Μανούλες Ιουλίου του 19!!!!

[Anna17]

Just now, demmikot είπε:

Αχ Άννα πραγματικά μακάρι να του περάσει.. πήρα και φωλιά ύπνου για να τον κοιμιζω ανάμεσα μας γιατί έχουμε μαλακό στρώμα αλλά ούτε εκεί του αρέσει. Τον γυρίζω πάνω στο στρώμα η στην φωλιά τον παίρνω αγκαλιά του τραγουδάω τον κουνάω αλλά τίποτα. Ελπίζω και εγώ ναι μέρα να φτιάξει μόνο του. Γιατί είναι 5200 και έχει αρχίσει να με πονάει ο θώρακας. Πιστεύω σε λίγο δεν θα βολεύεται και αυτός.. δεν ξέρω δεν θέλω να παραπονιεμαι αλλά είναι ώρες που δεν αντέχω κλαίω ένω τον θηλαζω. Μέσα στην μέρα δεν είναι πάνω μου κάνα εικοσαλεπτο που κάνω ένα ντουζ και αυτό κάποιες μέρες δεν προλαβαίνω να το κάνω. Σήμερα λουστικα και μέχρι να στεγνώσω τα μαλλισ μου ο μικρός έκλαιγε. Σπαραξε η καρδιά μου.. επίσης ούτε καρότσι κάθεται πάντα. Παίζουμε ζάρια.. αν κάτσει κάνουμε μια βόλτα κανένα εικοσαλεπτο μέχρι εκεί αντέχει.. σόρρυ σας επρηξα είπα να τα πω γιατί έχω φρικαρει..

Άννα μήπως να πιάσεις την θηλή διαφορετικά να του την δώσεις.. εγώ κάνω διάφορες λαβές γιατί αν είναι μαλακό το στήθος δυσκολεύεται.. μου δίνεις κουράγιο που λες από τον 3ο ότι αλλάζουν κάποια πράγματα. Μακάρι να αλλάξει και εμένα.. γιατί όπως έχω ξαναπεί έτσι ήταν από το πρώτο βράδυ. Δεν κοιμήθηκε ποτέ μόνος του ούτε μία ώρα το βράδυ. Την πρώτη εβδομάδα κοιμόταν την μέρα μόνος του από την δεύτερη, μέρα νύχτα πάνω μου..

Σχεδόν η ίδια κατάσταση. Εμένα από το δεύτερο βράδυ κοιμήθηκε μαζί μου στο κρεβάτι και περάσαμε διάφορες φάσεις. Να κοιμάται διπλά μου, επάνω μου, κολλημένοι απέναντι απέναντι. Το λίκνο ούτε να το χ@σει. Και Πορτ μπεμπέ μου δάνεισαν τίποτα. Όσο για να ξαπλωσει σε καρότσι δεν ήξερα τι θα πει βόλτα μέχρι να κλείσει τους 2 μήνες. Τελικα κατάλαβα με τον καιρό εκτός από την ανάγκη που είχε να με νιώθει δίπλα του πονούσε και όλας. Όταν τον ξαπλώνα κάτω ενεργοποιούταν το εντερακι του και έκανε αέρια και πονούσε και αυτός ήταν ο λόγος που ήθελε να είναι αγκαλιά. Τώρα που μεγάλωσε αφ ενός δεν βολευετε στον ώμο μου κια αφ ετέρου το θέμα άρχισε να βελτιώνεται. 2 μέρες τώρα μου γυρισε τα πίσω μπρος αλλά πιστεύω είναι κάποιο αλμα. Από 2 μηνών και 1 εβδομάδα ξαφνικά άλλαξε. Πηγαίναμε κάθε μέρα βόλτα το λιγότερο μια ώρα και άρχισε να φτιάχνει το δικό του προγράμμα ύπνου. Βέβαια έχει ακόμη θέματα με τα εντερικα του αλλά ο γιατρός είπε με τον καιρό θα περάσουν. Θέλει υπομονή. 

[Agki*]

Just now, Anna17 είπε:

Σχεδόν η ίδια κατάσταση. Εμένα από το δεύτερο βράδυ κοιμήθηκε μαζί μου στο κρεβάτι και περάσαμε διάφορες φάσεις. Να κοιμάται διπλά μου, επάνω μου, κολλημένοι απέναντι απέναντι. Το λίκνο ούτε να το χ@σει. Και Πορτ μπεμπέ μου δάνεισαν τίποτα. Όσο για να ξαπλωσει σε καρότσι δεν ήξερα τι θα πει βόλτα μέχρι να κλείσει τους 2 μήνες. Τελικα κατάλαβα με τον καιρό εκτός από την ανάγκη που είχε να με νιώθει δίπλα του πονούσε και όλας. Όταν τον ξαπλώνα κάτω ενεργοποιούταν το εντερακι του και έκανε αέρια και πονούσε και αυτός ήταν ο λόγος που ήθελε να είναι αγκαλιά. Τώρα που μεγάλωσε αφ ενός δεν βολευετε στον ώμο μου κια αφ ετέρου το θέμα άρχισε να βελτιώνεται. 2 μέρες τώρα μου γυρισε τα πίσω μπρος αλλά πιστεύω είναι κάποιο αλμα. Από 2 μηνών και 1 εβδομάδα ξαφνικά άλλαξε. Πηγαίναμε κάθε μέρα βόλτα το λιγότερο μια ώρα και άρχισε να φτιάχνει το δικό του προγράμμα ύπνου. Βέβαια έχει ακόμη θέματα με τα εντερικα του αλλά ο γιατρός είπε με τον καιρό θα περάσουν. Θέλει υπομονή. 

Αννα μου περπατησε ναι αλλα δε σου κρυβω πως ειχα φρικαρει λιγο.Ουτε 2 βδομαδες δεν ειναι.Παντως αυτα που περιγραφεις μου θυμιζουν εμας.3 μημων εκατσε τελικα σε καροτσι και αυτο με σηκωμενη πλατη.Τελικα εχει παλινδρομηση που μονο με τον υπερηχο το ειδαμε για αυτο και δε του αρεσει να ειναι ξαπλωμενος και δεν κοιμοταν ευκολα μεσα στην ημερα.

[Anna17]

4 ώρες πρίν, Agki* είπε:

Αννα μου περπατησε ναι αλλα δε σου κρυβω πως ειχα φρικαρει λιγο.Ουτε 2 βδομαδες δεν ειναι.Παντως αυτα που περιγραφεις μου θυμιζουν εμας.3 μημων εκατσε τελικα σε καροτσι και αυτο με σηκωμενη πλατη.Τελικα εχει παλινδρομηση που μονο με τον υπερηχο το ειδαμε για αυτο και δε του αρεσει να ειναι ξαπλωμενος και δεν κοιμοταν ευκολα μεσα στην ημερα.

