Θα γίνουμε Γονείς τον Δεκέμβριο του 2018 :-)

[Dimitra K]

Just now, ΒαλεντιναΧρηστος είπε:

Αχχχχ τ μ θυμησες Δημητρα να ξερες! Εγω ξερετε μολις δοξα τον Θεο μπηκα 37η εβδομαδα ειχα διαστολη 1 στη 38η 2 κ καθημερινα πονους ολημερις! Ραντεβου γ επανεξεταση κ NST ειχα 20/12 με βλεπανε 2φορες την εβδομαδα λογω λιγων αμνιακων κ γερασμενου πλακουντα ξυπναω π λες τριτη 18/12(39&2)κ λεω στου αντρα μ να παμε στο Νοσοκομειο εκει με παρακολουθουσαν μ λεει γτ πονας οχι λεω ετσι να με δουν τι σημερα τι μεθαυριο λεω να παρουμε κ την μαμα μ μαζι πραγμα περιεργο γ εμενα μιας κ ειχε ερθει μονο την πρωτη φορα μαζι μ για παρεα! Της τηλεφωνο π λες 8μιση η ωρα το κ το θα παμε θα ρθεις για παρεα...ναι μ λεει παμε εκει με κοιταει ο γιατρος μ π τυχαινε να εχει εφημερια μ λεει ο τραχηλος ειναι 2εκ με διαστολη αλλα τον βλεπω μαλακο πανε πιες ενα καφε εδω γυρω κ ελα σε 1μιση ωρα παλι(12 το μεσημερι) παμε πινουμε μια σοκολατα τρωω 3σοκολατακια π μας ειχαν φερει κ ξεκινανε οι πονοιιι λιγοι σταθεροι εγω τις ειχα συνηθισει τοσους μηνες βλεπεις τις συσπασεις κ τπτ δεν εδειχνε οτι θ γεννησω ηταν μια απλη μερα.....παμε 12η ωρα με βαζουν στο μηχανημα συσπασεις η βαλεντινα ανα 2λεπτα 130 στην κλιμακα μ λεει πατε πανω στην μαιευτικη γ εισαγωγη....αυτο μ ειπαν ουτε γεννας πυτε τπτ....δεν καταλαβαμε να σας πω ανεβηκαμε στα χαμενα δινουμε το νστ στην μαια κ μ λεει:αααα γεννατε αντε ωραια παμε να σας βαλω κ εγω στο μηχανημα κ να περασουμε την φλεβα για τυχον ορο....εγω ημουν χαλαρη light συσπαααρες να γραφει το μηχανημα αφου τερματιζε στο 199 κ εγω εκανα σταθερες τοσο ανα 2λεπτα,,διπλα μ ηταν μια κοπελα π το μηχανημα της εγραφε 40κ ουρλιαζε ηταν κ 2η γεννα γ εκεινη κ μ ελεγε με νευριαζεις τοσο πολυ π γελας κ εισαι ανετη π μ ρχεται να σε χτυπησω π να ηξερε τι ειχα περασει απο εισαγωγες στα νοσοκομεια με τις παλιοσυσπασεις! Με τα πολλα μ κανουν κλισμα μ βαζουν ορο για ενυδατωση γτ κ να μην πονουσα οι συσπασεις π υπηρχαν απο το πρωι θα με κουραζαν κ δεν θα ημουν συνεργασιμη στις εξωθησεις μ σπασαν τα νερα 22:00η ωρα(διαστολη 4-5) κ με τα λιγα εκανα τελεια διαστολη η ωρα 00&15 τ βραδυ εγω χαρα σταυρους γελια ηθελα τοσο πολυ να γεννησω....μπαινουμε στη αιθουσα τοκετου κ δεν με ενοιαζε ποιος θα με ξεγεννησει ηθελα απλα να βγει σπρωξε,σπρωξε,σπρωξε ,σπρωξε τπτ μα εισαι τοοοσο στενη να μ λεει η ειδικευομενη π με ξεγεννουσε υπο τ βλεμμα του διευθ. Μαιευτικης με κωβει π λετε τπτ να σπρωχνω κ τπτ πλεον ακουω το γιατρο να λεει επειδη βλεπουμε το κεφαλι κ εχει ωρα εκει αρα εκει π εχει μεινει ζοριζεται (με ειχαν βεβαια ακομα καρδιοτοκογραφο επανω μ) μ λεει πρεπει να βγει ΤΩΡΑ με πιανουν κατι κλαμματα ερχονται 2μαιες π λετε κ η μια να μ σπρωχνει τα ποδια μ προς τα πανω η αλλη να μ παταει την κοιλια μ προς τα κατω ωσπου ακουω ενα βγαινειιιιιιιιι κ σε ενα δευτερο ακουω ενα κλαμα το πιο ωραιο στην ζωη μ μ την ξαπλωνουν στην κοιλια μ την φυλαω κ φευγει διπλα μ για καθαρισμα κ εξεταση!!! Μ λεγανε στον υπερηχο θα βγει μικροκαμμωμενο μωρο λογω του πλακουντα κ λογω δημοσιου δεν σ ελεγαν παντα βαρος κ ρωταω εκεινη την ωρα π την καθαριζαν ποσο βαρος εχει κ μ λενε 3.200 ενταξει εκει ηρεμω κ κανω τον σταυρο μ κ κλαιω ΤΟΣΟ πολυ απο χαρα!!! Γεννησα 00:55 ξημερωματα 19/12! Κ στις 03:30σηκωθηκα να παω στο μπανιο!!!! Πηγα για μια απλη εξεταση και ΓΕΝΝΗΣΑ!!!!!

