Μανούλες Μαρτίου 2020 !!!!!!!

[Anna-Vangelis]

@Ntepaki22 μπα, όχι, είναι ευθύς ο δρόμος, εύκολος, ασφαλτόστρωτος. Και μουσική του έχω, και τον ανιμέητορ παριστάνω, αν δεν το πάρω  όμως στα χέρια μου κλαίει σπαρακτικά.

Όταν κάθονται άραγε αναζητούν μια κάποια σχετική αυτονομία ή προβλέπεται να με αποτελειώσει; Τα χέρια μου ώρες-ώρες δεν τα αισθάνομαι, χωρίς υπερβολή. Και μάρσιπο ούτε έχω, ούτε πιστεύω θα κάτσει αν πάρω τώρα. 

[Ntepaki22]

Just now, Anna-Vangelis said:

@Ntepaki22 μπα, όχι, είναι ευθύς ο δρόμος, εύκολος, ασφαλτόστρωτος. Και μουσική του έχω, και τον ανιμέητορ παριστάνω, αν δεν το πάρω  όμως στα χέρια μου κλαίει σπαρακτικά.

Όταν κάθονται άραγε αναζητούν μια κάποια σχετική αυτονομία ή προβλέπεται να με αποτελειώσει; Τα χέρια μου ώρες-ώρες δεν τα αισθάνομαι, χωρίς υπερβολή. Και μάρσιπο ούτε έχω, ούτε πιστεύω θα κάτσει αν πάρω τώρα. 

Έχω αγοράσει έναν με 17ευρω .. της kikka boo νομίζω χαχα δεν ξέρω εγώ περιμένω πότε θα περπατήσει καλύτερα το κυνηγητό χαχαχαχα... Αυτή την στιγμή την κρατάω στον έναν ώμο μου και είμαστε δυο μηνών και ήδη έξι κιλά και 64 πόντους είμαι 1,6 για μένα είναι πολύ μεγάλο μωρό έχει πάρει του πατέρα της..  μετά το απόγευμα δεν τα νιώθω ούτε εγώ ..  κ θέλω να κάνω κ δεύτερο... Μόνη βοήθεια ο άντρας Μ όταν γυρνάει από την δουλειά... 

[asda]

5 ώρες πρίν, Ξένη είπε:

Ναι στο δωμάτιο μας την έχουμε την κούνια,  θα το προσπαθήσω και σήμερα το βράδυ μήπως και τουλάχιστον κοιμάται το βράδυ στην κούνια και τη μέρα ας κοιμάται στην αγκαλιά μου η λίγο καλαθουνα η στο κρεβάτι μαζί μου...να δω τι θα κάνω του χρόνου που θα γυρίσω στη δουλειά και θα πρέπει να πάει παιδικό..ουτε εμείς έχουμε πολύ χώρο,  σε διαμέρισμα 56τμ. μένουμε,  με ένα υπνοδωμάτιο...Για Κανά δυο χρόνια ακόμα σίγουρα...Μετά ελπίζω να φύγουμε για επαρχία. Είναι αλλιώς το παιδί να μεγαλώνει σε επαρχία,  να έχει χώρο να παίξει...

Έτσι την πάτησα κι εγώ. Στο προηγούμενο σπίτι είχαμε ένα υπνοδωμάτιο και η κούνια ήταν κολλητά σχεδόν στο κρεβάτι μας. Μετακομίσαμε λίγο πριν γίνει 2 και δυσκολεύτηκε να συνηθίσει το δωμάτιο.. μακάρι να σας βγει και να πάτε επαρχία εφόσον το επιθυμείτε!

[Anna-Vangelis]

15 hours ago, Ntepaki22 said:

Έχω αγοράσει έναν με 17ευρω .. της kikka boo νομίζω χαχα δεν ξέρω εγώ περιμένω πότε θα περπατήσει καλύτερα το κυνηγητό χαχαχαχα... Αυτή την στιγμή την κρατάω στον έναν ώμο μου και είμαστε δυο μηνών και ήδη έξι κιλά και 64 πόντους είμαι 1,6 για μένα είναι πολύ μεγάλο μωρό έχει πάρει του πατέρα της..  μετά το απόγευμα δεν τα νιώθω ούτε εγώ ..  κ θέλω να κάνω κ δεύτερο... Μόνη βοήθεια ο άντρας Μ όταν γυρνάει από την δουλειά... 

Ψηλή η μικρή σου  Εμείς είμαστε 5 μηνών, 67 εκατοστά κ 7 κιλά. Τουλάχιστον έχεις βοήθεια από τον άντρα σου. Εγώ μόλις γυρίσω Ελλάδα, σχεδόν μισό μήνα κάθε μήνα θα είμαι ολομόναχη, ούτε σουπερμαρκετ δε θα μπορώ να πάω... άσε, άσε το σκέφτομαι από τώρα και φρικάρω.  Αλλά κατα τα άλλα, θέλω κι εγώ 2ο, μάλλον είναι ένα είδος μαζοχισμού άξιο μελέτης 

Το μωρό εδώ και 1 εβδομάδα στροφογυρίζει όλη νύχτα και δεν κλείνω μάτι γιατί προσπαθώ να το κρατήσω ανάσκελα ή πλάι. Είναι η ζέστη, είναι τα πρησμένα ούλα; Τί φταίει ρε κορίτσια εσείς που έχετε μεγαλύτερα παιδιά; Κουτουλάω, δεν έχω άλλες αντοχές. 