Λογικό, ειδικά αν έχεις και τους γύρω σου να σου βάζουν φυτιλιες με τα γιατί και τα πως. Πάει τώρα, όρεξη να έχεις να κυνηγάς και να σηκώσεις όλο το σπίτι. Και εμας έχει παλινδρομηση και περνει epadoren. Η αλήθεια είναι ότι και αυτό τον βοήθησε. Έτσι είναι το ένστικτο της αυτόσυντήρησης είναι ισχυρό σε όλες τις ηλικίες. 

@demmikot προσπάθησε να παρατηρήσεις καλά την συμπεριφορά του μήπως καταλάβεις αν τον ενοχλεί κάτι. Όσο για το μπάνιο με τον μόνο άνθρωπο που κάθετε είναι η μαμά μου και όχι πάντα. Την απελπισία σου και την κούραση σου την νιώθω. Δεν σημαίνει ότι δεν τον αγαπάς. Απλά είσαι άνθρωπος και αυτό που περνάς είναι εξαιρετικά δύσκολο κακά τα ψέμματα 

[boukitsa123]

Κορίτσια συγγνώμη που κάνω παρέμβαση πάλι αλλά αν το παιδί συνδέσει την έλευση του ύπνου καθώς και την προετοιμασία για έλευση του με αγκαλιά δύσκολα μετά να το αποσυνδέσει καλό είναι να αποσυνδέσετε το στήθος από την έλευση του ύπνου και την διατήρηση του δίνετε στήθος για φαγητό όχι και για παρηγοριά ή για να κοιμούνται με την κόρη μου που τώρα θα γίνει 5 ετών πέρασα την αϋπνία της αρκούδας επειδή είχα κάνει αυτό το λάθος και τώρα που κοντεύει τα 5 αρχίζει να κοιμάται χωρίς να την έχω αγκαλιά. 

Επίσης @demmikot βρε κοπέλα μου αν είναι να κλαις δώσε και λίγο μπουκάλι καλός ο θηλασμός και τα οφέλη του αλλά όταν αρχίζει η μαμά να φρικάρει ή να μην ξεκουράζεται ποτέ δεν πειράζει να δώσουμε και λίγο μπουκάλι. 

[demmikot]

@boukitsa123 δεν με ενοχλεί ο θηλασμός καθόλου.  Ίσα ίσα με ξεκουράζει γιατί αν είχα να πλένω και μπουκάλια αλίμονο μας..απλά κλαίω γιατί κουράζομαι που είναι συνεχείς πάνω μου. Θέλω να τεντωθω η να φάω ένα πιάτο φαγητό και όχι όλο μπισκότα και μπάρες πάνω από το παιδί. Είναι δύσκολο να τον ξεκολλήσω. Κλαίει όταν τον αφήνω κάπου και δεν ξέρω τι να κάνω. Αλήθεια δεν θέλω να ξεκολλήσει με κλάμα. Μπορώ πχ να τον αφήσω να κλάψει μέχρι να κοιμηθεί από την κούραση. Δύο τρεις μέρες και μετά θα στρωσει. Όμως δεν είμαι αυτής της σχολής. Προφανώς το έχει ανάγκη και δεν θέλω να του το στερήσω. Προσπαθώ σιγά σιγά με μικρές αλλαγές. Βέβαια αυτό σε εμένα έχει επίδραση γιατί κουράγιο παραπάνω. Λέω ας μάθει να κοιμάται μόνος του και μετά θα τον μάθω σιγά σιγά να κοιμάται και χωρίς αγκαλιά και στήθος.

@Anna17 δεν ξέρω αν τον πειράζει κάτι. Ίσως έχει παλινδρόμηση που έχουν λίγο πολύ όλα τα παιδάκια ίσως το εντερακι του. Κολικούς δεν έχει κάνει μόνο κάτι πρωινά σφίγγεται και κάνει αέρια αλλά δεν κλαίει απλά γκρινιάζει. Προσπαθώ να παρατηρήσω συμπεριφορά αλλά δεν καταλαβαίνω.  Η παιδίατρος μου είχε πει ότι ο δεύτερος μήνας είναι ο μήνας προσκόλλησης.. επίσης όταν έκλεισε τον μήνα για δύο μέρες δεν ξέρω τι είχε συμβεί και κοιμόταν στην καλαθουνα.. είχα πάθει σοκ δεν το πίστευα. Ε δύο μέρες κράτησε μετά τα ίδια. Ελπίζω να γίνει ένα τέτοιο θαύμα και να ξεκινήσει ξαφνικά να κοιμάται μόνος του. Πάντως στο κρεβάτι έχω δοκιμάσει όλες τις στάσεις για ύπνο. Σαν την αγκαλιά και να είναι μπρούμυτα καμία. Εκεί λιώνει ο μικρός. Με παίρνει αγκαλιά και με τα χεράκια του μην του φύγω.. εε λιώνω και εγώ. Όσο για τα κλάματα άσε πόσες τύψεις αισθάνομαι που κλαίω και τον έχω πάνω μου δεν λέγεται. Όμως κάποιες στιγμές δεν μπορώ να το συγκρατήσω.. Έχεις περασει και εσύ πολλά και μου δίνεις κουράγιο πάντως.. 

[boukitsa123]

Just now, demmikot είπε:

@boukitsa123 δεν με ενοχλεί ο θηλασμός καθόλου.  Ίσα ίσα με ξεκουράζει γιατί αν είχα να πλένω και μπουκάλια αλίμονο μας..απλά κλαίω γιατί κουράζομαι που είναι συνεχείς πάνω μου. Θέλω να τεντωθω η να φάω ένα πιάτο φαγητό και όχι όλο μπισκότα και μπάρες πάνω από το παιδί. Είναι δύσκολο να τον ξεκολλήσω. Κλαίει όταν τον αφήνω κάπου και δεν ξέρω τι να κάνω. Αλήθεια δεν θέλω να ξεκολλήσει με κλάμα. Μπορώ πχ να τον αφήσω να κλάψει μέχρι να κοιμηθεί από την κούραση. Δύο τρεις μέρες και μετά θα στρωσει. Όμως δεν είμαι αυτής της σχολής. Προφανώς το έχει ανάγκη και δεν θέλω να του το στερήσω. Προσπαθώ σιγά σιγά με μικρές αλλαγές. Βέβαια αυτό σε εμένα έχει επίδραση γιατί κουράγιο παραπάνω. Λέω ας μάθει να κοιμάται μόνος του και μετά θα τον μάθω σιγά σιγά να κοιμάται και χωρίς αγκαλιά και στήθος.