Α ρε γλυκουλα μου δεν ελεγε να βγει αυτο το κοριτσι ουτε εκεινη την ωρα ε σε πεδεψε! Παντως κ γω ρε κοριτσια πονεσα πολυ στις εξωθησεις κ ας εκανα επισκληριδιο ουρλιαζα στα τελευταια σπρωξιματα ελεγα παει δε χωραει να βγει απο κει μωρο μιλαμε για μπουκωμαααα κ μενα με τρομαξε ο γιατρος τα τελευταια λεπτα μου λεει αν δε σπρωξεις τωρα θα σκασει το μωρο! Κ δινω μια καλη δε θα το ξεχασω σ ολη μου τη ζωη νομιζα οτι θα μου πεταχτουν τα ματια εξω κ θα μου σπασουν τσ πλευρα!!τελικα ειμαστε φτιαγμενες απο αλλο υλικο οι γυναικες να αντεχουμε.... γενικα!!!

[Cath3rine]

Just now, Anastasia_paris είπε:

Κορίτσια μου καλημέρα!!!! Τι ωραία πραγματάκια διαβάζω πρωί πρωί!!!! Εμένα όπως μπορεί να θυμάστε μου αλλάζαμε συνέχεια την ημερομηνία τοκετού προς το τέλος! Από 24/12 που είχα πητ, πήγαμε 15/12,8/12 ώσπου στο τέλος πάω για καρδιοτοκογραφο 28/11, είμαστε στην αίθουσα μαζί με την αγαπημένη @Cath3rine, και καταλαβαίνω συσπασουλες αλλά δεν πολύ ανησυχώ.. Τον τελευταίο μήνα ούτως ή άλλως ήμουν συνέχεια ξάπλα με προγεστερονη τοκολυτικα κλπ και είχα συσπάσεις, έρχεται που λέτε η γιατρός μου, βλέπει το χαρτι με τις συσπάσεις, φεύγει και ξαναέρχεται μετά από λίγο με το χαρτί της εισαγωγής! Πας σπίτι, δεν σηκώνεσαι απ το κρεβάτι για κανένα λόγο και έρχεσαι μεθαύριο, γέννας! Τα είδα όλα, μου ήρθε τόσο ξαφνικό! Θα ξανακάνω αργότερα ποστ για τον τοκετο, τα θυμάμαι όλα σαν χθες! 

 

Καλημερα κορίτσια μου.. Αχ τι ωραία που τα θυμόμαστε,!φιλενάδα εμεις πηγαίναμε μαζι.. Κ εμένα μ αλλαξαν 2-3 φορες ΠΗΤ κ τελικα γέννησα 20/12 40 εβδομάδες (καισαρική) χωρις συσπάσεις ποτέ.. Αφου καναμε μαζι καρδιοτοκογραφο... Εγω ημουν κουλ κ εσύ πονούσες.. Πραγματικα σαν χτες... Ολα τα θυμάμαι.. Κ νομίζω τελικα μαζι θα γεννουσαμε εν τέλει.  

Μετα μιλήσαμε στο τηλ κ σε θυμαμαι σαν τώρα να με λες γέννησα 7 το απόγευμα είχε πολύ κοσμο... Κ περίμενα ώρες.. Κ είχες την μικρή στο δωμάτιο κ την άλλαζες κ σ ελεγα πως τα καταφέρνεις.. Δεν πονάς;; 

Οταν πηγα να γεννήσω ενω ηταν να με πάρουν 14:00 ώρα το μεσημέρι κ τελικά γέννησα 17:57..είχε πολυ κοσμο εκεινη την μερα.. Ολο εσένα σκεφτόμουν... Παλι κλασσικά ουτε συσπάσεις ουτε τπτ.. Απο τις 8 το πρωί που ημουν στο νοσοκομείο το μεσημέρι μου βαλαν ορό για να μην αφυδατωθω..κι εξω όλος ο λαός μου.. Γονεις.. Πεθερικά.. Γιαγιά.. Θείες.. Κουνιάδος.. Αδερφός.. Ειχα το πιο πολυ κοινό χαχαααχα ειχαν ταλαιπωρηθεί κ εκείνοι απο το πρωί... Περίμεναν καρτερικά.. Εβγαινα λιγο τους μιλούσα να ξεχαστώ κ εγω.. Κ ξαφνικα έρχεται ο αναισθησιολόγος με ρωτάει ιστορικό κ μετα απο λίγο με φωνάζει..σαν ψέμα χαχαχαχα...μπαίνω.. Κάνουμε ραχιαια κ σε 20 λεπτά βγήκε ο μικρός... 2980γρ πεντακάθαρος... Μαλακός.. Μου τον δώσανε ανοιξε τα μάτια του με κοίταξε..κ έμεινα να τον χαζεύω. Μ άγγιξε με τα χεράκια του το πρόσωπο μου... Τον φίλησα.. Τον κρατούσαν πάνω μ για κανα 5λεπτό.... Υπέροχο συναισθημα.. Αχ....! Φτυστός ο άντρας μου.. Είχα απίθανο αναισθησιολόγο.. Με πρόσεχε.. Γελούσαμε.. Εχω πολυ ωραία εμπειρία γέννας.. !

Πάντως θυμάμαι που λέγαμε @ΒαλεντιναΧρηστος οταν ήσουν ιπποκράτειο αν μπορούσαμε θα ερχόμασταν να σε βλέπαμε... 

Εγω σας ειχα βρεί σχεδον μολις ειχα μείνει έγκυος γτ εψαχνα για τα συμπτώματα κ ήμουν κ μονη Κρήτη με τον άντρα μου.. Κ έμπαινα κ ειχα παρέα εσας.. 

Αχχχ.... Κ τωρα εγινε ολόκληρο αντράκι,!! 

