού παραπονεμένο.

 

Για πείτε εσείς έχετε βρεί ονοματάκια?

Εμεις θα την ονομασουμε Αικατερινη, με το καλο να ερθει ... απο την μητερα μου. Τωρα θα δουμε πως θα την φωναζουμε ... Την μητερα μου την φωναζαν Καιτη ... ηταν της τοτε εποχης ... Θα δουμε οταν την δουμε  Ο μικρος εχει το ονομα του μπαμπα του μπαμπα του.

15 ώρες πρίν, orianna είπε:

κοριτσι μου περαστικα στη μαμα σου και υπομονη σε ολους σας μεχρι να ξεπεραστει ο κινδυνος. εγω τη μαμα μου την εχασα οταν ημουν 22 και απο τοτε ολα αλλαξαν..μαζι της πεθανε και το πιο ομορφο κομματι του εαυτου μου.δεν γνωριζα τοτε οτι ποτε ξανα δεν θα ενιωθα ξεγνοιαστη,δεν θα ξανα πηγαινα διακοπες,δεν θα ξανα γελουσα με το ιδιο χαμογελο.τα χρονια που επρεπε να διασκεδασω εγω ανελαβα την οικογενειακη επειχηρηση μαζι με τον πατερα μου ο οποιος δεν αργησε να παθει καταθλιψη αφου ειχε χασει τον ερωτα της ζωης του και στη συνεχεια αλτσχαιμερ...εζησα μαζι του οτι συνεπαγεται αυτη η αρρωστια και τωρα μαζι με την εγκυμοσυνη μου  ζω το τελευταιο του σταδιο..φυσικα δεν μπορω να χαρω την εγκυμοσυνη μου οπως θα ηθελα και ζω μεσα στο αγχος και τον φοβο για την μερα που θα φτασει κ θα φυγει..αυτο που σκεφτομαι πολλες φορες ειναι ποσο διαφορετικη θα ηταν η ζωη μας αν η μαμα μου ηταν ακομα κοντα μας..οσες λοιπον εχετε τους γονεις σας να τους αγαπατε και να το δειχνετε και να το λετε οποτε μπορειτε.

Οριαννα, λυπαμαι πολυ και για την δικη σου απωλεια. Σε οποια ηλικια και να εισαι το να χανεις εναν γονιο ειναι πολυ δυσκολο ... Και πραγματικα μονο ο καθενας μας ξερει τι σημαινει η απωλεια αυτη για τον ιδιο, ακομη και οταν καποιος αλλος ειναι σε ιδια θεση .. Ειναι ολα αυτα που μας κανουν διαφορετικους ανθρωπους που ζουμε ή εχουμε ζησει διαφορετικα πραγματα και ολα εχουν διαφορετικη επιδραση πανω μας ...

Και με τον πατερα σου ειναι δυσκολα ... Η κουμπαρα μου εχει την μητερα της με Αλτσαιμερ εδω και 10 χρονια .. Εμφανιστηκε εκει στα 60+ ... Ειναι εκει αλλα δεν ειναι ... Αλλος πονος και αυτος ... Μονο κουραγιο ευχομαι και μπορω να σου πω ... Με το καλο να ερθει το μωρακι σας!

 

20 ώρες πρίν, aspa80 είπε:

Καλησπερα κοριτσια!Τα αποτελεσματα της καμπυλης σακχαρου μου εχουν ως εξης

προ γλυκοζης 83

1 ωρα μετα 135

2 ωρες μετα 106

Πως τα βλεπετε?Την Δευτερα εχω γυναικολογο και δεν εχω ιδεα πως ειναι τα αποτελεσματα....βασει μικροβιολογικου ειμαι καλα αλλα για εγκυμοσυνη?

Μια χαρα φαινεται η καμπυλη! Οι δικες μου τιμες ειναι πιο αυξημενες και πανυγυριζω γιατι ειναι κατω απο τα ορια

νηστειας: 86

στην μια ωρα: 165

στις 2 ωρες: 143

 

[katsif]

πρίν από 28 λεπτά , mamSof είπε:

Για αυτο παντα σκεφτομαι οτι δεν ξερω τι εχει περασει ο αλλος κι εχει αυτη την συμπεριφορα ... οποτε και δεν δινω σημασια και δεν παρεξηγω πια ευκολα ... Οσο παιρνανε τα χρονια μαθαινουμε πολλα γιατι ακουμε πολλα και ζουμε πολλα με μας αλλαζουν οπως και να εχει ως ανθρωπους ... Να σκεφτει κανεις αυτους που εχουν περασει απο πολεμο και ειναι πια μονοι στην ζωη ... Οταν σκεφτομαι τους προσφυγες της Συριας και με φανταζομαι στην θεση τους ... λεω που θα πηγαινα; Τι θα εκανα; Ο καθενας με τα δικα του σε αυτη τη ζωη ... Θελει ομως πραγματικη δυναμη να συνεχισεις νομιζω ...