@Anna17 δεν ξέρω αν τον πειράζει κάτι. Ίσως έχει παλινδρόμηση που έχουν λίγο πολύ όλα τα παιδάκια ίσως το εντερακι του. Κολικούς δεν έχει κάνει μόνο κάτι πρωινά σφίγγεται και κάνει αέρια αλλά δεν κλαίει απλά γκρινιάζει. Προσπαθώ να παρατηρήσω συμπεριφορά αλλά δεν καταλαβαίνω.  Η παιδίατρος μου είχε πει ότι ο δεύτερος μήνας είναι ο μήνας προσκόλλησης.. επίσης όταν έκλεισε τον μήνα για δύο μέρες δεν ξέρω τι είχε συμβεί και κοιμόταν στην καλαθουνα.. είχα πάθει σοκ δεν το πίστευα. Ε δύο μέρες κράτησε μετά τα ίδια. Ελπίζω να γίνει ένα τέτοιο θαύμα και να ξεκινήσει ξαφνικά να κοιμάται μόνος του. Πάντως στο κρεβάτι έχω δοκιμάσει όλες τις στάσεις για ύπνο. Σαν την αγκαλιά και να είναι μπρούμυτα καμία. Εκεί λιώνει ο μικρός. Με παίρνει αγκαλιά και με τα χεράκια του μην του φύγω.. εε λιώνω και εγώ. Όσο για τα κλάματα άσε πόσες τύψεις αισθάνομαι που κλαίω και τον έχω πάνω μου δεν λέγεται. Όμως κάποιες στιγμές δεν μπορώ να το συγκρατήσω.. Έχεις περασει και εσύ πολλά και μου δίνεις κουράγιο πάντως.. 

Βάζει βάρος φτάνει στο λιπαρό γάλα; Αν το παιδί είναι χορτάτο τότε δεν θα έπρεπε να ξυπνάει πριν το 2ωρο μάλλον σε έχει συνδυάσει με τον ύπνο του και την διατήρηση του. Δεν χρειάζεται να τον αφήνεις να σπαράζει απλά μην τον παίρνεις αμέσως στο 1ο μούγκρισμα. Κουβερτάκι δεν έχει; Η πιπίλα; Ή αρκουδάκι; Μπορείς όσο θηλάζεις να τον έχεις πάνω σε αυτό το κουβερτάκι που σου λέω και μετά να τον αφήνεις κάτω και αυτός θα νομίζει ότι είναι πάνω σου ακόμα.

[demmikot]

Just now, boukitsa123 said:

Βάζει βάρος φτάνει στο λιπαρό γάλα; Αν το παιδί είναι χορτάτο τότε δεν θα έπρεπε να ξυπνάει πριν το 2ωρο μάλλον σε έχει συνδυάσει με τον ύπνο του και την διατήρηση του. Δεν χρειάζεται να τον αφήνεις να σπαράζει απλά μην τον παίρνεις αμέσως στο 1ο μούγκρισμα. Κουβερτάκι δεν έχει; Η πιπίλα; Ή αρκουδάκι; Μπορείς όσο θηλάζεις να τον έχεις πάνω σε αυτό το κουβερτάκι που σου λέω και μετά να τον αφήνεις κάτω και αυτός θα νομίζει ότι είναι πάνω σου ακόμα.

Βάρος παίρνει μια χαρά.. και με το παραπάνω παίρνει βάρος μην σου πω.. καλά αν κοιμηθεί πάνω μου ξεχνάει να ξύπνησει.εχει.κοιμηθει και τέσσερις ώρες σερί που τον ξύπνησα εγω. Πιπίλα βάζουμε ναι και με έχει σώσει κάποιες φορές. Όσο για το κουβερτακι δεν έχω κάτι τέτοιο γιατί μετά τον θηλασμό τον κρατάω μισή ώρα στον ώμο μου γιατί αλλιώς κάνει τεράστιες γουλιες. Αυτό που κάνω είναι να βάζω στο στέρνο μου ένα σεντόνι και μετά όταν τον αφήνω τον αφήνω με το σεντόνι αυτό. Αλλά το καταλαβαίνει και ξυπνάει μπαμ. Επίσης έχω προσπαθήσει να τον αφήνω πλαγιά δίπλα μου που του αρέσει καλύτερα, κάποιες φορές πιάνει αλλά κοιμάται μαχ μια ώρα και φυσικά με εμένα δίπλα του να τον χαϊδεύω. Τώρα ξεκίνησα να τον γυρίζω ανάσκελα στην αγκαλιά μου μπας και μάθει έτσι ώστε όταν τον αφήνω να μην καταλαβαίνει διάφορα στην στάση του σώματος του. Δεν τον παίρνω στο πρώτο μούγκρισμα τον αφήνω λιγάκι αλλά το κλάμα κλιμακώνεται απότομα. Επίσης αρκουδάκι είναι μικρός ακόμα φοβάμαι πολύ για αιφνίδιο θάνατο. Να ρωτήσω έστω ότι του εχω ένα σεντονακι (κουβερτακι τέτοια εποχή δεν παίζει) και τον θηλάζω πάνω εκεί και μετά τοναγκαλιαζω με αυτό για το ρέψιμο, πρέπει να είναι πάντα το ίδιο; Το πλένουμε συχνά η οχι για να έχει την μυρωδιά μας;

Κορίτσια οποία πρόταση δεκτή θα τα δοκιμάσω ολα.

[evio]

Just now, demmikot είπε:

Βάρος παίρνει μια χαρά.. και με το παραπάνω παίρνει βάρος μην σου πω.. καλά αν κοιμηθεί πάνω μου ξεχνάει να ξύπνησει.εχει.κοιμηθει και τέσσερις ώρες σερί που τον ξύπνησα εγω. Πιπίλα βάζουμε ναι και με έχει σώσει κάποιες φορές. Όσο για το κουβερτακι δεν έχω κάτι τέτοιο γιατί μετά τον θηλασμό τον κρατάω μισή ώρα στον ώμο μου γιατί αλλιώς κάνει τεράστιες γουλιες. Αυτό που κάνω είναι να βάζω στο στέρνο μου ένα σεντόνι και μετά όταν τον αφήνω τον αφήνω με το σεντόνι αυτό. Αλλά το καταλαβαίνει και ξυπνάει μπαμ. Επίσης έχω προσπαθήσει να τον αφήνω πλαγιά δίπλα μου που του αρέσει καλύτερα, κάποιες φορές πιάνει αλλά κοιμάται μαχ μια ώρα και φυσικά με εμένα δίπλα του να τον χαϊδεύω. Τώρα ξεκίνησα να τον γυρίζω ανάσκελα στην αγκαλιά μου μπας και μάθει έτσι ώστε όταν τον αφήνω να μην καταλαβαίνει διάφορα στην στάση του σώματος του. Δεν τον παίρνω στο πρώτο μούγκρισμα τον αφήνω λιγάκι αλλά το κλάμα κλιμακώνεται απότομα. Επίσης αρκουδάκι είναι μικρός ακόμα φοβάμαι πολύ για αιφνίδιο θάνατο. Να ρωτήσω έστω ότι του εχω ένα σεντονακι (κουβερτακι τέτοια εποχή δεν παίζει) και τον θηλάζω πάνω εκεί και μετά τοναγκαλιαζω με αυτό για το ρέψιμο, πρέπει να είναι πάντα το ίδιο; Το πλένουμε συχνά η οχι για να έχει την μυρωδιά μας;