[Polly1]

Γεια σας κορίτσια!!! Καλά 2,3 μερες δεν μπήκα και έχετε γράψει τόσες σελίδες!!! Ελπίζω να μην έχασα κάτι συνταρακτικό Γιατί δεν προλαβαίνω να τις διαβάσω!! Τι κανετε;; Να σας ρωτησω σίδηρο συνεχίζετε και παίρνετε;; Έχω αιματοκρίτη 37, είναι εντός ορίου αλλα μου πε να τα συνεχίσω τα χάπια όπως και το ασβεστιο

[souzanna7]

On 14/7/2020 at 1:31 ΜΜ, IrenP είπε:

Ευχαριστω κοριτσι μου! Ο,τι καλυτερο και σε εσενα! Χαχα μακαρι!!

Καλωσήρθες κορίτσι!  Να σου ζήσει το μωράκι!

Κορίτσια μου σας ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας πάλι. 

Εμένα ο μικρός πάλι συνεχίζει και κλαίει όταν είναι στο στήθος μετά από μερικά λεπτά.  Για να φάει δίνουμε μάχη και στενοχωριέμαι πολύ.  Είμαστε που είμαστε κάτω από την κατώτατη καμπύλη, γίνεται κι αυτό και αναρρωτιέμαι πώς θα φάει λίγο καλύτερα.  Και μου δημιουργείται η εξής απορία γιατί μου φαίνεται σαν να πάει να πνιγεί δευτερόλεπτα πριν αφήσει το στήθος κλαίγοντας:  μηπως έχω ξαφνικά πολύ ροή;  Όταν το αφήσει ο μικρός, επίτηδες πιέζω λίγο τη θηλή και πετάγεται ένα ή περισσότερα "συντριβανάκια".  Είναι φυσιολογικό αυτό ή σημαίνει έντονη ροή που δεν μπορεί να διαχειριστεί εύκολα το μωρό;  Ενώ από το άλλο στήθος που έχει θηλάσει πιο πριν  αν πιέσω τη θηλή βγαίνει σταγόνα και όχι σιντριβανάκι.

Δοκίμασα να τον θηλάσω και ημιόρθιο, λίγο καλύτερα εκεί αλλά πάλι τα ίδια.  Ξαπλωτή στο πλάι, πάλι λίγο καλύτερα και μετά τα ίδια και κει.

 

Επίσης κορίτσια αν κάποια γνωρίζει κάποιον παιδίατρο που να είναι και σύμβουλος θηλασμού στη Θεσσαλονίκη, αν θέλει ας μου στείλει ένα μήνυμα. 

 

Just now, Polly1 είπε:

Γεια σας κορίτσια!!! Καλά 2,3 μερες δεν μπήκα και έχετε γράψει τόσες σελίδες!!! Ελπίζω να μην έχασα κάτι συνταρακτικό Γιατί δεν προλαβαίνω να τις διαβάσω!! Τι κανετε;; Να σας ρωτησω σίδηρο συνεχίζετε και παίρνετε;; Έχω αιματοκρίτη 37, είναι εντός ορίου αλλα μου πε να τα συνεχίσω τα χάπια όπως και το ασβεστιο

Εγώ δεν παίρνω Πόλλυ, μου είχαν πει παιδίατρος και γυναικολόγος να τον κόψω στις 40 μέρες γιατί είχα και έντονη δυσκοιλιότητα αλλά και καλό αιματοκρίτη στην εγκυμοσύνη,  αλλά τώρα θα πάω να κάνω εξετάσεις και θα δω.

[Polly1]

Just now, souzanna7 είπε:

Καλωσήρθες κορίτσι!  Να σου ζήσει το μωράκι!

Κορίτσια μου σας ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας πάλι. 

Εμένα ο μικρός πάλι συνεχίζει και κλαίει όταν είναι στο στήθος μετά από μερικά λεπτά.  Για να φάει δίνουμε μάχη και στενοχωριέμαι πολύ.  Είμαστε που είμαστε κάτω από την κατώτατη καμπύλη, γίνεται κι αυτό και αναρρωτιέμαι πώς θα φάει λίγο καλύτερα.  Και μου δημιουργείται η εξής απορία γιατί μου φαίνεται σαν να πάει να πνιγεί δευτερόλεπτα πριν αφήσει το στήθος κλαίγοντας:  μηπως έχω ξαφνικά πολύ ροή;  Όταν το αφήσει ο μικρός, επίτηδες πιέζω λίγο τη θηλή και πετάγεται ένα ή περισσότερα "συντριβανάκια".  Είναι φυσιολογικό αυτό ή σημαίνει έντονη ροή που δεν μπορεί να διαχειριστεί εύκολα το μωρό;  Ενώ από το άλλο στήθος που έχει θηλάσει πιο πριν  αν πιέσω τη θηλή βγαίνει σταγόνα και όχι σιντριβανάκι.