[Anneliz]

Εγώ κορίτσια ειχα πητ 03/01,αλλα ήμουν σίγουρη πως δεν θα πήγαινε μέχρι τότε. Με είχε ενημερώσει ο γιατρός μ ότι άμα τον αφήσουμε μέχρι την 40η εβδομάδα θα πάει 5 κιλά.. Και ήθελα να προσπαθήσω για φυσιολογικά αλλά όταν άκουγα τόσα κιλά ειχα τρομοκρατηθει, οπότε αποφασίσαμε να μπούμε στις 17/12 το βράδυ να κάνουμε εισαγωγή στο Ιασω, κ να με προετοιμασουν σιγά σιγά ώστε να μου βάλλουν τους πόνους ώστε να προσπαθήσουμε για φυσιολογικά. Εγώ δεν ένιωσα ποτέ τιποτα, μόνο νύσταζα, κ προσπαθουσα να μην αγχώνομαι, αλλά άκουγα σε άλλα δωμάτια κοπέλες να τσιριζουνν κ τρομοκρατηθηκα άσχημα. Ερχόντουσαν να με βλέπουν από κάτω, μπας κι έχω καθόλου διαστολή, τίποτα. Πήγε 10 το πρωί, έβλεπα κ την Σκορδα θυμάμαι, κ ο άντρας μου είχε εκνευριστεί γτ εντελώς ανηξερος από τέτοια θεωρούσε ότι θα γεννούσα σε 5 ώρες. Οι γονείς μας απ'έξω αγχωμένοι κ αυτοί. Σε κάποια στιγμή έρχεται ο γιατρός μ να με δει κ να μου σπάσει τα νερά. Δεν έσπαγαν με τίποτα. Έρχεται κ η προϊσταμένη του Ιασω με βλέπει, (ο άντρας μου να τονίσω κάθε φορά που με έλεγχαν από κάτω τον έβγαζαν έξω) κ από τα πολλά τους λέω μήπως να πάμε με καισαρική;;; μου λέει η προϊσταμένη κοπέλα μου εχεις μεγάλη λεκάνη, κρίμα είναι, μπορείς να γεννήσεις φυσιολογικά. Της λέω φοβάμαι. Κ να πεις ότι θα γινόταν κάτι σε αυτές τις 10 ώρες να πω πάει στο καλό, αλλά ακόμα δεν είχα καθόλου διαστολή. Ο άντρας μου ελεγε ότι θες εσύ κάνε, αλλα ήταν υπέρ της καισαρικής ώστε να τελειωνουμε κ να μην ταλαιπωρουμαι άλλο.. Έπειτα από πολύ σκέψη και φόβο, κ αφού με ενημέρωσε ο γιατρός μ πως θα πρέπει να μου ξαναβάλουν υπόθετο για πόνους μήπως γίνει κάτι κ νιώσω συσπάσεις κ έχω διαστολή, κ θα πρέπει να περάσουν άλλες 7 ώρες σίγουρα, σκέφτηκα πως εγώ οκ δεν θα είχα θέμα να περιμένω, αλλά μετά δεν θα είχα αντοχή την ώρα του τοκετού. Ήμουν ήδη πολύ κουρασμένη. Έτσι του λέω πάμε για καισαρική. Αποχαιρετώ τον άντρα μ με κλαματα, με βάζουν μεσα, η αναισθησιολογος να μ λέει όλη την ώρα να την ακούω. Πάλι καλά είχα την μαία μου που με βοήθησε απίστευτα. Σε κάποια στιγμή δεν μπορούσα να κρατήσω τα μάτια μου ανοιχτά, νύσταζα τόσοο πολύ κ θυμάμαι να λέω από μέσα μου "μη τυχόνννν και κοιμηθείς τώρα που βγαίνει το μωρό σου και δεν το δεις. Μην τυχόννν". 9 μήνες περίμενα αυτήν την στιγμή! Το έλεγα συνέχεια για να προσπαθήσω να μείνω ξύπνια. Σε κάποια στιγμή δεν μιλούσε κανένας. Γυρνάω το κεφάλι μου στην μαία μ κ της λέω τι γίνετε; έγινε κάτι; γιατί δεν μιλάνε;;; κ μ λέει ΒΓΑΙΝΕΙΙΙ και έπειτα από 2 λεπτα είχε βγει το στρουμπουλο μου μωράκι! Μου το έφεραν απλώς να το φιλήσω κ το πήραν αμέσως. Εγώ γενικότερα δεν έχω και την καλύτερη εμπειρία από την καισαρική μου. Ένιωσα πολύ χάλια κ πολύ φόβο, αλλά μετά από αυτήν την εμπειρία κ μετά από τους πόνους της καισαρικής τις επόμενες ημέρες κορίτσια πραγματικά σάς μιλάω ένιωσα τόσο δυνατηηη αφού είπα γιατί ήμουν τόσοο ηληθια κ δεν περίμενα κι άλλο να γεννήσω φυσιολογικα;;; γιατί;;;;; γιατί ο άντρας μ δεν με στήριξε σε αυτό;;; γιατί δεν γνώριζε τίποτα περί φυσιολογικου τοκετού δυστυχώς.. Έπειτα που με ανέβασαν στο δωμάτιο, ήθελα να πάω το απόγευμα να δω το μωρό μου κάτω στην μοναδα. Ακόμα θυμάμαι την πρώτη φορά που πήγα να σηκωθώ από το κρεβάτι. Παρα λίγο να πέσω από τον πόνο κ μου ερχόταν να κλάψω από τον πόνο και να τα παρατήσω να μην πάω στο μωρό μου. Αλλά δεν γινόταν. Πονουσα απίστευτα αλλά ήθελα να πάω στο μωρό μου να το δω. Περίμενα τόσο καιρό αυτήν την στιγμή κ δεν το είχα κοντά μου. Με το ζόρι έκατσα στο καροτσάκι για να με κατεβάσει ο άντρας μ. Όταν πήγα κάτω μου είπαν μα καλά εσείς γεννήσατε πριν λίγο κ ήρθατε αμέσως; κ λέω ναι. Μετά κατάλαβα πως συνήθως δεν γινόταν αυτό, οι κοπέλες από τον πόνο της καισαρικής πήγαιναν την επόμενη.. Εντάξει δεν θέλω να σας πω τι κλάμα έριξα όταν τον έβλεπα μέσα στο πυρέξ, αφού όλοι με κοιτούσαν, γτ αντί να γελάω εκλαιγα που δεν μπορούσα να τον πιάσω.. Φυσικά να μην σας πω πόσο γεμάτη, χαρούμενη, τρισευτυχισμενη ένιωσα όταν τον έπιασα στην αγκαλιά μ την 3η ημέρα!! Νομίζω με καταλαβαίνετε απόλυτα. 