Κορίτσια οποία πρόταση δεκτή θα τα δοκιμάσω ολα.

Καλημερα κ συγνωμη που πεταγομαι! Ας πω κ εγω τη σοφια μου...Τα μωρακια σας περνανε το τεταρτο τριμηνο κ ολα αυτα ειναι φυσιολογικα. Πρεπει απλα να αποδεχτειτε οτι ετσι θα ειναι η ζωη σας για λιγους μηνες. Μετα σας υποσχομαι οτι θα αρχισει να στρωνει η κατασταση απο τον 3ο μηνα σχεδον κ μετα. Φυσικα τα πιο δυσκολα μωρακια δεν θα στρωσουν με την μια αλλα κ αυτα θα φτιαξουν καπως.

Η δικια μου στην ηλικια των μικρων ξυπνουσε καθε 1-3 ωρες τη νυχτα κ εκανε να κοιμηθει μια ωρα. Εξω δεν βγαιναμε γιατι εκλαιγε λες κ την σφαζω. Στο σπιτι ειμασταν μονιμως αγκαλια κ κοβαμε βολτες πανω κατω. Επισης δεν ηθελε να βλεπει ανθρωπο, οχι να την παρουν κ αγκαλια. Ετρωγα ορθια δυο μπουκιες κ για μπανιο κτλ αφηστε τα.

Τωρα καθεται κ μονη της στο παρκο, καρεκλακι κ στον καναπε διπλα μου. Προλαβαινω να κανω κ καμια δουλεια κ να φαω. Οι θηλασμοι κρατανε 10 λεπτα max. Τη νυχτα βρισκει μονη της το στηθος οταν ξυπναει κ εγω ξυπναω κανα δυο φορες ολες κ ολες. Γενικα εχουμε στρωσει πολυ.

Ολες περασαμε αυτην την φαση κοριτσια. Ειναι δυσκολο πολυ αλλα δεν κραταει πολυ καιρο. Απλα παρτε το αποφαση 

[Giosotpk]

Just now, demmikot είπε:

Βάρος παίρνει μια χαρά.. και με το παραπάνω παίρνει βάρος μην σου πω.. καλά αν κοιμηθεί πάνω μου ξεχνάει να ξύπνησει.εχει.κοιμηθει και τέσσερις ώρες σερί που τον ξύπνησα εγω. Πιπίλα βάζουμε ναι και με έχει σώσει κάποιες φορές. Όσο για το κουβερτακι δεν έχω κάτι τέτοιο γιατί μετά τον θηλασμό τον κρατάω μισή ώρα στον ώμο μου γιατί αλλιώς κάνει τεράστιες γουλιες. Αυτό που κάνω είναι να βάζω στο στέρνο μου ένα σεντόνι και μετά όταν τον αφήνω τον αφήνω με το σεντόνι αυτό. Αλλά το καταλαβαίνει και ξυπνάει μπαμ. Επίσης έχω προσπαθήσει να τον αφήνω πλαγιά δίπλα μου που του αρέσει καλύτερα, κάποιες φορές πιάνει αλλά κοιμάται μαχ μια ώρα και φυσικά με εμένα δίπλα του να τον χαϊδεύω. Τώρα ξεκίνησα να τον γυρίζω ανάσκελα στην αγκαλιά μου μπας και μάθει έτσι ώστε όταν τον αφήνω να μην καταλαβαίνει διάφορα στην στάση του σώματος του. Δεν τον παίρνω στο πρώτο μούγκρισμα τον αφήνω λιγάκι αλλά το κλάμα κλιμακώνεται απότομα. Επίσης αρκουδάκι είναι μικρός ακόμα φοβάμαι πολύ για αιφνίδιο θάνατο. Να ρωτήσω έστω ότι του εχω ένα σεντονακι (κουβερτακι τέτοια εποχή δεν παίζει) και τον θηλάζω πάνω εκεί και μετά τοναγκαλιαζω με αυτό για το ρέψιμο, πρέπει να είναι πάντα το ίδιο; Το πλένουμε συχνά η οχι για να έχει την μυρωδιά μας;

Κορίτσια οποία πρόταση δεκτή θα τα δοκιμάσω ολα.

Εγώ κορίτσι μου έχω βάλει μια μπλούζα μου στην κούνια και έτσι σωθηκα .

.έχω βάλει μια κάτω από το σεντόνι και μια πάνω από το κεφάλι της .. οπότε έχει την μυρωδιά μου. .. της αλλάζω συχνά για να μην φεύγει η μυρωδιά την φοράω μια μέρα κ την βάζω ..

[Elenit]

Με αφορμή το σχόλιο της @evio σας βάζω από κάτω ένα άρθρο από το eimaimama που αφορά το τέταρτο τρίμηνο.