Δοκίμασα να τον θηλάσω και ημιόρθιο, λίγο καλύτερα εκεί αλλά πάλι τα ίδια.  Ξαπλωτή στο πλάι, πάλι λίγο καλύτερα και μετά τα ίδια και κει.

Επίσης κορίτσια αν κάποια γνωρίζει κάποιον παιδίατρο που να είναι και σύμβουλος θηλασμού στη Θεσσαλονίκη, αν θέλει ας μου στείλει ένα μήνυμα. 

Εγώ δεν παίρνω Πόλλυ, μου είχαν πει παιδίατρος και γυναικολόγος να τον κόψω στις 40 μέρες γιατί είχα και έντονη δυσκοιλιότητα αλλά και καλό αιματοκρίτη στην εγκυμοσύνη,  αλλά τώρα θα πάω να κάνω εξετάσεις και θα δω.

Ευχαριστώ πολύ!! Μπορεί πράγματι να έχεις αυξημένη ροή και να πνίγεται! Δοκίμασε εσυ να είσαι καθιστη προς τα πίσω και το παιδί σχεδόν όρθιο! 

[Pagotoula]

Just now, souzanna7 είπε:

Καλωσήρθες κορίτσι!  Να σου ζήσει το μωράκι!

Κορίτσια μου σας ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας πάλι. 

Εμένα ο μικρός πάλι συνεχίζει και κλαίει όταν είναι στο στήθος μετά από μερικά λεπτά.  Για να φάει δίνουμε μάχη και στενοχωριέμαι πολύ.  Είμαστε που είμαστε κάτω από την κατώτατη καμπύλη, γίνεται κι αυτό και αναρρωτιέμαι πώς θα φάει λίγο καλύτερα.  Και μου δημιουργείται η εξής απορία γιατί μου φαίνεται σαν να πάει να πνιγεί δευτερόλεπτα πριν αφήσει το στήθος κλαίγοντας:  μηπως έχω ξαφνικά πολύ ροή;  Όταν το αφήσει ο μικρός, επίτηδες πιέζω λίγο τη θηλή και πετάγεται ένα ή περισσότερα "συντριβανάκια".  Είναι φυσιολογικό αυτό ή σημαίνει έντονη ροή που δεν μπορεί να διαχειριστεί εύκολα το μωρό;  Ενώ από το άλλο στήθος που έχει θηλάσει πιο πριν  αν πιέσω τη θηλή βγαίνει σταγόνα και όχι σιντριβανάκι.

Δοκίμασα να τον θηλάσω και ημιόρθιο, λίγο καλύτερα εκεί αλλά πάλι τα ίδια.  Ξαπλωτή στο πλάι, πάλι λίγο καλύτερα και μετά τα ίδια και κει.

 

Επίσης κορίτσια αν κάποια γνωρίζει κάποιον παιδίατρο που να είναι και σύμβουλος θηλασμού στη Θεσσαλονίκη, αν θέλει ας μου στείλει ένα μήνυμα. 

 

Εγώ δεν παίρνω Πόλλυ, μου είχαν πει παιδίατρος και γυναικολόγος να τον κόψω στις 40 μέρες γιατί είχα και έντονη δυσκοιλιότητα αλλά και καλό αιματοκρίτη στην εγκυμοσύνη,  αλλά τώρα θα πάω να κάνω εξετάσεις και θα δω.

Οντως οπως τα περιγραφεος εχεις αυξημενη ροη. δοκιμασε πριν το βαλεις στο στηθος να βγαλεις γαλα με το χερι κ μετα τοποθετησε τον.

[souzanna7]

Τα δοκίμασα κορίτσια και τα δύο από πράγματα που έψαξα στο ίντερνετ!  Δυστυχώς δεν είδα διαφορά στο μωρό.  Μήπως με το χέρι θέλει να βγάλω πιο πολύ γάλα; Δεν ξέρω.  Πάντως αν ο παιδίατρος δεν είναι σύμβουλος θηλασμού, δεν έχει ιδέα να σου πει τέτοια...

Άρα μάλλον με το γαϊδουράγκαθο που πήρα εδώ και 20 μέρες (με οδηγία παιδιάτρου πάντα) αντί να καλυτερέψει η κατάσταση, χειροτέρεψε...  Λαμπρά.  Το σταματάω και να δω πότε θα επανέλθω στην προηγούμενη ροή.

Άσχετο κορίτσια, ένα πολύ ωραίο κείμενο που με συγκίνησε:

https://ariamparkatsa.gr/1998-2/

Γονεϊκή Ευθύνη

  Άκου μανούλα, αν υπάρχει κάτι που πρέπει να καταλάβεις, να μάθεις και τελικά να εμπεδώσεις σε ό,τι αφορά την ανατροφή του παιδιού σου είναι πως η σχέση που θα δημιουργήσεις μαζί του είναι καθοριστική για την ψυχοσυναισθηματική του ανάπτυξη, τις σχέσεις που θα αναπτύξει και τις κοινωνικές του δεξιότητες εφ’ όρου ζωής.
Είσαι το μέσο μέσα από το όποιο το παιδί θα αποθηκεύσει μέσα του την εικόνα για τον εαυτό του, την εικόνα για τις ανθρώπινες σχέσεις .
Είσαι το μέσο μέσα από το όποιο το παιδί μαθαίνει αυτόν τον κόσμο.
Ερχεται στην ζωή ανήμπορο και φοβισμένο με έμφυτη την ανάγκη να δημιουργήσει ένα ισχυρό δεσμό ο οποίος θα του παρέχει ασφάλεια.
Αυτή η ανάγκη του λειτουργεί σαν ένα είδος ενστίκτου το οποίο παρατηρείται σε όλα τα θηλαστικά και οδηγεί στην προσκόλληση μαζί σου για να του εξασφαλίσεις προστασία. Για να καταφέρει να επιβιώσει. Και στην συνέχεια να μάθει μέσα από εσένα πώς να προσαρμόζεται και να διαχειρίζεται την ζωή που εσύ του χάρισες.
Όταν το βρέφος κλαίει και η αιτία αναφέρεται σε φυσικές ανάγκες τις οποίες αναπτυξιακά δεν μπορεί ακόμα να καλύψει μόνο του, εσύ ανταποκρίνεσαι.
Το βρέφος ανακουφίζεται (κι αυτή είναι η πρώτη φάση δεσμού προσκόλλησης σύμφωνα με την θεωρεία του Bowlby) και μέσα του αποθηκεύεται το εξής σχήμα: “Όταν έχω ανάγκη, όταν πονάω, όταν πεινάω, όταν κινδυνεύω, δεν εγκαταλείπομαι, κάποιος σημαντικός για εμένα, Κάποιος για τον οποίο φαίνεται να είμαι σημαντικός κι εγώ, υπάρχει κοντά μου.”
Η αίσθηση αυτή αποθηκεύεται όπως οι πληροφορίες στον σκληρό δίσκο ενός υπολογιστή.
Είναι ένα αρχείο αποθηκευμένο.
Στην συνέχεια καθώς το βρέφος περνά τις πρώτες έξι εβδομάδες τις ζωής του το βρέφος σου τώρα σε αναγνωρίζει.
 Αυτός ο Κάποιος είσαι εσύ, μανούλα!
Ο σημαντικός της ζωής του έχει την μυρωδιά σου και μέχρι τους 8 μήνες περίπου  εμφανίζεται σταδιακά η ανάγκη του να χτίσει την πρώτη και καθοριστική σχέση της ζωής του.
Μέσα από αυτήν την σχέση εσύ μανούλα θα του χαρίσεις ή θα του πάρεις την αίσθηση της αυταξίας. Εσύ θα του χαρίσεις την ομορφιά ή την ασχήμια που κρύβουν μέσα όλες οι ανθρώπινες σχέσεις.
Εσύ θα του χαρίσεις πίστη ή απελπισία.
Από τους 8 μήνες της ζωής του και μετά το βρέφος αρχίζει να αντιδρά σε κάθε αποχωρισμό που βιώνει μαζί σου.
Ξεκινάει το άγχος του αποχωρισμού.

Που εσύ με φροντίδα θα καλλιεργήσεις την ανεξαρτησία και την αυτονομία του σταδιακά παρέχοντας ασφάλεια συναισθηματική και εμπιστοσύνη,

Τώρα ξέρει ότι είσαι εσύ ο σημαντικός άλλος για εκείνο και κάθε αποχωρισμός βιώνεται σπαρακτικά.
Αναπτυξιακά δεν έχει αποκτήσει ακόμα «μονιμότητα του αντικειμένου», δηλαδή κάθε αντικείμενο που δεν είναι μπροστά του παύει υπάρχει.
Η απουσία σου έστω και για λίγο σημαίνει εγκατάλειψη.
Δεν ξέρει ότι σύντομα θα επιστρέψεις.

[Polly1]

πρίν από 35 λεπτά , souzanna7 είπε:

Τα δοκίμασα κορίτσια και τα δύο από πράγματα που έψαξα στο ίντερνετ!  Δυστυχώς δεν είδα διαφορά στο μωρό.  Μήπως με το χέρι θέλει να βγάλω πιο πολύ γάλα; Δεν ξέρω.  Πάντως αν ο παιδίατρος δεν είναι σύμβουλος θηλασμού, δεν έχει ιδέα να σου πει τέτοια...

Άρα μάλλον με το γαϊδουράγκαθο που πήρα εδώ και 20 μέρες (με οδηγία παιδιάτρου πάντα) αντί να καλυτερέψει η κατάσταση, χειροτέρεψε...  Λαμπρά.  Το σταματάω και να δω πότε θα επανέλθω στην προηγούμενη ροή.