ΑνναΕφιν, διαβασα την αναρτηση σου αλλα πραγματικα ημουν πολυ δυσκολα και συναισθηματικα φορτισμενη να πω κατι ... Ευχομαι απο την καρδια μου μεσα περαστικα να ειναι και αγυριστα! Κουραγιο σας ευχομαι, ψυχραιμια και υπομονη ... και να πεις στην μαμα σου ολα αυτα που θελεις να της πεις! 

Δυστυχως η μητερα μου εφυγε ξαφνικα ... Πηγε να κανει στεφανιογραφημμα που εξελιχθηκε σε μπαλονακι αλλα δεν αντεξε ... Το πατρικο μου ειναι κοντα στο σπιτι μου και τους ειχα δει τυχαια την προηγουμενη μερα οταν επεστρεφαν απο τη δουλεια αυτοι και εγω με τον μικρο απο τον παιδικο σταθμο και περασαν απο το σπιτι κατω και χαιρετηθηκαμε. Ειχα να τους δω μια βιαδομαδα περιπου γιατι ο μπαμπας μου ηταν αρρωστος και δεν θελαμε να κολλησει τον μικρο. Και την επομενη της εξετασης που ηταν τα γενεθλια του καλου μου, κανονιζαμε αγαπημενα φαγητα και τουρτες ... αλλα τελικα αλλα ειχαμε ...

Για την απωλεια αυτου του ειδους διαβασα κατι σημερα στα αγγλικα και σας το μεταφερω ...

"The reality is that you will grieve forever. You will not 'get over' the loss of a loved one, you will learn to live with it. You will heal and you will rebuild yourself around the loss you have suffered. You will be whole again but, you will never be the same. Nor should you be the same, nor would you want to." Των Elizabeth Kubler-Ross & John Kessler. 

Ετσι ειναι νομιζω ... Ακομη καπου ειχα ακουσει οτι θα εχεις ξεπερασει μια απωλεια οταν μπορεις να αναφερεσαι σε αυτη χωρις να γινεσαι συναισθηματικος να πω ... 2 χρονια μετα σιγουρα δεν μου συμβαινει! Η απωλεια της μητερας μου ειναι σα να εχω χασει ενα κομματι απο την ζωη μου ... κυριως αυτο των χρονων που ημουν παιδι ... το ειχα ξαναγραψει νομιζω αυτο. 

Φτανει ομως πρωι πρωι με αυτα ... αχ ... 

 

Εμεις θα την ονομασουμε Αικατερινη, με το καλο να ερθει ... απο την μητερα μου. Τωρα θα δουμε πως θα την φωναζουμε ... Την μητερα μου την φωναζαν Καιτη ... ηταν της τοτε εποχης ... Θα δουμε οταν την δουμε  Ο μικρος εχει το ονομα του μπαμπα του μπαμπα του.

Οριαννα, λυπαμαι πολυ και για την δικη σου απωλεια. Σε οποια ηλικια και να εισαι το να χανεις εναν γονιο ειναι πολυ δυσκολο ... Και πραγματικα μονο ο καθενας μας ξερει τι σημαινει η απωλεια αυτη για τον ιδιο, ακομη και οταν καποιος αλλος ειναι σε ιδια θεση .. Ειναι ολα αυτα που μας κανουν διαφορετικους ανθρωπους που ζουμε ή εχουμε ζησει διαφορετικα πραγματα και ολα εχουν διαφορετικη επιδραση πανω μας ...

Και με τον πατερα σου ειναι δυσκολα ... Η κουμπαρα μου εχει την μητερα της με Αλτσαιμερ εδω και 10 χρονια .. Εμφανιστηκε εκει στα 60+ ... Ειναι εκει αλλα δεν ειναι ... Αλλος πονος και αυτος ... Μονο κουραγιο ευχομαι και μπορω να σου πω ... Με το καλο να ερθει το μωρακι σας!