Το τέταρτο τρίμηνο

«Το μωρό μου είναι ήσυχο μόνο όταν είναι στην αγκαλιά. Μόλις το αφήσω κάτω αρχίζει να κλαίει»

«Κοιμάται καλά μόνο όταν είναι στο στήθος μου. Δεν θέλει καθόλου να την αφήνω στο κρεβατάκι της»

«Κλαίει αμέσως μόλις τον αφήσουμε κάτω»

Αν έπαιρνα ένα ευρώ κάθε φορά που άκουγα αυτές τις φράσεις, σήμερα θα ήμουν πολύ πλούσια! Αυτό που με εντυπωσιάζει είναι ότι δεν πιάνουμε το νόημα, οι περισσότεροι δεν καταλαβαίνουμε, γιατί τόσα πολλά μωρά χρειάζονται την αγκαλιά για να ηρεμήσουν κι αυτό που με εντυπωσιάζει ακόμα περισσότερο είναι ότι πραγματικά ξοδεύουμε τόση πολύ ενέργεια και χρόνο για να καταφέρουμε να αφήσουμε τα μωρά μας από την αγκαλιά. Όμως, εκτός από ενέργεια και χρόνο, ξοδεύουμε πολύ περισσότερα σε χρήμα. Η βιομηχανία του «μην παίρνεις το παιδί αγκαλιά» κοστίζει πολλά εκατομμύρια: κούνιες, κρεβατάκια, καλαθούνες, λίκνα, παιχνίδια… και η λίστα δεν έχει τέλος. Την πρώτη φορά που έγινα μαμά πρέπει να παραδεχτώ ότι αγόρασα πολλά πράγματα απ’ αυτή τη λίστα και δεν ντρέπομαι να παραδεχτώ τώρα ότι ειλικρινά δεν μου είχε περάσει απ’ το μυαλό ότι ίσως η απάντηση είναι να ΜΗΝ αφήνω το μωρό μου κάτω και σίγουρα δεν σκέφτηκα σε τι μπορεί να χρησιμεύουν όλα αυτά τα πράγματα. Μου πήρε αρκετό χρόνο για να καταλάβω και να δω τον κόσμο με τα μάτια του μωρού.

Για να καταλάβουμε τα νεογέννητα μωρά μας είναι απαραίτητο να προσπαθήσουμε να βάλουμε τον εαυτό μας στη θέση τους, να φανταστούμε τον κόσμο τους – αλλά ποιόν κόσμο; Τον κόσμο που γνωρίζουν και που έχουν περάσει τους τελευταίους 9 μήνες, ή τον κόσμο που βρίσκονται τώρα, δηλαδή τον δικό μας κόσμο; Για να καταλάβουμε πλήρως θα πρέπει να κατανοήσουμε την τεράστια αλλαγή που έχει γίνει στον κόσμο τους. Κάποια μωρά βιώνουν εύκολα τη μετάβαση από τη μήτρα στον έξω κόσμο, κάποια άλλα λιγότερο εύκολα και είναι αυτά τα δεύτερα, «τα δύσκολα μωρά», από τα οποία μαθαίνουμε τόσα πολλά.

«Η γέννα ξαφνικά διαταράσσει την ισορροπία και την οργάνωση. Κατά τη διάρκεια του πρώτου μήνα ζωής, το μωρό προσπαθεί να επανακτήσει αυτή την αίσθηση της ισορροπίας και της οργάνωσης και να προσαρμοστεί στη ζωή έξω από τη μήτρα. Η γέννα και η προσαρμογή του μωρού στην εξωμήτρια ζωή, αναδεικνύουν το ταμπεραμέντο του κάθε μωρού, αφού για πρώτη φορά θα πρέπει να βρει τον τρόπο να κάνει γνωστές τις ανάγκες του. Είναι υποχρεωμένο να δράσει, να «συμπεριφερθεί». Εάν πεινάει, κρυώνει ή φοβάται, κλαίει. Πρέπει να κάνει προσπάθεια για να πάρει αυτό που χρειάζεται από το περιβάλλον του. Εάν οι ανάγκες του είναι απλές και μπορεί να τις ικανοποιήσει εύκολα, χαρακτηρίζεται «εύκολο μωρό». Εάν δυσκολεύεται να προσαρμοστεί, χαρακτηρίζεται «δύσκολο μωρό» – Dr. William Sears

Η μεγαλύτερη διαφορά όμως είναι το γεγονός ότι στη μήτρα, ο κόσμος του μωρού ήταν αμετάβλητος, κάθε μέρα ήταν ίδια με την προηγούμενη, τα ερεθίσματα που δεχόταν ήταν λίγο-πολύ τα ίδια. Όμως τώρα που γεννήθηκε, κάθε μέρα είναι διαφορετική!

Η έννοια του «τέταρτου τρίμηνου» μας βοηθάει να καταλάβουμε την μετάβαση που πρέπει να κάνει κάθε νεογέννητο μωρό, κατά τις πρώτες εβδομάδες της ζωής του στον έξω κόσμο, και αν το καταλάβουμε θα βρούμε πολλούς τρόπους για να το βοηθήσουμε – όμως για μένα το πιο σημαντικό πράγμα σ’ αυτό το τέταρτο τρίμηνο είναι η κατανόηση και η ενσυναίσθηση από τους γονείς, που αν υπάρχει όλα κυλούν πιο ήρεμα και φυσικά.

Παρακάτω θα βρείτε κάποια τεχνάσματα για να ηρεμήσετε το μωρό σας, τα οποία δουλεύουν αρκετά καλά στις περισσότερες περιπτώσεις, όμως να θυμάστε πάντα ότι κάθε μωρό είναι διαφορετικό και αν δεν το ξέρετε ήδη, σύντομα θα μάθετε τι αρέσει περισσότερο στο δικό σας μωρό κι αυτό είναι το πιο σημαντικό, αυτό που είναι «ειδικό» για το δικό σας μωρό.

Κίνηση

Η μήτρα μας είναι ένας χώρος που συνεχώς κινείται και τα μωρά λατρεύουν την κίνηση. Στην μήτρα μας το μωρό κινούνταν με κάθε δική μας κίνηση. Μόλις γεννηθούν όμως, πολύ συχνά θέλουμε να τα αφήσουμε κάτω, τελείως ακίνητα. Φανταστείτε όμως πώς μπορεί να αισθάνεται το μωρό. Μπορείτε να χορέψετε, να το κουνήσετε από τη μια πλευρά στην άλλη, να περπατήσετε γρήγορα μαζί του ή να το πάτε μια βόλτα με το αυτοκίνητο.

Επαφή δέρμα με δέρμα

Το καλύτερο ηρεμιστικό! Για το μωρό, η επαφή με το ζεστό, φυσικά αρωματισμένο δέρμα σας, είναι ο παράδεισος. Το βοηθάει να σταθεροποιήσει τη θερμοκρασία του, τους χτύπους της καρδιάς του και τις ορμόνες του στρες και κινητοποιεί την έκκριση ωκυτοκίνης – της ορμόνης της αγάπης – και στους δυο σας. Κάντε μπάνιο μαζί του, πάρτε το γυμνή στην αγκαλιά σας και κοιμηθείτε μαζί του. Όλες αυτές είναι εξαιρετικές εμπειρίες τόσο για το μωρό σας όσο και για σας.