[kathyv25]

Αχ κορίτσια μου! Έντονες αναμνήσεις! 

Εγώ είχα προγραμματισμένη καισαρική και πήγα με ραντεβού. Στην επισκληριδιο έπαθα ένα ψιλοσοκ γιατί ήταν πολύ παράξενη η αίσθηση, και στην αρχή δε με έπιανε αλλά μετά που με έπιασε αφού μου είχαν βάλει και άλλη δόση ήμουν λες και είχα πάρει ελαφριά ναρκωτικά χαχαχαχα! Εμένα μου το δώσανε κατευθείαν το μωράκι μου τον είχα αγκαλιά 5 λεπτά σίγουρα μπορεί και πιο πολύ! και μετά αφου με ραψανε και τον ετοίμασαν μας πήγανε και θηλασαμε, απίστευτες στιγμές! @Anneliz εσύ γιατί δεν το είχες το μωράκι σου αμέσως, δεν θυμάμαι; 

[Anneliz]

Just now, kathyv25 είπε:

Αχ κορίτσια μου! Έντονες αναμνήσεις! 

Εγώ είχα προγραμματισμένη καισαρική και πήγα με ραντεβού. Στην επισκληριδιο έπαθα ένα ψιλοσοκ γιατί ήταν πολύ παράξενη η αίσθηση, και στην αρχή δε με έπιανε αλλά μετά που με έπιασε αφού μου είχαν βάλει και άλλη δόση ήμουν λες και είχα πάρει ελαφριά ναρκωτικά χαχαχαχα! Εμένα μου το δώσανε κατευθείαν το μωράκι μου τον είχα αγκαλιά 5 λεπτά σίγουρα μπορεί και πιο πολύ! και μετά αφου με ραψανε και τον ετοίμασαν μας πήγανε και θηλασαμε, απίστευτες στιγμές! @Anneliz εσύ γιατί δεν το είχες το μωράκι σου αμέσως, δεν θυμάμαι; 

Έπρεπε να μπει στο οξυγόνο επειδή ήταν μεγάλο 4040 κ είχε ταχυπνοια .. 

[mummyoftwoandone]

Αχ κορίτσια μου.... Εγώ μετά από πολλές ώρες σε αναμονή μπήκα στο χειρουργείο, φοβόμουν πολύ την αναισθησία αλλά ευτυχώς είχα τέλειο βοηθό αναισθησιολογου ο οποίος μου μιλούσε όσο ο αναισθησιολογος έβαζε τη ραχιαια και δεν κατάλαβα τίποτα... Ξεκινάει η διαδικασία κι εγώ άρχισα να ζαλίζομαι και να κλεινουν τα μάτια μου. Το παλικάρι συνέχεια πάνω απ το κεφάλι μου να μου μιλάει... Κάποια στιγμή προσπαθώ να μιλήσω και δεν μπορώ.. Θυμάμαι να του ψιθυριζω δεν μπορώ να αναπνεύσω και κατευθείαν μου έβαλαν οξυγόνο... Μετά από λίγο ακούω το πρώτο κλάμα.. Γεννήθηκε η μικρούλα σου! Μου την φέρνουν πάνω απ το κεφάλι μου για ένα λεπτό και την παίρνουν για να συνεχίσουμε για το δεύτερο... Καταλαβαίνω πίεση, πολύ πίεση.. Κάποια στιγμή μου μιλάει η γιατρός μου, μην ανησυχείς μου λέει σε λίγο βγαίνει... Βγαίνει βγαίνει!!! Αλλά εγώ δεν τον ακούω... Γιατί δεν κλαίει??? Ήθελα να φωνάξω και δεν μπορούσα ούτε να μιλήσω.. Κουνουσα επίμονα τα μάτια μου να μου πουν τι γίνεται, ο μικρός είχε βγει αλλά δεν έκλαιγε ούτε μου τον έφεραν να τον δω... Μετά από λίγο τον ακούω, δεν μου τον φέρνουν όμως... Έρχεται η γιατρός μου πάνω μου και μου λέει πρέπει να τον βοηθήσουμε λίγο με την αναπνοή του, μην ανησυχείς είναι καλά... Μέχρι να με ραψουν και να με πάνε στην αίθουσα ανάνηψης δεν είχα σταματήσει να κλαίω... Μετά ξεκίνησαν οι πόνοι, ετρεμα σαν το ψάρι και πονούσα... Δεν με έπιανε κανένα παυσίπονο.. Εν τέλει έρχεται μια κόλα μου κάνει μια ένεση και μου λέει αυτό είναι δόση ελέφαντα, δεν μπορεί, θα σε πιάσει! Μετά από λίγο άρχισα να ηρεμώ... Με πάνε στο δωματιο και έμεινα όλο το βράδυ μόνη, ώσπου έρχεται μια νεογνολογος από την μεν. Μου εξηγεί ότι ο μικρός υπεστει σοκ κατά την γέννα, είχε αναπνευστική δυσχέρεια και τον έβαλαν θερμοκοιτιδα, όμως εμφάνισε πρόβλημα και τον μετέφεραν στην μονάδα... Την άλλη μέρα μου έφεραν την μικρή, τον μικρό τον είδα μετά από 2 μέρες, με πήγε ο άντρας μου με το καροτσάκι και μολις τον είδα πλανταξα στο κλάμα, δεν άντεξα πάνω από ένα λεπτό... Από την επόμενη μέρα που μπόρεσα και σηκώθηκα πήγαινα και τον έβλεπα συνέχεια, ώσπου εμείς πήραμε εξιτήριο αλλά τον μικρούλη μου τον πήρα μετά από μια εβδομάδα.... Φφφφ τι θέλατε και τα θυμηθήκατε αυτά ρε κορίτσια... 

[nanoula90]

Αχ ρε κοριτσια ποσο συγκινουμαι με τις ιστοριες σας.