Άσχετο κορίτσια, ένα πολύ ωραίο κείμενο που με συγκίνησε:

https://ariamparkatsa.gr/1998-2/

Γονεϊκή Ευθύνη

  Άκου μανούλα, αν υπάρχει κάτι που πρέπει να καταλάβεις, να μάθεις και τελικά να εμπεδώσεις σε ό,τι αφορά την ανατροφή του παιδιού σου είναι πως η σχέση που θα δημιουργήσεις μαζί του είναι καθοριστική για την ψυχοσυναισθηματική του ανάπτυξη, τις σχέσεις που θα αναπτύξει και τις κοινωνικές του δεξιότητες εφ’ όρου ζωής.
Είσαι το μέσο μέσα από το όποιο το παιδί θα αποθηκεύσει μέσα του την εικόνα για τον εαυτό του, την εικόνα για τις ανθρώπινες σχέσεις .
Είσαι το μέσο μέσα από το όποιο το παιδί μαθαίνει αυτόν τον κόσμο.
Ερχεται στην ζωή ανήμπορο και φοβισμένο με έμφυτη την ανάγκη να δημιουργήσει ένα ισχυρό δεσμό ο οποίος θα του παρέχει ασφάλεια.
Αυτή η ανάγκη του λειτουργεί σαν ένα είδος ενστίκτου το οποίο παρατηρείται σε όλα τα θηλαστικά και οδηγεί στην προσκόλληση μαζί σου για να του εξασφαλίσεις προστασία. Για να καταφέρει να επιβιώσει. Και στην συνέχεια να μάθει μέσα από εσένα πώς να προσαρμόζεται και να διαχειρίζεται την ζωή που εσύ του χάρισες.
Όταν το βρέφος κλαίει και η αιτία αναφέρεται σε φυσικές ανάγκες τις οποίες αναπτυξιακά δεν μπορεί ακόμα να καλύψει μόνο του, εσύ ανταποκρίνεσαι.
Το βρέφος ανακουφίζεται (κι αυτή είναι η πρώτη φάση δεσμού προσκόλλησης σύμφωνα με την θεωρεία του Bowlby) και μέσα του αποθηκεύεται το εξής σχήμα: “Όταν έχω ανάγκη, όταν πονάω, όταν πεινάω, όταν κινδυνεύω, δεν εγκαταλείπομαι, κάποιος σημαντικός για εμένα, Κάποιος για τον οποίο φαίνεται να είμαι σημαντικός κι εγώ, υπάρχει κοντά μου.”
Η αίσθηση αυτή αποθηκεύεται όπως οι πληροφορίες στον σκληρό δίσκο ενός υπολογιστή.
Είναι ένα αρχείο αποθηκευμένο.
Στην συνέχεια καθώς το βρέφος περνά τις πρώτες έξι εβδομάδες τις ζωής του το βρέφος σου τώρα σε αναγνωρίζει.
 Αυτός ο Κάποιος είσαι εσύ, μανούλα!
Ο σημαντικός της ζωής του έχει την μυρωδιά σου και μέχρι τους 8 μήνες περίπου  εμφανίζεται σταδιακά η ανάγκη του να χτίσει την πρώτη και καθοριστική σχέση της ζωής του.
Μέσα από αυτήν την σχέση εσύ μανούλα θα του χαρίσεις ή θα του πάρεις την αίσθηση της αυταξίας. Εσύ θα του χαρίσεις την ομορφιά ή την ασχήμια που κρύβουν μέσα όλες οι ανθρώπινες σχέσεις.
Εσύ θα του χαρίσεις πίστη ή απελπισία.
Από τους 8 μήνες της ζωής του και μετά το βρέφος αρχίζει να αντιδρά σε κάθε αποχωρισμό που βιώνει μαζί σου.
Ξεκινάει το άγχος του αποχωρισμού.

Που εσύ με φροντίδα θα καλλιεργήσεις την ανεξαρτησία και την αυτονομία του σταδιακά παρέχοντας ασφάλεια συναισθηματική και εμπιστοσύνη,

Τώρα ξέρει ότι είσαι εσύ ο σημαντικός άλλος για εκείνο και κάθε αποχωρισμός βιώνεται σπαρακτικά.
Αναπτυξιακά δεν έχει αποκτήσει ακόμα «μονιμότητα του αντικειμένου», δηλαδή κάθε αντικείμενο που δεν είναι μπροστά του παύει υπάρχει.
Η απουσία σου έστω και για λίγο σημαίνει εγκατάλειψη.
Δεν ξέρει ότι σύντομα θα επιστρέψεις.

Όντως δεν έχουν ιδέα! Κι εμένα μου λεγε ανακρίβειες!! Βγαζε με το χερι, ναι, το θήλαστρο  μπορεί να προκαλέσει υπερπαραγωγή!!Πράγματι πολυ ωραιο κείμενο!! Μόνο που αυτο το άγχος αποχωρισμού μας συμβαίνει από τώρα.

[vikib]

2 ώρες πρίν, souzanna7 είπε:

Τα δοκίμασα κορίτσια και τα δύο από πράγματα που έψαξα στο ίντερνετ!  Δυστυχώς δεν είδα διαφορά στο μωρό.  Μήπως με το χέρι θέλει να βγάλω πιο πολύ γάλα; Δεν ξέρω.  Πάντως αν ο παιδίατρος δεν είναι σύμβουλος θηλασμού, δεν έχει ιδέα να σου πει τέτοια...

Άρα μάλλον με το γαϊδουράγκαθο που πήρα εδώ και 20 μέρες (με οδηγία παιδιάτρου πάντα) αντί να καλυτερέψει η κατάσταση, χειροτέρεψε...  Λαμπρά.  Το σταματάω και να δω πότε θα επανέλθω στην προηγούμενη ροή.