Κοιμηθείτε μαζί

Κοιμηθείτε στο ίδιο κρεβάτι με το μωρό σας και ο ύπνος όλης της οικογένειας είναι εξασφαλισμένος. Τα μωρά είναι γενικά πολύ πιο ήρεμα και κοιμούνται περισσότερο όταν κοιμούνται μαζί μας στο κρεβάτι μας, ωστόσο αυτό το θέμα είναι ακόμα ταμπού παρόλο που το 60% των γονιών κοιμούνται κάποια στιγμή μαζί με τα παιδιά τους. Παρόλο που είναι αδιαμφισβήτητα το πιο ωραίο ηρεμιστικό, αν ακολουθήσετε αυτή την πρακτική είναι σημαντικό να τηρήσετε ορισμένους κανόνες:

• Κοιμηθείτε με το μωρό σας ΜΟΝΟ σε κρεβάτι, ποτέ σε καναπέ ή πολυθρόνα και βεβαιωθείτε ότι το στρώμα είναι αρκετά σταθερό και ότι το μωρό είναι μακριά από μαξιλάρια, κουβέρτες, παπλώματα, κλπ. Επίσης βεβαιωθείτε ότι το δωμάτιό σας δεν είναι πολύ ζεστό.

• Σιγουρευτείτε ότι το μωρό δεν μπορεί να παγιδευτεί σε κενό ανάμεσα στο στρώμα και στο κρεβάτι, ή ανάμεσα στο κρεβάτι και τον τοίχο.

• Μην καπνίζετε.

• Μην πίνετε.

• Μην παίρνετε υπνωτικά ή ναρκωτικά φάρμακα.

Φάσκιωμα

Φανταστείτε πόσο στριμωγμένο ήταν το μωρό στην μήτρα σας στο τέλος της εγκυμοσύνης – και μετά φανταστείτε πόσο παράξενη μπορεί να είναι η αίσθηση όλου αυτού του χώρου ξαφνικά γύρω του. Φυσικά, το πιο καλό που μπορείτε να κάνετε είναι να έχετε το μωρό τυλιγμένο με τα χέρια σας, στην αγκαλιά σας, αλλά όταν αυτό δεν είναι δυνατόν, το επόμενο καλύτερο είναι το ελαφρύ φάσκιωμα. Το φάσκιωμα γίνεται όλο και πιο δημοφιλές τελευταία, ωστόσο κι εδώ υπάρχουν κάποια πράγματα που πρέπει να προσέξετε:

• Ποτέ μη τυλίγετε το κεφάλι του μωρού ή το πρόσωπό του

• Μη φασκιώνετε το μωρό όταν είναι άρρωστο ή έχει πυρετό

• Τυλίξτε το μωρό με κάποιο λεπτό ύφασμα που επιτρέπει την είσοδο του αέρα.

• Φασκιώνετε το μωρό μόνο μέχρι την ηλικία που μπορεί να γυρίζει μόνο του.

• Βάζετε πάντα το μωρό για ύπνο ανάσκελα.

• Μη το τυλίγετε σφιχτά. Τα πόδια του θα πρέπει να είναι ελεύθερα μέσα στο ύφασμα.

• Και τέλος, αρχίστε να φασκιώνετε το μωρό σας όσο το δυνατόν πιο σύντομα από τη γέννησή του. Μη φασκιώνετε ένα μωρό 3 μηνών εάν δεν το έχετε φασκιώσει ποτέ ως τώρα.

Babywearing

Το να φοράμε το μωρό μας είναι ο καλύτερο τρόπος για να είναι ήσυχο κι ευτυχισμένο. Αυτή η μέθοδος αυξάνει το χρόνο που το μωρό βρίσκεται σε «ήρεμη εγρήγορση», κατά τον οποίο μαθαίνουν περισσότερο για τον κόσμο γύρω τους. Για όσο καιρό το μωρό μας βρίσκεται στη μήτρα μας, περνά το 100% του χρόνου του σε άμεση επαφή μαζί μας. Όμως, από τη στιγμή που γεννιούνται το ποσοστό αυτό πέφτει στο 40%! Το να φοράμε το μωρό μας σημαίνει επίσης ότι τα χέρια μας είναι ελεύθερα!

Διαλέξτε το sling σας προσεκτικά. Ένα καλό sling θα πρέπει να είναι εύκολο στη χρήση του και να υποστηρίζει σωστά τόσο τη δική σας πλάτη, όσο και του μωρού σας, ενώ δεν θα πρέπει να ασκεί πίεση στα ισχία του μωρού. Τα νεογέννητα θα πρέπει πάντα να βλέπουν προς τα εσάς, με τα πόδια στη στάση «του βάτραχου» και όχι κρεμασμένα όπως βλέπουμε στους απλούς μάρσιπους του εμπορίου.

Είναι συνηθισμένο τα μωρά να κλαίνε μόλις τα βάλετε στο sling. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν τους αρέσει, σημαίνει απλώς ότι πρέπει να κινηθείτε αμέσως μόλις το βάλετε μέσα! Όπως και με το φάσκιωμα, το babywearing έχει γίνει πολύ δημοφιλές τελευταία και υπάρχουν κάποιες οδηγίες που πρέπει να ακολουθήστε οπωσδήποτε αν το εφαρμόσετε:

• Το μωρό πρέπει να είναι σφιχτά δεμένο επάνω σας μέσα στο sling..

• Να έχετε συνεχώς οπτική επαφή με το μωρό σας.

• Να είναι αρκετά κοντά σας ώστε να μπορείτε να το φιλήσετε.

• Να μην ακουμπάει το σαγόνι του μωρού στο στήθος του.

• Να στηρίζεται καλά η πλάτη του μωρού.

Ήχοι

Τα μωρά αγαπούν τους ήχους, αλλά όχι τους ήχους που νομίζουμε. Για πολλά μωρά ο ήχος της ηλεκτρικής σκούπας είναι πολύ πιο κατευναστικός από ένα νανούρισμα. Το ίδιο και ο ήχος από το πιστολάκι, το πλυντήριο ή τον απορροφητήρα.

Τάισμα

Αν το μωρό σας πεινάει τίποτα δεν μπορεί να το ηρεμήσει, οπότε δώστε προσοχή στα σημάδια της πείνας του. Το τάισμα είναι προτιμότερο να γίνεται όποτε θέλει το μωρό και όχι σύμφωνα με το ρολόι. Θυμηθείτε επίσης ότι το μωρό σας μπορεί να μην πεινάει πάντα πολύ, μπορεί να θέλει να φάει λίγο κάποιες φορές ή να θηλάσει μόνο για ευχαρίστηση. Το πιπίλισμα είναι για τα μωρά το απόλυτο εργαλείο χαλάρωσης. Βοηθάει τα κόκκαλα του κρανίου του να πάρουν τη σωστή τους θέση, καθώς επίσης τους παρέχει άνεση και ασφάλεια.