@Anastasia_paris φιλεναδιτσα μου καλη να σκεφτεσαι μονο οτι ολα πηγαν καλα. Οτι σε διδυμη κυηση που απο μονη της θεωρειται κυηση που ενεχει κινδυνους, εσυ εχεις 2 υγιεστατα μωρα!!! Οτι ο μικρος δεχτηκε πολυ μικρη βοηθεια και σε 10 μερες τον ειχες κιολας παρει. Κ τωρα τα εχεις εκει ολα τα μωρα σου να τα καμαρωνεις και να εισαι υπερηφανη και για αυτα και για σενα!!! Εισαι πολυ δυνατη και αξια θαυμασμου!

@Anneliz κοριτσι μου σε καταλαβαινω. Αλλα δεν πειραζει, δεν εχει καμια σημασια πως γενναμε. Ταλαιπωρηθηκες σιγουρα με την τομη και τον πονο αλλα πλεον ειναι μια αναμνηση που σου αφησε το καλυτερο δωρο!! Το μωρακι σου!!

Εγω κοριτσια ειχα πητ 30/12 αλλα μου λεγε ο γιατρος οτι το μωρο ηταν μεγαλο 3800. Πηγα μια μερα για εξεταση κ μου ειπε ελα αυριο 20/12 να γεννησεις στο Ρεα με προκληση. Καλυτερα κιολας ετσι γιατι αν ηξερα απο πριν ποτε θα γεννουσα μπορει να αγχωνομουν. Δεν αγχωθηκα καθολου. Κοιμηθηκα μια χαρα κ πηγα την επομενη το πρωι κυρια. Μου βαλανε τους πονους κατα τις 10:30 το πρωι. Εγω παντως αρχισα να ποναω ηδη με διαστολη 4. Μου βαζανε επισκληριδιο και ευτυχως ηρεμουσα. Οταν εφτασα κατα τις 15:00 με 7 διαστολη εκει αρχισα κ υπεφερα. Νομιζω απο κει κ περα ολα γιναν πολυ γρηγορα. Ενω μεχρι εκεινην τη στιγμη ο αντρας μου ηταν μεσα, τον εδιωξα. Ναι ειμαι λιγο αλλοπροσαλη, αλλα δεν τον ηθελα μεσα γιατι ποναγα και με αγχωνε η παρουσια του οτι θα με δει σε ασχημη κατασταση. Με τα πολλα, μαλλον δεν μου ξαναβαλανε επισκληριδιο, μαλλον δεν γινοταν επειδη προχωρουσε η διαστολη. Εκει τα ειδα οοοολα. Ποναγα ποναγα ποναγα. Φωναζα θυμαμαι. Στις εξωθησεις εκλαιγα απο τον πονο και τους φωναζα δεν αντεχω αλλο. Ενιωθα οτι θα λυποθυμησω. Εβαζα ολη μου την δυναμη στο να σπρωχνω που μετα δεν ειχα αναπνοη.

Αλλα τελικα ο μικρος ειχε μπει στραβα στην λεκανη, για αυτο κ παρα το σπρωξιμο δεν εβγαινε. Μπηκαν μεσα η προισταμενη και αλλα 2 ατομα. Η προισταμενη μου πιεζε με τον αγκωνα την κοιλια για να κατεβει το μωρο και εγω της φωναζα κ της αρπαζα το χερι και της ελεγα με ποναας, μη με ξανακουμπησεις!!! Ναι, της εβαλα τις φωνες. Πιο πολυ με πονουσε εκεινη παρα οι πονοι!! Οι αλλοι 2 μου κραταγαν τα ποδια. Η μαια μου μιλαγε κ μου κραταγε το χερι.

Με τα πολλα λεει ο γιατρος φερτε μου την βεντουζα! Εκει λεω αμαν! Κατι παει στραβα. Εβαλε βεντουζα, με εκοψε και ετσι βγηκε ο μικρος στις 17:15 . Μολις τον βγαλανε απο τον πονο και την εξουθενωση, δεν γυρισα καν να κοιταξω το μωρο. Ηθελα απλα να κοιμηθω. Αφου τον σκουπισαν μου τον εφεραν πανω μου κ φωναξαν και τον αντρα μου μεσα που μεχρι εκεινην την ωρα ηταν ακριβως πισω απο την πορτα κ τα ειχε ακουσει ολα και ειχε γινει ασπρος σαν πανι. Μολις πηρα αγκαλια το μωρο εκλαιγα σαν μικρο παιδι. Ασταματητα δακρυα χαρας. Ετσι ξεκινησε ο ερωτας με τον μικρο μου.

Και τελικα ρε κοριτσια ο μικρος ηταν 3350 οταν γεννηθηκε. Δηλαδη τσαμπα η προκληση. Καμια σχεση ο υπερηχος.

[ΒαλεντιναΧ]

1 ώρα πρίν, Dimitra K είπε:

Α ρε γλυκουλα μου δεν ελεγε να βγει αυτο το κοριτσι ουτε εκεινη την ωρα ε σε πεδεψε! Παντως κ γω ρε κοριτσια πονεσα πολυ στις εξωθησεις κ ας εκανα επισκληριδιο ουρλιαζα στα τελευταια σπρωξιματα ελεγα παει δε χωραει να βγει απο κει μωρο μιλαμε για μπουκωμαααα κ μενα με τρομαξε ο γιατρος τα τελευταια λεπτα μου λεει αν δε σπρωξεις τωρα θα σκασει το μωρο! Κ δινω μια καλη δε θα το ξεχασω σ ολη μου τη ζωη νομιζα οτι θα μου πεταχτουν τα ματια εξω κ θα μου σπασουν τσ πλευρα!!τελικα ειμαστε φτιαγμενες απο αλλο υλικο οι γυναικες να αντεχουμε.... γενικα!!!

 

πρίν από 13 λεπτά , Cath3rine είπε:

Καλημερα κορίτσια μου.. Αχ τι ωραία που τα θυμόμαστε,!φιλενάδα εμεις πηγαίναμε μαζι.. Κ εμένα μ αλλαξαν 2-3 φορες ΠΗΤ κ τελικα γέννησα 20/12 40 εβδομάδες (καισαρική) χωρις συσπάσεις ποτέ.. Αφου καναμε μαζι καρδιοτοκογραφο... Εγω ημουν κουλ κ εσύ πονούσες.. Πραγματικα σαν χτες... Ολα τα θυμάμαι.. Κ νομίζω τελικα μαζι θα γεννουσαμε εν τέλει.  