Άσχετο κορίτσια, ένα πολύ ωραίο κείμενο που με συγκίνησε:

https://ariamparkatsa.gr/1998-2/

Γονεϊκή Ευθύνη

  Άκου μανούλα, αν υπάρχει κάτι που πρέπει να καταλάβεις, να μάθεις και τελικά να εμπεδώσεις σε ό,τι αφορά την ανατροφή του παιδιού σου είναι πως η σχέση που θα δημιουργήσεις μαζί του είναι καθοριστική για την ψυχοσυναισθηματική του ανάπτυξη, τις σχέσεις που θα αναπτύξει και τις κοινωνικές του δεξιότητες εφ’ όρου ζωής.
Είσαι το μέσο μέσα από το όποιο το παιδί θα αποθηκεύσει μέσα του την εικόνα για τον εαυτό του, την εικόνα για τις ανθρώπινες σχέσεις .
Είσαι το μέσο μέσα από το όποιο το παιδί μαθαίνει αυτόν τον κόσμο.
Ερχεται στην ζωή ανήμπορο και φοβισμένο με έμφυτη την ανάγκη να δημιουργήσει ένα ισχυρό δεσμό ο οποίος θα του παρέχει ασφάλεια.
Αυτή η ανάγκη του λειτουργεί σαν ένα είδος ενστίκτου το οποίο παρατηρείται σε όλα τα θηλαστικά και οδηγεί στην προσκόλληση μαζί σου για να του εξασφαλίσεις προστασία. Για να καταφέρει να επιβιώσει. Και στην συνέχεια να μάθει μέσα από εσένα πώς να προσαρμόζεται και να διαχειρίζεται την ζωή που εσύ του χάρισες.
Όταν το βρέφος κλαίει και η αιτία αναφέρεται σε φυσικές ανάγκες τις οποίες αναπτυξιακά δεν μπορεί ακόμα να καλύψει μόνο του, εσύ ανταποκρίνεσαι.
Το βρέφος ανακουφίζεται (κι αυτή είναι η πρώτη φάση δεσμού προσκόλλησης σύμφωνα με την θεωρεία του Bowlby) και μέσα του αποθηκεύεται το εξής σχήμα: “Όταν έχω ανάγκη, όταν πονάω, όταν πεινάω, όταν κινδυνεύω, δεν εγκαταλείπομαι, κάποιος σημαντικός για εμένα, Κάποιος για τον οποίο φαίνεται να είμαι σημαντικός κι εγώ, υπάρχει κοντά μου.”
Η αίσθηση αυτή αποθηκεύεται όπως οι πληροφορίες στον σκληρό δίσκο ενός υπολογιστή.
Είναι ένα αρχείο αποθηκευμένο.
Στην συνέχεια καθώς το βρέφος περνά τις πρώτες έξι εβδομάδες τις ζωής του το βρέφος σου τώρα σε αναγνωρίζει.
 Αυτός ο Κάποιος είσαι εσύ, μανούλα!
Ο σημαντικός της ζωής του έχει την μυρωδιά σου και μέχρι τους 8 μήνες περίπου  εμφανίζεται σταδιακά η ανάγκη του να χτίσει την πρώτη και καθοριστική σχέση της ζωής του.
Μέσα από αυτήν την σχέση εσύ μανούλα θα του χαρίσεις ή θα του πάρεις την αίσθηση της αυταξίας. Εσύ θα του χαρίσεις την ομορφιά ή την ασχήμια που κρύβουν μέσα όλες οι ανθρώπινες σχέσεις.
Εσύ θα του χαρίσεις πίστη ή απελπισία.
Από τους 8 μήνες της ζωής του και μετά το βρέφος αρχίζει να αντιδρά σε κάθε αποχωρισμό που βιώνει μαζί σου.
Ξεκινάει το άγχος του αποχωρισμού.

Που εσύ με φροντίδα θα καλλιεργήσεις την ανεξαρτησία και την αυτονομία του σταδιακά παρέχοντας ασφάλεια συναισθηματική και εμπιστοσύνη,

Τώρα ξέρει ότι είσαι εσύ ο σημαντικός άλλος για εκείνο και κάθε αποχωρισμός βιώνεται σπαρακτικά.
Αναπτυξιακά δεν έχει αποκτήσει ακόμα «μονιμότητα του αντικειμένου», δηλαδή κάθε αντικείμενο που δεν είναι μπροστά του παύει υπάρχει.
Η απουσία σου έστω και για λίγο σημαίνει εγκατάλειψη.
Δεν ξέρει ότι σύντομα θα επιστρέψεις.

Ναι κορίτσι, το γαιδουραγκαθο τα εκανε χειροτερα

Έχεις έντονη ροη

Πιθανον γι αυτό έχει αυτήν την συμπεριφορά το μωρο στο στηθος

Οπως σου είπαν να το θηλαζεις πιο ορθιο, η ξαπλα, ακομη κ εσύ ανάσκελα κ το μωρο μπρούμυτα πάνω σου

Να βγαζεις στην αρχή τόσο όσο να μην πετάγεται συντριβανι

Δινεις κ τα δυο σε κάθε γεύμα; πρηζεται γενικα το στηθος σου; 

Θεσσαλονίκη έχει αρκετούς πιστοποιημενους παιδιατρους

Δ εχω προσωπική εμπειρία από γνωστούς μόνο. Κ η πατσουρου, κ ο παπαβεντσης, κ η γυναίκα του