 

Μια χαρα φαινεται η καμπυλη! Οι δικες μου τιμες ειναι πιο αυξημενες και πανυγυριζω γιατι ειναι κατω απο τα ορια

νηστειας: 86

στην μια ωρα: 165

στις 2 ωρες: 143

 

Καλημέρα! 

Κατερίνα θα το φωνάζεις!  Όπως εγώ χεχεχεχε

Κορίτσια σήμερα μια βροχή το πρωί άλλο πράγμα.  Με χαλάζι. Και τώρα ήλιος!  Αν είναι δυνατόν!

[mamSof]

1 hour ago, katsif είπε:

Καλημέρα! 

Κατερίνα θα το φωνάζεις!  Όπως εγώ χεχεχεχε

Κορίτσια σήμερα μια βροχή το πρωί άλλο πράγμα.  Με χαλάζι. Και τώρα ήλιος!  Αν είναι δυνατόν!

Κατερινα μαλλον οχι γιατι μου φαινεται μεγαλο ... Μεχρι 3 συλλαβες το πολυ! Οι 2 ειναι οι ιδανικες παντα! Να προλαβεις να το φωναξεις πριν το πατησει το αμαξι! χαχα!

[katsif]

2 ώρες πρίν, mamSof είπε:

Κατερινα μαλλον οχι γιατι μου φαινεται μεγαλο ... Μεχρι 3 συλλαβες το πολυ! Οι 2 ειναι οι ιδανικες παντα! Να προλαβεις να το φωναξεις πριν το πατησει το αμαξι! χαχα!

Χαχα είσαι απιθανη!

Απλά μου αρέσουν τα ονόματα ολόκληρα! 

[annaefin]

Εμείς θα το πούμε Ελένη!! Της μαμάς μου.. η μαμα του αντρα μου το άκουσε πρόσφατα οπότε το ήθελε αρκετά και ο άντρας μου το Ελένη  (Είναι και η αδυναμία του άλλωστε, τα πάνε πολύ καλά οι δύο τους!)

Εγω να σας πω την αλήθεια λατρεύω το όνομα Ολίβια.. μακάρι να μας αξιώσει ο Θεός κ άλλο κοριτσάκι και θα ειναι το επόμενο όνομα!!

[katsif]

Εμείς θα παίξουμε με το χριστινα χρίστος αφού την κόρη μου της έδωσα της μαμας μου. Θα ήθελα του μπαμπα μου Θεμιστοκλής αλλά δεν παίζει,  θέλει και ο άντρας μου να βγάλει από τους δικούς του. Τουλάχιστον γλυτώνω της πεθεράς χεχε

Σοφια μην το φωνάζεις Καιτη,  μου θυμίζει την θεια μου την Καιτη που έπαιζε χαρτιά χεχεχε

[Melody90]

2 ώρες πρίν, annaefin είπε:

Εμείς θα το πούμε Ελένη!! Της μαμάς μου.. η μαμα του αντρα μου το άκουσε πρόσφατα οπότε το ήθελε αρκετά και ο άντρας μου το Ελένη  (Είναι και η αδυναμία του άλλωστε, τα πάνε πολύ καλά οι δύο τους!)

Εγω να σας πω την αλήθεια λατρεύω το όνομα Ολίβια.. μακάρι να μας αξιώσει ο Θεός κ άλλο κοριτσάκι και θα ειναι το επόμενο όνομα!!

@annaefin πολύ ωραίο ονοματάκι το Ελένη!!!δεν ξέρω μου θυμίζει την ωραία Ελένη εμείς έχουμε ένα θέμα τώρα με το όνομα...το πρώτο μου οκ πήρε του πεθερού ήταν κ αγόρι "χαρά ο άντρας μου" όλα καλά... τώρα παλι είναι αγόρι κ τον πατέρα μου τον λένε Αθηναγόρα!το θέμα είναι ότι πριν μείνω έγκυος προσευχομουν πολύ στον Άγιο Παισιο κ είπα θα το δώσουμε έστω κ σαν δεύτερο όνομα..τώρα δεν ξέρω προβληματίζομαι πολύ μου άρεσε πάντα κ το Αγγελος..πείτε καμιά ιδέα??ο πατέρας μου δεν ξέρω αν το πάρει κ στραβά!ο άντρας μου ξέρω ότι δεν ενθουσιάζεται με του πεθερού του το όνομα...help????