Μπάνιο

Η μήτρα μας ήταν ένα υγρό και ζεστό μέρος. Ο έξω κόσμος είναι ξηρός και κρύος. Κάποιες φορές ένα ζεστό μπάνιο μπορεί να ηρεμήσει ένα μωρό που κλαίει, μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα. Ακόμα καλύτερα αν η μαμά ή ο μπαμπάς μπούνε στην μπανιέρα μαζί με το μωρό.

Βόλτα

Αν όλα τα άλλα αποτύχουν, τα μωρά σταματούν το κλάμα αμέσως μόλις βγουν στον καθαρό αέρα. Δεν είμαι σίγουρη αν αυτό γίνεται λόγω της κίνησης, ή λόγω της αλλαγής του αέρα, όμως ξέρω ότι δουλεύει σχεδόν πάντα.

 

Βίκυ

—

Η Βίκυ Φαρδογιάννη είναι πιστοποιημένη Σύμβουλος Θηλασμού IBCLC και εργάζεται στο χώρο του θηλασμού για περισσότερο από δέκα χρόνια.

[demmikot]

@evio ευχαριστώ πολύ για το κουράγιο, και εγώ πιστεύω θα φτιάξουν τα πράγματα σιγά σιγά. 

@Giosotpk το έχω δοκιμάσει αυτό και δεν έπιασε. Είχα βάλει μια μπλούζα στο λίκνο.. αν είναι θα κοιμηθώ ένα βράδυ με το κατωσεντονο και θα το στρώσω μετά. Μπας και αλλάξει κάτι. 

@Elenit ωραίο άρθρο άντε μακάρι να είναι έτσι.. μακάρι απλά ο δικός μου να χρειάζεται λίγο χρόνο παραπάνω. Ευχαριστώ πολύ που το παρεθεσες..

[Anna17]

@boukitsa123 δεν ξέρω αν κακομαθαινουν τόσο μικρά. Εν το μεταξύ το ξέρω ότι το λες για καλό αλλά πραγματικά βρε κορίτσια θέλει καμία μαμά να μάθει το παιδί της αγκαλιά; Μου το λένε συχνά αυτό το μην τον κακομάθεις και ξέρω ότι μου το λένε για καλό. Αλλά πείτε μου και εσείς που την πατήσατε είναι εύκολο για μια πρωτάρα μαμά να το χειριστεί όλο αυτό; Υπάρχουν μωράκια που κοιμούνται από την αρχή στο κρεβατάκι τους και υπάρχουν και τα άλλα που είναι κολλημένα με τη μάνα τους. Είμαι σίγουρη ότι όλες έχουν προσπαθήσει να μην τα κρατάνε όλη μετά αγκαλιά. Αλλά όπως λέει και η @demmikot δεν μπορείς να αφήσεις να σπαραζει ένα μωρο. Εμένα κλαίει μέχρι που σταματάει να βγάζει φωνή. Έχει και χίλια προβλήματα υγείας ε δεν θέλω να κλαίει και επειδή δεν τον περνώ αγκαλιά. Θα μου πεις τι γκρινιάζεις τότε. Τα λέω γιατι όλες τα περάσατε λίγο πολύ και μπορεί να έχετε κάποιο έξυπνο κολπάκι να πείτε να δοκιμάσουμε. Συγνώμη αν φαίνεται ότι έχω ύφος, δεν έχω καθόλου, ούτε στην λέω. Απλά αυτό το θα τον κακομάθεις το έχω ακούσει τόσες φορές λες και το κάνω επίτηδες. Εν το μεταξύ όταν θηλάζεις μαθαίνουν την αγκαλιά αναγκαστικά γιατί περνάνε ώρες επάνω σου ειδικά τις πρώτες 40 μέρες. Κοιμούνται πιο ελαφρά, είναι πολλά.

Πλεον σύμφωνο με την @evio τα παιδιά δεν μεγαλώνουν εύκολα αλλά. Μεγαλώνουν. Θέλει υπομονή και όλα θα περάσουν. Είναι πολύ παρήγορο που μας λες και εσύ την περίπτωση σου και πως έστρωσε η κατάστασή. Νομίζω ότι όταν αρχίσουν οι στέρεες τροφές θα φτιάξουν Αρκετά τα πράγματα 

[demmikot]

Αχ @Anna17 την άλλη εβδομάδα θα πάω στους γονείς μου για τέσσερις μέρες που τον έχουν δει μόνο για κάνα δυωρο στο μαιευτήριο. Μένουν επαρχία. Εεε τι εχω να ακούσω για το κακομαθαινω δεν μπορείς να φανταστείς. Πάλι σήμερα η μητέρα μου μου το πέταξε. Και όταν της λέω ότι το έκανε από το πρώτο βράδυ και αναγκάστηκα να κοιμηθώ αγκαλιά μαζί του μετά από 5 βράδυα που είχα μείνει ξάγρυπνη με μηδέν ύπνο σταματάει μετά και λέει εε θέλει την μανούλα του. 

Βασικά όλο το σόι αυτό θα λέει ότι τον έχω κακομαθει. Έγιναν όλοι ειδικοί ξαφνικά, που παλιά απλά τα άφηναν τα παιδιά να κλαίνε με τις ώρες και πλέον δεν προλαβαίνουμε τους ψυχαναλυτές!

Αλλά τον πατέρα μου δεν ξέρω πως θα αντέξω που θα με κοροϊδεύει όλη την ώρα και θα μου την λέει που τον έχω αγκαλιά. Που ο ίδιος δεν έχει πάρει ποτέ τα παιδιά του αγκαλιά και από διαπεδαγωγηση δεν έχει καμία επαφή. Εντάξει εγώ τα έχω ξεπεράσει τα παιδικά τραύματα αλλά δεν έχω καμία διάθεση να μου την λέει. Από τώρα το δουλεύω μέσα μου να αντέξω όλη την επιθεση. Σόρρυ σας λέω και τα δικά μου τα άσχετα.. 