[KNecky]

13 hours ago, Anna-Vangelis said:

Ψηλή η μικρή σου  Εμείς είμαστε 5 μηνών, 67 εκατοστά κ 7 κιλά. Τουλάχιστον έχεις βοήθεια από τον άντρα σου. Εγώ μόλις γυρίσω Ελλάδα, σχεδόν μισό μήνα κάθε μήνα θα είμαι ολομόναχη, ούτε σουπερμαρκετ δε θα μπορώ να πάω... άσε, άσε το σκέφτομαι από τώρα και φρικάρω.  Αλλά κατα τα άλλα, θέλω κι εγώ 2ο, μάλλον είναι ένα είδος μαζοχισμού άξιο μελέτης 

Το μωρό εδώ και 1 εβδομάδα στροφογυρίζει όλη νύχτα και δεν κλείνω μάτι γιατί προσπαθώ να το κρατήσω ανάσκελα ή πλάι. Είναι η ζέστη, είναι τα πρησμένα ούλα; Τί φταίει ρε κορίτσια εσείς που έχετε μεγαλύτερα παιδιά; Κουτουλάω, δεν έχω άλλες αντοχές. 

Είναι πολλα μαζι δε αυτη την ηλικια..αλμα, ουλα, ζεστη κιολας τρεχα γυρευε!! Κουραγιο κ μεις μια απο τα ιδια..

5 hours ago, Polly1 said:

Γεια σας κορίτσια!!! Καλά 2,3 μερες δεν μπήκα και έχετε γράψει τόσες σελίδες!!! Ελπίζω να μην έχασα κάτι συνταρακτικό Γιατί δεν προλαβαίνω να τις διαβάσω!! Τι κανετε;; Να σας ρωτησω σίδηρο συνεχίζετε και παίρνετε;; Έχω αιματοκρίτη 37, είναι εντός ορίου αλλα μου πε να τα συνεχίσω τα χάπια όπως και το ασβεστιο

Εγω εχω ως φυσιολογικό αιματοκριτη το 35 παραπάνω δεν εχει ανέβει ποτε αλλα μου είπαν να συνεχίσω λογω θηλασμου να μην πεσει ο οργανισμός..τ ασβεστιο αν εχεις παντως κανει κακο να πάρεις παραπανω!!

5 hours ago, souzanna7 said:

Καλωσήρθες κορίτσι!  Να σου ζήσει το μωράκι!

Κορίτσια μου σας ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας πάλι. 

Εμένα ο μικρός πάλι συνεχίζει και κλαίει όταν είναι στο στήθος μετά από μερικά λεπτά.  Για να φάει δίνουμε μάχη και στενοχωριέμαι πολύ.  Είμαστε που είμαστε κάτω από την κατώτατη καμπύλη, γίνεται κι αυτό και αναρρωτιέμαι πώς θα φάει λίγο καλύτερα.  Και μου δημιουργείται η εξής απορία γιατί μου φαίνεται σαν να πάει να πνιγεί δευτερόλεπτα πριν αφήσει το στήθος κλαίγοντας:  μηπως έχω ξαφνικά πολύ ροή;  Όταν το αφήσει ο μικρός, επίτηδες πιέζω λίγο τη θηλή και πετάγεται ένα ή περισσότερα "συντριβανάκια".  Είναι φυσιολογικό αυτό ή σημαίνει έντονη ροή που δεν μπορεί να διαχειριστεί εύκολα το μωρό;  Ενώ από το άλλο στήθος που έχει θηλάσει πιο πριν  αν πιέσω τη θηλή βγαίνει σταγόνα και όχι σιντριβανάκι.

Δοκίμασα να τον θηλάσω και ημιόρθιο, λίγο καλύτερα εκεί αλλά πάλι τα ίδια.  Ξαπλωτή στο πλάι, πάλι λίγο καλύτερα και μετά τα ίδια και κει.

 

Επίσης κορίτσια αν κάποια γνωρίζει κάποιον παιδίατρο που να είναι και σύμβουλος θηλασμού στη Θεσσαλονίκη, αν θέλει ας μου στείλει ένα μήνυμα. 

 

Εγώ δεν παίρνω Πόλλυ, μου είχαν πει παιδίατρος και γυναικολόγος να τον κόψω στις 40 μέρες γιατί είχα και έντονη δυσκοιλιότητα αλλά και καλό αιματοκρίτη στην εγκυμοσύνη,  αλλά τώρα θα πάω να κάνω εξετάσεις και θα δω.

Κοπέλα μου μηπως εχεις υπερπαραγωγη?? Μηπως δλδ κ τ μωρο κανει πρασινωπες κενωσεις?? Ή με βλεννη?? Τα συντριβανακια ειναι πλ πιθανο χαρακτηριστικο κ αν εχεις πρεπει να ρυθμιστει η παραγωγη γτ τ μωρο πινει το μη λυπαρο γαλα κ χορταινει, πνιγεται επειδή εχει μεγαλη ροη, κ δεν βοηθα στο να παρει πλ βαρος..παιρνει λγτρο δλδ.. ενας συμβουλος οντως χρειάζεται εδώ!! Υπαρχουν μεθοδοι γ να το βοηθησεις αν ειναι οντως αυτο..πχ ν μην αλλαζεις συχνα στηθος π δινεις αλλα να του δίνεις απο το ιδιο κ να αλλαζεις ανα 3ωρες ή κ παραπανω. Δεν μου ηρθε με την πρωτη αλλα οντως η ροη φαινεται να ειναι π τον ενοχλεί τωρα π τ λες..