Ααααα ξέχασα... επίσης δεν του άρεσε κ το Παισιος αλλά εγώ νιώθω σαν να το "έταξα"..βασικά δεν το συζήτησα μαζί του πολύ σοβαρά ακόμα.μπερδεμα έφαγα!!!

[fani_]

Καλησπερα κοριτσια!

Εμεις θα το βαφτισουμε Παναγιωτη. Μετα την περιπετεια με τις αποκολλησεις το ταξαμε το μωρο, βασικα ο αντρας μου πρωτος και συμφωνησα αμεσως. Ακουστε ομως ιστορια που προσωπικα με ανατριχιασε, αν και δεν το εχω πολυ με τους παπαδες κτλ.

Ενω το ταξιμο ηταν Παναγιωτης σιγα σιγα ο συζυγος ο πεθερος και η πεθερα αρχισαν να σκεφτονται να βγει σαν δευτερο ονομα το Παναγιωτης και πρωτο Δημητρης του πεθερου μου. Η αληθεια ειναι οτι προσωπικα θεωρω οτι αν ταξεις πρεπει να βγαλεις πρωτο ονομα αλλιως ειναι τυπου "απατη", αλλα επειδη ο πεθερος δεν εχει ακουσει το ονομα και δεν εχει αλλο εγγονι αγορι δεν επεμεινα, αλλωστε το μονο που με ενοιαζε και με νοιαζει πραγματικα ειναι να γεννηθει υγιες το μωρο μου κ οχι το ονομα.

Πριν λιγο καιρο που λετε παει ο συζυγος σε ενα μοναστηρι στον Αγιο Παντελεημονα στην Πεντελη και συναντησε εναν ξακουστο"φωτισμενο" γεροντα που δεν τον ειχε ξανασυναντησει ποτε και επιασαν λιγο την κουβεντα χωρις να του πει κατι για εμενα μονο οτι ειναι παντρεμενος...μεταξυ αλλων λεει στον συζυγο "η γυναικα σου ειναι εγκυος, θα περασει καποιες δυσκολιες αλλα το παιδι θα γεννηθει...αλλα μην ξεχνας οτι εχεις δωσει μια υποσχεση και πρεπει να την τηρησεις.." 

Μετα απο αυτο δεν ξανασυζητησε κανεις τους αλλο ονομα αν και τα πεθερικα δεν το εχουν χωνεψει ακομα εντελως. Παναγιωτης και σκεφτομαι το φωναζω και Πανο.

Περιττο να πω οτι γλιτωσα της πεθερας (Σπυριδουλα) την οποια φωναζουν ολοι Σπυρουλα!! Δλδ ποσο πιο χαλια? 

Παντως αν αξιωθω ποτε να κανω και δευτερο αγορακι εχω ηδη κλεισει ονομα, το αγαπημενο μου που ειναι Αλκινοος.

3 ώρες πρίν, Melody90 είπε:

@annaefin πολύ ωραίο ονοματάκι το Ελένη!!!δεν ξέρω μου θυμίζει την ωραία Ελένη εμείς έχουμε ένα θέμα τώρα με το όνομα...το πρώτο μου οκ πήρε του πεθερού ήταν κ αγόρι "χαρά ο άντρας μου" όλα καλά... τώρα παλι είναι αγόρι κ τον πατέρα μου τον λένε Αθηναγόρα!το θέμα είναι ότι πριν μείνω έγκυος προσευχομουν πολύ στον Άγιο Παισιο κ είπα θα το δώσουμε έστω κ σαν δεύτερο όνομα..τώρα δεν ξέρω προβληματίζομαι πολύ μου άρεσε πάντα κ το Αγγελος..πείτε καμιά ιδέα??ο πατέρας μου δεν ξέρω αν το πάρει κ στραβά!ο άντρας μου ξέρω ότι δεν ενθουσιάζεται με του πεθερού του το όνομα...help????

Ααααα ξέχασα... επίσης δεν του άρεσε κ το Παισιος αλλά εγώ νιώθω σαν να το "έταξα"..βασικά δεν το συζήτησα μαζί του πολύ σοβαρά ακόμα.μπερδεμα έφαγα!!!

Η αληθεια ειναι οτι το Παισιος ειναι λιγο βαρυ αλλα οπως γραφω και πιο πανω νομιζω οτι αν ταξεις πρεπει να δωσεις το ονομα..Ειναι ενα μπερδεμα ειναι η αληθεια αλλα σε εμας τα πραγματα εγιναν ξεκαθαρα μετα την επισκεψη του συζυγου στο μοναστηρι!