 

[boukitsa123]

1 ώρα πρίν, demmikot είπε:

Βάρος παίρνει μια χαρά.. και με το παραπάνω παίρνει βάρος μην σου πω.. καλά αν κοιμηθεί πάνω μου ξεχνάει να ξύπνησει.εχει.κοιμηθει και τέσσερις ώρες σερί που τον ξύπνησα εγω. Πιπίλα βάζουμε ναι και με έχει σώσει κάποιες φορές. Όσο για το κουβερτακι δεν έχω κάτι τέτοιο γιατί μετά τον θηλασμό τον κρατάω μισή ώρα στον ώμο μου γιατί αλλιώς κάνει τεράστιες γουλιες. Αυτό που κάνω είναι να βάζω στο στέρνο μου ένα σεντόνι και μετά όταν τον αφήνω τον αφήνω με το σεντόνι αυτό. Αλλά το καταλαβαίνει και ξυπνάει μπαμ. Επίσης έχω προσπαθήσει να τον αφήνω πλαγιά δίπλα μου που του αρέσει καλύτερα, κάποιες φορές πιάνει αλλά κοιμάται μαχ μια ώρα και φυσικά με εμένα δίπλα του να τον χαϊδεύω. Τώρα ξεκίνησα να τον γυρίζω ανάσκελα στην αγκαλιά μου μπας και μάθει έτσι ώστε όταν τον αφήνω να μην καταλαβαίνει διάφορα στην στάση του σώματος του. Δεν τον παίρνω στο πρώτο μούγκρισμα τον αφήνω λιγάκι αλλά το κλάμα κλιμακώνεται απότομα. Επίσης αρκουδάκι είναι μικρός ακόμα φοβάμαι πολύ για αιφνίδιο θάνατο. Να ρωτήσω έστω ότι του εχω ένα σεντονακι (κουβερτακι τέτοια εποχή δεν παίζει) και τον θηλάζω πάνω εκεί και μετά τοναγκαλιαζω με αυτό για το ρέψιμο, πρέπει να είναι πάντα το ίδιο; Το πλένουμε συχνά η οχι για να έχει την μυρωδιά μας;

Κορίτσια οποία πρόταση δεκτή θα τα δοκιμάσω ολα.

Μπορείς να έχεις 2 να τα αλλάζεις πχ όταν μυρίζει πολύ 

Just now, Anna17 είπε:

@boukitsa123 δεν ξέρω αν κακομαθαινουν τόσο μικρά. Εν το μεταξύ το ξέρω ότι το λες για καλό αλλά πραγματικά βρε κορίτσια θέλει καμία μαμά να μάθει το παιδί της αγκαλιά; Μου το λένε συχνά αυτό το μην τον κακομάθεις και ξέρω ότι μου το λένε για καλό. Αλλά πείτε μου και εσείς που την πατήσατε είναι εύκολο για μια πρωτάρα μαμά να το χειριστεί όλο αυτό; Υπάρχουν μωράκια που κοιμούνται από την αρχή στο κρεβατάκι τους και υπάρχουν και τα άλλα που είναι κολλημένα με τη μάνα τους. Είμαι σίγουρη ότι όλες έχουν προσπαθήσει να μην τα κρατάνε όλη μετά αγκαλιά. Αλλά όπως λέει και η @demmikot δεν μπορείς να αφήσεις να σπαραζει ένα μωρο. Εμένα κλαίει μέχρι που σταματάει να βγάζει φωνή. Έχει και χίλια προβλήματα υγείας ε δεν θέλω να κλαίει και επειδή δεν τον περνώ αγκαλιά. Θα μου πεις τι γκρινιάζεις τότε. Τα λέω γιατι όλες τα περάσατε λίγο πολύ και μπορεί να έχετε κάποιο έξυπνο κολπάκι να πείτε να δοκιμάσουμε. Συγνώμη αν φαίνεται ότι έχω ύφος, δεν έχω καθόλου, ούτε στην λέω. Απλά αυτό το θα τον κακομάθεις το έχω ακούσει τόσες φορές λες και το κάνω επίτηδες. Εν το μεταξύ όταν θηλάζεις μαθαίνουν την αγκαλιά αναγκαστικά γιατί περνάνε ώρες επάνω σου ειδικά τις πρώτες 40 μέρες. Κοιμούνται πιο ελαφρά, είναι πολλά.

Πλεον σύμφωνο με την @evio τα παιδιά δεν μεγαλώνουν εύκολα αλλά. Μεγαλώνουν. Θέλει υπομονή και όλα θα περάσουν. Είναι πολύ παρήγορο που μας λες και εσύ την περίπτωση σου και πως έστρωσε η κατάστασή. Νομίζω ότι όταν αρχίσουν οι στέρεες τροφές θα φτιάξουν Αρκετά τα πράγματα 

Είπα ότι συνδέουν την έλευση του ύπνου με το στήθος και την διατήρηση του εμένα έφτασε σχεδόν 5 η μικρή για να κοιμηθεί χωρίς να είναι πάνω μου ή να την ακουμπάω γενικά απλά επειδή 5 χρόνια τα έχω παίξει τώρα και πάω για 3ο πολλές φορές συλλογίζομαι τι έχω κάνει λάθος φυσικά και η αγκαλιά είναι ουσιώδης αλλά και η ψυχική μας γαλήνη εξίσου. 

[Elenit]

Just now, demmikot είπε:

Αχ @Anna17 την άλλη εβδομάδα θα πάω στους γονείς μου για τέσσερις μέρες που τον έχουν δει μόνο για κάνα δυωρο στο μαιευτήριο. Μένουν επαρχία. Εεε τι εχω να ακούσω για το κακομαθαινω δεν μπορείς να φανταστείς. Πάλι σήμερα η μητέρα μου μου το πέταξε. Και όταν της λέω ότι το έκανε από το πρώτο βράδυ και αναγκάστηκα να κοιμηθώ αγκαλιά μαζί του μετά από 5 βράδυα που είχα μείνει ξάγρυπνη με μηδέν ύπνο σταματάει μετά και λέει εε θέλει την μανούλα του. 

Βασικά όλο το σόι αυτό θα λέει ότι τον έχω κακομαθει. Έγιναν όλοι ειδικοί ξαφνικά, που παλιά απλά τα άφηναν τα παιδιά να κλαίνε με τις ώρες και πλέον δεν προλαβαίνουμε τους ψυχαναλυτές!

Αλλά τον πατέρα μου δεν ξέρω πως θα αντέξω που θα με κοροϊδεύει όλη την ώρα και θα μου την λέει που τον έχω αγκαλιά. Που ο ίδιος δεν έχει πάρει ποτέ τα παιδιά του αγκαλιά και από διαπεδαγωγηση δεν έχει καμία επαφή. Εντάξει εγώ τα έχω ξεπεράσει τα παιδικά τραύματα αλλά δεν έχω καμία διάθεση να μου την λέει. Από τώρα το δουλεύω μέσα μου να αντέξω όλη την επιθεση. Σόρρυ σας λέω και τα δικά μου τα άσχετα.. 

 

Ο,τι και να σου πουν βάλε τοίχο μπροστά σου και κάνε σαν να μην τα ακούς καν.