Επισης αν βαζεις θηλαστρο γ ν αυξησεις παραγωγη θα το χειροτερεψει ολο αυτο

[souzanna7]

Σ ευχαριστω @KNecky! Ειχα που κ που συντριβανακια κ πριν μ δωσει το γαιδουραγκαθο (πιο ηπια κ ενα συντριβανακι) αλλα δεν ειχα δωσει σημασια, νομιζα οτι ειναι φυσιολογικο αυτο, τοτε π κ π το μωρο εκλαιγε στο θηλασμο κ ΔΕΝ ΗΞΕΡΑ τι σημαινει αυτο. Ε με το γαιδουραγκαθο το τερματισαμε. Δεν εχω χρησιμοποιησει ποτε θηλαστρο. Στηθος αλλαζα οταν εκλαιγε κ ξανααλλαζα αν εκλαιγε γιατι δεν ηξερα τι του φταιει, δεν ακουγοταν οτι παει να πνιγει. Μονο οταν τον εβαλα προχτες να θηλασει ορθιος (δεν ειχα δοκιμασει ποτε αυτη τη σταση) ειδα οτι καταπινε ολο κ πιο γρηγορα κ δυσκολα κ παει να πνιγει ωσπου αφηνε παλι το στηθος. Το μωρο κανει σχεδον παντα μουσταρδι σε χρωμα αλλα αφρωδη νερουλα κακα.

[KNecky]

1 hour ago, souzanna7 said:

Σ ευχαριστω @KNecky! Ειχα που κ που συντριβανακια κ πριν μ δωσει το γαιδουραγκαθο (πιο ηπια κ ενα συντριβανακι) αλλα δεν ειχα δωσει σημασια, νομιζα οτι ειναι φυσιολογικο αυτο, τοτε π κ π το μωρο εκλαιγε στο θηλασμο κ ΔΕΝ ΗΞΕΡΑ τι σημαινει αυτο. Ε με το γαιδουραγκαθο το τερματισαμε. Δεν εχω χρησιμοποιησει ποτε θηλαστρο. Στηθος αλλαζα οταν εκλαιγε κ ξανααλλαζα αν εκλαιγε γιατι δεν ηξερα τι του φταιει, δεν ακουγοταν οτι παει να πνιγει. Μονο οταν τον εβαλα προχτες να θηλασει ορθιος (δεν ειχα δοκιμασει ποτε αυτη τη σταση) ειδα οτι καταπινε ολο κ πιο γρηγορα κ δυσκολα κ παει να πνιγει ωσπου αφηνε παλι το στηθος. Το μωρο κανει σχεδον παντα μουσταρδι σε χρωμα αλλα αφρωδη νερουλα κακα.

Καλημερα!! Τιποτα κοπελα μου μακαρι να βοηθησουμε! Κ τα αφρωδη νερουλα ειναι ενδειξη  υπερπαραγωγης! Κ μαλλον τ γαιφουραγκαθο αυξησε κ αυτο οπως τα λες..σε καθε γυναίκα αυξανεται με αλλα βοτανα κ καποιες δ βλεπουν κ με κανενα διαφορα..

Ορθια σταση σγρ βοηθαει κ προσαπθησε να αλλαζεις λιγακι πιο αραια στήθος..κατα τ αλλα αν εχεις fb υπαρχει ομαδα εθδλοντων συμβουλων θηλασμου της Θεσσαλονικης κ μπορουν να σου συστησουν εκεινες καποιο γιατρο συμβουλο να βοηθηθεις!! Γτ κ γω ν σου πω τι να κανεις καθε περιπτωση ειναι αλλιως κ οι πιστοποιημενοι συμβουλοι γνωριζουν πολυ καλύτερα πως να σε καθοδηγισουν.

[Kathrin17]

Καλημέρα κορίτσια.. Ευχομαι να είστε όλες καλά κ τα μπεμπακια ακόμη καλυτερα.. Ξεκίνησα σμρ να βγάζω με το θηλαστρο για να χει η μπέμπα μου κάποια γεύματα όταν χρειαστεί να λείπω λόγω του πεθερου μου.. Ήθελα να ρωτήσω όσες δίνεται γαλατάκι με μπιμπερό ποσα ml τρώνε σε αυτή την ηλικία τα μικρακια σας?? Σίγουρα κάθε παιδακι είναι διαφορετικό αλλά ήθελα να δω το max και min που χωράει το στομάχι τους.. Για να χω στο μυαλό μου κ γω πανω κάτω για ποσο θα φτάσει το γαλα που βγάζω..

σας φιλώ όλες κ τα μωράκια μας εννοείται..μου έχει λείψει να μπαίνω κ να τα λεμε αλλά τώρα είμαστε εμείς εδώ στο σπίτι στα δύσκολα.. Πάντως προσπαθω να σας διαβάζω κ να είμαι στο κλίμα της παρεας.. Φιλάκια πολλα!!