Μετα μιλήσαμε στο τηλ κ σε θυμαμαι σαν τώρα να με λες γέννησα 7 το απόγευμα είχε πολύ κοσμο... Κ περίμενα ώρες.. Κ είχες την μικρή στο δωμάτιο κ την άλλαζες κ σ ελεγα πως τα καταφέρνεις.. Δεν πονάς;; 

Οταν πηγα να γεννήσω ενω ηταν να με πάρουν 14:00 ώρα το μεσημέρι κ τελικά γέννησα 17:57..είχε πολυ κοσμο εκεινη την μερα.. Ολο εσένα σκεφτόμουν... Παλι κλασσικά ουτε συσπάσεις ουτε τπτ.. Απο τις 8 το πρωί που ημουν στο νοσοκομείο το μεσημέρι μου βαλαν ορό για να μην αφυδατωθω..κι εξω όλος ο λαός μου.. Γονεις.. Πεθερικά.. Γιαγιά.. Θείες.. Κουνιάδος.. Αδερφός.. Ειχα το πιο πολυ κοινό χαχαααχα ειχαν ταλαιπωρηθεί κ εκείνοι απο το πρωί... Περίμεναν καρτερικά.. Εβγαινα λιγο τους μιλούσα να ξεχαστώ κ εγω.. Κ ξαφνικα έρχεται ο αναισθησιολόγος με ρωτάει ιστορικό κ μετα απο λίγο με φωνάζει..σαν ψέμα χαχαχαχα...μπαίνω.. Κάνουμε ραχιαια κ σε 20 λεπτά βγήκε ο μικρός... 2980γρ πεντακάθαρος... Μαλακός.. Μου τον δώσανε ανοιξε τα μάτια του με κοίταξε..κ έμεινα να τον χαζεύω. Μ άγγιξε με τα χεράκια του το πρόσωπο μου... Τον φίλησα.. Τον κρατούσαν πάνω μ για κανα 5λεπτό.... Υπέροχο συναισθημα.. Αχ....! Φτυστός ο άντρας μου.. Είχα απίθανο αναισθησιολόγο.. Με πρόσεχε.. Γελούσαμε.. Εχω πολυ ωραία εμπειρία γέννας.. !

Πάντως θυμάμαι που λέγαμε @ΒαλεντιναΧρηστος οταν ήσουν ιπποκράτειο αν μπορούσαμε θα ερχόμασταν να σε βλέπαμε... 

Εγω σας ειχα βρεί σχεδον μολις ειχα μείνει έγκυος γτ εψαχνα για τα συμπτώματα κ ήμουν κ μονη Κρήτη με τον άντρα μου.. Κ έμπαινα κ ειχα παρέα εσας.. 

Αχχχ.... Κ τωρα εγινε ολόκληρο αντράκι,!! 

Κ εγω εφαγα επισκλιριδιο κοριτσια ενω ειχα πει πως θα κανω μονο οταν δεν αντεχω το σωληνακι το ειχα απο το απογευμα κ ετοιμο να μπει η δοση οταν χρειαστει δεν ηθελα με τπτ αντεχα παρολες τις συσπασεις ηρθε η αναισθησιολογος κ μ ειπε πρεπει να γινει τωρα γτ δεν θα εχεις αντοχες κ ετσι μ την εκαναν 10η ωρα μεχρι το ραψιμο.....ειχα γενικα πολυ ωραια εμπειρια γεννας δεν καταλαβα τπττ ωραια στιγμη!!!! Σας ευχαριστω για την στηριξη!!! Τα θυκαμαι ολα

[Dimitra K]

Just now, nanoula90 είπε:

Αχ ρε κοριτσια ποσο συγκινουμαι με τις ιστοριες σας.

@Anastasia_paris φιλεναδιτσα μου καλη να σκεφτεσαι μονο οτι ολα πηγαν καλα. Οτι σε διδυμη κυηση που απο μονη της θεωρειται κυηση που ενεχει κινδυνους, εσυ εχεις 2 υγιεστατα μωρα!!! Οτι ο μικρος δεχτηκε πολυ μικρη βοηθεια και σε 10 μερες τον ειχες κιολας παρει. Κ τωρα τα εχεις εκει ολα τα μωρα σου να τα καμαρωνεις και να εισαι υπερηφανη και για αυτα και για σενα!!! Εισαι πολυ δυνατη και αξια θαυμασμου!

@Anneliz κοριτσι μου σε καταλαβαινω. Αλλα δεν πειραζει, δεν εχει καμια σημασια πως γενναμε. Ταλαιπωρηθηκες σιγουρα με την τομη και τον πονο αλλα πλεον ειναι μια αναμνηση που σου αφησε το καλυτερο δωρο!! Το μωρακι σου!!

Εγω κοριτσια ειχα πητ 30/12 αλλα μου λεγε ο γιατρος οτι το μωρο ηταν μεγαλο 3800. Πηγα μια μερα για εξεταση κ μου ειπε ελα αυριο 20/12 να γεννησεις στο Ρεα με προκληση. Καλυτερα κιολας ετσι γιατι αν ηξερα απο πριν ποτε θα γεννουσα μπορει να αγχωνομουν. Δεν αγχωθηκα καθολου. Κοιμηθηκα μια χαρα κ πηγα την επομενη το πρωι κυρια. Μου βαλανε τους πονους κατα τις 10:30 το πρωι. Εγω παντως αρχισα να ποναω ηδη με διαστολη 4. Μου βαζανε επισκληριδιο και ευτυχως ηρεμουσα. Οταν εφτασα κατα τις 15:00 με 7 διαστολη εκει αρχισα κ υπεφερα. Νομιζω απο κει κ περα ολα γιναν πολυ γρηγορα. Ενω μεχρι εκεινην τη στιγμη ο αντρας μου ηταν μεσα, τον εδιωξα. Ναι ειμαι λιγο αλλοπροσαλη, αλλα δεν τον ηθελα μεσα γιατι ποναγα και με αγχωνε η παρουσια του οτι θα με δει σε ασχημη κατασταση. Με τα πολλα, μαλλον δεν μου ξαναβαλανε επισκληριδιο, μαλλον δεν γινοταν επειδη προχωρουσε η διαστολη. Εκει τα ειδα οοοολα. Ποναγα ποναγα ποναγα. Φωναζα θυμαμαι. Στις εξωθησεις εκλαιγα απο τον πονο και τους φωναζα δεν αντεχω αλλο. Ενιωθα οτι θα λυποθυμησω. Εβαζα ολη μου την δυναμη στο να σπρωχνω που μετα δεν ειχα αναπνοη.

Αλλα τελικα ο μικρος ειχε μπει στραβα στην λεκανη, για αυτο κ παρα το σπρωξιμο δεν εβγαινε. Μπηκαν μεσα η προισταμενη και αλλα 2 ατομα. Η προισταμενη μου πιεζε με τον αγκωνα την κοιλια για να κατεβει το μωρο και εγω της φωναζα κ της αρπαζα το χερι και της ελεγα με ποναας, μη με ξανακουμπησεις!!! Ναι, της εβαλα τις φωνες. Πιο πολυ με πονουσε εκεινη παρα οι πονοι!! Οι αλλοι 2 μου κραταγαν τα ποδια. Η μαια μου μιλαγε κ μου κραταγε το χερι.

Με τα πολλα λεει ο γιατρος φερτε μου την βεντουζα! Εκει λεω αμαν! Κατι παει στραβα. Εβαλε βεντουζα, με εκοψε και ετσι βγηκε ο μικρος στις 17:15 . Μολις τον βγαλανε απο τον πονο και την εξουθενωση, δεν γυρισα καν να κοιταξω το μωρο. Ηθελα απλα να κοιμηθω. Αφου τον σκουπισαν μου τον εφεραν πανω μου κ φωναξαν και τον αντρα μου μεσα που μεχρι εκεινην την ωρα ηταν ακριβως πισω απο την πορτα κ τα ειχε ακουσει ολα και ειχε γινει ασπρος σαν πανι. Μολις πηρα αγκαλια το μωρο εκλαιγα σαν μικρο παιδι. Ασταματητα δακρυα χαρας. Ετσι ξεκινησε ο ερωτας με τον μικρο μου.

Και τελικα ρε κοριτσια ο μικρος ηταν 3350 οταν γεννηθηκε. Δηλαδη τσαμπα η προκληση. Καμια σχεση ο υπερηχος.

Ω ρε κοπελα μου δεν ηξερα οτι περασες δυσκολα κ εσυ! Ειδες δεν τα χαμε πει αυτα!Τελικα οι προισταμενες ειναι λιγο σκηλες ε κ μενα αυτη με παταγε σα ζωο κ τβς ελεγα θα μου σπασεις τα πλευρα κ μου λεγε δε παθαινεις τιποτα!! Ααααα

@Anastasia_parisΑχ βρε ηρωα τι να πουμε για σενα θυμαμαι την αγωνια σ με το μπεμπουκο σ!Τι συγκγνητικες στιγμες ε οταν βγαινουν τα μωρα κ σενα εις διπλουν χαρα!!

@Cath3rineΕνταξει δεν ειμαι μονο εγω η χαζομαμα που πιστεψα οτι με κοιταξε μια εμενα κ  μια τον μπαμπα της! Ρε ειμαι σιγουρη ο γιατρος με κοροιδευε μου λεει δε βλεπει ακομη τιποτα αλλα εγω το ειδα μες τα ματια μας κοιταξε!!πωω θα κλαψω παλι κοιμαται τωρα διπλα μ κ πιανω τη καρδουλα της που χτυπαει ....τι θαυμα ειναι αυτο

[nanoula90]

Just now, Dimitra K είπε:

Ω ρε κοπελα μου δεν ηξερα οτι περασες δυσκολα κ εσυ! Ειδες δεν τα χαμε πει αυτα!Τελικα οι προισταμενες ειναι λιγο σκηλες ε κ μενα αυτη με παταγε σα ζωο κ τβς ελεγα θα μου σπασεις τα πλευρα κ μου λεγε δε παθαινεις τιποτα!! Ααααα

@Anastasia_parisΑχ βρε ηρωα τι να πουμε για σενα θυμαμαι την αγωνια σ με το μπεμπουκο σ!Τι συγκγνητικες στιγμες ε οταν βγαινουν τα μωρα κ σενα εις διπλουν χαρα!!

@Cath3rineΕνταξει δεν ειμαι μονο εγω η χαζομαμα που πιστεψα οτι με κοιταξε μια εμενα κ  μια τον μπαμπα της! Ρε ειμαι σιγουρη ο γιατρος με κοροιδευε μου λεει δε βλεπει ακομη τιποτα αλλα εγω το ειδα μες τα ματια μας κοιταξε!!πωω θα κλαψω παλι κοιμαται τωρα διπλα μ κ πιανω τη καρδουλα της που χτυπαει ....τι θαυμα ειναι αυτο

Αχ ασε με. Αν μπορουσα να την δειρω θα την εδερνα πραγματικα. Μα με τον αγκωνα??? Με ολη της την δυναμη. Κ της εβγαζα τον αγκωνα και της ελεγα μην με ακουμπας εσυ! Δεν φανταζεσαι ποσο με ποναγε εκεινη!! Μιλαμε θα την χαστουκιζα. Και ακομα κ τωρα πιστευω οτι δεν χρειαζοταν αυτο που μου εκανε. Υπαρχει ο ορος μαιευτικη βια και πιστευω πως αυτη αυτο επραξε. Ως προϊσταμενη θα επρεπε να ξερει οτι δεν το κανουμε, διαβασα παρα πολυ μετα απο αυτο και οντως θεωρειται μαιευτικη βια. Τελος παντων. Αφου εχω το αντρακι μου κ ειναι καλα, δεν σταθηκα παραπανω. 

[mummyoftwoandone]

Κορίτσακια μου, όλες βιωσαμε αυτο το θαύμα με τον δικό της τρόπο η καθεμία, άλλη εύκολα άλλη δύσκολα άλλη φοβισμένη άλλη χαλαρή... Η ουσία όμως είναι μια... Έχουμε όλες τα μωράκια μας υγιή, το πιο σημαντικό κομμάτι απ όλα... Δόξα τω θεω κορίτσια, να είμαστε γερές να τα μεγαλώσουμε και να τα κάνουμε ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ, σωστούς, αληθινούς..

@nanoula90ποτέ δεν είναι αργά να ψάξεις να την βρεις.... Χαχαχαχαχαχαχ

[nanoula90]

Just now, Anastasia_paris είπε:

Κορίτσακια μου, όλες βιωσαμε αυτο το θαύμα με τον δικό της τρόπο η καθεμία, άλλη εύκολα άλλη δύσκολα άλλη φοβισμένη άλλη χαλαρή... Η ουσία όμως είναι μια... Έχουμε όλες τα μωράκια μας υγιή, το πιο σημαντικό κομμάτι απ όλα... Δόξα τω θεω κορίτσια, να είμαστε γερές να τα μεγαλώσουμε και να τα κάνουμε ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ, σωστούς, αληθινούς..

@nanoula90ποτέ δεν είναι αργά να ψάξεις να την βρεις.... Χαχαχαχαχαχαχ

Αχ δεν ξερω κ που μενει να της στειλω απειλητικα ραβασακια με γραμματα κομμενα απο εφημεριδα χαχαχαχαχ

[mummyoftwoandone]

Just now, nanoula90 είπε:

Αχ δεν ξερω κ που μενει να της στειλω απειλητικα ραβασακια με γραμματα κομμενα απο εφημεριδα χαχαχαχαχ

Πωπω φίλη έψαξα αυτό που είπες για την μαιευτική βία, δεν υπάρχει αυτό.... Ούτε θα το φανταζόμουν ότι έπρεπε να με ρωτήσουν για να κάνουν περινεοτομη ή κολπικό έλεγχο... Κοίτα να δεις ρε φίλε.... 

 

Κοριτσια να σας πω ένα νέο μέσα σε όλα... Δεν ξέρω αν θυμάστε αλλά έπρεπε να κάνω επανεξέταση το ακουογραμμα στον μικρούλη γιατί έπιανε με το ζόρι 2 στις 5 συχνότητες απ το δεξί αυτάκι του. Πήγα σήμερα και τα νέα δεν είναι πολύ καλά, πάλι έπιανε με το ζόρι δύο και μου είπε θα κάνουμε μια πιο εξειδικευμένη εξέταση να δούμε ποιες συχνότητες δεν πιανει να ξέρουμε πως θα το αντιμετωπίσουμε, μπορεί να μην χρειαστεί τίποτα, μπορεί να φορέσει ακουστικό, μπορεί πολλά, δεν ξέρω... 

Και μου είπε επίσης ότι μπορεί να οφείλεται σε λοίμωξη που πέρασε μικρός, σε μικρόβιο που μπορεί να κόλλησε μέσα στη μενν, η ακόμα και να το έχει εκ γενετής... 

[nanoula90]

Just now, Anastasia_paris είπε:

Πωπω φίλη έψαξα αυτό που είπες για την μαιευτική βία, δεν υπάρχει αυτό.... Ούτε θα το φανταζόμουν ότι έπρεπε να με ρωτήσουν για να κάνουν περινεοτομη ή κολπικό έλεγχο... Κοίτα να δεις ρε φίλε.... 

 

Κοριτσια να σας πω ένα νέο μέσα σε όλα... Δεν ξέρω αν θυμάστε αλλά έπρεπε να κάνω επανεξέταση το ακουογραμμα στον μικρούλη γιατί έπιανε με το ζόρι 2 στις 5 συχνότητες απ το δεξί αυτάκι του. Πήγα σήμερα και τα νέα δεν είναι πολύ καλά, πάλι έπιανε με το ζόρι δύο και μου είπε θα κάνουμε μια πιο εξειδικευμένη εξέταση να δούμε ποιες συχνότητες δεν πιανει να ξέρουμε πως θα το αντιμετωπίσουμε, μπορεί να μην χρειαστεί τίποτα, μπορεί να φορέσει ακουστικό, μπορεί πολλά, δεν ξέρω... 

Και μου είπε επίσης ότι μπορεί να οφείλεται σε λοίμωξη που πέρασε μικρός, σε μικρόβιο που μπορεί να κόλλησε μέσα στη μενν, η ακόμα και να το έχει εκ γενετής... 

Ελα ρε αγαπη. Αυτο μονο απο το ενα αυτακι?? Μακαρι να μην ειναι κατι και να αντιμετωπιζεται ευκολα!! Ευχομαι πραγματικα τα καλυτερα!! 

Εγω δεν εχω κανει καθολου ακουογραμμα παντως. 

[mummyoftwoandone]

Just now, nanoula90 είπε:

Ελα ρε αγαπη. Αυτο μονο απο το ενα αυτακι?? Μακαρι να μην ειναι κατι και να αντιμετωπιζεται ευκολα!! Ευχομαι πραγματικα τα καλυτερα!! 

Εγω δεν εχω κανει καθολου ακουογραμμα παντως. 

Ευχαριστώ αγάπη, μακάρι να μην είναι κάτι... Θα κάνουμε και μέθη ρε γαμωτο γιατί πρέπει να είναι ακίνητος, αυτό με στεναχωρεί πιο πολύ... Μέθη τον μικρό, σε ένα μήνα έχουμε την εγχείρηση του Ιωάννη... Φφφφφφ.... Τουλάχιστον να μην τριτώσει με την μικρή... Γιατί δεν έκανες όμως??? Νομίζω είναι απαραίτητο, αλλά δεν χρειάζεται να γίνει όσο γρήγορα ζητάνε...